Οι εξελίξεις που τους τελευταίους μήνες, με αφορμή την αμερικανοΝΑΤΟική εισβολή στη Γιουγκοσλαβία, λαμβάνουν χώρα στη Β. Ελλάδα και πέρα από τα ελληνικά σύνορα, αποτελούν ενεργοποίηση σχεδίων των ιμπεριαλιστών, που εδώ και χρόνια είχαν καταστρώσει και τα προσάρμοσαν στις νέες συνθήκες, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Η εφαρμογή των σχεδίων αυτών επιβεβαιώνει ότι στόχος των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Δύσης, η κάθε μια για λογαριασμό της και όλες μαζί για το κοινό τους συμφέρον, είναι να θέσουν και υπό τον άμεσο στρατιωτικό έλεγχό τους τα Βαλκάνια και μέσω αυτών την Ανατ. Ευρώπη και τα περάσματα προς τις περιοχές στρατηγικής σημασίας.

Η ελληνική εμπλοκή σε αυτή την κατάσταση είναι χωρίς προηγούμενο και σηματοδοτεί τη συμμετοχή της χώρας σ' έναν πόλεμο που είναι άγνωστο μέχρι πού μπορεί να φθάσει. Η εμπλοκή αυτή συνίσταται στη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας, αλλά και στη χρησιμοποίηση του ελληνικού εδάφους και των εγκαταστάσεων που υπάρχουν σ' αυτό, για τις ανάγκες των πολεμικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ. Εν ολίγοις, το ελληνικό έδαφος αλλά και η ελληνική κυβέρνηση έχουν πλήρως παραδοθεί στη ΝΑΤΟική λογική.

Το στρατηγικής σημασίας ΝΑΤΟικό προγεφύρωμα, η Β. Ελλάδα, που στα ΝΑΤΟικά σχέδια του "ψυχρού πολέμου" προβλεπόταν ως ορμητήριο για την εξόρμηση στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή της Ανατ. Ευρώπης, ενεργοποιείται για πρώτη φορά από την ίδρυση του ΝΑΤΟ και τίθενται σ' εφαρμογή τα σχέδια των ιμπεριαλιστικών επιτελείων, αναπροσαρμοσμένα, ώστε αυτά να καλύπτουν τις ανάγκες του νέου επιθετικού δόγματος του ΝΑΤΟ. Είναι τα αποκαλούμενα από τα ΝΑΤΟικά επιτελεία "Σχέδια Ενισχύσεως Β. Ελλάδος",τα οποία υπήρχαν στα χαρτιά και μπήκαν σε εφαρμογή με τη ΝΑΤΟική απόβαση στα Βαλκάνια, που ξεκίνησε από το ελληνικό έδαφος.

Παράλληλα, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις τίθενται στην υπηρεσία των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, που είτε διέρχονται από το ελληνικό έδαφος είτε σταθμεύουν σε αυτό, ενώ ολόκληροι σχηματισμοί του Ελληνικού Στρατού, όπως η 34η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, στέλνονται στο Κοσσυφοπέδιο για να ενταχθούν στα ΝΑΤΟικά στρατεύματα κατοχής, του τμήματος αυτού της Σερβίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη ταξιαρχία υπάγεται εδώ και χρόνια, μαζί με άλλα τμήματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, κατευθείαν στο ΝΑΤΟ, ενώ στο Κοσσυφοπέδιο ήδη τέθηκε υπό τη διοίκηση αμερικανικής μεραρχίας.

Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν προέκυψε έτσι ξαφνικά. Εχουν προηγηθεί προετοιμασίες μακροχρόνιες, στις οποίες συμμετείχε ενεργά και η Ελλάδα, διεκδικώντας ρόλο στα πλαίσια της "νέας τάξης πραγμάτων", έναν ρόλο που θα διευκολύνει όσους από την ελληνική οικονομική ολιγαρχία διεκδικούν μερίδιο στη λεηλασία των Βαλκανίων, που σήμερα αποκαλείται "ανασυγκρότηση" των Βαλκανίων μετά τον πόλεμο. Ετσι, η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσποιηθεί ούτε άγνοια ούτε βέβαια ότι οι επιλογές της είναι προϊόν εξαναγκασμού. Τα τελευταία 3 - 4 χρόνια έχει πραγματοποιηθεί πλήθος στρατιωτικών ασκήσεων στο ελληνικό έδαφος από αμερικανικές και άλλες "συμμαχικές" δυνάμεις, με σενάρια που τώρα τα βλέπουμε να εφαρμόζονται στο Κοσσυφοπέδιο. Στις ασκήσεις αυτές πρωτοστάτησε η Ελλάδα. Και όπως αποδεικνύεται περίτρανα από τα ίδια τα γεγονότα, η διέλευση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων από τη Β. Ελλάδα πραγματοποιείται σε εφαρμογή των ψυχροπολεμικών "Σχεδίων Ενισχύσεως Β. Ελλάδος", σχέδια γνωστά στην κυβέρνηση, τα οποία αναθερμαίνονται με πλήρη συμμετοχή των ελληνικών αρχών. Λιμάνια και αεροδρόμια, από το Βόλο, το Λιτόχωρο μέχρι τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα, είναι ενταγμένα στην υπηρεσία των ΝΑΤΟικών "συμμάχων".

Ο αντικειμενικός τους σκοπός είναι η μονιμοποίηση της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στην περιοχή με τη δημιουργία κρατών - προτεκτοράτων και την αποδυνάμωση έως την πλήρη εξάλειψη κάθε αντίστασης στα σχέδια της "νέας τάξης". Δεν πρόκειται, λοιπόν, για μια απλή διέλευση στρατευμάτων. Οι αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις έρχονται στα Βαλκάνια για να μείνουν και να εξαπλωθούν παραπέρα. Το ίδιο και τα ελληνικά στρατεύματα που στέλνονται εκεί είναι μόνο η αρχή του φαύλου κύκλου στον οποίο έχει παγιδευτεί η χώρα. Η νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ είναι σαφής, όπως αυτή καταγράφεται και από τη διακήρυξη της Ουάσιγκτον. Εχει ως βασικούς στόχους την "κατάκτηση" των χωρών που ανήκαν στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας και την εδραίωση του ρόλου του ΝΑΤΟ ως παγκόσμιου χωροφύλακα του ιμπεριαλισμού.

