Το σιδηρούν - φαιό προσωπείο του ευρωπαϊκού μονοπωλιακού κεφαλαίου, που ουσιαστικά προωθεί τη δικτατορία του κοινού νομίσματος, πρόβαλε χτες ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, ο οποίος, σε ένα γεμάτο απειλές μήνυμα, απαίτησε υποταγή από τους εργαζόμενους στα σχέδια της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Οπως διαφάνηκε από τη συνέντευξη που παραχώρησε με θέμα τη Σύνοδο Κορυφής, η κυβερνητική πολιτική σαφώς πιο νεοφιλελεύθερη και αντιδραστική, ακόμα και σε επίπεδο διακηρύξεων πλέον, περικλείεται στον άξονα "ιδιωτικοποιήσεις - δημοσιονομική εξυγίανση", με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το σύνολο των εργαζομένων και την περιουσία της χώρας. Ενας άξονας που αντικαθιστά και τη φρασεολογία περί "ανάπτυξης - σταθεροποίησης - κοινωνικής προστασίας".

Οι εργαζόμενοι, από τη μεριά τους, "θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να απεγκλωβιστούν από τις δογματικές αγκυλώσεις των περασμένων ετών", θα πρέπει δηλαδή να αποδεχτούν, οικειοθελώς ή όχι, την ισοπέδωση και εξοβελισμό των εργασιακών τους δικαιωμάτων, καθώς και τα σκληρά δημοσιονομικά προγράμματα και την εκχώρηση - ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στα ιδιωτικά συμφέροντα. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Γ. Παπαντωνίου, η καρατόμηση των εργασιακών δικαιωμάτων ξεκινά με το νομοσχέδιο για την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων που κατατίθεται σύντομα στη Βουλή. Ακολουθεί το "μίνι" νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, ενώ σε μία προσπάθεια παραπλάνησης των εργαζομένων, ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα αποφασίσει για το μέλλον της Ιονικής - όταν οι πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν επιλέξει ακόμα και τον αγοραστή - καθώς και ότι δεν έχει τεθεί θέμα ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής...

Ο υπουργός παρουσίασε σαν "δρόμο - πρότυπο" την πορεία που ακολούθησε η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, χώρες όπου το "οικονομικό θαύμα" της καπιταλιστικής ανάπτυξης στηρίχτηκε στη μερική απασχόληση, στη μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των μεγάλων εισοδημάτων και επιχειρήσεων, στα άθλια εργατικά μεροκάματα και στη μαζική φτώχεια. Δείχνοντας παράλληλα το στίγμα της "δημοκρατικής ευαισθησίας" της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - σχολιάζοντας ερώτηση του "Ρ" γιατί η κυβέρνηση δεν προχωρεί σε δημοψήφισμα ώστε να αποφανθεί ο ελληνικός λαός για την οικονομική της πολιτική - χωρίς περιστροφές απάντησε ότι "δεν τίθεται θέμα δημοψηφίσματος".

Το μήνυμα που θέλησε να στείλει ο Γ. Παπαντωνίου προς τον ελληνικό λαό και προς τις "αγορές" αναφέρει ότι "οι εργαζόμενοι, οι επιχειρηματίες, η ελληνική κοινωνία συνολικά θα πρέπει να συνειδητοποιήσει πως πρέπει να απεγκλωβιστούμε από τις δογματικές αγκυλώσεις περασμένων ετών, που καθήλωσαν το ρυθμό ανάπτυξης σε χαμηλά επίπεδα, με αποτέλεσμα χώρες με αντίστοιχες επιδόσεις με εμάς, όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, να μας ξεπεράσουν. Οι λέξεις ιδιωτικοποίηση, μετοχοποίηση, δημοσιονομική εξυγίανση αποτελούν έννοιες με βασική σημασία".

