Τα Διαγνωστικά Κέντρα (ΔΚ) εμφανίζονται κατ' αντιδιαστολή και σε αντιπαράθεση με το δημόσιο τομέα που δεν προσφέρει στον ασθενή τη δική του ευελιξία και εξυπηρέτηση.

Αυτή είναι η μία πλευρά. Η άλλη είναι ότι η όλη ανάπτυξη των ΔΚ στηρίχτηκε στην απουσία του δημόσιου τομέα και την - πραγματικά - γραφειοκρατική δυσκαμψία που παρουσιάζει σε πολλά ζητήματα. Μια πλευρά που είναι αποτέλεσμα της αντιδημοκρατικής οργάνωσης των δημόσιων υπηρεσιών υγείας, αλλά και της προσπάθειας της κυβέρνησης να περιορίσει ακόμα παραπέρα τα κονδύλια για την υγεία.

Ο αντίποδας τώρα: Η περίφημη ιδιωτική πρωτοβουλία στην ΠΦΥ - που μέμφεται την κακώς λειτουργούσα δημόσια υγεία - είναι στην ουσία κρατικοδίαιτη. Ιδού τι λέει μια έκθεση του Ινστιτούτου των Βιομηχάνων (ΙΟΒΕ) που εκπονήθηκε το 1997 για τα ΔΚ: "Η μη δυνατότητα σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία, είτε να υπάρχει, είτε να λειτουργεί ο απαραίτητος τεχνολογικός εξοπλισμός, οδηγεί τους ασθενείς στην κατανάλωση των υπηρεσιών στον ιδιωτικό τομέα. Η ζήτηση των υπηρεσιών, που προσφέρουν τα διαγνωστικά κέντρα, προέρχεται κυρίως από τους ασθενείς που νοσηλεύονται στα δημόσια νοσοκομεία. Τη βασική πηγή εσόδων των διαγνωστικών κέντρων τη συνιστούν τα ασφαλιστικά Ταμεία".

Από κει και πέρα, στα πλαίσια της αγοράς παρουσιάζεται ήδη ένας κορεσμός όπως αναφέρει η έρευνα και προειδοποιεί ότι θα επιζήσουν εκείνα τα ΔΚ που θα "διατηρήσουν σε υψηλό επίπεδο την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών τους" και προχωρούν στην "ανανέωση του τεχνολογικού τους εξοπλισμού".

Αυτή η ανανέωση του τεχνολογικού εξοπλισμού έχει το στοιχείο ότι κάθε φορά μπαίνουν στην καθημερινή χρήση νεότερες τεχνολογίες χωρίς κανένα έλεγχο και προδιαγραφές απ' το κράτος.

Η περιοχή της Αθήνας συγκεντρώνει το 65% των ιδρύσεων και ακολουθεί η περιοχή της Θεσσαλονίκης με 15%. Στη μελέτη αναφέρονται τα εξής: "Η Αθήνα και η Μακεδονία συγκεντρώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό ασθενών στη χώρα μας, ενώ ταυτόχρονα στις δυο αυτές περιοχές έχει συγκεντρωθεί η πλειοψηφία των ΔΚ. Οσον αφορά τη γεωγραφική κατανομή των νοσηλευθέντων ασθενών σε ιδιωτικές κλινικές, παρατηρούμε ότι η συσχέτιση είναι ακόμα πιο έντονη, και οφείλεται κύρια στο ότι: αρκετά ιδιωτικά ΔΚ λειτουργούν σαν τμήματα Ιδιωτικών Θεραπευτηρίων και ότι η συνεργασία μεταξύ των μονάδων υγείας του Ιδιωτικού Τομέα (Θεραπευτήρια, Διαγνωστικά Κέντρα) είναι αρκετά έντονη".

Στις 16.12.1997 το μαιευτήριο ΙΑΣΩ έδωσε στοιχεία απ' τη λειτουργία του και σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε αναφέρθηκε ότι το μαιευτήριο είναι και ένα ΔΚ που έχει 12.000 επισκέψεις το χρόνο, οι οποίες καλύπτουν το 25% του τζίρου του. Στους έξι μήνες λειτουργίας το 1996, το ΙΑΣΩ είχε 5 δισ. τζίρο (και τα κέρδη ήταν 70 εκατ. δραχμές). Για το 1997 ο τζίρος υπολογίζεται ότι θα είναι 11 - 12 δισ. δραχμές και τα κέρδη θα είναι ένα δισ. δραχμές.

Λεπτομέρεια: Ανάμεσα στους πελάτες του ΙΑΣΩ είναι και ασθενείς του νοσοκομείου "Σωτηρία" που παραπέμπονται εκεί γιατί δεν υπάρχει αξονικός τομογράφος. Μάλιστα η κατάσταση αυτή ανάγκασε την Πενταμελή Επιτροπή της ΕΙΝΑΠ του Νοσοκομείου "Σωτηρία" να στείλει (18.11.1996) εξώδικη πρόσκληση στον υπουργό Υγείας, Κ. Γείτονα, του προέδρου και των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΝΝΘΑ "προς γνώση τους και για τις νόμιμες συνέπειες".

