Βρεθήκαμε για μια μέρα στην Κομοτηνή και είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με τον υποψήφιο νομάρχη της ΝΑΣ, Σεμπαχεδίν Εμίν,γνωστό δικηγόρο και δημοκρατικό παράγοντα του νομού, για τα οξυμένα προβλήματα της Ροδόπης, το πρόγραμμα και την πολιτική της παράταξης και την πορεία του εκλογικού αγώνα.

Αρχίσαμε τη συζήτησή μας με την ερώτηση:

- Το ψηφοδέλτιο της ΝΑΣ σε τι διαφέρει από τους άλλους συνδυασμούς, ποια είναι δηλαδή η σημασία αυτού του ψηφοδελτίου και γιατί εσείς αποφασίσατε να συνεργαστείτε με τη ΝΑΣ;

- Κατ' αρχάς, εδώ, στο Νομό Ροδόπης, και για πολλά χρόνια, οι σχέσεις των δύο στοιχείων ήταν άριστες. Τα τελευταία χρόνια, όμως, με την παρέμβαση του κράτους και στην προσωπική ζωή των ανθρώπων, την επιδείνωση των σχέσεων Ελλάδας - Τουρκίας και την καλλιέργεια διαχωριστικών τάσεων, οι δυο κοινωνικές ομάδες ζούμε ξεχωριστά. Πολύ λίγες είναι σήμερα οι σχέσεις μεταξύ οικογενειών των Ελλήνων και της μειονότητας. Αυτό δημιουργεί πολλά προβλήματα, ιδιαίτερα στη μειονότητα που τα μέλη της ζουν ως πολίτες β κατηγορίας.

Πολλά από τα δικαιώματα της μειονότητας καταπατούνται, ακόμα κι αυτό, γιατί οι ιθύνοντες θέλουν τον πληθυσμό του νομού παγιδευμένο στις διαχωριστικές αντιθέσεις, με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσεται ο τόπος και να παρατηρείται μεγάλη καθυστέρηση. Εάν δεν είχαμε αυτά τα προβλήματα, θα είχαμε προοδεύσει σ' όλους τους τομείς.

Οι αρχές μέχρι τώρα έδιναν δάνεια μόνο στους χριστιανούς για ν' αγοράζουν περιουσίες, με αποτέλεσμα πολύς κόσμος από τη μειονότητα να υποχρεώνεται να φεύγει από το νομό. Υπάρχει το άρθρο 19 του νόμου περί ιθαγένειας, που με βάση αυτό οι αρχές κήρυτταν έκπτωτους όσους πήγαιναν έστω και μια βόλτα μέχρι την Τουρκία ή πήγαιναν να δουν τα παιδιά τους που σπούδαζαν εκεί.

Τα μέλη της μειονότητας αντιμετωπίζονται όχι σύμφωνα με τις ικανότητες, τις γνώσεις ή τα προσόντα τους, αλλά πάνω στη βάση της καταγωγής και των θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Εμείς είπαμε να σπάσουμε αυτό το διαχωρισμό. Γι' αυτό και ο υποψήφιος νομάρχης της παράταξης υποδείχτηκε ανεξάρτητα από φυλετική καταγωγή, για να βοηθήσουμε την προσπάθεια για ισοτιμία. Ετσι εγώ κι άλλα μέλη της μειονότητας, που είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτή η κατάσταση πρέπει ν' αλλάξει, για να πετύχουμε την ισότιμη μεταχείριση όλων των πολιτών της Ροδόπης, αποφασίσαμε να ενταχθούμε στο συνδυασμό της ΝΑΣ, που υποστηρίζει το ΚΚΕ και το πρόγραμμα του οποίου κινείται στην κατεύθυνση της ισότητας όλων των πολιτών.

