ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Δεκέμβρη 1996
Σελ. /48
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
BΙΒΛΙΟ
Αρχαιογνωσίας "φως"

Η, τιμητικά, πολιτογραφημένη ως Ελληνίδα, διεθνούς αναγνώρισης ελληνίστρια Ζακλίν ντε Ρομιγύ,παραμένει στα 81 της χρόνια, μια ρομαντική πολυγραφότατη "έφηβη", μια καλόγνωμη "Γοργώ" της επιστήμης και των Γραμμάτων γύρω από την ελληνική αρχαιότητα. Ακούραστη η Γαλλίδα πανεπιστημιακή δασκάλα και ακαδημαϊκός, ανασκαλεύει τα "ορυχεία" της αρχαιολογικής γνώσης της και βγάζει συγγραφικά "διαμάντια" που αστράφτουν, κυρίως, χάρη στη γοητεία της γραφής της. Γραφή απλή, λαγαρή, αισθαντική, με θέρμη ψυχής. Γραφή που κατέχει την τέχνη της ευχάριστης διδαχής, χωρίς ίχνος δασκαλίστικου ύφους. Που κατέχει την τέχνη να συνθέτει την ευρύτατη επιστημονική γνώση, με την κριτική σκέψη και τη βιωματική, ανθρώπινη εμπειρία. Αυτό το τελευταίο "συστατικό" της γραφής της, είναι που κάνει εξαρχής ευχάριστη την ανάγνωση του βιβλίου της "Παιχνίδι φωτός στην Ελλάδα" (εκδόσεις "Αστυ"). Η γυναικείας αισθαντικότητας αναμνηστική γραφή της Ρομιγύ, ευτυχεί με τη μετάφραση δυο γυναικών, της Κατερίνα Μηλιαρέση και της Μπάμπη Αθανασίου.

Στα 1935, τότε που ο ναζισμός έκανε σύμβολό του το γεωμετρικής εποχής "αγκυλωτό σταυρό" σχεδιάζοντας δεινά για την Ευρώπη, η 20χρονη απόφοιτη, προετοιμαζόμενη για υφηγεσία, Ρομιγύ, πρωτόρθε με καράβι στην Ελλάδα, μαζί με συναδέλφους της. Ανάμεσά τους και ο σκυθρωπός αλλά σαγηνευτικός αρχαιογνώστης Ροζέ Γκαλουά, ο οποίος επιστρέφοντας στη Γαλλία δημοσίευσε τις εντυπώσεις του με τίτλο "Παιχνίδι σκιών στην Ελλάδα".Απάντηση - αντίποδας στον τίτλο του Γκαλουά, είναι ο τίτλος του βιβλίου της Ρομιγύ. Ο Γκαλουά "μεμφόταν τη δική μου Ελλάδα, την Ελλάδα του 5ου αιώνα, της Αθήνας και του Περικλή", διηγείται η Ρομιγύ, ξετυλίγοντας τις αναμνήσεις της από το πρώτο της ταξίδι στην Ελλάδα. Ο Γκαλουά με το πάθος του για τα μυθικά όντα και τις σκοτεινές δοξασίες, έστρεφε τότε το ενδιαφέρον του στη μυθική Γοργώ, στην τερατώδη Μέδουσα, ψαχουλεύοντας στο "σκοτάδι της ιστορίας" για να εξηγήσει "ανεξιχνίαστα αινίγματα". Εντυπωσιάστηκε με τη Γοργώ στην Κέρκυρα, ανακαλύπτοντας πίσω από τον ελληνικό "ορθολογισμό", την προοπτική ενός ανορθολογικού μυθολογικού βάθους. Τον Γκαλουά τον έλκυε, παντού στην Ελλάδα, η "σκιά" των προϊστορικών χρόνων. Τη Ρομιγύ, το "φως" των ιστορικών χρόνων και του "Χρυσού αιώνα", στον οποίο κυρίως έχει αφιερώσει το πλούσιο διδακτικό και συγγραφικό έργο της.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Οι "καλοί", οι "κακοί" και η "Αυγή"

