ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 14 Φλεβάρη 1999
Σελ. /48
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Βιβλίο

"Περπατησιά" του ωραίου και αληθινού

Οταν γράφει κανείς για ένα βιβλίο σαν κι αυτό, έχοντας μόλις ακούσει σε μια παρασκευιάτικη ραδιοφωνική εκπομπή δυο ανθρώπους που ενώ μερικά χρόνια πριν ονειρεύτηκε ότι θα παραμείνουν η νέα "καταβολάδα", το νέο "αίμα" των οραμάτων και αγώνων του λαού μας, εκείνοι τον διέψευσαν, "μεταγγίζοντας" ουσιαστικά την καπιταλιστική κοινωνία που στη νιότη τους υποσχέθηκαν να αντιπαλέψουν, τότε νιώθει βαθύτερα το τεράστιο νόημα της απλής λέξης που χρησιμοποιεί ο Δημήτρης Στολίδης προλογίζοντας το βιβλίο του "Οι καταβολές μας - Σελίδες του αγώνα",σε έκδοση της "Τυποεκδοτικής".Της λέξης περπατησιά,που όσο κι αν τη λάβωσαν ντόπιοι και ξένοι εχθροί, όσο κι αν προσπάθησαν, ακόμα και "σπλάχνα" της, με ιδεολογήματα να τη... μεταλλάξουν, εκείνη αμετάλλαχτη συνεχίζει τις αγωνιστικές καταβολές της. Το να γράφει, λοιπόν, κανείς ένα τέτοιο βιβλίο στη σημερινή, παραπληροφορητική κοινωνία του "κυβερνοχώρου", σημαίνει ότι η "περπατησιά" του δε... μεταλλάχτηκε. Και κακά τα ψέματα, μόνο με όσα διδάσκει η"περπατησιά" πάνω στις λαϊκές αγωνιστικές καταβολές, μπορεί να προχωρήσει ελπιδοφόρα ο τόπος μας.

Τα παραπάνω θέλουν να υπογραμμίσουν ότι με το βιβλίο αυτό ο Δ. Στολίδης επιτελεί το χρέος του απέναντι στην ογδοντάχρονη "περπατησιά" του ΚΚΕ και στην ιστορική αλήθεια. Τιμά τους αγώνες του λαού. "Απαθανατίζει", με χρονολογικά και ονοματολογικά στοιχεία, με πολλά γεγονότα (ακατάγραφα μέχρι τώρα), με απλότητα και τη συγκίνηση της ακοίμητης μνήμης του, πλήθος νεκρών και ζώντων κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών, συντρόφων του (από τότε που μικρός ΕΠΟΝίτης στη γενέθλια γη του, το Ξηροχώρι Ευβοίας, ξεκίνησε την αγωνιστική του πορεία) στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης και στα κατοπινά τρομαχτικά. Καταθέτει πολύτιμες μαρτυρίες και άλλων αγωνιστών, φωτογραφίες, ονόματα ηρώων που πέθαναν μαχόμενοι, δολοφονημένοι, βασανισμένοι, εκτελεσμένοι στα κατοχικά, μετακατοχικά, εμφυλιοπολεμικά και μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια, αλλά και κρατικών και παρακρατικών διωκτών τους, ντοκουμέντα από κολαστήρια. Η μνήμη του κατέγραψε αναμνήσεις από την καθημερινή ζωή των αγωνιστών και αγωνιστριών, από τη διεθνιστική αλληλεγγύη στους δεσμώτες Ελληνες κομμουνιστές, αλλά και φύλαξε με τρυφερότητα τεκμήρια ενός ακόμα έπους τους - πάλι με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές. Το έπος του"Πολεμάμε και Τραγουδάμε". Δηλαδή τη μορφωτική, πολιτιστική, καλλιτεχνική δράση των αγωνιστών που γεννήθηκε με την Εθνική Αντίσταση στα χωριά, στις πόλεις και στα βουνά, συνεχίστηκε στο Δημοκρατικό Στρατό και δεν ηττήθηκε ούτε στα φρικτότερα κολαστήρια.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι εδώ!

Δεν είναι μόνο η θεαματική άνοδος της ανεργίας, που καταγράφεται πλέον και επίσημα η χαίνουσα πληγή για τους εργαζόμενους. Είναι και η σοβαρότατη άνοδος της μερικής απασχόλησης, η οποία το 1998, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ, έφτασε στο 20%, ενώ τα προηγούμενα χρόνια έφτανε στο 4%! Ο νέος εφιάλτης για την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους, ο εφιάλτης της μερικής απασχόλησης, και κατά συνέπεια του μερικού μεροκάματου, της μερικής ασφάλισης και, γενικότερα, της ακόμη περισσότερο μερικής ζωής, είναι πλέον μια σκληρή πραγματικότητα. Το χειρότερο είναι ότι επιχειρούν να μας πείσουν ότι όχι μόνο πρέπει να αποδεχτούμε αυτή την πραγματικότητα και να μάθουμε να ζούμε με αυτή, αλλά και να τη συνηθίσουμε ως "φυσικό φαινόμενο".