Και ενώ, προκειμένου να περιγράψει το μέλλον της οικονομικής πολιτικής, ακολούθησε την πολιτική του κνούτου, στη συνέχεια, αναφερόμενος στις επιπτώσεις από την καθιέρωση του ΕΥΡΩ, υποκλίθηκε σε μία άκρατη δημαγωγία. Ετσι, ο Γ. Παπαντωνίου έφτασε στο σημείο να επιχειρηματολογήσει υπέρ της ΟΝΕ, λέγοντας ότι με το ΕΥΡΩ οι Ελληνες θα αγοράζουν... φθηνότερα αυτοκίνητα, τα νέα ζευγάρια θα παίρνουν φτηνά στεγαστικά δάνεια, θα... ωφεληθούν οι μικρές επιχειρήσεις, θα υπάρχει μεγαλύτερη... διαφάνεια στις συναλλαγές, θα μειωθούν τα επιτόκια στα επίπεδα του 7-8%, θα αυξηθούν οι επενδύσεις και οι θέσεις εργασίας. Μέσα στην τρελή χαρά λοιπόν από την υιοθέτηση του ΕΥΡΩ, αλλά για τη μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, τη μαζική φτώχεια και την αυξημένη ανεργία που θα επιφέρουν οι πολιτικές ούτε κουβέντα.

Σε άλλα σημεία της συνέντευξης ο Γ. Παπαντωνίου:

• Επιχείρησε να υπερθεματίσει με τη "σύσταση" του συμβουλίου ΕΚΟΦΙΝ στις 2 Μάη, παρουσιάζοντάς της σαν "νίκη της Ελλάδας", όταν είναι γνωστό ότι για τις "μικρές" χώρες η κοινοτική λογική είναι λογική του κοινού εκβιασμού.
• Ηταν εμφανής η αγωνία του να παρουσιάσει τις δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν από την κυβέρνηση σαν πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο εφαρμόζουν αυτοβούλως οι ίδιοι χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις....
• Ανέβασε τους τόνους της άσφαιρης αντιπολίτευσης κατά της ΝΔ, την οποία κατηγόρησε ότι με τους οικονομικούς δείκτες που παρέδωσε τον Οκτώβρη του 1993, εμπόδισε την Ελλάδα να εισαχθεί στην πρώτη ταχύτητα της ΟΝΕ.

Τέλος, όπως έγινε γνωστό, οι νέες δεσμεύσεις που επεκτείνονται μέχρι το 2002 και προφέρονται με την κομψή ονομασία του "επικαιροποιημένου προγράμματος σύγκλισης" θα έχουν δημοσιευτεί μέχρι το τέλος του Μάη.

Το "καμπανάκι του κινδύνου" για τα δικαιώματα των εργαζομένων χτύπησε για άλλη μια φορά η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, με δηλώσεις που αναμασούν τις ίδιες και τις ίδιες αντεργατικές αντιλήψεις για τις εργασιακές σχέσεις και τις γενικότερες εργασιακές κατακτήσεις. Αφορμή ήταν ο θόρυβος που ξεσηκώθηκε από τα ΜΜΕ γύρω από τις συνομιλίες για το ΕΥΡΩ και την "ανάγκη" να επισπευσθούν ακόμα περισσότερο οι αλλαγές σε εργασιακές σχέσεις, ασφάλιση και ιδιωτικοποιήσεις, παρόλο που οι αποφάσεις και οι ρυθμίσεις που θα προωθηθούν έχουν καταληχτεί εδώ και αρκετούς μήνες.

Ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Μ. Παπαϊωάννου δήλωνε χαρακτηριστικά, χτες, σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και καθώς ετοιμάζεται η κυβέρνηση να καταργήσει το οχτάωρο, "δεν μπορούμε να μείνουμε στις λογικές του Σικάγου".Σύνδεσε ακόμα την ανάγκη "επένδυσης στον άνθρωπο" με τον όρο "απασχολήσιμος"!"Το "απασχολήσιμος" είναι η δυνατότητα του να μπορώ να μπω στην απασχόληση", είπε ο υπουργός για να προσθέσει ότι "πέρασε η εποχή που μαθαίναμε μια τέχνη και μπαίναμε στην παραγωγική διαδικασία και βγαίναμε στη σύνταξη"!