Η διέλευση, λοιπόν, από το ελληνικό έδαφος και η προώθησή τους στις εμπόλεμες περιοχές αποτελεί έμπρακτη κατάλυση της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας, γιατί αυτό που δημιουργείται στην Κεντρική Μακεδονία είναι ένα μόνιμο στρατιωτικό προγεφύρωμα των ιμπεριαλιστών, που παράγει γι' αυτούς δικαιώματα επί του ελληνικού εδάφους. Θα αποτελεί το ορμητήριο, τη μόνιμη βάση ανασύνταξης, προώθησης και ανεφοδιασμού των δυνάμεων ταχείας επέμβασης του ΝΑΤΟ. "Παγιοποιείται" η διέλευση στρατευμάτων από το ελληνικό έδαφος και έχει ανοίξει ο δρόμος για τη χρησιμοποίησή του όχι μόνο από "ειρηνευτικές" δυνάμεις αλλά και από οποιεσδήποτε άλλες δυνάμεις των ιμπεριαλιστών και τελείως απροσχημάτιστα. Εξάλλου, το αμερικανοΝΑΤΟικό προτεκτοράτο, που δημιουργούν στο Κοσσυφοπέδιο, θα έχει ως πύλη εξόδου του τη Θεσσαλονίκη και κατά συνέπεια το ελληνικό έδαφος με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Σε αυτή την επιχείρηση η εμπλοκή της ελληνικής πλευράς είναι συνειδητή και οι επιλογές της κυβέρνησης συνηγορούν σε αυτή τη διαπίστωση. Εδώ εντάσσεται η διεκδίκηση για τη Θεσσαλονίκη της έδρας του ΝΑΤΟικού στρατηγείου της ταχυκίνητης Μεραρχίας Νότου. Στα ίδια πλαίσια, εντάσσεται και η συγκρότηση της Βαλκανικής Ταξιαρχίας Ταχείας Επέμβασης, στη δημιουργία της οποίας πρωτοστάτησε η Ελλάδα, για τις ανάγκες της οποίας το ελληνικό ΓΕΣ δημιούργησε, στο Κιλκίς, σχολείο για την εκπαίδευση των πολυεθνικών δυνάμεων. Η χώρα μέρα τη μέρα παραδίδεται σιδηροδέσμια στο ΝΑΤΟ και καλείται να εξυπηρετήσει σχέδια τα οποία στην πράξη λειτουργούν υπονομευτικά για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Η κατάσταση στα Βαλκάνια με τη μετατροπή της Β. Ελλάδας σε πολεμικό ορμητήριο, οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με την κατευθυνόμενη από τους αμερικανοΝΑΤΟικούς κύκλους ένταση στο Αιγαίο, διαμορφώνουν ένα σκηνικό, στο οποίο η Ελλάδα παγιδεύεται όλο και πιο βαθιά.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Ενα 24ωρο μετά την άφιξη των πρώτων ΝΑΤΟικών κατοχικών στρατευμάτων στο Κοσσυφοπέδιο δύο Γερμανοί δημοσιογράφοι του περιοδικού "ΣΤΕΡΝ" σκοτώνονται κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Μία μέρα μετά ανακοινώνεται ο θάνατος δύο Κοσσοβάρων προσφύγων από έκρηξη νάρκης σε μεθοριακή περιοχή του Κοσσυφοπεδίου και δύο μέρες μετά ο σοβαρότατος τραυματισμός δύο Ιταλών στρατιωτών σε περιοχή έξω από το Πετς, πάλι από έκρηξη νάρκης. Στις αρχές της βδομάδας εφημερίδα της Γλασκόβης δημοσιεύει πως δύο Βρετανοί δημοσιογράφοι τραυματίστηκαν από πυρά άγνωστου ένοπλου (ίσως ελεύθερου σκοπευτή). Εως να τελειώσει η πρώτη βδομάδα από την πρώτη ημέρα άφιξης των πρώτων ΝΑΤΟικών δυνάμεων στο Κοσσυφοπέδιο, είχε γίνει γνωστός ο θάνατος τουλάχιστον έξι Σέρβων αμάχων της επαρχίας από αντάρτες του "UCK", οι απαγωγές περίπου 20 άλλων, πάλι από μέλη της ίδιας οργάνωσης, πράξεις βανδαλισμών και εκφοβισμού μοναχών σε μοναστήρι του Βόρειου Κοσσυφοπεδίου από περίπου 30 αντάρτες και ο άγριος ξυλοδαρμός 15 Τσιγγάνων στην πόλη Πρίζρεν από αντάρτες του "UCK", επειδή οι πρώτοι... θεωρήθηκαν φιλικά προσκείμενοι προς τους Σέρβους!

