Αυτό που βλέπουμε όλα τα προηγούμενα χρόνια το είδαμε και φέτος, τόνισε στην παρέμβασή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ,σχολιάζοντας τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

"Η κυβέρνηση, τόνισε, και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ από τη μία συμφωνούν απολύτως με τη ΝΔ ότι εθνικός στόχος είναι η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ και από την άλλη διαφωνούν ως προς την ένταση και τη σκληρότητα των νεοφιλελεύθερων και αντιλαϊκών μέτρων. Διαφωνούν ως προς τους ρυθμούς εφαρμογής αυτών των μέτρων, ταυτόχρονα όμως δίνουν και οι μεν και οι δε εξετάσεις στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών, σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς για το ποιο κόμμα αξίζει περισσότερη στήριξη για να φέρει σε πέρας πιο αποτελεσματικά, πιο γρήγορα, με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση το αντιλαϊκό αντικοινωνικό έργο".

Ο Ορ. Κολοζώφ αναφέρθηκε στην κυβερνητική προπαγάνδα που ισχυρίζεται ότι "ή μπαίνουμε στην ΟΝΕ ή καταστρεφόμαστε" και τόνισε σχολιάζοντας και τις θέσεις των άλλων κομμάτων:

"Αυτή τη λογική του μονόδρομου της ΟΝΕ την ενισχύει δυστυχώς και ο ΣΥΝ, που με το επιχείρημα ότι μπορεί δήθεν να υπάρξει ΟΝΕ με κοινωνικό πρόσωπο, αποδυναμώνει τις αντιστάσεις του λαού μας και στηρίζει στην πράξη την ΟΝΕ των υπερκερδών για τους λίγους, την ΟΝΕ της φτώχειας και της ανεργίας για τους πολλούς. Ούτε τα "ναι μεν αλλά" του ΔΗΚΚΙ για το κεντρικό ζήτημα της ΟΝΕ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης βοηθάνε. Βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου όλοι όσοι αντιπαλεύουν τα μονοπώλια, τον ιμπεριαλισμό, όσοι παλεύουν για τη δημοκρατία οφείλουν να αντιπολιτευτούν, να αντισταθούν, να παλέψουν πραγματικά από θέσεις που να συμφέρουν τους εργαζόμενους, το λαό, τη χώρα".

Σχολιάζοντας δε τα περί σύγκλισης με τις άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες, υπογράμμισε:

"Θα πρέπει να διευκρινίσουμε, όταν λέμε πως πιάνουμε τους δείκτες της ΟΝΕ πως αυτό αποτελεί μεγάλη επιτυχία, για ποιον είναι επιτυχία, για ποιον η κατάκτηση αυτών των δεικτών είναι θετικό γεγονός, ποιον ωφελούν. Η κοινωνία μας είναι μια ταξική κοινωνία, που την εξουσία την έχει στα χέρια του το μεγάλο κεφάλαιο, ξένο και ντόπιο. Ο,τι είναι καλό για την πλουτοκρατία, συνήθως έρχεται σε πλήρη διάσταση με τα συμφέροντα των μισθωτών, των μικρών και μεσαίων αγροτών και επιχειρηματιών. Για να πιαστούν αυτοί οι δείκτες του Μάαστριχτ, ο ελληνικός λάος μπήκε στο τούνελ της συνεχούς λιτότητας και της συνεχούς μείωσης του εισοδήματός του. Ολα τα στρώματα του λαού μας δέχτηκαν επίθεση στο βιοτικό τους επίπεδο, στα κατακτημένα με πολλούς και συχνά αιματηρούς αγώνες, οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι μικρομεσαίοι, οι αγρότες, οι γυναίκες, η νεολαία".

