"Τι σημαίνει αναβάθμιση των λαϊκών χαρακτηριστικών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Κατά πόσο το μήνυμα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών είναι πολιτικό; Γιατί οι νέοι να πάνε στις κάλπες τον Οκτώβρη;".

Στα ερωτήματα αυτά και σε πολλά άλλα απάντησαν ο Λεων. Αυδής,υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων, επικεφαλής της "Αγωνιστικής Αριστερής Οικολογικής Συμπαράταξης για την Αθήνα", ο Σπύρος Χαλβατζής,υποψήφιος πρόεδρος της Διευρυμένης Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθήνας - Πειραιά και επικεφαλής της ΝΑΣ, και ο Θεοχάρης Παπαμάργαρης,υποψήφιος νομάρχης Αθήνας με τη ΝΑΣ, στη συζήτηση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που έγινε την Παρασκευή το βράδυ στα πλαίσια του 24ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή".

Εκατοντάδες ήταν οι νέοι που παρακολούθησαν τη συζήτηση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και προβληματίστηκαν έντονα από τις απόψεις που κατέθεσαν οι υποψήφιοι που στηρίζονται από το ΚΚΕ.

Ο Λεων. Αυδής αναφέρθηκε στην όψη που έχει αποκτήσει τα τελευταία χρόνια η Αθήνα, με τις διαρκείς "καλλωπιστικές" επεμβάσεις του σημερινού δημάρχου, αλλά και στις προσπάθειες όλων των υπολοίπων υποψηφίων να απολιτικοποιήσουν την εκλογική μάχη, με γιορτές, πλαστικά χαμόγελα και εκλογικά περίπτερα. "Τα δέντρα, τα σκουπίδια και τα σιντριβάνια είναι πολιτικές επιλογές και απορρέουν από την πολιτική αντίληψη, που προστάζει την ταξική εκκαθάριση του κέντρου", σημείωσε ο Λεων. Αυδής και συνέχισε: "Ωραία πόλη; Τι θα πει ωραία πόλη; Οταν μπορούν να τη χρησιμοποιούν τα λαϊκά στρώματα και οι κάτοικοί της μπορούν να απολαμβάνουν τη χαρά της ζωής, τότε η πόλη είναι ωραία".

Στο γενικότερο χαρακτήρα που πρέπει να έχει η Τοπική αλλά και η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση αναφέρθηκε ο Σπ. Χαλβατζής, που μίλησε για την ανάγκη ύπαρξης μιας αγωνιστικής, μαχητικής Αυτοδιοίκησης. Ο επικεφαλής της ΝΑΣ έφερε παραδείγματα αγωνιστών δημάρχων, που πέρασαν από δήμους της Αττικής και άφησαν το "σημάδι" τους στις πόλεις. Ο Νίκος Παξιμαδάς στην Πετρούπολη, ο Μήτρος Σουλιμιώτης στην Αγία Βαρβάρα, ο Παναγιώτης Μακρής στην Καισαριανή είναι μερικοί μόνο από τους δημάρχους που ήξεραν να βάζουν προτεραιότητες. "Οι δήμαρχοι τότε έβαζαν προτεραιότητες, που είχαν να κάνουν με τις ανάγκες των εργαζομένων, καθώς κινητοποιούσαν τους εργαζόμενους, διεκδικούσαν πόρους, για το καλό των πολιτών. Πάλευαν μαχητικά και αντιμετώπιζαν πολλά προβλήματα". Στο δρόμο αυτών των δημάρχων βρίσκεται και η ΝΑΣ, τόνισε ο Σπ. Χαλβατζής λέγοντας: "Εμείς θα αγωνιστούμε για τους ανέργους, τα λαϊκά στρώματα, για όλους όσοι πλήττονται από την κυβερνητική πολιτική, καθώς πιστεύουμε ότι η ΤΑ έχει ευθύνη, ρόλο και μπορεί να έχει λόγο σε όλα".

