Την 1η του Γενάρη 1999 το ΕΥΡΩ θα είναι πραγματικότητα, την ίδια μέρα θα αρχίζει επισήμως το τρίτο στάδιο της ΟΝΕ και θα ξεκινήσει τις λειτουργίες της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).Στην αρχή το ΕΥΡΩ θα χρησιμοποιείται ως μονάδα υπολογισμού αξίας, δε θα κυκλοφορεί δηλαδή σε χαρτονομίσματα και κέρματα. Οι μόνοι που θα διαπιστώσουν κάποια διαφορά θα είναι όσοι επενδύουν σε χρηματιστηριακούς τίτλους και οι κάτοχοι μετοχών, αφού από την Πρωτοχρονιά του '99 οι χρηματαγορές θα αρχίσουν να λειτουργούν με βάση το ΕΥΡΩ. Υπάρχει πιθανότητα επιπτώσεις να παρουσιαστούν και για τους εργαζόμενους μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων, οι οποίες θα καταρτίζουν τη μισθοδοσία τους σε ΕΥΡΩ, οπότε οι εργαζόμενοι θα πρέπει να υπολογίζουν την ισοτιμία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος με το εθνικό τους νόμισμα για να ξέρουν τι θα πάρουν στο χέρι.

Το μεταβατικό στάδιο θα διαρκέσει από 1/1/1999 έως 31/12/2001. Στο διάστημα αυτό η χρήση του ΕΥΡΩ δε θα επιβάλλεται, αλλά ούτε θα απαγορεύεται. Θα είναι δηλαδή ένα διάστημα προσαρμογής των κρατών, των τραπεζών, των επιχειρήσεων και των φυσικών προσώπων.

Την 1η του Γενάρη 2002 θα αρχίσει να κυκλοφορεί με τη μορφή χαρτονομισμάτων και κερμάτων. Από την ημέρα εκείνη στις χώρες που θα είναι "εντός της ζώνης της ΟΝΕ" το ΕΥΡΩ θα χρησιμοποιείται ως μέσο ανταλλαγής και πληρωμής. Μέχρι την Κυριακή 30 Ιουνίου 2002 θα συνυπάρχουν το ΕΥΡΩ και τα εθνικά νομίσματα, τα οποία όμως θα αποσύρονται σταδιακά. Την 1η Ιουλίου 2002 θα είναι το μόνο νόμισμα που θα κυκλοφορεί σ' αυτές τις χώρες.

Το ποιες χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα ενταχθούν στη "ζώνη της ΟΝΕ" θα αποφασιστεί στη Σύνοδο Κορυφής, που θα γίνει την 1η Μάη στο Λονδίνο. Κριτήριο θα είναι οι οικονομικές τους επιδόσεις το 1997 σε σχέση με τους δείκτες που είχαν θεσπιστεί από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα από τις 15 χώρες - μέλη, οι τέσσερις θα μείνουν "εκτός". Αυτές είναι οι: Βρετανία, Σουηδία, Δανία και Ελλάδα.Οι τρεις πρώτες έχουν αυτοεξαιρεθεί, δηλαδή ενώ μπορούν, δε θέλουν να πάρουν μέρος για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία. Εχουν δηλώσει ότι θα επανεξετάσουν τη θέση τους στο άμεσο μέλλον. Μόνο η Ελλάδα, δηλαδή η κυβέρνηση, ενώ θέλει, δεν μπορεί να ενταχθεί στη "ζώνη της ΟΝΕ", αφού δεν εκπληρώνει κανένα δείκτη του Μάαστριχτ.

Οι χώρες αυτές δε θα αντιπροσωπεύονται στη διοίκηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η οποία θα αποφασίζει εν λευκώ, χωρίς να δίνει λογαριασμό ούτε στα κοινοτικά, ούτε στα εθνικά όργανα, για όλα τα θέματα νομισματικής και πιστωτικής πολιτικής. Επίσης δε θα έχουν το δικαίωμα ψήφου στα Συμβούλια των Υπουργών Οικονομίας (ΕΚΟΦΙΝ), όταν συζητούνται θέματα νομισματικής πολιτικής και το κοινό νόμισμα.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα επιδιώξει να ενταχθεί στη "ζώνη της ΟΝΕ" από το 2001. Μέχρι τότε οι Ελληνες εργαζόμενοι θα συνεχίζουν να υφίστανται τις συνέπειες ενός ακόμη σκληρότερου "προγράμματος σύγκλισης" και να βομβαρδίζονται με τα πυροτεχνήματα περί ΕΥΡΩ.