Μπορούμε να χαιρόμαστε και να καμαρώνουμε επειδή ευημερούν οι αριθμοί, όταν χειροτερεύει η θέση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας, αναρωτήθηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ και συνέχισε:

"Η αλήθεια είναι ότι σε όλους τους κοινωνικούς και αναπτυξιακούς δείκτες η Ελλάδα είναι ήδη η τελευταία χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και όλο και περισσότερο απομακρύνεται από τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Οταν το μεροκάματο του Ελληνα εργαζόμενου είναι το φτηνότερο στην Ευρώπη, όταν οι συντάξεις και τα επιδόματα ανεργίας βρίσκονται παρασάγγας πίσω σε σχέση με άλλες χώρες, όταν η πραγματική και όχι η πλαστογραφημένη ανεργία και η υποαπασχόληση τραβάνε την ανηφόρα και όταν η παιδεία, η υγεία, ο πολιτισμός, το περιβάλλον υποβαθμίζονται, για ποια σύγκλιση μπορούμε να μιλάμε;".

Η ΟΝΕ, είπε, στοχεύει στη μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων και οι οικονομικές νομοτέλειες του συστήματος οδηγούν σε όλο και μεγαλύτερη απόκλιση και όχι σε σύγκλιση ανάμεσα στις πλούσιες χώρες και στις φτωχές, αλλά και στο εσωτερικό κάθε χώρας, όπως στην Ελλάδα που οδηγεί σε μεγάλη πόλωση μεταξύ πλούσιων και φτωχών.

Καταλήγοντας ο Ορ. Κολοζώφ αναφέρθηκε στους τελευταίους βομβαρδισμούς ενάντια στο Ιράκ, τονίζοντας ότι ανέδειξαν ανάγλυφα την πλήρη υποταγή της κυβέρνησης στους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές. "Η κυβέρνηση, είπε, κάλυψε πλήρως μια ενέργεια που κατάφωρα παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο. Δίκαιο που σύμφωνα με όλες τις διπλωματικές της κινήσεις αποτελεί βασικό επιχείρημα της Ελλάδας για την υπεράσπιση των ελληνικών θέσεων στην ΕΕ και την προάσπιση της διεθνούς μας θέσης για παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία στο Αιγαίο και την Κύπρο. Ποια αξιοπιστία θα έχει η ελληνική διπλωματία, όταν ισχυρίζεται ότι οι Τούρκοι παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο στην Κύπρο και επομένως πρέπει να ασκηθούν επάνω της πιέσεις ώστε να γίνουν πιο διαλλακτικοί, όταν εμείς χειροκροτούμε ανάλογες παραβιάσεις που γίνονται σε βάρος άλλων χωρών, όπως έγινε στο Ιράκ χτες και προηγουμένως στο Αφγανιστάν και το Σουδάν;".

Μοναδικό σήμερα στοιχείο αναγνώρισης για κάθε κόμμα είναι αν υποστηρίζει ή όχι την αφαίρεση προνομίων από το μεγάλο κεφάλαιο, την πάλη και τη ρήξη με τα μονοπώλια και τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Σήμερα αυτή η αντίθεση προβάλλει στην πρώτη γραμμή.

Τα παραπάνω σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα,παίρνοντας το λόγο κατά τη χθεσινή, τελευταία ημέρα της συζήτησης στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 1999. Παραθέτουμε στη συνέχεια αποσπάσματα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:

"Ο ελληνικός λαός σήμερα έχει περισσότερες ευκαιρίες να κατανοήσει τι σημαίνουν αυτές οι φράσεις που κατά κόρον λέγονται και γράφονται, δηλαδή τα "νέα δεδομένα" και η "προσαρμογή" σ' αυτά.

- Στα νέα δεδομένα η κυβέρνηση κατατάσσει την επίσημη άποψη της ΕΕ, και όχι μόνο, ότι όταν ένας εργαζόμενος δουλεύει 3 ώρες τη βδομάδα, δηλαδή 12 ώρες το μήνα, τότε αυτός είναι πολύ κανονικά εργαζόμενος, που μπορεί να ζήσει καλά και βεβαίως αυτοί που τον εκμεταλλεύονται πολύ καλύτερα.

