Προσκλητήριο στον ελληνικό λαό να χρησιμοποιήσει το όπλο της ψήφου στις ευρωεκλογές για να πυροβολήσει "κατά ριπάς" ενάντια στην πολιτική της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά και των κομμάτων που υπηρετούν αυτήν την πολιτική, απευθύνει το ΚΚΕ. "Η πιο καλή σφαίρα σ' αυτήν την πολιτική είναι αυτή που συνδέεται με τη μαζική υπερψήφιση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ",τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα,παρουσιάζοντας χτες σε συνέντευξη Τύπου τις θέσεις του Κόμματος, ενόψει των ευρωεκλογών.

Η παραπάνω στάση είναι και η καλύτερη συμβολή στον αγώνα για να βγει η Ελλάδα από τον πόλεμο, στον οποίο την έχει χώσει μέχρι το λαιμό η κυβέρνηση Σημίτη. Ταυτόχρονα, όπως τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, "εμείς, το ΚΚΕ, δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία, δε θέλω να χρησιμοποιήσω πιο έντονα λόγια, στον αγώνα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό, κατά του πολέμου εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και βεβαίως λέμε ότι ο πιο ολοκληρωμένος αγώνας κατά αυτού του πολέμου, ο πιο σημαντικός αγώνας με πρακτικά αποτελέσματα, είναι να βγει η Ελλάδα από τον πόλεμο".

Η εισηγητική ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα, στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, έχει ως εξής:

"Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας. Σκέφτομαι ότι εάν βρισκόταν εδώ ένας άνθρωπος από έναν άλλο πλανήτη και διάβαζε το θέμα αυτής της συνέντευξης, θα αισθανόταν παράξενα. Το θέμα είναι ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας και οι ευρωεκλογές.

Φαινομενικά, είναι δύο θέματα, μεταξύ τους υπάρχει σύνδεση. Πώς, δηλαδή, από τη μια μεριά, πρέπει να σκεφτόμαστε τον πόλεμο και, από την άλλη, την κάλπη και το ψηφοδέλτιο. Νομίζω ότι είναι η πραγματικότητα που ζούμε σήμερα. Απ' τη μια πλευρά, έχουμε μία Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία βεβαίως κρίνεται στις ευρωεκλογές, όπως και οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που πολιτεύονται.

Εχουμε μια Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία διαμορφώνει συνεχώς κανόνες, θεσμούς, νόμους, επιβάλλει και κυρώσεις, όταν αυτοί οι κανόνες δεν τηρούνται από τα μέλη - κράτη. Εχουμε μια Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία κινείται μέσα σε πολύ αυστηρά προδιαγεγραμμένα πλαίσια και καλούνται οι λαοί, είτε έχουν συμφωνήσει μ' αυτά τα πλαίσια είτε όχι, να πειθαρχήσουν.

Καλούνται οι λαοί από το πρωί μέχρι το βράδυ να σκέφτονται για τους στόχους της ΟΝΕ, τα νούμερα της σύγκλισης και τα νούμερα της ΟΝΕ και να αισθάνονται οι λαοί - έτσι τους λένε - ένα δέος, ένα φόβο και έναν πανικό, εάν ο πληθωρισμός δε φτάσει στο απαιτούμενο σημείο, αν το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν δεν αναπτύσσεται πάλι με τα προδιαγεγραμμένα νούμερα.

Είναι, δηλαδή, μια Ευρωπαϊκή Ενωση πάρα πολύ αυστηρή και σύμφωνα με την οποία όποιος είναι αντίθετος μ' αυτήν, όποιος διανοείται να σκεφτεί μία άλλη μορφή ένωσης της Ευρώπης, είναι αντιευρωπαϊστής, είναι συντηρητικός, σκέφτεται με τα μυαλά του περασμένου αιώνα, είναι δογματικός.

Και, απ' την άλλη μεριά, έχουμε ένα ΝΑΤΟ, στο οποίο βεβαίως συμμετέχουν κατά πλειοψηφία τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το οποίο λέει ότι για μένα έχουν ξεπεραστεί τα εθνικά σύνορα, η εθνική ανεξαρτησία είναι μία έννοια πλήρως ξεπερασμένη, τα κυριαρχικά δικαιώματα είναι μία παλιά έννοια, που τώρα δεν μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε.