Η αλήθεια είναι ότι μόνο αν ανατραπεί αυτή η πολιτική θα μπορέσουν οι εργαζόμενοι να ζήσουν ανθρώπινα και να σταματήσουν την επιστροφή στον εργασιακό - και όχι μόνο - μεσαίωνα.

Υ. Γ. Εννοείται ότι οι μερικώς απασχολούμενοι εμφανίζονται στατιστικά ως κανονικά απασχολούμενοι και δεν περιλαμβάνονται στις στρατιές των ανέργων.

Τι θα συμβεί

- Πώς πάει

ο πόλεμος κυρά;

- Μ' έχουν ταράξει

στα "πυρά",

μου ρίχνουν

ίσια στο κεφάλι

γιατροί, αγρότες,

νέοι κι άλλοι

κι οχτώ καρούμπαλα

έχω βγάλει!

- Καλά να πάθεις

όπως πας,

όπως τ' αρπάζεις

και χτυπάς,

και πού να δεις

τι θα συμβεί

με τη γραμμή σου

τη στραβή...

- Τι εννοείς,

πες καθαρά...

- Στις εκλογές

κλάφτα, κυρά,

τέζα προβλέπω

οι απεργοί

να σε ξαπλώνουνε

στη γη!

Ο οίστρος

Εκσυγχρονιστική βραδύτητα

Στα μέσα της βδομάδας, ο υπουργός Εργασίας, Μ. Παπαϊωάννου, αναφέρθηκε στις οδηγίες του προς τα ασφαλιστικά ταμεία για την έκδοση προσωρινών συντάξεων μέσα σε δυο μήνες από την κατάθεση των δικαιολογητικών. Αυτές οι δηλώσεις έδωσαν την ευκαιρία σε κάποιους να μιλήσουν και σε άλλους να καμαρώσουν για την εκσυγχρονιστική ταχύτητα στην εξυπηρέτηση του πολίτη.

Και τι δεν ακούστηκε περί των "συντάξεων - εξπρές", ενώ κάποιες εφημερίδες έκαναν τις δηλώσεις μέχρι και πρώτο θέμα.

Πλην όμως, ατύχησαν, διότι υπάρχουν δυο Προεδρικά Διατάγματα (ΠΔ) - βλέπε και φωτοτυπία - που ρυθμίζουν το θέμα της χορήγησης προσωρινής σύνταξης μέσα σε δυο μήνες. Το ΠΔ 258/83 (ΦΕΚ 95Α/18.7.83) - που ισχύει από την 1.9.1983 - αφορά την έκδοση προσωρινής κύριας σύνταξης. Επίσης, ισχύει το ΠΔ 392/85 (Α 136) - που ισχύει από την 1.9.85 - και αφορά την έκδοση προσωρινής σύνταξης, στην περίπτωση που ισχύει η διαδοχική ασφάλιση.

Ο λόγος, βέβαια, που εφαρμόζονται με καθυστέρηση βρίσκεται στο στραγγάλισμα των ασφαλιστικών ταμείων από την κυβέρνηση και τους εργοδότες.

"Ανθρακες", λοιπόν, η επίδειξη εκσυγχρονιστικής ταχύτητας και ευαισθησίας στον πολίτη.

Η χαμένη αξιοπιστία...

Μετά από τρεις μήνες που έχουν περάσει απ' το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, συγκλήθηκε επιτέλους χτες το Γενικό Συμβούλιο. Μέχρι εκεί βέβαια, γιατί το μόνο που έκανε ήταν, με ευθύνη της πλειοψηφίας, απλώς και μόνο να συνεδριάσει. Ούτε πρόγραμμα δράσης, ούτε διεκδικητικό πλαίσιο.

Για να μην τους αδικούμε, όμως, έκαναν κάτι, οι της πλειοψηφίας. Αφού επανέλαβαν πολλές φορές και σε όλες τις πτώσεις τη λέξη "διάλογος", αποφάσισαν να... διεκδικήσουν την υλοποίηση της κυβερνητικής πολιτικής, με κάποια επιμέρους μερεμέτια. Μάλιστα, τους έχει γίνει τόσο πολύ βίωμα η εξυπηρέτηση της κυβερνητικής λογικής, που μπέρδεψαν τους ρόλους τους. Ετσι, τόσο στη γραπτή εισήγηση, όσο και στην ομιλία του προέδρου, έκαναν λόγο για την "κοινωνική πολιτική της ΑΔΕΔΥ"!!! Κατά τ' άλλα οδύρονταν για τη χαμένη αξιοπιστία του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ανέξοδη ... γενναιότητα

Ως μια γενναία απόφαση συνεχίζουν να παρουσιάζουν ορισμένοι τη δήθεν ρύθμιση των αγροτικών χρεών, που ανακοίνωσε τις προάλλες ο Γ. Παπαντωνίου. Και δε λένε μόνο αυτό, αλλά κάνουν και κριτική στην κυβέρνηση, επειδή δείχνει τάσεις εγκατάλειψης - όπως εκτιμούν - της αυστηρής οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής και ρέπει προς τις παροχές, μπροστά και στις ευρωεκλογές..!