Από την πλευρά του ο Θεοχ. Παπαμάργαρης αναφέρθηκε στην αναβάθμιση των λαϊκών χαρακτηριστικών της Αυτοδιοίκησης. Οπως σημείωσε ο υποψήφιος νομάρχης Αθήνας, η κατάσταση στην Αυτοδιοίκηση γενικότερα έχει αλλάξει, καθώς από την κυβέρνηση παραχωρούνται πολλές αρμοδιότητες χωρίς να υπάρχουν οι ανάλογοι πόροι, ενώ συρρικνώνεται το κράτος πρόνοιας. "Επίσης, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση φαίνεται να υποβαθμίζει το ζήτημα των εκλογών, να μην τους δίνει σημασία, ο πρωθυπουργός τρέχει στην Καλλιθέα να μιλήσει με τους δημότες. Γιατί; Αν δεν είχαμε εκλογές, δε θα θυμόταν να κάνει τον απολογισμό του έργου του δύο χρόνια από τις βουλευτικές εκλογές", υπογράμμισε ο Θ. Παπαμάργαρης.

Στο πνεύμα του Φεστιβάλ, νέοι και οι ίδιοι, εξαιτίας της αγωνιστικής διάθεσης, όπως η νεολαία που πλημμύρισε την κόκκινη πολιτεία, οι υποψήφιοι υπογράμμισαν την ανάγκη αγωνιστικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων των νέων για παιδεία, άθληση, δημιουργία, ενώ παράλληλα τους κάλεσαν να αγωνιστούν στο πλευρό της ΝΑΣ, της "Συμπαράταξης" και όλων των αγωνιστικών Κινήσεων, προκειμένου να κρατήσουν τα κεκτημένα και να παλέψουν για μία καλύτερη ζωή, "να μην αφήσουν να φορολογήσουν τα όνειρά μας", όπως χαρακτηριστικά είπε ο Λεων. Αυδής.

"Το ότι οι νέοι δεν μπορούν να διασκεδάσουν, να αθληθούν, να ζήσουν, πρέπει να τους απασχολήσει, να τους προβληματίσει, να καταλάβουν ότι τα πάντα είναι ζήτημα πολιτικό", σημείωσε ο Σπ. Χαλβατζής. Και από την πλευρά του ο Θεοχ. Παπαμάργαρης, δίνοντας το στίγμα των εκλογών, τόνισε: "Στις 11 Οκτώβρη η μάχη αρχίζει, δεν τελειώνει. Τώρα που αρχίζουν οι επιθέσεις στις κατακτήσεις των εργαζομένων, μόνο με μια δυνατή βάση θα προχωρήσουμε".

Γι' αυτό, όπως επισήμαναν, είναι ανάγκη να εκλεγούν αγωνιστικές Κινήσεις στους δήμους και τις νομαρχίες. Για να μπορέσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να αποτελέσει ένα μετερίζι αγώνων. Μια τέτοια συζήτηση σε έναν τέτοιο χώρο δεν μπορούσε να κλείσει με διαφορετικό τρόπο παρά με τις λέξεις, που το ίδιο πρωί είχε χρησιμοποιήσει ο Λεων. Αυδής παρουσιάζοντας το συνδυασμό του: "Καλόν αγώνα!".

Απρόσκλητος επισκέπτης του 24ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" η σαββατιάτικη βροχή, δεν κατάφερε τελικά να ματαιώσει τις εκδηλώσεις της Κεντρικής Εξέδρας. Και ήταν εκατοντάδες, χιλιάδες οι νεαροί κνίτες, οι κομμουνιστές και φίλοι του ΚΚΕ που "καβάλα πήγαν στον καιρό". Αψηφώντας βροχή και υγρασία, έμειναν πιστοί στο ραντεβού τους με τον "άλλο πολιτισμό", αυτόν που επιμένει ν' ανθίζει και να συγκινεί.