Εχουμε ένα ΝΑΤΟ, που δεν έχει κανένα σεβασμό σε ένα διεθνές δίκαιο, που έχει διαμορφωθεί μέσα από σκληρές συγκρούσεις στον 20ό αιώνα. Εχουμε ένα ΝΑΤΟ, που λέει ότι εγώ μπορώ να επεμβαίνω με πόλεμο όποτε θέλω και όπως θέλω και μπορώ να λέω κάθε φορά, αυτός είναι εχθρός μου, αυτός ο λαός, αυτή η κυβέρνηση, αυτή η περιοχή.

Εχουμε ένα ΝΑΤΟ, που τα κράτη - μέλη του λένε ότι έχει ξεπεραστεί η έννοια του έθνους - κράτους, είναι και αυτή πεπαλαιωμένη και δογματική και συντηρητική. Βεβαίως, 19 έθνη - κράτη υπέγραψαν αυτόν τον άγριο και βάρβαρο πόλεμο, κατά μιας χώρας η οποία δεν απείλησε κανέναν.

Αντίθετα, έχει υποστεί έναν πρώτο διαμελισμό, δηλαδή έχει δεχτεί τα πλήγματα μιας πρώτης αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια, που αποδείχτηκε, όπως και εμείς λέγαμε, ότι δε θα είναι η πρώτη ούτε και η τελευταία.

Βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Υπάρχει ένα μέτρο. Το κριτήριο και για την Ευρωπαϊκή Ενωση, την οποία θα κρίνουμε στις ευρωεκλογές, αλλά και το κριτήριο και για το ΝΑΤΟ, που είναι ένας ομογάλακτος οργανισμός, με την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του, είναι τα κέρδη, τα κεφάλαια, οι συγχωνεύσεις, η διανομή των αγορών. Είναι η συγκέντρωση πλούτου στα χέρια των λίγων, των εθνών - κρατών ή μάλλον να πούμε των κυρίαρχων τάξεων των εθνών - κρατών.

Βεβαίως, υπάρχουν έθνη - κράτη, που είναι ηγεμονικά, υπάρχουν έθνη - κράτη, που είναι υποτελή και ηγεμονευόμενα. Πάντως, σε όλα αυτά τα έθνη - κράτη, όπως λένε, κυριαρχούν πολιτικές δυνάμεις της πλουτοκρατίας".

"Εμείς, το ΚΚΕ, δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία, δε θέλω να χρησιμοποιήσω πιο έντονα λόγια, στον αγώνα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό, κατά του πολέμου εναντίον της Γιουγκοσλαβίας και, βεβαίως, λέμε ότι ο πιο ολοκληρωμένος αγώνας κατά αυτού του πολέμου, ο πιο σημαντικός αγώνας με πρακτικά αποτελέσματα, είναι να βγει η Ελλάδα από τον πόλεμο.

Να αποσύρει η Ελλάδα την υπογραφή της ή με οποιονδήποτε τρόπο να σταματήσει τις διευκολύνσεις. Θα είναι ένα πολύ σημαντικό ρήγμα στο ΝΑΤΟ. Ηδη, μέσα στους κόλπους του ΝΑΤΟ, υπάρχουν ρήγματα, που προκλήθηκαν βεβαίως από το πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο κίνημα, που συνεχώς μεγαλώνει και αναπτύσσεται.

Από εκεί και πέρα βεβαίως, εμείς υποστηρίζουμε όλα εκείνα τα αιτήματα, που λένε κατάπαυση των βομβαρδισμών και, βεβαίως, σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να δεχτούμε τη λογική που υπάρχει ότι πρέπει το θύμα να υποχωρήσει.Ακούμε ότι πρέπει η ηγεσία της Γιουγκοσλαβίας να δώσει τα διαπιστευτήριά της, να δώσει πρακτικές αποδείξεις, ότι φεύγουν τα σέρβικα στρατεύματα από το Κοσσυφοπέδιο.

Δεν ξέρω, πώς το καταλαβαίνει ο καθένας; Δηλαδή, δίνεται εντολή στη γιουγκοσλαβική κυβέρνηση να συνταχθεί ο γιουγκοσλαβικός στρατός, και σε παράταξη μάλιστα που να τον μετράνε, με όλο τον οπλισμό, και να βαδίζει το δρόμο κάτω από τους βομβαρδισμούς; Πόσοι θα φτάσουν στο Βελιγράδι ή στην έδρα των στρατοπέδων;

Δεν έχουν, λέει, πειστεί ότι αποχωρεί. Είναι σαν να μας λένε να μειώσουμε τον ελληνικό στρατό στα σύνορα, στα νησιά μας, στο Αιγαίο, στην Κρήτη, γιατί μας φυλάνε κάποιοι άλλοι εκεί, οι αμερικάνικες ή οι ΝΑΤΟικές βάσεις".

