Ομως υπάρχει ένα βασικό ερώτημα που αφορά στην όλη υπόθεση, το οποίο έχει υποβαθμιστεί και μάλλον σκόπιμα, από τη συζήτηση που διεξάγεται. Το ερώτημα που, εύλογα, τίθεται, έχει να κάνει με το τι τελικά πρεσβεύει ο κ. Αβραμόπουλος. Τι "καινούριο" φέρνει στην πολιτική σκηνή, ώστε να δικαιολογείται το πολυσυζητημένο του εγχειρήματός του.

Δικαίωμα απάντησης επ' αυτού έχει, φυσικά, και... ο ίδιος ο κ. Αβραμόπουλος. Και θα το πράξει μέσα από το "Ρ", αφού σκεφτήκαμε να ανασύρουμε τα λόγια - απαντήσεις του κ. Αβραμόπουλου σε ερωτήσεις που δέχτηκε, σχετικά πρόσφατα, κατά την προεκλογική περίοδο και ενόψει της διεκδίκησης της δημαρχίας της Αθήνας για δεύτερη φορά, σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στις 20 Σεπτέμβρη 1998,στον "902 Αριστερά στα FM".

Αν κάποιος αναρωτηθεί, γιατί να ανασύρονται στο προσκήνιο αυτές οι παλιότερες τοποθετήσεις του κ. Αβραμόπουλου, σε μια στιγμή που τα δεδομένα, σε ό,τι αφορά τις προθέσεις του, έχουν αλλάξει, και αφού σε κείνη τη συνέντευξη μιλούσε ως υποψήφιος δήμαρχος και όχι ως υποψήφιος κομματάρχης - άρα πλέον ο λόγος του θα πρέπει να έχει αναπροσαρμοστεί - η εξήγηση είναι απλή: Αυτό λέμε κι εμείς. Θέλουμε να παρακολουθήσουμε το λόγο του κ. δημάρχου πριν αναπροσαρμοστεί και πριν προσαρμοστεί στις νέες του φιλοδοξίες.

Ας πάρουμε, λοιπόν, μια γεύση:

***

Κάπως έτσι μας τα έλεγε ο κ. Αβραμόπουλος στις 20 Σεπτέμβρη '98, στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον "902 Αριστερά στα FM". Τότε, προεκλογικά, έκανε επίκληση στην "ειλικρίνεια" των λόγων του και ζητούσε την ψήφο των Αθηναίων για να "δουλέψει εξ ονόματος και για λογαριασμό" όλων των πολιτών της πρωτεύουσας. Σήμερα, μετεκλογικά, ανακάλυψε ότι ναι μεν θα παραμείνει στη θέση του δημάρχου, εκτός, βέβαια, αν υπάρξει κάποιος άλλος, σοβαρός λόγος, όπως είπε σε συνέντευξή του στο "Βήμα"... Ποιος μπορεί να είναι αυτός ο λόγος, όμως; Απάντησε και σε αυτό ο κ. δήμαρχος... Αν το καλέσει, λέει, η κοινωνία (!) να αναλάβει ευρύτερους ρόλους, μπορεί να αρνηθεί;(!) Ελα ντε. Μπορεί να πει "όχι" ο κ. Αβραμόπουλος σε μια κοινωνία που θα πέφτει στα πόδια του για να τη... σώσει;

***

"Ηταν μια ενσυνείδητη επιλογή της ΚΕΔΚΕ, ακριβώς, συμβάλλοντας σε αυτό το πρόγραμμα, να δηλώσει τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα σύγκλισης. Γιατί; Διότι κρίναμε ότι πρέπει να το κάνουμε. Το πρόγραμμα σύγκλισης της ελληνικής οικονομίας είναι μια πραγματικότητα, που όλοι μας οφείλουμε να στηρίξουμε. Κρίθηκε, λοιπόν, πολιτικά, ότι πρέπει να συμβάλει και η Αυτοδιοίκηση. Δηλώνει όμως και τη σοβαρότητα και την υπευθυνότητα με την οποία οι φορείς της Αυτοδιοίκησης βοηθούν τη χώρα να προχωρήσει μπροστά. Είναι εθνική επιλογή (η ΟΝΕ), ανεξάρτητα από το αν δε συμφωνούν όλα τα πολιτικά κόμματα".

