Σε μια κρίσιμη για τα εργασιακά δικαιώματα εποχή, σε μια εποχή που πρώτες οι γυναίκες σπρώχνονται στο περιθώριο της κοινωνίας και κινδυνεύουν να χάσουν όλα τα κεκτημένα, ολοκληρώνεται σήμερα Κυριακή το 7ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, που άρχισε την περασμένη Πέμπτη. Ηταν πραγματικά ένα συνέδριο προβληματισμού, ένα βήμα καταγγελίας, με στοιχεία ατράνταχτα, που δείχνουν τον κατήφορο όπου σπρώχνεται η Ελληνίδα από πολλές πλευρές. Δεκατέσσερα θέματα, είκοσι μία εισηγήσεις, δεκάδες παρεμβάσεις, όλες κοντά στα προβλήματα των πολλών, απλών γυναικών που δεν έχουν βοήθεια από πουθενά. Παραμονές του 21ου αιώνα η ΟΓΕ κρούει τα τύμπανα του πολέμου - της άμυνας και αντεπίθεσης που πρέπει να κάνουν ενωμένες οι γυναίκες πριν τις γυρίσουν πίσω, στις αρχές του αιώνα που φεύγει. Στο 7ο Συνέδριο της ΟΓΕ βρισκόταν σε εγρήγορση η ίδια η συνείδηση του γυναικείου κινήματος, που καλεί σε συλλογική αντίσταση και πάλη, ώστε να μην περάσουν αυτά που θέλουν να μας πείσουν ότι είναι μονόδρομος...
Η αγανάκτηση να μετατραπεί σε οργανωμένη δράση, δράση συλλογική, αυτός είναι ο στόχος μας, διακήρυξε στην εναρκτήρια ομιλία της η πρόεδρος της ΟΓΕ, Καλλιόπη Μπουντούρογλου, μιλώντας για τις πολλές γυναίκες "της πληρωμένης και απλήρωτης εργασίας, τις γυναίκες της διπλής και τριπλής καταπίεσης που βρίσκονται στο στόχαστρο της επέλασης κατά των κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων". "Αυτές οι γυναίκες, τόνισε, θα γίνουν άλλη μια φορά θύματα της ιστορίας, αν δε συνειδητοποιήσουν έγκαιρα ότι αντικειμενικά, με τις ακολουθούμενες πολιτικές προορίζονται για το κοινωνικό περιθώριο, για τους γυναικωνίτες της ιστορίας. Οι συνθήκες μέσα στις οποίες δρούμε και αγωνιζόμαστε είναι σήμερα πολύπλοκες. Δεν είναι δυνατό να προωθήσουμε κανένα αίτημά μας αν δεν το συνδέσουμε με την κυρίαρχη πολιτική, αν δε βάζουμε στόχο ανατροπής αυτής της πολιτικής.
Δεν είναι δυνατό σήμερα να καταγράφουμε μόνο και να καταγγέλλουμε την αυξανόμενη ανεργία, την υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας, της υγείας, την πληρωμή που μας επιβάλλουν στους παιδικούς σταθμούς, τα χαράτσια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και να υποστηρίζουμε συγχρόνως το "όραμα" της Ευρωπαϊκής Ενωσης! ".
Στο σημείο αυτό η ομιλήτρια έκανε κριτική σ' όσες γυναικείες οργανώσεις αρκούνται στις διαπιστώσεις και καταγραφές των προβλημάτων, χωρίς να αναζητούν τις αιτίες και τους υπεύθυνους και προπαντός χωρίς να χαράζουν προοπτικές αγώνα ενάντια στις πολιτικές που προωθούνται σε βάρος των γυναικών.
"Σήμερα, είπε, το γυναικείο κίνημα δεν είναι πρόθυμο - όπως παλιά - να αντισταθεί ακόμα και για να κρατηθούν κατακτήσεις για τις οποίες αγωνίστηκε ενωμένο. Στην πλειοψηφία του, εδώ και μερικά χρόνια έχει υιοθετήσει τον "επιδοτούμενο φεμινισμό", αρκείται στις επιδοτούμενες διοργανώσεις, μακριά από τις γυναίκες, τις πολλές γυναίκες που απογοητευμένες απομακρύνονται από τις οργανωμένες γυναικείες δυνάμεις.