Σε άλλη του συνέντευξη, στην "Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", ο υπουργός δήλωνε ότι στα πλαίσια των Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης το θέμα των "αμοιβών κάτω από τις κλαδικές συμβάσεις, υπάρχει ως θέση μας μόνο για τους νεοπροσλαμβανόμενους σε περιοχές με μεγάλη ανεργία". Για τις αλλαγές στο όριο απολύσεων δήλωνε ότι "δευτερεύοντα ζητήματα πρέπει να λυθούν" μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι το "μη μισθολογικό κόστος είναι το υψηλότερο στην Ευρώπη" και ότι η μείωσή του είναι "εξυγιαντικό μέτρο"! Οσο για το επίδομα ανεργίας, ο υπουργός τόνισε ότι "το θέμα μας δεν είναι η αύξησή του", επειδή έχει αυξηθεί κατά 50% από το ΠΑΣΟΚ!

Την ίδια μέρα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλος,ζητούσε 35ωρο, ιδωμένο από την πλευρά της διευθέτησης και δεχόταν ότι θα πρέπει να είναι αντικείμενο συλλογικής διαπραγμάτευσης και όχι νομοθετικής ρύθμισης,ερχόμενος έτσι στα λόγια του υφυπουργού Εργασίας Χ. Πρωτόπαππα,που κάτι ανάλογο δήλωνε σε συνέντευξή του στο "ΕΘΝΟΣ".

Ταύτιση απόψεων για το "κουτσουρεμένο" και στα λόγια μόνο 35ωρο, υπήρξε και μεταξύ των Μ. Παπαϊωάννου και Ν. Αναλυτή,αντιπροέδρου του ΣΕΒ. Ο δεύτερος τόνιζε: "Νομίζω ότι είναι λάθος και οι σκέψεις, μείωση του χρόνου, μείωση των μισθών. Οι μισθοί μας είναι χαμηλοί και δε σηκώνουν πολλή μείωση. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να μειώσουν οι άλλοι το χρόνο τους και εμείς να συνεχίσουμε να δουλεύουμε για 2 - 3 χρόνια". Ο υπουργός υποβάθμιζε το θέμα, λέγοντας ότι "το 35ωρο είναι μόνο μια όψη του χρόνου. Η μερική απασχόληση είναι μια μορφή. Αυτό που λέμε διευθέτηση του χρόνου εργασίας είναι μια άλλη παρέμβαση".

Για τη Σύνοδο Κορυφής των 15 χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την Οικονομική και Νομισματική Ενωση, το Γραφείο της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΣΑΚ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

"Οι εργαζόμενοι της πατρίδας μας τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την Οικονομική Νομισματική Ενωση και το "Ευρώ" δέχονται μια φοβερή προπαγανδιστική εκστρατεία από την κυβέρνηση και τα φερέφωνά της.

Η προπαγάνδα αυτή έχει στόχο να κρύψει τις τραγικές επιπτώσεις και τα δεινά που περιμένουν τους εργαζόμενους και γενικότερα τον λαό από την πολιτική της Συνθήκης του Μάαστριχτ που μέρος της αφορά το κοινό νόμισμα "Ευρώ".

Οι πανηγυρισμοί υποδοχής της συγκεκριμένης απόφασης από την κυβέρνηση, τις πολιτικές δυνάμεις που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τους βιομηχάνους, δεν έχουν κανένα θετικό αντίκρισμα για τους εργαζόμενους και το λαό.

Ηδη η κυβέρνηση στο όνομα της Νομισματικής Ενωσης ετοιμάζει νέα επέλαση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, την κατάργηση του 8ωρου, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την κατάργηση του συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης, την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Η ΕΣΑΚ καλεί τους εργαζόμενους να εμποδίσουν με την πάλη τους αυτή την εξέλιξη, να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους που στο όνομα της ΟΝΕ η κυβέρνηση και οι βιομήχανοι έρχονται να καταργήσουν.

Να εντείνουν τους αγώνες τους και να οικοδομήσουν το δικό τους μέτωπο πάλης ενάντια στην κυβέρνηση, τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό".

