Της Ναταλίας ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΥ*
Σπάσε την αλυσίδα που σε δένει με τις παλιές, καθιερωμένες εκλογικές σου συνήθειες - αμαρτίες: Την υποταγή και τη δουλοπρέπειά σου στο δικομματισμό. Απαρνήσου πια τα ψεύτικα και εμπαικτικά του "θα". Και ατσαλώσου για αγώνα και αντεπίθεση!
Γιατί, τούτες τις πρόωρες εκλογές, σου τις επιβάλλουν το μεγάλο κεφάλαιο, οι Αμερικανοί, κι η ενωμένη Ευρώπη για να σε καταρρακώσουν. Και βρήκαν τον υποτακτικό τους Σημίτη να εκτελέσει τις διαταγές τους, για να εξυπηρετήσει τα άνομα συμφέροντά τους. Τα μάτια σου δεκατέσσερα μην κάνεις και τούτη τη φορά "χαρακίρι"!
Τώρα πια θα 'χεις πειστεί, πως δεν αρκεί μόνο η συμπάθειά σου στο ΚΚΕ. Την ψήφο σου πρέπει να δώσεις στο κόμμα του λαού. Για να το κάνουμε δυνατό, για θετικές λύσεις. Μόνο σ' αυτό το κόμμα θα εμπιστευτείς τούτο το ύψιστο συνταγματικό σου δικαίωμα. Γιατί τούτο το κόμμα είναι το μόνο που δε συμβιβάζεται, δεν κάμπτεται μπροστά στην κάθε ξένη επιβολή. Αγωνίζεται μόνο για το συμφέρον του λαού: Την ελευθερία, την εθνική Ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και την ποιότητά ζωής!
* Η Ναταλία Αποστολοπούλου είναι λογοτέχνης
14 χρόνια από το θάνατο του Μάνου Λο'ϊζου
Αθάνατος ο δημιουργός, που μπορεί και μεταμορφώνει ένα πόνημα προσωπικό σε παλλαϊκό. Αθάνατος ο καλλιτέχνης, που παράγει τέχνη για το λαό. Αθάνατος ο συνθέτης, που κατακτά με τις μελωδίες του τις ψυχές μας. Αθάνατος ο αγωνιστής, που ξέρει να διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Αθάνατος ο άνθρωπος, που τόσο αγαπήθηκε και αγάπησε με την ψυχή του. Αθάνατος ο Μάνος Λοϊζος. Κλείνουν αύριο 14 χρόνια από εκείνο το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, στις 17 του Σεπτέμβρη του 1982, όταν ακούστηκε από τα μεγάφωνα η πικρή είδηση πως ο ακριβός μας σύντροφος δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην αρρώστια και ξεψύχησε μετά από ένα θανατηφόρο εγκεφαλικό στο νοσοκομείο της Μόσχας, στα 45 του χρόνια, μακριά από όσους τον λάτρεψαν.
Ο Λοϊζος κατάφερε στα 11 χρόνια της δισκογραφικής του πορείας (1969 - 1980), να μελετήσει, να πλουτίσει και να ομορφύνει το ελληνικό τραγούδι με την αστείρευτη, γνήσια, μελωδική φλέβα του. Κατάφερε, να χαράξει τη δική του προσωπική πορεία, παρά την ύπαρξη των δύο "γιγάντων" της μουσικής: Του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκι.Ο Λοϊζος κατάφερε να γράψει πραγματικά λαϊκή μουσική. Και λαϊκή μουσική, δεν είναι μόνο το μπουζούκι κι ο τζουράς στο "Δελφινάκι",την "Τζαμάικα",τον "Καφενέ",στα "Δέκα παλικάρια" και "Τα τραγούδια της Χαρούλας".Λαϊκή μουσική είναι και η μελοποιημένη ποίηση του "Καλημέρα Ηλιε",είναι και τα πολιτικά τραγούδια σαν το "Δρόμο",το "Ακορντεόν",τον "Τρίτο Παγκόσμιο",το "Στρατιώτη",το "Πάγωσ' η τσιμινιέρα" και τα "Νέγρικα",είναι και ερωτικές μπαλάντες σαν το "Σ' ακολουθώ" και την "Πρώτη Μαϊου".
Το χαμόγελο κι η μελαγχολικά γλυκιά φωνή του Μάνου Λοϊζου, μας λείπει ακόμα πιο πολύ σήμερα, που μέσα στη μοναξιά - που γεννά και η μουσική υποκουλτούρα - χρειαζόμαστε μια φωνή και μια κιθάρα, να τραγουδήσουμε τις αγωνίες, τις χαρές, τις λύπες και τις ελπίδες μας.