Θα πληρώνουμε λιγότερα; Θα παίρνουμε περισσότερα; Μας συμφέρει ή όχι; Τα ερωτήματα αυτά αρχίζουν να απασχολούν πολλούς ενόψει της κυκλοφορίας του ΕΥΡΩ. Γύρω από αυτά τα θέματα σκόπιμα πολλές φορές δημιουργείται σύγχυση, δίνοντας την εντύπωση ότι με το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα οι αμοιβές και οι τιμές θα είναι ίδιες παντού. Δημιουργείται έτσι το έδαφος για να καλλιεργηθούν νέες ψευδαισθήσεις, πως δήθεν οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι της Ελλάδας, της Πορτογαλίας ή της Ισπανίας θα πάρουν τον ίδιο μισθό με τους καλύτερα αμειβόμενους Γερμανούς ή τους Σουηδούς συναδέλφους τους. Οπως επίσης και ότι θα μπορούν όλοι να αγοράζουν στις φθηνότερες τιμές. Φυσικά, τίποτα από τα δυο δεν ισχύει.

Το ΕΥΡΩ λοιπόν δε θα έχει το ίδιο αντίκρισμα από τόπο σε τόπο. Η αγοραστική του αξία θα διαφέρει, όπως θα διαφέρει και το εισόδημα. Αυτό σημαίνει ότι η ίδια ποσότητα ΕΥΡΩ θα αντιστοιχεί σε διαφορετικό επίπεδο ζωής από τη μια χώρα στην άλλη. Για να γίνει κατανοητό, ας χρησιμοποιήσουμε δυο παραδείγματα. Με βάση λοιπόν τους κανόνες διαμόρφωσης της τιμής του ΕΥΡΩ και τις σημερινές τιμές, το ενοίκιο για ένα τριάρι στη Μαδρίτη θα είναι 854 ΕΥΡΩ, στην Αθήνα 1.035 ΕΥΡΩ, στο Παρίσι 1.635 και στο Λονδίνο 2.406 ΕΥΡΩ. Ενα κιλό ψωμί θα στοιχίζει 0,9 ΕΥΡΩ στην Ελλάδα, 1,98 στη Γερμανία, 2,54 στη Γαλλία και 3,48 ΕΥΡΩ στη Σουηδία. Κατ' αναλογία θα διαμορφώνονται βεβαίως και οι μισθοί.

Με λίγα λόγια, είτε με δραχμές είτε με ΕΥΡΩ, ο εργαζόμενος θα υφίσταται την ίδια εκμετάλλευση, θα βλέπει να πέφτει με τον ίδιο ρυθμό το επίπεδο της ζωής του, θα παρακολουθεί την ίδια ιλιγγιώδη πορεία αύξησης των κερδών των πολυεθνικών. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δε θα υπάρχουν και κερδισμένοι από την κυκλοφορία του ΕΥΡΩ. Θα είναι αυτοί που μπορούν να διακινούν τεράστια ποσά από χώρα σε χώρα, από χρηματιστήριο σε χρηματιστήριο, για να κερδοσκοπούν αποκομίζοντας ακόμη περισσότερα. Αυτοί θα εκμεταλλευτούν και την πορεία μετάβασης στο ΕΥΡΩ και την καθιέρωσή του ως ενός ισχυρού νομίσματος δίπλα στο δολάριο και το γιεν. Είναι οι ίδιοι που διακινούν και σήμερα καθημερινά δισεκατομμύρια δολάρια, μάρκα, στερλίνες, φράγκα, δραχμές...

Κείμενα:

Διαμάντω ΜΑΝΩΛΑΚΟΥ

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Πολλά και ποικίλα γράφονται για το ενιαίο νόμισμα το ΕΥΡΩ. Ωστόσο, όλοι, και ειδικά η κυβέρνηση, περίτεχνα και με επιμέλεια κρύβουν βασικά στοιχεία, για να μη συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι τη μαύρη μελλοντική κατάσταση που τους περιμένει και αντιδράσουν στις τραγικές επιπτώσεις.