- Στα νέα δεδομένα η κυβέρνηση κατατάσσει την πολύ "ουμανιστική" θεωρία ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν δικαίωμα σε ένα συλλογικό δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, παιδείας, απλά έχουν την υποχρέωση με ατομικό τρόπο να μάθουν να ζουν χωρίς στοιχειώδεις παροχές, που εδώ που τα λέμε εδώ και αρκετά χρόνια έχασαν την όποια δυναμική τους.

- Στα νέα δεδομένα η κυβέρνηση κατατάσσει την πλήρη ως και θεσμοθετημένη κατάργηση κάθε έννοιας εθνικής ανεξαρτησίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων, εθνικών συνόρων.

- Στα νέα δεδομένα η κυβέρνηση κατατάσσει το δήθεν αναφαίρετο και πολύ σύγχρονο δικαίωμα του Μπιλ Κλίντον και του Τόνι Μπλερ να επιδιώκουν τη δολοφονία ενός λαού και ο κ. Σημίτης να χειροκροτεί γιατί έτσι επιτάσσει το εθνικό συμφέρον.

Τότε, λογικά, μας λέτε ότι όταν διχοτομείται η Κύπρος, όταν αμφισβητούνται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, τότε οι άλλοι λαοί και οι κυβερνήσεις μπορούν να χειροκροτούν τους πρωταίτιους, τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς από τη στιγμή που τους συμφέρει εθνικά.

Στην προκειμένη περίπτωση "μάχαιρα έδωσες μάχαιρα θα λάβεις", μόνο που πάντα την πληρώνει ο ελληνικός λαός, καθώς οι διάφοροι κρατούντες βρίσκουν τρόπο να τη γλιτώνουν.

Δυστυχώς δεν έχουμε ακούσει από κανένα κόμμα της Βουλής τη θέση ότι η Ελλάδα δεν πρέπει να παίρνει μέρος σε τέτοιες επιθετικές πολυεθνικές δυνάμεις, που αποτελούν τα σύγχρονα "διεθνή τάγματα ασφαλείας" σε βάρος της ασφαλείας και των συμφερόντων των λαών.

Οταν, πάλι, λέτε "προσαρμογή" εννοείτε σαφώς ότι ο ελληνικός λαός πρέπει να αποκτήσει συνείδηση ραγιά, να είναι υπάκουος στους ιμπεριαλιστές, να είναι πειθήνιος στους καπιταλιστές εργοδότες, σ' αυτούς που θησαυρίζουν σε βάρος του".

"Πρέπει να απαντήσετε σε ένα πολύ λογικό ερώτημα: Πώς εξηγείτε ότι κάθε χρόνο αυξάνονται προκλητικά σε κάθε χώρα, και στην Ελλάδα τα κέρδη της πλουτοκρατίας;

Τα στοιχεία είναι εφιαλτικά, οι απώλειες των εργαζομένων την περίοδο 1997 -'99 αρχίζουν από 500.000 έως 1 εκατομμύριο το χρόνο, όσον αφορά μόνο την επίσημη εισοδηματική πολιτική και τα κυβερνητικά, αστικά κριτήρια τι είναι και τι δεν είναι αύξηση. Τουλάχιστον 3,5 μισθούς θα έχει πληρώσει στο τέλος ο κάθε εργαζόμενους του δημοσίου στο βωμό της ΟΝΕ, ακόμα πιο σκληρά θα υποφέρει ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, χάριν του ψευτοεθνικού στόχου της ΟΝΕ.

