Τα αποτελέσματα της έρευνας που είχε αναθέσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου στο Τμήμα Αρχειονομίας - Βιβλιοθηκονομίας του Ιόνιου Πανεπιστημίου με θέμα: "Ελληνικές Βιβλιοθήκες: απογραφή και κωδικοποίηση" ανακοινώθηκαν σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου.

Η έρευνα διεξήχθη σε 1.154 βιβλιοθήκες, όπου τέθηκαν περισσότερα από δέκα ερωτήματα. Από αυτές οι 957 είναι λαϊκές (δημοτικές, κοινοτικές κ.ά.), οι 326 είναι ειδικές (ερευνητικών κέντρων, δημόσιων οργανισμών κ.ά.), οι 193 ακαδημαϊκές και οι 45 είναι σχολικές.

Αλλά πολλές από αυτές δεν έχουν κανέναν βιβλιοθηκονόμο, όπως προκύπτει από το παρακάτω στοιχείο: το 62% των βιβλιοθηκών διαθέτει μέχρι έναν απασχολούμενο και το 65% μέχρι έναν μόνιμο πτυχιούχο βιβλιοθηκονόμο. Αυτοματοποιημένες λειτουργίες δε διαθέτει το 63%. Ενώ στο 79% των βιβλιοθηκών υπεύθυνος φορέας χρηματοδότησης είναι ο Δημόσιος Τομέας και το ύψος της ετήσιας χρηματοδότησης στο 70% των βιβλιοθηκών δεν ξεπερνά τα 5 εκ. Επιπλέον το 59,2% δε διαθέτει επιπλέον πόρους.

Επίσης, διαπιστώθηκε ότι ο μεγάλος αριθμός των βιβλιοθηκών περιορίζεται σε λίγα τετραγωνικά, μικρότερα των 500 τ.μ. Το κυρίως κοινό των βιβλιοθηκών(49,5%) είναι μαθητές και φοιτητές, αλλά οι αντίστοιχες βιβλιοθήκες είναι ιδιαίτερα λίγες. Οσο για το περιεχόμενο: το 78% των βιβλιοθηκών εισάγει ετησίως μέχρι 500 τίτλους, αλλά μόνο το 36% θέτει ως κριτήριο επιλογής υλικού τη ζήτηση των χρηστών, ενώ οι υπόλοιπες επιλέγουν με βάση τα θεματικά ενδιαφέροντα της βιβλιοθήκης.

Την παραπάνω εικόνα των ελληνικών βιβλιοθηκών η διευθύντρια του ΕΚΕΒΙ, Μυρσίνη Ζορμπά τη χαρακτήρισε "αποκαρδιωτική" και συνέχισε λέγοντας ότι"βρίσκονται σε κατάσταση πλήρους αδυναμίας, είναι παράλυτες. Χρειάζονται γενναίες πολιτικές αποφάσεις και γενναία μέτρα. Το ΕΚΕΒΙ θεωρεί αδύνατη την πολιτική βιβλίου και ανάγνωσης χωρίς την ύπαρξη λαϊκών βιβλιοθηκών".

Σαθροποίηση και αλλοίωση της επιφάνειας από ρύπους, αιθάλη και όξινη προσβολή, γυψοποίηση, θέματα στερέωσης της επιφάνειας, αλλά και ζητήματα που αφορούν στη στατική επάρκεια, είναι τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Πύλη του Αδριανού.Κατασκευασμένη από πεντελικό μάρμαρο, αποτελεί μνημείο - σύμβολο της Αθήνας, αφού εκτός των άλλων όριζε την είσοδο της πόλης.

Ο καθαρισμός της επιφάνειας της Πύλης απασχόλησε, χθες, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο,βάσει μελέτης που εκπόνησε ο χημικός μηχανικός Νίκος Μπελογιάννης στο "Κέντρο Λίθου" και εισηγήθηκε η Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαιοτήτων,η οποία θα επιβλέπει και το έργο που θα γίνει με αυτεπιστασία.

