Το σύστημα υγείας αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις πιο σημαντικές κατακτήσεις της Κουβανικής Επανάστασης, που αποτελεί φωτεινή εξαίρεση σε όλη τη Λατινική Αμερική, αλλά και τον "αναπτυγμένο κόσμο". Αν κάποιος εμβαθύνει στα πραγματικά δεδομένα και δε μείνει στις δυσκολίες και τις ελλείψεις που υπάρχουν, όσον αφορά τις υποδομές και τα τεχνικά μέσα ή ακόμα την άσχημη κατάσταση από άποψη συντήρησης των κτιρίων και των υποδομών, θα διαπιστώσει και την πραγματική μεγαλοσύνη που κρύβει ο αγώνας του ηρωικού αυτού λαού. Ενός λαού που σε δύσκολες συνθήκες διαφυλάσσει την υγεία ως κοινωνικό αγαθό.

Στην Κούβα, με πληθυσμό 10,8 εκατομμύρια κατοίκους, υπάρχουν 60.000 γιατροί, απ' τους οποίους οι 30.000 είναι οικογενειακοί γιατροί. Αντιστοιχεί δηλαδή ένας γιατρός σε 180 κατοίκους. Οι 30.000 οικογενειακοί γιατροί έχουν σπουδάσει για αυτό το λόγο στο Πανεπιστήμιο, ενώ υπάρχουν ακόμα 9.000 οδοντίατροι.

Το υγειονομικό σύστημα της Κούβας στηρίζεται στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Υπάρχει ένα αναπτυγμένο δίκτυο οικογενειακών γιατρών, οι οποίοι προσέχουν τους υπερήλικες, τις εγκύους, τη δίαιτα ορισμένων ανθρώπων, έχουν τη στοματική φροντίδα των παιδιών, κάνουν τους εμβολιασμούς και είναι αυτοί που κατευθύνουν τους αρρώστους είτε προς τις πολυκλινικές - κάτι σαν τα δικά μας Κέντρα Υγείας ή τα πολυιατρεία του ΙΚΑ - και τα νοσοκομεία.

Στην Κούβα υπάρχουν 440 πολυκλινικές και 281 νοσοκομεία στα οποία δουλεύουν 126.000 υγειονομικοί και διοικητικοί υπάλληλοι. Υπάρχουν ακόμα 14 Κέντρα Υγιεινής και Επιδημιολογίας στην περιφέρεια και 12 Ινστιτούτα Ερευνας.

Πριν από το Γενάρη του 1959 δεν υπήρχε στο νησί ένα στοιχειώδες σύστημα υγείας και δεν υπήρχε κανένας συντονισμός των λιγοστών υπηρεσιών υγείας. Τότε στην Κούβα - με πληθυσμό έξι εκατομμυρίων - υπήρχαν 100.000 φυματικοί.Τότε η κατά κεφαλή δαπάνη για την υγεία ήταν μόλις τρία πέσος. Υπήρχαν μόνο: μια σχολή Ιατρικής, μια Οδοντιατρικής και 6 Νοσηλευτικές σχολές απ' τις οποίες αποφοιτούσαν 300 γιατροί το χρόνο, 50 οδοντίατροι και 500 νοσηλευτές-τριες. Οι περισσότερες υπηρεσίες ήταν στην πρωτεύουσα και σε κάποιες μεγάλες πόλεις.

Εκτός απ' τις άσχημες υγειονομικές υπηρεσίες, η χώρα, πριν την Επανάσταση, μαστιζόταν και απ' τον αναλφαβητισμό (πάνω από ένα εκατομμύριο αναλφάβητοι).

Από τα πρώτα μέτρα που πήρε η επαναστατική κυβέρνηση ήταν η μείωση της τιμής των φαρμάκων, η δημιουργία ενός εκτεταμένου Αγροτικού Ιατρικού Προγράμματος και η ίδρυση νέων νοσοκομείων, γεγονός που επέφερε στο πρώτο κιόλας διάστημα μια αύξηση 7.000 κλινών.