Το κλίμα θριαμβολογίας για την ΟΝΕ, που φυσικά καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα, η οποία θα είναι οδυνηρή για τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης, προσπάθησε να μεταφέρει και στη Βουλή ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου.

Κατά τη διάρκεια κοινής συνεδρίασης των Επιτροπών Ευρωπαϊκών και Οικονομικών Υποθέσεων, ο υπουργός πανηγύρισε κάνοντας λόγο για επιβεβαίωση της κυβερνητικής πολιτικής και ανακοινώνοντας ότι στο τέλος του 1998 η χώρα μας θα εκπληρώνει όλα τα κριτήρια της Συνθήκης του Μάαστριχτ, εκτός του πληθωρισμού, ο οποίος το 1999 θα φτάσει το 2,8% με 2,9%. Προέβλεψε δε ότι "η Ελλάδα θα μπει στην ΟΝΕ την 1.1.1999" και είπε πως τον Απρίλη η επιβάρυνση του πληθωρισμού από την υποτίμηση δεν ξεπέρασε τη μία μονάδα.

"Πολλά ήταν τα πανηγύρια που ακούστηκαν αυτές τις μέρες και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη", τόνισε στην παρέμβασή του ο εισηγητής του ΚΚΕ, ευρωβουλευτής Γ. Θεωνάς,υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι αυτοί που πανηγυρίζουν είναι το κεφάλαιο και οι χρηματαγορές, επειδή αποκτούν ένα νόμισμα για να εξυπηρετούν καλύτερα τα συμφέροντά τους.

Οι εργαζόμενοι δεν πανηγυρίζουν, είπε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, γιατί ανησυχούν τόσο για αυτά που προηγήθηκαν του ΕΥΡΩ, όσο και γι' αυτά που θα ακολουθήσουν. Η πορεία για τους δείκτες του Μάαστριχτ, τόνισε, γίνεται σε μία Ευρώπη με 20 εκατομμύρια ανέργους, 50 εκατομμύρια φτωχούς και 5 εκατομμύρια αστέγους.

Στη συνέχεια ο Γ. Θεωνάς είπε ότι η όλη διαδικασία του ορισμού του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας δείχνει τον αγώνα για το ποιος από τη Γαλλία ή τη Γερμανία θα ελέγχει την πολιτική της Τράπεζας, πολύ περισσότερο μάλιστα που η άσκηση νομισματικής πολιτικής αφαιρείται από τις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών. Υπογράμμισε δε ότι το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της ΕΕ ομόφωνα αποφάσισε τη σκλήρυνση της δημοσιονομικής πολιτικής, κάτι που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα για τους Ευρωπαίους εργαζόμενους, αφού μέχρι το τέλος του 1998 η χώρα μας υποχρεούται να καταθέσει νέο πρόγραμμα σύγκλισης. Αμεση συνέπεια αυτού θα είναι να χτυπηθούν οι εργατικές κατακτήσεις, να ενταθούν οι ιδιωτικοποιήσεις όπως ακριβώς γίνεται σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. "Ομως, κατέληξε, οι λαοί της Ευρώπης δε θα πουν το "σφάξε με αγά μου να αγιάσω". Θα αντιδράσουν και θα ανατρέψουν αυτό το οικοδόμημα, αγωνιζόμενοι για τα συμφέροντα των εργαζομένων".

Ο "εθνικός στόχος" της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ και το ΕΥΡΩ προεξοφλείται από κύκλους της άρχουσας τάξης και μερίδα του Τύπου ότι θα έχει σοβαρές επιπτώσεις, εκτός των άλλων, και στο πολιτικό σύστημα, στη μορφή του και την άσκηση εξουσίας.

