Πολλοί παραβρισκόμενοι εξέφρασαν στο "Ρ" τη συμφωνία τους για τη διενέργεια της δημόσιας συζήτησης σχετικά με το Μέτωπο και την αναγκαιότητα συγκρότησής του. Παραθέτουμε και σήμερα τις τελευταίες απ' αυτές:

Κική Μαρία,καθηγήτρια.

Περιμέναμε πολύ καιρό την πρωτοβουλία αυτή του ΚΚΕ και τη χαιρετίζουμε με μεγάλη ευχαρίστηση. Είναι πολύ ουσιαστική και επίκαιρη η πρόταση για το Μέτωπο και, νομίζω, έχει όλα τα στοιχεία να προχωρήσει.

Πετρίτης Πάνος,συγγραφέας.

Την πρωτοβουλία αυτή για τον ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ τη βρίσκω πολύ σημαντική και πολύ ενδιαφέρουσα. Δίνει δυνατότητες σε πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχουνε ένα τρόπο, ένα βήμα, για να διεκδικήσουν σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα. Είναι επιτακτικό να προχωρήσει αυτή η πρωτοβουλία. Νομίζω, δε, ότι είναι ώριμη, αν δεν έχει καθυστερήσει κιόλας αυτή η πρωτοβουλία. Οι άνθρωποι θέλουν να εκφραστούν συλλογικά, αλλά δε βρίσκουν την ευκαιρία να το κάνουν. Ας ελπίσουμε ότι, τώρα, θα δοθεί αυτή η ευκαιρία σε πολλούς να το κάνουν.

Βαρδάνης Μιχάλης,απόστρατος υποστράτηγος, πρόεδρος ΣΦΕ '67 - '74.

Η σημερινή κατάσταση πραγμάτων δεν αφήνει πολυτέλειες προσώπων και δυνάμεων, που προβληματίζονται και ανησυχούν να περιμένουν. Οι προβληματισμοί τους και οι ανησυχίες να μην είναι προσωπικές ή σε πολύ στενά κυκλώματα. Χρειάζεται συστράτευση δυνάμεων και προσώπων, που εκφράζουν ιδέες και αντιλήψεις για μια πανμετωπική αντίσταση στη λαίλαπα, όχι μόνο του νεοφιλελευθερισμού, αλλά στη λαίλαπα της βαρβαρότητας, στη λαίλαπα που, κατ' αρχήν και κύρια, έχει τον πολιτισμό στόχο να τον εξαφανίσει. Μέσα σ' αυτό το Μέτωπο έχει θέση ο κάθε πατριώτης. Από την άποψη αυτή, λοιπόν, την πρωτοβουλία του Κομμουνιστικού Κόμματος τη θεωρώ "εκ των ων ουκ άνευ" για τη σημερινή κατάσταση. Και εύχομαι - πράγμα δύσκολο βέβαια - να ευοδωθεί και να προχωρήσει και να γίνει ορμή.

Γ. Τσαπόγας,δημοσιογράφος, μέλος της Επιτροπής κατά της Συνθήκης Σένγκεν και της Επιτροπής υπέρ του Δημοψηφίσματος για το Μάαστριχτ.

Η πρωτοβουλία που αναλήφθηκε κινείται μέσα στην ιστορική πορεία του Κόμματος και στις ανάλογες προσπάθειες που έκανε διαχρονικά, σε όλα τα επίπεδα της ιστορίας, και με κορυφαία εκδήλωση την προσπάθεια συσπείρωσης των δυνάμεων στον κοινό εθνικοαπελευθερωτικό σκοπό, στην περίοδο της Κατοχής, αναδείχτηκε στη δύναμη που κίνησε, πράγματι, τις δυνάμεις σε ενωτική πορεία. Η νέα προσπάθεια και ο άλλος δρόμος αντιμετωπίζει ακριβώς το μονόδρομο και της Νέας Τάξης και των συνακόλουθων,που οδηγούν στο αδιέξοδο. Αυτή η πρόταση συμβάλλει στην αντιμετώπιση αυτών των αδιεξόδων, της κοινωνίας των δύο τρίτων, της φτώχειας, της ανέχειας και τα λοιπά. Σ' αυτά πρέπει να αντιπαραταχθεί μια πολυμέτωπη συγκρότηση κοινωνικοπολιτικών δυνάμεων με κοινούς στόχους. Νέοι, γυναίκες, Εθνική Αντίσταση, αγρότες και όλα τα λαϊκά στρώματα, στη βάση των κοινών προβλημάτων, πρέπει να συμπήξουν ανάλογες κινητοποιήσεις βάσης με τη συμμετοχή βεβαίως και του ΚΚΕ σε πανεθνική κλίμακα, ώστε αυτό το μέτωπο δυνάμεων να αντιταχθεί στις μονοδρομήσεις της Νέας Τάξης και της ΕΕ, χωρίς γνώση και χωρίς έκφραση γνώμης από το λαό μας.

