Πολύ σκληρή εισοδηματική πολιτική - από τις σκληρότερες της μεταπολίτευσης - με ονομαστικές αυξήσεις μισθών μικρότερες του 2% από την 1η Γενάρη. Νέα δραστική περικοπή των κοινωνικών δαπανών στους ευαίσθητους τομείς της Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας και καθήλωση των δαπανών για την Παιδεία. Νέες φορολογικές επιβαρύνσεις πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Συνέχιση της καταστρεπτικής πολιτικής του ξεπουλήματος περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου. Καταβρόχθιση ακόμα 7 τρισ. δρχ. από τους τραπεζίτες με τη μορφή των τοκοχρεολυσίων. Ολα αυτά αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 1999, που κατέθεσε χτες η κυβέρνηση στη Βουλή. Είχε προηγηθεί συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, όπου το σύνολο των συμμετεχόντων και ο καθένας ξεχωριστά είπαν το δικό τους "ναι" στη νέα αντιλαϊκή επέλαση.

Πρόκειται για ένα βαθιά ταξικό προϋπολογισμό, τον οποίο με όλη την επισημότητα η κυβέρνηση αποκαλεί "Προϋπολογισμό Ενταξης στην ΟΝΕ", με βασική επιδίωξη τη νέα μείωση του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης στο 1,9%, τη νέα αποκλιμάκωση του δημόσιου χρέους και τη μείωση του πληθωρισμού στο 2% στο τέλος του 1999. Αφού όλη η προσπάθεια πέφτει στην επίτευξη των ονομαστικών δεικτών της ΟΝΕ, είναι ευνόητο ότι τα εκρηκτικά κοινωνικά προβλήματα των εργαζομένων, των ανέργων, των αγροτών, των μικρομεσαίων και της νεολαίας, όχι μόνο τίθενται στο περιθώριο, αλλά αποτελούν τομείς - στόχους για την εκδήλωση της νέας κυβερνητικής επίθεσης. Δεν είναι επομένως περίεργο ότι από τις εφτά σελίδες της εισήγησης, ο Γ. Παπαντωνίου αφιέρωσε... δυόμισι σειρές στους ανέργους, τους ηλικιωμένους και στις εργαζόμενες μητέρες, αναφορά που μόνο ως ειρωνεία των κρατούντων μπορεί να εκληφθεί.

Για μια ακόμη φορά ο Γ. Παπαντωνίου επιχείρησε να εξαργυρώσει σαν φιλολαϊκό μέτρο τις μειώσεις των Ειδικών Φόρων σε καύσιμα, αυτοκίνητα και του ΦΠΑ ηλεκτρικού ρεύματος (όπως είπε "συμβάλλουν στην κοινωνική δικαιοσύνη και εξασφαλίζουν ουσιαστική βελτίωση της αγοραστικής δύναμης, ιδιαίτερα στα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά κλιμάκια"), τη στιγμή που και οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι η βασική αιτία των αλλαγών αυτών είναι η μείωση του πληθωρισμού. Μνημείο υποκρισίας αποτελεί εξάλλου και η "έκρηξη" Παπαντωνίου κατά των επιχειρηματιών, στους οποίους απεύθυνε συστάσεις "να αποδείξουν ότι είναι πατριώτες και ότι αγαπούν την Ελλάδα, μειώνοντας τα περιθώρια κέρδους, ώστε να συμβάλουν και αυτοί στη μείωση του πληθωρισμού και να εισέλθει η Ελλάδα στην ΟΝΕ".

Σύμφωνα με τα στοιχεία του νέου προϋπολογισμού (Τακτικού και Δημοσίων Επενδύσεων), τα έσοδα θα αυξηθούν με ρυθμό 7%, ενώ τα φορολογικά με ρυθμό 5,8%, ενώ προβλέπεται ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ 6,7%. Με δεδομένο το στόχο για πληθωρισμό 2%, τα έσοδα (φορολογικά και μη) προβλέπεται να αυξηθούν με τριπλάσιους ρυθμούς από τον αντίστοιχο ρυθμό του πληθωρισμού.

Οι δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα για μια ακόμη χρονιά τίθενται σε καθεστώς ασφυξίας. Μόλις 5,7% ονομαστική αύξηση προβλέπεται για το υπουργείο Παιδείας, 4,6% για το υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας και 4,3% (!) για το Εργασίας - Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αντίθετα για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους (τόκοι και χρεολύσια μαζί) όπου δρα το τοκογλυφικό - αεριτζίδικο κεφάλαιο οι σχετικές δαπάνες ξεπερνούν τα 7 τρισ. δραχμές και αποτελούν το μεγαλύτερο κονδύλι του προϋπολογισμού.

Αλλο ενδιαφέρον στοιχείο που παρουσίασε με ιδιαίτερη περηφάνια ο Γ. Παπαντωνίου, είναι τα 1.139 δισ. δραχμές που εισέπραξαν μέχρι σήμερα από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τα οποία διατέθηκαν αποκλειστικά για την "αγορά" δημόσιου χρέους.