- Η διαφορά επομένως της ΝΑΣ με τους άλλους συνδυασμούς ποια είναι κατά τη γνώμη σας;

- Οι άλλοι συνδυασμοί θα έλεγα ότι κινούνται στα ίδια χνάρια, όπως και παλιά. Δεν έχουν δηλαδή αυτή την ενωτική νοοτροπία που έχουμε εμείς. Στη ΝΑΣ πιστεύουμε ότι με το πρόγραμμα και τους στόχους που έχουμε βάλει θα προωθήσουμε, όχι μόνο τα γενικότερα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα του λαού, αλλά θα μπορέσουμε να σπάσουμε το φυλετικό και θρησκευτικό διαχωρισμό, για να μπορέσει ο κόσμος να ζήσει μια ήρεμη, δημιουργική ζωή, χωρίς αντιπαλότητες. Το δικό μου ενδιαφέρον ήταν πάντα προσανατολισμένο σ' αυτή την κατεύθυνση και με ικανοποίηση διαπιστώνω ότι και το πρόγραμμα της ΝΑΣ κινείται στην κατεύθυνση της ριζικής αλλαγής της κατάστασης, ενώ οι άλλοι συνδυασμοί επιδιώκουν τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής.

-Στην υποψηφιότητά σας ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου της ΝΑΣ έχουν υπάρξει κάποιες αντιδράσεις και αν ναι πώς έχουν εκδηλωθεί;

- Αντιδράσεις υπάρχουν από ανθρώπους που είναι συνδεδεμένοι με τους άλλους συνδυασμούς. Εμείς με τον αγώνα και την προσπάθεια που καταβάλλουμε επιχειρούμε να εκλέξουμε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο ανθρώπους που θ' αγωνιστούν για να αλλάξει ριζικά η σημερινή κατάσταση. Είναι επόμενο αυτό να μην αρέσει σε μερικούς. Σε μένα προσωπικά ορισμένοι μου "συνέστησαν" να μην επιμείνω στην υποψηφιότητά μου, γιατί, όπως έλεγαν, δεν πρόκειται να εκλεγώ και άδικα θα απογοητευτώ.

Εμείς λέμε σ' αυτό, ότι σημασία έχει να δίνεις δύναμη με την ψήφο σου σ' αυτό που πιστεύεις. Η ψήφος αυτή ακριβώς τη σημασία έχει. Να προσπαθείς να εκλέξεις αγωνιστές που θα παλέψουν για να πάνε τα πράγματα σε άλλη κατεύθυνση. Εμείς βγάλαμε και ανακοίνωση, στην οποία κάνουμε ειδική αναφορά σ' αυτό το θέμα της "χαμένης ψήφου". Χαμένη ψήφος, λέμε, είναι αυτή που δίνει δύναμη σ' αυτούς που μας αδικούν. Σ' αυτούς που πάνε ενάντια στα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων. Δηλαδή χαμένη είναι η ψήφος που ρίχνει νερό στο μύλο αυτών που θέλουν το λαό διασπασμένο και αδύνατο. Η μόνη ψήφος που δεν είναι χαμένη είναι αυτή που στηρίζει και δίνει δύναμη σ' αυτούς που με τον αγώνα τους προβάλλουν τις θέσεις και το δίκιο των αδικημένων.

- Μιλώντας προηγούμενα για τα δικαιώματα της μειονότητας αναφερθήκατε στην ανάγκη κατάργησης του άρθρου 19 του κώδικα ιθαγένειας. Τι ακριβώς ορίζει αυτό το άρθρο;

- Με το άρθρο 19 ο υπουργός Εσωτερικών, χωρίς ούτε καν να ακούει τον ενδιαφερόμενο, έχει το δικαίωμα να στερεί την ελληνική ιθαγένεια από μέλη της μειονότητας που απουσιάζουν για πάνω από 6 μήνες στο εξωτερικό. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι αντισυνταγματικό, γιατί παραβαίνει το άρθρο 28 του Συντάγματος, που ορίζει ότι δεν μπορεί να ληφθεί καμία απόφαση σε βάρος πολίτη χωρίς προηγούμενα να του δοθεί η δυνατότητα να απολογηθεί και να υπερασπίσει τον εαυτό του.