"Επομένως, εμείς το πρώτο ζήτημα που θέτουμε, είναι να φύγει η ελληνική κυβέρνηση απ' αυτόν τον πόλεμο, που συμμετέχει μέχρι το λαιμό με όλους τους τρόπους, μετατρέποντας και την Ελλάδα σε ορμητήριο. Υπάρχει, όμως, και το δεύτερο όπλο που προτείνουμε, το όπλο της ψήφου και της κάλπης.

Εχει εξέχουσα σημασία η μάχη των ευρωεκλογών, ακριβώς διότι διεξάγεται εν μέσω πολέμου, εν μέσω της πρώτης επίσημης πράξης του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, γιατί υπήρχαν και ανεπίσημες.

Εμείς λέμε στον ελληνικό λαό ότι πρέπει απ' αυτήν την κάλπη να βγει μια ομοβροντία, ένα πυρ, όχι, κατά της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και για την οικονομική της πολιτική και για την κοινωνική της και για τα θέματα της δημοκρατίας και για τη στάση της στον πόλεμο. Ενας πυροβολισμός γερός κατά του ΝΑΤΟ και του νέου δόγματος. Να πυροβοληθεί η πολιτική των κομμάτων που συνεργούν ανοιχτά και έχουν δουλέψει γι' αυτήν την πολιτική.15 χρόνια το ΠΑΣΟΚ δουλεύει γι' αυτήν την πολιτική ως κυβέρνηση, 3 χρόνια η Νέα Δημοκρατία, αλλά είναι και γνωστή και ως αξιωματική αντιπολίτευση η Νέα Δημοκρατία, δεν έκανε τίποτα για να αδυνατίσει αυτή η πολιτική και δεν είναι έξω βεβαίως από τη φύση και το χαρακτήρα της να υποστηρίζει θερμά αυτήν την πολιτική".

"Χρειάζεται από την κάλπη να βγουν πραγματικά πυρά και όχι άσφαιρα. Γιατί βεβαίως στην ελληνική κοινωνία, στην ελληνική πολιτική ζωή, υπάρχουν και άλλες σκέψεις και προτάσεις, που μπορεί να περιέχουν και ορισμένα θετικά αιτήματα. Το ζήτημα είναι ότι είναι πραγματικά άσφαιρα τα πυρά, όταν δεν ξεκαθαρίζεται, αν σ' αυτόν το μονόδρομο της ΟΝΕ, στο μονόδρομο του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, υπάρχει και άλλος μονόδρομος.

Και εμείς λέμε ότι δεν μπορεί ποτέ να είναι μονόδρομος ο δρόμος της δυστυχίας, της φτώχειας και του πολέμου. Ποτέ δεν μπορεί να είναι μονόδρομος. Θα υπάρχει και άλλος δρόμος. Εμείς τον προτείνουμε και δεν είναι καθόλου στενός αυτός ο δρόμος που προτείνουμε, χωράει συγγενικές και παραπλήσιες απόψεις.

Και, εν πάση περιπτώσει, καλούμε και τον καθένα και την καθεμιά, ιδιαίτερα αυτούς που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα, αλλά και ανθρώπους που από υπεύθυνες θέσεις έχουν εμπειρίες, να σκεφτούν το εξής: Ακόμη και αν οι ίδιοι δεν έχουν βρει τον άλλο δρόμο για διάφορους λόγους, δεν τον έχουν ανακαλύψει ή δεν έχουν μια βεβαιότητα ότι υπάρχει, είναι πολύ σημαντικό να πουν όχι στο μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, της ΟΝΕ και του ΝΑΤΟ.

Και είναι πάρα πολύ θετικό να αναζητήσουν κάτι άλλο. Οπωσδήποτε προοδευτικό και φιλολαϊκό. Και μ' αυτούς μπορούμε να συναντηθούμε".

"Εμείς θεωρούμε ότι η πιο καλή σφαίρα σ' αυτήν την πολιτική είναι αυτή που συνδέεται με τη μαζική υπερψήφιση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ.