Η βασική δομική αλλαγή έγινε το 1961 με τη δημιουργία του υπουργείου Δημόσιας Υγείας, το οποίο συγκέντρωσε όλη την ευθύνη για τη διαπαιδαγώγηση του ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού, όπως επίσης και όλων των ζητημάτων που αναφέρονται στην πρόληψη και τη θεραπεία, στην παραγωγή του φαρμάκου και του νοσοκομειακού υλικού. Αυτό το υπουργείο είναι και ο ακρογωνιαίος λίθος για το συντονισμό όλων των μονάδων και τη σύνδεσή τους σε ένα μοναδικό ενιαίο και αποκεντρωμένο σύστημα, που εγγυάται τη φροντίδα του πολίτη στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Η τωρινή παραγωγή του επιστημονικού δυναμικού επιτρέπει σε 1.000 Κουβανούς γιατρούς να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε 20 χώρες σε όλο τον κόσμο.

Για όλους αυτούς τους λόγους οι Κουβανοί πολίτες βλέπουν σε κάθε επιτυχία στον τομέα της Υγείας και μια δική τους επιτυχία, αφού είναι μέσα από τα σπλάχνα του ίδιου του λαού που βγαίνουν όλοι αυτοί οι επιστήμονες.

Σήμερα, το δίκτυο των υπηρεσιών υγείας βρίσκεται στις πρώτες προτεραιότητες του σοσιαλιστικού κράτους, καθώς και των λαϊκών συμβουλίων - των "Επιτροπών Στήριξης της Επανάστασης", όπως ονομάζονται. Σε έκτακτες περιστάσεις προσφέρουν πρόσθετη βοήθεια και, αν υπάρχει ανάγκη, διανέμουν τα φάρμακα στον πληθυσμό. Οπως έγινε την περίοδο '91-'93, που άρχισαν να εμφανίζονται νέες ασθένειες, ως αποτέλεσμα των βακτηριολογικών ψεκασμών, που έκαναν οι ΗΠΑ. Οι Κουβανοί άρχισαν να υποφέρουν στα μάτια. Τότε χορηγήθηκε σε μεγάλες κατηγορίες ειδικό κολλύριο. Αυτό το κολλύριο εξακολουθεί να χορηγείται και σήμερα για προληπτικούς, πλέον, λόγους.

Παρά την κρίση από την ένταση του αμερικανικού αποκλεισμού από το 1991, ένα εκατομμύριο πολιτών εμβολιάστηκε, δωρεάν, κατά της Ηπατίτιδας Β. Η παραγωγή του εμβολίου γίνεται στην Κούβα και ο στόχος είναι να εμβολιαστεί όλος ο πληθυσμός κάτω των 20 χρόνων.

Τον περασμένο Ιούλη έγινε στην Κούβα το 14ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών και ο "Ρ" βρήκε την ευκαιρία να επισκεφθεί ένα οικογενειακό ιατρείο στη συνοικία της Αβάνας "Αντόνιο Γκιτέρας".

Το ιατρείο, όπως και τα περισσότερα, ήταν ένα διώροφο σπίτι που στο ισόγειο είναι το ιατρείο και η αίθουσα αναμονής. Στον πρώτο όροφο μένει μόνιμα η νοσοκόμα και στο δεύτερο όροφο μένει μόνιμα ο γιατρός. Ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού εφαρμόζεται στη χώρα από τη δεκαετία του '80 και παίζει το σπουδαιότερο ρόλο στη δημόσια υγεία.

Μιλώντας με τη νοσοκόμα Μπέλγκις Μαλγκάρε,στο ιατρείο Νο 39, που επισκεφθήκαμε, γνωρίσαμε πολλά για το σύστημα υγείας στην Κούβα. Βάση αυτού του συστήματος είναι ακριβώς ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού, που καλύπτει ουσιαστικά την πρωτοβάθμια φροντίδα και περίθαλψη. Οι οικογενειακοί γιατροί προσφέρουν στοιχειώδη θεραπεία, ενώ τα σοβαρά περιστατικά μετά τη διάγνωση, αποστέλλονται στις πολυκλινικές, που είναι η δεύτερη βαθμίδα, ενώ τα νοσοκομεία αποτελούν την τρίτη βαθμίδα περίθαλψης.