Κατ' αρχήν το ΕΥΡΩ δεν μπορεί κανείς να το δει ξεκομμένα από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ, την ΟΝΕ, αφού είναι παιδί τους, όπως και από τον προγραμματισμό που έχει κάνει η άρχουσα τάξη της ΕΕ, που, μέσα από ένα ενιαίο νόμισμα - το ΕΥΡΩ - θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο τα συμφέροντα και τα ασύδοτα κέρδη της, σε βάρος των εργαζομένων και ξεζουμίζοντάς τους. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι πλήρως εναρμονισμένη και σύμφωνη και η ελληνική κυβέρνηση, το αποδεικνύουν εξάλλου οι υπογραφές και τα λεγόμενά της.

Η ΟΝΕ έχει πολλές εκφράσεις και παραμέτρους, μία από αυτές είναι και το ενιαίο νόμισμα, το ΕΥΡΩ, που αναμφίβολα θα έχει πολλές και ποικίλες επιπτώσεις στη χώρα και τους εργαζόμενους, όσο και αν προσπαθούν να τις συγκαλύψουν μέσα από γενικόλογες και αόριστες εκφράσεις περί κόστους, που δεν ορίζουν ποιο και πόσο θα είναι και πολύ περισσότερο ποιος θα το πληρώσει - φυσικά όχι το κεφάλαιο.

Τι σημαίνει όμως ενιαίο νόμισμα στα πλαίσια της ΕΕ και των κατευθύνσεών της;

1. Είναι γεγονός ότι η καπιταλιστική οικονομία στη νέα βαθμίδα διεθνοποίησης του κεφαλαίου έχει ενισχύσει το χρηματιστικό κεφάλαιο και τη χρηματιστική ολιγαρχία, που επιδιώκουν να κινούνται παντού εύκολα και γρήγορα, χωρίς εμπόδια και το ΕΥΡΩ τούς διευκολύνει τα σχέδια.

2. Ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστικών κέντρων (ΗΠΑ - ΕΕ - Ιαπωνία) για το ξαναμοίρασμα των αγορών και οι αντιθέσεις, όπως και οι συνεργασίες μεταξύ τους, είναι δεδομένες. Ετσι στα πλαίσια του οξύτατου αυτού ανταγωνισμού ΗΠΑ - ΕΕ, το κεφάλαιο της ΕΕ και μέσα από το ΕΥΡΩ αντιγράφει και προσπαθεί να είναι ανταγωνιστικό του δολαρίου. Οι συγχωνεύσεις που έχουν ξεκινήσει και θα ενταθούν ακόμη περισσότερο (τράπεζες, χρηματιστήρια, βιομηχανίες κτλ.), προκειμένου να προσεγγίσουν τα αμερικανικά μεγέθη, θα σημάνει μεγαλύτερη συσσώρευση κεφαλαίου, οπότε νέες μαζικές απολύσεις εργαζομένων, αύξηση της ανεργίας, καταστροφή και νέων μεσαίων στρωμάτων.

3. Το ΕΥΡΩ, όπως εκτιμάται, θα είναι υπερτιμημένο, για να είναι πιο ανταγωνίσιμο προς το δολάριο. Ετσι οι εργαζόμενοι θα αγοράζουν αυτά που χρειάζονται ακριβότερα, οπότε και νέα φτώχεια να περιμένουμε. Ορισμένοι περιγράφουν τις πιο ανώδυνες επιπτώσεις στον καταναλωτή, όπως π. χ. από τη στρογγυλοποίηση τιμών κατανάλωσης σε ΕΥΡΩ προς τα πάνω, ο καταναλωτής θα αγοράζει ακριβότερα. Αυτό είναι αλήθεια αλλά η μισή, γιατί κρύβουν, αποσιωπούν τις περισσότερες και μεγαλύτερες επιπτώσεις, της καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων.