Κι όλα αυτά, γιατί; Επειδή βγήκε ο Γ. Παπαντωνίου και ...εξάγγειλε ουσιαστικά μια εγκύκλιο της Αγροτικής Τράπεζας, που ίσχυε από το 1991 και ισχύει ακόμη και σήμερα; Η, επειδή, όσοι αγρότες κάνουν χρήση της "ρύθμισης", θα γίνουν ακόμη περισσότερο αιχμάλωτοι της ΑΤΕ και των νέων δανείων;

Μα, κύριοι, αν η ρύθμιση για τους αγρότες χαρακτηρίζεται γενναία, τότε πώς πρέπει να χαρακτηριστούν τα αλλεπάλληλα χαρίσματα - στην κυριολεξία - πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών στους κεφαλαιοκράτες, στα οποία έχουν πολλές φορές προχωρήσει όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις;

Επικίνδυνη άποψη...

"Οι Ελληνες είμαστε και παραμένουμε ένας και μοναδικός λαός στον κόσμο"... Η φράση ανήκει στη νομάρχη Αθήνας, Ελ. Μπεσμπέα. Τη διατύπωσε στη σύσκεψη της Κριτικής Επιτροπής, αρμόδιας να αποφασίσει ποιοι θα φέρουν τον τίτλο του "Πρεσβευτή Ελληνισμού". Ενός τίτλου που υποτίθεται ότι στόχο έχει να προβάλλει, και όχι να επιβάλλει τον ελληνισμό, μέσα από το έργο και τη δράση προσωπικοτήτων. Γι' αυτό και μόνο η φράση της νομάρχη, που μεταφέρθηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, δεν μπορούσε να περάσει έτσι. "Τέτοιες διατυπώσεις - αντέδρασε ο επικεφαλής της "Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας", Σπ. Χαλβατζής - είναι εγωιστικές". Και τόνισε: "Είμαστε αντίθετοι με τις απόψεις περί περιούσιου λαού".

Η νομάρχης, όμως, επέμεινε στην επικίνδυνη ιστορικά άποψή της...

Πρόσωπο

Μορίς Παπόν

Για δεύτερη φορά, τους τελευταίους μήνες, ο 73χρονος Μορίς Παπόν βρίσκεται ενώπιον της Δικαιοσύνης, αυτή τη φορά από τη θέση του εγκαλούντος μετά την κατάθεση μήνυσης για συκοφαντία σε βάρος Γάλλου ιστορικού. Ο Παπόν καταδικάστηκε πριν από μερικούς μήνες για "εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας" από το Ανώτατο Δικαστήριο του Μπορντό για την ανάμειξή του στη σύλληψη δεκάδων εκατοντάδων Γαλλοεβραίων και τη μεταφορά τους σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια της θητείας του ως επιτετραμμένος της κυβέρνησης Βισύ στην επαρχία της Γιρονδίας στη δεκαετία του 1940.

Ενώ αναμένει την εκδίκαση της έφεσης που κατέθεσαν οι συνήγοροί του, ο Παπόν επανήλθε ενώπιον των δικαστηρίων ζητώντας την καταδίκη Γάλλου ιστορικού, ο οποίος, με άρθρο του στην εφημερίδα "Λε Μοντ", υποστήριξε ότι, σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε, ο Παπόν έχει και προσωπική ευθύνη για τη σφαγή εκατοντάδων Αλγερινών διαδηλωτών, σε συλλαλητήριο της 17ης Οκτωβρίου 1961. Μέχρι σήμερα, πέπλο σιωπής αλλά και άγνοιας καλύπτει τα γεγονότα του συλλαλητηρίου, όπως επίσης και τα τεκταινόμενα καθ' όλη τη διάρκεια του γαλλο - αλγερινού πολέμου, αν και σειρά διακεκριμένων διανοουμένων έχουν, επανειλημμένως, στιγματίσει τόσο τη γαλλική πολιτική όσο και τη στάση που τήρησε η κοινή γνώμη της χώρας.

Εκτός, πάντως, από την πολιτική και ιστορική σημασία της νέας δικαστικής αναμέτρησης, ο Μορίς Παπόν ευελπιστεί σε μια απόφαση υπέρ του, η οποία θα αποτελέσει ισχυρό επιχείρημα δεδικασμένου, κατά την επανεξέταση της καταδίκης του από το Δικαστήριο του Μπορντό.

Ε. Μ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