"24 χρόνια Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", 24 χρόνια αγώνων και πρωτοπορίας. Ελπίζουμε να είμαστε και στα 100 χρόνια πάλι εδώ", ήταν τα λόγια του Γιάννη Θωμόπουλου,με τα οποία προϋπάντησε από σκηνής τους συγκεντρωμένους, ανοίγοντας την κοινή συναυλία του με την Μαρία Δημητριάδη."Οδηγοί" αυτής της μελωδικής, αλλά και με παλμό διαδρομής - δυο φωνές που έχουν ερμηνεύσει δημιουργίες μεγάλων Ελλήνων συνθετών κι έχουν συνδεθεί με το πολιτικό τραγούδι. Πρώτος ο Γ. Θωμόπουλος να ερμηνεύει το "Κάποτε θάρθουν να σου πουν", τραγούδι πρωτοερμηνευμένο από τον Παύλο Σιδηρόπουλο στην ταινία "Ασυμβίβαστος" και το "Είμαστε δυο" του Μ. Θεοδωράκη και στη συνέχεια ν' αφιερώνει ένα τραγούδι "στους ανθρώπους που αγάπησαν αυτό τον τόπο, ο οποίος όμως γέμισε με φυλακίσεις, εξορίες, αίμα". Και ήταν εκατοντάδες αυτοί που, ακολουθώντας το "Χελιδόνι", επανέλαβαν ότι "για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλιά πολλή". Και "η πλατεία ήταν γεμάτη από συντρόφους οικοδόμους, φοιτητές", όταν η "διαδρομή" συνεχίστηκε με τον νέο ερμηνευτή Γιάννη Ζάρα και όταν η Μαρία Δημητριάδη πρόσφερε ένα κομμάτι της "καρδιάς" του Ναζίμ Χικμέτ,αυτής που "στην Κίνα βρίσκεται" και "πάντα στην Ελλάδα τουφεκίζεται". "Η βροχή δεν κατάφερε να μας χαλάσει το πρόγραμμα του Φεστιβάλ" είπε, για να συνεχίσει με μια αφιέρωση "στους Γερμανοτραφείς καθηγητές, που μας έχουν καθίσει στο σβέρκο" μέσα από τον ποιητικό λόγο του Μπρεχτ. Η απάντηση: "Ετσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη" και η πιο όμορφη "προφητεία" να δίνει θέση στην ελπίδα και την υπόσχεση: "Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις έχουμε ζήσει ακόμα". Ο "Υμνος της ΚΝΕ", στο τέλος της συναυλίας, ένωσε τις φωνές, ύψωσε τις γροθιές, κυμάτισε τις εκατοντάδες κόκκινες σημαίες στα χέρια των νέων κομμουνιστών.

"Να που βρεθήκαμε και φέτος κι αυτό θα το λέμε για πολλά χρόνια ακόμη. Δε θα το βάλουμε κάτω", ήταν η πρώτη "καλησπέρα" του Βασίλη Παπακωνσταντίνου,που λίγο αργότερα πήρε τη σκυτάλη στην Κεντρική Εξέδρα. Για ν' ακολουθήσει ο μουσικός του χαιρετισμός, μέσα από τον ήχο τον ηλεκτρικό και τις κιθάρες να παίρνουν φωτιά. "Ανοίγω τα μεγάφωνα να σπάσω τη σιωπή σου... κανείς απόψε δε θα κοιμηθεί", παρόλο που η βροχή είχε ξαναρχίσει. Η μουσική, μια τεράστια ομπρέλα και η απάντηση από τα χιλιάδες στόματα στο ερώτημα του καλλιτέχνη αν βρέχει, αρνητική. Η "συνομιλία" του με το τεράστιο ακροατήριο συνεχίστηκε για πολύ ακόμη, μέσα από τους "δρόμους" του ροκ και της μπαλάντας: "Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα, χωρίς εμένα", "Οδός Ελλήνων, οδός εκείνων που πέτρα δεν αφήσανε, που τοίχους ζωγραφίσανε κι ακόμη ζωγραφίζουν", "Δεν πάει άλλο". Και ήταν χιλιάδες αυτοί που ένωσαν τις φωνές τους με τη δική του για να "συναντήσουν" τον "τροβαδούρο της αλήθειας", τον "Μπαγάσα", τον Νικόλα Ασιμο,όπως και τον επαναστάτη Τσε,μέσα από τη μουσική γραφή του Μάνου Λοϊζου, στέλνοντας στο τέλος τα δικά τους "Χαιρετίσματα στην εξουσία".