O Κ. Που., όπως υπογράφει στη χτεσινή ΑΥΓΗ, εγκαλεί το ΚΚΕ και το "Ριζοσπάστη", γιατί ο "Ρ" έγραφε προχτές, ανάμεσα στα άλλα, ότι "κάποιοι αγρότες έπεσαν στη λούμπα του "διαλόγου" με τον Σημίτη, αποτέλεσμα του οποίου ήταν ένας τζίφος και μισός...". Και αφού βάζει ως τίτλο του σχολίου "Τώρα διαιρούν τους αγρότες", καταλήγει αναρωτώμενος υποκριτικά: "Υπάρχουν λοιπόν "καλοί" και "κακοί" αγρότες;"... Αυτό που ξέρουμε, μεσιέ Πουλαρίκα, μετά πλήρους βεβαιότητας, είναι ότι υπάρχουν "καλοί" και "κακοί" δημοσιογράφοι, "καλές" και "κακές" εφημερίδες!... Και άπαντες οι αγρότες - και οι "καλοί" και οι "κακοί", όπως σεις τους αποκαλείτε - να είστε βέβαιος ότι σας έχουν κατατάξει. Και εσάς προσωπικά και την εφημερίδα σας, για το βρώμικο ρόλο που παίξατε καθ' όλη τη διάρκεια των πρόσφατων μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων!

Οι προσδοκίες των "εταίρων"

Και όσοι ενδεχομένως αμφιβάλλετε, διαβάστε και το εξής που είπε ο Χρ. Παπουτσής στην ίδια συνέντευξη, απαντώντας στην ερώτηση για το αν έχει βελτιωθεί η αντιμετώπιση της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, με την εκλογή του Κ. Σημίτη στην πρωθυπουργία της χώρας: "Εγώ αυτό δεν το πιστεύω, γιατί έχω μια εμπειρία 13 χρόνων πια στα θεσμικά ευρωπαϊκά όργανα. Η εικόνα της χώρας πέρασε πολλά σκαμπανεβάσματα, άλλα θετικά κι άλλα αρνητικά. Εκείνο που άλλαξε είναι ότι τώρα υπάρχει από πολλούς μια προσδοκία στο πρόσωπο του Κ. Σημίτη, που δε θα πρέπει να διαψευστεί, για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα για τη χώρα μας".

Αποκαλυπτικός, πράγματι, ο Χρ. Παπουτσής. Ενισχύθηκαν, λέει, οι προσδοκίες των Ευρωπαίων "εταίρων" μας. Προσβλέπουν, δηλαδή, στο πρόσωπο του Κ. Σημίτη για ν' αρμέξουν ακόμη περισσότερο τη χώρα και τους εργαζόμενους. Και προκειμένου να το δεχτούμε αγόγγυστα και αδιαμαρτύρητα, μας προσφέρεται και το απαραίτητο δόλωμα: Η δυνατότητα διεκδίκησης κάποιων μελλοντικών ωφελειών...

Η υποκρισία περισσεύει

Σωρηδόν καταφθάνουν αυτές τις μέρες τα δελτία Τύπου στα δημοσιογραφικά γραφεία. Ο τάδε υπουργός θα επισκεφθεί το τάδε νοσοκομείο, ο Ερυθρός Σταυρός θα μοιράσει φαγητό στους άστεγους της Αθήνας, ο δήμαρχος θα επισκεφθεί το γηροκομείο και πάει λέγοντας. Στο χορό του... "θυμόμαστε και είμαστε στο πλευρό τους" η συντριπτική πλειοψηφία των καναλιών, που διαλέγουν αυτές τις μέρες να φορέσουν το "ανθρώπινο" προσωπείο τους. Και συ που περιφέρεσαι 365 μέρες το χρόνο στο κέντρο της Αθήνας, αναρωτιέσαι για τη τόση "φιλευσπλαχνία" που κρύβεται πριν και μετά τις γιορτές. Οσο για την υποκρισία τους, είναι τόσο μεγάλη που μόνο στη μικρή οθόνη μπορεί να χωρέσει...