Δε θα μπορούσε να είναι πιο ειλικρινής ο κ. δήμαρχος. "Ενσυνείδητη", λέει, η πράξη και η επιλογή για την "απομάκρυνση" 10 δισ. δραχμών από τα ταμεία των ΟΤΑ, ώστε να χρηματοδοτηθεί η πορεία προς την ΟΝΕ, κι ας είναι άδεια τα ταμεία των δήμων κι ας τους έχει κλέψει πάνω από 1 τρισ. δραχμές η κυβέρνηση! Υπέρ πάντων η ΟΝΕ, λοιπόν, αφού, σύμφωνα με τον κ. Αβραμόπουλο, είναι "εθνική επιλογή"...

***

"Βεβαιότατα στάθηκα στο πλευρό των δημοτών, με βάση τις πραγματικές μου δυνατότητες, αρμοδιότητες και εξουσίες", ισχυρίστηκε ο κ. δήμαρχος. "Ομως - συνέχισε - ο δήμαρχος στην Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένος. Δεν έχει δυνατότητες και μέσα να παρεμβαίνει σε μείζονος σημασίας ζητήματα... Αυτό που μπορούμε να το κάνουμε, το κάνουμε. Αυτό που λέτε εσείς είναι γιατί δε βγαίνουμε να μιλήσουμε για μείζονος σημασίας κοινωνικά ζητήματα. Μα και να βγούμε να μιλήσουμε, ποιος θα μας ακούσει; Η Αυτοδιοίκηση δεν έχει φωνή, δεν έχει δυνατότητα".

Καταλάβατε αγαπητοί συν-Ελληνες (που θα έλεγε και ο κ. Αβραμόπουλος); Η Αυτοδιοίκηση, σύμφωνα με το δήμαρχο Αθήνας, δεν έχει φωνή. Γι' αυτό και ο ίδιος δε σπαταλά τη δική του φωνή, ώστε να την ενώσει με τη φωνή των πολιτών που διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Οχι γιατί δε θέλει, αλλά γιατί δεν έχει αρμοδιότητες... Τώρα, όμως, που θα φτιάξει κόμμα ο κ. Αβραμόπουλος, και κυρίως αν γίνει και πρωθυπουργός, να είστε σίγουροι ότι η πρώτη και τελευταία έγνοια του, θα είναι πώς να στηρίξει τα αιτήματα τα λαϊκά...

***

Νομίζουμε ότι η φράση του δημάρχου πως το Μέγαρο Μουσικής "δεν είναι και τόσο βάναυσο απέναντι στο περιβάλλον" (σσ: δηλαδή είναι... λίγο βάναυσο), δε χρειάζεται σχολιασμό. Οσο για την υπόθεση με τον κ. Βαρδινογιάννη, απλώς να θυμίσουμε ότι στην πρόσφατη εκδήλωση για τα 90 χρόνια της ομάδας του, ο παραβρεθείς κ. δήμαρχος δήλωσε ότι βρίσκεται "παρά τω πλευρώ" του σωματείου για ό,τι ζητήσει...

***

"Θα πρέπει να δεχτούμε - είπε - ότι τα τέλη είναι ανταποδοτικά... Από τη στιγμή που έχει υπάρξει η απαιτούμενη βελτίωση στην παροχή των υπηρεσιών θεωρούμε ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Κοιτάξτε - έλεγε ο κ. Αβραμόπουλος - οι Δήμοι δεν έχουν από πού να πάρουν χρήματα. θα βοηθηθούν από τους πολίτες"...

Οι Δήμοι δεν έχουν από πού να πάρουν χρήματα και θα τα πάρουν από τους πολίτες, λέει ο κ. Αβραμόπουλος. Ο δήμαρχος Αβραμόπουλος. Λέτε, ως κομματάρχης, να αλλάξει άποψη; Εμείς δεν το νομίζουμε.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οι μέρες που έχουν κυλήσει από τότε που ο Δ. Αβραμόπουλος ρίχτηκε εκών - άκων στο στίβο της κεντρικής πολιτικής σκηνής, με τη ρητή, άνωθεν, εντολή "και τώρα χόρεψε!", δικαιολογούν βάσιμα την εκτίμηση ότι είμαστε μάρτυρες του χρονικού ενός προαναγγελθέντος και επωαζόμενου στα εργαστήρια των αρχιτεκτόνων του πολιτικού συστήματος, κόμματος.

