Είμαι ένας πρώην πολιτικός πρόσφυγας, που πάνω από πέντε χρόνια τώρα περνώ τις διακοπές μου στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής. Παρακολουθώ, λοιπόν, από κοντά τον αγώνα που κάνουν οι κάτοικοι όλων των χωριών του Στρυμονικού Κόλπου ενάντια στην εγκατάσταση της μονάδας υδρομεταλλουργίας χρυσού από την καναδική - πολυεθνική εταιρία TVX GOLD INC.

Δεν υπάρχει ούτε ένας κάτοικος της Ολυμπιάδας, ανεξάρτητα σε ποιο κόμμα ανήκει πολιτικά, που να μην αγανακτεί στο έπακρο για το "έγκλημα" αυτό. Γιατί μόνο σαν έγκλημα μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, που θα έχει επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων της περιοχής, στον τουρισμό, στις αρχαιότητες και μάλιστα αυτές των Αρχαίων Σταγείρων, της γενέτειρας πόλης του Αριστοτέλη.

Εκείνο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση φέτος ήταν η στάση των κατοίκων της Ολυμπιάδας, που όλοι τους σχεδόν αναγνωρίζουν ότι σήμερα επικεφαλής του αγώνα αυτού βρίσκεται το ΚΚΕ. Αυτό επιβεβαιώνεται με το γεγονός ότι επί πολλές μέρες στις αρχές του Σεπτέμβρη στην Πινακίδα Πληροφοριών της Κοινότητας της Ολυμπιάδας ήταν αναρτημένο ολόκληρο το κείμενο της Ερώτησης που έκανε τελευταία η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, προς την υπουργό Ανάπτυξης, μαζί με την αίτηση κατάθεσης των σχετικών εγγράφων για την εγκατάσταση της παραπάνω μονάδας. Ολοι οι κάτοικοι του χωριού που περνούσαν από κει στέκονταν και τη διάβαζαν προσεκτικά. Τα μόνα λόγια που μπορούσε να ακούσει κανείς από το στόμα τους ήταν: "Μπράβο στο ΚΚΕ!", "Μπράβο!".

Επίσης μεγάλη επιτυχία σημείωσε η ημερίδα που οργάνωσε πριν λίγες μέρες στο Σταυρό η Τοπική Οργάνωση του ΚΚΕ, στην οποία παραβρέθηκα. Οι εκατοντάδες κάτοικοι των χωριών της περιοχής του Στρυμονικού Κόλπου, που συμμετείχαν, όχι μόνο άκουσαν προσεκτικά τα αδιάσειστα επιχειρήματα των στελεχών του ΚΚΕ και άλλων ειδικών, αλλά και με τα χειροκροτήματά τους εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους στο ΚΚΕ γι' αυτήν του την πρωτοβουλία.

Με μεγάλη προσοχή παρακολουθούν οι κάτοικοι αυτής της περιοχής τη συστηματική καμπάνια που κάνει το ΚΚΕ μέσα και έξω από τη Βουλή, καθώς και από τις σελίδες του "Ριζοσπάστη", για τη ματαίωση της σκανδαλώδους αυτής σύμβασης, τα σκαριά της οποίας έβαλε ο σημερινός πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, όταν ήταν υπουργός Βιομηχανίας. Ως γνωστό αυτή προβλέπει την παράδοση των μεταλλείων χρυσού της Χαλκιδικής στη ληστρική και χρεοκοπημένη ήδη - όπως αποδείχτηκε από τα στοιχεία που αναφέρθηκαν στην ημερίδα - εταιρία.

Ο λαός εδώ πάνω έχει πια καταλάβει ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι τους και ποιοι παλεύουν στο πλευρό τους - όπως είναι το ΚΚΕ. Οπως έχει καταλάβει και ποιοι είναι οι θανάσιμοι αντίπαλοί τους - όπως η κυβέρνηση και όλα σχεδόν τα αστικά κόμματα. Γι' αυτό και επαγρυπνούν μέρα και νύχτα. Τα Σώματα Ασφαλείας και τα ΜΑΤ δεν τους φοβίζουν.