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στον πολιτισμό, μιλώντας για τον προγραμματισμό της επόμενης τριετίας και επισήμανε την έλλειψη ενημέρωσης των γυναικών για όσα τις αφορούν, καθώς και το ότι οι εργαζόμενες είναι πιο ευάλωτες στην τρομοκρατία που ασκείται όλο και περισσότερο στους χώρους δουλιάς". Οπου διοργανώσαμε εκδηλώσεις για τα νέα ασφαλιστικά και εργασιακά μέτρα οι γυναίκες εμφανίζονταν σαν να τα άκουγαν για πρώτη φορά! Η ανασφάλεια, η απειλή της ανεργίας, η απειλή της απόλυσης καθιστούν όλο και πιο δύσκολη τη συνάντησή μας με τις εργαζόμενες γυναίκες στους χώρους δουλιάς, είναι πιο ευάλωτες στην ασκούμενη τρομοκρατία, γεγονός που επιδρά σε όλη την οικογένεια. Εγκλωβίζονται στην ανεύρεση της ατομικής λύσης...
Εμείς, υπογράμμισε, θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε στην ενότητα του γυναικείου κινήματος και θα προσπαθήσουμε γι' αυτήν σε όσα ζητήματα μας ενώνουν".
"... Είναι χαρακτηριστικό ότι ιδιαίτερα στην περιφέρεια αλλά και στις συνοικίες οι σύλλογοι της ΟΓΕ είναι οι μόνοι που γνωρίζουν οι γυναίκες, οι αρχές, οι αρμόδιοι, τα ΜΜΕ. Δεν είναι βέβαια τυχαίο, αφού αυτές είναι που θα βρεθούν αμέσως δίπλα σε κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα και στους αγώνες των γυναικών της περιοχής. Ηταν οι μόνες που βρέθηκαν αμέσως στα μπλόκα των αγροτών δίπλα στις αγωνιζόμενες αγρότισσες. Κύριες προτεραιότητες της ΟΓΕ για το άμεσο μέλλον τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά, η κοινωνική πολιτική, το οικογενειακό δίκαιο, η ερασιτεχνική πολιτιστική δημιουργία, ανάμεσα στις γυναίκες και μια πιο στενή συνεργασία με τις γυναικείες επιτροπές του συνδικαλιστικού κινήματος".
Σημαντικές εισηγήσεις, συζητήσεις στρογγυλού τραπεζιού και μεμονωμένες παρεμβάσεις για προβλήματα που ταλανίζουν τις απλές γυναίκες ακούστηκαν στη διάρκεια του τριημέρου. Αποκαλυπτικά στοιχεία από τις έρευνες που έγιναν στο Πέραμα και τη Θεσσαλία, έδειξαν τη ραγδαία χειροτέρευση των γυναικών στα αστικά κέντρα, ενώ η έρευνα για την τρίτη ηλικία που έγινε στη Σάμο ζωγράφισε με μελανά χρώματα την εγκατάλειψη που βιώνουν τα "περήφανα γηρατειά". Σημειώνουμε παρακάτω μερικά χαρακτηριστικά στοιχεία από τις εισηγήσεις που ακούστηκαν:
Αμαλία Τασούλα, Σταυρίτσα Αντωνα.