Είναι ψήφος και ελληνική και ευρωπαϊκή, χωρίς να λέμε ότι εμείς διεκδικούμε το μονοπώλιο της ευαισθησίας για τα προβλήματα του ελληνικού λαού και τα προβλήματα της Ευρώπης, αλλά οπωσδήποτε έχουμε την πεποίθηση, δοκιμασμένη και στην πράξη, ότι η πολιτική πρόταση που έχουμε, ο δρόμος της αντίστασης, του αγώνα και της αντεπίθεσης που προτείνουμε, ο δρόμος του παλλαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου, σίγουρα είναι η απάντηση.

Σίγουρα είναι ένα έδαφος, που μπορούν και να ανατραπούν εμπόδια και να μετριαστούν οι συνέπειες και να αποσπαστούν μερικές κατακτήσεις, έστω, και κυρίως να συγκεντρωθούν και να συσσωρευτούν δυνάμεις πλειοψηφικές μέσα στην κοινωνία και στην πολιτική ζωή, που θα διεκδικήσουν αλλαγή ρότας για την Ελλάδα, θα διεκδικήσουν μια άλλη λαϊκή πολιτική εξουσία.

Το ΚΚΕ απορρίπτει ιδέες που εμφανίζονται και που τις ζούμε αυτές τις μέρες, σαν αυτή που ζούμε τώρα στα Βαλκάνια. Ανάπτυξη ποια; Ανάπτυξη πάνω στο αίμα και στο θάνατο. Από τη μια μεριά, βομβαρδίζονται τα Βαλκάνια και, απ' την άλλη, γίνονται επενδύσεις.

Λίγο - πολύ, αυτό είναι το αναπτυξιακό μοντέλο και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Βεβαίως, η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι μονοσήμαντη, δε βλέπει την ανάπτυξη μόνο με τον πόλεμο.

Τη βλέπει και με τη χειραγώγηση των λαών και με τα αντιλαϊκά οικονομικά και κοινωνικά μέτρα, τη βλέπει και με την ιδεολογία του ραγιαδισμού και της υποταγής, με τη συκοφάντηση των ιδεών που συνδέονται με τις αξίες του πατριωτισμού και του διεθνισμού. Εχει όλα τα μέσα η Ευρωπαϊκή Ενωση και εν ανάγκη έχει και τα όπλα του ΝΑΤΟ.

Δε θα ήθελα να καθυστερήσω αυτή τη γενική τοποθέτηση, γιατί πραγματικά στο φάκελο που έχετε πάρει έχετε πιο αναλυτικά τις θέσεις του ΚΚΕ. Πολλές φορές τις έχουμε αναπτύξει. Είναι θέσεις, που πηγάζουν απ' το σήμερα, απ' τη σημερινή πραγματικότητα, αλλά έχουν και οράματα και προοπτική".

Σε ερώτηση του δημοσιογράφου Γ. Ζαγγανά ("ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ") για το ποια είναι τα κριτήρια της ψήφου ενόψει των ευρωεκλογών, με αφορμή και τους δείκτες που επιλεκτικά επικαλείται η κυβέρνηση που καλεί τον ελληνικό λαό να ψηφίσει με κριτήρια μόνο οικονομικά και να ξεχάσει τον πόλεμο, η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε:

"Εγώ θα έλεγα στον ελληνικό λαό ότι, όταν ακούς τη φράση απλώς "ξέχασε τον πόλεμο και ψήφισε με οικονομικά κριτήρια", γύρνα την πλάτη σ' αυτόν που το λέει. Διότι ο πόλεμος κατ' αρχήν έχει οικονομικούς στόχους. Γιατί γίνεται ο πόλεμος; Γιατί υπάρχει ένας τρελός και δήθεν ένας χασάπης; Οικονομικούς στόχους έχει ο πόλεμος. Το κέρδος. Και πολιτικούς βεβαίως. Επομένως ο πόλεμος είναι βασικό κριτήριο.Με την ολοκληρωμένη έννοια, όχι απλώς μία συναισθηματική ή ανθρωπιστική στάση απέναντι στον πόλεμο.

Δεύτερο. Εχουμε και εμείς ορισμένα στοιχεία. Η ανεργία π. χ. είναι 13%. Αυτό το στοιχείο μπορεί να το αμφισβητήσει η κυβέρνηση; Στους νέους είναι 34% και στις γυναίκες. Η φτώχεια αγκαλιάζει, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία των κυβερνητικών επιτελείων, όχι της δικής μας μαρξιστικής ανάλυσης, το 25% του λαού μας, που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η υποαπασχόληση είναι 25%. Εμείς ξεκινάμε από εκεί.