Φ. Βώρος,επίτιμος πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.

Το Μέτωπο είναι αναγκαίο διότι χωρίς την οργανωμένη συλλογική προσπάθεια όλων, ματαιοπονούμε όλοι.

Αναγνωστόπουλος Βασίλης,μέλος της ΠΑΣΕ.

Εκτιμώ ότι οι συνιστώσες ενδιαφέροντος οι οποίες υπάρχουν στον κόσμο, πρέπει οπωσδήποτε να αποκτήσουν συνισταμένη. Μόνο έτσι μπορούμε να αντιπαρέλθουμε την οργανωμένη επίθεση την οποία δέχεται όλη η κοινωνία κι όλος ο κόσμος. Εκτιμώ ότι είναι ό,τι θετικότερο θα μπορούσε να είχε προκύψει αυτή η πρωτοβουλία του ΚΚΕ.

Είναι σίγουρο ότι πολύ μικρό μέρος του λαού γνωρίζει συνολικά ή επιμέρους τι είναι και τι κάνει η ΕΕ στην πραγματικότητα, με τις διάφορες θεσμικές διαδικασίες, επιτελικές και εφαρμογής που έχει επιβάλει.

Ετσι, εκείνο που φτάνει στο λαό είναι: α) Γενικόλογες και ωραιοποιημένες εικόνες της, που προβάλλονται με όλα τα μέσα της επιστημονικής πλύσης εγκεφάλου του λαού, και οι οποίες στοχεύουν να πιστέψει ότι η σημερινή άθλια ζωή του, με τη λιτότητα και την PAX AMERICANA, είναι η ευτυχία του αύριο. β) Ο λαός γεύεται καθημερινά και ζει επί 10 και πλέον χρόνια, μια πορεία της κοινωνίας από το κακό στο χειρότερο και που κανένα δείγμα καλής προοπτικής και ελπίδας μελλοντικά δε διαφαίνεται.

Αυτά είναι εξ αντικειμένου δεδομένα μέσα στη σημερινή ελληνική κοινωνία. Επομένως, εκείνο που μένει είναι πώς θα ενεργήσει ο υποκειμενικός παράγοντας, για να αξιοποιήσει σε αντίσταση και πάλη τη λαϊκή αυτή ψυχολογία και λαϊκή βούληση για τη σημερινή ζωή του.

Κάτι τέτοιο είχαμε και στην Κατοχή, και τότε μέσα στην ψυχολογία του λαού ωρίμαζε η αντίσταση στον καταχτητή και η αστικοδημοκρατική αναμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας. Γι' αυτό το κήρυγμα του ΕΑΜ πυροδότησε την Ελλάδα αμέσως απ' άκρου σ' άκρον.

Ετσι νομίζω ότι το Μέτωπο είναι επίκαιρο και ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες, όμως εκείνο που έχει σημασία είναι πώς θα περάσει στο λαό. Αυτό που χρειάζεται κατά τη γνώμη μου, είναι, εκτός από την όποια προσπάθεια διαφώτισης - ανάλυσης για την ΕΕ (Μάαστριχτ, Λευκή Βίβλος, κλπ), πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις εκ των κάτω προς τα άνω, παράλληλα, δηλαδή: Οι στόχοι της ΕΕ με οποιοδήποτε μέσο κι αν εκφράζονται, τελικά καταλήγουν σε τραγικές συνέπειες για το λαό, με ξεχωριστές ειδικές μορφές σε κάθε κοινωνικό τομέα ή φορέα ή σε μεγαλύτερα σύνολα, εκεί ασφαλώς εστιάζοντα τα κύτταρα του Μετώπου.

Μέσα σ' αυτά τα κύτταρα θα βρούμε όλες εκείνες τις προϋποθέσεις στις σημερινές συνθήκες, που θα συγκροτείται το Μέτωπο. Γι' αυτό και ο καθένας πρέπει να ψάξει για να βρει τα "κύτταρα" - φορείς, όπου εκ τον πραγμάτων μπορεί άμεσα να γίνει η απαρχή συγκρότησης Μετώπου και με τις προϋποθέσεις αυτές θα φέρω δύο παραδείγματα φορέων που βιώνω.

