Εμείς θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να παρέμβει. Το ίδιο και τα κόμματα και βουλευτές. Και δεν το λέμε τυχαία. Διότι η περίοδος που βρισκόμαστε τώρα, θα είναι καθοριστική. Με ποια έννοια; Κλείνονται συμφωνίες. Βεβαίως, όταν οι λαοί παρεμβαίνουν, ανατρέπονται οι συμφωνίες.Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα,παίρνοντας το λόγο στη χτεσινή προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση για τα Ελληνοτουρκικά, στη Βουλή. Παραθέτουμε στη συνέχεια ολόκληρο το κείμενο της παρέμβασης της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ;

"Κύριε πρόεδρε, κύριοι βουλευτές, θεωρώ ότι η σημερινή προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση είναι από τις πιο κρίσιμες και σημαντικές της τελευταίας πενταετίας.

Οχι, βεβαίως, γιατί το συγκεκριμένο θέμα το κατέθεσε σαν πρόταση το ΚΚΕ, αλλά γιατί το ζήτημα που συζητάμε σήμερα είναι ένα ζήτημα εξαιρετικά σημαντικό, μια που η στενότερη και εξαιρετικά σημαντική πλευρά του είναι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις χωρίς να είναι μόνο αυτό. Θεωρώ ότι σήμερα ο ελληνικός λαός πρέπει να δώσει τη μεγαλύτερη προσοχή - ίσως γι' αυτό μπήκε και πρωί η συνεδρίαση - για τον εξής λόγο: Εάν δώσει βάση και εμπιστοσύνη σ' αυτά που είπε ο πρωθυπουργός και νιώσει μια σιγουριά και μια ικανοποίηση, τότε το βέβαιο είναι ότι τα αμέσως επόμενα χρόνια, για να μην πω τους επόμενους μήνες, ο ελληνικός λαός θα βρεθεί ανυποψίαστος, ανέτοιμος και κατά συνέπεια σε σημαντικό βαθμό ανυπεράσπιστος.

Βεβαίως, ο ελληνικός λαός στις δύσκολες στιγμές έχει επιδείξει ικανότητα και ετοιμότητα, όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα από κάθε άλλη φορά κι εμείς θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός τουλάχιστον πρέπει να προβληματιστεί σοβαρά, διότι αυτό το θέμα που συζητάμε σήμερα μόνο εφησυχασμό δεν απαιτεί. Κύριε πρωθυπουργέ, έχετε βεβαίως κάθε δικαίωμα να υπερασπιστείτε την πολιτική της κυβέρνησης. Αλλά να το κάνετε αυτό με όπλο την αλήθεια, λέγοντας την αλήθεια και όχι με όπλο την παραπλάνηση, τη συσκότιση, την επιλεκτική αναφορά σε ζητήματα που, σε τελευταία ανάλυση, είναι λεπτομέρειες σε σχέση με το κυρίως ζήτημα που συζητάμε.

Εμείς τουλάχιστον ως κόμμα αυτά που πιστεύουμε τα λέμε και δημόσια. Δεν κρύβουμε τίποτα από τις σκέψεις μας. Τα λέμε καθαρά και παίρνουμε και την ευθύνη να δικαιωθούμε ή να μη δικαιωθούμε.

Σήμερα ο πρωθυπουργός εμφάνισε το πρόβλημα σαν ένα πρόβλημα ελληνοτουρκικών σχέσεων εν εξελίξει. Μίλησε για μια σειρά πρωτοβουλίες, για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, για το πώς θα εφαρμοστεί αυτή η περίφημη Συνθήκη της Μαδρίτης.

Δε θα μπούμε σε τέτοιες λεπτομέρειες. Θα μπαίναμε και σε τέτοιες λεπτομέρειες και είναι λεπτομέρειες, εάν δεν πιστεύαμε - και το πιστεύουμε βάσιμα - ότι το πρόβλημα ήταν σε εξέλιξη. Θα παρεμβαίναμε τότε και στις λεπτομέρειες. Το πρόβλημα για μας από πλευράς σχεδιασμού έχει κλείσει.

Υπάρχει συγκεκριμένος σχεδιασμός, ο οποίος δεν αναφέρεται στενά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αναφέρεται στο διαμελισμό, στη διχοτόμηση του Αιγαίου, στην αμερικανοποίησή του και αντικειμενικά πια οι βλέψεις και οι επιδιώξεις της Τουρκίας έχουν βρει ένα πρόσφορο έδαφος να κατοχυρωθούν στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας ήδη έχουν υποσκαφθεί, το σχέδιο είναι πια εκπονημένο, υπάρχει και χρονοδιάγραμμα.

Δεν ξέρω αν έχετε πέσει έξω λίγο στο χρόνο και γι' αυτό έχετε την ανησυχία και λέτε να επιταχύνουμε. Εμείς πιστεύουμε ότι μένουν κάποιες λεπτομέρειες να λυθούν ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία, ή μάλλον ανάμεσα στην ελληνική και στην τούρκικη κυβέρνηση, γιατί οι λαοί δεν έχουν καμία σχέση μ' αυτά τα κομπρεμί.

Να λυθούν κάποιες λεπτομέρειες, έτσι που η ελληνική πλευρά να μπορέσει να περισώσει κάπως τυπικά το γόητρό της, να μη χάσει 100%, να χάσει 90% και η τουρκική πλευρά να πει ότι εγώ δεν πήρα το 80% που ζητούσα, πήρα το 70%. Θέματα πια γοήτρου βρίσκονται μπροστά μας και τίποτα παραπάνω".

"Οσον αφορά το Κυπριακό, οπωσδήποτε είναι διεθνές θέμα, αλλά βεβαίως συνδέεται και αυτό. Στην ουσία μιλάμε για την ευρωδιχοτόμηση της Κύπρου. Διότι μέχρι τώρα η Κύπρος κατέληξε να λειτουργεί σαν ένα νησί διχοτομημένο, όχι γιατί αυτή τη στιγμή ντεφάκτο οι δύο κοινότητες ζουν χωριστά, αλλά γιατί αυτό το περίφημο διεθνές δίκαιο και οι περίφημοι διεθνείς οργανισμοί με την όλη τους στάση συνέβαλαν - με επικεφαλής τις ΗΠΑ βεβαίως - στο να βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής από τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης της Κύπρου.

Και αυτή θα γίνει μέσω της ενταξιακής διαδικασίας. Μπορούμε θαυμάσια να μιλήσουμε για ευρωδιχοτόμηση και όταν λέει ο πρωθυπουργός ότι η Κύπρος θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ενωση χωρίς να μπει προϋπόθεση να λυθεί το πολιτικό ζήτημα, αυτό εννοεί. Οτι θα μπει διχοτομημένη.

Αυτό ακριβώς εννοεί, όταν λέει ότι το κυριότερο είναι να μπει. Δε βαριέσαι, θα είναι 1, 2 ή 3 κρατίδια, δεν έχει καμία σημασία.

Σημασία έχει οπωσδήποτε το προγεφύρωμα Κύπρος να λειτουργήσει για την Ευρωπαϊκή Ενωση,η οποία επείγεται, την ενδιαφέρει η Κύπρος όπως ξέρετε όχι τόσο ως αγορά, αλλά ως ορμητήριο οικονομικής κυρίως δραστηριότητας και επενδύσεων κεφαλαίων στην περιοχή".