4. Κυριαρχεί η αντίληψη και εκφράζεται (συνέντευξη επιτρόπου για θέματα Ανταγωνισμού στην ΕΕ Κάρελ Βαν Μίερτ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 8/2/1998), ότι καμιά κρατική βοήθεια δεν πρέπει να δοθεί σε βιομηχανίες για την προσαρμογή τους στο ΕΥΡΩ. Αυτό σημαίνει ότι οι μεγάλες, που έχουν την υποδομή, τα μηχανογραφικά κέντρα, τους μηχανισμούς, ευκολότερα θα προσαρμόσουν τις συναλλαγές τους στο ΕΥΡΩ, σε αντίθεση με τις μικρότερες, που θα υποστούν τις επιπτώσεις, ίσως και με την εξαφάνισή τους. Ωστόσο, το μερίδιό τους θα απολαύσουν οι μεγάλες που θα γίνουν μεγαλύτερες.

5. Λέγεται ότι τα πλεονεκτήματα από το ΕΥΡΩ θα είναι περισσότερα και αναφέρουν σαν τέτοια τα επιτόκια, τα δάνεια, τις μετοχές. Αλήθεια, με αυτά ποιος έχει σχέση, ο απλός εργαζόμενος που δεν του φτάνει ο μισθός του για να ζήσει ή το χρηματιστικό κεφάλαιο;

Η Ελλάδα είναι γνωστό ότι στην πρώτη φάση θα είναι έξω από τη "ζώνη ΕΥΡΩ" γιατί δεν εκπληρώνει τους όρους. Το ερώτημα που τίθεται είναι αφού δε θα είναι υποχρεωμένη να έχει το ΕΥΡΩ από το 1999, θα έχει συνέπειες ή θα γλιτώσει από μερικές;

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει και μάλιστα με εντονότερους ρυθμούς, όπως διαβεβαιώνει το σκληρό, αντιλαϊκό πρόγραμμά της, προκειμένου να πετύχει τη σύγκλιση και το 2001 το ΕΥΡΩ να εισαχθεί επίσημα στην ελληνική οικονομία. Μέχρι τότε οι συναλλαγές θα γίνονται σε ΕΥΡΩ με την ΕΕ, επιπλέον θα ανακοινωθεί η ισοτιμία της δραχμής με το ΕΥΡΩ και αναμένεται υποτίμηση της δραχμής. Συνεπώς, συνέπειες θα έχουμε πολλές και ποικίλες, πρώτα και κύρια στο δημόσιο χρέος, που θα αυξηθεί.

Το κυριότερο όμως είναι ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στο όνομα της επιθυμητής σύγκλισης θα συνεχίσει με πιο έντονο ρυθμό τη σκληρή, βάρβαρη, απάνθρωπη πολιτική της, εξασφαλίζοντας νέα υπερκέρδη στο κεφάλαιο και νέα φτώχεια στους εργαζόμενους, επιδιώκοντας να επαναφέρει τον εργασιακό μεσαίωνα.

Ομως το σημαντικότερο όλων είναι ότι η χώρα μας δε θα καθορίζει τίποτα στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Η Κεντρική Τράπεζα Ελλάδας δε θα έχει κανένα έλεγχο και δικαιοδοσία στη χάραξη νομισματικής πολιτικής (επιτόκια, ισοδυναμίες, τραπεζικό σύστημα, επενδύσεις, ρευστότητα κτλ.), που θα ασκείται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Συνεπώς, δε θα μπορεί να ασκεί εθνική οικονομική πολιτική.

Φυσικά, για όλα αυτά δεν πρόκειται να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό, όπως δεν τον ενημέρωσαν ούτε για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ, την ΟΝΕ, τη Συμφωνία της ΓΚATT, την ΚΑΠ κ. ά., γιατί είναι συμφωνίες που επιθυμεί και υπογράφει η κυβέρνηση, είναι σε όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος της εργατικής τάξης. Αντίθετα μάλιστα προσπαθεί να παραπλανήσει, όταν διά στόματος υπουργού Εθνικής Οικονομίας δηλώνει ότι η ανακοίνωση των ισοτιμιών με το ΕΥΡΩ το Μάη '98 "δεν αναμένεται να έχει επιπτώσεις στη δραχμή", ταυτόχρονα όμως αντιφάσκει, αφού παραδέχεται ότι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους υπάρχουν ομάδες εργασίας, για τη διερεύνηση των επιπτώσεων του ΕΥΡΩ στις δημοσιονομικές λειτουργίες του κράτους. Ενώ προ ημερών ανακοινώθηκε η Εθνική Συντονιστική Επιτροπή για τη μετάβαση στο ΕΥΡΩ, που θυμίζει πιο πολύ διακοσμητικό όργανο για συγκάλυψη αυτής της βάρβαρης και απάνθρωπης κυβερνητικής πολιτικής.