Στιγματίζουν και καταδικάζουν δριμύτατα τους σύγχρονους ξένους χρυσοθήρες και τα ελληνόφωνα τσιράκια τους. Ο αγώνας τους πιστεύουν ακράδαντα - όσο σκληρός και αν είναι, ακόμα και αιματηρός - θα στεφθεί με επιτυχία. Είναι αισιόδοξοι.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΤΣΙΡΜΙΡΑΚΗΣ

Προσυπογράφω το άρθρο του σ. Χρ. Τσιντζιλώνη ("Ρ" 21-9-97) για τον Πλαστήρα και για να το τεκμηριώσω ακόμα περισσότερο, θέλω μ' αυτό το γραπτό μου να προσθέσω κάποια σοβαρά, επίσης στοιχεία.

Ως κομμουνιστής, είμαι της αρχής "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι...". Μ' άλλα λόγια, δεν "τρώμε" το δίκιο κανενός.

Είναι βέβαια γεγονός ότι μέσα στη φοβερή ανεμοζάλη της συμφοράς με την καταστροφή της Μικράς Ασίας, ο Πλαστήρας έπραξε το καθήκον του σαν στρατιωτικός ηγήτορας. Αντιστάθηκε. Αυτό είναι το θετικό του, πέρα απ' όποια άλλα αρνητικά στην περίοδο εκείνη της "επαναστάσεως".

Από κει και πέρα όμως, υπάρχουν σοβαρότατα αρνητικά, σε σχέση με το "δημοκρατισμό" και τον "πατριωτισμό" του.

Συγκεκριμένα, ο Ν. Πλαστήρας οργάνωσε πραξικόπημα, με εντολή του Ελ. Βενιζέλου για να ανατρέψει το εκλογικό αποτέλεσμα των εκλογών του 1933, που ήταν υπέρ του Λαϊκού Κόμματος (Π. Τσαλδάρη). Δηλαδή, δεν έδειξε τον υποχρεωτικό σεβασμό στην ετυμηγορία του ελληνικού λαού. Οπως έκανε - προς τιμήν του - ο Οθωνάκος που στο πραξικόπημα της 1ης Μάρτη 1935, αρνήθηκε να ηγηθεί.

Για το αποτυχημένο πραξικόπημα του 1933, ο Ν. Πλαστήρας καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο. Πήγε στη Γαλλία, που από καιρό ακολουθούσε την πολιτική της, δούλευε υπέρ αυτής.

Από το χώρο της γαλλικής πολιτικής, μεταπήδησε στην αγγλική διπλωματία και σαν τέτοιος, με την κάλυψη του Τσόρτσιλ, ήρθε στην Ελλάδα στις 13 Δεκέμβρη 1944. Και σαν "καλός" "πατριώτης" και "δημοκράτης" έδωσε συνέντευξη στον ημερήσιο στις 18-12-44, στην οποία ευθυγραμμίστηκε πλήρως στο πνεύμα του Τσόρτσιλ και του δωσιλογισμού. Να τι είπε για το ΕΑΜικό κίνημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, ο "Μαύρος καβαλάρης": "Μια ολιγάριθμος κακοποιός σπείρα εξ αναρχικών στοιχείων προετοίμασε από μακρού χρόνου και εξαπέλυσε κατά του έθνους άγριον εμφύλιον πόλεμον". (Βλέπε αναλυτικότερα Ν. Κεπέση "Ο Δεκέμβρης 1944", σ. 303 - 6). Αυτή η δήλωσή του που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, ήταν το αντίτιμο του "εισιτηρίου" για την πρωθυπουργία... Αντικατέστησε τον Γ. Παπανδρέου στις 28-12-44 και έγινε πρωθυπουργός, ενώ ήταν καταδικασμένος σε θάνατο, χωρίς να πάρει χάρη ή να του δοθεί, απ' ό,τι ξέρω, αμνηστία, ελέω ξένων εχθρών μισητών του λαού και των ελευθεριών του, των Αγγλων ιμπεριαλιστών.

