- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Και όχι μόνο να απο-πληροφορήσουν, αλλά και να συκοφαντήσουν τους ωραίους αυτούς αγώνες, κάνοντας εντέχνως λόγο:
- για "ετερόκλητες και ευκαιριακές συμμαχίες"
- για "υποκινούμενο διεκδικητικό κίνημα"
- για "ξεσήκωμα των κουλάκων"
- για "αντεπανάσταση των φοροφυγάδων"
- για "ανεύθυνο συνδικαλισμό"
- για "κομματικά κινούμενα του ΚΚΕ" κλπ κλπ.
Ας δούμε, όμως, μια - μια, τις συκοφαντίες:
1. Πράγματι αγωνίζονται δίπλα - δίπλα διαφορετικές ("ετερόκλητες") κοινωνικές τάξεις, αλλά - όπως θα καταφανεί - δεν είναι διαφορετικά τα αιτήματά τους.
2. Πράγματι έχουν και διεκδικητικό χαρακτήρα οι κινητοποιήσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Δεν είναι, όμως, υποκινούμενες, αλλά κινούμενες από τις ίδιες αιτίες, - όπως θα εξηγήσουμε.
3. Πράγματι, στο πλευρό των μικροκληρούχων αγροτών, αγωνίζονται και νοικοκυραίοι αγρότες, αλλά οι αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων τους δεν είναι το μοναδικό ή κύριο αίτημά τους.
4. Πράγματι, έχουν και φορολογικά κίνητρα οι κινητοποιήσεις, αλλά τα κίνητρα αυτά είναι μόνο η αφορμή και όχι η αιτία των κινητοποιήσεων, - τουλάχιστον για τους περισσότερους.
5. Πράγματι, στον αγώνα αυτό έχει κάνει την εμφάνισή του και ο ανεύθυνος συνδικαλισμός, αλλά αυτός είναι ο κυβερνητικός συνδικαλισμός που προσπαθεί να εκφυλίσει τον αγώνα.
6. Πράγματι, στον αγώνα αυτό έχουν εισχωρήσει και τα κόμματα,αλλά πρόκειται, κυρίως, για το ΠΑΣΟΚ (και την κυβέρνησή του) που προσπαθούν να παραλύσουν τις κινητοποιήσεις.
Κοινός παρονομαστής είναι η κοινή οργή τους εναντίον της αντιλαϊκής και αντιαναπτυξιακής κυβερνητικής πολιτικής.
Και κοινός στόχος είναι η ανατροπή της πολιτικής αυτής και η αντικατάστασή της με μια πολιτική που να αίρει τα σημερινά αδιέξοδα.
Αρα, ο αγώνας, στη βάση του, είναι ενωτικός και καθημερινά θα γίνεται όλο και περισσότερο ενωτικός - μέχρι ταυτισμού.
γ\Ο\λους τους ξεσηκωμένους - αγρότες, μικρομεσαίους, ανέργους και συνταξιούχους - τους ενώνει η κοινή τους αξίωση για ένα κράτος περισσότερο ευαισθητοποιημένο, για μια κυβέρνηση με λιγότερη κοινωνική αναλγησία, για μια αγροτική πολιτική πλησιέστερη στον Ελληνα αγρότη και πιο απόμακρη από τον Ευρωπαίο γραφειοκράτη, για μια εργατική και εργασιακή πολιτική που να μην ξηλώνει τον κοινωνικό ιστό, αλλά να τον συγκρατεί, για μια φορολογική πολιτική σύμφωνη με τις συνταγματικές επιταγές, για μια πιστωτική πολιτική που δε θα αγνοεί επιδεικτικά τον μικρομεσαίο, για μια συνταξιοδοτική πολιτική που θα σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, για μια διοίκηση και διαχείριση των κοινών που θ' αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή...
Είναι αγώνας για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη και λιγότερη κοινωνική αναλγησία. Είναι αγώνας για περισσότερη δημοκρατία στην οικονομία. Είναι αγώνας για περισσότερη Ελλάδα και λιγότερη Ευρώπη!
Στον αγώνα
μπείτε
κι άλλοι
δεν υπάρχει
λύση άλλη
απ' το δρόμο
και την πάλη!
Στον αγώνα
μπείτε
κι άλλοι
και με δύναμη
μεγάλη,
δώστε μάχη,
αντισταθείτε,
άσπρη μέρα
για να δείτε!
