ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Εχετε τίποτε άλλο;..

ΕΚΤΟΣ από το να επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους και να κλίνει σε όλες τις πτώσεις ότι "δε θα παραιτηθεί ο υπουργός Παιδείας", έχει τίποτε άλλο να μας πει αυτή η κυβέρνηση για την κατάσταση που επικρατεί στη δημόσια Παιδεία;

***

Γιατί, εδώ που τα λέμε, λίγο νοιάζει τους μαθητές ποιος θα είναι υπουργός της Παιδείας. Το τι πολιτική θα ακολουθεί, είναι που τους νοιάζει και, κυρίως, η μη εφαρμογή της εκπαιδευτικής απορύθμισης...

***

Βεβαίως, ομολογουμένως, ο Γεράσιμος Αρσένης δεν είναι και ο ...δημοφιλέστερος πολιτικός στους μαθητές, γεγονός που είναι κάτι παραπάνω από φανερό. Ομως, δεν του φταίει κανείς.

***

Οταν μπλέκει κανείς με τον Σημίτη και συνεργάζεται μαζί του, υλοποιώντας πτυχές της πολιτικής του, δεν μπορεί να περιμένει και τίποτε καλύτερο. Αφού ο πρωθυπουργός αυτός είναι συνυφασμένος με τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

***

Επίσης πρέπει να προειδοποιήσουμε τους κ. κ. κυβερνώντες ότι το νέο κόλπο να καλούν κάθε μέρα και κάποιον σε διάλογο, εμμένοντας στην άμεση εφαρμογή του νόμου τους, δεν πιάνει ούτε και στους μαθητές ούτε και στον υπόλοιπο κόσμο.

***

Ακόμα και ένας παντελώς ανόητος είναι σε θέση να καταλάβει ότι δε γίνεται να συζητάς με αυτόν που διαφωνεί το ...πώς θα εφαρμόσεις αυτό με το οποίο διαφωνεί.

***

ΤΙ ΕΓΙΝΕ, οι εκσυγχρονιστές βαλθήκανε να ξαναφέρουν στην επικαιρότητα την Δήμητρα Λιάνη; Τους αρέσει έτσι να υπάρχει, για να έχουνε με κάτι να ασχολούνται;

***

Προφανώς ναι, γιατί αλλιώς δε θα δημιουργούσανε όλο αυτόν το θόρυβο πάλι γύρω από τη βίλα της Εκάλης, που, ούτως ή άλλως, εδώ και καιρό έχει κουράσει τους πάντες. Τα είπαμε αυτά, στο παρελθόν, γελάσαμε και αηδιάσαμε αρκετά. Αρκεί ως εδώ...

"Το ίδιο με την κυβέρνηση"

Κατά τακτικά χρονικά διαστήματα ο πρόεδρος της ΝΔ επανέρχεται με δηλώσεις του ή θεατρινίστικες πρωτοβουλίες γύρω από τις μαθητικές κινητοποιήσεις, προφανώς για να υπογραμμίσει το υποκριτικό ενδιαφέρον του και ποτέ για να συμπαρασταθεί στον αγώνα των μαθητών. Αυτό έκανε και με τη χτεσινή δήλωσή του, με την οποία πρώτα ζήτησε από τους μαθητές να γυρίσουν στα σχολεία τους, γιατί "δε βρίσκουν το δίκιο τους με τέτοιες εκδηλώσεις" - εννοούσε προφανώς "αναρχικές" και "κατάλυσης της τάξεως". Και μετά ζήτησε από τον Κ. Σημίτη να "θυσιάσει" τον Γερ. Αρσένη, αλλά όχι και τη "μεταρρύθμισή" του.

Μάλλον δεν έχουν καταλάβει στη Ρηγίλλης ότι όσο συχνά κάνει ο Κ. Καραμανλής τέτοιες δηλώσεις, τόσο εδραιώνεται στους μαθητές και στους άλλους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας η πεποίθηση ότι είναι "το ίδιο με την κυβέρνηση" και ακόμα ότι "τα ίδια θα κάνει και αυτός". Αλλωστε, δεν ξεχνούν ότι η ηγεσία της ΝΔ έχει ως λάβαρό της για την "εκπαιδευτική μεταρρύθμιση" τα ιδιωτικά ΑΕΙ, ενώ πρόσφατα ζήτησε ουσιαστικά την κατάργηση του ασύλου.

Κοροϊδίες

Μελετάει

να κάνει

κάτι,

στα μισά εκεί

του... Μάρτη,

και στο τέλος

του... Απρίλη,

κάτι, λένε,

θ' αναγγείλει!

Μελετά

και πού θα πάει,

θα 'βρει λύση

ως το... Μάη

και στα μέσα

του... Ιούνη

θ' ακουστεί ίσως

κουδούνι!

Μελετά

αγάλι, αγάλι,

τα παιδιά

μέσα να βάλει,

το παιδεύει,

το τρενάρει

κι ίσως πιάσουμε

... Γενάρη!

Ο οίστρος

... η αντιστροφή των ρόλων...