Και κάθε φορά, που η ψυχή το έχει ανάγκη, θα σιγοτραγουδάμε τα τραγούδια του αγαπημένου συνθέτη και συντρόφου.
Ψηφοθηρική ομιλία του Κ. Σημίτη σε ανθρώπους των Γραμμάτων και Τεχνών
Με εφαλτήριο το διάλογο, στον οποίο μιλάει ένας, και σημαία την παραπλανητική, δήθεν, διαφορά μεταξύ "συντηρητικής" και "προοδευτικής" παράταξης, εννοώντας τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Σημίτης,προέβη το βράδυ του Σαββάτου, στη "Μεγάλη Βρετάνια", στην παρουσίαση της πολιτιστικής "φιλοσοφίας" του ΠΑΣΟΚ, με ακροατήριο καλλιτέχνες, συγγραφείς, ακαδημαϊκούς κ.ά. Δεν ήταν τυχαίο που η σχετική πρόσκληση για την προχτεσινή παράσταση μιλούσε για "φιλοσοφία". Ο Κ. Σημίτης κατέφυγε, όχι επίσης τυχαία, σε μία "θεωρητική" προσέγγιση του πολιτισμού και του ρόλου των πνευματικών ανθρώπων, την οποία φαίνεται πως θα αποκρυπτογραφήσει μετεκλογικά.
Ο άξονας που κινήθηκε ήταν εφτά σημεία - "πληγές", συν ένα για να μην κατηγορηθεί για... αντιγραφή, όπως ο ίδιος είπε, προσπαθώντας για άλλη μία φορά να συγκαλύψει την ούτως ή άλλως δικομματική ταυτότητα απόψεων.
Σημείο πρώτο: "Θεώρηση του πολιτισμικού φαινομένου".Μια γενικόλογη ανάπτυξη όπου τα "θα" πήραν τη μορφή πραγματείας για τον πολιτισμό.
Σημείο δεύτερο: "Η σχέση του με το κράτος".Ηταν μόνο η εισαγωγή για ένα μέλλον που υπόσχεται την αντικατάσταση του κράτους από ιδιώτες, φοροαπαλλασσόμενους χορηγούς και φορολογούμενους πολίτες (βλ. πολιτιστικό τέλος).
Σημείο τρίτο: "Διάλογος με τους διανοούμενους".Σημαίνει το μαζικό κάλεσμά τους λίγο πριν τις εκλογές. Κατά τ' άλλα, οι "επιτροπές προσωπικοτήτων" κανονίζουν τις "Εθνικές Πολιτικές", οι καλλιτεχνικοί διευθυντές ανάγονται σε "άρχοντες", ενώ οι κοινωνικοί και πολιτιστικοί φορείς έχουν την "τιμή" της διακοσμητικής παρουσίας.
Σημείο τέταρτο: "Ο ρόλος των διανοούμενων στην ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό".Θέση και ρόλο στη διανομή έχουν μόνο εκείνοι που θα χρησιμοποιηθούν στα "ευρωενωσιακά οράματα". Η αρχή της ομιλίας του, που έλεγε "εμείς δε θέλουμε αυλικούς διανοούμενους, δε θέλουμε χειροκροτητές", είναι μόνο το περιτύλιγμα.
Σημείο πέμπτο: "Η σχέση με την κληρονομιά".Υπάρχει σε όλες τις προεκλογικές εξαγγελίες. Δυστυχώς, η πραγματικότητα διαψεύδει με στοιβαγμένες και πολλές φορές ακατάγραφες αρχαιότητες, με ανύπαρκτο Αρχείο Μνημείων, με ελάχιστους αρχαιολόγους, με ανεπαρκές δυναμικό αρχαιοφυλάκων, με το σχεδιαζόμενο "χάρισμα" της Ροτόντας, με τις αποφάσεις κατεδάφισης ιστορικών φυλακών, γιατί φαίνεται πως από την ιστορία κάποιοι θέλουν να κληρονομούν ό,τι τους "βολεύει"...
Σημείο έκτο: "Σύγχρονη πολιτιστική δημιουργία".Δεν έχει χώρο, αλλά ούτε χρήματα. Για παράδειγμα ο σύγχρονος ελληνικός κινηματογράφος σχεδόν εκτοπίζεται από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το νέο νομοσχέδιο. Ο υποβιβασμός των τοπικών εκδηλώσεων, με το χαρακτηρισμό "πανηγυράκια" και το "πάγωμα" της επιχορήγησής τους είναι ΠΑΣΟΚικής εμπνεύσεως.