Λόγω του αποκλεισμού, μας είπε η νοσηλεύτρια, υπάρχουν ελλείψεις σε εξειδικευμένα ιατρικά υλικά και φάρμακα. Πρόκειται κυρίως για εμβόλια και διάφορα τεχνικά εξαρτήματα και βοηθήματα που η χώρα δεν παράγει η ίδια και πρέπει να τα βρει στη διεθνή αγορά. Ειδικά για ορισμένα εξαρτήματα μηχανημάτων που παράγονται στις ΗΠΑ, έχουν συμβεί περιστατικά, που λόγω άρνησης από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης να δεχτούν την πώλησή τους στην Κούβα, επιδεινώθηκε σε ορισμένες περιπτώσεις η κατάσταση ασθενών.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Με πρωτοβουλία του προέδρου της Επιτροπής για την Αμυνα της Κρατικής Δούμας, στρατηγού Λεβ Ρόχλιν, πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα το Σάββατο, 20 Σεπτέμβρη, στο Κοινοβουλευτικό Κέντρο της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, το ιδρυτικό Συνέδριο του κοινωνικού κινήματος στήριξης του στρατού, της αμυντικής βιομηχανίας και της στρατιωτικής επιστήμης. Στις εργασίες του Συνεδρίου συμμετείχαν οι ηγέτες όλων σχεδόν των κομμάτων και κινημάτων της αντιπολίτευσης, μεταξύ τους οι Γκενάντι Ζιουγκάνοφ (ΚΚΡΟ), Βλαντίμιρ Ζιρινόφσκι (ΦΔΚΡ), Σεργκέι Μπαπούριν (Ρωσική Παλλαϊκή Ενωση), οι γνωστοί στρατηγοί Αλμπέρτ Μακασόφ, Βαλεντίν Βαρένικοφ κ.ά. Με την ευκαιρία αυτού του γεγονότος ο Τύπος της αντιπολίτευσης δημοσίευσε υλικά για την κατάσταση στις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας. Επομένως, η πρωτοβουλία του υπό δυσμένεια στρατηγού Ρόχλιν, ο οποίος είναι μέλος της ΚΟ του κόμματος "Σπίτι μας - η Ρωσία", στην Κρατική Δούμα βρήκε ευρεία υποστήριξη, τόσο από τα αριστερά, όσο και τα δεξιά. Ακόμα και ο πρώην "σωματοφύλακας" του Μπορίς Γιέλτσιν, συγγραφέας των σκανδαλωδών απομνημονευμάτων "Μπορίς Γιέλτσιν: από την αυγή στη δύση", Αλεξάντρ Κορζακόφ, που κάθε άλλο παρά αντιπολιτευόμενος μπορεί να θεωρηθεί, κλήθηκε και παραβρέθηκε στο Συνέδριο.

Κύριο θέμα της ημερήσιας διάταξης, της εισήγησης που παρουσίασε ο Ρόχλιν, καθώς και των ομιλιών των αντιπροσώπων, ήταν, φυσικά, η άθλια κατάσταση του στρατού. Ο Ρόχλιν δήλωσε, μάλιστα, ότι σκοπεύει να αναγκάσει τον Γιέλτσιν να παραιτηθεί, αλλά με ειρηνικές, συνταγματικές ενέργειες. Οπως φαίνεται, ο στρατηγός δεν προτίθεται να περάσει στην αριστερή πτέρυγα και αυτό φάνηκε όταν στην έναρξη του Συνεδρίου ένα μέρος των αντιπροσώπων ζήτησε να αντικατασταθεί η τρίχρωμη ρωσική σημαία, που ήταν αναρτημένη στη σκηνή, με την κόκκινη σημαία της ΕΣΣΔ, ο στρατηγός είπε ότι το κτίριο ανήκει στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση και παρακάλεσε τους αντιπροσώπους να μη χαλάσουν το Συνέδριο. Το Συνέδριο υιοθέτησε Προγραμματική Διακήρυξη και το Καταστατικό και εξέλεξε τα καθοδηγητικά όργανα του νέου κινήματος, το οποίο θα αφιερώσει τη δράση του στην υπεράσπιση του στρατού.

Πράγματι, η κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων είναι δεινή και έχει ανάγκη από υποστήριξη. Θα πετύχει άραγε ο Ρόχλιν την παραίτηση του Προέδρου Γιέλτσιν; Ανακύπτουν πολλά ερωτήματα και όχι τυχαία. Τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί αρκετές κοινωνικές οργανώσεις για την υπεράσπιση των Ενόπλων Δυνάμεων, κάθε φορά και με νέο ηγέτη: Ενωση Αξιωματικών, Ενωση Σοβιετικών Αξιωματικών, Πανρωσική Στρατιωτική Συνέλευση, αλλά ουσιαστικά αποτελέσματα η δραστηριότητά τους δεν επέφερε.

