ΑΡΓΥΡΩ ΜΟΥΣΤΕΡΑΚΗ,Θεσσαλονίκη: Η συγκέντρωση του Κόμματος στην Πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης - που ήταν ασφυκτικά γεμάτη, τη δονούσαν τα συνθήματα και κυμάτιζαν οι κόκκινες σημαίες, σκορπώντας σ' όλους συγκίνηση, αλλά και απόφαση για αγώνα - μου έφερε στο νου μια άλλη συγκέντρωση βουλευτικών εκλογών, το 1952, στον ίδιο χώρο στον κινηματογράφο "Ελληνίς".

Ομιλητής ήταν ο πατέρας μου, στρατηγός Γιάννης Μουστεράκης.Τον περίμενα με ανυπομονησία το βράδυ. Τον είδα να φτάνει σκεφτικός, αλλά αποφασισμένος."Ηταν η αρχή - μου είχε πει - ο ένας θα γίνουν δέκα, χίλιοι, το ποτάμι τραβάει μπροστά".

Θυμήθηκα, επίσης, το πρώτο ραδιοφωνικό μας τρίλεπτο που το παρουσίασε ο πατέρας μου. Με πόση ευθύνη και σχολαστικότητα το ετοίμαζε, μετρούσε χρόνο, τόνο, ύφος, περιεχόμενο, λες και ετοίμαζε κάποια μάχη. Και ήταν πράγματι μια μάχη, μια μάχη για τον τόπο μας και τον λαό μας.

Σήμερα, που οι δέκα έγιναν χιλιάδες και το ΚΚΕ είναι τρίτο κόμμα στη Βουλή, ας σταθούμε κοντά του να του δώσουμε δύναμη, για να μπορεί να αντιστέκεται και να παλεύει για τα δίκια του λαού, για μια καλύτερη ζωή.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΡΑΠΑΚΗΣ,Νέα Πεντέλη Αττικής: Θέλω να ευχαριστήσω τον σύντροφο δήμαρχο του Βύρωνα, Νίκο Ρογκάκο, για το ενδιαφέρον και τη δραστηριότητα που έδειξε στην πώληση των βιβλίων που του έστειλα και τη διάθεση των χρημάτων για ενίσχυση της Οικονομικής Εξόρμησης του Κόμματος λόγω εκλογών.

Οποιος άλλος δήμος ή κοινότητα ενδιαφέρεται για διάθεση των βιβλίων μου για τον ίδιο λόγο, να μου τηλεφωνούν στον αριθμό 61.33.025 για να στείλω τα βιβλία. Ετσι και αλλιώς, η οικονομική δουλιά υπέρ του ΚΚΕ δεν τελειώνει με τις εκλογές, ανάγκη είναι να στηρίζουμε πάντα το κόμμα μας και οικονομικά.

ΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΑΣ,λαογράφος - συγγραφέας: Πρόσφατα γιορτάστηκαν τα εκατό χρόνια του οδοντωτού σιδηροδρόμου. Με γεια τους με χαρά τους.

Ο γιορτασμός, όμως, αυτός είναι πρόκληση για την απομονωμένη και ερημωμένη Ηπειρο. Ο δικομματισμός προεκλογικά δίνει μόνο την παρουσία του στα τρία αστικά κέντρα Γιάννενα, Αρτα, Πρέβεζα. Την υπόλοιπη Ηπειρο την έχει μετατρέψει σε απέραντη ερημιά.

Δε θα 'πρεπε το αδιάφορο δικομματικό κράτος να σκεφτεί και τη σιδηροδρομική σύνδεση της Ηπείρου με το υπόλοιπο δίκτυο της Ελλάδας;

Πότε οι Ηπειρώτες, με τη μεγαλύτερη προσφορά στο έθνος, θα ακούσουν το σφύριγμα του τρένου; Θα δουν τους συρμούς να διασχίζουν το ηπειρώτικο έδαφος και να καταλήγουν στην Ηγουμενίτσα, που είναι η πύλη της χώρας προς την Ευρώπη;

Απασχολημένοι με τα καθημερινά και τα χρόνια προβλήματα που βαραίνουν στις πλάτες μας, δε δώσαμε τη δέουσα σημασία σε ένα τεράστιο πρόβλημα, που διαμορφώνεται καθημερινά και παίρνει διαστάσεις σοβαρότατου εθνικού προβλήματος. Είναι αυτό της γλώσσας μας.

Εχουμε την αρχαιότερη, πλουσιότερη, την πιο καλλιεργημένη γλώσσα στον κόσμο. Αναπτύχθηκε μαζί με το άφθαστο αρχαιοελληνικό πνεύμα και πολιτισμό, αποτελούσε και αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε τι το ωραίο και μεγάλο, τόσο στον τομέα των θεωρητικών, όσο και των τεχνικών επιστημών.