Είναι φανερό ότι οι αποφάσεις του ΟΗΕ για Κύπρο ενιαία, κυρίαρχη, ανεξάρτητη παραπέμπονται στις ελληνικές καλένδες και εγκαταλείπονται και τυπικά. Η Κύπρος οδηγείται σε ΝΑΤΟποίηση, διχοτόμηση. Είναι πρόκληση η άνευ όρων παράδοση της άμυνας της χώρας μας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων της, στα ΝΑΤΟικά επιτελεία. Είναι πρόκληση, ιδιαίτερα για τις γυναίκες, να πληρώνουν με δήθεν ειρηνευτικές διαδικασίες το θάνατο, τον ξεριζωμό, την προσφυγιά, τους βιασμούς, την πορνεία, το χαμό των οικογενειών τους, το χαλασμό των σπιτιών τους και της πατρίδας τους γιατί έτσι αποφασίζουν οι σύγχρονοι "ειρηνευτές". Μήπως με τη μελλοντική στράτευση των γυναικών δε δημιουργούνται ερωτηματικά;
Η ειρήνη στα Βαλκάνια κινδυνεύει. Ο ετήσιος τζίρος από το εμπόριο όπλων ξεπερνάει το ένα τρισ. δολάρια, ενώ δεκαπέντε εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα. Ισως να είναι η ώρα μηδέν αν δεν αντιδράσουμε...
"Τα πρότυπα που προβάλλει η τηλεόραση δεν ανταποκρίνονται ούτε στη γυναίκα εργαζόμενη, ούτε στις ανάγκες μας, ούτε στον πολιτισμό μας. Είναι ψεύτικα και επικίνδυνα, τόνισε η αντιπρόεδρος της ΟΓΕ, Μαρί Πρίφτη, στη συζήτηση στρογγυλού τραπεζιού. Συνειδητά αποσιωπούν, παρακάμπτουν ή διαστρεβλώνουν τα οξυμένα γυναικεία προβλήματα ενώ είναι απούσα η γυναίκα που δρα, παράγει, σκέφτεται, αγωνίζεται".
"Πολιτισμός δεν είναι απλά υπόθεση ψυχαγωγίας, υπογράμμισε η φιλόλογος Αννεκε Ιωαννάτου. Είναι η ίδια η συνείδηση ενός λαού και γι' αυτό ακριβώς εντείνεται η επίθεση κατά του πολιτισμού. Ιδιαίτερο θύμα της χειραγώγησης από τα ΜΜΕ είναι η γυναίκα, που είναι η πρώτη πηγή ιδεολογικών πληροφοριών για τα παιδιά και τη θέλουν φορέα συντηρητισμού", παρατήρησε.
"Δυστυχώς είναι ελάχιστες οι δημοσιογραφικές δουλιές που απευθύνονται στις γυναίκες, είπε η δημοσιογράφος Κάλια Παπαδοπούλου. Αντίθετα, οι αξίες που προωθούνται από τα ΜΜΕ για το γυναικείο φύλο είναι: Η υπεροχή του ατόμου έναντι του συνόλου, ο ατομισμός, η οικονομική άνοδος, η ομορφιά σαν καταναλώσιμο προϊόν, η σεξουαλικότητα, ένας προτεινόμενος τρόπος ζωής - το λεγόμενο LIFE STYLE, η καλή σύζυγος, μητέρα, νοικοκυρά, ή οι διάσημες επώνυμες ισχυρές γυναίκες που όλα τα προλαβαίνουν χάρη στο δυναμισμό τους. Ομως αποσιωπάται τελείως η οικονομική τους κατάσταση!..
Σούλα Βλησίδου,μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ
Αγροτικά ιατρεία και Κέντρα Υγείας δεν καλύπτουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες. Οι γυναίκες της μειονότητας "κατηγορούνται" ότι κάνουν πολλά παιδιά, όμως καμία μέριμνα δεν υπάρχει για ενημέρωση, για οικογενειακό προγραμματισμό, προστασία της μητρότητας, βρεφονηπιακούς σταθμούς. Η συντριπτική πλειοψηφία τους και κυρίως στα χωριά, παντρεύονται πολύ μικρές, κάνουν πολλά παιδιά, ζουν με τα πεθερικά, δουλεύουν στα χωράφια, υπακούουν και υποτάσσονται πλήρως στον άντρα. Απαιτείται ταυτόχρονα η δράση των γυναικείων συλλόγων μας στη Θράκη να στραφεί αποφασιστικά στην επαφή με αυτές τις γυναίκες, στην προβολή και δράση για τα προβλήματά τους. Χρειάζεται η ένταξή τους στο μαζικό και συνδικαλιστικό κίνημα.
