ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 24 Αυγούστου 1997
Σελ. /41
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΒΙΒΛΙΟ
"Η Αθήνα στη δεκαετία του '60"

Ο Γιάννης Καιροφύλλας, με το νέο του βιβλίο: "Η Αθήνα στη δεκαετία του '60" (εκδόσεις "Φιλιππότη"), μας γυρίζει πίσω και μας θυμίζει ότι δεν έχουμε ακόμη ξεχάσει. Αγγίζει μνήμες νωπές, αλλά, να, που η καθημερινότητα τις μαραίνει, τις ξεραίνει, τις αφυδατώνει. Μνήμες αποσπασματικές, έχουμε οι περισσότεροι από εμάς, για εκείνα τα χρόνια, τα μοιραία, που δεν ήταν πάντοτε ωραία, οπωσδήποτε όμως, υπήρξαν καθοριστικά. Ξεκινώντας με την Πρωτοχρονιά του 1960, με αναφορές στον Σπύρο Βασιλείου, στον Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο και στον Δημήτρη Πικιώνη, που αγωνίστηκε και έγραψε χαρακτηριστικά για την πόλη μας: "αν απολύσουν τον χαλινόν των ενστίκτων του κέρδους και της παραγωγής, θα καταλύσουν τον έρωτά μας προς το κάλλος, την αλήθεια, τη δικαιοσύνην, όπως και την αγάπη προς τον πλησίον μας". Ετσι έγινε, δυστυχώς, και τα απέλυσαν και τα κατάργησαν και έκαναν την πανέμορφη Αθήνα ένα τσιμεντένιο, ανόητο τέρας και μας τερατάνθρωπους. Με τον Καιροφύλλα, θα ξαναζήσουμε τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, τη δόξα της αλησμόνητης Μαρίας Κάλλας, το θάνατο του Δημήτρη Μητρόπουλου, τις εκλογές της βίας και της νοθείας, την "αναμόρφωση" της Ομόνοιας, τη δολοφονία του Κένεντι, το πραξικόπημα της χούντας, την κατάκτηση του φεγγαριού, τον Αλέκο Παναγούλη, το βραβείο Νόμπελ του Σεφέρη και άλλα πολλά. Και το βιβλίο, που κάνει μια γρήγορη, αλλά συναρπαστική αναφορά στα γεγονότα που σημάδεψαν τη δεκαετία, τελειώνει - πώς αλλιώς; - με την τελευταία μέρα της δεκαετίας του '69. Ο συγγραφέας περιγράφει τα κοσμικά κέντρα, που περίμεναν τους γλεντοκόπους να πληρώσουν τα λύτρα της διασκέδασης, για να μας θυμίσει τα βαρετά, όπως εκείνος τα αποκαλεί, διαγγέλματα του αντιβασιλέως Ζωιτάκη και του "πρωθυπουργού" Γεωργίου Παπαδόπουλου, που μιλούσαν πάντα περί εθνικής κυβερνήσεως και περί του ότι: η "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" κατέστη χώρα αυτοδύναμος... και άλλες τέτοιες αρλούμπες, που αποφάσιζαν και διέτασσαν να μας σερβίρουν. Η "Αθήνα στη δεκαετία του '60" είναι το έβδομο βιβλίο του Γ. Κ., που αναφέρεται στην ιστορία τούτης της πόλης. Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '60 είναι από τα πιο συγκλονιστικά της ιστορίας του τόπου μας και έπαιξαν ρόλο στη ζωή της Αθήνας, που γνώρισε εκείνη την περίοδο και τον πιο δυνατό κοινωνικό σεισμό. Η Αθήνα ζει σήμερα το δράμα μιας αναρχικά δομημένης πόλης, ακριβώς γιατί το παρελθόν της στηρίχτηκε στα ψιμύθια, που της έβαζαν οι πολιτικοί και άλλοι "άρχοντες", χωρίς να έχουν σχέδια ούτε οράματα για το μέλλον. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό και - γιατί όχι; - διδακτικό ανάγνωσμα.

Τιτίνα ΔΑΝΕΛΛΗ

Θέμα... ικανότητας

Ούτε μία λέξη κριτικής για την κυβερνητική πολιτική στον οικονομικό τομέα δεν έχει να πει η ΝΔ. Μπορεί τα στελέχη της να λένε διάφορα, για την άσχημη πορεία της οικονομίας, ωστόσο ο εκπρόσωπος του κόμματός τους, εκτελώντας προφανώς άνωθεν εντολές, περιορίζει το όλο πρόβλημα στις ικανότητες του αρμόδιου υπουργού.