Η ένταξη στην ΟΝΕ - όπως και στην ΕΟΚ, το 1981 - αποτελεί πρωταρχικό πολιτικό στόχο της άρχουσας τάξης και του πολιτικού προσωπικού της. Μέσα από αυτήν, επιδιώκεται η παραπέρα διασφάλιση των συμφερόντων της, η σταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος και η διασφάλιση των προϋποθέσεων για την απρόσκοπτη διαιώνιση της κυριαρχίας του. Στο πλαίσιο αυτό, θεωρείται βέβαιη η ενίσχυση των κομμάτων και δυνάμεων που τάσσονται με έργα και λόγια υπέρ της ΟΝΕ, ώστε να δημιουργηθεί ένα ισχυρό μπλοκ κομμάτων εξουσίας, που θα αναλάβει την επιβολή των αντιλαϊκών μέτρων που απαιτούνται, αγνοώντας το "πολιτικό κόστος". Οι αρχιτέκτονες του πολιτικού σκηνικού προεξοφλούν ότι θα υπάρξουν ανακατατάξεις και στο εσωτερικό των κομμάτων, προκειμένου να "ξεκαθαριστεί η κατάσταση", αλλά και προκειμένου να δημιουργηθούν εφεδρείες και εναλλακτικές λύσεις.

Με βάση τα παραπάνω, δε θεωρείται απίθανη η συγκρότηση στο όχι μακρινό μέλλον κυβερνητικών σχημάτων, που θα συγκροτούνται από περισσότερα του ενός κόμματα. Το σενάριο των "συμμαχικών κυβερνήσεων" παίζεται καιρό τώρα στο παρασκήνιο και φαίνεται ότι κερδίζει έδαφος. Ενας σοβαρός λόγος, που συνηγορεί υπέρ αυτής της ιδέας, είναι η μεγάλη "φθορά" που σημειώνει το κυβερνών κόμμα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν την καρπώνεται η ΝΔ. Συνολικά, δηλαδή, τα δύο μεγάλα κόμματα δε φαίνεται να συγκεντρώνουν την πλειοψηφία που απαιτείται για μια "ισχυρή" διακυβέρνηση.

Καταλυτικό ρόλο αναμένεται - ή προορίζεται - να διαδραματίσει το υπό εκκόλαψη νεοφιλελεύθερο κόμμα, στο οποίο θα συμμετέχουν και οι διαγραφέντες από τη ΝΔ βουλευτές, με την ανοχή ή υποστήριξη του Κ. Μητσοτάκη. Ο τελευταίος μπορεί να επιμένει να κρατά κλειστά τα χαρτιά του, αλλά θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι δε θα διστάσει να ενισχύσει ένα τέτοιο εγχείρημα, αν αυτό προστάζουν τα γενικότερα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας. Ταυτόχρονα, ο Στ. Μάνος, που φαίνεται να αναλαμβάνει την πρωτοβουλία των κινήσεων στην κατεύθυνση αυτή, δείχνει να βιάζεται, αγνοώντας ότι η κίνησή του δε βρίσκει"λαϊκή απήχηση".

Η δημιουργία αυτού του κεντροφιλελεύθερου κόμματος, που θα επιδιώξει να αποτελέσει τη "συνείδηση" της άρχουσας τάξης και των πολυεθνικών, δεν ευνοεί τους εκλογικούς στόχους του ΠΑΣΟΚ. Ακριβώς γιατί θα του στερήσει ψήφους από συντηρητικούς ψηφοφόρους, που είχε κερδίσει στις προηγούμενες εκλογές ή θα κέρδιζε στις επόμενες.

Απέναντι στις διαγραφόμενες κινήσεις και σενάρια, ο Κ. Σημίτης φροντίζει να κρατά για τον εαυτό του το χαρτί του εκλογικού νόμου, το οποίο θα χρησιμοποιήσει την "κατάλληλη στιγμή", κατά τρόπο, βέβαια, που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα γενικότερα συμφέροντα της άρχουσας τάξης και του πολιτικού συστήματος.

Π. Κ.