Κατερίνα Τσιμπουκάκη, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ
Ελευθερία Θωμά, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Δεσκάτης.
Το 25% των Ελληνίδων ηλικίας πάνω από 18 χρόνων δεν έχει υποβληθεί σε γυναικολογική εξέταση, το 88% δεν έχει κάνει μαστογραφία για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού, ενώ το 57% δεν έχει κάνει ποτέ τεστ "Παπανικολάου". Είναι απαραίτητη η οργάνωση κέντρων προληπτικής ιατρικής για τις γυναίκες σε όλη τη χώρα και η επέκταση των κέντρων οικογενειακού προγραμματισμού.
Μαρία Τυμπανίδου,πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Αρτας
Αννα Κασάπη, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ.
Μαρί Πρίφτη, αντιπρόεδρος της ΟΓΕ
Παπαοικονόμου Μάτα, πρόεδρος του Συλλόγου
Αγγελική Βαλεοντή - Δεμερτζή
Συμπληρώθηκαν 390 ερωτηματολόγια σε Σάμο, Ικαρία και Φούρνους.
Την ευθύνη για τη φροντίδα της μεγάλης πλειοψηφίας των ηλικιωμένων έχουν οι γυναίκες της οικογένειας. Οι περισσότεροι συμβιώνουν με μέλη της οικογένειάς τους. Τα δύο τρίτα παίρνουν συντάξεις πείνας.Ενα μέρος των δαπανών τους εξοικονομείται από την ιδιοκατοίκηση που αναφέρεται από το σύνολο σχεδόν των ηλικιωμένων.
Η τηλεόραση αποτελεί το κυριότερο μέσο ψυχαγωγίας. Το ένα τρίτο των ηλικιωμένων δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί.Στο σύνολό τους δεν έχουν δεχτεί ποτέ επίσκεψη από επισκέπτρια υγείας ή κοινωνική λειτουργό, ενώ χρειάζονται τις υπηρεσίες τους.
Οι ηλικιωμένοι στα γηροκομεία του νομού δέχονται επισκέψεις κατά αραιά διαστήματα από άτομα του συγγενικού τους περιβάλλοντος. Θα ήθελαν να επικοινωνούν με φίλους και γείτονες αλλά δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Στα γηροκομεία υπάρχει έλλειψη προσωπικού στην καθαριότητα, στην ικανοποίηση αναγκών διαίτης, στη δυνατότητα πρόσβασης σε ιατρικές και υγειονομικές υπηρεσίες. Οταν θα ξεκληριστεί η αγροτιά, από ποιους θα στηρίζονται πια οι ηλικιωμένοι που θα έχουν μείνει πίσω φτωχοί και ανήμποροι;
Ρίτσα Ρούση, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ
Δεκαπέντε χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο εγκαταλείπουν την υποχρεωτική εκπαίδευση για να βοηθήσουν με την εργασία τους την οικογένεια, ενώ στις ηλικίες 15 - 19 χρόνων ο αριθμός αυτός φτάνει στο ύψος των 120.000. Πρόκειται κυρίως για παιδιά οικονομικά ασθενέστερων οικογενειών, αναλφάβητων και προσφύγων. Από αυτά το 30% δουλεύει με την οικογένεια και το 42% αλλού, ενώ μόνο το 18,5% είναι ασφαλισμένα. Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Αιγαίου αποκάλυψε ότι το 27% των παιδιών, σε δείγμα 300 μαθητών ηλικίας 11 - 18 χρόνων, εργάζονται. 40% των εργατικών ατυχημάτων αφορά ανήλικους ασφαλισμένους. (Δεν περιλαμβάνονται των ανασφάλιστων).