Με τον τρόπο αυτό έχουν στερήσει την ιθαγένεια σε 60.000 άτομα περίπου από το 1955. Εμείς λέμε να καταργηθεί αυτό το άρθρο με αναδρομική ισχύ, για να μπορέσουν να ξαναποκτήσουν την ιθαγένειά τους όλες αυτές οι χιλιάδες των συμπολιτών μας. Υπάρχουν σήμερα χιλιάδες άτομα, κάτοικοι του νομού γεννημένοι εδώ αυτοί και οι γονείς και οι παππούδες τους, που δεν έχουν και δεν μπορούν να αποκτήσουν ελληνική ταυτότητα.

- Στον τομέα της παιδείας η μειονότητα αντιμετωπίζει κάποια ειδικά προβλήματα;

- Πρέπει κατ' αρχάς να αναφέρω πως παρότι η μειονότητα αποτελεί την πλειοψηφία του πληθυσμού στο νομό, υπάρχει μόνο ένα Γυμνάσιο και ένα Λύκειο για τις εκπαιδευτικές ανάγκες των παιδιών της. Είναι διεθνώς παραδεκτό ότι αποτελεί δικαίωμα κάθε μειονότητας να διδάσκεται τη γλώσσα και να καλλιεργεί την κουλτούρα της. Πέρα όμως απ' αυτή τη γενική αρχή και σύμφωνα με τη Σύμβαση της Ρώμης, που υπέγραψε η Ελλάδα και η Τουρκία το 1952, το ελληνικό κράτος υποχρεούται να επιδοτεί τη μειονότητα για την ίδρυση και λειτουργία σχολείων. Να επιδοτεί δηλαδή τις ειδικές επιτροπές της μειονότητας που εκλέγονται για να ιδρύουν και λειτουργούν σχολεία σε διάφορες περιοχές του νομού. Αυτό όμως δε γίνεται. Στα κρατικά ελληνικά σχολεία πάλι είναι πολύ δύσκολο να πάνε τα παιδιά της μειονότητας γιατί αντιμετωπίζονται ως β κατηγορίας μαθητές και εξάλλου στα σχολεία αυτά δε διδάσκεται η τουρκική γλώσσα και δεν υπάρχουν δίγλωσσοι καθηγητές που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τα παιδιά στα μαθήματα, αφού η μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών αυτών έχει δυσκολίες στην ελληνική γλώσσα.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών της μειονότητας να μένουν αγράμματα. Να μην τελειώνουν δηλαδή την υποχρεωτική 9ετή μόρφωση.

- Μια που έγινε λόγος για το κράτος, πώς κατά τη γνώμη σας αντιμετωπίζει το ελληνικό κράτος, η πολιτεία τη μειονότητα και πώς θα έπρεπε να την αντιμετωπίζει;

- Τώρα τελευταία εκπρόσωποι του ελληνικού κράτους δήλωσαν ότι η μειονότητα πρέπει να αφομοιωθεί. Εδώ γίνεται συστηματική προσπάθεια για εξαφάνιση της πολιτιστικής κληρονομιάς των μουσουλμάνων. Εμείς δεν υποστηρίζουμε άλλο από το πολύ απλό και βασικό πράγμα, ότι θέλουμε η μειονότητα να μπορεί να διατηρήσει την κουλτούρα της και τα μέλη της να είναι καθ' όλα ισότιμοι Ελληνες πολίτες. Εμείς την αγαπάμε την πατρίδα μας, την Ελλάδα, αλλά το καθεστώς των διακρίσεων που μας έχουν επιβάλει ασκεί σε βάρος μας πολύμορφη καταπίεση και αυτό δημιουργεί έντονες αντιδράσεις. Αυτή νομίζω έπρεπε να είναι και η στάση του ελληνικού κράτους, πολιτική προς την κατεύθυνση της εξαφάνισης του καθεστώτος των διακρίσεων. Αυτό θα έλυνε σε μόνιμη βάση το πρόβλημα των διαχωριστικών αντιθέσεων.