"Από τα πιο επικίνδυνα που είπε ο πρωθυπουργός, και τα λέω επικίνδυνα διότι αυτή τη στιγμή διαμορφώνουν πέρα από ουσία και μια μακροπρόθεσμα επικίνδυνη κατάσταση στη χώρα, είναι τα παρακάτω:

Πρώτο ζήτημα,λέτε ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε καλά με κατάλληλους χειρισμούς. Εμείς αυτούς τους χειρισμούς που κάνετε τους λέμε διπλωματικές μηχανορραφίες.

Λέτε ότι θα πάνε τα πράγματα καλά, γιατί έχουμε το εξής όπλο, το διεθνές δίκαιο. Μα το διεθνές δίκαιο το έχουν κουρελιάσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια αυτοί οι οποίοι ευθύνονται για την εφαρμογή του. Και κουρελιάζεται κάθε μέρα. Και λέτε ότι το διεθνές δίκαιο είναι μια εγγύηση. Μα αν το διεθνές δίκαιο ήταν εγγύηση, τότε γιατί μιλάμε για ελληνοτουρκικό πρόβλημα και ελληνοτουρκικές διαφορές;

Η υφαλοκρηπίδα είναι μια πλευρά που πραγματικά θέλει μια συμπληρωματική εξέταση. Αφού έχουμε το διεθνές δίκαιο, γιατί δε λειτουργεί ως αυτόματος πιλότος, αφού μάλιστα αυτοί οι "ανθρωπιστικοί" οργανισμοί που μας περιγράψατε είναι απελευθερωμένοι από τα βάσανα που τους έκανε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Τώρα είναι απελευθερωμένοι, τώρα είναι ουμανιστές.

Αυτοί οι ουμανιστές γιατί δεν εφαρμόζουν αυτό το διεθνές δίκαιο και ταλαιπωρούμαστε για ζητήματα τα οποία πραγματικά μπορούμε να τα θεωρήσουμε λυμένα βάσει του διεθνούς δικαίου;

Για ποιο διεθνές δίκαιο μιλάτε; Πού εφαρμόζεται αυτό το διεθνές δίκαιο; Ξέρετε πού εφαρμόζεται; Εκεί βεβαίως που είναι σύμφωνοι οι ΗΠΑ κατά πρώτο λόγο, κατά δεύτερο λόγο η Γερμανία ή το ΝΑΤΟ, εκεί εφαρμόζεται το δίκαιο. Χαιρόμαστε πολύ!

Μα, εδώ σας θέλω. Οταν το δίκαιο παραβιάζεται σε βάρος αδύνατων χωρών, λαών που υποφέρουν, εξαρτημένων χωρών, γιατί η μεγάλη πλειοψηφία των χωρών σήμερα έχει σχέση εξάρτησης με τις ηγετικές δυνάμεις, εκεί κρίνεται το διεθνές δίκαιο. Οχι όταν το διεθνές δίκαιο εφαρμόζεται για τον ηγεμόνα, για τα συμφέροντα των ηγεμόνων. Αυτό το διεθνές δίκαιο εσείς επικαλείστε. Εμείς δεν του δίνουμε πια καμία σημασία. Καμία σημασία. Το Διεθνές Δίκαιο απηχεί κατακτήσεις λαών, αλλά το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό, ποιοι θέλουν να ισχύσει το δίκαιο".

"Αλλά ποιος ο λόγος, δηλαδή, να περάσουμε από τέτοιες περιπέτειες; Ποιος ο λόγος; Ο κ. πρωθυπουργός, βεβαίως, για να ολοκληρώνω το θέμα, αποκάλυψε όλη τη φιλοσοφία της κυβέρνησης, η οποία είναι αντιδραστικότατη. Δεν έχει ίχνος τυπικού προοδευτισμού και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό. Δεν είναι λάθη σε χειρισμούς. Είναι το πιο ανησυχητικό.

Ο κ. πρωθυπουργός είπε κάτι που θα φέρει την Ελλάδα σε περιπέτειες. Τι είπε ο κ. πρωθυπουργός; "Το ΝΑΤΟ άλλαξε ρόλο". Πρώτα πρώτα το ΝΑΤΟ έγινε πριν γίνει το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, έτσι να το θυμηθούμε ιστορικά. Δεν έγινε για να αντιμετωπίσει το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, έγινε πριν. Πέντε χρόνια πριν.

Δεύτερο. Δεν είναι σωστό ότι το ΝΑΤΟ είχε μοναδικό του στόχο το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Απλώς το Σύμφωνο της Βαρσοβίας ήταν το προκεχωρημένο φυλάκιο. Εχει τους λαούς στόχο. Και εξιδανικεύει το σημερινό ΝΑΤΟ. Το σημερινό ΝΑΤΟ εξιδανικεύει ο πρωθυπουργός!

Αφήστε πια που δικαιώνει και το παλιό ΝΑΤΟ, γιατί όλες οι επεμβάσεις, τα πραξικοπήματα, έγιναν στο όνομα του κομμουνιστικού κινδύνου. Και στην Ελλάδα. Τα δικαιώνει όλα αυτά, αν θέλετε, τους δίνει και μία άφεση αμαρτιών: Τι να κάνουμε, είχε να αντιμετωπίσει τον κομμουνιστικό κίνδυνο, έκανε και πέντε πραξικοπήματα!...

Εγώ να πω ότι δεν το δέχεται, ότι το καταδικάζει το παλιό ΝΑΤΟ. Αλλά τι να το κάνουμε που εξιδανικεύει το σημερινό; Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αυτός είναι ο προσανατολισμός της Ελλάδας. Και μ' αυτή την έννοια, εμείς θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός θα βρεθεί σε πάρα πολλές περιπέτειες από εδώ και μπρος.

Το μόνο σημείο που σταθήκατε είναι στο θέμα των εξοπλισμών. Λέτε ότι εμείς θα λύσουμε τα ζητήματα με τους εξοπλισμούς. Οταν υπογράφεις υποδουλωτικές συμφωνίες, ούτε τους εξοπλισμούς δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις.

Διότι και οι εξοπλισμοί δεν είναι ένα στρατιωτικό ζήτημα, είναι πολιτικό ζήτημα. Εμείς, κατ' αρχάς, αμφισβητούμε ότι το πρόγραμμα το εξοπλιστικό που έχει εκπονήσει η ελληνική κυβέρνηση ή μάλλον το έχει υιοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση, είναι πρόγραμμα το οποίο κυρίως υπηρετεί την πραγματική ανάγκη εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων και των εξοπλιστικών συστημάτων και την άμυνα της χώρας".