Αποδημικές Οργανώσεις Ελλάδας (Επαρχιωτών). Οι Αποδημικές Οργανώσεις (η μισή Ελλάδα σχεδόν) έχουν ως βασικές καταστατικές αρχές το τρίπτυχο: α) Αλληλεγγύη, β) Συντήρηση των παραδόσεων και μεταλαμπάδευση στις νεότερες γενιές και γ) Περιφερειακή ανάπτυξη.

Είναι φανερό ότι αυτά αποτελούν θεμελιώδη πατριωτικό εξοπλισμό αντίστασης και πάλης στην ισοπεδωτική πολιτιστική εισβολή που απειλεί την εθνική μας ταυτότητα και την ίδια την ακεραιότητα από "φίλους και συμμάχους". Συνεπώς, αποτελεί γόνιμο έδαφος συγκρότησης Μετώπου, σε ένα λαϊκό πολιτιστικό κίνημα, που ήδη σας βεβαιώ εκ πείρας το έχουν αποδεχτεί όλες οι οργανώσεις. Αμεσο καθήκον μπαίνει να ενεργοποιηθούμε και να βοηθήσουμε και να μην αναφερόμαστε μόνο στο τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι.

Τοπική Αυτοδιοίκηση. Κι εδώ υπάρχουν εξ αντικειμένου οι αντικειμενικές προϋποθέσεις, αλλά χρειάζονται τρόποι και μέσα άμεσης παρέμβασης και προτείνω το σχέδιο που εφαρμόζουμε στη "Δημοκρατική Δημοτική Ενότητα Καλλιθέας":

Συγκροτούμε ομάδες κατά κοινωνικούς τομείς (Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού κλπ.) και ερχόμαστε σε επαφή με τους αντίστοιχους υπάρχοντες φορείς (Σχολικές Επιτροπές, Συλλόγους κλπ.), αφού έχουμε μελετήσει τα υπάρχοντα προβλήματα. Ετσι, με τις κοινές συζητήσεις, προβληματίζονται όλοι και διεκδικούν λύσεις, που αρχίζουν από την ΤΑ, προεκτείνονται στην πολιτεία και αναγκαστικά φτάνουν στην ΕΕ, τελικά έχουμε μια μορφή Μετώπου. Συμπερασματικά: Η εξ αντικειμένου δημιουργία μέσα στους φορείς - κύτταρα μορφών αντίστασης και πάλης, φυσιολογικά οδηγούν στη διεύρυνση και ανάπτυξη του λαϊκού κριτηρίου και την προοδευτική ανακάλυψη των ευθυνών σε επίπεδο πολιτείας και τελικά ΕΕ.

Πιστεύω ότι, χωρίς εκ προοιμίου η ΕΕ να είναι σημείο αναφοράς εκ μέρους μας, πολύ γρήγορα με κατάλληλη δουλιά θα τεθεί το θέμα της ΕΕ ως γενεσιουργού αιτία των προβλημάτων και έτσι δημιουργούνται στέρεες μορφές δημιουργίας και ανάπτυξης του Μετώπου.

Τελικά, όπως στην Κατοχή το ΕΑΜ είχε πρώτο στόχο τον αγώνα εκδιώξεως των καταχτητών, όμως μέσα στον αγώνα δημιουργήθηκαν οι ενωτικές δυνάμεις εξουσίας, άσχετα αν οι διεθνής αντίδραση και οι τότε συσχετισμοί, δεν επέτρεψαν να ευδοκιμήσουν οι στόχοι τους.

Ετσι και σήμερα πρώτος στόχος είναι η αντίσταση και πάλη ενάντια στην ΕΕ και μέσα στον αγώνα θα δημιουργηθούν νέοι συσχετισμοί ενωτικών δυνάμεων εξουσίας.

Κυρίες και κύριοι, γεια σας. Σήμερα το πρωί πήρα αυτή την πρόσκληση από κάποιους συντρόφους σας και παρευρίσκομαι εδώ όχι σαν εκδότης, ούτε σαν δημοσιογράφος, αλλά σαν απλός Ελληνας πολίτης.

Αυτή την πρόσκληση είμαι από εκείνους που την περίμενα 50 χρόνια, όσο είναι και η ηλικία μου. Αυτή η πρόσκληση, η οποία για μένα θα μείνει στην ιστορία, διότι εάν τα όσα λέγονται εδώ ή κάποια από αυτά κατορθωθούν και γίνουν πράξη, τότε να είστε βέβαιοι - τουλάχιστον εγώ είμαι - ότι αυτή η πρόσκληση θα μπει στις ιστορικές σελίδες τις χρυσές.