Τα σχετικά παραδείγματα, όμως, δεν έχουν τελειωμό.

"Οι καταλήψεις, έλεγε η Τόνια Αντωνίου στην "Καθημερινή" (20/10/91), μαθητικό στέλεχος τότε του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής σήμερα, ως τρόπος έκφρασης της μαθητικής αγωνίας, αποτελούν μια επιλογή που πρέπει να γίνει σεβαστή από όλους, εφόσον αποφασίζονται μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, τις γενικές συνελεύσεις των μαθητών. Υπό την έννοια αυτή, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τις καταδικάσει".

Ενα χρόνο πριν, το Δεκέμβρη του 1990, ο Χρίστος Μιχαλές, μέλος της ΠΑΣΚ και του ΔΣ του ΟΛΜΕ τότε και στέλεχος του υπουργείου Παιδείας σήμερα, έγραφε στο περιοδικό "Δημόσιος Τομέας": "Ολα τα παραπάνω προφανώς είναι αρκετά για να καταγράψουν αντικειμενικά την κρίσιμη κατάσταση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Αν προστεθεί και το επικείμενο πολυνομοσχέδιο, γίνεται πλέον εύκολα αντιληπτό γιατί ο μαθητόκοσμος δικαιολογημένα βρίσκεται σε αναβρασμό. Αντί, λοιπόν, να καταβληθεί προσπάθεια για την επίλυση των προβλημάτων της εκπαίδευσης, επιχειρείται οργανωμένα η συκοφάντηση του μαθητικού κινήματος. Καλλιεργείται επίμονα η λογική της "υποκίνησης" των παιδιών από εξωμαθητικά κέντρα, ενώ ακούγονται "κορόνες" για ανωριμότητα των μαθητών και άλλα ηχηρά παρόμοια. Ανασύρεται οργανωμένα στην επιφάνεια το σχέδιο των "αγανακτισμένων γονέων", που ανησυχούν για την τύχη των μαθητών και ιδιαίτερα εκείνων που φοιτούν στα Λύκεια".

Τι λέει τώρα, άραγε, ο κ. Μιχαλές;

Διγλωσσίας το ανάγνωσμα...

"Εντατικά μαθήματα... διγλωσσίας! 1991-1999: Οι "οβιδιακές" μεταμορφώσεις των κομμάτων στην αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών κρίσεων". Με τον τίτλο αυτό δημοσιεύεται στα χτεσινά "Νέα" ένα σημείωμα του Χρ. Κάτσικα, με ενδιαφέροντα στοιχεία, που δίνουν τη δυνατότητα ορισμένων αποκαλυπτικών συγκρίσεων. Συγκρίσεων, βέβαια, για τους εκπροσώπους του δικομματισμού, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και όχι όλων των κομμάτων, όπως αφήνουν να εννοηθεί οι τίτλοι και ορισμένες εκτιμήσεις του αρθρογράφου.

Ας παραθέσουμε, όμως, ορισμένα στοιχεία του δημοσιεύματος:

"Είναι λίγα τα κατειλημμένα σχολεία και οι καταλήψεις γίνονται από λίγα παιδιά. Υπάρχουν περιπτώσεις που 30 παιδιά έχουν καταλάβει συγκρότημα σχολείων και δεν κάνουν μάθημα 700 μαθητές". Οχι, η φράση δεν ανήκει στον σημερινό υπουργό Παιδείας. Ανήκει στον Γ. Σουφλιά, υπουργό Παιδείας της ΝΔ το 1991 (βλ. πρακτικά Βουλής - 11/10/91)

"Οι καταλήψεις υποκινούνται από το ΠΑΣΟΚ, την Αριστερά και την ΟΛΜΕ" δήλωνε ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος (Γενάρης 1991). Ολοι ξέρουμε τι λέει η σημερινή κυβέρνηση...

Πολύμορφες είναι τις τελευταίες μέρες οι διαρροές, για τη βαθιά ανησυχία του πρωθυπουργού, ακόμη και για τη δυσαρέσκειά του έναντι του υπουργού Παιδείας, που δεν κάνει τις απαραίτητες υποχωρήσεις κλπ. κλπ. Και καλά, οι παρατρεχάμενοι που τα διοχετεύουν, τη δουλιά τους κάνουν. Τα επιτελικά μυαλά, όμως, που τους καθοδηγούν, νομίζουν πως μπορούν με τους αστείους αυτούς τρόπους, να ελαφρύνουν, έστω και στο ελάχιστο, τις προσωπικές ευθύνες του Κ. Σημίτη;

Απορούμε πραγματικά...

Υπάρχει και η ουσία...

