Α' μέρος
Μέσα σε μια κοινωνία που η πρώτη παραγωγική δύναμη είναι η εργατική και ο άνθρωπος την πουλά σαν εμπόρευμα στους εκμεταλλευτές του είτε είναι εργάτης του πνεύματος είτε χειρώνακτας είτε και τα δύο μαζί, δεν είναι δυνατόν η Παιδεία να μην υπακούει στους νόμους του κυρίαρχου κοινωνικού συστήματος δηλαδή του καπιταλισμού και στους όρους διαιώνισης του συστήματος. Το κεφάλαιο επενδύει στην εκπαίδευση με σκοπό την παραγωγή και αναπαραγωγή τέτοιας γνώσης και μόρφωσης που έχει ανάγκη το κυρίαρχο σύστημα. Αποδέκτες αυτών των μορφωτικών αγαθών είναι τα παιδιά μας που έχουν δυο δυνατότητες. Η να τους παρασχεθούν μέσα από τη δημόσια εκπαίδευση, ό,τι απέμεινε τελικά, είτε να προσφύγουν στην ιδιωτική για να αγοράσουν τα αντίστοιχα μορφωτικά "εμπορεύματα". Φυσικά επειδή το υποκείμενο αυτής της "αγοράς" είναι ο άνθρωπος, η διαδικασία αυτή κυριαρχεί ως τάση του συστήματος, δε γίνεται όμως μηχανιστικά αφού υπάρχει η διαμεσολάβηση της κρίσης και τα ερεθίσματα εκείνα που δημιουργούνται από τις αντίρροπες δυνάμεις προς αυτή την αντιδραστική διαδικασία. Δυνάμεις που εκφράζονται μέσα από το μαθητικό, φοιτητικό και γενικότερα εκπαιδευτικό και λαϊκό κίνημα.
Στις μέρες μας που η ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων και η υποχώρηση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος επέτρεψε στο διεθνή ιμπεριαλισμό να δρα ασύδοτα, να καταπατά και τα πιο στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα και να οικοδομεί τον εργασιακό μεσαίωνα σε μια "ευέλικτη" αγορά αποτελούμενη από "ευέλικτους" ανθρώπους τόσο κοινωνικά όσο και συνειδησιακά, οι στόχοι, ο ρόλος και η δομή της εκπαίδευσης πρέπει να προσαρμοστούν σ' αυτές τις κατευθύνσεις των διεθνών καπιταλιστικών κέντρων.
Ιδιαίτερα όμως η σημερινή κυβέρνηση και το συγκεκριμένο υπουργείο διεκδικούν την πρωτιά στο ότι, ό,τι αντιδραστικό νομοθέτημα που περιόριζε και φαλκίδευε τη δημόσια Παιδεία δεν είχε περάσει στο παρελθόν, το συμπύκνωσαν μέσα στο νομοθετικό τερατούργημα του 2525/97 επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η σοσιαλδημοκρατία, κεντροαριστερή ή παραδοσιακή, είναι άριστη για να φέρει σε πέρας τη βρώμικη δουλιά του κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Κατάργηση της επετηρίδας, επαναφορά των επιθεωρητών, μετατροπή των σχολείων σε εξεταστικά κέντρα, αύξηση των φραγμών στη μόρφωση, μείωση των αποφοίτων λυκείων, διεύρυνση των ανέργων πτυχιούχων, είναι κάποια από τα μέτρα που σκιαγραφούν το τοπίο στην ομίχλη της εκπαίδευσής μας.
Και όλα αυτά γιατί ο τύπος ανθρώπου που θέλουν να φτιάξουν μέσα από την εμπορευματοποίηση της Παιδείας είναι ο τύπος του απασχολήσιμου, του ημιμορφωμένου, του ημιειδικευμένου που ανά πάσα στιγμή θα είναι εύκολη λεία στις ορέξεις των εργοδοτών. Αλήθεια, πόσοι εργαζόμενοι σήμερα πτυχιούχοι αποκρύπτουν τις σπουδές τους, δεχόμενοι μικρότερο μισθό γιατί αυτό ισοδυναμεί με απόλυση; Πόσοι ναυτεργάτες υποβαθμίζουν τα πτυχία τους μπαρκάροντας σε αναντίστοιχες με τα διπλώματά τους θέσεις προκειμένου να βρουν δουλιά; Πόσοι εργαζόμενοι έχουν αποδεχτεί το ελαστικό ωράριο και το ελαστικό μέλλον φυτοζωώντας στον καπιταλιστικό παράδεισο;
Μάρκος ΣΚΟΥΦΑΛΟΣ
Δάσκαλος, γραμματέας του ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων - Νηπιαγωγών Χίου
(Αύριο το Β και τελευταίο μέρος)
Ως ένα ακόμη επεισόδιο στο σίριαλ των μεθοδεύσεων που αποσκοπούν στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου χαρακτηρίζουν οι "Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας" τη συνάντηση που έγινε την προηγούμενη βδομάδα μεταξύ της Εισαγγελίας, ανώτερων στελεχών της Αστυνομίας και του πρύτανη του ΑΠΘ, ο οποίος συνοδευόταν από εκπροσώπους των φοιτητικών παρατάξεων.