Μεταφέρω εδώ και καταθέσω στη συγκέντρωσή σας τις απλές σκέψεις μου, οι οποίες παράλληλα είναι και σκέψεις των ανθρώπων της γειτονιάς μου, συμμαθητών μου και συμφοιτητών μου, συγγενικών μου προσώπων, φίλων, γνωστών, επαγγελματιών, βιοτεχνών, εργαζομένων, φοιτητών, μαθητών, τσιφλικάδων - γιατί η περιοχή μας έχει και κάποιους τέτοιους ακόμα - εφοπλιστών κτλ.

Είμαι ένας άνθρωπος της καθημερινότητας, που προσπαθώ και καταβάλλω καθημερινά προσπάθεια να ακούω, να βλέπω, να αφουγκράζομαι και να κραυγάζω. Ακούω τις καθημερινές ειδήσεις και το βομβαρδισμό εκείνο και δεν κάνω τίποτα άλλο από μέσα μου να καταλαβαίνω ότι σε λίγες μέρες θα απαγγελθεί η θανατική μου ποινή.

Βλέπω στις ειδήσεις τους δείκτες των Χρηματιστηρίων και διερωτώμαι για ποιο λόγο ο κυρ Βαγγέλης της γειτονιάς μου ή η κυρα-Μαρία της γειτονιάς μου θα πρέπει να τις βλέπουν και τι καταλαβαίνουν από αυτό. Είναι οικονομολόγοι; Εχουν καταθέσεις; Παίζουν στο Χρηματιστήριο; Η αυτό είναι ένα άλλο εφεύρημα ούτως ώστε να δείχνουμε τον μπαμπούλα της οικονομίας και να κατευθύνουμε συνειδήσεις όπως τις θέλουμε;

Αφουγκράζομαι τον πόνο, το παράπονο και την απέλπιδα προσπάθεια του νεοέλληνα στη σημερινή και σύγχρονη ζωή του. Τα πράγματα δεν πάνε καλά. Τούτη η χώρα δεν πάει καλά. Και διερωτώμαι πώς γίνεται όλοι να λένε το ίδιο σε κατ' ιδίαν συζητήσεις και διερωτάται κανείς ποιοι τελικά έχουν δίκιο.

Το ίδιο λένε και οι μεγάλοι βιομήχανοι, το ίδιο λένε και οι μικροί βιοτέχνες. Το ίδιο λένε και οι εφοπλιστές, το ίδιο λένε και οι αγρότες. Το ίδιο λέει και ο εργαζόμενος, το ίδιο λέει και ο άνεργος. Και βέβαια, ο λαός με το αλάθητο ένστικτό του ξέρει ποιοι έχουν δίκιο. Μόνο που αυτό το δίκιο δε βρίσκεται ποτέ.

Τέλος, σήμερα "κραυγάζω" και επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω μαζί με την κραυγή μου κάτι που εσείς και το κόμμα σας γνωρίζετε πάρα πολύ καλά, κι αυτό είναι η αγωνία και η μοναχικότητα που αισθάνεται ο σημερινός πολίτης, ιδιαίτερα ο αστός.

Κατά τη διάρκεια των προομιλητών, κάποιος είπε ότι δύο φτωχοί κάνουν δύο πεινασμένους. Θα ήθελα να προσθέσω ότι δύο μοναχικοί κάνουν δύο ανύπαρκτους. Και αυτή την ανυπαρκτότητα κάποιοι τη χρησιμοποιούν όπως θέλουν.

Είναι τα άτομα σήμερα κατά τέτοιο τρόπο απομονωμένα που τους έχει στερηθεί κι αυτό το κρυφό σχολειό που δεν μπόρεσαν να στερήσουν επί 400 χρόνια οι Τούρκοι. Σε μια απομόνωση που οδηγεί πού αλλού; Στον πνευματικό αργό θάνατο.

Εδώ πιστεύω ότι χρειάζεται μια νέα επανάσταση, μια νέα Φιλική Εταιρεία κι αυτό μπορεί σήμερα να το κάνει η ισχύς εν τη ενώσει, όπως έγινε από τους προγόνους μας πολλές φορές και ιδιαίτερα στην Τροία.