"Οταν με τις συμφωνίες υποσκάπτεις την αμυντική ικανότητα της χώρας, δεν ξέρω ποια εξοπλιστικά μέσα θα σε βοηθήσουν και όταν ξέρουμε ότι τα κουμπιά άλλοι τα πατάνε.Πείτε ότι έχουμε μια πρόκληση στο Αιγαίο και βρεθούμε στην ανάγκη, όχι να επιλέξουμε εμείς, βρεθούμε σε μια ανάγκη. Τη Σούδα ποιος θα την ελέγχει, τον Αραξο ποιος θα τον ελέγχει; Η Ελλάδα;

Μα γιατί, δηλαδή, πρέπει ο ελληνικός λαός να μην ξέρει την αλήθεια; Οχι ότι εμείς επιλέγουμε τον πόλεμο, γιατί στις πιο πολλές περιπτώσεις ο πόλεμος υπηρετεί τα συμφέροντα άλλων. Αλλά μιλάμε ότι μπορεί να μας αναγκάσουν. Τι θα γίνει τότε;

Και με την ευκαιρία, λέτε ότι οι σχέσεις κρατών - μελών του ΝΑΤΟ είναι σχέσεις ισοτιμίας. Εάν, κ. πρόεδρε, προβληματιστείτε και πείτε ότι εγώ δεν τη θέλω τη Σούδα, ή δε θέλω ατομικά όπλα στην Ελλάδα, γιατί δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσω ατομικά όπλα κατά της γειτονικής χώρας, εάν το πείτε αυτό, εγώ θα σας πω απλά - όχι στον κ. Κλίντον, εδώ στον κ. Μπερνς - τι θα γίνει;

Αυτή είναι η ισοτιμία των χωρών - μελών, αυτές είναι οι συμμαχίες, αυτό είναι το Διεθνές Δίκαιο! Εμείς δε δεχόμαστε ότι το πρόγραμμα εξοπλισμών, το οποίο θα το πληρώσει ο ελληνικός λαός βαριά, υπηρετεί τις πραγματικές αμυντικές ανάγκες της χώρας.

Και η ιστορία της Κύπρου με τους S-300 είναι μια καμπάνα που χτυπά και για την Ελλάδα. Το τι όπλα θα πάρουμε και ποια θα πάρουμε, δεν το αποφασίζετε εσείς εδώ, αλλά το αποφασίζουν άλλοι, γιατί τα όπλα θα χρησιμοποιηθούν κυρίως για ΝΑΤΟικούς σκοπούς.

Χώρια που οι βιομηχανίες των όπλων αλωνίζουν εδώ. Και έχουμε κάνει πολλές "αγορές του αιώνα", έχουν διασπαθιστεί πολλά χρήματα. Μετά αποδείχτηκε ότι τα ανταλλακτικά ήταν άχρηστα. Σε καινούριο κυκεώνα θα μπούμε τώρα με τις βιομηχανίες των όπλων και τους διάφορους πλασιέ.

Για να ανακεφαλαιώσουμε, εμείς θεωρούμε ότι το ζήτημα Ελλάδα - Τουρκία μπορεί να αντιμετωπιστεί σε συνδυασμό με τη συστηματική, οργανωμένη, μελετημένη αντίσταση στη νέα ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων και, πιο συγκεκριμένα, στη νέα δομή του ΝΑΤΟ και στο νέο στρατιωτικό δόγμα.

Θα μου πείτε, σύγκρουση; Θα σας απαντήσω: Αντίσταση, συσπείρωση, συμμαχίες σ' αυτή τη βάση και πάνω απ' όλα υπεράσπιση των συμφερόντων της Ελλάδας και της ειρήνης της περιοχής, που αφορά και όλους τους λαούς. Βεβαίως, αν χρειαστεί και σύγκρουση. Εννοώ σύγκρουση κατ' αρχήν πολιτική. Αργά ή γρήγορα όλες αυτές οι χώρες που εμφανίζονται ως δορυφόροι των ΗΠΑ, ως χώρες αδύναμες, αργά ή γρήγορα θα χειραφετηθούν. Και βεβαίως χειραφετούνται οι χώρες εκεί που χειραφετούνται οι λαοί.

Αποκλείεται η μεγάλη πλειοψηφία των χωρών της ανθρωπότητας να δεχτούν να είναι κάτω από την μπότα των ΗΠΑ, της Γερμανίας, 7 - 8 - 10 χωρών και των συμμάχων τους και να δένονται με τέτοιες οικονομικές, εμπορικές και άλλες στρατιωτικές συμφωνίες.

Το νέο σύστημα, η δομή του σύγχρονου κόσμου, είναι μια πυραμίδα. Οσο πάει προς τα κάτω, η πυραμίδα απλώνει. Η βάση της μεγαλώνει. Η Ελλάδα είναι σ' αυτή τη βάση. Ο ελληνικός λαός πρέπει να αισθάνεται σ' αυτή τη βάση.

Και βεβαίως, δεν μπορεί μόνος του ο ελληνικός λαός να ανατρέψει την κορυφή της πυραμίδας, αλλά μπορεί, με βήματα διαδοχικά, μελετημένα και με τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων και την ομοθυμία, να παλέψουμε κατά των συνεπειών της νέας δομής του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Και έχει όπλα η Ελλάδα να τα χρησιμοποιήσει. Κατ' αρχήν και μια πολιτική καταδίκη τέτοιων επιλογών είναι γερό πλήγμα. Αλλά από εκεί και πέρα, υπάρχει η δυνατότητα πίεσης με τις βάσεις, με την άρνηση συγκρότησης της πολυεθνικής δύναμης ταχείας επέμβασης.

Υπάρχουν, δηλαδή, πέρα από τη σωστή διαπραγμάτευση και διάλογο με την Τουρκία χωρίς εκχωρήσεις, υπάρχουν δυνατότητες να δυσκολευτεί, να υπάρξει διαπραγμάτευση στην περιοχή. Και δυσκολεύεται γιατί έχει ανάγκη από τις μικρές χώρες.

Δεν μπορούν οι ΗΠΑ να κάνουν ό,τι θέλουν στην περιοχήαν δε βάλουν στο χέρι τις χώρες της περιοχής. Μια τέτοια πολιτική, μια τέτοια κατεύθυνση πολιτικής είναι η καλύτερη εγγύηση για την ειρήνη στην περιοχή, για την ειρηνική συμβίωση με τους γειτονικούς λαούς και με τον τουρκικό λαό.

Σε τέτοια πλαίσια μπορεί κανείς να δει πολλές προτάσεις και πάρα πολλούς βηματισμούς. Βεβαίως, θα απαντήσετε, κ. πρωθυπουργέ, ότι αν η Ελλάδα σηκώσει κεφάλι θα προσπαθήσουν να της το κόψουν.

Εδώ είναι η διαφορά μας. Θα σηκώσουμε κεφάλι; Θα παλέψουμε για την εθνική ανεξαρτησία, για τα κυριαρχικά δικαιώματα, όχι μόνο της δικής μας πατρίδας, για την ειρηνική συνεργασία των λαών, για το δικαίωμα των λαών να διαφεντεύουν τον πλούτο της χώρας τους, για το δικαίωμα των λαών να διαλέγουν τους φίλους ή και να έχουν εχθρούς;

Η θα γίνει εδώ η περιοχή πεδίο δράσης των Αμερικανών, των Γερμανών και των οποιωνδήποτε άλλων; Εμείς νομίζουμε ότι, άμα σηκώσει κεφάλι ο ελληνικός λαός, δεν έχει κίνδυνο. Αυτοί που θα κινδυνεύσουν είναι οι επενδυτές, που θέλουν την ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο για να κάνουν επενδύσεις.

Θα κινδυνεύσουν οι έμποροι όπλων, θα κινδυνεύσει η πλουτοκρατία, θα κινδυνεύσουν τα κόμματα που στηρίζουν την αναρρίχησή τους ή τη συμμετοχή τους στην εξουσία στις πλάτες των Αμερικανών ή των Γερμανών. Αυτά τα κόμματα θα κινδυνεύσουν, αλλά εμάς μας ενδιαφέρει να είναι καλά και να ζει καλά ο ελληνικός λαός".

"Τρίτο ζήτημα. Λέτε, εμείς παλεύουμε το θέμα με την Τουρκία, μέσω της διαδικασίας ένταξης ή μη ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το Χρηματοδοτικό Πρωτόκολλο. Εμείς δεν αμφισβητήσαμε ότι το θέμα αυτό, για λόγους τακτικής, μπορούσε κανείς να το χειριστεί.