Το στοιχείο που καταθέτουμε είναι πραγματικό και ταυτόχρονα περιορισμένο, με την έννοια ότι ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων δεν μπορεί να συγκριθεί με την αντιπαραβολή από χρόνο σε χρόνο του επίσημου επιπέδου μισθών και συντάξεων, αλλά με ένα άλλο μέγεθος: με τα κέρδη και τα κεφάλαια που συσσωρεύονται. Υστερα, το βιοτικό επίπεδο του εργαζομένου δεν μπορεί να κριθεί από τον ονομαστικό μισθό και τη σύνταξη, αλλά με το πραγματικό κόστος ζωής και τις σύγχρονες ανάγκες, με το μέγεθος του πλούτου που υπάρχει, με τις γνώσεις που έχουν κατακτηθεί, δηλαδή, με όλους εκείνους τους δείκτες και τους παράγοντες που διαμορφώνουν το πλαίσιο ζωής, και την προοπτική, δηλαδή την παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση ειδικότερα, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, την ύπαρξη ελεύθερου χρόνου και του τρόπου αξιοποίησης κλπ.

Πρέπει να υπολογιστεί επίσης το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι δεν υφίστανται τις επιπτώσεις μιας επίσημα αναγνωρισμένης πολιτικής λιτότητας, αλλά αφαίμαξη και με τα στενά κριτήρια της κυβέρνησης, εδώ και 15 χρόνια.

Ακόμα και με τη δική σας στενή, αστική λογική αν δούμε τα πράγματα, τότε οι δείκτες είναι εφιαλτικοί για το λαό.

Η εισοδηματική πολιτική το 1998 δεν ήταν συν 2,5%, έστω με τον τυπικό τρόπο που μετράτε τα πράγματα, αλλά 1,25%. Ούτε για το 1999 είναι 2%, αλλά 0,8%.

Μήπως μπορείτε να μας πείτε αν τα κέρδη των βιομηχάνων, γενικότερα των καπιταλιστών στην Ελλάδα αυξήθηκαν μόνο 2,5% ή μόνο 3%; Οι βιομήχανοι πάντως της χώρας, σύμφωνα με στοιχεία της ICAP, εξασφάλισαν από κάθε εργαζόμενο χωριστά 1.730.000 δραχμές κέρδος και ύστερα έχουν την απαίτηση να γίνει ακόμα πιο μικρό το κόστος εργασίας, όπως λένε".

"Ο υπουργός Εργασίας, κ. Παπαϊωάννου, στην ομιλία του είπε ότι στις μέρες μας η ανάπτυξη δε λύνει το πρόβλημα της εργασίας. Βεβαίως, ποτέ δεν το έλυνε ουσιαστικά, όπως δείχνει και η χρυσή περίοδος της μεταπολεμικής εκβιομηχάνισης της Ελλάδας, που δεν μπόρεσε να δώσει δουλιά σε όλους, αντίθετα πάνω από ένα εκατομμύριο τους έδιωξε στα τότε σκλαβοπάζαρα της Γερμανίας, των ΗΠΑ και της Αυστραλίας.

Βεβαίως, αυτή η ανάπτυξη που κάνετε, ανάπτυξη που από αρχή μέχρι τέλος βασίζεται στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, των μονοπωλίων, είναι πολύ φυσικό, όχι μόνο να μη δημιουργεί θέσεις εργασίας, αλλά να τις μειώνει συνεχώς και συνεχώς. Με το δικό σας τρόπο επιβεβαιώνετε αυτό που λέει το ΚΚΕ, ότι δεν υπάρχει μονόδρομος, ότι υπάρχει ανάπτυξη και "ανάπτυξη"".

"Στην πραγματικότητα ο ελληνικός λαός δέχεται νέα φοροεπιδρομή, είτε το αναγνωρίζετε είτε όχι!

- Δεν τιμαριθμοποιείται η φορολογική κλίμακα, ενώ θα υπάρξει αύξηση των άμεσων φόρων σε ποσοστό διπλάσιο, δηλαδή 5%, από την αναμενόμενη αύξηση του επίσημου τιμάριθμου και την αύξηση των άμεσων φόρων κατά 5,3%.