Και μέσα σ' αυτό πρέπει οπωσδήποτε να είναι το ΚΚΕ, το κόμμα σας. Το οποίο μπορεί να είναι αριθμητικά μικρό, όπως το προζύμι στο ψωμί - και δε θα έλεγα η μαγιά, γιατί η μαγιά είναι παράγωγο του προζυμιού - που όμως για να γίνει τελικά το καρβέλι έχει οπωσδήποτε την ανάγκη του προζυμιού.

Αυτό το προζύμι υπάρχουν πιστέψτε με πάρα πολλοί έξω από το χώρο σας που το ασπάζονται, το δέχονται και βέβαια έχουν και τις όποιες ενστάσεις τους. Εχει υποχρέωση το Κόμμα σας σε κάθε κοινότητα, σε κάθε δήμο, σε κάθε γειτονιά να τους βρει, να μιλήσει μαζί τους, να δει πού συμφωνούν, πού διαφωνούν και τι τελικά πρέπει να γίνει. Είναι ο άλλος δρόμος όπως εσείς τον λέτε, έτσι εγώ τουλάχιστον τον αισθάνομαι.

Και τελειώνοντας θέλω να σας μιλήσω για το θέμα που είναι επίκαιρο αυτές τις μέρες με την κλωνοποίηση και με την ευκαιρία του γιατρού Φρανκεστάιν που βρίσκεται στη χώρα μας. Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτό που λανσάρουν πειραματικά στα εργαστήρια, το έχουν κάνει εδώ και αρκετά χρόνια. Δηλαδή εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν κλωνοποιημένα παιδιά, διότι δεν είναι δυνατόν διαφορετικά μια χώρα σαν την Αμερική να έχει γεννήσει σε μια συγκεκριμένη περίοδο τόσους πολλούς δολοφόνους.

Και τώρα επιτρέψτε μου, τελειώνοντας, να σας θυμίσω για την πόλη που ζω και που έχω αποφασίσει καλώς εχόντων των πραγμάτων από εκεί να φύγω για το ταξίδι που δεν έχει γυρισμό. Πάνε 12 χρόνια που εγκατέλειψα καριέρα σε ημερήσιες εφημερίδες, γιατί πίστεψα ότι το μετερίζι του καθενός πρέπει να το επιλέγει ο ίδιος και να δίνει τη μάχη του.

Εξέδωσα μία εβδομαδιαία εφημερίδα πολύ μικρή τόσο όσο μου επιτρέπουν οι δυνάμεις μου και τα μικρά μου οικονομικά και στον Αη - Γιάννη το Ρέντη και στο Μοσχάτο. Και σήμερα σας μεταφέρω εδώ την αγωνία μου για το μέλλον αυτής της πόλης.

Μια αγωνία η οποία ξεκινάει από την ανάθεση στην Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων και σήμερα, εκεί στην περιοχή μου στην παραλία προς το Παλαί ντε Σπορ, φρόντισαν να υπάρχει μια παραλία μοναδική και αδιαμόρφωτη από την Καστέλα ως το Σούνιο.

Εκεί λοιπόν προετοιμάζονται και ετοιμάζονται ή έχουν αποφασίσει κάποιοι να εκτελέσουν κάποια έργα, εν ονόματι της Ολυμπιάδος κ. λ. π. Εχουμε τον Κηφισσό ποταμό, τον οποίο κάποιοι αποφάσισαν να τον κλείσουν, παρά τις αντιρρήσεις των κατοίκων, παρά, παρά, παρά, αυτά τα ξέρουν και ο κύριος που μίλησε προ ολίγου κι άλλοι πολύ καλύτερα.

Σας λέγω και τούτο ότι ο "Καποδίστριας", κι αυτό θα το ξέρουν όσοι ασχολούνται με την πολιτική πολύ καλύτερα από εμένα, θα υπάρξει και "Καποδίστριας Νο 2", που θα προβλέπει κάποιους δήμους σαν το Μοσχάτο να εξαφανιστούν και να ενοποιηθούν με κάποιους άλλους μεγαλύτερους και μέσα στο κέντρο της Αθήνας και 10 χιλιόμετρα από το υπέρλαμπρο μνημείο την Ακρόπολη, να γίνουμε περιφέρεια. Και αυτό έχει πιστεύω αποφασιστεί και για το Μοσχάτο.

Και για το λόγο αυτό, σήμερα, η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι κλωνοποιημένη, γι' αυτό αναφέρθηκα στην κλωνοποίηση. Υπάρχουν δήμοι και κοινότητες που έχουν το αυτό μοντέλο, τρόπους σκέψης και δράσης. Η πόλη μου είναι από αυτές, κατά την ταπεινή μου άποψη.