To πανηγυρικό κλίμα που θέλει να διατηρήσει η κυβέρνηση στο εσωτερικό της χώρας, με αφορμή τις εξελίξεις στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, επειδή ακριβώς γνωρίζει ότι είναι εφήμερο και άνευ πρακτικού αποτελέσματος, δε θα αργήσει να δώσει τη θέση του στον αυταρχισμό και τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις, που κρίνονται αναγκαίες για να προωθηθούν τα μέτρα - λαίλαπα, τα οποία έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του "μονόδρομου" της ΟΝΕ.

Σύμφωνα με πληροφορίες του "Ρ",η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προχωρήσει σε ένα ακόμα κοινοβουλευτικό "πραξικόπημα" για να περάσει ένα "κομβικό",με βάση τις ευρω-επιλογές της, νομοσχέδιο: το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις. Στις προθέσεις της κυβέρνησης είναι οι εν λόγω διατάξεις να μην έρθουν στην Ολομέλεια της Βουλής, αλλά να μεθοδευτεί η ψήφισή τους στα Θερινά Τμήματα του Κοινοβουλίου.

Οι λόγοι είναι προφανείς: Πρώτον, η κυβέρνηση θα επιδιώξει να θέσει στην γκιλοτίνα τις εργασιακές σχέσεις μέσα στο κατακαλόκαιρο, ώστε να περιορίσει τις δυνατότητες αντίστασης των εργαζομένων. Δεύτερον, στις σκέψεις της βρίσκονται σενάρια περιορισμού των αντιδράσεων, που ενδεχομένως προκύψουν και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, λόγω των κοινωνικών αντιδράσεων τις οποίες θα προκαλέσει το νομοσχέδιο. Γι' αυτό το λόγο, επιλέγοντας την προώθηση του νομοσχεδίου στα Θερινά Τμήματα της Βουλής, αυτόματα μπορεί να προχωρήσει στην ιδανική σύνθεση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, με βουλευτές απόλυτα ευθυγραμμισμένους με την "εκσυγχρονιστική" ομάδα.

Πάντως, εκείνο που έχει σημασία για τη συμπεριφορά του ΠΑΣΟΚ, όλου του ΠΑΣΟΚ, απέναντι στο λαό, είναι τα λόγια μελών της λεγόμενης "εσωκομματικής αντιπολίτευσης". Οπως τόνιζαν, "ουδείς εντός του ΠΑΣΟΚ έχει εκπεφρασμένη άποψη κατά της ΟΝΕ". "Οι ενδεχόμενες διαφωνίες", συνέχιζαν, "έγκεινται στον τρόπο, στα μέτρα με τα οποία θα προωθηθεί ο στόχος της ΟΝΕ" και κατέληγαν ότι όταν αυτά τα μέτρα γίνουν "συγκεκριμένα", θα κριθεί αν η "εσωκομματική αντιπολίτευση" τηρήσει στάση "αντίθεσης, σιωπής ή υποστήριξης"...

Σε ό,τι αφορά την κατάσταση που διαμορφώνεται εντός της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, στελέχη του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος υποστήριζαν ότι καταγράφεται "ισχυροποίηση" του πρωθυπουργού. Κάτι στο οποίο δε διαφωνούσαν και στελέχη της "εσωκομματικής αντιπολίτευσης", που, ωστόσο, σημείωναν, ότι "δε θα κρατήσει πολλές βδομάδες". Τα τελευταία, δε, σχολιάζοντας τις δηλώσεις Σημίτη, τόνιζαν ότι πράγματι δεν τίθεται θέμα εκλογών, ενώ, σχετικά με τον ανασχηματισμό, υποστήριζαν πως η μη πραγματοποίησή του προ των δημοτικών εκλογών σχετίζεται κυρίως με την αδυναμία του πρωθυπουργού να δυσαρεστήσει όλους εκείνους που ελπίζουν σε υπουργοποίηση...