- Από τη μέχρι τώρα κινητοποίηση, την προεκλογική καμπάνια, εκτιμάτε ότι τα αποτελέσματα είναι θετικά και ποια η ανταπόκριση του κόσμου, ιδιαίτερα της μειονότητας;

- Θεωρούμε ότι τα αποτελέσματα είναι πολύ θετικά και η ανταπόκριση του κόσμου τέτοια που μας κάνει να αισιοδοξούμε ότι στις εκλογές του Οκτώβρη ο συνδυασμός μας θα ξεπεράσει το 50% των ψήφων της μειονότητας. Εγώ μάλιστα πιστεύω ότι μπορεί να φτάσει το 60% εάν γίνει σωστά η διαμόρφωση του ψηφοδελτίου.

Μάλιστα, μπορώ να πω ότι η υποστήριξη στο συνδυασμό μας εκδηλώνεται όχι μόνο στις πόλεις αλλά και στα χωριά και θα έλεγα ότι στα χωριά υπάρχει μεγαλύτερη υποστήριξη. Στους αγρότες έχει μεγάλη απήχηση ο λόγος μας γιατί αυτοί βιώνουν πιο έντονα την εγκατάλειψη και τις διακρίσεις.

- Εκτός από τα προβλήματα που ήδη αναφέρατε υπάρχουν κάποια άλλα σοβαρά προβλήματα που χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση;

- Θα έλεγα ότι πολλά από αυτά τα προβλήματα προέρχονται από τη στάση της κυβέρνησης, που βοήθησε οικονομικά τους χριστιανούς να αποκτήσουν μεγάλη γεωργική ιδιοκτησία σε βάρος των μουσουλμάνων, που τώρα δεν έχουν χωράφια για να καλλιεργήσουν καπνό και άλλα προϊόντα για να μπορέσουν να ζήσουν. Το μεγάλο πρόβλημα του νομού μας είναι ότι δεν έχει άλλη υποδομή και δεν μπορεί να προσφέρει εργασία στους κατοίκους. Μα και στα λίγα εργοστάσια που υπάρχουν δεν προσλαμβάνουν μουσουλμάνους εργάτες αλλά προτιμούν τους Πόντιους επειδή γι' αυτούς οι εργοδότες παίρνουν σχετική επιδότηση από το κράτος.

Στα εργοστάσια της Κομοτηνής σήμερα δε δουλεύουν πάνω από 8 - 10 εργάτες από τη μειονότητα. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Το ποσοστό ανεργίας στη μειονότητα είναι το υψηλότερο στην Ελλάδα.

- Τι μέτρα μπορούν να παρθούν για την αντιμετώπιση της ανεργίας, που, όπως φαίνεται, στη νεολαία της μειονότητας είναι ακόμα μεγαλύτερη;

- Πρέπει νομίζω να δημιουργηθεί υποδομή, να γίνουν εργοστάσια, να προστατευτεί και αναπτυχθεί η γεωργία, να λυθεί το πρόβλημα της καλλιεργήσιμης γης της μειονότητας. Δηλαδή να έχουμε μια άλλου είδους ανάπτυξη, μια προοδευτική ανάπτυξη. Με τον όρο αυτό εμείς εννοούμε την ανάπτυξη της βιομηχανίας και της αγροτικής οικονομίας, με έμφαση τις ακριτικές περιοχές, με σεβασμό στα δικαιώματα της μειονότητας, στον εργαζόμενο και το περιβάλλον και όπου βασικό ρόλο έχει ο δημόσιος τομέας. Δημοκρατικός, διαφανής, χωρίς εξαρτήσεις από το μεγάλο κεφάλαιο, όπου όλοι οι εργαζόμενοι χωρίς καμιά διάκριση, κομματική, εθνική, θρησκευτική, θα συμμετέχουν ισότιμα στη δουλιά και στα αξιώματα.

Στ. Μ.