Ρούλα Χαλάτση, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ
Στην πατρίδα μας 20.000 παιδιά το χρόνο κακοποιούνται. Απ' αυτά τα 4.000 σοβαρά. Ενώ τα 100 μένουν ανάπηρα.
Πάνω από ένα εκατομμύριο παιδιά σε όλο τον κόσμο οδηγούνται στην πορνεία. Στη χώρα μας εκδίδονται 2.930 ανήλικα, από τα οποία τα 2.045 είναι κορίτσια και 525 αγόρια. Υπολογίζεται ότι ένας προαγωγός παιδιών κερδίζει περίπου ένα εκατομμύριο δραχμές την ημέρα, από την εκμετάλλευση 3 - 4 ανήλικων.
Πάνω από 250 εκατομμύρια παιδιά έως 15 χρόνων σε όλο τον κόσμο εργάζονται σε συνθήκες δουλείας ή με μισθούς πείνας.
Σοφία Θωμαρέη, μέλος του Συλλόγου Κερατσινίου "Στοργή του Παιδιού".
Θέλουμε μια αγωνιστική, διεκδικητική ΤΑ, που θα διεκδικεί κρατική επιχορήγηση για τη δημιουργία και λειτουργία επαρκών βρεφονηπιακών σταθμών και να μην επιβαρύνονται οικονομικά οι γονείς. Κέντρων δημιουργικής απασχόλησης, ανοιχτών κέντρων υπερηλίκων και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Να αξιώνει την αναβάθμιση της δωρεάν δημόσιας παιδείας και την κατάργηση της διπλής βάρδιας στα σχολεία. Να λειτουργεί κέντρα Οικογενειακού Προγραμματισμού, δημοτικά ιατρεία, πάντα με τις ανάλογες επιχορηγήσεις από το υπουργείο Υγείας.
Να μην υλοποιεί τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης ή άλλα παρεμφερή αντιλαϊκά προγράμματα που καταργούν εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων.
Επιμέλεια: Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ
Εργασιακές σχέσεις, Κοινωνική Ασφάλιση, νέες τεχνολογίες: Κατίνα Καραμάνου, γεν. γραμ. της ΟΓΕ.
- Με το επαίσχυντο "σύμφωνο εμπιστοσύνης προς το 2000" ενταφιάστηκαν τα εργατικά δικαιώματα, μπήκε τορπίλη στις συλλογικές συμβάσεις, στην πλήρη απασχόληση, στέλνοντας ξανά τις γυναίκες στα σπίτια τους. Ετοιμο προς κατάθεση είναι και το σχετικό νομοσχέδιο. Πρόσφατα πέρασε σε νομό διάταξη που καθιερώνει τη μερική απασχόληση και στις ΔΕΚΟ. Σύμφωνα με στοιχεία της EUROSTAT, η Ελλάδα είναι από τις χώρες που παρατηρούνται τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας των γυναικών. Ειδικά η ανεργία των νέων γυναικών ανέρχεται σε ποσοστό 37% έναντι του 23% στην Ευρώπη.
- Οι βιομήχανοι με έγγραφό τους ενημερώνουν την κυβέρνηση ότι είναι δυσβάσταχτα βάρη τα δικαιώματα των μητέρων, άδειες κλπ. και ότι δε θα προσλαμβάνουν γυναίκες αν κάποιος φορέας στα πλαίσια της κοινωνικής αλληλεγγύης δεν αναλάβει αυτά τα έξοδα που είναι αρνητικά για την ανταγωνιστικότητα.
- Νέες κοπέλες καλούνται να παρακολουθήσουν "σεμινάρια" και μετά τη λήξη των σεμιναρίων τις χρησιμοποιούν για διαφημίσεις σε σπίτια ή για "συνοδεία" και "παρέα" κυρίων.