Ηταν περασμένα μεσάνυχτα, όταν στον ίδιο χώρο ανέβηκαν ο Παντελής Θαλασσινός και ο Γεράσιμος Ανδρεάτος,κομίζοντας τραγούδια με λαϊκό και νησιώτικο χρώμα. Συνθέτης, στιχουργός και τραγουδιστής ο πρώτος, ατόφια λαϊκή φωνή ο δεύτερος, "ταξίδεψαν" το πολυπληθές ακροατήριό τους σε "δρόμους" που κατέχουν ξεχωριστή θέση στην ελληνική ψυχή: "Πάλι κι αυτό το βράδυ", "Τα Σμυρναίικα τραγούδια", "Με τ' αστεράκι της αυγής", "Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε".

Στην πόλη των εμπορεύσιμων ονείρων, στων θηρίων τον κόσμο, η ΚΝΕ ορθώνει τη δική της πρόταση που βρίσκει πολλούς συνταξιδιώτες. "Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ" - μας είπε ο Μίλτος Πασχαλίδης, ερμηνεύοντας το λόγο που βρίσκεται κάθε χρόνο στο Φεστιβάλ μας, από το 1990 - "εξελίσσεται σε ένα από τα κεντρικά πολιτιστικά γεγονότα του Σεπτέμβρη. Τα τελευταία 2 - 3 χρόνια, μάλιστα, έχει μια εξαιρετικά μεγάλη άνθηση, μετά από κάποιες δύσκολες εποχές που προηγήθηκαν και ο κόσμος είχε αρχίσει να πιστεύει ότι τα φεστιβάλ τελείωσαν. Η ΚΝΕ απέδειξε ότι το μόνο φεστιβάλ που δε γινόταν για λόγους μόδας ήταν το Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Είναι η μοναδική πολιτική νεολαία, που εξακολουθεί να συγκινεί τους νέους και σε περιόδους εκτός των εκλογών. Γιατί σε περίοδο εκλογών όλες οι νεολαίες δραστηριοποιούνται. Ενώ την ΚΝΕ τη βλέπω παρούσα σε όλες τις περιόδους, κι αυτό είναι ενδιαφέρον και ελπιδοφόρο". Μαζί με τον Μίλτο Πασχαλίδη ήταν οι μουσικοί: Δημήτρης Αρχοντάκης, Χρήστος Αρμένης, Μάκης Μπουκάλης, Μαρία Καναβάκη, Αλέκος Κτιστάκης.

Για δεύτερη χρονιά φέτος, η μελωδική φωνή της Αφροδίτης Μάνου ήρθε στη συντροφιά μας. Με "τραγούδια της φωτιάς, της φωτιάς, της πυρκαγιάς", μέσα από "μια γλυκιά μουσική", έσμιξαν οι φωνές μας και τραγουδήσαμε "για ποια Ελλάδα", συντροφιά με το "αριστερά στην Εδέμ με τους αγγέλους στα FM", γιατί "στη χώρα των ηρώων γεννήθηκα κι εγώ, βαριά η κληρονομιά μου".Ολοι μαζί τραγουδήσαμε το "τίποτε δεν πάει χαμένο".