Οι ΠΚΣ δεν πήραν μέρος στη συνάντηση γιατί, όπως σημειώνουν, θεωρούν πως το πανεπιστημιακό άσυλο και γενικότερα τα δημοκρατικά δικαιώματα δεν μπορούν να γίνονται αντικείμενο "διαλόγου" - συναλλαγής με τα επίσημα κρατικά όργανα καταστολής. Και μάλιστα, όταν οι αποφάσεις της πλειοψηφίας των φοιτητικών συλλόγων έχουν εκφραστεί ενάντια σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. Με ανακοίνωσή τους, οι ΠΚΣ καταγγέλλουν πως "σε κάθε περίπτωση οι φοιτητικές παρατάξεις, από τη ΔΑΠ μέχρι τα ΕΑΑΚ, που συμμετείχαν στη σύσκεψη, παραχαράσσουν τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων και αναλαμβάνουν τη βαρύτατη ευθύνη να βάζουν στο τραπέζι του παζαρέματος με την κυβέρνηση και τους υπαλλήλους της, μια υπόθεση του λαϊκού κινήματος όπως είναι το άσυλο". Μάλιστα, σημειώνουν πως αν στ' αλήθεια η Αστυνομία θέλει να καταπολεμήσει το έγκλημα, θα έπρεπε κάποια στιγμή να αρχίσει να κάνει καλύτερα της δουλιά της, έξω από το Πανεπιστήμιο.
"Να το βάλουν καλά στο μυαλό τους όλοι εκείνοι που απεργάζονται την κατάργηση του ασύλου, ότι αυτό δεν παζαρεύεται. Το φοιτητικό και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα είναι σε θέση να περιφρουρήσουν τόσο τα λαϊκά δικαιώματα όσο και τους αγώνες τους. Και θα είναι αυτοί οι αγώνες, που θα στείλουν στο σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας την ψευδεπίγραφα "εκσυγχρονιστική" αυταρχική πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ και τους θιασώτες της", καταλήγει η ανακοίνωση των ΠΚΣ. Καλεί, τέλος, τους φοιτητές να πάρουν μαζικά μέρος στο σημερινό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 12 μ. στο Αγαλμα του Βενιζέλου, για να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στις δόλιες μεθοδεύσεις κατάργησης του ασύλου, παράλληλα με την απόφασή τους να αντιπαλέψουν την εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση της κυβέρνησης.
Ενδεικτικό για το πώς δημιουργήθηκαν τα πολυδιαφημισμένα νέα πανεπιστημιακά τμήματα που εξήγγειλε το υπουργείο Παιδείας, είναι η περίπτωση του τμήματος Σλαβικών, Βαλκανικών και Ανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, το οποίο "υποτίθεται" ότι λειτουργεί από τη φετινή ακαδημαϊκή χρονιά, αλλά στην πραγματικότητα υπολειτουργεί. Για το θέμα κατέθεσαν Ερώτηση στον υπουργό Παιδείας οι βουλευτές του ΚΚΕ Μ. Μπόσκου και Στ. Παναγιώτου.
"Τους άγριους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση η κυβέρνηση βαφτίζει "ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια" και αναγγέλλει διάφορα μέτρα, όπως τη δημιουργία νέων πανεπιστημιακών τμημάτων, όπου υποτίθεται οι νέοι θα θεραπεύουν την επιστήμη τους", αναφέρουν οι βουλευτές. "Στην πραγματικότητα βέβαια πρόκειται για δημαγωγικές κορόνες, χωρίς κανένα πρακτικό αντίκρισμα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Τμήματος Σλαβικών, Βαλκανικών και Ανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Στο τμήμα εισήχθηκαν 50 φοιτητές, αλλά σ' αυτό δεν υπάρχουν Πρόγραμμα Σπουδών, αίθουσες διδασκαλίας, βιβλιοθήκες κτλ., ενώ το διδακτικό προσωπικό περιορίζεται σε έναν αναπληρωτή καθηγητή Σλαβολογίας του οποίου όμως ο διορισμός εκκρεμεί και συνεπώς δεν μπορεί να διδάξει και σε μια επίκουρο καθηγήτρια Εθνολογίας. Ετσι, οι 50 φοιτητές του Τμήματος, το μόνο με το οποίο δεν ασχολούνται είναι οι σπουδές για τις οποίες εισήχθηκαν στο Πανεπιστήμιο... ".
Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τον υπουργό ποια μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση ώστε να στελεχωθεί το Τμήμα με το αναγκαίο διδακτικό - επιστημονικό προσωπικό, να διαμορφωθεί το Πρόγραμμα Σπουδών και να διατεθεί η αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή (αίθουσες, βιβλιοθήκες κτλ.) προκειμένου οι φοιτητές να μπορέσουν να σπουδάσουν κανονικά.