- Καταγγελίες γυναικών για σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία γίνονται συχνά στη ΓΣΕΕ και σε γυναικείες οργανώσεις. Για να βοηθήσουν δήθεν τη γυναίκα, σύμφωνα με εντολές της ΕΕ προβαίνουν, στη δημιουργία "γυναικείων θεσμών", "διακομματικές επιτροπές", "δίκτυα", "παρατηρητήρια". Θεσμοί που χρηματοδοτούνται αδρά από τα προγράμματα της ΕΕ και έχουν σκοπό να ελέγχουν την αγανάκτηση των γυναικών και να τις στρέφουν προς ανώδυνες κατευθύνσεις. - Ερευνα που διεξάγεται σε διεθνές επίπεδο και περιλαμβάνει τη χώρα μας, δείχνει ότι η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών στην εκπαίδευση και την εργασία θα εξελιχθεί σε ένα νέο επίπεδο ανισοτιμίας των δύο φύλων.
- Τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης (ΤΣΑ) είναι μια ύπουλη μεθόδευση που σκοπεύει να περάσει τη μερική απασχόληση, να καταργήσει τις Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις και να προσανατολίσει τους εργαζόμενους και κύρια τις γυναίκες σε εργασίες χωρίς σταθερότητα και προοπτική.
- Η ανεργία, η μερική απασχόληση, η "μαύρη εργασία", το φασόν, πλήττουν κύρια τη γυναίκα, ενώ στερούν την ΚΑ από ασφαλιζόμενες και εισφορές, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των ανασφάλιστων είναι γυναίκες.
- Η γυναίκα εργάζεται σε πολλές επιχειρήσεις 2 - 4 ώρες την ημέρα (σούπερ μάρκετ, ξενοδοχεία, εμπορικά καταστήματα κλπ. ) τις περισσότερες φορές χωρίς κοινωνική ασφάλιση.
- Καταργείται κάθε θετική διάταξη στο όνομα της ανύπαρκτης ισότητας.
- Η γυναίκα καλείται να υποκαταστήσει την υποχρέωση του κράτους πρόνοιας.
- Οι εργαζόμενες με εξαρτημένη εργασία θεωρούνται... εργολάβοι και αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών, με αποτέλεσμα να στερούνται τα εργατικά τους δικαιώματα και την κοινωνική ασφάλιση.
- Η αγρότισσα με το νέο νόμο για την ασφάλιση, που καθιστά υποχρεωτική την ασφάλιση για τα μέλη της οικογένειας που ασχολούνται με αγροτικές εργασίες, θα είναι το εξιλαστήριο θύμα όταν η οικογένεια δε θα μπορεί να ανταποκριθεί στις αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές.
Η κοινωνική ασφάλιση βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Υπεύθυνος; Το δημογραφικό φυσικά, το κλασικό άλλοθι! Η αλήθεια όμως βρίσκεται στο γεγονός ότι: Από εισφοροαπαλλαγή και εισφοροδιαφυγή "πέταξαν" την τελευταία δεκαετία πέντε τρισ. δραχμές από τα Ταμεία. Την τελευταία 30ετία τα Ταμεία έχασαν από την καταλήστευση των αποθεματικών τους από το κράτος περίπου πέντε τρισ. δραχμές - ένας ολόκληρος προϋπολογισμός! Το κράτος πρόσφερε κοινωνική πολιτική μέσα από τα Ταμεία χωρίς να δώσει δραχμή από τον προϋπολογισμό.
Τι προτείνει το κράτος για λύση; Κατάργηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης. Αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Αύξηση χρονικών προϋποθέσεων (ημερομισθίων). Μείωση παροχών, κατάργηση του κανονισμού βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και μείωση των εισφορών των εργοδοτών. Ανταποδοτικότητα...