Υστερα από σχετικές δοκιμαστικές επεμβάσεις, για να βρεθούν τα κατάλληλα υλικά καθαρισμού, η μελέτη προτείνει την εφαρμογή, κατά περίπτωση, τριών μεθόδων,ενώ θα ακολουθήσουν οι δοκιμαστικές επεμβάσεις για τη στερέωση της επιφάνειας,προκειμένου να αποφασιστεί η καταλληλότερη μέθοδος. Βέβαια, αυτή η δεύτερη φάση των εργασιών εξαρτάται από τα αποτελέσματα του καθαρισμού. Ωστόσο, μέλη του Συμβουλίου εξέφρασαν επιφυλάξεις ως προς την έκταση και το τελικό αισθητικό αποτέλεσμα,τονίζοντας ότι δεν πρέπει να χαθεί η πάτινα του χρόνου που φέρει το μάρμαρο, ενώ κάποιοι πρότειναν να μην καθαριστεί η αιθάλη, αλλά μόνο τα "νεοτερικά" συνθήματα που έχουν γραφεί πάνω στο μνημείο.

Αν και οι εργασίες θα παρακολουθούνται κατά στάδια από τη Διεύθυνση Συντήρησης (υπεύθυνη η γλύπτρια - συντηρήτρια Ιωάννα Στυψιανού), το ΚΑΣ επιφυλάχτηκε να καταλήξει σε έγκριση της μελέτης, μέχρι να γίνει αυτοψία στο μνημείο την ερχόμενη Τρίτη, πριν τη συνεδρίασή του.

Βάλτερ Χαϊνόφσκι και Γκέρχαρντ Σόιμαν,δυο μεγάλα ονόματα του κινηματογράφου της πραγματικότητας, του στρατευμένου στην υπόθεση της ειρήνης, του σοσιαλισμού, της απελευθέρωσης των λαών από τη "Λερναία Υδρα" του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Αυτοί οι δύο, Γερμανοί "αντάρτες" φύσει και θέσει - με τη μορφή της τέχνης τους - θα είναι "παρόντες" στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ - "Οδηγητή". Το θαυμάσιο έργο τους, μεταγραμμένο σε μια σειρά 10 βιντεοκασετών, θα υπάρχει στο Φεστιβάλ.

Λέμε για δέκα ντοκιμαντέρ τους, που η - αμερικανοκίνητη και στον τόπο μας - κινηματογραφική αγορά τα θέλει... άφαντα, για να μη μάθει η νέα γενιά τα μεταπολεμικά εγκλήματα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Δέκα ντοκιμαντέρ, που κυκλοφόρησε σε βιντεοκασέτες η "Velissarios klasic Films",και οι οποίες θα διατίθενται στο Φεστιβάλ με έκπτωση 50%.

Οι Χαϊνόφσκι - Σόιμαν, για να αποτυπώσουν την αλήθεια των αγώνων και παθών"φλεγόμενων" λαών, έδρασαν κινηματογραφικά σε διάφορες χώρες σαν δημοσιογράφοι, ερευνητές, ντέτεκτιβς. Τα εγκλήματα κατά της Χιλής τα αποτύπωσαν στα ντοκιμαντέρ: "Αλύγιστος στη φωτιά" (το πραξικόπημα κατά του Αλιέντε). "Ο πόλεμος με τις μούμιες" (τα αίτια του πραξικοπήματος). "Οι νεκροί σιωπούν" (μαρτυρίες για τις συλλήψεις και δολοφονίες από γκάνγκστερ του Πινοσέτ).

Ανείπωτα μαρτύρια του λαού του Βιετνάμ καταγράφηκαν στα ντοκιμαντέρ: "Φοίνιξ" (η μυστική επιχείρηση των πρακτόρων της ΣΙΑ). "Το νησί του διαβόλου" (το Κον - Ντάο, τόπος μαρτυρίου των κομμουνιστών). "Το γρανιτένιο οχυρό" (το απάτητο από τους Γάλλους και Αμερικάνους κατακτητές, αντιστεκόμενο νησί Λονγκ - Χονγκ). "Ειλικρινά μετανοώ" (αποκαλύψεις για τις αμερικάνικες μεθόδους μετατροπής Βιετναμέζων σε εθνοπροδότες).