Με την αλλαγή φρουράς το Μάρτη του 1947, όπου η Ελλάδα άλλαξε αφεντικό, και έγινε προτεκτοράτο αμερικάνικο, ο Πλαστήρας προσχώρησε στον "αστερισμό των ΗΠΑ"... Και δεν είναι μόνο η δολοφονία του Ν. Μπελογιάννη - που αναφέρει ο Σ. Τσιντζιλώνης - που τον βαρύνει (ο Καρτάλης παραιτήθηκε από υπουργός, γιατί να μην αντισταθεί ο Ν. Πλαστήρας;), είναι και η γενικότερη πολιτική τακτική του.

Οταν στον Πλαστήρα και στο κόμμα του ΕΠΕΚ έγινε πρόταση της ΕΔΑ μέσω του βουλευτή Μυτιλήνης Γ. Σίμου, να κατέβουν μαζί στις επικείμενες εκλογές που θα γινόταν με πλειοψηφικό, για να χάσει έτσι ο Παπάγος, αυτός απάντησε: "Γιώργο παιδί μου, καλό είναι αυτό που μου λες, άλλα δεν το θέλουν οι Αμερικάνοι"!!! Θαυμάστε "δημοκράτη" και "πατριώτη".

Αυτός ήταν ο Πλαστήρας. Και ύστερα κάποιοι "ροζ" αριστεροί, κριτικάρανε το: "Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος" όπως το είπε ο Ν. Ζαχαριάδης.

Και δεν ήταν μόνο ο Πλαστήρας που ακολούθησε με δουλικότητα τις προσταγές των ξένων, τέτοιοι είναι οι περισσότεροι πολιτικοί του κατεστημένου. Οι πολιτικοί της άρχουσας τάξης, "υπηρέτες" του μεγάλου ντόπιου κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Οργανα των ιμπεριαλιστών, ενάντια στα συμφέροντα του λαού και της χώρας. Τέτοιοι είναι, ανεξάρτητα απ' τα διαφορετικά "μπλα - μπλα" που λέγει ο καθένας τους, για να παραπλανήσουν το λαό και να ψαρέψουν ψήφους. Να πάρουν εναλλάξ το πηδάλιο της εξουσίας και να καταδυναστεύσουν το λαό...

ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ ΚΕΠΕΣΗΣ

Συγγραφέας

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ,Αγία Παρασκευή Αττικής. Η άρχουσα τάξη και οι συμφύσεις της (ΜΜΕ - αστοί πολιτικοί), χρησιμοποιούν συχνά το σλόγκαν "Το κράτος δεν μπορεί να είναι επιχειρηματίας". Οι θιασώτες αυτού του σλόγκαν δεν κομίζουν "γλαύκα στην Αθήνα" - γιατί ο επιχειρηματίας έχει αποκλειστικό κίνητρο την κερδοσκοπία, η οποία στην καπιταλιστική αγορά συνταυτίζεται με την αισχροκέρδεια προκειμένου να επιβιώσει και κυριαρχήσει ο επιχειρηματίας - απάδουν προς την έννοια του υγιούς λαϊκού κράτους.

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαστε κρατιστές, προκειμένου να παταχθεί η κερδοσκοπία - αισχροκέρδεια.

Εάν το κράτος σαν θεσμική έννοια, στον οικονομικό τομέα, αντικαθιστούσε τους επιχειρηματίες, με αποτέλεσμα να κερδοσκοπεί, τότε ασφαλώς θα έπρεπε να δημιουργηθεί άλλο κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο για την προστασία των λαϊκών τάξεων. Πλην όμως, το Λαϊκόν Κράτος, όπως το δέχεται η μαρξιστική επιστήμη και φιλοσοφία, συνταυτίζεται με την κοινωνική προσφορά και προστασία των εργαζομένων και αντιπαρατάσσεται προς την έννοια του επιχειρηματία.

- ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ του "Ρ". Στην είδησή μας για το πολιτιστικό διήμερο αφιερωμένο στον συγγραφέα Δ. Ρώμα, που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος "Ο ωραίος Βασιλικός" υπό την αιγίδα του Δήμου Ζακύνθου, αναφέρθηκε ότι παραμένει αγνοημένος 16 χρόνια μετά τον θάνατό του. Αναγνώστης μας που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του γράφει: Πράγματι ο Διονύσης Ρώμας ήταν ταλαντούχος συγγραφέας, χρονογράφος κλπ., που τιμήθηκε με βραβεία και διετέλεσε διευθυντής του Εθν. Θεάτρου και του Εθν. Ιδρύματος Ραδιοφωνίας. Ομως η υποψηφιότητά του με το κόμμα της ΕΡΕ για βουλευτής και η εκλογή του στη συνέχεια στις τρομερές εκείνες εκλογές του 1958 και 1961, που έμειναν στην ιστορία σαν εκλογές βίας, νοθείας, τρομοκρατίας και ντροπής, τον καθιστούν τουλάχιστον... αγνοημένο.

Ανοιχτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη απέστειλαν οι Ενώσεις Πανελλήνια Ενωση Αξ/κών - Υπαξ/κών ΕΑ '41-'44 (ΠΕΑΥΕΑ).Αντιστασιακός Σύνδεσμος Αξ/κών - Υπαξ/κών Πολεμικής Αεροπορίας (ΑΣΑΥΠΑ) και Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Μ. Ανατολής (ΠΣΑΜΑ),με την οποία ζητούν να παρέμβει προσωπικά για να αποκατασταθεί μια κατάφωρη αδικία σε βάρος των Αξιωματικών Εθνικής Αντίστασης '41-'44 αποκατασταθέντων με το Ν. 1543/85 και που κατά παράβαση των Ν. 1105/85, 1902/90 και 1543/85 τα Μετοχικά Ταμεία και των Τριών Οπλων αρνούνται τη χορήγηση μερίσματος στους συνταξιοδοτηθέντες αντιστασιακούς αξιωματικούς.

"Και ενώ έχουμε - γράφουν - ήδη λάβει υποσχέσεις από τους αρμόδιους για τη χορήγηση του εν λόγω μερίσματος, όπως από τον τότε υπουργό Εθνικής Αμυνας Γ. Χαραλαμπόπουλο στις 5-4-1989, τον υφυπουργό ΕΔ Ν. Κουρή στις 29-12-1993, τον υπουργό Οικονομικών Αλ. Παπαδόπουλο στις 12-9-1996, τον υφυπουργό ΕΑ Δ. Αποστολάκη στις 22-1-97, τον ταξίαρχο Θ. Μόσχο στις 3-3-97 και τον γενικό Δ/ντή ΕΠΥΕΘΑ Ρ. Καπέλο στις 28-6-1997, δεν έχει δοθεί καμία λύση στο αίτημά μας.

Εμπαιζόμαστε 12 ολόκληρα χρόνια, το ένα υπουργείο μάς παραπέμπει στο άλλο. Επειδή μας μιλούν για τροπολογία του σχετικού άρθρου του Ν. 1543/85, η οποία όμως δεν μπόρεσε να περάσει όλα αυτά τα χρόνια της αναμονής μας και να ψηφιστεί ώστε να ξεπεραστεί το ανύπαρκτο για μας νομικό κώλυμα, απευθυνόμαστε και πάλι σε σας και σας ζητούμε οι τελευταίες παραινέσεις σας να γίνουν συγκεκριμένες, γι' αυτή την περίπτωση, εντολές στους συναρμόδιους υπουργούς Εθνικής Αμυνας και Οικονομικών να σκύψουν πράγματι στο πρόβλημά μας και να δοθεί επιτέλους η λύση που χρειάζεται. Εκτός αν η κυβέρνησή σας δε θέλει να πραγματοποιήσει το αίτημά μας και να μας πει για ποιο λόγο! Να μας το πείτε ανοιχτά!

Παραβιάζεται βασική νομοθεσία, παραβιάζεται το Σύνταγμα με διαχωρισμό των αξιωματικών σε κατηγορίες, αρνούνται το Μέρισμα σε συνταξιοδοτηθέντες αξιωματικούς της Εθνικής Αντίστασης.

Στους αντιστασιακούς αξιωματικούς της Αεροπορίας το έδωσαν και το ξαναπήραν πίσω. Και κατακρατούν παράνομα χρήματά τους που δόθηκαν ανταποδοτικά!