"Αν δεν καώ εγώ, αν δεν καείς εσύ, αν δεν καούμε εμείς, πώς θα γίνουν τα σκοτάδια φως;", Η φράση αυτή του ποιητή, κυρίαρχη στη σκέψη των νέων της μειονότητας, θερμαίνει τις ελπίδες τους και τρέφει τους καθημερινούς, δύσκολους αγώνες τους. Δεκαετίες τώρα, οι διακρίσεις σε βάρος της μειονότητας παραμένουν και όταν κάποιοι τολμούν να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας, βρίσκονται αντιμέτωποι με ανθρώπους και οργανωμένους φορείς, εκπροσώπους του κράτους, που με νύχια και δόντια παλεύουν να διατηρήσουν την κατάσταση ως έχει. Τους βολεύει η μειονότητα να μένει αμόρφωτη, χωρίς δουλιά και δικαιώματα, να καλλιεργούν την οργή και την αγανάκτηση για να τροφοδοτούν πιο εύκολα τα εθνικιστικά τους σχέδια, για να την καθιστούν υποχείριο στις επιδιώξεις τους.

Εκεί στα νεόχτιστα της Περδίκα, μία από τις πολλές μειονοτικές γειτονιές, όπου το ηλεκτρικό ρεύμα δεν έχει φτάσει ακόμη σε όλα τα σπίτια, ο δρόμος παραμένει δεκαετίες τώρα στρωμένος με χώμα και ο ταχυδρόμος δε χτυπά την πόρτα των σπιτιών, συζητήσαμε με τους νέους. Στο χώρο που περνάνε τις ελεύθερες ώρες τους, στο καφενείο, πίνοντας καφέ και αναψυκτικό, μέσα στη σκόνη που σηκώνουν στο πέρασμά τους αυτοκίνητα και μηχανάκια, νιώσαμε και εμείς ένα μικρό μόνο μέρος από την εγκατάλειψη που βιώνουν, παιδιά, έφηβοι, μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι νέοι.

"Σήμερα οι νέοι της μειονότητας μένουν κλεισμένοι στις γειτονιές τους. Δύσκολα συναναστρέφονται με τους υπόλοιπους νέους. Υπάρχουν άνθρωποι και φορείς που υψώνουν εμπόδια και θέλουν να μας έχουν χώρια", λέει ο Ριτβάν,φοιτητής της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (ΕΠΑΘ), περιγράφοντας τη σχέση με τους χριστιανούς νεολαίους.

Ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος σπαταλιέται στο καφενείο, όπου βλέπουν ποδόσφαιρο στην τηλεόραση. Η διασκέδασή τους περιορίζεται στους γάμους καμία Παρασκευή ή Σάββατο.

"Οι περισσότεροι νέοι δεν ξέρουν να συμπληρώσουν ούτε μια απλή αίτηση", είπαν, σημειώνοντας έτσι το πρόβλημα μόρφωσης και γλώσσας που αντιμετωπίζουν.

"Και πώς να μην έχουμε προβλήματα με τη γλώσσα", αναρωτιέται ο Ριτβάν, "αφού στα δημοτικά σχολεία που βρίσκονται στα χωριά, πολλές φορές οι δάσκαλοι δεν μπορούν να πάνε εξαιτίας της κακοκαιρίας. Πολλές είναι οι αδυναμίες και οι ελλείψεις σε βιβλία, εποπτικά μέσα κλπ. Τα παιδιά της μειονότητας δεν μπορούν να πάνε και στα φροντιστήρια εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών".

Τα περισσότερα παιδιά στην παρέα τελείωσαν το 3ο Μειονοτικό Δημοτικό της Κομοτηνής, το γνωστό ως Γενιτζέ. Από αυτούς ελάχιστοι κατάφεραν να προχωρήσουν στο γυμνάσιο. "Είμαστε 4 μειονοτικοί μαθητές στους 28 που έχουμε στο Τμήμα", λέει ο Σουάτ,μαθητής της 1ης Λυκείου και συμπληρώνει:"Υπάρχουν πολλά παιδιά που δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο γιατί πρέπει να δουλεύουν".