- Εχουμε επιβολή νέων φόρων σε επίπεδο δημοτικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης αυτή τη φορά.

- Γίνονται νέες περικοπές σε δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα. Στα κονδύλια για την υγεία, την πρόνοια και την κοινωνική ασφάλιση, ενώ πολύ κάτω κινούνται οι δαπάνες για την παιδεία, τη γεωργία, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό".

"Η αγωνιζόμενη μαθητική και κοινωνική νεολαία δεν παλεύει - όπως σκόπιμα εμφανίζεται για λόγους δημαγωγίας και συκοφαντίας - να λύσει αυτόνομα το εξεταστικό, ούτε ονειρεύεται λιγότερη ύλη γνωστική και εξεταστική. Παλεύει για το συνολικό πολιτικό εκπαιδευτικό πρόβλημα που υπάρχει στη χώρα που και μέσω της λιτότητας των επίσημων κονδυλίων προωθεί νέους ταξικούς φραγμούς. Για να κρατήσει τα ανεπιθύμητα παιδιά της ανεπιθύμητης εργατικής τάξης και φτωχής αγροτιάς όσο γίνεται στις κατώτερες βαθμίδες, ημιμαθή, ικανά να παρέχουν ευκαιριακά φθηνή, πάμφθηνη εργασία. Βεβαίως, θα ισχυριστείτε ότι στην παιδεία διοχετεύονται και οι κοινοτικοί πόροι, επομένως ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Πέρα από το υπαρκτό πρόβλημα της απορροφητικότητας, το κύριο και βασικό είναι ότι η ΕΕ και εσείς δεν είστε τσιγκούνηδες όταν πρόκειται να χρηματοδοτήσετε τη μόρφωση των λίγων, την έρευνα για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Δεν τσιγκουνεύεστε όταν πρόκειται να δώσετε χρήματα για να εξαγοράσετε την ψήφο και τη συνείδηση των πιο ταλαιπωρημένων λαϊκών στρωμάτων. Δεν τσιγκουνεύεστε όταν πρόκειται να δώσετε χρήματα σε ένα τμήμα της διανόησης και των εκπαιδευτικών του μηχανισμού, προκειμένου να τους χρησιμοποιήσετε για την πνευματική χειραγώγηση. Χρήματα δεν έχετε για λαϊκή σύγχρονη δημοκρατική παιδεία που αφυπνίζει, δίνει γνώσεις τις οποίες φοβάστε, γιατί αύριο θα γίνουν όπλο εναντίον σας".

"Υπ' αριθμόν έναν κίνδυνο αντιπροσωπεύει για το λαό η άποψή σας, που είναι άποψη βέβαια των κομμάτων του λεγόμενου ευρωπαϊκού προσανατολισμού, ιδιαίτερα των κυβερνήσεων, ότι η κοινωνική πολιτική πρέπει να στηρίζεται στον εθελοντισμό, στην εθελοντική εργασία και αλληλεγγύη. Είναι ριζικά διαφορετικό, η ανάγκη να έχει ο λαός μας πνεύμα ανθρωπισμού, αλληλεγγύης (αφετηρία και κίνητρο και για αγώνα) και άλλο πράγμα να θέλετε να χρησιμοποιήσετε τα ανθρωπιστικά αισθήματα του λαού για να γλιτώσετε την ευθύνη να χρηματοδοτείτε την κοινωνική πολιτική. Επιπλέον θέλετε να απαλλάξετε την εργοδοσία και από τις ισχνές υποχρεώσεις που αναγνωρίζει και να τα φορτώσετε όλα στο λαό.

- Με τον φετινό προϋπολογισμό, κάνετε ένα νέο βήμα στην επιλογή σας, να σφαγιάσετε τις επιχορηγήσεις του δημοσίου στα ασφαλιστικά ταμεία και στους άλλους φορείς, που έκαναν ένα υποτυπώδες κοινωνικό έργο, κάτω από τη μακρόχρονη πίεση των αγώνων.