Και μάλιστα, οι ευρωβουλευτές μας στο Ευρωκοινοβούλιο έχουν παρεμβάλει - δε λέω ότι τα κάνανε όλα εκείνοι - μαζί με άλλους συναδέλφους τους βουλευτές και άλλες ομάδες, έχουν παρεμβάλει και τέτοια εμπόδια, έχουν αναδείξει το Κουρδικό, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το Κυπριακό, σε σχέση με την ένταξη της Τουρκίας.

Εσείς δηλαδή αυτό το εμφανίζετε στον ελληνικό λαό, σαν το βασικό μέτρο; Κατ' αρχήν, ξέρετε πολύ καλά ότι η Τουρκία κυρίως έχει τις πλάτες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Είναι περισσότερο φιλοαμερικάνικη. Δεν είναι ότι είναι αντιευρωπαϊκή, όχι. Απλώς, βλέποντας τα πράγματα πιο ρεαλιστικά στη μάχη των γιγάντων και στους ανταγωνισμούς, έχει τοποθετηθεί υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Είστε βέβαιοι ότι την Τουρκία τη θέλει η Ευρωπαϊκή Ενωση, όντας τόσο φιλοαμερικανική; Εδώ παίζονται άλλα παιγνίδια και δεν ήταν η πυγμή της ελληνικής κυβέρνησης, που έφερε αυτή την απόφαση του Λουξεμβούργου που δεν ισχύει πια. Δεν ισχύει, απ' όσο βλέπουμε. Ηταν τα συμφέροντα κυρίως της Γερμανίας και άλλα συμφέροντα που πρυτάνευσαν. Αλλο παζάρι γίνεται για την Τουρκία.

Και όλη αυτή η ιστορία για τον φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό της Τουρκίας που θα της μειώσει τις σοβινιστικές της διαθέσεις ή αυτούς τους χειρισμούς που κάνει σε βάρος της Ελλάδας! Δε θα της μειώσει τίποτε. Να σας πω, αν έχει και τις πλάτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μπορεί να γίνει και ακόμα πιο απαιτητική. Η, μπορεί να μειώσει αυτές τις απαιτήσεις, αλλά να σφάξει εξ ολοκλήρου τους Κούρδους. Δεν ξέρει κανείς πού οδηγούν αυτές οι συμμαχίες που έχει η Τουρκία.

Τα πράγματα - και το λέμε όχι γιατί 100% είχατε λάθος όταν χρησιμοποιήσατε ή χρησιμοποιείτε κατά καιρούς τέτοια ζητήματα - αυτά είναι παρωνυχίδες και δεν έχουν καμία αξία, όταν ξέρετε πολύ καλά ότι το Αιγαίο έχει ήδη διχοτομηθεί.

Θέλω να προσθέσω εκ μέρους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος και μία άλλη πλευρά. Την είπα στην αρχή, αλλά θα την υπογραμμίσω για άλλη μια φορά. Λέτε "ελληνοτουρκικό". Πόσο ελληνοτουρκικό είναι το ζήτημα; Βεβαίως, ξέρουμε (και δεν είναι ώρα κανείς να κάνει ιστορία) και ένα πράγμα που κρατάει χρόνια μπορεί κανείς να το πει ελληνοτουρκικό πρόβλημα, ελληνοτουρκικές διαφορές.

Ομως, ξέρετε ότι και από τον περασμένο αιώνα και από τις αρχές του αιώνα, το λεγόμενο Ελληνοτουρκικό πήγαινε με βάση τι αποφάσιζαν οι προστάτες. Υπήρχαν προστάτες της Ελλάδας και της Τουρκίας. Αυτά τα ξέρουμε όλοι. Πόσο μάλλον τώρα, που η υποταγή στους Διεθνούς Οργανισμούς είναι πια θεσμοθετημένη.

Δε μιλάμε για πολιτική εξάρτηση και οικονομική από μία χώρα. Μιλάμε ότι με τη βούλα υπογράφονται εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Επομένως, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Το Αιγαίο ανήκει στη γενικότερη περιοχή που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του ΝΑΤΟ, που συγκεντρώνει τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Γερμανία και στη Ρωσία, που βγαίνει και αυτή στο προσκήνιο.

Γι' αυτό, το πράγμα είναι πάρα πολύ σοβαρό. Και ακριβώς θέλουμε να σταθούμε στο θέμα του Ιράκ. Οχι γιατί είναι ένα θέμα των ημερών. Οχι γιατί μπορεί κανείς να δει μια παράλληλη ιστορία, που αύριο μπορεί να χτυπήσει την Ελλάδα και αλλού, αλλά γιατί η Ελλάδα είναι ενταγμένη οργανικά μέσα στα επιθετικά σχέδια των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή του Κόλπου".

"Και υπάρχει το γνωστό θέμα των βάσεων. Η ανανέωση των βάσεων, ιδιαίτερα της Σούδας, δεν ήταν τόσο για το Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Η Σούδα ήταν για τον Κόλπο κυρίως και πάντα σε καταμερισμό.

Και όταν είπα ότι τα νέα στοιχεία της δομής του ΝΑΤΟ είναι από το 1980, ακριβώς αυτό ήθελα να υπογραμμίσω, ότι η Δύναμη Ταχείας Επέμβασης για τον Κόλπο συγκροτήθηκε επί Κάρτερ, Προέδρου Ηνωμένων Πολιτειών, και ειδικά για τον Κόλπο. Απλώς τώρα έχουμε παντού Δυνάμεις Ταχείας Επέμβασης.

Και λέτε τώρα, στο θέμα με το Ιράκ, είμαστε υπέρ της ειρηνικής επίλυσης. Ειρηνική επίλυση θέλουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ειρηνική επίλυση θέλουν όλοι. Αρκεί βεβαίως να σου βάλουν το πιστόλι στον κρόταφο, να σε έχουν έτσι. Εντάξει, ειρηνική επίλυση είναι αυτή.

Την πολεμική επίθεση πριμοδοτήσατε εσείς μ' αυτή τη θεωρία ή θα την πριμοδοτήσετε αύριο. Και εν πάση περιπτώσει, οι βάσεις χρησιμοποιήθηκαν. Ποια πλευρά θέλουμε να θίξουμε; Για να δούμε πώς θα χρησιμοποιηθούν αύριο χώρες εναντίον ενδεχόμενα της Ελλάδος. Οπως χρησιμοποιούν την Ελλάδα εναντίον του Ιράκ, αύριο οι ίδιοι οι δυνάστες θα χρησιμοποιήσουν και μία άλλη χώρα εναντίον της Ελλάδος.

Και αντί εμείς ως χώρα συγκεκριμένα, εδώ που βρισκόμαστε, και για ιστορικούς λόγους, αλλά και για τους παρόντες λόγους, αντί να δημιουργήσουμε συμμαχίες με τους γειτονικούς λαούς, όλους τους λαούς και όπου μπορούμε και με κυβερνήσεις, εμείς δεν κάνουμε τίποτα άλλο, παρά να κάνουμε εχθρούς μας αυτούς που θεωρούνται εχθροί των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Διότι οι βάσεις χρησιμοποιήθηκαν στο Ιράκ. Αύριο θα μας χρησιμοποιήσουν για τη Λιβύη. Αύριο ενδεχόμενα για την Αλγερία. Αν και η Αλγερία είναι προς το άλλο στρατηγείο του ΝΑΤΟ. Αντί δηλαδή εμείς να δημιουργούμε συσπειρώσεις με γειτονικές χώρες, προκαλούμε αντισυσπειρώσεις εναντίον μας.