Αν σκεφτεί κανείς την αναλογία πληθυσμού στη Ροδόπη (60% μουσουλμάνοι - 40% χριστιανοί), θα καταλάβει πως το ποσοστό των μειονοτικών νέων που παίρνουν έστω τη βασική μόρφωση είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Το πρόβλημα της εκπαίδευσης αναδεικνύεται σε κυρίαρχο, αφού παρά την παρέλευση τόσων χρόνων, αντί το εκπαιδευτικό σύστημα να βελτιώνεται, διαρκώς υψώνει νέους φραγμούς στα παιδιά της μειονότητας. Στο μειονοτικό Γυμνάσιο - Λύκειο, όπου τα παιδιά θα μπορούσαν να προχωρήσουν πιο εύκολα λόγω της ύλης, μπαίνει περιορισμένος αριθμός μαθητών και αυτός με κλήρωση.

Πολλοί αναγκάζονται να φεύγουν στην Τουρκία για σπουδές αλλά και για τη βασική μόρφωση. Στο Γενί Μαχαλά, ο Οσγκού δηλώνει με πίκρα: "Αν μπορούσα να συνεχίσω εδώ το σχολείο, δε θα πήγαινα από τα 12 μου χρόνια στη Σμύρνη. Τελικά έμεινα εκεί και σήμερα σπουδάζω, φυσικά πληρώνοντας".

Δικαίωμα στη μόρφωση, στη δουλιά και τη διασκέδαση. Αυτό διεκδικούν οι νέοι της μειονότητας που και στον εργασιακό τομέα, βλέπουν τις διακρίσεις να κυριαρχούν. Οι περισσότεροι απασχολούνται στη γεωργία, κύρια στα καπνά. Το εισόδημα που εξασφαλίζουν δεν αρκεί, αφού οι ποσοστώσεις και οι τιμές είναι χαμηλές. Ετσι χρειάζεται να δουλεύουν συμπληρωματικά στην οικοδομή και όπου αλλού βρουν δουλιά. Βέβαια χωρίς το βασικό μεροκάματο και πολλές φορές χωρίς ασφάλιση.

Οταν τους ρωτήσαμε, τι τους πονάει περισσότερο: Το γεγονός πως δεν έχουν δουλιά, μόρφωση, ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, οι θρησκευτικές και άλλες διακρίσεις; Η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: Η αδικία, οι διακρίσεις που φυσικά βρίσκουν έκφραση σε όλα τα παραπάνω. Δεν είναι όμως απαισιόδοξοι. Πιστεύουν ότι μπορεί να αλλάξει η κατάσταση, αν η ελληνική πολιτεία, η κυβέρνηση πάρει μέτρα σ' αυτή την κατεύθυνση. Ομως για να πάρει τέτοια μέτρα χρειάζεται αντίσταση και λένε πως οι Δημοτικές εκλογές είναι ένα πρώτο βήμα για να στείλουν το μήνυμά τους, σε όσους χρόνια τώρα τους εμπαίζουν και τους αξιοποιούν προεκλογικά για να τους λησμονήσουν την επόμενη μέρα.

Α. Α.

Η Ροδόπη της ανεργίας και της εγκατάλειψης, η ακριτική περιοχή της Θράκης με τη μεγαλύτερη μουσουλμανική μειονότητα και τη σωρεία των πολύπλοκων προβλημάτων, που την κατατάσσουν στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η Ροδόπη της υπανάπτυξης στην οποία την έχει καταδικάσει η πολιτική των αστικών κυβερνήσεων, η πολιτική οικονομικού μαρασμού και φυλετικών διακρίσεων που "βγάζει μάτι" παρά τις κυβερνητικές μεγαλοστομίες για το αντίθετο. Η Ροδόπη που σφαδάζει στη μέγκενη της υψηλότερης ανεργίας, της αμορφωσιάς και εξαθλίωσης του πληθυσμού της μειονότητας, στο όργιο των εξωφρενικών διακρίσεων. Η Ροδόπη όπου οι βασανισμένοι ξωμάχοι δεν έχουν στον "ήλιο μοίρα".