Συμπερασματικά λοιπόν, η εφαρμογή του ΕΥΡΩ θα έχει τραγικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους. Θα ήταν όμως λάθος να το δει και να αναφερθεί κανείς μεμονωμένα και ξεκομμένα από τη ρίζα που προέρχεται, δηλαδή Μάαστριχτ - Αμστερνταμ - ΟΝΕ.

Δίκαια, λοιπόν, το ΚΚΕ ζητάει δημοψήφισμα για το Μάαστριχτ και το Αμστερνταμ, αφού τις πολιτικές αυτών εξυπηρετεί και το ενιαίο νόμισμα. Ετσι θα δοθεί η ευκαιρία να πληροφορηθούν οι εργαζόμενοι για τις τραγικές συνέπειες στη ζωή και τα δικαιώματά τους, προκειμένου οργανωμένα μέσα από ένα παλλαϊκό αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό μέτωπο να αντιπαλέψουν και να ανατρέψουν αυτή την πολιτική.

Οι Γυναικείοι Αγροτουριστικοί Συνεταιρισμοί ξεκίνησαν στην Ελλάδα το 1983 από την Πέτρα της Λέσβου και αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 18 σε όλη την Ελλάδα. Μέσα στα πλαίσια των Συνεταιρισμών αυτών δραστηριοποιήθηκαν γυναίκες της ελληνικής υπαίθρου, κυρίως σε τουριστικές και βιοτεχνικές δραστηριότητες. Η Β' Πανελλαδική Συνάντηση των Γ.Α.Σ. που διοργανώθηκε από τη ΓΣΕΒΕΕ στις 17 και 18 Γενάρη 1998, ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική, τόσο για τις προθέσεις της κυβέρνησης που αφορούν το μέλλον των συνεταιρισμών αυτών, όσο και για το ρόλο που καλείται να παίξει ο αγροτουρισμός γενικότερα στη χώρα μας, με βάση τις κατευθύνσεις και την πολιτική της ΕΕ.

Κατ' αρχήν, ο αγροτουρισμός προωθείται από την ΕΕ, χωρίς ν' αφορά μόνο τις γυναίκες, αλλά κατά πρώτο λόγο αυτές, προκειμένου ν' αποτελέσει πηγή ενός συμπληρωματικού εισοδήματος για τους αγρότες και στη συνέχεια να γίνει η κύρια απασχόλησή τους.

Επειδή στους άμεσους στόχους της ΕΕ και της κυβέρνησης είναι το βίαιο, άμεσο και γρήγορο ξεκλήρισμα των φτωχομεσαίων αγροτών, επινοούν άλλες μη αγροτικές δραστηριότητες, σαν "άλλοθι" και προσωρινή μορφή απασχόλησης (αγροτουρισμός, φύλαξη οικοσυστημάτων κ.ά.) για να μην υπάρχουν ή να περιορίσουν, όσο μπορούν αντιστάσεις και εκρήξεις από το βίαιο ξεκλήρισμα από τη γεωργική παραγωγή.

* * *

Η αγρότισσα, απ' ότι φαίνεται, θ' αποτελέσει την πρώτη και εύκολη λεία στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου. Χτυπημένη από την ανεργία, την προετοιμάζουν ώστε ν' αποδεχτεί πιο εύκολα τη μερική απασχόληση και το πενιχρό εισόδημα που θα της εξασφαλίζει η συμμετοχή της σ' αυτούς τους συνεταιρισμούς και να ξεκοπεί ευκολότερα από τη γεωργική παραγωγή.