- Την ίδια ώρα που κοροϊδεύετε το λαό ότι πρέπει να κάνει θυσίες για την περίφημη σύγκλιση, το ΕΥΡΩ και την ΟΝΕ, δίνετε στους τραπεζίτες ποσά πάνω από 7 τρισ. για την πληρωμή τόκων και χρεολυσίων έναντι χρεών του δημοσίου που δεν τα δημιούργησε ο λαός αλλά οι φίλοι σας, κεφαλαιοκράτες και οι τραπεζίτες οι ίδιοι με την πολιτική τους.

- Πάνω από δύο τρισεκατομμύρια δραχμές δίνετε στους επιχειρηματίες των νέων διάφορων κλάδων για τη στήριξή τους, τη στιγμή που δηλώνετε ότι δεν μπορείτε να αυξήσετε τις συντάξεις και τα κοινωνικά επιδόματα.

- Το πιο σημαντικό είναι ότι συνεχίζετε ακάθεκτοι την εγκληματική πολιτική εκποίησης της κρατικής και δημόσιας περιουσίας, που για μια ακόμα φορά θα υπογραμμίσουμε ότι δεν τη δημιούργησε το κεφάλαιο αλλά η εργασία.

Σε 23,8 δισ. υπολογίζεται η δωρεά με τη μορφή της επιχορήγησης διαφόρων δήθεν ανεξαρτήτων και φίλων των λαών ιδρυμάτων του στιλ ΟΟΣΑ και άλλων διεθνών ινστιτούτων και διεθνών πολιτικών και οικονομικών οργανισμών που ξεζουμίζουν τη μεγάλη πλειοψηφία των χωρών".

"Με την ευκαιρία νιώθω την ανάγκη να σχολιάσω την κλάψα και το θρήνο για τα λαϊκά προβλήματα που ακούστηκε πολλές φορές από αυτό το βήμα. Σίγουρα δεν είναι εύκολο και στη ΝΔ, ακόμα και σε βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος να αγνοηθεί ότι ο ελληνικός λαός υποφέρει. Ακούσαμε επίσης και από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης επικρίσεις, δίκαιες, για την κυβερνητική πολιτική.

Επομένως σ' αυτήν τη Βουλή δεν υπάρχει πρόβλημα γνώσης των προβλημάτων του λαού, υπάρχει πρόβλημα πολιτικής στάσης και δράσης, υπάρχει πρόβλημα επιλογής. Γι' αυτό και οι διάφορες διακομματικές επιτροπές που φτιάχνονται, δεν μπορούν να δείξουν πού είναι η πραγματική διαφορά, πού η συναίνεση, πού αρχίζει η λύση των προβλημάτων για το λαό.

Ο λαός μας θα έτρωγε με χρυσά κουτάλια σήμερα, αν έπαιρνε τοις μετρητοίς όλα όσα λέγονται για τις θυσίες, την προσφορά του.

Το ζήτημα είναι, πώς είναι δυνατόν όλοι να αναγνωρίζουν ότι υπάρχουν προβλήματα και ο λαός να ζει όλο και χειρότερα.

Η ΝΔ αποδίδει όλα τα προβλήματα στο ότι δεν έχουμε μπει ήδη στην ΟΝΕ, ενώ αν είχαμε πιάσει τους στόχους όλα τάχα θα ήταν καλύτερα. Η ΝΔ γνωρίζει πολύ καλά ότι και αν η Ελλάδα μπει στην ΟΝΕ, ο λαός θα ζήσει ακόμα χειρότερα και γιατί η ΟΝΕ είναι καταδίκη για το λαό, αλλά και γιατί η θυσία θα είναι διαρκείας, με το ψευτοεπιχείρημα ότι δεν πρέπει να χάσει η χώρα την κατακτημένη θέση της.