Σημείο έβδομο: "Τα έργα που προωθεί η κυβέρνηση".Πρόκειται για ένα φάκελο με 13 μεγαλοπρεπέστατα "Θα". Ανάμεσά τους για πολλοστή φορά εξαγγέλθηκαν: το Νέο Μουσείο Ακρόπολης, η Ενοποίηση των Αρχαιολογικών Χώρων (για πέμπτη φορά), το Τρίγωνο Βεργίνα - Πέλλα - Δίον, το Πρόγραμμα "Αρχαία Θέατρα και Κάστρα" που ανακοινώθηκε μόλις το καλοκαίρι κ.ά.
Σημείο όγδοο: "Ρόλος των ΜΜΕ".Είπε ότι "επηρεάζουν πολιτικές εξελίξεις, υποτάσσουν την πολιτική στους κανόνες του θεάματος, υπεραπλουστεύουν τα προβλήματα, καθορίζουν θέματα και πρωταγωνιστές...". Κατέφυγε, μάλιστα, και σε "εξορκισμό" των "κυβερνητικών παρεμβάσεων και κομματικών παρεμβολών". Συμφωνούμε, επαυξάνουμε, αλλά δυστυχώς τα χρεώνονται τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ όσο και ο ίδιος.
Σημειώνεται ότι στην έναρξη μίλησαν ο υπουργός Πολιτισμού, Σταύρος Μπένος, ο Τίτος Πατρίκιος, ενώ "επιστρατεύτηκε" και ο Ζακ Λανγκ.
Το "Ονειρο θερινής νυκτός" του Σαίξπηρ ανεβαίνει, στις 27 του Σεπτέμβρη (για 8 μόνο παραστάσεις), στο Θέατρο Κολεγίου Αθηνών, ύστερα από πολύμηνη δουλιά, σε μετάφραση και σκηνοθεσία Κώστα Αρζόγλου.Στη μετάφραση συνεργάστηκε η Λιάνα Βακάλη.Η μουσική είναι του Κώστα Χαριτάτου,η κίνηση του Βασίλη Μυριανθόπουλου,τα σκηνικά του Στέφανου Τσιβόπουλου και τα κοστούμια της Μάγδας Κασάπογλου.Παίζουν: Βασίλης Ευταξόπουλος, Στάθης Νικολαϊδης, Μαρίνος Δεσύλλας, Ανδρέας Ανδρεόπουλος, Κωνσταντίνος Συράκης, Δημήτρης Μενούνος, Ανδρέας Σκλαβουνάκος, Χάρης Γρηγορόπουλος, Θόδωρος Καμπίτσης, Βαγγέλης Μουρικής, Μιχάλης Ταμπούκας, Βάλια Χατζοπούλου, Ματθίλδη Μαγγίρα, Βίκυ Πάστρα Λουίζα Σοφιανοπούλου κ. ά.
Με το έργο αυτό λέει ο Κώστας Αρζόγλου πως έχει ανοιχτούς λογαριασμούς. "Δεν είναι τυχαίο ότι άρχισα να το μεταφράζω από τότε που το έπαιζα, ούτε ότι προτίμησα να το ανεβάσω ειδικά στο Θέατρο Κολεγίου. Βασικός πειρασμός μου πάντα είναι να το καταλαβαίνω κάθε φορά και λίγο αλλιώς".
Στο Θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης παρουσιάζεται από σήμερα μέχρι μεθαύριο η Ομάδα Εδάφους του Δημήτρη Παπαϊωάννου και της Αγγελικής Στελλάτου, προκειμένου να παρουσιάσει τη "Μήδεια" του Ευριπίδη στη χορευτική της εκδοχή.
Με άξονα την κίνηση, το χορό, την εικόνα και τη μουσική η παράσταση περιγράφει έναν κόσμο εύθραυστο, που τα όριά του κινούνται ανάμεσα στον έρωτα, το θάνατο, το φως και το σκοτάδι, την αθωότητα, αλλά και το καταχθόνιο. Ενα υδάτινο παραμύθι τόσο ονειρικό όσο και πραγματικό που ξεδιπλώνεται ανάμεσα στους Αργοναύτες, τον Ελλήσποντο, την Κασπία Θάλασσα και τη Μήδεια. Τη Μήδεια υποδύεται η Αγγελική Στελλάτου και τον Ιάσονα ο Δημήτρης Παπαϊωάννου.