Τρεις ακόμη βιντεοκασέτες συμπληρώνουν τη σειρά: "Καμπότζη. Θάνατος και ανάσταση" (μαρτυρίες για το καθεστώς του Πολ Ποτ). "Μπάι μπάι Χουίλα",για τη βάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, που καταργήθηκε από τη Λιβυκή επανάσταση. "Κομάντο παραλειπόμενα" (αποκαλυπτική μαρτυρία μισθοφόρου κατά του λαού του Κογκό).

Μέρες, μήνες τώρα, καλούμαστε να "κυλήσουμε" στο ρυθμό των "Ρόλινγκ Στόουνς". Μεγέθη και υπερμεγέθη, πληροφορίες, που, στην πλειονότητα, αφορούσαν εξέδρες, ηχητικά και οπτικά εφέ, "κινητούς" μαγείρους, γυμναστές και γυμναστήρια "παρέλασαν" από τον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο, διαμορφώνοντας το κατάλληλο "κλίμα" για το, δήθεν, "γεγονός της χρονιάς", τη συναυλία τους στο Ολυμπιακό Στάδιο. Ολόκληρος μηχανισμός εργάστηκε σκληρά, "βομβαρδίζοντας" καθημερινά μικρούς και μεγάλους, για να προετοιμάσει το "δρόμο" προς τις πύλες του προκατασκευασμένου, γιγάντιου θεάματος, που κατασκευάστηκε στην "κουζίνα" της μουσικής βιομηχανίας. Σα να μην υπήρχε τίποτα άλλο στον κόσμο, σ' αυτήν τη χώρα, πριν φέρουν τα "φώτα" τους, στην ...περιφερειακή, "στερημένη" Ελλάδα.

Οι "Ρόλινγκ Στόουνς" έχουν γράψει τη δική τους ροκ ιστορία. Μια ιστορία, όμως, που συνδέθηκε με τον ανατρεπτικό χαρακτήρα των τραγουδιών που δημιούργησαν πριν πολλά χρόνια. Μια ιστορία, που, τελικά, δεν έχει τίποτα το κοινό με τη σημερινή θλιβερή εικόνα των γερασμένων ρόκερς, που κυκλοφορούν στις θωρακισμένες λιμουζίνες, πουλώντας κομμάτια ενός "ένδοξου" παρελθόντος. Ακίνδυνοι πλέον για τους κρατούντες και ενσωματωμένοι σε ένα σύστημα, που δεν έχει τίποτα κοινό με την αληθινή τέχνη, προπαγανδίζοντας στο σλόγκαν τους πρώτα τα ναρκωτικά και έσχατη τη μουσική, εξυπηρετούν και, τελικά, προωθούν την πολιτιστική ισοπέδωση και την εμπορευματοποιημένη μουσική. Ισως γι' αυτό από το χτεσινοβραδινό τους υπερθέαμα δεν έλειψαν και οι δικοί μας "εκσυγχρονιστές" κρατούντες και οι ποικιλόχρωμοι ...φιλελεύθεροι.

Δύο συναυλίες θα δώσει σήμερα και το Σάββατο (8.30μμ) στο Ηρώδειο η Ορχήστρα Δωματίου του Ισραήλ,με σολίστ τον πιανίστα Δημήτρη Σγούρο.Υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Σαλβαντόρ Μας - Κόντε θα παρουσιάσει ένα πρόγραμμα, με έργα από το 19ο αιώνα μέχρι τις μέρες μας. Θα ερμηνεύσει τον "Τάφο του Κουπρέν" του Μ. Ραβέλ, το "Κοντσέρτο για πιάνο, αρ. 3, έργο 37" του Μπετόβεν, το "Εις μνήμην" έργο για βιόλα κι έγχορδα του Ο. Πάρτος και τη "Συμφωνία αρ. 96" του Χάιντν. Οι συναυλίες, που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, γίνονται με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 χρόνων από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.