Η ανεργία στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά φτάνει στο 25%. Η υποταγμένη στην κυβέρνηση Δημοτική Αρχή του Κερατσινίου συμβιβασμένη με την Κεντρική Εξουσία περιορίζεται σε ευχολόγια συμπαράστασης στους εργαζόμενους και τους άνεργους. Παράλληλα βολεύει κάποιους "ημέτερους" στις υπηρεσίες του δήμου και αποφασίζει ερήμην του Δημοτικού Συμβουλίου την εφαρμογή των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης που δεν είναι τίποτε άλλο από μια άλλη μορφή ομηρίας και υποαπασχόλησης 2 - 4 ωρών τη μέρα για ένα χρόνο με αμοιβές κάτω από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση. Η "Δημοτική Αγωνιστική Συσπείρωση" Κερατσινίου διοργάνωσε την παραμονή της Πρωτομαγιάς συγκέντρωση - απάντηση σ' αυτή την κατάσταση.

"Η Δημοτική μας Κίνηση έχει αποδείξει με τη δράση της ότι δε συμβιβάζεται με αυτές τις πολιτικές. Τις αντιπαλεύει με όσα μέσα διαθέτει και καλεί τους συνδημότες μας να κάνουν το ίδιο", τόνισε η επικεφαλής της ΔΑΣ Ελένη Παπαδοπούλου. "Εμείς δε συμφωνούμε στο "δε γίνεται τίποτα". Πιστεύουμε στον ενωμένο αγώνα του λαού. Ο αγώνας αυτός έφερε αποτελέσματα στο παρελθόν. Πρέπει να συνεχιστεί και σήμερα. Δεν υπάρχει άλλο όπλο από την ενωμένη πάλη των εργαζόμενων", πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας: "Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ανεργία είναι προϊόν αυτού του ίδιου του κοινωνικού συστήματος. Είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Μάαστριχτ. Η πολιτική της "Λευκής Βίβλου". Το ίδιο αυτό σύστημα προβάλλει κυνικά σαν λύση του προβλήματος τη "λύση" του μισοάνεργου, του μισοεξαθλιωμένου, του μισοαπασχολούμενου".

Καταλήγοντας η επικεφαλής της ΔΑΣ υπογράμμισε: "Είμαστε σίγουροι πως αν όλοι πιστέψουμε και πάλι στη δύναμη του μαζικού κινήματος και αντισταθούμε με κάθε μορφή πάλης, αυτή η λαίλαπα που εξαπέλυσαν εναντίον μας θα σαρωθεί από τον οργισμένο χείμαρρο όλων των εργαζόμενων. Το δεύτερο όπλο που διαθέτουμε, είναι η ψήφος μας στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του Οκτώβρη. Με το χέρι στην καρδιά, χωρίς κομματικές προκαταλήψεις οι δημότες έχουν υποχρέωση να καταψηφίσουν τους κυβερνητικούς υποψήφιους, αλλά και εκείνους τους υποψήφιους που συμφωνούν με αυτή την πολιτική.

Το Κερατσίνι πρέπει να αποχτήσει και πάλι αγωνιστική Δημοτική Αρχή. Μια τέτοια πολιτική εγγυάται μόνο η ΔΑΣ".

Ναι, αλλά η προστασία του περιβάλλοντος και η αποτροπή του συγκεντρωτισμού της Αθήνας δεν εμποδίζουν την ανάπτυξη της μεταποίησης στην Αττική και τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, όπως ισχυρίζονται αυτοί που σπεύδουν να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους;

Μάλλον δε χρειάζεται συζήτηση και ιδιαίτερα στοιχεία η διαπίστωση ότι το ΠΔ 84/84 δεν έχει επίπτωση στην τεράστια και για άλλους λόγους και σε άλλες συνθήκες προωθούμενη διαδικασία παραγωγικής υποβάθμισης και αύξησης της ανεργίας στην Αττική. Για τον απλούστατο λόγο ότι στα άλλα μέρη της Ελλάδας, χωρίς παρόμοια περιοριστικά διατάγματα, οι αρνητικοί ρυθμοί στην παραγωγική υποβάθμιση και την ανεργία είναι ίδιοι, αν όχι μεγαλύτεροι από την Αττική. Επειτα εξαρτάται για ποια ανάπτυξη και τίνος την ανάπτυξη συζητάμε.