Πολλές φορές τα έχει βάλει με τα ΜΜΕ ο πρόεδρος της Βουλής, αλλά προχτές υπέκυψε στον πειρασμό να αντιγράψει την πιο χοντροκομμένη ολοήμερη κινδυνολογία, που επιστράτευσαν πολλά από αυτά για να πείσουν τους γονείς να κλείσουν τους μαθητές στα σπίτια τους και να αποτρέψουν τη μαζικότητα του προχτεσινοβραδινού συλλαλητηρίου. Ετσι, είδαμε τον Απ. Κακλαμάνη στους δέκτες μας "εκτός εαυτού" και με το δάκτυλο προτεταμένο, να εγκαλεί γονείς και καθηγητές - κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν μαζί του στη Βουλή και ενώ το μεγάλο συλλαλητήριο βρισκόταν σε εξέλιξη - για το ότι βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή των παιδιών, με τη διοργάνωση νυχτερινών συλλαλητηρίων!

Και η απάντηση από παραβρισκόμενο μαθητή: "Κύριε πρόεδρε, αυτοί είναι βαλτοί και όποτε να κάνουμε συλλαλητήριο, πρωί ή βράδυ, επεισόδια θα κάνουν. Ας συζητήσουμε καλύτερα για την ουσία".

Ο νόμος να καταργηθεί!

Μόνιμη "καραμέλα" έχει γίνει στην καθημερινή προπαγάνδα των κυβερνητικών στελεχών το ιδιαίτερα επικίνδυνο και αντιδραστικό επιχείρημα ότι "ένας νόμος του κράτους δεν αποσύρεται". Το επανέλαβε και προχτές το βράδυ ο πρόεδρος της Βουλής στην αντιπροσωπεία που τον επισκέφθηκε να του επιδώσει το ψήφισμα του συλλαλητηρίου. "Δεν μπορεί να αποσύρεται νόμος του κράτους που έχει ψηφιστεί από τη Βουλή", αποφάνθηκε ο Απ. Κακλαμάνης. Κατ' αρχήν χρειάζεται, ίσως, να του θυμίσουμε ότι όταν το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν στην αντιπολίτευση - λίγα χρόνια είναι αλήθεια - σε κάθε ευκαιρία τα ηγετικά στελέχη και οι βουλευτές του δήλωναν ότι οι νόμοι που ψηφίζονταν από την τότε κυβέρνηση δεν πρόκειται να εφαρμοστούν, ότι το ΠΑΣΟΚ, όταν έρθει στην κυβέρνηση θα τους αλλάξει κ.ο.κ. Προφανώς, όλα αυτά δεν τα εννοούσαν, όπως και τόσα άλλα.

Ομως η ουσία είναι αλλού. Από πού και ως πού ένας νόμος που ψηφίζεται από μια περιστασιακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί να δένει χειροπόδαρα τα λαϊκά συμφέροντα και δικαιώματα, να προδιαγράφει ένα εφιαλτικό μέλλον για τους "θιγόμενους", όπως για παράδειγμα οι μαθητές, και να έχουν οι κυβερνώντες απαίτηση να εφαρμοστεί χωρίς να "κουνηθεί φύλλο"; Μήπως η δημοκρατία τους έχει προσαρμοστεί στη δικτατορία των πολυεθνικών και οι κυβερνώντες έχουν προσαρμόσει και τις μεθόδους τους; Τα ερωτήματα είναι ατέλειωτα, αλλά οι κυβερνητικές απαντήσεις επιβεβαιώνουν τους χειρότερους φόβους.

... και το "καλάμι" της εξουσίας

Ισως, όμως, το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα προκλητικής διγλωσσίας και υποκρισίας είναι το παρακάτω. Αντιγράφουμε από το κείμενο του Χ. Κατσίκα:

"Στις 8 Ιανουαρίου 1999 το ΥΠΕΠΘ, με εγκύκλιο που φτάνει σε όλα τα σχολεία με την υπογραφή του ειδικού γραμματέα κ. Δ. Κ. Παπαϊωάννου, καλεί τους διευθυντές των σχολικών μονάδων, να ζητήσουν τη συνδρομή της εισαγγελικής αρχής για τη διασφάλιση της ανεμπόδιστης λειτουργίας του σχολείου, σε περίπτωση που αυτή παρακωλύεται ή αποκλείεται... να καταθέτουν μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου (σ. σ. των καταληψιών) και να εγείρουν τις σχετικές αγωγές αποζημίωσης".

Ο ίδιος άνθρωπος, που υπογράφει την παραπάνω "οδηγία", λίγα χρόνια πριν, στις 18 Ιανουαρίου του 1991, σε άρθρο του σε καθημερινή εφημερίδα, με τίτλο "Κατάληψη ή Απελευθέρωση", αφού καταγγέλλει το ΥΠΕΠΘ για την πολιτική του στις καταλήψεις που "βασίστηκε στον εκφοβισμό, στον εξευτελισμό των εκπαιδευτικών, στις ανακαταλήψεις, στους εισαγγελείς", επισημαίνει ότι "ο κοινωνικός αυθορμητισμός του νεολαιίστικου κινήματος, έστω και με τη μορφή των καταλήψεων, δεν είναι η διάθεση των μελών του να κυριαρχήσουν σ' ένα χώρο, αλλά να τον απελευθερώσουν... Με αυτή την προοπτική οι καταλήψεις ήταν η αιτία για την απελευθέρωση της Παιδείας" ("Ελευθεροτυπία" 18/1/91).