Βεβαίως θα μου πείτε, έχει έναν ορισμένο ρυθμό ανάπτυξης το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Είναι πολύ αναιμικός. Πάρα πολύ αναιμικός αυτός ο ρυθμός. Δεν είναι ούτε ποσοτικά μεγάλος. Και να δούμε αυτή η ανάπτυξη από πού προέρχεται; Εργα υποδομής για να βγάλουν κέρδη οι πολυεθνικές. Εδώ προστίθενται τα "εισοδήματα" από το ξεπούλημα επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.

Εμείς όλα αυτά θα τα θεωρήσουμε έσοδα; Βέβαια για ένα χρόνο μπορεί να είναι έσοδα, αλλά για δείτε τι αιμορραγία υπάρχει. Π. χ. στην Ελλάδα έχουμε 21 βασικούς κλάδους στη βιομηχανία και στη μεταποίηση. Υπάρχουν κλάδοι που συντρίβονται. Ποιος αποφάσισε ότι αυτοί οι κλάδοι δε χρειάζονται στην Ελλάδα; Το δέρμα, το έπιπλο, γιατί δηλαδή δε χρειάζονται; Και δε λέω ειδικά το έπιπλο, ό,τι παράγεται από ξύλο.

Υπάρχουν ορισμένοι κλάδοι που εμφανίζονται ότι ανθούν. Δεν πρόκειται για άνθηση κλάδου. Πάρτε την περίπτωση της κλωστοϋφαντουργίας. Δεν ανθεί η κλωστοϋφαντουργία, δηλαδή από τον αγρότη που παράγει το βαμβάκι, μέχρι τον μικρομεσαίο που έχει το μαγαζάκι και πουλάει τα είδη και μέχρι και τον εργάτη που δουλεύει στην κλωστοϋφαντουργία. Εμφανίζονται ισχυρές κλωστοϋφαντουργικές επιχειρήσεις, ανθούν επιχειρήσεις, όχι κλάδοι. Ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες κατασκευάζουν το νήμα μόνο, ενδιάμεσο προϊόν. Δεν έχουμε το αρχικό, το βαμβάκι, μέχρι το τελικό, ό,τι παράγει το βαμβάκι.

Επομένως, το τι παράγεται στην Ελλάδα και το τι δεν παράγεται, δεν υπάρχει με κριτήριο τι συμφέρει τούτο τον τόπο.Γιατί η έννοια τόπος, χώρα, έθνος, υπάρχει σήμερα. Μπορεί σε ένα μέλλον, που για μένα αυτή τη στιγμή είναι αόρατο, να καταργηθούν όλα αυτά και δε θα έχουμε αντίρρηση να καταργηθούν. Διά των λαών όμως, όχι διά του πολέμου και διά του κεφαλαίου. Αλλά σήμερα αυτά υπάρχουν; Συμφέρει αυτή την Ελλάδα; Αυτή η ανάπτυξη δε συμφέρει. Ανάπτυξη, να την πω ανάπτυξη των κερδών, των κεφαλαίων, της εκμετάλλευσης, της φτώχειας.

Επομένως, εμείς σε όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, οι ευρωβουλευτές μας, εάν τους δοθεί και πρέπει να τους δοθεί ευκαιρία να πάρουν μέρος στις συζητήσεις αλλά και στις συγκεντρώσεις, είμαι βέβαιη και οι ευρωβουλευτίνες, θα κάνουν φύλλο και φτερό τα οικονομικά στοιχεία της κυβέρνησης. Φύλλο και φτερό. Αν η κυβέρνηση θέλει το πεδίο της οικονομίας, υπάρχει υπεροχή σ' αυτό το ζήτημα".