Αν πρόκειται γι' αυτή της τσέπης κάποιου βιομηχάνου ή μικρότερου τυχοδιωκτάκου στην Αττική, που αγόρασε τζάμπα οικόπεδο κάπου που απαγορεύεται, αλλά όλοι χτίζουν εργοστάσια "άμα έχουν μπάρμπα στην Κορώνη", που παίρνει θαλασσοδάνειο, ή εντάσσεται σε κάποιο πρόγραμμα της ΕΕ, που θέλει να επεκταθεί στην Παλιά Κοκκινιά δίπλα στα σπίτια, που προσφέρει και κάποιες θέσεις εργασίας παραπάνω, τώρα που η αποδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης προχωρά σε βάθος, τότε έχουμε πρόβλημα.

Αν μας ενδιαφέρει η ανάπτυξη της μεταποίησης, η διατήρηση των θέσεων εργασίας στην αδυσώπητη εξέλιξη της αυτοματοποίησης, μαζί με την προστασία του περιβάλλοντος, αν συγχρόνως ενδιαφερόμαστε για την ισόρροπη ανάπτυξη - αποκέντρωση, τότε χρειάζεται ένα διαφορετικό πλαίσιο αντιμετώπισης από:

- Την ασυδοσία εγκατάστασης.

- Την περιφρόνηση στο περιβάλλον κατοικίας και γενικά στο περιβάλλον.

- Την αχαλίνωτη κερδοσκοπία.

- Την αξιοποίηση οικοπέδων.

- Την ανυπαρξία πολιτικής και κινήτρων αποκέντρωσης - παραγωγικής ανάπτυξης.

- Τη μετατροπή του εργαζόμενου σε απασχολήσιμο.

Στο όραμα αυτού του διαφορετικού πλαισίου πρέπει να υπάρχει και υπάρχει αλληλοσυμπλήρωση των εννοιών παραγωγικής ανάπτυξης, προστασίας του περιβάλλοντος, αποκέντρωσης, διατήρησης και βελτίωσης θέσεων και συνθηκών εργασίας.

Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει στα πλαίσια των στενών, τυχαίων ή τυχοδιωκτικών συμφερόντων της "αγοράς". Αυτό χρειάζεται την απαραίτητη επέμβαση - ρύθμιση της οργανωμένης κοινωνίας και του κράτους της.

Στη σημερινή λαίλαπα ενάντια στην "κρατική" (βλέπε κοινωνική) παρέμβαση, χρειάζεται η αντιπαράθεση κάποιων πεποιθήσεων που αφορούν τον ίδιο τον πολιτισμό μας.

Ας πάρουμε το παράδειγμα των βυρσοδεψείων. Αναμφισβήτητα το κόστος του προϊόντος τους θα επιβαρυνθεί με τη μετεγκατάσταση, το φτιάξιμο και λειτουργία καλού βιολογικού και αποτοξικού καθαρισμού, τη για κάποια περίοδο μεταφορά των εργατών και την αποζημίωση του χρόνου της, τα κίνητρα μετεγκατάστασής τους κλπ. Αλλά αυτά δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας, ακριβώς σε αντιστάθμισμα των απωλειών από την αυτοματοποίηση. Και η επιβάρυνση αυτή δεν μπορεί παρά να πληρωθεί από την οργανωμένη κοινωνία, την πολιτεία που θα έχει αποσπάσει από τους επιχειρηματίες το κόστος ρύπανσης, αναγκών οργάνωσης, κινήτρων αποκέντρωσης, ισόρροπης ανάπτυξης κλπ. Κάνει κανείς από τους θιασώτες της ρύθμισης των πάντων από τους κανόνες της "αγοράς" και της "ανταγωνιστικότητας" το λογαριασμό τι πληρώνει το κράτος για την παραπάνω νοσοκομειακή και ψυχιατρική περίθαλψη των κατοίκων των γειτόνων των βυρσοδεψείων στην Π. Κοκκινιά, για τα γιγαντιαία έργα κουκουλώματος της ρύπανσης στην εκβολή του Κηφισού, για την απαξίωση του Σαρωνικού και υποχρησιμοποίηση των τουριστικών επενδύσεων στην Αίγινα, για την ανεπαρκέστατη άλλωστε διατροφή των ανέργων της αυτοματοποίησης και των τυχοδιωκτικών αναδιαρθρώσεων της παραγωγής, για το κλείδωμα του σπιτιού και την εγκατάλειψη του μικροαγρού και μικροκοπαδιού στο Βόλο, του μετανάστη προς την Αθήνα;