Και παρακαλώ πολύ εσάς και το κόμμα σας και όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους να σκύψουν στο πρόβλημα της πόλης, που θα είναι άμεσο για τα επόμενα χρόνια. Σήμερα αν εδώ είναι η θεωρία, η πράξη θα δοθεί στις δημοτικές εκλογές και πιστεύω μέχρι τότε να βρείτε τη φόρμουλα εκείνη που πράγματι δε θα επιτρέψει σε κάποιους να ολοκληρώσουν τα όποια σχέδιά τους και να μην μπορούν να πουν όχι σε οποιεσδήποτε αποφάσεις κάποιων κέντρων.

Τέλος ευχαριστώ για το κάλεσμα. Σήμερα, πιστεύω ότι γιορτάζοντας τα 80 σας χρόνια, θα έπρεπε να γιορτάζει μαζί σας ολόκληρη η Ελλάδα, γιατί αυτό τον άλλο δρόμο θα πρέπει να τον ξέρουν και να τον δουν όλοι. Ευχαριστώ πολύ.

Ευχαριστώ πάρα πολύ που μου προσφέρετε αυτή τη δυνατότητα, λίγο χρόνο θα πάρει η δική μου πρόταση - παρέμβαση. Θέλω να αναφερθώ σ' ένα πάρα πολύ μικρό ζήτημα που αφορά στην Ανώτατη Εκπαίδευση, γιατί το θέμα ολόκληρο είναι πολύ μεγάλο.

Ξέρουμε τη βασική πολιτική του χώρου, που χαρακτηρίζεται, θα έλεγα έτσι επιγραμματικά, από μια σταθερά εγερμένη συνείδηση πάνω στα ζωτικά ζητήματα της κοινωνίας μας. Εχει αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό στις γενικές του γραμμές και φαντάζομαι ότι θα είναι στη σκέψη των σημερινών διοργανωτών και μια ημερίδα γι' αυτό το ζήτημα, το γενικότερο της παιδείας.

Εγώ ένα μικρό θέμα θα θίξω, που θα ήθελα να το εντάξω μέσα στη διεύρυνση της αναγκαίας έτσι και αλλιώς βάσης για τη θεμελίωση ενός μετώπου παιδείας. Θα το έλεγα, ένα μικρό νυχάκι στο μείζον της Ανώτατης Εκπαίδευσης, ή όπως λέμε εμείς οι φιλόλογοι εξ όνυχος τον λέοντα. Και έχει σχέση με τους φιλολόγους το θέμα.

Ανήκω στο χώρο σπουδών που στα... ελληνοελληνικά λέμε cultural studies, των Ανθρωπιστικών δηλαδή Σπουδών. Απ' όσο μπορώ να ξέρω από την εμπειρία του δικού μου χώρου, του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων - ανήκω στη Φιλοσοφική Σχολή - ούτε ένα πρόγραμμα εθνικής στρατηγικής δεν έχει ανατεθεί στο δικό μου Τμήμα. Και όπως ομολογείται, είναι ένα πολύ καλό στις Νεοελληνικές Σπουδές, Τμήμα.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι αντίστοιχα, της δικής μας δηλαδή αρμοδιότητας προγράμματα εκπονούνται από το ισχυρό ιδιωτικό κεφάλαιο, από Ιδρύματα των Μεγάρων. Αυτό παρακαλώ θα ήθελα να είναι ένα το κρατούμενο στα λίγα που έχω να πω. Οτι δηλαδή ένα ισχυρό ιδιωτικό κεφάλαιο έχει αναλάβει την παραγωγή ενός υλικού για την εκπαίδευση. Με αφορά εμένα αυτή τη στιγμή το εκπαιδευτικό υλικό προς άμεση χρήση, που θα διοχετεύεται στο εξής.

Ενα δεύτερο ζήτημα που θέλω να αναφερθώ, είναι η πρόσφατη δημοσιοποίηση των θεμάτων των εκπαιδευτικών νέου τύπου που πάνε να βάλουν μέσα στη Μέση Εκπαίδευση με τις εξετάσεις. Μία πρόχειρη διαπίστωση όταν διάβασα τα θέματα στα οποία της δικής μας ειδικότητας οι συνάδελφοι θα εξεταστούν, ουδεμία σχέση έχουν με τις σπουδές που αυτοί οι άνθρωποι πήραν στη διάρκεια των φοιτητικών τους χρόνων.