Διότι τα πράγματα πρέπει να τα δει κανείς με δυναμική. Γι' αυτό υπογραμμίζω ότι η σημερινή συζήτηση είναι πάρα πολύ σημαντική. Οχι γιατί λέμε εμείς σημαντικά πράγματα για πρώτη φορά, τα έχουμε πει πολλές φορές. Αλλά γιατί είναι η περίοδος εκείνη, όπου κλείνουν συμφωνίες που είναι θηλιά στο λαιμό του ελληνικού λαού.

Διότι η κυβέρνηση είναι εθελοντής. Οσα κόμματα τουλάχιστον δεν παίρνουν καθαρή θέση σ' αυτές τις συμφωνίες και σ' αυτή τη φάση έχουν τη δική τους συνδρομή. Η ιστορία του Ιράκ πώς εμφανίστηκε εδώ; Με ειρηνικά μέσα να επιτραπεί ο έλεγχος του Ιράκ, τι ατομικά όπλα έχει κλπ.

Ξέρετε πολύ καλά ότι η ιστορία του Ιράκ είναι τα πετρέλαια. Και εδώ ο Πρόεδρος της Τουρκίας, ο κ. Ντεμιρέλ, από το '94 έχει πει ότι για μας σύνορα είναι τα σύνορα του πετρελαίου. Η Τουρκία διεκδικεί συγκεκριμένη περιοχή εκεί, θεωρεί ότι ακόμα και η περιοχή της Μοσούλης είναι τουρκική.

Και δεν το λέω για να εντείνω τον αντιτουρκισμό, αλλά για να πω ότι οι βασικές χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ έχουν τέτοιες θέσεις. Και το ΝΑΤΟ, βέβαια, δε λέει: Τι είναι αυτά που λέτε; Δεν μπορεί τα σύνορα να είναι τα σύνορα του πετρελαίου! Τα σύνορα είναι άλλα σύνορα!..

Πώς θέλετε εμείς να αισθανόμαστε τόσο άνετοι, όταν μας λέτε ότι στα πλαίσια του Διεθνούς Δικαίου, των Διεθνών Οργανισμών και με το πολιτικό βάρος το στρατιωτικό που έχει η Ελλάδα, τα πράγματα είναι όλα λυμένα; Είναι θέμα απλώς να νικήσουμε τον κακό Τούρκο, ο οποίος είναι παλαιοδογματικός, παραδοσιακός, δεν έχει ευρωπαϊκό προσανατολισμό και ως εκ τούτου αυτό είναι το πρόβλημά μας και τίποτα παραπάνω;

Τα γεγονότα δηλαδή του Ιράκ πρέπει να μας ανοίξουν περισσότερο τα μάτια. Η ιστορία με το Ιράκ, η πρόσφατη, ξεκίνησε όταν η κυβέρνηση του Ιράκ υπέγραψε 60 συμφωνίες για το πετρέλαιο με τη Γαλλία, με την Ολλανδία, με τη Ρωσία, δε θυμάμαι ποιες άλλες χώρες. Και μετά τις 60 συμφωνίες, σκέφτηκαν να κάνουν τον έλεγχο στο Ιράκ.

Αυτά τα ξέρει ο καθένας που παρακολουθεί τα ζητήματα. Αλλά ακριβώς το πρόβλημα δεν είναι ελληνοτουρκικό, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ιστορικό. Δεν έχει να κάνει μόνο με τις διαφορές Ελλάδας και Τουρκίας και δεν αθωώνουμε την τουρκική κυβέρνηση, καθόλου. Είναι και αυτή στιβαρός πολιτικός και στρατιωτικός εταίρος του ΝΑΤΟ.

Αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Δεν είναι θέμα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, δεν είναι θέμα αν θα δει ο κ. Πάγκαλος τον κ. Τζεμ ή αν θα στείλουμε εμπειρογνώμονες ή μη εμπειρογνώμονες στις συναντήσεις. Και όλα αυτά μπορείτε να τα κάνετε και να πάνε καλά τα πράγματα και όλα αυτά μπορείτε να τα κάνετε και να τα ξεπουλάτε.

Το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό. Εμείς θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να παρέμβει. Το ίδιο και τα κόμματα και βουλευτές. Και δεν το λέμε τυχαία. Διότι η περίοδος που βρισκόμαστε τώρα, θα είναι καθοριστική. Με ποια έννοια; Κλείνονται συμφωνίες. Βεβαίως, όταν οι λαοί παρεμβαίνουν, ανατρέπονται οι συμφωνίες".

"Λέτε ότι θα κάνουμε τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στο Αιγαίο και όλα αυτά, και λύθηκε το πρόβλημα. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ και με το νέο στρατιωτικό δόγμα, καταργούνται τα εθνικά σύνορα. Και ίσως και από την πλευρά μου κάνω κατάχρηση του όρου "νέο", διότι αναπροσαρμογές στο ρόλο του ΝΑΤΟ έχουμε από το 1980.

Αυτό που λέγεται σήμερα νέα δομή, τα στοιχεία της, υπάρχουν από το 1980. Απλώς με την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος, επιταχύνθηκαν και κυριάρχησαν τα νέα στοιχεία που ήθελε να φέρει το ΝΑΤΟ και έγιναν πια καθολικά. Και το λέω, γιατί ακόμα από τη συμφωνία επανένταξης της Ελλάδας στο στρατιωτικό ΝΑΤΟ, ήταν καθαρό ότι λόγω του νέου στρατιωτικού δόγματος του ΝΑΤΟ και λόγω νέων στοιχείων που έμπαιναν, καταργείται ο εθνικός χώρος και καταργείται γενικώς και παντού.

Γι' αυτό και η τούρκικη ηγεσία δεν έκανε τον κόπο να προειδοποιεί για πτήσεις, και γι' αυτό και κανένας δεν της έλεγε και τίποτα γιατί σε τελευταία ανάλυση αυτό θεωρήθηκε ένα υπόλειμμα δέσμευσης σε μία περίοδο που υπήρχαν και για το ΝΑΤΟ οι εθνικοί χώροι. Και με τη Συμφωνία Ρότζερς, άνοιξε το παράθυρο, το οποίο τώρα βεβαίως έχει γίνει όχι πόρτα, διάπλατες οι πόρτες έχουν ανοιχτεί.

Και βεβαίως τότε η αντιπολίτευση, το ΠΑΣΟΚ, την περίοδο εκείνη, κατήγγειλε ως μειοδοτική τη συμφωνία και υποσχέθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου ότι θα τη φέρει στη Βουλή μετά το '81 για να ξανασυζητηθεί. Λέγεται ότι υπήρχαν μυστικά εδάφια κλπ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ, ήρθε στην εξουσία, χαιρέτισε από μακριά την ιστορία, αλλά ακόμα η επανένταξη στο ΝΑΤΟ, η συγκεκριμένη Συνθήκη, δεν έχει συζητηθεί στη Βουλή, ούτε για λόγους ιστορικής αξίας.

Ξέρετε πάρα πολύ καλά, ότι για το ΝΑΤΟ παραβιάσεις εθνικών ορίων δεν υπάρχουν. Επομένως, το πρόβλημα αντικειμενικά ευνοεί την Τουρκία. Και ξέρετε γιατί ευνοείται στη συγκεκριμένη περίοδο η Τουρκία, λόγω της γενικότερης γεωστρατηγικής της θέσης.

