Μας κοινοποιήθηκε και δημοσιεύουμε την επιστολή του Συνδέσμου Συνταξιούχων Αυτοκινητιστών Νομού Θεσσαλονίκης,προς τον υφυπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Νικ. Φαρμάκη.

"Αξιότιμε κύριε υφυπουργέ

Κατά την επίσκεψή μας στο γραφείο σας την 11η Μάη ε.ε. οι εκπρόσωποι των οργανώσεων επαγγελματιών αυτοκινητιστών Ελλάδας και οργανώσεων των συνταξιούχων ΤΣΑ, σας ακούσαμε με μεγάλη ικανοποίηση για το ζωηρό ενδιαφέρον σας, προς βελτίωση των χαμηλών μας συντάξεων.

Την επόμενη από τη Θεσσαλονίκη σας στείλαμε και σχετικό τηλεγράφημα.

Μας ανακοινώσατε την απόφασή σας και της κυβέρνησης για σύσταση νέου ασφαλιστικού φορέα, στον οποίο θα ενταχθούν όλοι οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι των ασφαλιστικών οργανισμών ΤΕΒΕ, ΤΑΕ και ΤΣΑ, όλοι με ίσα δικαιώματα. Είπατε ότι αυτό το κάνατε για μας, για να μπορέσουμε να πάρουμε κι εμείς καλύτερες συντάξεις. Προς τούτο είπατε, πρώτα θα εξισωθεί η κατώτερη σύνταξη του ΤΣΑ με εκείνη του ΤΕΒΕ και αυτό θα γίνει με την ψήφιση του νέου νόμου. Σε κάποιο χρονικό διάστημα με κάποια κλιμάκωση θα εξισωθούν η κατώτερη σύνταξη του ΤΕΒΕ και ΤΣΑ με την κατώτερη του ΤΑΕ, η οποία είναι και η μεγαλύτερη.

Δεν καθορίσατε επακριβώς το χρόνο εξίσωσης των συντάξεων ΤΕΒΕ - ΤΣΑ προς ΤΑΕ, αλλά μας αφήσατε να πιστέψουμε πως αυτό θα γινόταν το πολύ σε ένα δυο χρόνια. Γενικώς ο λόγος σας μας έπεισε ότι επιτέλους ύστερα από το αμαρτωλό για μας 1979 βρέθηκε ένας νέος υπουργός να βοηθήσει στην άρση της κατάφωρης κρατικής αδικίας σε βάρος των συνταξιούχων του ΤΣΑ.

Δυστυχώς, η χαρά μας δεν πήγε πολύ μακριά. Την 6η Ιουλίου ε.ε. βγαίνει στην τηλεόραση ο κύριος υπουργός Παπαϊωάννου και τα στέλνει να γίνουν όλ' αυτά μετά το 2000. Με τη μέθοδο της αναβολής των πάντων εξουδετέρωσε για μας όλα αυτά τα ωραία, τα οποία μας είχατε υποσχεθεί. Τι μεσολάβησε στο διάστημα 11 Μάη μέχρι 6 Ιουλίου, δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε.

Επειδή, όμως, στο προσχέδιο του νόμου, που διανεμήθηκε αναφέρεται ότι τούτο αποτελεί βάση για συζήτηση, εμείς οι συνταξιούχοι του ΤΣΑ μένουμε στα όσα δεσμευτήκατε και μας υποσχεθήκατε την 11 Μάη.

Το προσχέδιο νόμου, ως έχει είναι εντελώς απαράδεκτο, εκτός εάν οπωσδήποτε γίνουν οι κατωτέρω τροποποιήσεις:

α. Το άρθρο 4 παρ. 1 να τροποποιηθεί και να λέει από της ισχύος του παρόντος νόμου και όχι αυτά που γράφει το προσχέδιο.

β. Το ίδιο για το άρθρο 7 παρ. 2

γ. Το άρθρο 8 παρ. 1 και στο τέλος αυτής της παραγράφου να προστεθεί ότι από της ισχύος του παρόντος νόμου την ίδια ακριβώς κατώτερη σύνταξη θα λαμβάνουν οι συνταξιούχοι και του ΤΕΒΕ και του ΤΣΑ (όπως ακριβώς μας υποσχεθήκατε κύριε υπουργέ) και να διαγραφεί ολόκληρη η παράγραφος 2, διότι είναι εντελώς απαράδεκτη και σκέτη κοροϊδία.

Τα υπόλοιπα όλα είναι συζητήσιμα.

Οταν τονίσατε την 11η Μάη, ότι το κάνατε για μας κύριε υπουργέ, ασφαλώς δεν υπονοούσατε μόνο 5.000 δραχμές αύξηση των συντάξεών μας για σειρά 4 ετών και ότι μ' αυτό τον τρόπο μας εξασφαλίζατε τάχα μια ανθρώπινη διαβίωση. Γιατί αυτό προβλέπει η παράγραφος 2 του άρθρου 8 και ελεημοσύνη δε δεχόμαστε.