Περιστατικά όπως τα παραπάνω, που περιγράφουν σε αδρές γραμμές τα κρούσματα βίας στο Κοσσυφοπέδιο, δεν είναι σπάνια, αλλά τείνουν να αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της καθημερινής ειδησεογραφίας από τη μετά τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς επαρχία. Εάν τα θύματα δεν τραυματίζονται ή σκοτώνονται από νάρκες, θα πέφτουν θύματα πυρών ανδρών του "UCK" ή ρίψεις βλημάτων στον αέρα από ελεύθερους σκοπευτές αγνώστου, προς το παρόν, ταυτότητας. Αν είναι ένα τουλάχιστον πράγμα καθαρό στο ισοπεδωμένο, ως επί το πλείστον, από τις ΝΑΤΟικές βόμβες, Κοσσυφοπέδιο, είναι το ακόλουθο: Η περιοχή είναι μία λίαν επικίνδυνη ζώνη, αφενός, γι' αυτούς που ζούσαν εδώ και αιώνες σ' αυτή τη γη (Κοσσοβάροι Αλβανοί πρόσφυγες που επιστρέφουν ατάκτως και κατά κύματα παρά τους κινδύνους, στην κόλαση των κατεστραμμένων σπιτιών, και Σέρβοι Κοσσοβάροι που εγκαταλείπουν άρον - άρον τις εστίες τους από το φόβο πράξεων αντεκδίκησης των ανταρτών του "UCK") και αφετέρου για τις δυνάμεις κατοχής!

Οι μεν Κοσσοβάροι Αλβανοί επιδιώκουν τον επαναπατρισμό τους με κάθε κόστος, περνώντας τα μεθοριακά φυλάκια της ΠΓΔΜ και της Αλβανίας κατά χιλιάδες. Η αρχική λαχτάρα στη θέα του τελικώς κατεστραμμένου σπιτιού αντικαθίσταται από την απελπισία και την απόγνωση της παντελούς έλλειψης τρεχούμενου νερού ή ηλεκτρικού ρεύματος.

Αν και από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία προβάλλονται εντέχνως και σχεδόν αποκλειστικά οι μαρτυρίες Κοσσοβάρων Αλβανών για τάχα αποτρόπαια εγκλήματα και μαζικές εκτελέσεις ομοεθνών τους από σερβικές ομάδες, η σχεδόν ολική ισοπέδωση κάθε πόλης και χωριού του Κοσσυφοπεδίου από τις ΝΑΤΟικές βόμβες των 70 και πλέον ημερών δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, ακόμη και εάν "υπονομεύεται" - τρόπον τινά κυρίως με τη "μέθοδο της αποσιώπησης"... Ετσι, ουσιαστικά, μερικές χιλιάδες Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου, που έχουν ήδη επιστρέψει, είναι αναγκασμένοι να συνεχίσουν τη ζωή τους σε συνθήκες κόλασης.

Ωστόσο, εξίσου σκληρή μοίρα αντιμετωπίζει η σερβική κοινότητα της επαρχίας, η οποία προ του πολέμου, αποτελούσε το περίπου 10% του πληθυσμού (περίπου 200.000 άτομα). Μέσα στην πρώτη βδομάδα άφιξης των πρώτων ΝΑΤΟικών δυνάμεων και των ανταρτών του "UCK" είχαν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς περισσότεροι από 50.000 Σέρβοι άμαχοι. Οι περισσότεροι, μάλιστα, έσπευδαν να ακολουθήσουν τις αυτοκινητοπομπές των γιουγκοσλαβικών στρατιωτικών δυνάμεων, προκειμένου να αισθανθούν κάποια στοιχειώδη ασφάλεια από ενδεχόμενες πράξεις βίας των ανταρτών.

Την ίδια ώρα, ο ξεριζωμός της σερβικής κοινότητας του Κοσσυφοπεδίου συνοδεύεται από τις εκκλήσεις της κυβέρνησης Μιλόσεβιτς για παροχή εγγυήσεων προστασίας στις μειονότητες όχι μόνον των Σέρβων, αλλά και άλλων εθνικοτήτων και από τις λεκτικές διαβεβαιώσεις των ΝΑΤΟικών αξιωματούχων της "KFOR" πως αυτό θα καταστεί δυνατόν άμα ολοκληρωθεί η διαδικασία ανάπτυξης όλων των δυνάμεων κατοχής... Και οι ΗΠΑ; Που υποτίθεται πως ξεκίνησαν τις επιδρομές για τα... ανθρώπινα δικαιώματα; Τι λένε για το κύμα των χιλιάδων Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου;

