ΤΙΡΑΝΑ.- Σειρά επαφών με την ηγεσία των πολιτικών κομμάτων, καθώς και προσωπικές διαβουλεύσεις άρχισε χτες ο εντολοδόχος πρωθυπουργός της Αλβανίας Παντελί Μάικο, για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης.

"Αρχισα διαβουλεύσεις που θα συνεχιστούν όλη την ημέρα. Η σύνθεση της νέας κυβέρνησης θα ανακοινωθεί το ταχύτερο δυνατόν, σήμερα (σ. σ. χτες) ή το αργότερο αύριο (σ. σ. σήμερα)", δήλωσε ο Μάικο στο Γαλλικό Πρακτορείο. Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Μεϊντάνι ενέκρινε προχτές αργά το βράδυ το διορισμό του Μάικο στην πρωθυπουργία της χώρας, σε αντικατάσταση του σοσιαλιστή πρωθυπουργού Φάτος Νάνο που παραιτήθηκε την προηγουμένη. Ο Νάνο παραμένει "υπηρεσιακός" πρωθυπουργός ως την έγκριση της κυβέρνησης που θα παρουσιάσει ο Μάικο από το Κοινοβούλιο (όπου οι Σοσιαλιστές πλειοψηφούν με 108 έδρες σε σύνολο 155).

Ο Μάικο υποστήριξε πως τα γεγονότα των τελευταίων τριών ημερών σηματοδοτούν "το τέλος της πολιτικής κρίσης" στην Αλβανία. Και τόνισε πως η νέα κυβέρνηση θα αποτελείται κυρίως από μέλη του κυβερνώντος πεντακομματικού συνασπισμού, θα είναι όμως ανοιχτή για τυχόν διεύρυνση "με ανεξάρτητους διανοούμενους ή εκπροσώπους άλλων κομμάτων".

Τα πέντε κόμματα που απαρτίζουν το συνασπισμό είναι εκτός από το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Μάικο, η Δημοκρατική Συμμαχία, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, το Κόμμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το Αγροτικό Κόμμα.

Κατά τον Μάικο άμεση προτεραιότητα της μελλοντικής κυβέρνησης θα είναι η έγκριση του Συντάγματος, "απαραίτητη προϋπόθεση για να καταστεί η Αλβανία κράτος δημοκρατικού δικαίου", καθώς επίσης και η έξοδος της χώρας από την "κατάσταση έκτακτης ανάγκης στην οποία βρίσκεται και η αποκατάσταση της δημόσιας τάξης".

Ο νέος πρωθυπουργός δήλωσε εξάλλου - την ανάγκη φιλοτιμίαν ποιούμενος... - έτοιμος να αρχίσει "εποικοδομητικό διάλογο με την αντιπολίτευση" και εξήγγειλε "σημαντικές αλλαγές" σε ορισμένα υπουργεία, όπως Εσωτερικών, Οικονομικών, Δικαιοσύνης.

Ωστόσο, η σύσταση του κυβερνητικού σχήματος, όπως σχολίαζε το "Ασοσιέιτεντ Πρες", ίσως αποδειχθεί "πολύ πιο δύσκολη" υπόθεση από ό,τι αναμένει ο 31 ετών "μετριοπαθής" Μάικο. Ενώ η "εκεχειρία" που έχει κηρύξει ο Σαλί Μπερίσα, ο οποίος κάλεσε τους οπαδούς του να "συνεργαστούν με τη νέα κυβέρνηση", δεν αποκλείεται να αρθεί πολύ σύντομα, αφού ο Μάικο αρνείται το αίτημα του Δημοκρατικού Κόμματος για διεξαγωγή πρόωρων εκλογών "το συντομότερο".

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-

"Δυσοίωνες" παρουσιάζονται οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την κατάσταση της διεθνούς οικονομίας, στην εξάμηνη έκθεση με τίτλο "Προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας", σε σύγκριση με τις προβλέψεις του ΔΝΤ πριν από τέσσερις μήνες, αφού η παγκόσμια ανάπτυξη θα επιβραδυνθεί σημαντικά εξαιτίας της ασιατικής κρίσης και της ιαπωνικής ύφεσης και αναμένεται να περιοριστεί στο 2% το 1998 και στο 2,5% το 1999, έναντι του 4,1% το 1997, είναι οι προβλέψεις του ΔΝΤ.