Ακόμα και στο βοήθημα του Ν. 2340/95 εξαιρέθηκαν οι Αξιωματικοί της Εθνικής Αντίστασης που δεν είχαν τύχει μερίσματος και χρειάστηκε η υπ' αριθμ. 480/96 γνωμοδότηση του Α τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του κράτους για να μας χορηγηθεί και ακόμη οι αντιστασιακοί αξιωματικοί της Χωροφυλακής δεν το 'χουν πάρει, γιατί το υπουργείο Δημόσιας Τάξεως δε δέχεται τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου, με το πρόσχημα ότι δεν το αφορά και αρνείται τη χορήγηση.

Με τέτοια μεταχείριση σε αξιωματικούς που οδήγησαν το λαό στις μάχες κατά των κατακτητών στον αγώνα του για εθνική απελευθέρωση προσβάλλει και τον πατριωτισμό του λαού μας.

Αν κ. πρωθυπουργέ δεν παρέμβετε για λύση αυτών των προβλημάτων, δε θα αποκατασταθεί το κύρος της ισοπολιτείας και η αξιοπιστία της κυβέρνησης σας.Περιμένουμε".

Για τη συναυλία που έδωσε στη Θεσσαλονίκη το ροκ συγκρότημα U2 πρόσφατα, γράφει η αναγνώστριά μας ΣΕΡΑΦΙΑ ΜΑΤΖΙΑΡΗ,από Θεσσαλονίκη και δημοσιεύουμε τα κυριότερα σημεία: "Μήπως τελικά μας ξέφυγε κάτι; Ισως μερικοί από τους χιλιάδες νέους θεατές έλαβαν το σήμα κινδύνου που έστειλαν οι U2: Την αυγή του νέου είδους του καταναλωτή, που αδιαφορεί για το περιβάλλον που καταστρέφεται, για τα παιδιά που πεινάνε, για την ίδια τη ζωή και την εξέλιξή της. "Ξεχάστε το παρελθόν και κοιτάξτε το μέλλον" είπαν στους κατοίκους του Σαράγεβο. Εμείς τους είδαμε να αποκαλύπτουν τους "προστάτες" Αμερικάνους και τις βλέψεις τους να καθυποτάξουν τους λαούς που αντιστέκονται.

Μπορεί να μην ήταν πολλά αυτά που έδωσαν. Μπορεί σε άλλες εποχές το μήνυμά τους να ήταν πιο ξεκάθαρο. Ισως και να μην άξιζαν τον πανικό που δημιουργήθηκε μεθοδευμένα από τον Οργανισμό Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ.

Το γεγονός όμως ότι 100.000 άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέοι, έζησαν στο ρυθμό τους, δείχνει κάτι. Δείχνει την ανάγκη για κάτι διαφορετικό στη διασκέδαση, για κάτι πέρα από τα διάφορα "άδικα" "ξενυχτάδικα, βαρελάδικα, λαδάδικα κλπ". Δείχνει ότι παρά την προσπάθεια να επιβάλουν ως κυρίαρχη μορφή μουσικής έκφρασης το "Ρέιβ" και "Τέκνο", ο ρυθμός του ροκ άρρηκτα δεμένος τα νεότερα χρόνια με την έκφραση των προβληματισμών και των αναζητήσεων, καταφέρνει και κυριαρχεί στις επιλογές των νέων. Γιατί ακριβώς εκφράζει τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους.

Οι νέοι έδειξαν πως διψούσαν για μια τέτοια βραδιά. Πως μπορούν να ξέρουν να επιλέγουν. Οτι δε βολεύονται με ξενέρωτα τραγουδάκια, δεν αρκούνται στον εκκωφαντικό μονοσήμαντο ρυθμό. Μπορούν και ξέρουν να εκφράζονται μέσα από τη μουσική. Δεν είναι η χαμένη γενιά, χωρίς ανησυχίες, χωρίς οράματα, έστω και αν αυτά είναι θολά.

Οι υπεύθυνοι του ΟΠΠΕΘ προσπαθώντας να καλύψουν την αδράνειά τους και τις υποσχέσεις που έμειναν μετέωρες προς το πιο ζωντανό κομμάτι του λαού της πόλης, έστησαν ένα πυροτέχνημα που προς το παρόν τους δίνει άλλοθι. Καταλαβαίνοντας τις ανάγκες της νεολαίας καλλιέργησαν επί μήνες την "U2 μανία". Επί χρόνια όμως δε φρόντισαν να στεγάσουν τη δημιουργική πρόταση της νεολαίας, την έκφραση των καλλιτεχνικών της αναζητήσεων, έξω από τα γνώριμα κλισέ.