Η προχτεσινή του τοποθέτηση δεν αφήνει περιθώρια για οποιαδήποτε αμφιβολία, γύρω από τη στήριξη που προσφέρει ουσιαστικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση. Και για του λόγου το αληθές, να πώς σχολιάζει την οικονομική πολιτική ο Α. Σπηλιωτόπουλος: "Αντιμέτωπος με τα τραγικά σφάλματα που έχει διαπράξει βρίσκεται ο υπουργός", "ο πληθωρισμός σημείωσε άνοδο αντί για πτώση που ανέμενε ο υπουργός", "η αναποτελεσματικότητα των όποιων φορολογικών μέτρων και ρυθμίσεων, που προωθεί κατά διαστήματα ο υπουργός, καταδεικνύουν την ανικανότητά του" κλπ.Θέμα ικανότητας του προσώπου, δηλαδή ή το πολύ πολύ θέμα έντασης των αντιλαϊκών μέτρων. Εμείς αντί για σχόλιο απλά να του θυμίσουμε ότι το 1992 ο Στ. Μάνος - μη παύοντας στιγμή να στηρίζει την κυβέρνηση της ΝΔ - ασκούσε περισσότερο ουσιαστική κριτική στον Τ. Χριστοδούλου - τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας - απ' ό,τι σήμερα η ΝΔ στους "εκσυγχρονιστές".

Η "ανάπτυξη" των μελετών

Η ανάθεση της διεξαγωγής διάφορων μελετών φαίνεται να είναι το βασικό "αναπτυξιακό" έργο του υπουργείου με τον ομώνυμο βαρύγδουπο τίτλο και της υπερυπουργού που βρίσκεται στο τιμόνι του. Πρόκειται για μελέτες με ποικίλο περιεχόμενο, όπως βιωσιμότητας επιχειρήσεων, σκοπιμότητας, αναδιοργάνωσης κλπ., οι περισσότερες των οποίων προορίζονται εξ αρχής για αποθήκευση σε διάφορα συρτάρια, αφού προηγουμένως, όμως, έχουν ακριβοπληρωθεί σε διάφορες ιδιωτικές - αλλά κρατικοδίαιτες - εταιρίες, που ειδικεύονται στον τομέα αυτό.

Μήπως, η κ. Παπανδρέου θα 'πρεπε να κρατάει τουλάχιστον τα προσχήματα και να μην προκαλεί; Αφορμή παίρνουμε από την πρόσφατη απόφαση για διεξαγωγή διαγωνισμού, σχετικά με την ανεύρεση εταιρίας που θα αναλάβει τη μελέτη βιωσιμότητας της ΑΕΒΑΛ, την οποία οδήγησαν στο "λουκέτο" το περασμένο μήνα. Η συνολική αμοιβή για την εκπόνηση της μελέτης ανέρχεται σε 11 εκατομμύρια δραχμές. Πρόκειται, δε, για τη δεύτερη, από όσο γνωρίζουμε, μελέτη βιωσιμότητας. Η πρώτη προηγήθηκε του κλεισίματος, αφού απεφάνθη ότι η εταιρία είναι βιώσιμη και, μάλιστα, με ένα πολύ χαμηλό κόστος εξυγίανσης. Η μήπως έχουν σκοπό να αναθέτουν αλλεπάλληλες μελέτες βιωσιμότητες, μέχρι κάποια απ' αυτές να βγάλει το αποτέλεσμα που θέλουν...;

Η τραγωδία της ανεργίας...

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ, σχεδόν 1.000 απολύσεις καθημερινά γίνονταν τον περασμένο Ιούλη, μ' αποτέλεσμα άλλοι 25.000 περίπου εργαζόμενοι να μείνουν χωρίς δουλιά, μόνο μέσα σ' ένα μήνα. Μπορεί κάθε απόλυση ν' αποτελεί απλώς μια "επιχειρηματική πράξη" για τους βιομήχανους, αλλά για καθέναν από τους εργαζόμενους που μένει άνεργος και για την οικογένειά του αποτελεί μια τραγωδία. Οι δείκτες της ανεργίας μπορεί να εμφανίζονται σαν αριθμοί, κρύβουν, όμως, μια αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική, που στερεί από τον άνθρωπο το αναφαίρετο δικαίωμά του στην εργασία. Μια πολιτική που αφήνει ασύδοτους τους μεγαλοεπιχειρηματίες ν' απολύουν όποτε κι όσους θέλουν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Μια πολιτική η οποία, αν δεν την ανατρέψουν με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, θα μετατρέψει τη χώρα μας σε "εργατικό Καιάδα".