Από την άλλη πλευρά, η πολιτική των Βρυξελλών επιδιώκει μέσω και του αγροτουρισμού να επιταχύνει μια σειρά αλλαγές που αφορούν τον παραγωγικό ιστό της χώρας μας. Δίπλα στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες και τα καζίνο εμφανίζονται οι λεγόμενες ήπιες μορφές τουρισμού "όπου τα καταλύματα και η φιλοξενία, που βρίσκονται πολύ πιο κοντά στην ελληνική λαϊκή παράδοση, αντικαθιστούν το μαζικό τουρισμό". Πίσω όμως από τα ωραία και παχιά λόγια των κυβερνητικών στελεχών, της Κας Μίκας Κουτσιλαίου, γενικής γραμμ. Ισότητας και της Κας Σου Λάιου - Αντωνίου, συμβούλου της Γραμματείας του ΕΟΤ, που μίλησαν στη συνδιάσκεψη για "το θαύμα που ετοιμάζεται", κρύβεται η σκληρή πραγματικότητα για την Ελληνίδα αγρότισσα. Μια πραγματικότητα που επί της ουσίας, απ' τη μια, περιορίζει πολύ ή καταργεί τις επιχορηγήσεις για τους μικρομεσαίους αγρότες και όσον αφορά τα προγράμματα αγροτουρισμού και από την άλλη, προσφέρει αφειδώς στους μεγαλοαγρότες και μεγαλοξενοδόχους κεφάλαια, προκειμένου να κάνουν νέες επενδύσεις. Μια πραγματικότητα που εισάγει στον τομέα του αγροτουρισμού τουριστικές εταιρίες και ανοίγει το δρόμο ουσιαστικά στην κατάργηση των σημερινών γυναικείων αγροτουριστικών συνεταιρισμών. Είναι χαρακτηριστικό δε ότι προγράμματα αγροτουρισμού προωθούνται από την ελληνική κυβέρνηση και στις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες. * * *

* * *

Ενα δε από τα βασικά κριτήρια, προκειμένου ν' αξιολογήσουμε τη λειτουργία και τις προοπτικές των Γ.Α.Σ. είναι, κατά πόσο μπορούν να εξασφαλίσουν μόνιμη, σταθερή και πλήρη απασχόληση για τις γυναίκες της υπαίθρου και φυσικά, τι ποσοστό γυναικών τελικά απασχολούν. Η αντιμετώπιση των Γ.Α.Σ. από την κυβέρνηση σαν "εναλλακτική μορφή ανάπτυξης", φανερώνει και την πραγματική διάσταση που επιδιώκουν να τους προσδώσουν. Και η διάσταση αυτή δεν έχει καμιά σχέση με την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας που πλήττει την αγρότισσα.

Μόνο μια πολιτική σε αντιιμπεριαλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση και στον τομέα των αγροτουριστικών συνεταιρισμών μπορεί να γίνει εφαλτήριο προκειμένου να λυθεί το ζήτημα της γυναικείας ανεργίας στις αγροτικές περιοχές.

Χριστίνα ΣΚΑΛΟΥΜΠΑΚΑ

Συνεργάτρια του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Ισοτιμία και Χειραφέτηση των Γυναικών

Εδώ και μέρες έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία διαφήμισης του ΕΥΡΩ, του νομίσματος που θα αντικαταστήσει όλα τα σημερινά νομίσματα των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτή η εκστρατεία αναμένεται να κλιμακωθεί ενόψει της Συνόδου Κορυφής τον ερχόμενο Μάη, όπου θα αποφασιστεί ποιες χώρες θα πάρουν μέρος στο επόμενο στάδιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ), ενώ θα κορυφωθεί στο επόμενο διάστημα, καθώς την 1η του Γενάρη 1999 το ΕΥΡΩ θα αρχίσει να μετράει σαν πραγματικό νόμισμα, έστω κι αν τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα θα αρχίσουν να κυκλοφορούν από την 1η του Γενάρη 2002.

Θα επιχειρήσουμε να δώσουμε ορισμένες απαντήσεις σε ερωτήματα πρακτικής φύσης που αφορούν το ΕΥΡΩ και τις συνέπειες από τη δημιουργία και την κυκλοφορία του. Προκαταβολικά να πούμε ότι οι "αρχιτέκτονες" της ΟΝΕ δεν παρουσιάζουν τα τελικά σχέδιά τους.