Γι' αυτό και μεις, έχοντας ένα άλλο όραμα, τέτοιου είδους αποσπασματικά αλλά θετικά μέτρα, σαν το ΠΔ 84/84, δε θα τ' αφήσουμε σήμερα να καταργηθούν αμαχητί. Χρειάζεται περιφρούρηση των κατακτήσεων, στη μαύρη κατηφόρα που οδηγούν τα τυχοδιωκτικά ντόπια και διεθνή μεγαλοσυμφέροντα όλες τις πλευρές της ζωής μας και συγχρόνως τοποθέτηση του συνόλου των ζητημάτων και της ανάγκης ολοκληρωμένης απάντησης σ' αυτά. Με αυτό τον τρόπο θα αποφύγουμε ή έστω θα μειώσουμε τα χειρότερα και συγχρόνως θα ανοίγουμε την προοπτική για μια άλλη πολιτική.

Κώστας ΤΖΑΤΖΑΝΗΣ

Πολεοδόμος, Δημοτικός Σύμβουλος Πειραιά

Στις 29/3 έφυγε από τη ζωή ένας αταλάντευτος κομμουνιστής, ένας άξιος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης. Ο Βασίλης Γιανναράκος γεννήθηκε το 1920 στο χωριό Σκυφιάνικα του Γυθείου και περνάει τα δύσκολα παιδικά του χρόνια σε μια πολυμελή αγροτική οικογένεια. Το 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, γραμματέας της ΚΟΒ του χωριού του και επικεφαλής του φρουραρχείου του εφεδρικού ΕΛΑΣ. Τον Οκτώβρη του 1942 τραυματίζεται από συνεργάτη των Γερμανών και τον Νοέμβρη εντάσσεται στο μόνιμο ΕΛΑΣ και παίρνει μέρος σ' όλες τις μάχες της μονάδας του μέχρι την απελευθέρωση. Τον Απρίλη του 1945 πιάνεται σε μπλόκο από τους δοσίλογους και κλείνεται στις φυλακές Γυθείου. Τον Αύγουστο του 1946 καταδικάζεται σε θάνατο. Μένει 18 χρόνια στις φυλακές και απολύεται το 1963. Με την απελευθέρωσή του εντάσσεται αμέσως στην ΕΔΑ στην Κοκκινιά και στις 21/4/67 συλλαμβάνεται και εξορίζεται στα Γιούρα απ' όπου φεύγει με τη διάλυσή τους, Χριστούγεννα του 1969. Συνδέεται αμέσως με το παράνομο ΚΚΕ στον Πειραιά και δουλεύει μέχρι την πτώση της χούντας. Γίνεται μέλος της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΒ και γραμματέας της ΑΕ Δυτικών συνοικιών.

Υποψήφιος βουλευτής στη Β Πειραιά το 1974, δημοτικός σύμβουλος Κερατσινίου από το 1975 - 1982 και αντιδήμαρχος έξι χρόνια. Από το 1980 και μέχρι το τέλος της ζωής του συμμετέχει στο ΚΔΣ της ΠΕΑΕΑ και αναπτύσσει πλούσια δράση. Ο Β. Γιανναράκος έμεινε μέχρι το τέλος πιστός στο κόμμα του και στην ιδεολογία του.