Εγκαταλείπουμε, λοιπόν, αυτή την πλουσιότατη γλώσσα και χρησιμοποιούμε την αγγλική. Μια γλώσσα, τόσο φτωχή, που με μια λέξη ονοματίζει δέκα πράγματα, ενώ η γλώσσα μας έχει δέκα λέξεις για κάθε έννοια ενός πράγματος.Οταν βρίσκεσαι στην Αθήνα, νομίζεις πως είσαι στο Τέξας. Ψάχνεις μάταια για να βρεις ελληνική επιγραφή στα καταστήματα, πολλές δε φορές και στα ονόματα των καταστηματαρχών. Μας απόμειναν μόνο τα φαρμακεία και μερικά άλλα.

Η "αρρώστια" μεταδόθηκε και στην επαρχία. Οσο δε για τις διαφημίσεις, αυτές εγκατέλειψαν σχεδόν εξ ολοκλήρου τα ελληνικά.

Το "οκέι" έγινε καθημερινής χρήσης. Εξωπετάχτηκαν το "ναι" και το "εντάξει". Θα μπορούσαν σελίδες ολόκληρες να γραφούν για τις ξενικές λέξεις που χρησιμοποιούνται αντί των ελληνικών.

Σαν εξαρτημένη χώρα η Ελλάδα οικονομικά, άρα και πολιτικά, προσπαθεί να "συγκλίνει" την οικονομία της χώρας, σύμφωνα με τα μέτρα και σταθμά που της ορίζουν οι μεγάλοι της "σύμμαχοι" και "φίλοι" της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Πολύ φοβάμαι πως και η ωραία μας γλώσσα θα "πληρώσει τα σπασμένα", θυσία στο βωμό της εξάρτησης. Μα, η γλώσσα είναι κύριο γνώρισμα του έθνους, είναι συνδημιουργός του. Γιατί, λοιπόν, να αφελληνιστούμε; Μήπως αυτό εξυπηρετεί τους καλά βολεμένους στην εξουσία; Αυτούς, έτσι και αλλιώς, δεν τους ενδιαφέρει το μέλλον της χώρας μας.

Πήγα πρόσφατα στην Ισπανία. Εψαχνα στα αεροδρόμια όλων των μεγάλων πόλεων και στην πρωτεύουσα της χώρας για να βρω μια λέξη, έστω, μη ισπανική αλλά δε βρήκα τίποτα το ξένο, όλα στην ισπανική γλώσσα ήταν γραμμένα. Σέβονται, δηλαδή, τη γλώσσα τους, την ιστορία τους, τον πολιτισμό τους.

Και η δικαιολογία είναι πάντα πολύ εύκολη: Ο τουρισμός. Χωρίς όμως αυτό να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Περπάτησα πολύ στη Σεβίλλη, παλιά και νέα πόλη. Δεν είδα ούτε μια ξένη λέξη στους δρόμους, στα καταστήματα, στις διαφημίσεις. Γεμάτη, όμως, από τουρίστες, οι οποίοι απολάμβαναν την αυθεντικότητα της πόλης και το χαίρονταν. Η Ισπανία σέβεται τον εαυτό της. Η Ελλάδα όχι.

Τηλεόραση, ο μεγάλος αυτός διαφθορέας των πάντων, ακόμη και της γλώσσας μας. Σε λίγα χρόνια, θα πρέπει για να την παρακολουθούμε να μάθουμε όλοι αγγλικά. Προβάλλουν ιστορικά έργα με φαρδύ - πλατύ τίτλο "Gregia Antica", κι από κάτω "Μέγας Αλέξανδρος"! Μα, ο Μ. Αλέξανδρος δεν έζησε - μεγαλούργησε στη ..."Gregia", αλλά στην Ελλάδα!

Ας συνέλθουν οι κυβερνώντες μας, που είναι οι "πρώτοι διδάξαντες", χρησιμοποιώντας τα αγγλικά και μέσα στα υπουργεία - έγγραφα, προγράμματα, εκθέσεις κλπ. - πριν είναι πολύ αργά!