Αξιωματούχοι της κυβέρνησης Κλίντον αφού επαναλάβουν το τροπάριο περί εξασφάλισης των εναπομεινάντων Σέρβων, με την ολοκλήρωση ανάπτυξης των ξένων στρατευμάτων, προβλέπουν (όπως ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Τζέιμς Φόλεϊ, την περασμένη Παρασκευή) πως "μάλλον θα επιστρέψουν γιατί στην υπόλοιπη Σερβία τους περιμένει ακόμα χειρότερη μοίρα", μιας που για διάφορους λόγους και δη εξαιτίας της παραμονής στην εξουσία του προέδρου Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς το Βελιγράδι "δεν πρόκειται να πάρει ούτε σεντς" οικονομικής βοήθειας... Για μία ακόμη φορά, καταρρέουν οι μάσκες υποκρισίας που φορούν οι αξιωματούχοι του "Λευκού Οίκου" και γίνονται σαφείς οι επιδιώξεις ανατροπής του εκλεγμένου προέδρου της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας από τις ΗΠΑ!

Οσον αφορά τώρα τις δυνάμεις κατοχής... Αυτές (περισσότερο οι απλοί στρατιώτες παρά οι στρατηγοί), παρά την έπαρση και τη σιγουριά του "νικητή" των πρώτων ημερών, θα νιώσουν σιγά - σιγά στο πετσί τους πως αυτή η αποστολή δεν είναι απλός περίπατος για την επιβολή της ειρήνης στην εξοχή... Κύρια, γιατί, πολλά από τα προβλήματα δε θα πολλαπλασιαστούν μόνον από την έναρξη της λεγόμενης φάσης "αποστρατιωτικοποίησης" (δηλαδή κατάσχεση μόνον του "βαριού οπλισμού"!) των ανταρτών του "UCK".

Οι αντιφάσεις και οι διαφωνίες που έγιναν έστω και θολά ορατές καθ' όλη τη διάρκεια των ΝΑΤΟικών επιδρομών (γκρίνιες και διαφωνίες μεταξύ των μελών της "Συμμαχίας" και την κατά κάποιο τρόπο δημιουργία "δύο στρατοπέδων" μεταξύ των Αμερικανών και Βρετανών απ' τη μια, και των Γάλλων, Ιταλών ή Γερμανών απ' την άλλη) θα επαναληφθούν και σ' αυτή την περίπτωση της υποτιθέμενης "ειρήνευσης" στην περιοχή. Ηδη, η αξιοπαρατήρητη "σπουδή" των Βρετανών για τον εντοπισμό μαζικών ταφών και εκτελέσεων Κοσσοβάρων Αλβανών, (όπερ υποδαυλίζει πράξεις βίας και μίσους μεταξύ Σέρβων και Αλβανών), αντιμετωπίζεται με σημαίνουσα "επιφύλαξη" από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Γαλλίας (θυμίζουμε τις πρόσφατες δηλώσεις του γάλλου πρωθυπουργού Ζοσπέν και του στρατηγού Ξαβιέ Ντελκούρ) και την επισήμανση πως πραγματικός σκοπός των δυνάμεων "KFOR" στο Κοσσυφοπέδιο "θα πρέπει να είναι η ανοικοδόμηση της ειρήνης και της σταθερότητας και όχι η αναζωπύρωση της βίας".