Είναι φανερό ότι η ΝΔ, όντας πολλά χρόνια στην αντιπολίτευση και βλέποντας ότι το ΠΑΣΟΚ έχει προσχωρήσει στη δική της πολιτική, ένα δρόμο έχει, να κλαίει για τα λαϊκά προβλήματα προκειμένου να κλέψει ψήφους, και να ανησυχεί μόνο γιατί η ελληνική πλουτοκρατία δεν έχει αποκτήσει έγκαιρα όλα τα πλεονεκτήματα που θα αποκτήσει αν μπει η χώρα στην ΟΝΕ, αφού ο μόνος σίγουρος κερδισμένος θα είναι η ελληνική πλουτοκρατία.

Εμείς λέμε στον ελληνικό λαό να μην παρασυρθεί από τα δάκρυα της ΝΔ. Μοναδικό σήμερα στοιχείο αναγνώρισης για κάθε κόμμα, είναι αν υποστηρίζει ή όχι την αφαίρεση προνομίων από το μεγάλο κεφάλαιο, την πάλη και τη ρήξη με τα μονοπώλια και τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους. Σήμερα αυτή η αντίθεση προβάλλει στην πρώτη γραμμή".

Η κυβέρνηση θα συνεχίσει να ασκεί την, προσανατολισμένη στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, αντιλαϊκή πολιτική της με συμμάχους τις πολιτικές δυνάμεις που εθελοτυφλούν απέναντι στις πραγματικές αιτίες αυτής της κατάστασης. Ξεκάθαρα διαφάνηκε το παραπάνω συμπέρασμα κατά τη διάρκεια της συζήτησης του προϋπολογισμού του 1999, η οποία ολοκληρώθηκε χθες τα μεσάνυχτα με την καθιερωμένη ψηφοφορία στη Βουλή.

Ο αγώνας και η αντίσταση των εργαζομένων είναι το στοιχείο που μπορεί σήμερα να φέρει αποτελέσματα ενάντια στην πολιτική που ασκείται, υπογράμμισε στη δική της παρέμβαση η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,που μίλησε χτες το βράδυ, ενώ χαρακτηριστική ήταν η αναφορά της σχετικά με το ότι "σε αυτή τη Βουλή δεν υπάρχει πρόβλημα γνώσης των προβλημάτων του λαού, υπάρχει πρόβλημα πολιτικής στάσης και δράσης, υπάρχει πρόβλημα επιλογής".

Την προοπτική μιας χρονιάς σκληρής πολιτικής λιτότητας και ξεπουλήματος του εθνικού πλούτου, με στόχο το "όραμα" της ΟΝΕ, περιέγραψε για μια ακόμη φορά χθες το βράδυ στη Βουλή ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, ενώ συνεπικουρούμενος από τους βασικούς υπουργούς της κυβέρνησης επιχείρησε να δώσει υποσχέσεις για οικονομικές ελαφρύνσεις και "φιλολαϊκή" πολιτική, εφόσον η Ελλάδα ενταχθεί στην ΟΝΕ!

Η απουσία του πρωθυπουργού, από τη συζήτηση της τελευταίας ημέρας, αφού προσήλθε αργά το βράδυ, ήταν το σημείο στο οποίο εστίασε τα πυρά της η αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ από από την πλευρά του ΣΥΝ ασκήθηκε η κριτική της αναζήτησης άλλων δρόμων ένταξης στην ΟΝΕ, χωρίς "μονοσήμαντο κυνήγι αριθμητικών δεικτών".

Κατά τη διάρκεια της τριήμερης συζήτησης, οι βουλευτές του ΚΚΕ σφυροκόπησαν με τις τοποθετήσεις τους, την πολιτική του προγράμματος "σύγκλισης" που ακολουθεί η κυβέρνηση και εκφράζεται μέσω του προϋπολογισμού του 1999, καταγγέλλοντας τον έντονα ταξικό χαρακτήρα του, καθώς και τη συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών στους τομείς της υγείας της παιδείας και της κοινωνικής πρόνοιας.