Εκεί στη Ροδόπη που η ψαλίδα ανάμεσα στους δυο κόσμους, στον κόσμο των εχόντων και κατεχόντων βολεμένων και στον κόσμο της σκληρής δουλιάς, της στέρησης, τον κόσμο των αδικημένων και καταφρονεμένων, παρουσιάζει το μεγαλύτερο άνοιγμα. Εκεί στη Ροδόπη των μεγάλων λαϊκών καημών, της προσμονής και των ελπίδων, βρέθηκε η αποστολή του "Ρ" για να νιώσει από κοντά τον παλμό του προεκλογικού αγώνα.

Εκεί στην Κομοτηνή συναντήσαμε τον υποψήφιο Νομάρχη της ΝΑΣ, έναν υποψήφιο που δε μοιάζει με τους άλλους. Είναι ο ίδιος μέρος της μειονότητας με ανησυχίες και προβληματισμούς προοδευτικού ανθρώπου, που καίγεται από την επιθυμία να πάει ο τόπος μπροστά.

Εκφράζει, ήρεμα και συγκρατημένα αλλά με θέρμη και αποφασιστικότητα την αγάπη του για την ταλαίπωρη πατρίδα, το ώριμο αίτημα για το ξεπέρασμα των διαχωρισμών. Εκφράζει την αγωνία των απλών ανθρώπων που θέλουν έναν άλλο δρόμο, μια άλλη ανάπτυξη για το νομό. Μια ανάπτυξη που θα βασίζεται στην αρχή, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια δικαιώματα στη ζωή. Και ακόμα εκφράζει την πίστη ότι όλος αυτός ο κόσμος των ταπεινών και καταφρονεμένων είναι αποφασισμένος να αγωνιστεί για ν' ανοίξει ο δρόμος της προόδου και της προκοπής.

Η "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία" Ροδόπης σε πρόσφατη Διακήρυξή της προς τον λαό του Νομού υπογράμμιζε: "Η ζωή και τα δικαιώματά σου δέχονται σκληρή επίθεση από την κυβερνητική πολιτική. Η ανεργία καλπάζει, η φτώχεια εξαπλώνεται, η περιοχή μας υποβαθμίζεται, η μειονότητα δεν απολαμβάνει ακόμα όλα τα δικαιώματά της. Η παράταξή μας, η ΝΑΣ Ροδόπης, αγωνίζεται για να μπει η χώρα και ο νομός μας, στο δρόμο της προοδευτικής πολιτικής διεξόδου και ανάπτυξης, που σημαίνει αντίσταση στις επιλογές της ΕΕ, ρήξη με οικονομικά και πολιτικά κέντρα εξάρτησης".

"Εμείς λέμε ότι σημασία έχει να δίνεις δύναμη με την ψήφο σου σ' αυτό που πιστεύεις. Η ψήφος αυτή ακριβώς τη σημασία έχει. Να προσπαθείς να εκλέξεις αγωνιστές που θα παλέψουν για να πάνε τα πράγματα σε άλλη κατεύθυνση", τονίζει ο Σεμπαχεδίν Εμίν

Το ταχυδρομείο στα Νεόχτιστα Περδίκα. Δύο χαρτόκουτα...

Συζήτηση με νέους στα νεόχτιστα της Περδίκα, μία από τις πολλές μειονοτικές γειτονιές, όπου το ηλεκτρικό ρεύμα δεν έχει φτάσει ακόμη σε όλα τα σπίτια, ο δρόμος παραμένει δεκαετίες τώρα στρωμένος με χώμα και ο ταχυδρόμος δε χτυπά την πόρτα των σπιτιών...

Ο Σεμπαχεδίν Εμίν, υποψήφιος νομάρχης της ΝΑΣ στο νομό Ροδόπης