Επομένως, δεν αποκλείεται η πιθανότητα ο Ρόχλιν να συγκρότησε το κίνημα αυτό με μακρά σκόπευση τις προεδρικές εκλογές του 2000. Πήρε μέρος στον πόλεμο στην Τσετσενία, ήρθε τρίτος στην εκλογική λίστα του κόμματος του πρωθυπουργού Βίκτορ Τσερνομίρντιν "Σπίτι μας - η Ρωσία" στις βουλευτικές εκλογές για την Κρατική Δούμα το 1995, έφερε πολλές ψήφους στην παράταξή του. Η "ανάδειξή" του μπορεί να ακολουθήσει το δοκιμασμένο από τον Γιέλτσιν, τον Λέμπεντ και άλλους πολιτικούς σχήμα: δριμύτατη κριτική εναντίον του καθεστώτος, της εξουσίας, ρήξη μ' αυτή, δυσμένεια, επιθέσεις του Τύπου και, να, το φωτοστέφανο του "μάρτυρα", κυνηγημένου από τους κυβερνώντες, είναι έτοιμο. Και οι ψήφοι των ψηφοφόρων στις μελλοντικές εκλογές στην τσέπη. Είναι πιθανό κι ένα άλλο σενάριο. Η δυσαρέσκεια στις Ενοπλες Δυνάμεις μεγαλώνει συνεχώς και, για να κρατηθούν υπό τον έλεγχο και να μην επιτραπεί να στρέψουν τις λόγχες κατά του καθεστώτος, δημιουργείται υπό την αιγίδα και την επιτήρηση της εξουσίας ένα νέο "αντιπολιτευτικό" κίνημα, φυσικά, με τους πιο ευγενικούς σκοπούς - την υπεράσπιση του Ρώσου στρατιώτη και αξιωματικού, την ενίσχυση της εθνικής ασφάλειας. Από τη μια μεριά, το καθεστώς είναι εξασφαλισμένο από τις ανεπιθύμητες ακρότητες και από την άλλη, θα καμφθούν τα πνεύματα χωρίς καμία έκρηξη. Πάντως, το ερώτημα πολλών παρατηρητών, αν ο Ρόχλιν θα γίνει ο Ρώσος στρατηγός Ντε Γκολ, παραμένει ανοιχτό και ο χρόνος θα απαντήσει σ' αυτό.

Η δήλωση του Λεβ Ρόχλιν από το βήμα του ιδρυτικού Συνεδρίου, ότι βασικός στόχος του κινήματος είναι η παραίτηση του Προέδρου Γιέλτσιν και η υποστήριξη αυτού του αιτήματος από τους συνέδρους και από τις πατριωτικές δυνάμεις, προκάλεσε την οργή των ενοίκων του Κρεμλίνου. Ετσι, μπήκε και πάλι το θέμα της απομάκρυνσης του στρατηγού από τη θέση του προέδρου της Επιτροπής της Κρατικής Δούμας για την Αμυνα. Από την άλλη μεριά, μιλώντας στο ίδιο Συνέδριο, ο πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΡΟ, Γκενάντι Ζιουγκάνοφ, επέκρινε δριμύτατα τον Γιέλτσιν, χαρακτηρίζοντάς τον ως "ηγέτη συμμορίας": "Η χώρα δεν έχει σήμερα Πρόεδρο. Εχει έναν αρχηγό, που στην ουσία είναι επικεφαλής ενός καθεστώτος και δε σέβεται τη βούληση των ψηφοφόρων και του λαού". Ο Γιέλτσιν εξοργίστηκε και τη Δευτέρα, 22 Σεπτέμβρη, στη συνάντησή του με τους υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Ασφάλειας ζήτησε από τον υπουργό Εσωτερικών Ανατόλι Κουλικόφ "να καλέσει στην τάξη εκείνους που από το βήμα φώναζαν ότι εδώ υπάρχει μια συμμοριτική ηγεσία". Η σκληρή απάντηση του Γιέλτσιν μεταδόθηκε στις βραδινές ειδήσεις απ' όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, συμπληρωμένη με το αυστηρό σχόλιο στο μπρίφινγκ του γραμματέα Τύπου του Κρεμλίνου, Σεργκέι Γιαστζέμπσκι: "Θεωρώ ότι ο Μπορίς Νικολάγεβιτς επέδειξε, μάλιστα, υπερβολική διπλωματική λεπτότητα, αναφερόμενος στη δήλωση του Ζιουγκάνοφ. Σε καμιά χώρα και σε κανένα καθεστώς η πολιτική αναίδεια δεν υπήρξε μέσο επίτευξης της συναίνεσης! Αν ο κ. Ζιουγκάνοφ, όπως βεβαιώνει, ενδιαφέρεται για τη διοργάνωση "στρογγυλής τραπέζης", τότε οφείλει και να συμπεριφέρεται ανάλογα με τη "στρογγυλή τράπεζα", και όχι σαν σε μπιραρία, και, μάλιστα, όχι πρώτης ποιότητας".