"Δεν είναι εντελώς μία καθολική ύφεση, όμως η διεθνής οικονομία προσεγγίζει σε αυτήν την κατάσταση", δήλωσε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στην Ουάσιγκτον το στέλεχος του ΔΝΤ Μισέλ Μούσα,ο οποίος παρουσίασε στο Σώμα την έκθεση. Ως εκ τούτου, το ΔΝΤ προτείνει άμεση και γενικευμένη μείωση επιτοκίων, στα κράτη εκείνα τα οποία διασφαλίζουν το 90% του παγκόσμιου ΑΕΠ, πρόσθεσε στην έκθεσή του ο Μούσα, που είναι ο προϊστάμενος των οικονομολόγων του ΔΝΤ, μια και μία παρόμοια κίνηση θα ενθάρρυνε, διεθνώς, τους επενδυτές, όπως επισήμανε. Ενώ συνέστησε σε όσους χαράσσουν, σήμερα, οικονομική πολιτική να είναι σε εγρήγορση ενόψει του κινδύνου μιας παγκόσμιας ύφεσης, να λαμβάνουν συνεχώς υπόψη τους ένα τέτοιο ενδεχόμενο, αν και η πλανητική οικονομία δεν εισήλθε "ακόμα" σε παρόμοια φάση.

ΒΟΝΝΗ.-

Αύριο, η μέρα των επίσημων διαπραγματεύσεων για το σχηματισμό κυβέρνησης μεταξύ των Πρασίνων και των Σοσιαλδημοκρατών και, αν δεν υπάρξει ανατροπή των καταγεγραμμένων δεδομένων, ο Γκέρχαρντ Σρέντερ θα ηγηθεί ενός συνασπισμού και ενός "ενδιαφέροντος" κυβερνητικού σχήματος, που ουδείς, όμως, μπορεί να εγγυηθεί για τη μακροβιότητά του και την αποτελεσματικότητά του.

Η "ρευστότητα" που υφίσταται δεν εμπόδισε, φυσικά, τον Σρέντερ να κάνει την πρώτη του επίσημη επίσκεψη, αν και όχι ακόμα σαν καγκελάριος. Ο Σρέντερ βρέθηκε στη Γαλλία, όπου είχε συναντήσεις με τη γαλλική ηγεσία, τον Πρόεδρο Ζακ Σιράκ και τον πρωθυπουργό Λιονέλ Ζοσπέν,για την ενίσχυση και την επαναδραστηριοποίηση του γαλλογερμανικού κινητήριου άξονα της ΕΕ, αλλά διευρυμένου, όπως ο ίδιος ευελπιστεί, με την προσθήκη και την ένταξη της Βρετανίας, ώστε οι τρεις αυτές χώρες να ηγηθούν και να γίνουν η ατμομηχανή της ΕΕ και της πορείας προς την ΟΝΕ.

Πριν την αναχώρησή του, όμως, για τη γαλλική πρωτεύουσα, ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να καλέσει τον ηγέτη των Πρασίνων Γιόσκα Φίσερ να αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών σε μια κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατών - Πρασίνων. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Ντι Βόχε", ο Σρέντερ τόνισε ότι "δεν αποτελεί πραγματικό πρόβλημα" ο διορισμός του Φίσερ ως επικεφαλής της γερμανικής διπλωματίας, μια και από "επαγγελματίας επαναστάτης", όπως ο ίδιος δήλωνε εξαιτίας του ηγετικού του ρόλου στα κινήματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς κατά τις δεκαετίες του '60 και '70, έχει εξελιχθεί σε "έναν πολιτικό εξαιρετικά ορθολογιστή". Βέβαια, το θέμα της διακυβέρνησης της χώρας από το δίδυμο Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων και οι προοπτικές του απασχολούν ιδιαίτερα αναλυτές περί της πορείας της "κεντροαριστεράς". Πιο ειδικοί, οι Βρετανοί με τον "μπλερισμό". Ετσι, στη βρετανική "Ιντιπέντεντ", ο ιστορικός Τίμοθι Γκάρτον Ας εκτιμά ότι για να μπορέσει να είναι η χώρα ανταγωνιστική και να συνεχίζει να παίζει τον ηγετικό ρόλο της, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στον κόσμο, θα πρέπει να υιοθετήσει "ένα θατσερισμό με ανθρώπινο πρόσωπο", αλλά συνεχίζει κάπως πιο απαισιόδοξα, λέγοντας ότι "ο Χέλμουτ Κολ υπήρξε πιο γενναιόδωρος απέναντι στους συμπατριώτες του, απ' ό,τι η Μάργκαρετ Θάτσερ απέναντι στους δικούς της. Δεν προχώρησε, όμως, αρκετά σε ό,τι αφορά τη μείωση της δύναμης των συνδικάτων, τις ιδιωτικοποιήσεις, την απελευθέρωση της αγοράς, τη μείωση της άμεσης φορολογίας ή τον περιορισμό των δαπανών. Αυτό σημαίνει ότι ο Σρέντερ θα συναντήσει δυσκολίες για να ακολουθήσει μια πολιτική τύπου Μπλερ".