Το νέο στρατιωτικό δόγμα του ΝΑΤΟ προϋποθέτει το εξής πράγμα, και εδώ είναι ο φαινομενικά τραγέλαφος. Μια χώρα δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα δικά της κυριαρχικά δικαιώματα, δε νομιμοποιείται να τα υπερασπιστεί. Αλλο ότι ο ελληνικός λαός θα τα υπερασπίσει βεβαίως και δε θα κοιτάξουμε νόμους και δεσμεύσεις, αν χρειαστεί. Λέμε όμως, δε νομιμοποιείται.

Την ίδια ώρα όμως, νομιμοποιείται να συμμετάσχει σε στρατό, πολυεθνικό στρατό, ο οποίος θα χτυπάει πότε στο Ιράκ, πότε στη Λιβύη, ανάλογα όπου αποφασίσουν το ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί. Γιατί; Για τα κυριαρχικά, δηλαδή για τα στρατηγικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Δηλαδή εσύ δεν μπορείς να λύσεις τα του οίκου σου, δε σε υπερασπίζεται κανείς αλλά θα πας να λύνεις τα του οίκου των Αμερικανών και στην άλλη άκρη του πλανήτη!Πώς αισθάνεσθε δηλαδή εσείς για μια χώρα ισχυρή μέσα σε ένα ΝΑΤΟ, το οποίο δεν κάνει τίποτε άλλο παρά τάγματα ασφαλείας, να τα στέλνει από εδώ και από εκεί, να τα ετοιμάζει για χτυπήματα; Προ ολίγων μηνών, δε θυμάμαι ακριβώς να σας πω, βγαίνει ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, κ. Σολάνα και λέει: "Το ΝΑΤΟ έχει έτοιμο ή ετοιμάζει στρατό 25.000 ατόμων, ο οποίος στρατός θα πάει στην Αλγερία", για να αντιμετωπίσει τι; Το ισλαμικό κίνημα.

Αύριο και εδώ μπορεί να στείλουν στρατό, γιατί κάποιος δεν του αρέσει. Εμείς δεν είμαστε ισλαμιστές όπως ξέρετε και ούτε είμαστε υπέρ των σφαγών που κάνουν. Ποιος θα λύσει αυτό το πρόβλημα; Το ΝΑΤΟ; Τον κάλεσε κανείς τον Σολάνα; Αυτά είναι θέματα που θα τα λύσει ο κάθε λαός, με την πάλη του. Και στο κάτω - κάτω αν στο ζητήσει μία κυβέρνηση, είναι διαφορετικό. Τους το ζήτησε κανείς;

Εχω υπόψη μου ότι η κυβέρνηση της Αλγερίας δε δέχτηκε, η ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου που πήγε εκεί, να περάσει τα εσκαμμένα, όχι να δεχτεί 25.000 στρατό. Και βέβαια δε θα πάει για να σώσει τους Αλγερινούς από τις σφαγές. Για να βάλουν πόδι οι Αμερικανοί, εκεί που φαίνεται, κάποιο ποδαράκι έχουν οι Γάλλοι ακόμα. Αυτή είναι η ουσία.

Πώς έρχεστε και λέτε εσείς ότι αισθανόσασθε ασφαλείς με το ΝΑΤΟ, με το διεθνές δίκαιο; Το Κουρδικό είναι εκεί που είναι. Εμείς δε δεχόμαστε αυτές τις λύσεις που προτείνετε. Είναι όμορφες, αν θέλετε εφησυχάζουν, μας γλιτώνουν και από χειρισμούς, αλλά αυτή δεν είναι η πραγματικότητα.

Και από αυτή την άποψη, θέλω να σταθώ πιο συγκεκριμένα και σε ορισμένες πλευρές που αναδείξατε εδώ, ξαναλέγοντας ότι έχει τελειώσει η ιστορία από πλευράς σχεδιασμού. Είσαστε στις λεπτομέρειες. Εχει διαμελιστεί το Αιγαίο, δεν ξέρω τώρα πόσο τοις εκατό παίρνει η Ελλάδα και πόσο παίρνει η Τουρκία. Αυτά τα ξέρετε εσείς και η κ. Ολμπράιτ, και θα σας τα πει την τελευταία στιγμή με χαρτάκια, δεν ξέρω πώς θα γίνει".

"Να πούμε ορισμένα πράγματα πιο συγκεκριμένα. Λέτε ότι το Δικαστήριο της Χάγης θα μας λύσει το πρόβλημα. Κατ' αρχήν δεν ξέρω πώς φτάσαμε - δεν ξέρουμε πραγματικά - μέσα σ' ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα το Δικαστήριο της Χάγης να έχει γίνει ένας νέος ΟΗΕ. Εδώ ο ΟΗΕ δεν κάνει τίποτα και δεν μπορεί να λύσει. Η υφαλοκρηπίδα, όλα, πάνε στο Δικαστήριο της Χάγης. Και βρέθηκε και το έξυπνο επιχείρημα ότι αφού δεν πάει η Τουρκία, σημαίνει ότι είναι κακό για την Τουρκία, άρα εμείς θα το κάνουμε κύριο επιχείρημα, τα πάντα στο Δικαστήριο της Χάγης.

Ολοι ξέρουμε τι είναι το Δικαστήριο της Χάγης. Και μιλάω και για το ποιες δυνάμεις ελέγχουν πολιτικά το Δικαστήριο της Χάγης αλλά ας πάρω το πολιτικό ζήτημα. Από πού και ως πού, το Δικαστήριο της Χάγης ασχολείται με ορισμένα θέματα που θα το έλεγα καθαρά, είναι νομικής φύσης;

Θα μου πείτε, μπορείς να κάνεις διάκριση ανάμεσα σε νομικά και πολιτικά ζητήματα; Βεβαίως θα είναι λάθος να μιλήσει κανείς για στεγανά αλλά μπορούμε να κάνουμε διάκριση στο νομικό ζήτημα των συνόρων - που δεν είναι νομικό ζήτημα - και στο νομικό ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, γιατί αν θέλετε και η υφαλοκρηπίδα έχει. Μα δεν έχει πολιτικές πλευρές; Νομικό ζήτημα είναι;

Αν αρχίσουμε και πηγαίνουμε τα σύνορα στα δικαστήρια, καταλαβαίνετε πού πάμε. Εμείς ξέρετε πού έχουμε καταλήξει, γιατί μιλάτε για το Δικαστήριο της Χάγης; Γιατί θέλετε να δώσετε νομιμότητα στις συνθήκες τις οποίες έχετε, άτυπα ενδεχόμενα ακόμα, υπογράψει με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με την Τουρκία και δεν ξέρω με ποιους άλλους; Πάτε να μεταθέσετε το ζήτημα σε ζήτημα απόφασης του Δικαστηρίου για να κρύψετε τις πολιτικές σας ευθύνες.

Θα σας πω και ένα συγκεκριμένο παράδειγμα που διάβαζα. Η Νικαράγουα πήγε τις Ηνωμένες Πολιτείες στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το '86 αν δεν κάνω λάθος, για να βάλει ζήτημα γιατί βάζουν νάρκες έξω από τα λιμάνια της. Στο Δικαστήριο της Χάγης το '86 όμως, άλλη κατάσταση υπήρχε, άλλος συσχετισμός και δικαιώνει τη Νικαράγουα. Δεν την εφάρμοσαν την απόφαση οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ούτε αποζημίωση έδωσαν, ούτε τη δέχτηκαν.