Οπως φαίνεται, το πνεύμα του ιδρυτικού Συνεδρίου, οι εκκλήσεις του Ρόχλιν και η απρόσεκτη φράση του Ζιουγκάνοφ λες και ήρθαν στην ώρα τους. Το καθεστώς αρπάχτηκε από την ευκαιρία για να αποπέμψει τον επικίνδυνο Ρόχλιν και να παρεμποδίσει τη "στρογγυλή τράπεζα", εμπνευστής της οποίας είναι το ΚΚΡΟ. Σχετικά μ' αυτό, επίθεση εξαπέλυσε ο Αλεξάντρ Σόχιν, πρόεδρος της ΚΟ στην Κρατική Δούμα του κυβερνητικού κόμματος "Σπίτι μας - η Ρωσία", μέλος του οποίου είναι ο Ρόχλιν.

"Ο στρατηγός Ρόχλιν κατόρθωσε να παίξει το ρόλο του κριού - προβοκάτορα και κατάφερε να προκαλέσει τους κομμουνιστές και τον Γκενάντι Ζιουγκάνοφ να προβούν σε απρεπείς δηλώσεις κατά του αρχηγού του κράτους. Η υπερβολική πολιτικοποίηση και ο εξτρεμισμός του πολιτικού κινήματος του Ρόχλιν εμποδίζουν την Επιτροπή για την Αμυνα, εμποδίζουν τη συμμετοχή στη στρατιωτική μεταρρύθμιση, θεωρούμε ότι έχουμε ένα πρόσθετο επιχείρημα να θέσουμε το ζήτημα της αντικατάστασής του", είπε ο Σόχιν.

Σε σχέση με τα παραπάνω, ο πρόεδρος της Επιτροπής της Κρατικής Δούμας για την Ασφάλεια, Βίκτορ Ιλιούχιν, παρατήρησε: "Σήμερα δε διεξάγουν πόλεμο ενάντια σ' αυτά που συμβαίνουν στη χώρα, αλλά εναντίον του ανθρώπου που έθεσε αυτό το πρόβλημα. Είναι απρεπές και θέλω να πω ότι είναι ζήτημα αν η πρόταση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας "Σπίτι μας - η Ρωσία" θα περάσει στη συνεδρίαση της Ολομέλειας. Πάντως, δε θα πάρουν πάνω από τις μισές ψήφους".Και κάτι το ενδιαφέρον. Την Τρίτη, 23 Σεπτέμβρη, μόνο η εφημερίδα "Ρούσκι Τελεγκράφ" αναφέρθηκε στην εντολή του Γιέλτσιν για τις δηλώσεις του Ζιουγκάνοφ. Οι περισσότερες σχολίασαν τη γραπτή εντολή του Γιέλτσιν προς τον υπουργό Εσωτερικών, τον γενικό εισαγγελέα και το διευθυντή της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας να συστήσουν εξεταστική επιτροπή για τη διερεύνηση της κατάστασης στην πόλη Λένινσκ - Κουζνέτσκι, ειδικότερα, της δράσης του δημάρχου της, που κατηγορείται για τη συγκρότηση ισχυρής μαφιόζικης δομής. Οι σκληρές δηλώσεις κατά του Ζιουγκάνοφ ούτε καν αναφέρονται.

Ναντιέζντα ΓΚΑΡΙΦΟΥΛΙΝΑ

Το Μάη του 1997 επισκέφτηκε την Ελλάδα η κόρη του Τσε Γκεβάρα, η Αλέιδα Γκεβάρα Μαρτς,παιδίατρος και μητέρα δυο ανήλικων κοριτσιών.