Τελικά, εμείς θα περιμένουμε την τροποποίηση, ώστε να μπορούμε να κρίνουμε τους λόγους σας από την πράξη. Εχουμε την ανάγκη να επιζήσουμε, τώρα που είμαστε όρθιοι. Το μέλλον ανήκει στους νέους. Οι σκόπιμες αναβολές στα επόμενα χρόνια του κυρίου Παπαϊωάννου δε μας ενδιαφέρουν, γιατί δεν είναι δυνατόν να αντέξουμε στην πείνα. Αλλά πότε οι χορτάτοι κατάλαβαν τι θα πει πείνα;

Να είναι καλά και πολλούς χαιρετισμούς στον αξιότιμο υπουργό Εθνικής Οικονομίας (γιατί εκεί σκοντάφτει όλη η υπόθεση). Να προσέχει να μην χρεοκοπήσουν οι φίλοι του μεγαλοεργολάβοι, τραπεζίτες, χρηματιστές και οι άλλοι άνθρωποί του.

Εμείς θα συνεχίσουμε τον δίκαιο αγώνα επιβίωσης".

Με ανοιχτή επιστολή τους προς τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, Ακη Τσοχατζόπουλο,οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί της Εθνικής Αντίστασης και της Μέσης Ανατολής, αναφέρονται στη μερισματοδότηση των αξιωματικών της Εθνικής Αντίστασης. Η επιστολή είναι κοινή και συνυπογράφεται από την Πανελλήνια Ενωση Αξιωματικών και Υπαξιωματικών Εθνικής Αντίστασης 1941 - '44 (ΠΕΑΥΕΑ), τον Αντιστασιακό Σύνδεσμο Αξιωματικών Υπαξιωματικών Πολεμικής Αεροπορίας (ΑΣΑΥΠΑ) και τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αγωνιστών Μέσης Ανατολής (ΠΣΑΜΑ).

Ετσι, οι αντιστασιακοί αξιωματικοί, επισημαίνουν ότι, "κατά τις υπηρεσίες του υπουργείου κρίνεται απαραίτητη για Νομική Κάλυψη η χορήγηση του μερίσματος των Μετοχικών Ταμείων στους αποκατασταθέντες αντιστασιακούς αξιωματικούς". Και συνεχίζουν: "είναι πρωτοφανές Συνταξιοδοτούμενοι Μόνιμοι Αξιωματικοί να στερούνται του μερίσματος, εφόσον κατά πάγια Νομολογία, είναι αναπόσπαστο από τη Συνταξιοδότηση των Στρατιωτικών".

"Αυτή η κωλυσιεργία", συνεχίζουν, "επί τόσα χρόνια είναι πλέον φανερό ότι είναι σκόπιμη με πολιτικά κίνητρα και φαίνεται ως αποτέλεσμα πολιτικής εμπάθειας". "Αφού είναι ολοφάνερο", τονίζουν αναφερόμενοι στον υπουργό Εθνικής Αμυνας, "ότι η λύση βρίσκεται στα χέρια σας, θα ακολουθήσετε και σεις την τακτική της σκόπιμης κωλυσιεργίας; Θα συνεχίσετε τον κατάφωρο εμπαιγμό σε βάρος των Αξιωματικών που μόνο υπερηφάνεια αισθάνονται γιατί όταν η χώρα και ο λαός μας βρέθηκαν κάτω από τη βάρβαρη μπότα της τριπλής κατοχής, όρθωσαν το ανάστημά τους και πιστοί στον όρκο τους αγωνίστηκαν για διώξιμο των κατακτητών, για την Εθνική Ανεξαρτησία, για τη λευτεριά του λαού; Θα τους αφήσετε και εσείς να αισθάνονται λύπη για τη συμπεριφορά της πολιτείας απέναντί τους;", ρωτούν με το δίκιο οι άνθρωποι που πολέμησαν για να ζήσουν οι απόγονοί τους ελεύθεροι.

"Σας καλούμε και περιμένουμε από σας προσωπικά, σαν υπουργός Εθνικής Αμυνας, σαν πολιτική ηγεσία του υπουργείου, που είναι υπεύθυνο για την προστασία της Εθνικής Ανεξαρτησίας, για την οποία και εμείς "τα δώσαμε όλα", να παρέμβετε και να πιέσετε ώστε να συμπεριληφθεί αυτή η πολυθρύλητη τροπολογία στο Νομοσχέδιο της Πολιτικής Αμυνας".

Και οι αντιστασιακοί αξιωματικοί και υπαξιωματικοί καταλήγουν: "Μην αφήνετε τους αξιωματικούς πατριώτες, που βαδίζουν προς το τέλος της ζωής τους, να φεύγουν με τέτοια παράπονα. Μην αφήνετε την περηφάνια τους να γίνεται οίκτος για την πολιτεία και αγανάκτηση: Φτάνει!".

Για το ίδιο θέμα, ο Νταλαχάνης Αριστείδης,απόστρατος αξιωματικός της αεροπορίας, έστειλε ανοιχτή επιστολή στον υπουργό Αμυνας.