Είναι δύο δεδομένα που με οδηγούν στη σκέψη, πρώτα πρώτα στη διαπίστωση ότι παρακάμπτονται πανεπιστημιακά τμήματα στην παραγωγή ενός υλικού που θα απευθύνεται στον κορμό της ελληνικής εκπαίδευσης.

Δεύτερον, ότι μία μείζονος σημασίας εθνική στρατηγική ανατίθεται στο ιδιωτικό κεφάλαιο, που σημαίνει ότι οι αποδέκτες αυτού του υλικού που παράγεται αλλού, συν το ότι οι εξετάσεις για την εισαγωγή μέσα στο δημόσιο δεν έχουν σχέση με το Πανεπιστήμιο, δηλαδή δύο τομείς πολύ ζωτικοί όπου παρατηρούμε αποσυσχέτιση από τη δημόσια εκπαίδευση, από το Πανεπιστήμιο, κατά τη γνώμη μου αυτοί είναι όροι που σημαίνουν στο μέλλον συρρίκνωση των σπουδών των Πανεπιστημίων, υποβάθμιση των Τμημάτων, αφού πια δε χρειάζονται ούτε για να παίρνουν εφόδια για να μπαίνουν στο δημόσιο, ούτε για να παράγεται ένα υλικό που θα το χρησιμοποιήσει η εκπαίδευση και άλλα τα οποία θα μπορούσα τώρα να σας πω που τα αντιμετωπίζουμε και τα βιώνουμε καθημερινά. Είναι συνθήκες που καθοδηγούν με μαθηματική ακρίβεια, με συνέπεια, στη συρρίκνωση, αν όχι στην εξαφάνιση από το χάρτη των ΑΕΙ στο μέλλον ορισμένων Σχολών. Θα μείνουν μόνο Σχολές που στην καπιταλιστική σκέψη είναι αποδοτικές.

Πρώτη φορά μιλάω σε συγκέντρωση του ΚΚΕ και μπορώ να πω ότι αισθάνομαι και λίγο παράξενα και έκπληκτα, γιατί στην ταξική πάλη και στον πολιτικό αγώνα είμαι περίπου 18 χρόνια. Εκείνο που έχω να πω είναι ότι θεωρώ αναγκαία την έννοια του Μετώπου και μάλιστα τη θεωρώ αναγκαία γιατί οι ίδιες οι συνθήκες οι αντικειμενικές και η ίδια η ταξική πάλη δημιουργεί αυτή την κατάσταση, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού.

Και μάλιστα δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα αναπτυχθεί, γιατί η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές, όπως λέει ο Λένιν, βάζουν οι ίδιοι τη θηλιά τους και οι ίδιοι προετοιμάζουν την αυτοκτονία τους. Για εμένα, το πρόβλημα δεν είναι μόνο η συμπαράταξη των προοδευτικών δυνάμεων, ακόμα και η έννοια της δημιουργίας ενός πλατιού λαϊκού μετώπου που μπορεί να καθοδηγείται από διάφορα ρεύματα αριστερά και μέσα βέβαια σε αυτό θα είναι και το ΚΚΕ.

Για εμένα, το πρόβλημα συνίσταται στο ότι αυτή τη στιγμή η λεγόμενη σοσιαλδημοκρατία, που εγώ δεν τη θεωρώ πράγματι σοσιαλδημοκρατία και γι' αυτό και έχω πάψει πλέον να υποστηρίζω ή να μιλάω στο όνομά της, γιατί είναι πλέον ένα αστικό κόμμα, αυτή η λεγόμενη πρώην και νυν αστική κλίκα - και να μου συγχωρείτε την έκφραση - προετοιμάζει ανοιχτά, ξετσίπωτα το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα το οποίο το ζω αυτή τη στιγμή ως εκπαιδευτικός στο χώρο μου.

Δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο. Ευχαριστώ που μπόρεσα και μίλησα και αργότερα θα έχω να πω πολλά άλλα πράγματα, όταν μου δοθεί η ευκαιρία και όταν δω πράγματι αυτό το Μέτωπο να ανδρώνεται. Ευχαριστώ.

Ευχαριστώ το ΚΚΕ για την πρόσκλησή του να παρευρεθώ στη σημερινή συζήτηση, γιατί τουλάχιστον εμείς στο Κερατσίνι τη θεωρούμε αυτή την εποχή ιδιαίτερα αναγκαία. Δουλεύω στο φιλειρηνικό κίνημα της πόλης μου 4 χρόνια. Ακουσα με προσοχή τους ομιλητές για το πώς πρέπει να είναι αυτό το μέτωπο. Ομως, επιτρέψτε μου σήμερα να σας πω με δυο λόγια τα εξής. Εμείς στο Κερατσίνι αυτόν το δρόμο που προτείνει το ΚΚΕ τον ακολουθούμε. Στην αρχή βέβαια διστακτικά, αλλά τώρα αυτός ο δρόμος μας πάει μόνος του.