Η Αλέιδα Γκεβάρα συναντήθηκε με τον Ελληνα υπουργό Υγείας Κ. Γείτονα και μίλησε σε εκδήλωση της Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών (23.5.1997). Τόσο στη συνάντηση με τον υπουργό όσο και στην εκδήλωση της Πανεπιστημονικής το ενδιαφέρον στράφηκε στο θεσμό του οικογενειακού γιατρού. Κι όταν η Αλέιδα Γκεβάρα μιλούσε για την αναλογία οικογενειακών γιατρών και κατοίκων στη χώρα της, μας φαινόταν λιγάκι απίστευτο.

Ο οικογενειακός γιατρός - ως θεσμός - δεν είναι άγνωστος στην Ελλάδα. Το 1960 άρχισε μια σοβαρή προσπάθεια στο ΙΚΑ για τη δημιουργία ενός μοντέλου παροχής οικογενειακής φροντίδας. Στην Ελλάδα - σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε στις 23.4.1997 η Ελληνική Εταιρεία Γενικής Ιατρικής - υπάρχουν μόνο 700 οικογενειακοί γιατροί. Η χώρα μας δηλαδή έχει το μικρότερο αριθμό οικογενειακών γιατρών από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ.

Δεν είναι δραματικό μόνο το γεγονός ότι υπάρχουν μόλις 700 οικογενειακοί γιατροί - τη στιγμή που χρειάζονται 5.000 οικογενειακοί γιατροί για να δημιουργηθεί ένα στοιχειώδες δίκτυο οικογενειακών γιατρών. Είναι εξίσου δραματικό το γεγονός ότι στα ελληνικά πανεπιστήμια δεν υπάρχει ούτε μία ώρα μάθημα γενικής ιατρικής, παρά μόνο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.

Να σημειώσουμε ακόμα και τα εξής στοιχεία για την Ελλάδα:

• Οι υπηρεσίες υγείας προσφέρονται - σε όλα τα επίπεδα - απ' το δημόσιο σύστημα (ΕΣΥ), τα ασφαλιστικά ταμεία (κυρίως το ΙΚΑ) και τον ιδιωτικό τομέα.
• Υπάρχουν περίπου 400 νοσοκομειακές μονάδες, εκ των οποίων οι 150 ανήκουν στο ΕΣΥ.
• Υπάρχουν 170 Κέντρα Υγείας και 1.311 Περιφερειακά Ιατρεία. Επίσης το ΙΚΑ διαθέτει 105 πολυιατρεία και 137 τοπικά ιατρεία.
• Είχαν σχεδιαστεί και άλλα 210 Κέντρα Υγείας αστικού Τύπου και λειτούργησαν μόνο δύο (Ελευσίνας και Σαλαμίνας).
• Οι γιατροί - όλων των ειδικοτήτων - στην Ελλάδα υπολογίζονται σε 43.000. Απ' αυτούς οι 6.000 είναι μερικής απασχόλησης στο ΙΚΑ. Στα Κέντρα Υγείας και στα Περιφερειακά Ιατρεία υπηρετούν 4.000. Στα δημόσια νοσοκομεία υπηρετούν 17.000.
• Υπάρχουν 10.400 οδοντίατροι, εκ των οποίων οι 8.700 ασκούν ιδιωτικό επάγγελμα.
• Ο αριθμός των απασχολουμένων στα επαγγέλματα υγείας είναι 122.000.
• Μόνο στα δημόσια νοσοκομεία τα κενά στους νοσηλευτές είναι πάνω από 20.000.

Πριν ψηφιστεί ο νέος νόμος για τα νοσοκομεία, ο υπουργός Υγείας Κ. Γείτονας υποστήριζε ότι η μεταρρύθμιση που έγινε - και μεταθέτει το βάρος στα ασφαλιστικά ταμεία και ταυτόχρονα φιλελευθεροποιεί περαιτέρω το σύστημα - έγινε κάτω απ' το βάρος των διεθνών εξελίξεων στην υγειονομική πολιτική και την κριτική αξιολόγηση του ΕΣΥ.

Κι ύστερα απ' όλα αυτά τι να πει η Κούβα για τις διεθνείς εξελίξεις;

Γ. Μ.

Το παιδί και η γυναίκα συγκέντρωσαν την προσοχή της κουβανέζικης επανάστασης από τα πρώτα χρόνια.

Πριν την Επανάσταση, το 95% των παιδιών υπέφεραν από δυσεντερίες. Επίσης, πριν την Επανάσταση, η παιδική θνησιμότητα ήταν 7% (ή εβδομήντα τοις χιλίοις), ενώ τώρα έχει πέσει στο στο 0.79% (ή οχτώ τοις χιλίοις).