Ετσι, γράφει, αναφερόμενος στον υπουργό: "Τι είναι για σας οι 30 - 40 χιλιάδες το μήνα; Για σας είναι ένας καφές στα κέντρα πολυτελείας που συχνάζετε. Ενώ για τα γεροντάκια, είναι τα φάρμακα που θα καταπραϋνουν τους πόνους από τις λαβωματιές και τις κακουχίες του πολέμου".

Ο Γιώργης Ρουμελιώτης,είναι ένας αντιστασιακός, που όλη του τη ζωή πολέμησε για να δει την πατρίδα του πραγματικά ελεύθερη. Πέρασε μια ζωή στις εξορίες, στα άνυδρα νησιά του Αιγαίου, όπου με κάθε τρόπο προσπάθησαν να τον λυγίσουν, χωρίς όμως επιτυχία. Το "ευχαριστώ" της κυβέρνησης για τον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, ήταν στο εκκαθαριστικό της Εφορίας, που έλαβε φέτος, και τον καλούν να πληρώσει 153.000 δραχμές, εκ των οποίων οι 94.000 δραχμές να είναι προκαταβολικός φόρος, για τα υποτιθέμενα έσοδα που θα είχε το 1998.

Ετσι, στην ανοιχτή επιστολή του προς τον πρωθυπουργό της χώρας Κ. Σημίτη και τον Γ. Παπαντωνίου, ο Γ. Ρουμελιώτης αναφέρει:

"Το 1943, είχα την τιμή να ενταχθώ στις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ και να πολεμήσω - μόλις 15 χρονών - τους κατακτητές της πατρίδας μου, μέχρι τον Μάρτη του 1945 οπότε και απολύθηκα". Στη συνέχεια, συνελήφθη και καταδικάστηκε έξι φορές σε θάνατο. "Εμεινα στις φυλακές, Μακρόνησο και Αϊ - Στράτη επί δεκατέσσερα χρόνια. Δεν μπόρεσαν να με λυγίσουν πολιτικά, ψυχικά και σωματικά, έτσι, προσπάθησαν να το πετύχουν με άλλους τρόπους. Μου στέρησαν την ελληνική υπηκοότητα με αποτέλεσμα να βρεθώ αλλοδαπός στην ίδια μου τη χώρα. Είχα ταυτότητα, αγνώστου υπηκοότητας, που έγραφε: "Ελληνική ιθαγένεια. Προσωρινή διαμονή εν Ελλάδι, άνευ δικαιώματος εργασίας""...

Η ίδια κατάσταση, επισημαίνει, συνεχίστηκε για εφτά χρόνια - από το 1958 μέχρι το 1965. Ακόμη και στη δικτατορία των συνταγματαρχών, επίσης, τίποτα δεν άλλαξε. "Ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους, για το πώς δούλευα και για να επιβιώσω και αν μπορούσα να έχω κοινωνική ασφάλεια".

Και συνεχίζει: "Το 1992, μετά την καμπάνια περί οικονομικών δηλώσεων των επαγγελματιών, αποφάσισα να νομιμοποιηθώ, ως ελαιοχρωματιστής".

Ωστόσο το 1997, αναφέρει ο Γ. Ρουμελιώτης, η Εφορία βρήκε ότι η δήλωση που είχε κάνει ήταν καθυστερημένη κατά 20 ημέρες. Το αποτέλεσμα ήταν να πληρώσει 300.000 δραχμές πρόστιμο.

"Στα σαράντα χρόνια δουλιάς κατόρθωσα", συνεχίζει ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, "να φτιάξω ένα σπίτι, ώστε να βάλω τα πόδια μου μέσα. Τούτη τη στιγμή είμαι 72 χρονών και για να μπορώ να κινούμαι - όσο είναι δυνατόν έξω από την Αθήνα - αγόρασα πριν μια δεκαετία ένα μικρό αυτοκίνητο, το οποίο μάλιστα το συντηρώ με οικονομική βοήθεια από τα τέσσερα παιδιά μου".

Η πολιτική όμως των κοινωνικών παροχών της κυβέρνησης, αναφέρει στην ανοιχτή επιστολή του, τού "φορτώνει" ένα εκατομμύριο τεκμήριο, και μαζί με μερικά μεροκάματα της γυναίκας του, βγαίνουν περίπου τρία εκατομμύρια, ανύπαρκτα εισοδήματα. "Φέτος, έκανα διακοπή του επαγγέλματος, γιατί, ποιος 70χρονος μπορεί να ανέβει στην οικοδομή για να βγάλει μεροκάματο;".

Και καταλήγει: "Στο εκκαθαριστικό της Εφορίας που ήρθε φέτος, με καλούν να πληρώσω 153.000 δραχμές. Από αυτά οι 94.000 είναι προκαταβολικός φόρος για τα υποτιθέμενα έσοδα του 1998. Από πού θα βρω τα λεφτά αυτά να τους δανείσω; Από τη σύνταξη που δεν παίρνω ή από τα περιουσιακά εισοδήματα που δεν έχω;"...