"Φλέβα χρυσού" αποδεικνύεται για το μεγάλο κεφάλαιο, η ιδιωτικοποίηση του 23% των Ελληνικών Πετρελαίων (πρώην ΔΕΠ), αφού με τα μεγέθη που αυξάνονται τα κέρδη του Ομίλου ΕΛΠΕ, στοιχειοθετείται ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα το μεγάλο κεφάλαιο θα δρέπει πλούσιους καρπούς από την εκμετάλλευση μιας επιχείρησης που ανδρώθηκε με τα λεφτά του ελληνικού λαού. Αυτό το 23% που έχει ιδιωτικοποιηθεί, θα διευρυνθεί, αφού η κυβέρνηση στοχεύει με νομοθετική ρύθμιση, ως το τέλος του χρόνου να ιδιωτικοποιήσει και άλλο πακέτο μετοχών, μεγιστοποιώντας έτσι την εξάρτηση των ΕΛΠΕ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν χθες, σε συνέντευξη Τύπου από τον διευθύνοντα σύμβουλο των ΕΛΠΕ Ε. Τζέλλα, τα κέρδη του Ομίλου κατά το πρώτο τρίμηνο του '99 αυξήθηκαν κατά 50,5% από το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Σε αριθμούς αυτό το ποσοστό μεταφράζεται σε 8 δισεκατομμύρια δραχμές, έναντι 5,3 δισ. δρχ. που ήταν πέρυσι το ίδιο διάστημα.

Φιλόδοξα είναι και τα επενδυτικά σχέδια του Ομίλου που αναμένεται να αγγίξουν τα 100 δισ. δρχ. Οι όποιες επενδύσεις όμως, θα είναι καθαρά κερδοσκοπικές αφού ο Ε. Τζέλλας αποκλείει επενδύσεις σε τομείς που δεν είναι αυτή τη στιγμή κερδοφόροι, δικαιολογώντας έτσι την απόφαση της διοίκησης να κλείσει τις μονάδες παραγωγής αμμωνίας στη Θεσσαλονίκη, αλλά και την άρνηση των ΕΛΠΕ να αναλάβουν την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στον Πρίνο. Τα "μασημένα" λόγια για την προοπτική της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων από την Κοινοπραξία της Ευρωτεχνικής και των εργαζομένων, αποδεικνύουν ότι οι πρόσφατες εξαγγελίες του υπουργού Ανάπτυξης στην Καβάλα είναι μάλλον προεκλογικές φαμφάρες. Αντίθετα θα γίνουν επενδύσεις των ΕΛΠΕ στις βαλκανικές χώρες, ενώ σχεδιάζεται και η συμμετοχή σε κονσόρτσιουμ εξόρυξης πετρελαίου σε χώρες όπως το Ιράν, η Λιβύη, στην Κασπία, αλλά και στο Ιράκ. Μεγάλες προσδοκίες φαίνεται να υπάρχουν και στην ανοικοδόμηση της Γιουγκοσλαβίας όταν τελειώσει ο πόλεμος, αφού όπως επισήμανε ο Ε. Τζέλλας, στόχος είναι η ενεργός συμμετοχή στην ανοικοδόμηση του ενεργειακού τομέα της γειτονικής χώρας.

Ωστόσο ηαναφορά του διευθύνοντος συμβούλου των ΕΛΠΕ για δυναμική είσοδο του Ομίλου στην παραγωγή και εμπορία ηλεκτρικής ενέργειας, ενόψει της απελευθέρωσης, αλλά και της δραστηριοποίησης στον τομέα του φυσικού αερίου, προκαλεί μεγάλα ερωτηματικά για το αν υπάρχει τελικά κάποιος πολιτικός σχεδιασμός για την επικείμενη απελευθέρωση της αγοράς και ποιος εν πάση περιπτώσει θα έχει τον έλεγχο, ειδικά στον τομέα του Φυσικού Αερίου. Τα ερωτηματικά γίνονται ακόμα μεγαλύτερα, αν πάρουμε υπόψη μας ότι σχεδιάζεται η διάλυση της ΔΕΠΑ, τόσο από τα ΕΛΠΕ που κατέχουν ως αυτή τη στιγμή το 15% της ΔΕΠΑ και στοχεύουν να αποσπάσουν συνολικά το 50%, όσο και από τη ΔΕΗ που σε λίγο καιρό θα εισαχθεί και αυτή στο Χρηματιστήριο και θα επιδιώξει και αυτή να κάνει το ίδιο, η οποία μάλιστα έχει οψιόν (προτεραιότητα) σε περίπτωση εκποίησης μετοχών της ΔΕΠΑ. Το σίγουρο πάντως είναι, ότι θα δούμε δύο μετοχοποιημένες δημόσιες επιχειρήσεις να "ξεπουπουλιάζουν" μια άλλη δημόσια επιχείρηση προς όφελος ιδιωτικών συμφερόντων και σε βάρος του ελληνικού λαού, αλλά και με απρόβλεπτες συνέπειες στην ενεργειακή επάρκεια της χώρας.