Το 1962, ξεκίνησε η πρώτη Καμπάνια Μαζικού Εμβολιασμού κατά της πολιομυελίτιδας, που ήταν η βασική μάστιγα των παιδιών της Λατινικής Αμερικής. Σήμερα, όλα τα παιδιά είναι εμβολιασμένα για 12 ασθένειες.

Οι γυναίκες κάνουν εξετάσεις 12 φορές, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης κι αν κριθεί απαραίτητο γίνονται και παραπέρα ειδικές εξετάσεις. Με βάση ένα πρόγραμμα Μητρότητας και Παιδιού για την καλυτέρευση της υγείας της εγκύου και του εμβρύου, παρέχεται ένα πολυβιταμινούχο παρασκεύασμα, για την απαραίτητη ποσότητα σιδήρου, που ονομάζεται "Πρενατάλ".

Ακόμα, για τις γυναίκες υπάρχει συχνός προληπτικός έλεγχος για τον καρκίνο.

Ολοι οι πολίτες υποβάλλονται σε γενικές εξετάσεις δυο φορές το χρόνο, ενώ για τα παιδιά μέχρι ενός έτους υπάρχει ιατρική παρακολούθηση κάθε 15 μέρες. Η φροντίδα για το παιδί είναι ιδιαίτερα ψηλή με συχνή παρακολούθηση. Και αυτή την ειδική περίοδο για την Κούβα το κράτος εξακολουθεί να δίνει δωρεάν ένα λίτρο γάλα τη μέρα σε παιδιά μέχρι 7 ετών, ενώ πριν η χορήγηση γινόταν για παιδιά μέχρι 13 χρονών.

Ο μέσος όρος ζωής είναι τα 75 χρόνια και η γεννητικότητα 13,4 τοις χιλίοις.

Με την ευκαιρία της συμμετοχής του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης στο 14ο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών πραγματοποιήθηκε μια ξεχωριστής σημασίας "χειρονομία" αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο λαό της Κούβας. Ηταν η υλική προσφορά που κάνουν τα μέλη και οι φίλοι του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου της Θεσσαλονίκης, με το ποσό των 16.000 μάρκων, στην Οδοντιατρική Πολυκλινική "Ενρίκε Σάιντζ Κασάδο" στο κέντρο της Αβάνας. Μια πολυκλινική, που στα πλαίσια της αξιόλογης ιατρικής περίθαλψης της Κούβας, παρά τις πολλές δυσκολίες, εξυπηρετεί 78.000 κατοίκους σε μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες συνοικίες της Αβάνας.

Σε μια πολύ εγκάρδια και συγκινητική ατμόσφαιρα παραδόθηκε και επίσημα στη διεύθυνση της Πολυκλινικής η υλική αυτή βοήθεια από τον πρόεδρο του Συνδέσμου Φώτη Γεωργιάδη,ενώ παρών ήταν και ο υπεύθυνος, στην Ελλάδα, του Κουβανικού Ινστιτούτου για τη Φιλία των Λαών, Τόμας Κάο.Η συγκεκριμένη αυτή πράξη αλληλεγγύης δυναμώνει τους δεσμούς αδελφικής φιλίας μεταξύ των απλών ανθρώπων του κινήματος αλληλεγγύης με την Κούβα και του ηρωικού αυτού λαού.

Τα χρήματα αυτά θα διατεθούν για τη συντήρηση των εγκαταστάσεων και για επισκευές που είναι απαραίτητο να γίνουν. Μάλιστα στη διαδικασία αυτή θα συμμετάσχει και μπριγάδα Ελλήνων οικοδόμων, που θα προσφέρει το Δεκέμβρη εθελοντική δουλιά για τον σκοπό αυτό.

Επίσης υπάρχουν και άλλες σημαντικές ανάγκες για ανανέωση του οδοντιατρικού εξοπλισμού (που αν και καλά διατηρημένος είναι αρκετά παλιός) και για αγορά οδοντιατρικών παρασκευασμάτων και υλικών που χρειάζονται στα ιατρεία. Γι' αυτό και η αξιέπαινη πράξη του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης πρέπει να βρει και άλλους μιμητές.

Και επίσημα γίνεται δεκτή η αξιέπαινη προσφορά του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης στην Οδοντιατρική Κλινική στο κέντρο της Αβάνας

Το "Σπίτι του οικογενειακού γιατρού" στο προάστιο "Αντόνιο Γκιτέρας"