Δικαιωμένοι και αποφασισμένοι

Η κυβερνητική προπαγάνδα και οι "κράχτες" των ΜΜΕ, τις τελευταίες μέρες, πασχίζουν να υποβάλουν στην κοινή γνώμη πως οι αγρότες έφυγαν ηττημένοι από τα μπλόκα του αγώνα. Ο στόχος τους είναι να σπείρουν την απογοήτευση, όχι μόνον στους αγρότες, αλλά και στους άλλους εργαζόμενους, πως, τάχα, τίποτα δε φέρνει ο αγώνας. Ομως, μάταιος ο κόπος τους. Οι αγρότες μπορεί να έφυγαν πικραμένοι, διαπιστώνοντας την "ακραία" κυβερνητική αδιαλλαξία και την εμμονή της κυβέρνησης να εκπληρώσει "πάση θυσία" τις επιταγές του Μάαστριχτ, της ΚΑΠ και της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, στις οποίες έχουν δεσμευτεί, όχι μόνον η κυβέρνηση αλλά και τα άλλα κόμματα του Μάαστριχτ - πλην του ΚΚΕ.Με τη συντεταγμένη αποχώρησή τους όμως από τα μπλόκα έφυγαν δικαιωμένοι για τη μεγάλη ενωτική μάχη που ξεκίνησαν και γιατί ο ηρωικός αγώνας τους ανέδειξε τα μεγάλα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν και προκάλεσε ένα πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης των άλλων εργαζομένων και των επαγγελματιών. Και είναι αυτά η μεγαλύτερη παρακαταθήκη, ώστε πιο έμπειροι, από καλύτερες θέσεις και πιο αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά τους. Κι εδώ βρίσκεται η μεγάλη νίκη - παρακαταθήκη για τους νέους νικηφόρους αγώνες που θα ακολουθήσουν με τον πιο πλατύ συντονισμό, όσο και αν οι κυβερνητικοί υπάλληλοι προσπαθούν να το αποσιωπήσουν, ακριβώς για να κρύψουν το φόβο τους μπροστά στους αγώνες που ετοιμάζονται. Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω! Οσοι θέλουν να εθελοτυφλούν, θα το διαπιστώσουν γρήγορα!

Πολλαπλές αποκαλύψεις

Η κυβέρνηση, όλος ο μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης σε διατεταγμένη υπηρεσία, σ' όλη τη διάρκεια της μεγαλειώδους αγροτικής κινητοποίησης, προκειμένου να διασπάσουν τον ηρωικό αγώνα των αγροτών, ζητούσαν να ανοίξουν τους δρόμους για να κάνουν διάλογο για τη λύση των αγροτικών προβλημάτων. Βεβαίως, οι αγρότες της χώρας, κυρίως της Θεσσαλίας και της Αιγιάλειας, που σήκωσαν και το βάρος του αγώνα, δεν έπεσαν στην παγίδα του δήθεν διαλόγου. Παρά τις διασπαστικές προβοκατόρικες ενέργειες του κυβερνητικού μηχανισμού και των εγκαθέτων της κυβέρνησης στις συμβιβασμένες ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων, όπως και άλλων "ημετέρων" της που λειτούργησαν σαν Δούρειοι Ιπποι, απαίτησαν μέχρι τέλους την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους. Ομως, η κυβέρνηση Σημίτη σαν υποτακτικός υπάλληλος των Βρυξελλών αρνήθηκε να ακούσει τη φωνή των εξεγερμένων αγροτών, προβάλλοντας το αποκρουστικό πρόσωπο του αυταρχισμού και της τρομοκρατικής αντιμετώπισης του αγώνα των αγροτών. Επιστέγασμα αυτής της στάσης ήρθε ο "διάλογος - εμπαιγμός" με τους υποτακτικούς "συνδικαλιστές" ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ και τους άλλους διασπαστές του αγώνα των αγροτών στην περιοχή Μακεδονίας - Θράκης, τους οποίους δε δίστασε να "ξεμπροστιάσει", αφού, αντί λύσεων στα άμεσα πιεστικά προβλήματα των αγροτών, απλώς, τους ζήτησε να βοηθήσουν για να περάσει τα λεγόμενα θεσμικά μέτρα στα πλαίσια της κοιναγορίτικης πολιτικής που καταστρέφει τους αγρότες. Ετσι, δεν αποκαλύπτεται μόνον το αποκρουστικό πρόσωπο της κυβέρνησης του Κ. Σημίτη και των διασπαστών κυβερνητικών κολαούζων, αλλά και πόσο δίκαιο είχαν οι αγρότες όταν αρνούνταν να υποκύψουν στον ωμό εκβιασμό και να εγκαταλείψουν τα μπλόκα του αγώνα.