Πριν αρχίσει η συναυλία της, την Παρασκευή στις 10 το βράδυ, η Αφροδίτη Μάνου μας είπε για τη συμμετοχή της: "Πέρυσι ήταν η πρώτη φορά που πήρα μέρος στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ και, μάλιστα, όχι με μια δική μου παρουσία, αλλά συμμετείχα στο αφιέρωμα για τον Μάνο Λοϊζο. Είχα πάρα πολύ καιρό να συμμετάσχω σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις και αυτό που μου έμεινε από πέρυσι και πιστεύω ότι θα γίνει και φέτος και τα επόμενα χρόνια, γιατί το χρειάζεται η τέχνη, ο πολιτισμός μας, είναι να υπάρχει αυτή η επικοινωνία του καλλιτέχνη με τον κόσμο. Είναι υπέροχο, το κοινό που είναι τα παιδιά και άλλοι άνθρωποι που είναι σήμερα εδώ, να μεταδίδουν τα συναισθήματά τους, τις αντιδράσεις τους, σε σχέση με αυτό που κάνουμε εμείς. Χρειαζόμαστε αυτή τη στήριξη. Είναι δύσκολη η εποχή μας. Μας χρειαζόσαστε και σας χρειαζόμαστε".

"Τι άλλο να πεις πιο απλά", για τους "πρίγκιπες της δυτικής όχθης",τους"Πυξ - Λαξ" (Γ. Γιαννόπουλος,Β. Δημόπουλος,Δ. Καραμπεροπούλου,Μιχάλης Νικολαϊδης,Γ. Νικολετόπουλος,Μ. Ξυδούς,Α. Παπαδόπουλος,Φ. Πλιάτσικας,Κ. Σαρδέλης,Μπ. Στόκας), όταν "ο ήλιος του χειμώνα σε μελαγχολεί"; Οι παιδικές μνήμες της παρέας, που μεγάλωσε στα σοκάκια της Δυτικής Αθήνας, είναι φορτωμένες από τη στέρηση των ανθρώπων της γειτονιάς τους και, παράλληλα, φορτισμένες από την ανατρεπτική θέρμη των ίδιων ανθρώπων. Εχουν βαθιά συνειδητοποιήσει ότι οι αντιστάσεις, τα τελικά οχυρά κατά του εκφυλιστικού μονόδρομου είναι ο αγώνας από κάθε μετερίζι. Και το δικό τους μουσικό μετερίζι το αποδεικνύει, γι' αυτό, άλλωστε, και η νεολαία τους αγαπάει τόσο. Γι' αυτό και προχτές το βράδυ ένωσαν τις φωνές του και μίλησαν για τα όνειρα και "τα μάτια της ελπίδας". Μέσα από τα μουσικά τους μονοπάτια, τους φλογερούς ήχους και τους ανήσυχους στίχους, βρήκαμε "τι είναι αυτό που μας ενώνει".

Το μέλος του συγκροτήματος των "Πυξ - Λαξ" Μάνος Ξυδούς, αμέσως μετά το τέλος της συναυλίας, δήλωσε στο "Ρ": "Ηρθαμε και φέτος στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, όπως είχαμε έρθει και παλιότερα. Ομως, η διαφορά εκείνης της εποχής με σήμερα είναι ότι έχουν σταματήσει τα πολλά λόγια από τους ανθρώπους και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Σήμερα βλέπεις αυτά τα παιδιά να είναι πολύ ενεργητικά. Βλέπεις αυτούς τους νέους να είναι δραστήριοι και δυναμικοί. Ο νέος άνθρωπος σήμερα δεν περιορίζεται στις λέξεις και τα λόγια, προχωράει στις πράξεις".

Βασίλης Παπακωνσταντίνου: "Να που βρεθήκαμε και φέτος κι αυτό θα το λέμε για πολλά χρόνια ακόμη. Δε θα το βάλουμε κάτω"

Γιάννης Θωμόπουλος: "Είκοσι τέσσερα χρόνια Φεστιβάλ, 24 χρόνια αγώνων και πρωτοπορίας. Ελπίζουμε να είμαστε και στα 100 χρόνια πάλι εδώ"

Η Μαρία Δημητριάδη

Ο Γερ. Ανδρεάτος και ο Παντ. Θαλασσινός

Ο Μίλτος Πασχαλίδης

Η Αφροδίτη Μάνου

ΠΥΞ - ΛΑΞ