Σε αυτό το Δικαστήριο της Χάγης το '86, αν θέλετε μ' έναν άλλο συσχετισμό δύναμης, δεν ήταν μόνο τότε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και το σοσιαλιστικό σύστημα, τότε ψήφιζε καιο λεγόμενος Τρίτος Κόσμος. Σήμερα έχει μηδενιστεί η ψήφος. Και τότε οι Ηνωμένες Πολιτείες αυτό το συγκεκριμένο θέμα που ήταν νάρκες στα λιμάνια, δεν το δέχτηκαν. Και αφού δε δέχτηκαν την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Και θα μου πείτε σήμερα;

Μας ανησυχεί, όχι γιατί πέφτετε έξω σ' έναν χειρισμό που κάνατε, αυτό θα σας το συγχωρούσαμε στο κάτω - κάτω ή θα το καταλαβαίναμε. Γίνονται λάθη στους χειρισμούς. Μεταθέτετε το ζήτημα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για να κρύψετε τον συμβιβασμό σας, την υποτέλεια και ότι έχετε εκχωρήσει συγκεκριμένα κυριαρχικά δικαιώματα, διότι δε θα θέλατε να τα χαλάσετε με τα αφεντικά σας. Αυτή είναι η ουσία".

"Δεύτερο ζήτημα. Είπατε, ότι εδώ τώρα έχει κυριαρχήσει παγκόσμια μια αντίληψη, ότι οι όποιες διαφορές ανακύπτουν, θα λύνονται με ειρηνικά μέσα. Δεν είμαστε δηλαδή στην αρχή του αιώνα. Ξεχάσατε τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο βέβαια, ο οποίος έγινε στα μέσα του αιώνα, αλλά σας θυμίζω ότι και μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, που πραγματικά διαμορφώθηκε ένας συσχετισμός υπέρ των φιλειρηνικών δυνάμεων, είχαμε 125 τοπικούς πολέμους και μετά τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, αυτού του Συμφώνου που ταλαιπωρούσε το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, έχουμε αλλεπάλληλους τοπικούς πολέμους. Και μάλιστα, όλοι οι επίσημοι θεωρητικοί - όχι του πολέμου - της διπλωματίας, λένε ότι πια όλος ο δρόμος στις επόμενες δεκαετίες θα είναι δρόμος μικρών τοπικών συγκρούσεων σε βάρος των λαών, κατακτητικών πολέμων από πλευράς των ηγετικών δυνάμεων.

Και το ερώτημα είναι αν μπορούμε να μιλάμε και για κίνδυνο ενός γενικότερου πολέμου. Πού την είδατε εσείς την ειρήνη; Ούτε καν τα αφεντικά της κυβέρνησης δε μιλάνε έτσι για την ειρήνη καθαρά και μάλιστα λένε, ότι όπου χρειαστεί θα χρησιμοποιήσουνε και τα πολεμικά μέσα.

Γιατί, δηλαδή, αποκοιμίζετε τον ελληνικό λαό ότι τελείωσε ο πόλεμος; Και αφού τελείωσε ο πόλεμος δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε άλλο παρά να απαντήσει ο κ. Πάγκαλος στον κ. Τζεμ να δούμε τι θα γίνει για να πάμε να κοιμηθούμε ήσυχοι.

Γι' αυτό λέω ότι δεν έχετε δικαίωμα να κρατάτε το λαό στο σκοτάδι. Με όπλο την αλήθεια, με όπλο τις δικές σας θέσεις δώστε μάχη για να υπερασπιστείτε την πολιτική σας. Οχι έτσι.

Και πώς εξηγείται; Αυτή η Ελλάδα η οποία έχει μάλιστα πολιτικό και στρατιωτικό βάρος στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, να μην μπορεί να βρει το δίκαιο των συμμάχων της. Και βρήκατε τώρα το επιχείρημα, μα το ΝΑΤΟ δεν είναι διαιτητής ανάμεσα στα μέλη του. Μα, αν το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να διασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα των μελών του, πώς μπορεί να διασφαλίσει την ειρήνη, την ασφάλεια, την ισότητα των εθνών εκτός των μελών του;

Αυτά τα επιχειρήματα που σας φέρνω, κατά τη γνώμη μου, είναι επιχειρήματα γυμνασιακού επιπέδου, με την έννοια ότι είναι απλά. Οτι δε χρειάζεται να είναι κανείς πολιτικός, δεν είναι ανάγκη να είναι μέσα στο Κοινοβούλιο για να υποβάλει αυτά τα ερωτήματα.

Εγώ πιστεύω ότι αυτά τα ερωτήματα θα σας τα υποβάλει ο απλός Ελληνας πολίτης, ο οποίος παρακολουθεί τις εξελίξεις έστω μέσα από έναν όγκο πολλών πληροφοριών και σκοταδιού μαζί. Θα σας ρωτήσει, δηλαδή το ΝΑΤΟ πώς μπορεί να εγγυηθεί αυτή την ειρήνη, τη φιλία, την αγάπη και την ομόνοια των λαών όταν αποτελείται από κράτη - μέλη, όχι από λαούς, που το ένα διαγκωνίζει το άλλο και το ένα αντιστρατεύεται το άλλο; Γιατί ξέρετε πολύ καλά πόσο αγαπημένες είναι οι ΗΠΑ με τη Γερμανία και ξέρετε τους διάφορους άξονες και αντιάξονες που υπάρχουν μέσα στο ΝΑΤΟ...

Να σταθώ σ' αυτό το επιχείρημα. Επομένως, δεν μπορείτε να μας λέτε ότι τα ελληνοτουρκικά ζητήματα είναι από τη μια μεριά θέματα διμερών σχέσεων - και μάλιστα μας εγκαλείτε γιατί τα συνδέουμε με το ΝΑΤΟ - και από την άλλη και στο βαθμό, λέτε εσείς, που μπορεί να έχει σχέση το ΝΑΤΟ, να ισχυρίζεστε πως μας διασφαλίζει το Διεθνές Δίκαιο και την ειρήνη.

Λέτε ψέματα.Θα το πω έτσι. Και λέτε ψέματα, γιατί βεβαίως δεν μπορείτε να πείτε την αλήθεια. Εάν πείτε την αλήθεια τότε πρέπει να αλλάξετε γραμμή πλεύσης και εάν την αλλάζατε αυτή τη γραμμή πλεύσης ιδιαίτερα σε αυτά τα ζητήματα που έχουν σχέση με τα σύνορα, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και τη "νέα τάξη πραγμάτων", όπως λέγεται στην περιοχή, να ξέρετε ότι οι πρώτοι που θα στηρίζαμε την κυβέρνηση θα ήμασταν εμείς. Ανεξαρτήτως όλων των άλλων βασικών διαφορών που έχουμε, γιατί η περίοδος που ζούμε τώρα είναι εξαιρετικά επικίνδυνη".