Ιστορικές... ανησυχίες

Φαίνεται, πως η σκέψη να διδαχθεί στα σχολεία η ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, ανησύχησε τον Αντ. Καρκαγιάννη και με άρθρο του στην προχτεσινή "Καθημερινή" προτρέπει ουσιαστικά στο ξαναγράψιμο της ιστορίας.

Τι θα διδαχθούν τα παιδιά μας αναρωτιέται ο κ. Καρκαγιάννης. Θα υπάρχουν στο σχετικό εγχειρίδιο απόψεις, όπως "αν είχε επικρατήσει το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ θα είμεθα ακόμη εις την τραγικήν κατάστασιν των χωρών του ανατολικού μπλοκ και προφανώς άνευ δημοκρατικού πολιτεύματος"; Αραγε, "θα εξηγηθεί η δολοφονία του συνταγματάρχου Ψαρρού" και θα γίνεται η απαιτούμενη αναφορά στη "σφαγή χιλιάδων γυναικόπαιδων στον Μελιγαλά";

Προφανώς, ο κ. Καρκαγιάννης θέλει και ξεχνάει ότι η ιστορία της Εθνικής Αντίστασης δε γράφεται με τα κριτήρια αυτών που τη δίκασαν. Οπως δεν μπορεί να γραφτεί, ούτε απ' αυτούς που απαρνήθηκαν τους σκοπούς της, ούτε απ' αυτούς, που θέλουν να τα έχουν καλά με όλους.

... και η πορεία της οικονομίας

Βέβαια, αυτό είναι το επίσημο νούμερο των απολύσεων. Αυτό, που κατέγραψε ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ). Ο καθένας καταλαβαίνει, ότι το πραγματικό είναι πολύ μεγαλύτερο.

Και όμως, ο Γ. Παπαντωνίου ισχυρίστηκε την ίδια στιγμή, ότι η οικονομία της χώρας βαδίζει καλά. Προφανώς, το προαναφερόμενο δραματικό στοιχείο των απολύσεων συντέλεσε και αυτό στη διαμόρφωση της υπουργικής εκτίμησης. Φανταστείτε, πόσο... καλά θα πάει η οικονομία της χώρας - πάντα με τη γνώμη των κυβερνώντων - όταν η κυβέρνηση προχωρήσει και στα υπόλοιπα αντιδραστικά μέτρα των αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις.

ΠΡΟΣΩΠΟ

Πρόσωπο Μονάρχης Χουσεϊν

Η πεισματική άρνηση του Βασιλιά Χουσεϊν της Ιορδανίας να αποδεχτεί τροποποίηση του εκλογικού νόμου και η συνεπακόλουθη απόφαση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (Al-Ikhwan al-Muslimoun) να μποϊκοτάρει τις βουλευτικές εκλογές, οι οποίες προγραμματίζονται για το τελευταίο τρίμηνο του έτους δημιουργεί νέον κυκεώνα προβλημάτων στη χώρα. Το κυριότερο, σημειώνει η υπηρεσία Economist Intelligence Unit,είναι ότι υπό τις παρούσες συνθήκες απαξιώνονται οι εκλογές ως πολιτική διαδικασία. Στην καλύτερη των περιπτώσεων για τον Ιορδανό μονάρχη, η προεκλογική εκστρατεία θα είναι απλώς θαμπή και άτονη: Η προσωπική φιλοδοξία θα παραγκωνίσει τα ζητήματα πολιτικής, η φυλετική καταγωγή των υποψηφίων θα καθορίσει την προτίμηση των ψηφοφόρων και η συμμετοχή θα φτάσει το πολύ στο 50%.

Στη χειρότερη περίπτωση, θα ξεσπάσουν ανοιχτές διαδηλώσεις κατά του εκλογικού νόμου, καθώς στη Μουσουλμανική Αδελφότητα κερδίζουν ήδη έδαφος οι σκληροπυρηνικοί. Αν και δεν αναμένεται ξέσπασμα βίας, η εικόνα μιας ανώφελης εκλογικής διαδικασίας, συνδυαζόμενης με την αμφισβήτηση της ειρήνης με το Ισραήλ, θα δημιουργήσει τριγμούς στο καθεστώς.