Οι βασικές θέσεις του φιλειρηνικού κινήματος για το Αιγαίο, προηγούμενα για τη Βοσνία και την Αλβανία, ιδιαίτερα τώρα με το Ιράκ, συσπειρώνουν σήμερα πια σχεδόν όλους τους μαζικούς φορείς της πόλης μας.

Ομως και εμείς στον αγώνα που έδινε ο λαός του Κερατσινίου για τον "δράκο" της ΔΕΗ είμαστε πρώτοι, είμαστε πρώτοι στη μάχη για την ανεργία, πρώτοι στη μάχη τώρα τελευταία που κάνουν οι μαθητές για την παιδεία. Εχουμε αναπτύξει ένα τέτοιο ισχυρό μπλοκ, που σας πληροφορώ ότι δεν υπάρχει κάποιο ξεκίνημα αγώνα, δεν υπάρχει κάποια απαίτηση που να μην φωνάζουν το φιλειρηνικό κίνημα να σταθεί πλάι τους. Πολλές φορές εμείς δημιουργούμε οι ίδιοι τις προϋποθέσεις για να ξεκινήσει ένας τέτοιος αγώνας.

Σήμερα πια, μπορούμε να προσδιορίσουμε ότι ένα μεγάλο κομμάτι του Κερατσινίου, μας ακολουθεί σε κάθε μας εκδήλωση. Και γιατί αυτό; Προσπαθούμε κάθε φορά με ριζοσπαστικό λόγο να συνδέουμε τα ζητήματα της ειρήνης με τα άλλα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός του Κερατσινίου.

Επίσης, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία και πρέπει να δούμε τι εννοούμε όταν λέμε να φτιάξουμε ένα πλατύ μέτωπο, ποιοι χωράνε σ' αυτό το μέτωπο. Γιατί πιστεύω ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού είναι ηθικώς ακέραια άτομα, απλά έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου.

Επίσης, προσπαθούμε να διαμορφώνουμε σιγά - σιγά μέσα σ' αυτό το μέτωπο κριτήρια - και αυτό είναι πολύ σημαντικό - για το ποιος είναι ο ένοχος για όλα αυτά τα βάσανα που περνάει το Κερατσίνι, όλη η Ελλάδα και ο κόσμος. Επίσης τελειώνοντας, θέλω να πω το εξής.

Στην τελευταία εκδήλωση που κάναμε πριν από ένα μήνα περίπου, ήρθε πάρα πολύς κόσμος από το Κερατσίνι. Ηρθαν σχολεία, ήρθαν άνθρωποι της Εκκλησίας, παλαιοημερολογίτες, αστυνομία, δάσκαλοι, όλοι οι φορείς της πόλης μας. Ξέρετε τι έγινε; Στο τέλος αναπτύχθηκε ένας διάλογος. Οι μαθητές του σχολείου καλούσαν τους παπάδες να βγουν στους δρόμους και να αγωνιστούν για την ειρήνη. Μετά απ' αυτό, δώσαμε όλοι ραντεβού για το Μάη.

Τέλος, θέλω να σας μεταφέρω εδώ την αγωνία του λαού του Κερατσινίου ότι πρέπει επιτέλους να αποφασίσουμε για το πώς πρέπει να οργανωθεί αυτό το μέτωπο, ένα δηλαδή γενικό πλαίσιο αρχών, ώστε όλη αυτή η αγανάκτηση και η απελπισία του κόσμου να μπει σε σωστή κατεύθυνση. Σας ευχαριστώ.

Ο "Ρ" ολοκληρώνει σήμερα τη δημοσίευση παρεμβάσεων που έγιναν στην εκδήλωση - δημόσια συζήτηση που διοργάνωσε η ΚΕ του ΚΚΕ το περασμένο Σάββατο για το αντιμονοπωλιακό αντιιμπεριαλιστικό δημοκρατικό μέτωπο πάλης, έκφραση της συμμαχίας της εργατικής τάξης με τη μικρομεσαία αγροτιά, τους επαγγελματοβιοτέχνες και τα άλλα μεσαία στρώματα και τη διανόηση, που θα αγωνίζεται ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και του μπλοκ των δυνάμεων που τη στηρίζουν, για τα συμφέροντα του λαού.