Μήπως τελικά δε θα έπρεπε να σταθούμε στα πόσα ηχεία, στο ηχητικό σύστημα, στους προβολείς και στους χιλιάδες λαμπτήρες; Μήπως η αξία αυτής της συναυλίας δεν περιορίζεται μόνο στα 650 εκατ. αλλά μετριέται και με κάποια άλλα μέτρα και σταθμά; Μήπως τελικά μας ξέφυγε κάτι;".

Οι συχνές αναφορές των αρμοδίων και των ΜΜΕ στις διάφορες αλλαγές του νέου συστήματος εκπαίδευσης, όπως οι εξετάσεις στις τρεις τάξεις του Λυκείου, η εκπαίδευση των καθηγητών για τη διδασκαλία σ' αυτές τις τάξεις, η απαγόρευση των αποτυχόντων σε επανεξέταση, μου έφεραν στο νου τη μεταρρύθμιση του Γ. Ράλλη και τις αλλαγές εκείνης της εποχής.

Το υπουργείο Παιδείας έστειλε τότε, ένα αντίγραφο του Νομοσχεδίου και στον υπουργό Παιδείας της Κύπρου κ. Ιακώβου. Ο Κύπριος υπουργός εκτός των άλλων που συζήτησε το Νομοσχέδιο (δε γνωρίζω με ποιους), ήρθε και στο ΚΜΕ (Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών) για να ζητήσει και τη δική μας γνώμη πάνω στο αν μπορεί να εφαρμόσει κάτι από το Νομοσχέδιο και στην Κύπρο. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης και αφού ακούστηκαν οι γνώμες των συναδέλφων (δε θυμάμαι ποιες ήταν) όταν ήρθε η σειρά μου να μιλήσω, απάντησα μονολεκτικά: "Τίποτα" και όταν ρωτήθηκα "γιατί"; είπα: "Αν προσέξατε το τελευταίο άρθρο του Νομοσχεδίου λέει: " Η εφαρμογή των άρθρων γίνεται με υπουργικά ή προεδρικά διατάγματα", οπότε μπορείτε να εξηγήσετε και την απάντησή μου".

Οταν τελείωσε η συζήτηση παρακαλέσαμε τον κ. Ιακώβου να μας δώσει μερικά στοιχεία για το εκπαιδευτικό σύστημα της Κύπρου, πράγμα που έκανε. Θυμάμαι ότι όλοι οι συνάδελφοι βγάλαμε το συμπέρασμα ότι η εκπαίδευση στην Κύπρο συγκρινόμενη με τη δική μας ήταν πολύ ανώτερη, τέλεια θα έλεγα.

Πολύ φοβάμαι λοιπόν, ότι εκτός από τις αλλαγές που ανακοινώθηκαν ως τώρα και θα ανακοινώνονται κατά καιρούς, διάφορα άρθρα Νομοσχεδίων, θα διαμορφώνονται, κατά το δοκούν, των υπουργικών και προεδρικών απόψεων.

ΕΛΛΗ ΚΑΖΑΣΙΔΟΥ - ΒΑΝΙΩΤΟΥ

Αθήνα

- ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ,Κοκκινιά. Παίρνουμε υπόψη μας τα όσα μας γράφετε γύρω από τα θέματα του αθλητισμού.

- ΙΩΑΝΝΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ,Αθήνα. Η μηνυτήρια αναφορά σας μάλλον απευθύνεται στον εισαγγελέα και όχι στο "Ριζοσπάστη".

- ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ,Προάστιο Πτελεμαϊδας Ν. Κοζάνης. Δυστυχώς το fax που μας στείλατε είναι πολύ κακοτυπωμένο και δεν μπορούμε να το διαβάσουμε. Εάν θέλετε ξαναστείλτε το.

- ΙΩΑΝΝΗ ΜΠΕΗ.Πήραμε το γράμμα σας.