Μπέντζαμιν Νετανιάχου

Προ των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, αναλυτές έλεγαν ότι ο "σκληρός" πρωθυπουργός του Ισραήλ θα δεχόταν ασφυκτική πίεση, προκειμένου να "κλείσει" τις δύο κυριότερες ανοιχτές πληγές της Μέσης Ανατολής - το Παλαιστινιακό και τη διαμάχη Ισραήλ - Συρίας. Την εβδομάδα που πέρασε, οι προβλέψεις έδειξαν να δικαιώνονται, τουλάχιστον ως προς το πρώτο σκέλος τους: Νετανιάχου - Αραφάτ θα υπογράψουν, την 30ή ή την 31η του Δεκέμβρη, την καταληκτική συμφωνία για τη Χεβρώνα. Η οποία ίσως οδηγήσει στην αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων από την πόλη, ως την 5η Γενάρη 1997.

Ως προς το δεύτερο σκέλος, την προσέγγιση Ισραήλ - Συρίας, αυτή δείχνει πιο μακρινή - αλλά πληροφορίες του "Ασοσιέιτεντ Πρες" από τη Δαμασκό ανέφεραν την Παρασκευή ότι δεν αποκλείεται οι διμερείς συνομιλίες να επαναληφθούν "πολύ σύντομα".

Τι μετέστρεψε τη ρητορική του ηγέτη του Λικούντ; Η υπουργός της Παλαιστινιακής αρχής, Ασράουι, το είπε όσο πιο ανοιχτά γίνεται (στην εκπομπή"Q & A" του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CNN): "η αμερικανική διπλωματία παρενέβη". Παρενέβη, όπως ακριβώς έλεγαν πολιτικοί παρατηρητές, επειδή το πετρελαϊκό λόμπι, το οποίο "επιβάλει" τις βουλές του μετά τις εκλογές (ενώ τα εθνικά λόμπι, όπως το ισραηλινό, έχουν περισσότερη επιρροή προεκλογικά), "έσπρωξε" την κυβέρνηση Κλίντον να επιταχύνει την "ειρηνευτική διαδικασία".

Αυτή η καθ' υποβολή "ειρηνευτική" διαδικασία, πάντως, δεν είναι βέβαιο ότι θα διασφαλίσει ηρεμία στην περιοχή. Ακόμη και για την "επιτυχία" της ισραηλινοπαλαιστινιακής συμφωνίας, πολλοί επισημαίνουν ότι τα αποτελέσματά της απέχουν έτη φωτός από τα ζητούμενα της Παλαιστινιακής εξέγερσης...

Μ. Γ.

Αναχώρηση

Φεύγει ο χρόνος,

τα φορτώνει,

ρίχνει πίσω

μαύρη πέτρα,

άι στο διάλο - λέει -

η "ζώνη",

στον αγύριστο

τα "μέτρα"!

Φεύγει ο χρόνος,

μας αφήνει,

τελευταία

χαιρετούρα,

"λίγ' ακόμη

αν είχα μείνει" - λέει -

θα πήγαινα

απ' την "κούρα"!

Φεύγει ο χρόνος,

τελειώνει,

κάπου Τρίτη

με Δευτέρα,

μα τ' αυτί του

δεν ιδρώνει,

έτσι που 'ζησε

εδώ πέρα!

Ο οίστρος

Νοσταλγώντας τα περασμένα...

"Παρακολουθώντας τις πολιτικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και του κόμματος, και τον πολιτικό λόγο που εκπέμπεται, είναι αλήθεια ότι και σ' εμένα δημιουργείται μια αμφιβολία για το αν και κατά πόσο εκφράζουμε την ίδια κοινωνική βάση που εκφράζαμε τα προηγούμενα χρόνια. Και αυτός είναι ένας μεγάλος κίνδυνος που ανησυχεί όχι μόνο εμένα, αλλά και πολλά στελέχη".

Ποιος τα λέει όλ' αυτά; Μα, ο Χρήστος Παπουτσής, πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και κοινοτικός επίτροπος της χώρας στις Βρυξέλλες. Και μη νομίσετε ότι έχει τίποτε σοβαρές διαφορές με την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση Σημίτη. Κάθε άλλο... Αλλωστε, την ίδια ακριβώς πολιτική υπηρετεί και αυτός, δίνοντας καθημερινά εξετάσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου είναι μέλος της. Απλά και μόνο, καθώς ένας ακόμη χρόνος φεύγει, νοσταλγεί τις εποχές που αρκούσαν οι ψεύτικες υποσχέσεις και οι κάλπικες ελπίδες, για να συντηρείται και να ανανεώνεται η επιρροή του κυβερνώντος κόμματος...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