Οσο για τους περίπου 200 Ρώσους, που προκατέλαβαν τα στρατεύματα της "KFOR"; Αυτοί όχι μόνον προκάλεσαν μία θεαματική "έκπληξη" για τις δυνάμεις του (Βρετανού) διοικητή των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, στρατηγού Μάικ Τζάκσον, αλλά και αποτελούσαν έως τα τέλη της βδομάδας το κεντρικό θέμα ενός πολιτικο -στρατιωτικού "θρίλερ" μαραθώνιων αμερικανο-ρωσικών συνομιλιών των υπουργών Αμυνας και Εξωτερικών, στο Ελσίνκι, με κάθε λογής σενάρια να προδιαγράφουν έως και απίθανους συνδυασμούς (όπως από κοινού διοίκηση του γερμανικού τομέα στο Κόσσοβο μεταξύ Ρώσων και Γερμανών)... Η συμφωνία που θα ρυθμίζει τη δράση και διοίκηση των ρωσικών δυνάμεων σίγουρα θα λυθεί στα χαρτιά. Μόνον που, στην πράξη, τα πράγματα ίσως εξελιχθούν διαφορετικά...

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Τις τελευταίες μέρες, για άλλη μια φορά αποδείχτηκε πως μια στρατιωτική κίνηση μπορεί όχι μόνο να "κλέψει" τις εντυπώσεις, αλλά και ν' αποτελέσει ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί στις μετέπειτα εξελίξεις.

Ετσι συνέβη και με την αποστολή των Ρώσων αλεξιπτωτιστών στο Κόσσοβο κι η θερμή υποδοχή τους από τους Σέρβους, που όχι μόνο έκλεψε τις εντυπώσεις της ΝΑΤΟικής εισβολής στο γιουγκοσλαβικό έδαφος, αλλά αυτές τις στιγμές αποτελεί σοβαρό διαπραγματευτικό χαρτί της ρωσικής πλευράς.

Στις 16/6/99 η ρωσική εφημερίδα "Νεζαβίμαγια Γκαζέτα" φέρνει νέα στοιχεία γύρω από την έγκριση της αποστολής των ρωσικών δυνάμεων, ενός τμήματος αυτών, που συμμετέχουν στις "ειρηνευτικές" δυνάμεις της Βοσνίας (που να θυμίσουμε πως από την αρχή της γιουγκοσλαβικής κρίσης έχουν βγει από τον έλεγχο του ΝΑΤΟ και υπάγονται απευθείας στο ρωσικό Γενικό Επιτελείο).

Σύμφωνα με την παραπάνω εφημερίδα, η πρόταση για την άμεση αποστολή τους έγινε από το ρωσικό Γενικό Επιτελείο και τον Ρώσο υπουργό Αμυνας και εγκρίθηκε σε χρόνο ρεκόρ από τον Γιέλτσιν. Φαίνεται λοιπόν πως η κατάληψη του στρατηγικού, στρατιωτικού αεροδρομίου της "Σλάτινα" από τους Ρώσους ήταν τόσο "λάθος" (έτσι τουλάχιστον δηλώθηκε από ρωσικής πλευράς), όσο "λάθος" ήταν κι ο ΝΑΤΟικός βομβαρδισμός της κινεζικής πρεσβείας στο Βελιγράδι. Αλλωστε μόνο το ΝΑΤΟ δικαιούται να κάνει "λάθη";

Η κίνηση αυτή οπωσδήποτε ισχυροποίησε τη ρωσική θέση στις συνομιλίες με το ΝΑΤΟ. Μάλιστα έγινε γνωστό πως, όπως στις αρχές της κρίσης ο Πριμακόφ γύρισε πίσω το αεροπλάνο του με το οποίο κατευθυνόταν στην Ουάσιγκτον, έτσι αυτή τη φορά ο Τάλμποτ αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω στη Μόσχα το αεροπλάνο με το οποίο κατευθυνόταν στις Βρυξέλλες.

Η κίνηση αυτή της Μόσχας δεν είναι καθόλου αποσπασμένη από τη γενικότερη προσπάθεια που κάνει η Ρωσία να συμμετέχει στις διεθνείς υποθέσεις από καλύτερες θέσεις. Χρειάζεται ίσως να επαναλάβουμε πως στόχος της στη δεδομένη στιγμή δεν είναι βέβαια η σύγκρουσή της με το ΝΑΤΟ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αλλά μια προσπάθεια να κερδίσει "πόντους" στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, στο οποίο διεκδικεί να ενσωματωθεί ως "πρωτοκλασάτη" δύναμη.