Τέλος, ο Γ. Παπαντωνίου παρουσίασε ως κυβερνητικό επίτευγμα τη μαύρη λίστα 11 συνολικά παρεμβάσεων "διαρθρωτικού χαρακτήρα" που πραγματοποιήθηκαν από το Μάρτη του 1998 (υποτίμηση της δραχμής, ένταξη της δραχμής στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών και ανάληψη νέων δεσμεύσεων) μέχρι σήμερα. Στη λίστα περιλαμβάνονται οι προς ιδιωτικοποίηση τράπεζες, ο ΟΤΕ, τα "Ελληνικά Πετρελαία", καθώς και τα "εξυγιαντικά" προγράμματα σε διάφορες ΔΕΚΟ ("Ολυμπιακή", ΕΛΤΑ, ΟΑΣΑ, ΗΣΑΠ), με τα οποία προωθείται η διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Οπως είπε, 14 συνολικά παρεμβάσεις θα πραγματοποιηθούν το 1998 και οι υπόλοιπες 8 το 1999.

Η φημολογία που έφερε την Βάσω Παπανδρέου να εκφράζει για μια ακόμα φορά τη δυσφορία της κατά του Γ. Παπαντωνίου - κατά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου - διαψευδόταν χτες βράδυ. Πάντως, η υπουργός, όπως σημειωνόταν, έκανε πράγματι "παρατηρήσεις" για τα όσα διαρρέονται περί της μετοχοποίησης της ΔΕΠ, που εμπίπτει στις αρμοδιότητές της, γεγονός που ερμηνεύτηκε ως "σπόντα" κατά του υπουργού Εθνικής Οικονομίας.

Σε ό,τι αφορά τον Θ. Πάγκαλο, αίσθηση προκάλεσε χτες μια δήλωσή του, η οποία αρχικά δημιούργησε την αίσθηση ότι διαφωνεί με τον προϋπολογισμό. Πρόθεση, πάντως, του υπουργού Εξωτερικών ήταν όπως προκύπτει από τα λόγια του να δημοσιοποιήσει ότι θεωρεί "ανεπαρκέστατο" τον προϋπολογισμό, όχι στο σύνολό του, αλλά σε ό,τι αφορά "το υπουργείο μου", όπως είπε.

Στον αστερισμό της συνολικής αντιλαϊκής οικονομικής μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων κινείται και η εισοδηματική πολιτική, που αποφάσισε η κυβέρνηση για το 1999, υιοθετώντας την αντιδραστική θεωρία που λέει ότι τάχα "φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό". Η εισοδηματική πολιτική - που γνωστοποιήθηκε χτες από τον Γ. Παπαντωνίου - προβλέπει για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους του δημοσίου εφάπαξ ονομαστική αύξηση στους μισθούς και συντάξεις μόλις 2% από την 1η Γενάρη. Η αύξηση αυτή είναι μικρότερη από την αναμενόμενη αύξηση του πληθωρισμού το 1999, που εκτιμάται (άσχετα με τους υπουργικούς... λεονταρισμούς) ότι θα "τρέχει" με ρυθμό 2,5%.

Επιχειρώντας να εξωραϊσει την κατάσταση και προκαλώντας την κοινή νοημοσύνη, ο υπουργός υποστήριξε ότι "η εισοδηματική πολιτική του 1999 καλύπτει πλήρως την προβλεπόμενη αύξηση του πληθωρισμού". Και βαφτίζοντας σαν εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης την αύξηση 3,7% του συνολικού κονδυλίου του προϋπολογισμού για μισθούς και συντάξεις (σ' αυτό συμπεριλαμβάνεται και η δαπάνη για νέες προσλήψεις, η ωρίμανση κλπ.), ούτε λίγο ούτε πολύ ο κύριος υπουργός ζήτησε να τον... ευχαριστήσουν οι εργαζόμενοι και συνταξιούχοι του δημοσίου!

Η αλήθεια, όμως, είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που επιχειρεί να εμφανίσει η κυβέρνηση των "εκσυγχρονιστών" και ο επί των Οικονομικών υπουργός. Η μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών και συντάξεων θα είναι το 1999 πολύ μεγάλη, καθώς η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης - που δικαίως χαρακτηρίζεται "η χειρότερη εισοδηματική πολιτική της τελευταίας εξαετίας" - περιορίζει την ονομαστική αύξηση των μισθών και συντάξεων για το 1999 σε ποσοστά που κυμαίνονται από... 0,85% μέχρι και 1,26%! Κι αυτό για τον εξής απλό, απλούστατο λόγο. Το νέο μισθολόγιο, που εφαρμόζεται από το 1997 για τους εργαζόμενους στο δημόσιο, προβλέπει ότι οι προβλεπόμενες από την εισοδηματική πολιτική ονομαστικές αυξήσεις θα υπολογίζονται μόνο στο βασικό μισθό και το χρονοεπίδομα και όχι στο σύνολο των αποδοχών.Με βάση αυτή τη διάταξη, η εισοδηματική πολιτική του 1999 σημαίνει για τους δημοσίους υπαλλήλους ονομαστικές αυξήσεις των μεικτών αποδοχών τους που κυμαίνονται από:

• 1,20% μέχρι 1,26% για τους απόφοιτους δημοτικού (ΥΕ).
• 1,05% μέχρι 1,09% για τους απόφοιτους Λυκείου (ΔΕ).
• 0,92% μέχρι 0,96% για τους πτυχιούχους Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΤΕ).
• 0,85% μέχρι 0,89% για τους κατόχους πτυχίου ΑΕΙ (ΠΕ).

Είναι φανερό ότι οι αυξήσεις των εργαζομένων στο δημόσιο δεν καλύπτουν ούτε το μισό της αναμενόμενης αύξησης του πληθωρισμού το 1999, ενώ στην πραγματικότητα είναι ακόμα μικρότερες, αν συνυπολογίσουμε ότι: Οι απώλειες που θα προκαλέσει στην αγοραστική δύναμη των μισθών και συντάξεων η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης είναι ακόμη μεγαλύτερες, μετά την απόφαση της κυβέρνησης να μην τιμαριθμοποιήσει τη φορολογική κλίμακα και τα άλλα αφορολόγητα ποσά, που θα έχει συνέπεια την αύξηση των φορολογικών βαρών για τα λαϊκά εισοδήματα.

Με αφορμή την κατάθεση του κρατικού προϋπολογισμού από το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ δόθηκε στη δημοσιότητα η παρακάτω ανακοίνωση:

"Και ο νέος κρατικός προϋπολογισμός είναι βαθιά ταξικός.

Στρέφεται ευθέως κατά των εργαζομένων και των συνταξιούχων, κατά των μικρομεσαίων στρωμάτων της πόλης και των αγροτών.

Στηρίζει την παραπέρα αύξηση των κερδών της πλουτοκρατίας. Και μόνο το γεγονός ότι ο νέος προϋπολογισμός χαρακτηρίζεται κρίσιμος για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ είναι αρκετό, για να καταγγελθεί απερίφραστα και αποφασιστικά.

Οι δηλώσεις για βελτίωση του εισοδήματος είναι παραπλανητικές, δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Οι όποιες φορολογικές ελαφρύνσεις ανακοινώθηκαν, θα αναπληρωθούν από μισθολογική και φορολογική αφαίμαξη.

Ο νέος προϋπολογισμός κάνει τους φτωχούς φτωχότερους. Συμβάλλει στη μείωση των πραγματικών εισοδημάτων των μισθωτών, με αυξήσεις κάτω από τον πληθωρισμό. Αυξάνει τα φορολογικά βάρη, κύρια μέσα από τη μη τιμαριθμοποίηση των φορολογικών κλιμάκων και την αύξηση των αντικειμενικών κριτηρίων. Περικόπτει δραστικά τις κοινωνικές δαπάνες, υποβαθμίζοντας παραπέρα τους τομείς της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής πρόνοιας.

Η όποια ανάπτυξη επαγγέλλεται θα οδηγήσει στην αύξηση της ανεργίας, γιατί οι δημόσιες επενδύσεις είναι προσανατολισμένες σε έργα υποδομής, κύρια δίχτυα (δρόμους, αεροδρόμια).

Η πολιτική της κυβέρνησης και όσων υποστηρίζουν την ΟΝΕ, οδηγεί σε τέτοιους αντιλαϊκούς προϋπολογισμούς, σε σκληρά "προγράμματα σύγκλισης" χάριν του δήθεν "εθνικού" στόχου της ένταξης στην ΟΝΕ.

Πρόκειται για στόχο αποκλειστικά της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας, που, ακόμα και αν επιτευχθεί, σε τίποτα δε θα ωφελήσει τους εργαζόμενους και το λαό. Μέσα από τα γνωστά "σύμφωνα σταθερότητας", θα συνεχιστούν οι ίδιες σκληρές πολιτικές μεσαιωνικών εργασιακών σχέσεων, λιτότητας και διόγκωσης της ανεργίας και στο μέλλον.

Το ΚΚΕ καλεί το λαό να εντείνει την πάλη του, να συγκροτήσει το δικό του μέτωπο, που θα οδηγήσει στην ανατροπή της συνολικής αντιλαϊκής πολιτικής".

Στις 17 του Δεκέμβρη θα αρχίσει στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση του προϋπολογισμού. Οπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Σώματος Απ. Κακλαμάνης, η συζήτηση θα γίνει σε πέντε συνεδριάσεις και θα ολοκληρωθεί τη Δευτέρα 21 Δεκέμβρη. Η επεξεργασία του στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή θα αρχίσει στις 24 του Νοέμβρη.