Ο οίστρος
Το να επηρεάζεται ο κόσμος απ' τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και να τα βάζει με όσους κάνουν κινητοποιήσεις είναι φυσιολογικό. Το να το λένε όμως και ορισμένοι συνδικαλιστές απ' το βήμα ενός συνεδρίου, όπως συνέβη χτες στο συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Ασφαλιστικά Ταμεία (ΠΟΠΟΚ) - και μάλιστα να μιλούν για ψευτοεπαναστατισμούς πάει πολύ. Αν μη τι άλλο πρόκειται για βερμπαλιστικούς ψευτοεπαναστατισμούς, οι οποίοι δικαιολογούν, εν τέλει, την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Ως μοχλό πίεσης για να "σπάσει" η κινητοποίηση των αγροτών, θέλει να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση, τους οδηγούς φορτηγών, που έχουν μπλοκαριστεί στην Εθνική οδό. Τους "σπρώχνει" να σπάσουν τα "μπλόκα" και να συγκρουστούν με τους αγωνιζόμενους αγρότες και μέσα στην "αναμπουμπούλα" που θα δημιουργηθεί, να δοθεί η ευκαιρία στα ΜΑΤ να επέμβουν και να "καθαρίσουν". Η τακτική της κυβέρνησης και της Αστυνομίας, που αποσκοπεί στην "εμφύλια" σύγκρουση, ανάμεσα σε δύο κλάδους εργαζομένων, είναι απαράδεκτη, επικίνδυνη κι εμπεριέχει φασιστική νοοτροπία.
Οι φορτηγατζήδες πρέπει να συγκρατήσουν κάποιους "θερμόαιμους", να μην παρασυρθούν και παίξουν το ρόλο του "προβοκάτορα" ή ακόμα και των ΜΑΤ. Ας σκεφτούν ότι, ναι μεν ο αποκλεισμός της Εθνικής οδού δημιουργεί προβλήματα, αλλά οι αγρότες δεν έχουν άλλο τρόπο και μέσο να διαμαρτυρηθούν προς την κυβέρνηση, η οποία αρνείται να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά τους.
Κι ας σκεφτούν ακόμα ότι οι ίδιοι, πριν λίγο καιρό, είχαν βγει στους εθνικούς δρόμους - το ίδιο αναμένεται να ξανακάνουν σε λίγες μέρες - διεκδικώντας ικανοποίηση των δικών τους αιτημάτων.
Και τότε είχαν ζητήσει - και θα ξαναζητήσουν - την κατανόηση και τη συμπαράσταση των άλλων εργαζομένων και κλάδων...
"Τις δηλώσεις του κ. Βαλυράκη στη Βουλή δεν τις γνωρίζω". Αυτή ήταν η απάντηση που έδωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στο ερώτημα του "Ρ" για τις τοποθετήσεις του υφυπουργού Δημόσιας Τάξης στη Βουλή. Τοποθετήσεις σύμφωνα με τις οποίες "δεν είχαμε επίθεση των ΜΑΤ κατά των συνταξιούχων" και "ήταν η ηπιότερη μορφή που μπορούσε να επιλέξει η Αστυνομία για την αντίδρασή της"!
Με βάση αυτά, οι "συγγνώμες" της κυβέρνησης ήταν ειλικρινείς ή υποκριτικές, ξαναρωτήθηκε ο Ε. Βενιζέλος. Και η απάντηση η ίδια: "Δε γνωρίζω" τις δηλώσεις Βαλυράκη. Δηλώσεις που ας σημειωθεί είχαν γίνει προχτές το απόγευμα και χτες καταλάμβαναν εξέχουσα θέση στις σελίδες των εφημερίδων και των προγραμμάτων των ραδιοφωνικών σταθμών. Κατανοητοί, λοιπόν, οι λόγοι για τους οποίους προσπαθούσε να πείσει τον εαυτό του - και μόνο - ότι διακατέχεται από άγνοια. Γιατί αν έλεγε ότι τις γνώριζε θα αναγκαζόταν μετά να αρχίσει να αναγνωρίζει και άλλα πράγματα, όπως, ας πούμε, την κυβερνητική τακτική της εξαπάτησης.