Δύο βδομάδες μετά τη γνωστή συνέντευξή του στο "Βήμα", ο δήμαρχος Αθηναίων, όχι μόνο δεν έχει διαψεύσει το ενδεχόμενο ίδρυσης κόμματος, αλλά φροντίζει σε κάθε ευκαιρία να τροφοδοτεί τα αντίθετα σενάρια, χωρίς, όμως, να ξεκαθαρίζει ευθέως τη θέση του.

Το πρώτο εύλογο ερώτημα είναι γιατί διστάζει, ποιους λόγους έχει να μην ξεκαθαρίζει τις προθέσεις του και αναβάλλει διαρκώς την εξαγγελία του εγχειρήματός του. Η απάντηση συνδέεται με πολλούς παράγοντες και πλευρές. Κατ' αρχήν, όπως ομολογείται, ο ίδιος ο Δ. Αβραμόπουλος, αν και μυημένος, φάνηκε να αιφνιδιάζεται από την έκταση που πήρε το θέμα και το θόρυβο που δημιουργήθηκε από τα ΜΜΕ. Ασφαλώς και είχε στα σχέδιά του να προχωρήσει στη δημιουργία πολιτικής κίνησης, αλλά όχι τόσο νωρίς και όχι τόσο "απότομα".

Από την άλλη, συνερχόμενος από τον "αιφνιδιασμό", προτίμησε να μελετήσει τις αντιδράσεις που άρχισαν να εκδηλώνονται από τα κόμματα και ιδιαίτερα από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, όπως δηλώνουν συνεργάτες του, περιμένει τις "φρέσκες" δημοσκοπήσεις, για να διαπιστώσει την απήχηση του υπό ίδρυση κόμματος. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, πανθομολογούμενη είναι η εκτίμηση ότι "τώρα πλέον δεν μπορεί να κάνει πίσω και είναι υποχρεωμένος να προχωρήσει μπροστά".

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η πλειονότητα των ΜΜΕ, ακόμα ορισμένα από τα θεωρούμενα φιλικά προσκείμενα στη ΝΔ, πάσχιζαν, όλες αυτές τις μέρες, με πολλούς τρόπους να στηρίξουν και ενθαρρύνουν τον Δ. Αβραμόπουλος να κάνει το "τελικό βήμα". Ευνοϊκά δημοσιεύματα, άρθρα και σχόλια επιστρατεύτηκαν, για να πείσουν για τη "μεγάλη απήχηση" που έχει, ενώ στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν και "εσπευσμένα" γκάλοπ που κατέγραψαν ότι αυτή η απήχηση φθάνει το 25% και το εμφανίζει δεύτερο κόμμα!

Είναι ολοφάνερο ότι τα αφεντικά των ΜΜΕ και τα συμφέροντα που εκφράζουν επιζητούν και πιέζουν για δημιουργία κόμματος από τον Δ. Αβραμόπουλο. Τι ακριβώς, όμως, επιδιώκουν και τι περιμένουν από το νέο κόμμα τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα;

Οι στόχοι είναι πολλοί, αλλά έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Να συμβάλει το νέο κόμμα στην ισχυροποίηση του πολιτικού συστήματος, στην απορρόφηση της λαϊκής δυσαρέσκειας στις επερχόμενες εκλογικές μεταρρυθμίσεις, στην αποτελεσματικότερη εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Εχει, όμως, ιδιαίτερη σημασία να εξεταστεί πώς εξειδικεύεται αυτός ο γενικός στόχος. Σύμφωνα με μια ευρέως διαδεδομένη εκδοχή, τα τμήματα της άρχουσας τάξης που έχουν σήμερα το πάνω χέρι στο μοίρασμα της πίτας και του πολιτικού παιχνιδιού, επιδιώκουν να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη συνέχεια της κυριαρχίας τους και τα επόμενα κρίσιμα χρόνια. Ακριβώς γιατί τα επόμενα χρόνια θα κριθούν μια σειρά κεφαλαιώδους σημασίας ζητήματα, όπως η ένταξη στην ΟΝΕ, το πακέτο Σαντέρ, τα έργα για την Ολυμπιάδα του 2004, το φιλέτο των δημοσίων επιχειρήσεων, κλπ.