Ο δημοσιογράφος Γ. Διακογιάννης ("ΤΑ ΝΕΑ") υπέβαλε την παρακάτω ερώτηση:

"Οι καλοπροαίρετοι της ιστορίας λέγανε ότι το άνοιγμα του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ οπωσδήποτε σηματοδοτείται και από τη συμμετοχή της κυρίας Κανέλλη. Οι κακοπροαίρετοι λέγανε ότι η κυρία Κανέλλη ήθελε να βάλει υποψηφιότητα για να γίνει ευρωβουλευτής. Ομως τελικά, απ' ό,τι φαίνεται από τη σημερινή σύνθεση εφόσον έχετε ορίσει τους τρεις, η κυρία Κανέλλη μάλλον θα είναι σε μια μη εκλόγιμη θέση. Θα ήθελε να μας πει η κυρία Κανέλλη το νόημα αυτής της συμμετοχής της στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ; Γιατί συμμετέχει;".

Παίρνοντας το λόγο η Λιάνα Κανέλλη τόνισε: "Αγαπητέ συνάδελφε, περίμενα τη σημερινή αναγγελία για να δικαιωθεί η επιλογή μου, της συμπαράταξης με αυτούς που - όπως έχω δηλώσει δημοσίως - βρίσκονται εμπράκτως στους δρόμους και φωνάζουν όχι. Οσοι πίστεψαν και πιστεύουν ότι η κοινή γνώμη από τη μια πλευρά - και το λέω σαν άνθρωπος που είναι δημοσιογράφος και άνθρωπος της τηλεόρασης 25 χρόνια - και ο λαός είναι δύο διαφορετικά πράγματα, οπότε στο πρώτο ασκείς θέση και την εκφράζεις μόνο με δημοσκοπήσεις και στο δεύτερο χρησιμοποιείς τις εκλογές ως δημοσκοπικό φαινόμενο ανά 4ετία ή 5ετία, οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι κάνουν λάθος.

Η συμπαράταξη και η αντίσταση που θα είναι μακροχρόνια, πολύ κοπιαστική, αφόρητα ανηφορική και δυστυχώς με τεράστιο τίμημα σε ανθρώπινες ζωές, δεν είναι υπόθεση ούτε συναλλαγής, ούτε παζαρέματος, ούτε καρεκλών. Δε συμπαρατάχτηκα για να αποκτήσω αξίωμα.Δόξα τω θεώ, η κοινή γνώμη και ο λαός με έχουν τιμήσει και οι συνάδελφοί μου με τη δυνατότητα να λειτουργώ σε αυτά.

Συμπαρατάσσομαι, γιατί δεν μπορεί να υπάρχει διάσταση έργων και λόγων στους ανθρώπους και στους πολίτες.Εγώ φαντάστηκα τον 21ο αιώνα ως αιώνα των ανθρώπων και των λαών. Φαντάστηκα την Ευρωπαϊκή Ενωση ως τέτοια και έχοντας σπουδάσει και σε αμερικάνικο κολέγιο γνώριζα ή διδάχτηκα στραβά τον καιρό της χούντας ότι και το αμερικάνικο όνειρο προς τα εκεί κατέτεινε.

Είμαι αντιμέτωπη, όπως και οι υπόλοιποι, που είναι είτε κοινό μου, είτε συμπολίτες μου και λαός, με έναν αμερικάνικο και ευρωπαϊκό εφιάλτη. Σε αυτόν αποφάσισα να πω "όχι" και καταθέτω τις ταπεινές μου δυνάμεις συντεταγμένη σε μέτωπο, γιατί στα μεγάλα ζητήματα "όχι" δεν μπορεί να λέει κανένας μόνος του κατά το δοκούν".

Στη συνέχεια η Αλέκα Παπαρήγα τόνισε: "Να μου επιτρέψετε όμως να εκφράσω και μια παρατήρηση προς τον αγαπητό Γιάννη Διακογιάννη. Γιατί μας έκοψες κοστούμι τριών βουλευτών; Εγώ ανακοίνωσα τρεις. Δε σημαίνει ότι αυτό είναι το όραμα ή ο στόχος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Εμείς πιστεύουμε στη μεγάλη δυναμική και νομίζω ότι μας έβαλες πολύ στενό κοστούμι".

Σε ερώτηση του δημοσιογράφου Γρ. Ρουμπάνη ("ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ"), σχετικά με το ποια συγκεκριμένη μορφή μπορεί να πάρει το αντιπολεμικό κίνημα σε πολιτικό και σε κοινωνικό επίπεδο,η Αλ. Παπαρήγα,αφού επισήμανε ότι μπορούν να υποβληθούν ερωτήσεις και στους υποψήφιους, τόνισε:

"Κοιτάξτε να δείτε, το αντιπολεμικό μέτωπο πρέπει να έχει κάποια πλαίσια, άλλωστε δεν υπάρχει πολιτική χωρίς πλαίσια. Είναι ύποπτη κάθε πολιτική χωρίς πλαίσια. Σημαίνει ότι δεν τα εμφανίζει. Εμείς θεωρούμε ότι το κεντρικό ζήτημα που πρέπει να θέσει αυτό το κίνημα είναι η μη συμμόρφωση, η ανυποταγή και η απειθαρχία στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, που πρακτικά σημαίνει η Ελλάδα έξω από αυτό τον πόλεμο.