ΣΠΥΡΟΣ ΜΠΕΚΙΟΣ (Λάμπρος)

Ηλιούπολη

Επειδή όλοι οι υποψήφιοι φιλόδοξοι να κυβερνήσουν τη χώρα μάς ζαλίσανε κυριολεκτικά βαφτίζοντας την εθνική πατριωτική άμυνα σε "Εθνικά Θέματα", αποσκοπώντας απλώς να τα μνημονεύσουν, χωρίς στην ουσία να θίξουν την καρδιά του καυτού προβλήματος, ανησυχούμε βαθύτατα, γι' αυτό θα τους υποδείξουμε εμείς την ουσία του προβλήματος και τα καθήκοντα που είναι υποχρεωμένοι να εκπληρώσουν γι' αυτό το πελώριο χρέος της κρατικής μας οντότητας με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η άμυνα της πατρίδας, οποιασδήποτε πατρίδας, στηρίζεται σε "ίδιες αυτής δυνάμεις". Λοιπά στηρίγματα είναι συμμαχίες της, εν προκειμένω τοιούτων η πατρίδα μας στερείται παντελώς. Οι αποκαλούμενοι σύμμαχοί μας έχουν βεβαρημένο ιστορικό παρελθόν και δεδηλωμένη εχθρότητα, με πρώτες και καλύτερες τις ΗΠΑ. Ο αρχιτέκτονας της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, Κίσινγκερ, έχει αποφανθεί επανειλημμένως υπέρ των Τούρκων μέχρι του σημείου να πει: "Αν κληθώ να διαλέξω μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας θα διαλέξω την Τουρκία". Οπως βλέπετε, χωρίς να κληθεί, διάλεξε την Τουρκία. Δε θα μιλήσω ιστορικά, για τους Πιουριφόιδες, για τους Χόλμπρουκ, για τους Τζορτζ Στεφανόπουλους, για κάθε αξιωματούχο και αντιπρόσωπο του Λευκού Οίκου και του Πενταγώνου που επισκέπτονται την περιοχή μας. Οταν καταφεύγουμε σ' αυτούς για να παραπονεθούμε για τους Τούρκους, όταν αυτοί παραβιάζουν τον εναέριο, θαλάσσιο χώρο μας, η απάντησή τους είναι: "Να κάνετε άοπλες αναχαιτίσεις". Τι άλλο να πούμε εμείς κύριοι, Σημίτη, Αρσένη, Εβερτ, Σαμαρά;

Ποιοι όμως "σύμμαχοι" και "φίλοι" μας αποτελούν την Ευρωπαϊκή Ενωση;

Είναι βεβαίως γνωστός σ' όλους μας ο "βίος" και η "πολιτεία" της ναζιστικής Γερμανίας τον καιρό του πολέμου. Η χώρα μας πλήρωσε βαρύ τίμημα και φόρο αίματος, για τη συμμετοχή της στον απελευθερωτικό αγώνα που διοργάνωσε και καθοδήγησε το ΕΑΜ. Η σημερινή "σύμμαχος" Γερμανία αρνείται να μας επιστρέψει το αναγκαστικό δάνειο που πήρε από τη χώρα μας, καθώς και τις πολεμικές αποζημιώσεις που οφείλει.

Οσο για τους Αγγλογάλλους, αυτοί έχουν δείξει δείγματα "αγάπης" προς εμάς, από παλιά, με το να κόβουν με τσεκούρι τα χέρια των κυνηγημένων, από τους Τούρκους, Ελλήνων της Σμύρνης το '22, όταν προσπαθούσαν να πιαστούν από τα καράβια τους για να σωθούν. Ο βρώμικος ρόλος αργότερα των Αγγλων και των Αμερικανών, που μπαίνανε κυρίαρχοι πια στα πράγματα, μετά την Απελευθέρωση, μας στοίχισε μια τραγωδία εμφύλια, που μέχρι τις μέρες μας δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί.

Οι τελευταίοι μας "σύμμαχοι" Αμερικάνοι, στις προβοκάτσιες είναι "μαύρες μάνες". Πολλοί λαοί στενάζουν με τις "ειρηνευτικές τους παρεμβάσεις", είναι γνωστά αυτά λίγο - πολύ σ' όλους.

Ετσι θα ρωτήσω όλους τους πολιτικούς που κόπτονται για την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ: "Πού πάτε ξυπόλυτοι στ' αγκάθια"; Μας φέρνουν στο σημείο "Πατρίς εν κινδύνω", και αμέσως μας υποχρεώνουν σε εξοπλιστική αγορά 3 τρισ. Και επειδή αυτά δεν ελέγχονται, μπορεί να 'ναι και παραπάνω.