Οι παραπέρα τακτικές κινήσεις της Μόσχας εξαρτιούνται σίγουρα κι από τις εσωτερικές ισορροπίες ανάμεσα σε διαφορετικές οικονομικο - πολιτικές κάστες, δυνάμεις, που η καθεμία έχει τα ιδιαίτερα συμφέροντά της και ίσως σκέφτεται διαφορετικά για το πώς θα πρέπει να επιτευχθεί ο πιο πάνω στρατηγικός στόχος, καθώς κι από τη σταθεροποίηση της οικονομίας της.

Χαρακτηριστικό των παραπάνω είναι δύο ειδήσεις που μας έρχονται από τη Ρωσία στις 17/6/99:

Η κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και οι επικεφαλής των πετρελαϊκών, ήλεκτρο - ενεργητικών και μεταλλουργικών εταιριών της χώρας υπέγραψαν συμφωνία για τη συνεργασία και τη σταθερότητα της ρωσικής οικονομίας. Στη συμφωνία συμμετέχουν γιγαντιαίες ρωσικές επιχειρήσεις όπως η "Γκαζ Προμ", η ΡΑΟ - ΕΕΣ, η "Λουκόιλ" κλπ., συνολικά 53 εταιρίες που παράγουν πάνω από το 50% του ρωσικού ΑΕΠ. Κύριος στόχος της συμφωνίας ο έλεγχος των τιμών, το "πάγωμά" τους ως τα τέλη του χρόνου. Η ρωσική εφημερίδα "Κομερσάντ" χαρακτηρίζει τη συμφωνία "φάντασμα του σοσιαλισμού", στην πραγματικότητα βέβαια πρόκειται για τη λήψη ενός κρατικομονοπωλιακού μέτρου, που παίρνουν οι κυρίαρχοι κοινωνικο-πολιτικοί κύκλοι της καπιταλιστικής Ρωσίας, με στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.

Την ίδια ώρα έγινε γνωστό πως στην "Αγία Πετρούπολη" πραγματοποιήθηκε "κεκλεισμένων των θυρών" άτυπη συνάντηση του Βίκτορ Τσερνομίρντιν, "ειδικού εκπροσώπου" του Γιέλτσιν για τη Γιουγκοσλαβία, με τον διευθυντή του ΔΝΤ, Μισέλ Καμντεσί. Στη συνάντηση συμμετείχε και ο "ειδικός εκπρόσωπος" του Γιέλτσιν για τις επαφές της Ρωσίας με τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς.

Ασχετα όμως από τους παραπέρα χειρισμούς της Ρωσίας στην κρίση της Γιουγκοσλαβίας, μπορούμε ήδη να εξαγάγουμε ένα συμπέρασμα: Η αναστάτωση που προκάλεσε στο ΝΑΤΟ η ρωσική κάθοδος στην Πρίστινα, δείχνει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο πως το ΝΑΤΟ κάθε άλλο παρά σίγουρο είναι για τις εξελίξεις, δείχνει τους σοβαρούς φόβους του για το πόσο σταθερά είναι τα ΝΑΤΟικά ερείσματα στην περιοχή, πως ακόμη και το ίδιο αμφιβάλλει για τις δυνατότητές του.

Η περήφανη αντίσταση του γιουγκοσλαβικού λαού, καθώς και οι αγώνες των άλλων λαών που διεξάγονται και θα ακολουθήσουν, θα ισχυροποιήσουν ακόμη περισσότερο αυτή την αβεβαιότητα των ιμπεριαλιστών.

Ελισσαίος ΒΑΓΕΝΑΣ

Ρώσοι αλεξιπτωτιστές προετοιμάζονται για τη μελλοντική αποστολή τους στο Κοσσυφοπέδιο

Αμερικανοί πεζοναύτες σε περιπολία στο Κοσσυφοπέδιο