"Τα γεγονότα του Ιράκ είναι μπροστά μας. Το Κοσσυφοπέδιο αναζωπυρώνεται, ο πόλεμος στη Βοσνία στην ουσία δεν έχει τελειώσει. Βρισκόμαστε σε μια περιοχή, από τα Βαλκάνια μέχρι τον Κόλπο και όλη η νοτιοανατολική περιοχή της Ευρώπης, η οποία είναι μια περιοχή οξύτατων ανταγωνισμών ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις - και είναι ιμπεριαλιστικές οι δυνάμεις - ανάμεσα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ενωση, ή χωρίς την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Είναι μια περιοχή, η οποία συγκεντρώνει τις δυνάμεις σαν μαγνήτη, έχει τεράστιο πλούτο, έχει στρατιωτικό, πολιτικό και γενικότερο ενδιαφέρον και εμείς αυτή τη στιγμή, η Ελλάδα, δεχόμαστε και απειλές στα σύνορά μας, αλλά και από την άλλη μεριά καλούμαστε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, του παλιού και νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, να συνεργήσουμε στην απειλή κυριαρχικών δικαιωμάτων σε βάρος άλλων χωρών.

Είπατε ότι ανεβαίνει το πολιτικό και το στρατιωτικό βάρος της Ελλάδας. Εμείς θέλουμε να ανέβει το πολιτικό και το στρατιωτικό βάρος της Ελλάδας στην πάλη κατά της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, κατά της διανομής των αγορών, για τη φιλία των λαών. Εκεί να ανέβει το βάρος,αλλιώς - κατ' αρχήν όσο και εάν ανέβει, την Ελλάδα δεν τη χρειάζονται τόσο, όσο χρειάζονται την Τουρκία και άλλες περιοχές, αλλά αυτό δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία - όσο και εάν ανέβει το βάρος θα είναι σε σχέση με το δυσμενή ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή και όχι με το θετικό ρόλο της.

Και τέλος θέλω να σταθώ σε ένα ιδεολόγημα, το οποίο προβάλλεται, πέρα από το Διεθνές Δίκαιο και την ειρήνη, το ιδεολόγημα με τη μορφή ενός τεχνητού και παραπλανητικού διλήμματος που λέει: Ειρήνη ή πόλεμος. Επειδή στην εποχή μας δεν αρκούν οι όροι, εμείς θέλουμε για άλλη μια φορά - δεν είναι η πρώτη φορά - να τοποθετηθούμε εδώ απ' αυτό το βήμα, γιατί ξέρετε η λογική σας, η φιλοσοφία σας πέρα από την πρακτική σας, αποτελεί λίπασμα για να ενισχύεται η εθνικιστική υστερία με τη μορφή της τουρκοφαγίας, αλλά να ενισχύεται και ο ραγιαδισμός, η εθελοδουλία και η υποτέλεια με τη μορφή του πραγματισμού και του εκσυγχρονισμού και της αναμόρφωσης των πραγμάτων, ύστερα από τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας.

Αυτοί που μιλάνε για ειρήνη και εσείς μαζί, γιατί όπως είπατε, είσαστε μια χώρα που συναινείτε σε ό,τι αποφασίζει το ΝΑΤΟ, αυτοί που μιλάνε για ειρήνη, πώς την εννοούν την ειρήνη; Γιατί εμείς την ειρήνη την εννοούμε, πέρα από το πιο σημαντικό, τη διαφύλαξη των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας από κάθε στρατιωτική επιβουλή, εισβολή, πίεση κλπ.

Εννοούμε ειρήνη το να έχει το δικαίωμα ένας λαός, όποιος είναι αυτός, να καθορίζει το μέλλον του και το παρόν του. Να καθορίζει τις εξελίξεις.

Οι συμμαχίες μέσα στις οποίες είστε - και είστε και περήφανος γι' αυτό - όταν λένε ειρήνη αυτό εννοούν; Μα, δεν εννοούν αυτό. Ειρήνη εννοούν το εξής: με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, με τη συνεχή απειλή πολέμου, με στρατιωτικές βάσεις και ατομικά όπλα πυρηνικά σε κάθε χώρα, με τις δυνάμεις ταχείας επέμβασης, τελικά με το μαχαίρι του πολέμου, να επιβάλλουν την υποταγή, την εθελοδουλία, το ραγιαδισμό. Τέτοια ειρήνη εμείς δεν τη θέλουμε.

Και βεβαίως δε θέλουμε εκείνον τον πόλεμο που θα οδηγήσει τους λαούς να σφάζονται για τα συμφέροντα του πετρελαίου και για τα πετρέλαια στη Μοσούλη κλπ., για να μιλήσουμε και λίγο για την επικαιρότητα.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι ειρήνη ή πόλεμος. Το πρόβλημα που μπαίνει είναι: οι λαοί έχουν το δικαίωμα να υπερασπίζονται τα σύνορά τους όσο υπάρχουν τα έθνη; Εχουν δικαίωμα να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους στον τόπο τους και μ' αυτή την έννοια να κάνουν αγώνα πατριωτικό και διεθνιστικό;

Γιατί εάν όλοι οι λαοί της περιοχής δυναμώσουν τον αγώνα και το κίνημα για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους, μέσα στο χώρο που ζουν, αλλά και για τη διεθνή συνεργασία, να ξέρετε ότι αυτός ο αγώνας είναι πατριωτικός διεθνιστικός και δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση στο ένα με το άλλο. Δε μιλάμε για μια τέτοια ειρήνη και για έναν τέτοιο πόλεμο".

Ως την πιο κρίσιμη της τελευταίας πενταετίας χαρακτήρισε η Αλ. Παπαρήγα τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά, το ρόλο του ΝΑΤΟ και την απειλή κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ - που ζήτησε την πραγματοποίηση αυτής της συζήτησης - κατήγγειλε ότι στον τομέα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και του Αιγαίου "το πρόβλημα από πλευράς σχεδιασμού έχει κλείσει. Υπάρχει συγκεκριμένος σχεδιασμός ο οποίος δεν αναφέρεται στενά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αναφέρεται στο διαμελισμό, στη διχοτόμηση του Αιγαίου, στην αμερικανοποίησή του και αντικειμενικά πια οι βλέψεις και οι επιδιώξεις της Τουρκίας έχουν βρει ένα πρόσφορο έδαφος να κατοχυρωθούν στον ένα ή τον άλλο βαθμό".

Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας έχουν ήδη υποσκαφθεί, τόνισε η Αλ. Παπαρήγα, το σχέδιο είναι πια εκπονημένο και χρονοδιάγραμμα υπάρχει. Οσον αφορά το Κυπριακό, είπε ότι "μπορούμε να μιλήσουμε για ευρωδιχοτόμηση. Οταν ο πρωθυπουργός λέει ότι η Κύπρος θα ενταχθεί στην ΕΕ χωρίς να μπει προϋπόθεση να λυθεί το πολιτικό ζήτημα, αυτό εννοεί, ότι θα μπει διχοτομημένη".

Με τον τρόπο του ο Κ. Σημίτης ουσιαστικά επιβεβαίωσε τις παραπάνω καταγγελίες ψελλίζοντας απλώς ότι "δεν υπάρχουν γραπτές συνθήκες" ενώ η απάντησή του στην κριτική του ΚΚΕ ήταν, ότι καλλιεργεί μία "συνωμοσιολογία". Εν τούτοις φρόντισε να διαφημίσει το ΝΑΤΟ λέγοντας ότι μεταβλήθηκε σε "θεσμό ασφάλειας, σταθερότητας και συνεργασίας με ευρύτερη εμβέλεια".

Στη συζήτηση, εκτός από τους πολιτικούς αρχηγούς, πήραν μέρος και οι βουλευτές Στρ. Κόρακας από το ΚΚΕ, Β. Μαγγίνας της ΝΔ, Σ. Δαννέλης του ΣΥΝ καιΓ. Ρόκκος του ΔΗΚΚΙ.