Τον τελευταίο καιρό πολλοί είναι εκείνοι οι "πράκτορες" των ΜΜΕ που αναζητούν τους "υποκινητές" των λαϊκών κινητοποιήσεων κατά της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Γιατί όμως κουράζονται. Μόλις χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι "η κυβέρνηση είναι φυσικά αποφασισμένη να εφαρμόσει απαρέγκλιτα την πολιτική της". Δεν είναι αυτό αρκετή ομολογία για το ποιος υποκινεί τα λαϊκά στρώματα;
Μέσα στο σάλο των ημερών γύρω από την εθνικιστική οργάνωση ΜΑΒΗ κάποιοι άδραξαν την ευκαιρία για να (ξανά) λουστούν στα φώτα της επικαιρότητας. Πώς; Μα, με τη διαρροή "πληροφοριών" σε φιλικά τους ΜΜΕ ότι αποτελούν... στόχο της παρακρατικής οργάνωσης. "Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια" σκέφτηκαν: Και να ξανακερδίσουν τη δημοσιότητα που προς στιγμή έχασαν, αλλά και να κάνουν ανέξοδα αντιφασιστική "πάλη".
Ποιος είπε πως η καπηλεία και ο λαϊκισμός έχουν όρια;
Δεν είναι μόνον τα ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά κανάλια που παραπληροφορούν για τις κινητοποιήσεις των αγροτών. Είναι, στο σύνολό του σχεδόν, και ο κυβερνητικός Τύπος, που αν δεν παραπληροφορεί και αυτός, επιδιώκει σίγουρα να προκαλέσει στους αναγνώστες του αντιδράσεις αποδοκιμασίας για τον ξεσηκωμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της τακτικής είναι και η προσπάθεια που έκαναν χτες ορισμένες εφημερίδες να "υποδαυλίσουν" την αγανάκτηση στο κοινό τους γράφοντας ότι "συνεπεία των κινητοποιήσεων των αγροτών έχει παραλύσει πλέον η μισή Ελλάδα".
Αν όμως τα εν λόγω έντυπα υπηρετούσαν, όπως οφείλουν, την αλήθεια και όχι την ανερμάτιστη και φορομπηχτική οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, τότε άλλα έπρεπε να γράφουν.
Οτι, δηλαδή, παράλυτη είναι όχι η μισή, αλλά ολόκληρη η Ελλάδα προ πολλού. Και ότι γι' αυτή την κατάσταση δεν ευθύνονται οι αγρότες, αλλά οι... αλμπάνηδες που κουμαντάρουν τον τόπο!
Τα λόγια του πάπα ανέφερε χτες ο υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Φ. Ιωαννίδης στο χαιρετισμό του στο συνέδριο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Ασφαλιστικά Ταμεία (ΠΟΠΟΚ).
Τελευταία, είπε ο Φ. Ιωαννίδης, έχει δημιουργηθεί μια περίεργη κατάσταση. Κάποιοι, πρόσθεσε, εκμεταλλευόμενοι και την αποτυχία των πειραμάτων στις πρώην ανατολικές χώρες πιπιλίζουν την καραμέλα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και οικονομίας, που αφορά και την κοινωνική ασφάλιση. Η καραμέλα αυτή, πρόσθεσε, ανάγκασε μέχρι και τον πάπα να μιλήσει για την ειδωλολατρία της αγοράς.
Το συμπέρασμα βέβαια αυτής της διαπίστωσης δεν είναι ούτε η πρακτική της κυβέρνησης στο ασφαλιστικό ζήτημα ούτε βέβαια η αναζήτηση ενός πάπα στη θέση του υφυπουργού Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Βρίσκεται σ' αυτά που επισήμανε αμέσως μετά απ' το ίδιο βήμα ο βουλευτής του ΚΚΕ Δ. Κουμπούρης. Τα προβλήματα, τόνισε, δεν πέφτουν απ' τον ουρανό. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, συνέχισε, έρχεται να αναιρέσει τον κοινωνικό χαρακτήρα των κατακτήσεων. Και σ' αυτές τις επιλογές δεν ταιριάζει η μοιρολατρία. Αν στην ιστορική διαδρομή επικρατούσε αυτή η λογική, τότε ίσως είμαστε ακόμα στη φεουδαρχία, κατέληξε ο Δ. Κουμπούρης.
Με ένα "ευχαριστώ" προς την ΠΟΠΟΚ και τους συλλόγους των εργαζομένων που πρόσφεραν χρήματα για τη διάσωση του ιστορικού αρχείου του ΚΚΕ, άρχισε την ομιλία του ο Δ. Κουμπούρης. Είναι, είπε ο βουλευτής του ΚΚΕ, συμβολική πράξη απέναντι στην ιστορία του τόπου μας.