Για τον Χουσεϊν, είναι σημαντική κάποια - η όποια - συμμετοχή μουσουλμάνων πολιτικών στις εκλογές. Αν ακόμη και οι πιο μετριοπαθείς του Μετώπου Ισλαμικής Δράσης (Islamic Action Front, IAF) δε συμμετάσχουν, η φάρσα θα εξοργίσει την αντιπολίτευση. Μια συνεχής σύγκρουση - ο μεγαλύτερος κίνδυνος - θα μπορούσε να υπονομεύσει για τα καλά το καθεστώς του Ιορδανού μονάρχη...

Μπ. Γ.

Επί ... εξωνήσει

Το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση προχτές στη Βουλή για τη δημιουργία Ανώνυμης Εταιρίας, μέσω της οποίας θα γίνει το ξεπούλημα επιχειρήσεων ή συμμετοχών του δημοσίου σε διάφορες επιχειρήσεις, στο άρθρο που αναφέρεται στους σκοπούς ίδρυσης της εταιρίας αναφέρεται και η σύναψη συμφωνιών "πώλησης επί εξωνήσει"...

Επειδή είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι πέραν των ειδικών λίγοι από τους υπόλοιπους αντιλαμβανόμαστε τι φασούλι είναι αυτό το "επί εξωνήσει", ιδού τι αναφέρεται σχετικά στο λεξικό: "Εξώνηση είναι η σύμβαση αγοραπωλησίας, κατά την οποία συμφωνείται ότι ο πωλητής έχει το δικαίωμα να αγοράσει ξανά από τον αγοραστή αυτό που του πούλησε" (Υπερλεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας, Τόμος 3, σελίδα 1088).

Στην πρόσφατη, πολύ πρόσφατη ιστορία, είναι γνωστή τουλάχιστον μία περίπτωση τέτοιας αγοραπωλησίας. Αφορά την ΟΛΥΜΠΙΚ ΚΕΤΕΡΙΝΓΚ, που την ξεπούλησε η ΝΔ το 1992 έναντι κάποιων 2 δισεκατομμυρίων δραχμών (άγνωστο αν ποτέ καταβλήθηκαν) σε Λιβανέζους μεγαλοεπιχειρηματίες, από τους οποίους την αγόρασε φέτος το ΠΑΣΟΚ έναντι 4,5 δισεκατομμυρίων δραχμών.

Αυτό θα πει αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και, μάλιστα, επί εξωνήσει..!

"Καίει" το πετρέλαιο

Μπορεί οι εποχές του χρόνου να μην αλλάζουν και ο χειμώνας - ιδιαίτερα στις βόρειες περιοχές της χώρας - να κρατά 6 και 7 μήνες, αλλά η κυβέρνηση αλλιώς λογαριάζει τα πράγματα. Γι' αυτό και αποφάσισε μια σοβαρή μείωση της περιόδου, στη διάρκεια της οποίας θα ισχύει η μειωμένη τιμή του πετρελαίου θέρμανσης. Ετσι, φέτος, η περίοδος αυτή θ' αρχίσει από τις 15 Νοέμβρη. Κι επειδή κανείς δεν μπορεί να περιμένει να βάλει πετρέλαιο στις 15 Νοέμβρη, είναι φανερό ότι θ' αναγκαστούμε να πληρώσουμε αδρά την πρώτη φορά που θα γεμίσουμε τις δεξαμενές.

Αλλο ένα "χαράτσωμα" για να καλυφθούν οι "μαύρες τρύπες" του προϋπολογισμού. Κι επειδή το "χαράτσωμα" αυτό θα έχει τις αναπόφευκτες επιδράσεις του στο ρυθμό του πληθωρισμού, θα βγουν αλλόφρονα και πάλι τα κυβερνητικά οικονομικά επιτελεία, δηλώνοντας ότι κινδυνεύουν οι στόχοι της "σύγκλισης". Και άντε νέα αντιλαϊκά μέτρα και πάει λέγοντας.

Ως πότε, όμως, θα πληρώνουν οι εργαζόμενοι και ο φτωχός λαός τούτης της χώρας τη βαθιά ταξική και εξόφθαλμα πλέον φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης;



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