Εχει ρίσκο; Βεβαίως, έχει ρίσκο. Εμείς δεν προτείνουμε εύκολους δρόμους. Αλλωστε είναι πολύ πιο δύσκολος ο δρόμος συμμόρφωσης.Προτείνουμε τον ρεαλιστικό, αναγκαίο δρόμο που συμφέρει και τον ελληνικό λαό και γενικότερα τους λαούς. Οπωσδήποτε λοιπόν πρέπει να είναι αντιΝΑΤΟικός. Και να έχει θέση για την Ελλάδα, σε εθνικό επίπεδο, αλλά οπωσδήποτε πρέπει να έχει και μια διεθνή διάσταση, γιατί εμείς δεν πιστεύουμε στα κινήματα τα οποία μένουν μόνο μέσα στα στενά σύνορα. Πιστεύουμε όμως ότι ο αγώνας σε εθνικό επίπεδο είναι καθοριστικός για να μιλάμε και για διεθνοποίηση της πάλης και για διεθνή συνεργασία.

Επομένως πρέπει να έχει μια καθαρή θέση απέναντι στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, αλλά αν θέλετε να δημιουργεί και προϋποθέσεις μέσα στο λαό, να κερδίζει έδαφος, πώς βλέπουμε τα ζητήματα της άμυνας, της ασφάλειας, της διεθνούς κατάστασης.

Και μια άλλη πλευρά: Κοιτάξτε να δείτε, υπάρχουν και απόψεις που λένε να φύγουν οι Αμερικανοί από την Ευρώπη και στην Ευρώπη πια να έχουμε την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Αμυνας της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πρέπει να σας πω ότι η αντιΝΑΤΟική πολιτική δεν μπορεί να έχει εναλλακτική λύση, την ΚΕΠΠΑ όπως τη λένε. Διότι αυτή η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι στο πνεύμα της Γερμανίας, της Μεγάλης Βρετανίας. Δεν έχουν διαφορές στους στόχους και στους σκοπούς οι χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κατ' αρχήν οι ηγετικές, αλλά και αυτές που συνεπικουρούν όπως η Ελλάδα.

Επομένως εμείς δε θέλουμε να έχουμε ένα ευρωπαϊκό καθαρό ΝΑΤΟ, έναντι ενός παγκόσμιου ΝΑΤΟ. Αλλά θέλουμε μια μορφή συνεργασίας ανάμεσα στις χώρες, περιφερειακή και πανευρωπαϊκή, που, αν θέλετε, πρώτον να εγγυάται τα σύνορα, το δικαίωμα της μη επέμβασης. Κάθε λαός πρέπει ν' αποφασίζει ποιος θα τον κυβερνάει, ποιος δε θα τον κυβερνάει.

Τουλάχιστον να έχει αυτές τις αρχές: Το σεβασμό των συνόρων, των σημερινών συνόρων. Της μη επέμβασης, της μη επίθεσης εναντίον μιας χώρας. Βεβαίως από εκεί και πέρα υπάρχει ζήτημα ελέγχου πυρηνικών όπλων κ. λ. π., υπάρχουν και τέτοια ζητήματα.

Και βεβαίως αυτή η μορφή συνεργασίας για την ειρήνη και την ασφάλεια θα πηγαίνει παρέα με τις πολιτικές εξελίξεις σε κάθε χώρα. Εφόσον συνασπίζονται χώρες που έχουν λαϊκές προοδευτικές κυβερνήσεις, αντιιμπεριαλιστικές, αν θέλετε και παραπέρα χώρες στις οποίες έχει επιστρέψει ο σοσιαλισμός ή έχουν κατακτήσει το σοσιαλισμό, όλα αυτά τα σχήματα και αυτοί οι οργανισμοί θα εξελίσσονται προς το καλύτερο. Και τα εμπόδια θα είναι σχετικά λιγότερα μέσα στους κόλπους τους".