Στις όλο και πιο πυκνά εμφανιζόμενες συνεντεύξεις που δίνει τελευταία ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ, Δ. Τσοβόλας, είναι εμφανής η προσπάθειά του να εμφανίσει την προσωπική πολιτική του στάση και τις θέσεις του κόμματός του σαν το γνήσιο συνεχιστή του ΠΑΣΟΚ της "αλλαγής" και του Α. Παπανδρέου. Και δε λέμε, από τη μεριά του είναι ένα θεμιτό μέσο, μιας και έρχονται και δημοτικές εκλογές, και το... "ψάρεμα" στη μεγάλη δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο.

Αυτό όμως δε σημαίνει ότι μπορεί να εξωραϊζεται, με την παρέλευση κάποιων χρόνων η πολιτική του ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου. Ετσι οι ισχυρισμοί για"υπερήφανη εξωτερική πολιτική της χώρας" και για "κοινωνική δικαιοσύνη και παροχές" δεν μπορεί να "θολώσουν τα νερά", στους καλοπροαίρετους και σκεπτόμενους εργαζόμενους αυτής της χώρας. Μήπως δεν ήταν επί κυβερνήσεων του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, που έμεναν οι βάσεις που... φεύγανε, μήπως και τότε δεν υπογράφονταν μυστικά οι συμφωνίες παραμονής τους; Μήπως και τότε δεν εφαρμόζονταν τα προγράμματα λιτότητας και οι ρουσφετολογικές υποσχέσεις για προσλήψεις στο δημόσιο;

Η μνήμη και η απαραίτητη πείρα που πρέπει να βγαίνει από τους εργαζόμενους, είναι και το καλύτερο κριτήριο για να κρίνονται και οι "νεόκοποι σοσιαλιστές" του ΔΗΚΚΙ.

Μερικοί "έγκυροι" αρθρογράφοι και αναλυτές υποστηρίζουν πως είναι "ίδιον του αφελούς και καχύποπτου Ελληνα" να αποδίδει τις καταστροφές από τις πυρκαγιές στις κυβερνήσεις και το κράτος. Οι ίδιοι, μάλλον, θα απέδιδαν τις καταστροφές είτε στο Θεό, όπως θα έλεγε ο αρχιεπίσκοπος, είτε στις κουκουνάρες, όπως έλεγε ο Γ. Ράλλης, είτε στη ζέστη και στον αέρα, όπως λέει ο Κ. Σημίτης, είτε στους υπαλλήλους του υπουργείου του, όπως ισχυρίζεται ο Στ. Τζουμάκας, ή στους καπνιστές κι άλλους απρόσεκτους.

Καλά, ρε παιδιά, δε φταίει η κυβέρνηση, που ψηφίζει δασοκτόνα νομοσχέδια, προσφέροντας το "δαδί" στους εμπρηστές και διευκολύνει τη "δουλιά" τους, βγάζοντας από τη "μέση" τους δασικούς υπαλλήλους; Δε φταίει το κράτος, που δεν προχωράει σε έργα υποδομής για την πρόληψη των πυρκαγιών και αφήνει αβοήθητους τους πολίτες, που βλέπουν να καίγονται τα σπίτια τους;

Και, εν πάση περιπτώσει, δε βλέπουν οι αναλυτές ότι η χώρα καίγεται και οι κυβερνώντες ...μπανιαρίζονται; Γιατί ο πρωθυπουργός δεν αποπέμπει από την κυβέρνηση τους υπεύθυνους υπουργούς, ως ελάχιστο δείγμα ευαισθησίας και συναίσθησης των ευθυνών; Τι άλλο πρέπει να γίνει στην Ελλάδα, για να παραιτηθεί έστω κι ένας υπουργός;

