Την ανάγκη της άμεσης και οργανωμένης αντίδρασης των εργαζομένων, ενάντια στην πολυμέτωπη επίθεση που δέχεται σήμερα το εργατικό κίνημα, υπογράμμισε χτες στην παρέμβασή του στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση, ο βουλευτής του ΚΚΕ Μήτσος Κωστόπουλος.

"Το ζήτημα που κουβεντιάζουμε - κυρίως το ζήτημα αυτό - είναι ζήτημα ιδεολογικό, ζήτημα ταξικής προσέγγισης και ανάλυσης, ζήτημα πολιτικής πρακτικής", επισήμανε ξεκινώντας την ομιλία του ο Μήτσος Κωστόπουλος, σημειώνοντας ότι σήμερα βρίσκεται στο στόχαστρο το "μίνιμουμ πλαίσιο κοινωνικών, ασφαλιστικών, προνοιακών, πολιτικών, συνδικαλιστικών δικαιωμάτων" που διαμορφώθηκε με τους αγώνες των εργαζομένων. Τόνισε δε ότι "η γραμμή που χαράσσεται είναι απλή, σαφής, απάνθρωπη: Ενταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων με διάφορες δικαιολογίες, που πολλές φορές είναι για γέλια. Λόγου χάριν όποιος υποστηρίζει ότι τα σύγχρονα δεδομένα επιβάλλουν τη μείωση του χρόνου εργασίας είναι "δογματικός" και όποιος λέει το 8ωρο να γίνει 9ωρο και 10ωρο είναι μοντέρνος "εκσυγχρονιστής"".

Παράλληλα ο Μήτσος Κωστόπουλος συμπλήρωσε ότι οι νεοφιλελεύθερες επιλογές που επιχειρείται να προωθηθούν με βάση και τις αποφάσεις του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, νομιμοποιούν σήμερα το εργατικό κίνημα "να πει ΟΧΙ σ' αυτές τις επιλογές, με όποια μέσα και τρόπους αντίστασης επιλέξει, προκειμένου να υπερασπιστεί αυτά που κατέκτησε". "Τίθεται δηλαδή το ζήτημα της ανατίναξης όλων των γεφυρών προς τα πίσω, με ό,τι αυτό συνεπάγεται", είπε χαρακτηριστικά.

Καταλήγοντας ο Μήτσος Κωστόπουλος, τόνισε πως "η σημαντική πολιτική πρόταση των κομμουνιστών για συγκρότηση αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού μετώπου δεν έγινε ούτε σαν μπλόφα, ούτε από παραξενιά. Συνυπολόγισε ότι η κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα συνιστά μια πρωτόγνωρη στα τελευταία 80 χρόνια επίθεση του κεφαλαίου στα εργασιακά δικαιώματα, στο ίδιο το εργατικό κίνημα. Συνυπολόγισε ότι αυτή την επίθεση πραγματοποιεί ένα μπλοκ πολιτικών δυνάμεων που δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν είναι νεοσυντηρητικές ή σοσιαλδημοκρατικές. Ενα μπλοκ που οχυρώνεται πίσω από θεοκρατικές θεωρίες, ότι τάχα είναι μοιραίο να μη μείνει τίποτα όρθιο. Απευθυνόμενοι προς κάθε εργάτη, όπου κι αν ανήκει, προς κάθε δημοκράτη, προς κάθε προοδευτικό και λογικό άνθρωπο τονίζουμε ότι για να αποτρέψουμε τους μεγάλους κινδύνους, θα το καταφέρουμε μόνο με την ένταση στο έπακρο όλων των δυνάμεων, με την ικανότητα για τη χρησιμοποίηση κάθε, έστω και της παραμικρής ρωγμής, όπως και κάθε, ακόμα και της παραμικρής δυνατότητας, για μαζικό σύμμαχο, έστω προσωρινό, ασταθή". Αυτό λέμε. Αυτό είναι το μέτωπο των εργαζομένων, το μέτωπο των προοδευτικών δυνάμεων, ενάντια στο μέτωπο της αντίδρασης.

Κατηγορώντας την κυβέρνηση κυρίως για την "άρνηση διαλόγου" και αθωώνοντας πλήρως την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τις εντολές της οποίας ακολουθεί ο Κ. Σημίτης και στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, ο πρόεδρος του ΣΥΝ - που είχε και την πρωτοβουλία για τη χτεσινή συζήτηση - προσπάθησε εις μάτην να εμφανίσει την εικόνα μίας αντιπολιτευτικής τακτικής.