Τέλος, τη χτεσινή, πρώτη μέρα από την επιστροφή της κυβερνητικής αντιπροσωπείας από τις Βρυξέλλες, ο υπουργός Τύπου, Δ. Ρέππας, προσπάθησε να ενισχύσει το τεχνητό κλίμα "ευφορίας" και "εξαιρετικής εθνικής επιτυχίας", όπως αποκάλεσε ο Κ. Σημίτης τις αποφάσεις των "15". Βέβαια, δεν παρέλειψε να συντηρήσει και τον ανούσιο δικομματικό καυγά, ασκώντας κριτική στη ΝΔ για τις θέσεις που διατύπωσε τις τελευταίες μέρες, ενώ ανήγγειλε ότι σήμερα ο πρωθυπουργός θα ενημερώσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αύριο θα έχει συναντήσεις με τους πολιτικούς αρχηγούς και την Πέμπτη θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο, με θέμα τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών.

Ν. Μπ.

Κριτική για την κριτική ασκούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στο θέμα της Οικονομικής Νομισματικής Ενωσης, καθώς στην ουσία συμφωνούν με τις βασικές επιλογές και απλώς για να κρατάνε τα προσχήματα σηκώνουν τους τόνους.

Ο πρόεδρος της ΝΔ Κ. Καραμανλής αναφέρει ότι "η Ελλάδα έχασε το πλεονέκτημα που είχε με την ένταξή της το 1980 ως ισότιμου μέλους στην Ευρωπαϊκή Ενωση" και κατηγορεί τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς του γιατί "η Ελλάδα κατέστη ουραγός στην Ευρωπαϊκή Ενωση". Ο εκπρόσωπος της ΝΔ Α. Σπηλιωτόπουλος μιλάει για "επιπολαιότητα με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την κατάσταση" και επισημαίνει ότι η δήλωση πως η δραχμή θα είναι το δωδέκατο νόμισμα που θα μπει στο ΕΥΡΩ δεν είναι δεσμευτική γιατί δεν υπάρχει τέτοιου είδους νομική κατοχύρωση. Και καλεί την κυβέρνηση να προχωρήσει με "τολμηρά βήματα" για την οικονομική εξυγίανση, αναφέροντας σαν παράδειγμα την "Ολυμπιακή". Σχετική δήλωση έκανε και ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος κάνει λόγο για "ημέρα εθνικής αποτυχίας και καταισχύνης", αλλά δίνει χέρι στην κυβέρνηση τονίζοντας ότι "έχουμε χρέος να κάνουμε όλοι από κοινού μια τελευταία προσπάθεια στον ενάμισι χρόνο που απομένει για να μη μείνουμε οριστικά έξω από την Ενωμένη Ευρώπη".

Κριτική στην κυβέρνηση από "ευρωπαϊκές" θέσεις, ασκεί με ανακοίνωση που εξέδωσε και ο ΣΥΝ, όπου μιλάει για "τεράστια απώλεια χρόνου, χρημάτων και ευκαιριών για τη χώρα". Κατηγορεί δε όλες τις κυβερνήσεις γιατί με την πολιτική τους η Ελλάδα "παραμένει ουραγός" και έξω από το ενιαίο νόμισμα και χαρακτηρίζει "δηλώσεις παρηγοριάς" τα όσα εξασφάλισε ο Κ. Σημίτης από τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλος,στο ίδιο πνεύμα σε δήλωσή του μιλάει για αποτυχία Σημίτη που οδήγησε την Ελλάδα έξω από την πρώτη ομάδα του ΕΥΡΩ.

Ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ Δ. Τσοβόλας σε δήλωσή του αναφέρει ότι η απόφαση των "15" στις Βρυξέλλες επιβεβαιώνει την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής των κυβερνήσεων των τελευταίων 9 χρόνων. Και προσθέτει ότι η δήλωση των "15" για τη μελλοντική ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ υπηρετεί μόνο πολιτικές σκοπιμότητες. Επίσης μιλάει για υποχρεώσεις προς το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο που ανέλαβε ο Κ. Σημίτης.

O πρόεδρος της Πολιτικής Ανοιξης Αντ. Σαμαράς έκανε και αυτός τις δικές του εποικοδομητικές προτάσεις προς την κυβέρνηση. Συγκεκριμένα, πρότεινε στον πρωθυπουργό να ζητήσει η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας να γίνει με καθυστέρηση ενός χρόνου.