Τη λήψη νέων μέτρων στην κατεύθυνση του περαιτέρω σφαγιασμού των κρατικών δαπανών και της πλήρους απελευθέρωσης των αγορών, την επιτάχυνση των ρυθμών ιδιωτικοποίησης και την προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών σε όλους τους τομείς της οικονομίας, αξιώνουν οι επιχειρηματίες μέσω της τριμηνιαίας έκθεσης για την ελληνική οικονομία, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα από το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).

Παρουσιάζοντας τα συμπεράσματα της έκθεσης, ο γενικός σύμβουλος του ΙΟΒΕ Τρ. Κολλίντζας εξέφρασε ανησυχία "για τη διαφαινόμενη δυσκολία να περιοριστεί ο πληθωρισμός στα επίπεδα που ικανοποιούν το κριτήριο του Μάαστριχτ αν δε ληφθούν πρόσθετα μέτρα". Σύμφωνα με όσα ανέφερε, τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν:

• Αυστηρή εφαρμογή των στόχων του προϋπολογισμού του 1999 για τις δημόσιες καταναλωτικές δαπάνες και πιθανώς... περαιτέρω περιορισμός τους σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα.
• Νομισματική πολιτική επικεντρωμένη στη βραδεία μείωση των επιτοκίων και όχι στους ποσοτικούς περιορισμούς της πιστωτικής επέκτασης. Οι περιορισμοί αυτοί χαρακτηρίζονται στην έκθεση "στρεβλωτικοί" που "επιδρούν αρνητικά στις επενδύσεις και στη συνολική προσφορά".
• Μέτρα ενθάρρυνσης του ανταγωνισμού σε όλες τις αγορές. Οπως διευκρινίζεται στην έκθεση, "προτεραιότητα στις αγορές προϊόντων έχουν η αγορά καυσίμων και κλάδοι των μεταφορών, ενώ στις αγορές συντελεστών παραγωγής η αγορά εργασίας".

Σε ό,τι αφορά τον τομέα των διαρθρωτικών αλλαγών με στόχο την ενίσχυση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, η έκθεση κάνει λόγο για "ατολμία" που συνεχίζεται, υποστηρίζοντας ότι "η εικόνα της κοινωνικής ασφάλισης παραμένει απογοητευτική με την πολυσυζητημένη μεταρρύθμισή της να αναβάλλεται για άλλη μια φορά, για μετά τις εθνικές εκλογές". Στην έκθεση προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η απόφαση αυτή "μπορεί να αποδειχθεί η χαριστική βολή για τα συνταξιοδοτικά ταμεία, ιδιαίτερα μετά την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ". Σχετικά με το ίδιο ζήτημα των διαρθρωτικών αλλαγών, το ΙΟΒΕ διατυπώνει την άποψη ότι "το αναπτυξιακό δυναμικό της ελληνικής οικονομίας δε θα απελευθερωθεί όσο οι υπεύθυνες αρχές δεν αποδέχονται τη σημασία της λειτουργίας των αγορών και θεωρούν ότι οι ευνοϊκές επιπτώσεις της απελευθέρωσης προέρχονται από τη γενική βελτίωση της οικονομίας και όχι αντιστρόφως". Ισχυρίζεται ακόμη ότι αν "το διαρθρωτικό περιβάλλον παραμείνει ασθενές η οικονομία θα εξακολουθήσει να είναι ευάλωτη στις διεθνείς αναταραχές και ανοιχτή σε δυσμενείς προσδοκίες".

Αναφερόμενη στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, η έκθεση του ΙΟΒΕ βάζει ανοιχτά ζήτημα ξεπουλήματος της Εμπορικής Τράπεζας, θέτοντας το ερώτημα: "Σε τι βαθμό μπορεί να προχωρήσει σε μια άλλη χρονική στιγμή η μεταβίβαση και της Εμπορικής από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα;"! Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις θέματα, το ΙΟΒΕ παρατηρεί ότι "το κυβερνητικό έργο παρέμεινε στάσιμο, ή/και υπαναχωρεί σε ορισμένες περιπτώσεις", αναφέροντας ως παράδειγμα την "Ολυμπιακή Αεροπορία".

Το ΙΟΒΕ υποστηρίζει επίσης ότι στο δημόσιο τομέα η αυστηρή εισοδηματική πολιτική που εξαγγέλθηκε με τον προϋπολογισμό του 1998 "δεν εφαρμόστηκε τελικώς", ενώ για τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας το 1998 κάνει λόγο για "βελτίωση των πραγματικών μισθών" με το επιχείρημα ότι "αυξήθηκαν βραδύτερα μεν από τον προηγούμενο χρόνο, ταχύτερα όμως από τον πληθωρισμό".