Το αποτέλεσμα των εκλογών έφερε το ΚΚΕ τρίτο κόμμα στη Βουλή. Ομως αυτό δε φτάνει. Πρέπει να το στηρίξουμε. Στους διεκδικητικούς του αγώνες να 'μαστε πάντα παρόντες. Μας περιμένουν δύσκολες μέρες γιατί δεν άλλαξε το πολιτικό σκηνικό. Οι Βρυξέλλες, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ είναι η "δαμόκλειος σπάθη" πάνω από τα κεφάλια μας. Αυτό να μην το ξεχνάμε.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΗΛΙΑΣ

Κομμουνιστής, αντιστασιακός, διμοιρίτης του ΕΛΑΣ

Αθήνα

Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ συνταξιούχος, αντιστασιακός και μέλος του τιμημένου - όπως γράφει - ΚΚΕ από το 1942, χαιρετίζει στο γράμμα του όλους τους συντρόφους της ΚΕ, τα στελέχη, τα μέλη, τους οπαδούς και φίλους του Κόμματος, που ρίχτηκαν στη μάχη του προεκλογικού αγώνα με αυταπάρνηση αναδείχνοντάς το, μαζί με τους ψηφοφόρους του, τρίτο κόμμα στη Βουλή. "Παρά - γράφει - τις δυσκολίες και τον παραγκωνισμό μας από τα ΜΜΕ, εμείς οι κομμουνιστές καταφέραμε ν' ακουστεί η φωνή του Κόμματός μας μέχρι την τελευταία γωνιά της Ελλάδας. Σφίξαμε το χέρι του άνεργου, του αγρότη, του εργάτη, του ξωμάχου, του κάθε αδικημένου. Με το πρόγραμμα, το ψηφοδέλτιο του Κόμματος και τον "Ριζοσπάστη", καταφέραμε να περάσουμε τις θέσεις μας στον κόσμο. Δεν τάζαμε, δε δίναμε ψεύτικες ελπίδες και απραγματοποίητα προγράμματα, εμείς λέγαμε μόνο: "Ελάτε να πιαστούμε χέρι - χέρι, να φράξουμε το δρόμο στα μονοπώλια και στα σχέδια του Μάαστριχτ".

Δεν κατάφεραν να μας εμποδίσουν στη δουλιά μας, οι εχθροί μας. Εμείς οι κομμουνιστές είμαστε μαθημένοι... Εχουμε περάσει φοβερές καταιγίδες. Και χάρις στην πίστη και στην αυτοθυσία μας ξεπεράστηκαν.

Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την επέτειο της ίδρυσης του ΕΑΜ. Την ανεπανάληπτη συμβολή του στον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του λαού ενάντια στη γερμανοναζιστική κατοχή.

Τώρα, σύντροφοι, ανοίγεται καινούρια σελίδα και νέο Μέτωπο πάλης δημιουργείται, μέτωπο αντιμονοπωλιακό, αντιιμπεριαλιστικό. Ας ενωθούμε με τους βουλευτές μας που βγήκαν από τις εκλογές και να δουλέψουμε ακούραστα μαζί τους, για να κάνουμε πράξη το πρόγραμμα του ΚΚΕ, που είναι πρόγραμμα στήριξης του εργαζόμενου λαού. Δε μοιράζουμε ΘΑ και δεν προτείνουμε εύκολες λύσεις, όσοι στρατεύονται στο ΚΚΕ ξέρουν ότι έχουν να δουλέψουν σκληρά, γιατί σκληρά είναι και τα μέτρα που παίρνει η άρχουσα τάξη, εναντίον του λαού.

Ας διαμορφώσουμε, λοιπόν, εμείς την... επόμενη μέρα. Με συντροφικότητα να δουλέψουμε και ν' αντισταθούμε στα αντιλαϊκά σχέδια που απεργάζονται τα ξένα κέντρα εξουσίας σε συνεργασία με τους ντόπιους εντολοδόχους τους".

- ΠΑΥΛΟ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ,Καβάλα. Σύντροφε. Ο,τι είχαμε να σου απαντήσουμε στα θέματα που αναφέρεις σου το είπαμε. Και για τον Χρήστο Καρανταή και τις εκτελέσεις που γίνονταν μέχρι που πέθανε ο Παπάγος. Αλλά και για τον τίτλο "Εθνικός Πρόεδρος" ή "Εθνικός Γραμματέας" που έχουν ορισμένα αδελφά κόμματα. Για τον Γραικό δε μας είναι τώρα εύκολο να βρούμε ακριβώς πότε εκτελέστηκε. Πρέπει να ανατρέξουμε στις εφημερίδες της εποχής, να ψάξουμε να το βρούμε.

Πάντως ήταν το φθινόπωρο του 1955 επί Παπάγου και η εκτέλεση έγινε στην Κέρκυρα. Το είχε μεταδώσει τότε και ο ραδιοσταθμός μας "Ελεύθερη Ελλάδα". Αυτά που σου λέμε είναι έγκυρα και δεν είναι απλώς απάντηση της στήλης "Επικοινωνία".

Ποιος αποφασίζει πού θα πάνε;