Χιλιάδες βαμβακοπαραγωγοί της Καρδίτσας δεν έχουν πληρωθεί ακόμα το υπόλοιπο της επιδότησης, ύψους 50 δραχμών, περίπου, το κιλό, για το βαμβάκι που παρέδωσαν πέρσι. Πέρασαν 10 μήνες από την έναρξη της παράδοσης του προϊόντος και 6 μήνες από το κλείσιμο των εκκοκκιστηρίων και οι παραγωγοί δεν εισέπραξαν τα χρήματά τους, εξαιτίας της καθυστέρησης των εκκοκκιστηρίων στην προσκόμιση των απαραίτητων δικαιολογητικών, αλλά και της Αγροτικής Τράπεζας, η "λίστα" πληρωμής της οποίας "τραβάει" μέχρι και τον ερχόμενο Οκτώβρη. Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι κυβερνητικοί κι άλλοι παράγοντες υπόσχονταν πως φέτος τα επιστρεφόμενα θα δίνονταν γρηγορότερα και γι' αυτό συμπτύχθηκε η εκκοκκιστική περίοδος που τέλειωσε στις 31 - 1 - 98. Τελικά, όπως αποδεικνύεται, κι αυτό το μέτρο εφαρμόστηκε με στόχο να "στριμωχτούν" οι παραγωγοί για να πουλήσουν όσο όσο και να επωφεληθούν οι εκκοκκιστές.

Σχετική Ερώτηση στη Βουλή, με την οποία ερωτάται ο υπουργός Γεωργίας πότε θα πληρωθούν οι βαμβακοπαραγωγοί κι αν η κυβέρνηση προτίθεται ν' αλλάξει τον τρόπο πληρωμής του υπολοίπου της επιδότησης, καταθέτει ο Β. Μπούτας, βουλευτής του ΚΚΕ και υποψήφιος νομάρχης Καρδίτσας. Πάντως, οι αγρότες έχουν τον τρόπο να "τιμωρήσουν" τους κυβερνώντες για τον εμπαιγμό σε βάρος τους καταψηφίζοντας, στις ερχόμενες εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τους κυβερνητικούς υποψήφιους και υπερψηφίζοντας όσους στάθηκαν πάντα και στέκονται και τώρα στο πλευρό τους, υποστηρίζοντας τα δίκαια αιτήματά τους.

Αν πάρουμε στα σοβαρά τα γραφόμενα στον Τύπο και τα λεγόμενα στις τηλεοράσεις, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το ερώτημα αν είχε ή όχι σεξουαλικές σχέσεις ο Κλίντον με την Μόνικα Λεβίνσκι κρατάει σε αγωνία την ανθρωπότητα. Ενα ερώτημα που αναμένεται ν' απαντηθεί με την κατάθεση του Προέδρου, στις 17 τρέχοντος, σε διευρυμένο Σώμα ενόρκων και από την έρευνα του FBI στο φουστάνι της Λεβίνσκι στο οποίο, λέγεται, πως υπάρχουν ίχνη σπέρματος. Βεβαίως, ο ελληνικός λαός δε φαίνεται ν' αγωνιά ιδιαίτερα - καθότι"μακριά από... μας κι όπου... δε μας νοιάζει" - αλλά μάλλον αγωνιά η ελληνική κυβέρνηση. Διότι, οι σκοτούρες του πλανητάρχη - που φαίνεται ότι δεν προσέχει πότε, τι και πού - δεν του επιτρέπουν ν' ασχοληθεί προσωπικά με τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, όπως παρακαλούν κι ελπίζουν οι κυβερνώντες μας, οι οποίοι τώρα αναγκάζονται να συνδιαλέγονται με τον Μπερνς και πολύ τους πέφτει.

Μια λύση θα ήταν, ίσως, να "πιάσει" ο Πάγκαλος την Λεβίνσκι και να την πείσει ν' αφήσει ήσυχο τον Κλίντον, καθώς ούτε η άτακτη ελληνική υποχώρηση στο θέμα της εγκατάστασης των S-300 στην Κύπρο, ούτε η ταπεινή συγνώμη του υπουργού Εξωτερικών για όσα του "ξέφυγαν" σε βάρος των ΗΠΑ, έφεραν αποτέλεσμα. Αλλά γιατί ν' ασχοληθεί ο ίδιος ο πλανητάρχης όταν φτάνει ο Μπερνς για να προωθήσει τη "δουλιά" διχοτόμησης του Αιγαίου και της Κύπρου;