Κύριο σχήμα στο οποίο στηρίχτηκε η ομιλία του ήταν η "καλή" Ευρωπαϊκή Ενωση από τη μία μεριά, που δείχνει ευαισθησία στον κοινωνικό τομέα, και η "κακή" κυβέρνηση από την άλλη, που δε συμμορφώνεται στις "ανθρώπινες" επιλογές της ΕΕ.

Χαρακτηριστικό αυτής της αντίληψης είναι και η άποψη που ανέπτυξε ο Ν. Κωνσταντόπουλος, σύμφωνα με την οποία στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης βελτιώνεται συνεχώς η κοινωνική προστασία ενώ στην Ελλάδα μειώνεται η δαπάνη για την κοινωνική προστασία. Τη στιγμή που η πορεία προς την ΟΝΕ συνεπάγεται για τους λαούς όλων των ευρωπαϊκών κρατών χτύπημα των κοινωνικών κατακτήσεων, ο πρόεδρος του ΣΥΝ δήλωσε ότι "αυτές οι χώρες αυξάνουν τις δαπάνες κοινωνικής προστασίας και μπαίνουν στην ΟΝΕ. Η Ελλάδα μειώνει τις δαπάνες κοινωνικής προστασίας και μένει εκτός ΟΝΕ".

Ο πρόεδρος του ΣΥΝ ανακάλυψε ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση "προτρέπει τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών να θεσμοθετήσουν την εξασφάλιση ενός ελαχίστου επιπέδου διαβίωσης για όλους τους πολίτες" και η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα "χωρίς πολιτική για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού".

Για το θέμα του διαλόγου για την προώθηση των αντιδραστικών αλλαγών, ο Ν. Κωνσταντόπουλος είπε ότι η κυβέρνηση, "όχι μόνο δε χρησιμοποιεί το διάλογο σαν μέσο επίτευξης ουσιαστικής συναίνεσης, αλλά ανατρέπει προγενέστερες θεσμοθετημένες διαδικασίες διαλόγου και περιθωριοποιεί την αξία και το ρόλο που έχει ο κοινωνικός διάλογος στην αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων".

Με τη φράση "η άσκηση της κοινωνικής πολιτικής δεν μπορεί να στηρίζεται αποκλειστικά σε επιδοματική πολιτική" που αποτελεί συμπύκνωση της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, ο πρωθυπουργός έδωσε το στίγμα της ακολουθούμενης κυβερνητικής πολιτικής στον κοινωνικό τομέα.

Ο Κ. Σημίτης, στην ομιλία του, αφού ξεκαθάρισε για μία ακόμα φορά ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να ανταποκριθεί στις διεθνείς προκλήσεις και τη δημιουργία της ΟΝΕ, είπε ότι "το κοινωνικό κράτος δεν είναι για μας ένα σύστημα επιδομάτων που χορηγούνται χωρίς κριτήρια για τις πραγματικές ανάγκες των επιδοτούμενων, χωρίς καμία αξιολόγηση για το αποτέλεσμα που έχουν".

Βέβαια, κατά τον πρωθυπουργό η κυβέρνηση ενισχύει την κοινωνική πρόνοια και μάλιστα όπως ισχυρίστηκε ο Κ. Σημίτης, "η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη στην οποία το κράτος πρόνοιας όχι μόνο δε συρρικνώνεται αλλά ενισχύεται". Για να στηρίξει δε τον παραπάνω ισχυρισμό, παρέθεσε μία σειρά από νούμερα. Συγκεκριμένα, είπε ότι οι κοινωνικές δαπάνες ως ποσοστό των συνολικών πρωτογενών δαπανών του προϋπολογισμού αυξήθηκαν από 23,3% το 1993 στο 26,3 το 1997.

Προσβάλλοντας κάθε έννοια κοινής λογικής, ισχυρίστηκε ότι την περίοδο της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ 1994 - 97 "το πραγματικό εισόδημα των μισθωτών αυξάνεται κατά μέσο όρο 3%, ενώ η μέση πραγματική σύνταξη Δημοσίου, ΙΚΑ και λοιπόν Ταμείων αυξάνεται 7,2% συνολικά, του δε ΟΓΑ κατά 31,5%"!

Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος και επιχειρώντας να αντικρούσει το επιχείρημα ότι η Ελλάδα γίνεται όλο και φτωχότερη, είπε ότι η αλήθεια είναι πως "η διαχρονική αύξηση του εισοδήματος βελτίωσε το μέσο βιοτικό επίπεδο ακόμη και των χαμηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων, ότι στην Ελλάδα παρατηρείται βελτίωση, αντίθετα με τις εξελίξεις σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ότι ιδίως τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες ζωής συνεχώς καλυτερεύουν".

Κατά τον πρωθυπουργό η ανεργία τα τελευταία τέσσερα χρόνια αυξήθηκε οριακά κατά 0,6%, ενώ η κυβέρνησή του "μέσω της ανάπτυξης" δημιούργησε μεταξύ 1993 και 1997 134.000 νέες θέσεις εργασίας, έναντι μόλις 1.100 θέσεων το 1990 - 93. Υπερασπιζόμενος το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων που καταργεί ακόμα και το οκτάωρο, είπε ότι "δημιουργείται ένα πρότυπο εργασίας που θα ευνοήσει την αύξηση της απασχόλησης και θα διευκολύνει την ένταξη των νέων στην παραγωγή" και ανακοίνωσε ότι μέσα στον Ιούνη η κυβέρνηση θα παρουσιάσει στη Βουλή το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό.

Την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων ως... "αντίδοτο" για την καταπολέμηση της ανεργίας και την ενίσχυση των κοινωνικών δαπανών, πρότεινε χτες στη Βουλή ο πρόεδρος της ΝΔ Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Για "απόλυτη απώλεια επαφής με τη σημερινή πραγματικότητα" κατηγόρησε την κυβέρνηση, αρχίζοντας την παρέμβασή του ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, σημειώνοντας ότι ο μόνος τρόπος αύξησης των δαπανών για την κοινωνική πολιτική είναι ο "περιορισμός της δημόσιας σπατάλης". Ο πρόεδρος της ΝΔ υποστήριξε επίσης ότι "η ελεύθερη αγορά δεν αντιστρατεύεται την κοινωνική συνοχή", λέγοντας πως η κοινωνική πολιτική πρέπει να στηριχτεί στη δίκαιη φορολόγηση και στην αξιοποίηση των πόρων αυτών στην κατεύθυνση της ενίσχυσής της.

Είπε δε ότι η κυβέρνηση σήμερα λόγω των "αγκυλώσεων" και των "δεσμεύσεών" της δεν μπορεί να ακολουθήσει μια πολιτική ανάπτυξης. Σε αυτό το σημείο θεώρησε ότι βρίσκεται και η αιτία της αύξησης της ανεργίας, αφού η κυβέρνηση δεν προχωρά στις κατάλληλες "διαρθρωτικές αλλαγές" "στον μεγάλο ασθενή της κοινωνίας μας που είναι το κράτος". Επί της ουσίας ζήτησε ακόμα μεγαλύτερη ένταση στις ιδιωτικοποιήσεις κρατικών οργανισμών. Ιδιαίτερα στάθηκε στο θέμα της "Ολυμπιακής Αεροπορίας", υπενθυμίζοντας την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για δημιουργία Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής.

Η "αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος" είναι η λύση στα προβλήματα της φτώχειας και της ανεργίας υποστήριξε χτες στη Βουλή ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, Δημήτρης Τσοβόλας,επιχειρηματολογία που χρησιμοποιούσε και ως υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, παράλληλα μίλησε για "μοίρασμα" του κόστους των αναγκαίων αναδιαρθρώσεων.

Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε, η αναδιανομή πρέπει να γίνει "υπέρ των μικρών και μεσαίων εισοδηματικών τάξεων", έτσι ώστε "θα δίνει προοπτική για δίκαιη κατανομή του εθνικού εισοδήματος, αλλά και του κόστους του εκσυγχρονισμού και της πολύπλευρης ανάπτυξης της χώρας μας".

Οσον αφορά την πορεία προς την ΟΝΕ είπε πως "η ONE δεν ανταποκρίνεται στο όραμα της Ενωμένης Ευρώπης των λαών, απλά μετατρέπει την Ενωμένη Ευρώπη σε ένα απέραντο χρηματιστήριο και σε παράδεισο για τους διεθνείς κερδοσκόπους. Το απάνθρωπο κι αποκρουστικό νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης, που προβλέπεται από τις Συνθήκες του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ, θα οδηγήσει μοιραία σε κοινωνικές αναστατώσεις".