Δεκαπέντε χρόνια μετά την εφαρμογή της εννιάχρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης 500.000 νέοι 14 - 29 χρόνων δεν μπόρεσαν να την αποκτήσουν. Ενα στα πέντε παιδιά δεν κατορθώνει να τελειώσει το γυμνάσιο. 53% του πληθυσμού διαθέτει μόνο απολυτήριο δημοτικού, ενώ στην ΕΕ το ποσοστό αυτό είναι 17%. Η θεσμοθέτηση του ενιαίου λυκείου οδηγεί σε ένα συνονθύλευμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πολλών ταχυτήτων, η οποία χορηγεί διαφόρων ειδών και "αξίας" πτυχία. Το σχολείο μετατρέπεται σε ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο, ενώ ταυτόχρονα ακυρώνεται ο παιδαγωγικός ρόλος των καθηγητών. Θα εξαφανιστεί το πνεύμα συλλογικότητας και ομαδικής προσπάθειας μέσα στη σχολική ζωή του λυκείου.
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και η κατάργηση της επετηρίδας χρησιμοποιείται για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση. Με την κατάργηση της μονιμότητας, οι πρώτες που θα χτυπηθούν ή που θα βρεθούν εκτός των τειχών, θα είναι οι γυναίκες εκπαιδευτικοί, που αποτελούν και την πλειοψηφία του κλάδου.
Η μέση ηλικία έναρξης της χρήσης οποιασδήποτε ναρκωτικής ουσίας είναι τα 16 χρόνια. Το 1/3 όμως των ατόμων που συμμετείχε στην έρευνα του ΚΕΘΕΑ άρχισε τη χρήση νωρίτερα από την ηλικία των 14 χρόνων. Οι καταδίκες ανήλικων για διακίνηση και χρήση μεταξύ 1994 και 1995 αυξήθηκαν κατά 633%, σύμφωνα με ανακοίνωση του δικαστηρίου ανήλικων. Ο νόμος καθιερώνει την επίσημη χορήγηση του υποκατάστατου από το κράτος (μεθαδόνη). Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές, το 96% των ηρωινομανών ξεκίνησαν ως χρήστες "μαλακών ουσιών". Οσον αφορά στην πρόταση για αποποινικοποίηση της χρήσης: αποκρύπτεται το γεγονός ότι οι χώρες που εφάρμοσαν το συγκεκριμένο μέτρο έχουν ανακρούσει πρύμναν. Γιατί οδήγησε σε αύξηση της διακίνησης και του αριθμού των ατόμων που κάνουν χρήση ναρκωτικών.
Η γυναίκα μετανάστρια συνθλίβεται στον ολετήρα της διπλής καταπίεσης, της ανισοτιμίας στην εργασία και στην πληρωμή, στις κάθε είδους διακρίσεις, στους διπλούς, τριπλούς ρόλους στο σπίτι, αλλά και με τεράστιο ψυχικό κόστος, αφού αναγκάζεται να εγκαταλείψει τα παιδιά της στους ηλικιωμένους γονείς της. Η πορνεία, το σύγχρονο αυτό σκλαβοπάζαρο είναι η πρώτη επιλογή εργασίας που προσφέρεται στις αλλοδαπές. Οι γυναίκες μετανάστριες γίνονται θύματα εξαναγκασμού σε πορνεία.
επιτροπής γυναικών Ομοσπονδίας ελληνικών κοινοτήτων Γερμανίας.
Μετά από σαράντα χρόνια παραμονής, ακόμα έχουν τη χαμηλότερη μόρφωση, κατατάσσονται στις κατώτερες ομάδες αμοιβής, οι θέσεις εργασίας τους σε περίοδο οικονομικής κρίσης είναι ανασφαλείς, η νομική τους θέση χωρίς κατοχύρωση, είναι θύματα καθημερινών διακρίσεων, υπόκεινται περισσότερο σε ψυχοσωματικές ασθένειες, είναι θύματα της ανεργίας, 12,5% η ανεργία στη Γερμανία σήμερα, σχεδόν διπλάσια στους μετανάστες. Στους νέους Ελληνες ξεπερνάει το 35%.
Πλήττονται από τους νόμους, αντιμετωπίζουν προβλήματα με τους βρεφονηπιακούς σταθμούς που κλείνουν, δυσκολεύονται να καταβάλουν τα ασφάλιστρα συμμετοχής στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αφού έχουν αυξηθεί, διαμαρτύρονται για τις περικοπές στην παιδεία.