Κείμενα: Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ

Δεν είναι μόνο οι ελλείψεις του δημόσιου τομέα στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ).

Κι εκεί που υπάρχουν οι διαγνωστικές μονάδες, υποσκάπτονται και υπολειτουργούν. Κλασικό παράδειγμα, οι αξονικοί τομογράφοι του ΙΚΑ, που είναι εγκαταστημένοι στο 7ο Θεραπευτήριο του Ιδρύματος, στο ΚΑΤ, στο "Σισμανόγλειο" και στο "Τζάνειο", οι οποίοι λόγω έλλειψης προσωπικού ή υπολειτουργούν ή δουλεύουν με περιφερόμενο προσωπικό του ΙΚΑ "ίσα - ίσα να βγάζουν τα έξοδα των αξονικών τομογραφιών των ασθενών του Ιδρύματος".

Αποκαλυπτικό είναι το υπόμνημα διαμαρτυρίας του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαστηριακών Υπαλλήλων του ΙΚΑ, που έστειλε (9.12.1997) στον υπουργό Εργασίας Μ. Παπαϊωάννου: "Σας γνωρίζουμε, αναφέρει ο σύλλογος, ότι η έλλειψη προσωπικού στην κατηγορία Τεχνολόγων Ραδιολογίας - Ακτινολογίας και Χειριστών Ιατρικών Συσκευών, είναι πάρα πολύ μεγάλη. Η τοποθέτηση των αξονικών τομογράφων που αγοράστηκαν από το ΙΚΑ απαιτεί και στελέχωση. Η στελέχωση, όμως, δε μελετήθηκε πριν την αγορά των αξονικών και τώρα αναδιανέμεται το υπάρχον προσωπικό, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εκρηκτικά προβλήματα στη λειτουργία των ακτινολογικών εργαστηρίων του Λεκανοπεδίου. Η αναδιανομή από εργαστήριο σε εργαστήριο δε λύνει τα προβλήματα, αλλά τα επιδεινώνει και μάλιστα επισημαίνουμε ότι η λειτουργία τους θα είναι με κάτω από 50% του προσωπικού που απαιτείται. Η λύση είναι να γίνει άμεσα πρόσληψη προσωπικού. Η όποια άλλη λύση που προσπαθεί να δώσει η διοίκηση επιδεινώνει την κατάσταση των συνθηκών εργασίας των υπαλλήλων και την προσφορά υγείας στους ασφαλισμένους".

Εκτός απ' το διαγνωστικό τομέα, η κυβέρνηση επιβάλλει αδικαιολόγητες περικοπές και σε άλλους τομείς της ΠΦΥ. Η Γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου για δεύτερη συνεχή χρονιά "έκοψε" 260 γιατρούς - απ' τους 2.760 - που ζήτησε το ΤΕΒΕ.

Αποκαλυπτική είναι η επιστολή του διοικητή του ΤΕΒΕ Κ. Κόντου προς τη Γραμματεία του Υπουργικού Συμβουλίου, στην οποία επισημαίνει ότι "ενώ το ΤΕΒΕ είχε ξεκινήσει χωρίς την παροχή Πρωτοβάθμιας Ιατρικής Φροντίδας, σήμερα την καλύπτει πλήρως με συμβάσεις ιατρών που δέχονται τους ασφαλισμένους στα ιδιωτικά τους ιατρεία" και συνεχίζει: "Λαμβανομένου δε υπόψη ότι η έγκριση των ζητηθέντων 2.760 θέσεων δεν επιφέρει καμία επιβάρυνση στον κρατικό προϋπολογισμό, η περικοπή 260 θέσεων δημιουργεί προβληματισμό και εύλογα ερωτηματικά... Οι εισφορές για το σκοπό αυτό εισπράττονται από το 1996, με έγκριση του αρμοδίου υπουργού και σήμερα η Διοίκηση του ΤΕΒΕ είναι ανακόλουθη και κακόπιστη, χωρίς να έχει καμία απολύτως ευθύνη".

Και η επιστολή καταλήγει: "Σε περίπτωση που δεν εγκριθούν και οι υπόλοιπες 260 θέσεις, καλούμε τους ασφαλισμένους του Ταμείου να μη στρέφονται κατά της Διοίκησης του ΤΕΒΕ, αλλά σ' αυτούς που έχουν την ευθύνη".

Στην απόφαση αυτή της κυβέρνησης, αντέδρασαν οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι του ΤΕΒΕ, καθώς και ο Ιατρικός Σύλλογος Αθήνας.