Αυτά, λοιπόν, τα τμήματα της άρχουσας τάξης πιστεύουν ότι η κυβέρνηση Σημίτη είναι ο πιο αξιόπιστος, αποτελεσματικός και υπάκουος διαχειριστής των συμφερόντων τους σήμερα, αλλά και στο ορατό μέλλον. Δεν έχουν πρόβλημα, βέβαια, με την πολιτική που εξαγγέλλει ο πρόεδρος της ΝΔ Κ. Καραμανλής, αλλά φαίνεται να θεωρούν, για μια σειρά λόγους, ότι δεν είναι ο πλέον "κατάλληλος", τουλάχιστον για την επόμενη τετραετία. Το κόμμα Αβραμόπουλου προορίζεται, λοιπόν, να αποτρέψει μια τέτοια μη επιθυμητή εξέλιξη, δηλαδή, μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ στις επόμενες εκλογές.

Στη Ρηγίλλης, όπου από την αρχή ερμήνευσαν την κίνηση Αβραμόπουλου ως "χτύπημα" των διαπλεκομένων, με στόχο να ανακοπεί η πορεία προς την εξουσία, ομολογούν ότι ο Κ. Καραμανλής "δεν πρόκειται να βλάψει τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα", αλλά επισημαίνουν ότι μια κυβέρνηση ΝΔ "δεν είναι ακριβώς αυτό που θέλουν".

Γεγονός είναι, πάντως, ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ υποδέχτηκε και αντιμετωπίζει ευνοϊκά ένα κόμμα Αβραμόπουλου - μέχρι και δέσμευση ότι δε θα προχωρήσει σε διπλές εκλογές τον Ιούνη φέρεται ότι του έδωσε... - παρότι γνωρίζει ότι θα έχει και αυτή κάποιες, ελπίζει μικρές, απώλειες σε ψήφους. Το ζητούμενο είναι να καταφέρει να είναι πρώτο κόμμα στις βουλευτικές εκλογές και αυτό πιστεύουν ότι εξασφαλίζεται με τη διάσπαση της ΝΔ.

Παράλληλα, αξίζει να σημειωθεί ότι με πολλούς τρόπους επιχειρείται να εξευμενιστούν τα στελέχη και οι ψηφοφόροι της ΝΔ για την "προδοσία" Αβραμόπουλου. Στο πλαίσιο αυτό, διαρρέεται το σενάριο ότι το νέο κόμμα θα διευρύνει την εκλογική βάση της συντηρητικής παράταξης και μπορεί, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, να συγκυβερνήσουν!

Φυσικά, είναι αστείες οι θεωρίες που πλασάρονται περί "διεμβόλισης του δικομματισμού" από το νέο κόμμα, γιατί απλούστατα, στην καλύτερη περίπτωση, αν δηλαδή καταφέρει να συγκεντρώσει διψήφια ποσοστά, θα τροποποιήσει τη μορφή του και τη μορφή διακυβέρνησης (συμμαχικές κυβερνήσεις).

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είναι ολοφάνερο ότι το κόμμα Αβραμόπουλου προορίζεται να ενισχύσει την αντιλαϊκή επέλαση. Οι εργαζόμενοι έχουν την εμπειρία, ώστε να ξεπεράσουν τις αστραφτερές παγίδες που τους στήνουν και να προχωρούν εκεί που επιβάλλουν τα συμφέροντά τους: Στις ταξικές δυνάμεις, στο ΚΚΕ, στο παλλαϊκό Μέτωπο.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Ομολογείται, έτσι, ότι η διαστρέβλωση των γεγονότων, η επιλεκτική παρουσίαση εικόνων, η απόκρυψη της πραγματικότητας, στο όνομα άνωθεν κατευθύνσεων, όπως γίνεται κατά τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, αποτελεί θεληματική επιλογή.

Και αν δεν είναι αυτή η πραγματικότητα, τότε την κατασκευάζουν στα μέτρα φανερών ανόσιων επιδιώξεων, σκοπιμοτήτων και συμφερόντων και μάλιστα με τη χρήση παραμορφωτικών κατόπτρων, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται στα περιοδεύοντα τσίρκολα.

Δίκαια ο Βίκτορ Ουγκό, έλεγε, από εκείνη, ακόμη, την εποχή: "Φωτίστε το κεφάλι του λαού για να μην του το κόψουν οι εκμεταλλευτές του κάποια μέρα".