Ηθος, συνέπεια, θυσία, αυταπάρνηση, ανιδιοτέλεια είναι ελάχιστα από τα χαρακτηριστικά που τον διέκριναν. Οι πολύχρονες ταλαιπωρίες των 20 χρόνων στις φυλακές και εξορίες κλόνισαν σοβαρά την υγεία του, αλλά μέχρι την τελευταία του στιγμή ήταν παρών σε όλες τις κινητοποιήσεις. Ο Βασίλης Γιανναράκος ανήκει σ' εκείνη τη γενιά που έγραψε ιστορία αγώνων και θυσιών και λαμπρύνει τις σελίδες του τιμημένου κόμματος της εργατικής τάξης και του λαού, του ΚΚΕ.

Την Κυριακή 3 Μάη στις 10 το πρωί στην εκκλησία των Αγίων Αναργύρων στον Αγιο Μηνά στην Αμφιάλη (συμβολή λεωφόρου Γρ. Λαμπράκη και Εθνικής Αντίστασης πρώην Σχιστού) θα γίνει το μνημόσυνο των 40 ημερών.

Στη μνήμη του η Ελένη Παπαδοπούλου προσφέρει μέσω της ΚΟΒ Αμφιάλης 10.000 δραχμές.

Την προγραμματική διακήρυξη της "Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας" Περιστερίου, θα παρουσιάσει, την Τετάρτη, 6 Μάη, στις 7 μμ., στο Θεατράκι "Κώστα Βάρναλη", στο παλιό γκαράζ, ο υποψήφιος δήμαρχος της πόλης, που θα στηρίξει στις ερχόμενες εκλογές η Κίνηση, Παναγιώτης Σοφός.

To θέμα της κατασκευής κοινοτικού καταστήματος, με πολύπλευρες δραστηριότητες, στο χωριό Πουρί Πηλίου, κάτι που αποτελεί χρόνιο αίτημα των κατοίκων και του κοινοτικού συμβουλίου, φέρνουν, με Ερώτησή τους στη Βουλή, προς τους υπουργούς Εσωτερικών - Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Εθνικής Οικονομίας, οι βουλευτές του ΚΚΕ, Νίκος Γκατζής και Αχιλλέας Κανταρτζής.

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνουν, το συγκεκριμένο έργο "εντάχθηκε στο ΕΑΠΤΑ '94 - '97 σαν πολύκεντρο με πίστωση 30 εκατομμύρια δραχμές και ενώ δημοπρατήθηκε μέσω του Αναπτυξιακού Συνδέσμου Ανατολικού Πηλίου, θεωρήθηκε εκ των υστέρων μη επιλέξιμο". Στο ορεινό χωριό Πουρί - συνεχίζουν οι βουλευτές του ΚΚΕ, ζουν μόνιμα 600 κάτοικοι. Ακόμη, αν λειτουργήσει μέσα στο νέο Δήμο Ζαγοράς, το προγραμματισμένο κτίριο - πολύκεντρο, είναι απαραίτητο για τις δραστηριότητες των κατοίκων του χωριού, ιδιαίτερα της νεολαίας.

Οι Ν. Γκατζής και Αχ. Κανταρτζής ρωτούν τέλος τους υπουργούς γιατί το έργο, ενώ έφτασε στη διαδικασία της δημοπράτησης ματαιώθηκε και τι μέτρα σκοπεύουν να πάρουν για την ικανοποίηση του αιτήματος των κατοίκων και του κοινοτικού συμβουλίου.

Η Δημοτική Αγωνιστική Κίνηση Γαλατσίου οργανώνει ανοιχτή συγκέντρωση τη Δευτέρα 4 Μάη 1998 και ώρα 7.30 μμ στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων, Αρτέμιδος 8, στο Γαλάτσι. Θα συζητηθεί η Διακήρυξη της Δημοτικής Κίνησης και θα γίνει ανακήρυξη του υποψήφιου δημάρχου.

• Η "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία Αρτας" διοργανώνει συγκέντρωση των φίλων και οπαδών της την Τετάρτη 6 Μάη στις 7.30 το απόγευμα στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Αρτας. Θέματα της συγκέντρωσης είναι: Η παρουσίαση της Διακήρυξης Αρχών της ΝΑΣ. Οι προγραμματικές θέσεις της Κίνησης για τις επερχόμενες νομαρχιακές εκλογές. Η ανακήρυξη του επικεφαλής της Κίνησης.