Οι εξελίξεις που τους τελευταίους μήνες, με αφορμή την αμερικανοΝΑΤΟική εισβολή στη Γιουγκοσλαβία, λαμβάνουν χώρα στη Β. Ελλάδα και πέρα από τα ελληνικά σύνορα, αποτελούν ενεργοποίηση σχεδίων των ιμπεριαλιστών, που εδώ και χρόνια είχαν καταστρώσει και τα προσάρμοσαν στις νέες συνθήκες, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Η εφαρμογή των σχεδίων αυτών επιβεβαιώνει ότι στόχος των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Δύσης, η κάθε μια για λογαριασμό της και όλες μαζί για το κοινό τους συμφέρον, είναι να θέσουν και υπό τον άμεσο στρατιωτικό έλεγχό τους τα Βαλκάνια και μέσω αυτών την Ανατ. Ευρώπη και τα περάσματα προς τις περιοχές στρατηγικής σημασίας.

Η ελληνική εμπλοκή σε αυτή την κατάσταση είναι χωρίς προηγούμενο και σηματοδοτεί τη συμμετοχή της χώρας σ' έναν πόλεμο που είναι άγνωστο μέχρι πού μπορεί να φθάσει. Η εμπλοκή αυτή συνίσταται στη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας, αλλά και στη χρησιμοποίηση του ελληνικού εδάφους και των εγκαταστάσεων που υπάρχουν σ' αυτό, για τις ανάγκες των πολεμικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ. Εν ολίγοις, το ελληνικό έδαφος αλλά και η ελληνική κυβέρνηση έχουν πλήρως παραδοθεί στη ΝΑΤΟική λογική.

Το στρατηγικής σημασίας ΝΑΤΟικό προγεφύρωμα, η Β. Ελλάδα, που στα ΝΑΤΟικά σχέδια του "ψυχρού πολέμου" προβλεπόταν ως ορμητήριο για την εξόρμηση στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή της Ανατ. Ευρώπης, ενεργοποιείται για πρώτη φορά από την ίδρυση του ΝΑΤΟ και τίθενται σ' εφαρμογή τα σχέδια των ιμπεριαλιστικών επιτελείων, αναπροσαρμοσμένα, ώστε αυτά να καλύπτουν τις ανάγκες του νέου επιθετικού δόγματος του ΝΑΤΟ. Είναι τα αποκαλούμενα από τα ΝΑΤΟικά επιτελεία "Σχέδια Ενισχύσεως Β. Ελλάδος",τα οποία υπήρχαν στα χαρτιά και μπήκαν σε εφαρμογή με τη ΝΑΤΟική απόβαση στα Βαλκάνια, που ξεκίνησε από το ελληνικό έδαφος.

Παράλληλα, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις τίθενται στην υπηρεσία των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, που είτε διέρχονται από το ελληνικό έδαφος είτε σταθμεύουν σε αυτό, ενώ ολόκληροι σχηματισμοί του Ελληνικού Στρατού, όπως η 34η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, στέλνονται στο Κοσσυφοπέδιο για να ενταχθούν στα ΝΑΤΟικά στρατεύματα κατοχής, του τμήματος αυτού της Σερβίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη ταξιαρχία υπάγεται εδώ και χρόνια, μαζί με άλλα τμήματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, κατευθείαν στο ΝΑΤΟ, ενώ στο Κοσσυφοπέδιο ήδη τέθηκε υπό τη διοίκηση αμερικανικής μεραρχίας.

Τίποτα όμως από όλα αυτά δεν προέκυψε έτσι ξαφνικά. Εχουν προηγηθεί προετοιμασίες μακροχρόνιες, στις οποίες συμμετείχε ενεργά και η Ελλάδα, διεκδικώντας ρόλο στα πλαίσια της "νέας τάξης πραγμάτων", έναν ρόλο που θα διευκολύνει όσους από την ελληνική οικονομική ολιγαρχία διεκδικούν μερίδιο στη λεηλασία των Βαλκανίων, που σήμερα αποκαλείται "ανασυγκρότηση" των Βαλκανίων μετά τον πόλεμο. Ετσι, η κυβέρνηση δεν μπορεί να προσποιηθεί ούτε άγνοια ούτε βέβαια ότι οι επιλογές της είναι προϊόν εξαναγκασμού. Τα τελευταία 3 - 4 χρόνια έχει πραγματοποιηθεί πλήθος στρατιωτικών ασκήσεων στο ελληνικό έδαφος από αμερικανικές και άλλες "συμμαχικές" δυνάμεις, με σενάρια που τώρα τα βλέπουμε να εφαρμόζονται στο Κοσσυφοπέδιο. Στις ασκήσεις αυτές πρωτοστάτησε η Ελλάδα. Και όπως αποδεικνύεται περίτρανα από τα ίδια τα γεγονότα, η διέλευση των ΝΑΤΟικών στρατευμάτων από τη Β. Ελλάδα πραγματοποιείται σε εφαρμογή των ψυχροπολεμικών "Σχεδίων Ενισχύσεως Β. Ελλάδος", σχέδια γνωστά στην κυβέρνηση, τα οποία αναθερμαίνονται με πλήρη συμμετοχή των ελληνικών αρχών. Λιμάνια και αεροδρόμια, από το Βόλο, το Λιτόχωρο μέχρι τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα, είναι ενταγμένα στην υπηρεσία των ΝΑΤΟικών "συμμάχων".

Ο αντικειμενικός τους σκοπός είναι η μονιμοποίηση της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ στην περιοχή με τη δημιουργία κρατών - προτεκτοράτων και την αποδυνάμωση έως την πλήρη εξάλειψη κάθε αντίστασης στα σχέδια της "νέας τάξης". Δεν πρόκειται, λοιπόν, για μια απλή διέλευση στρατευμάτων. Οι αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις έρχονται στα Βαλκάνια για να μείνουν και να εξαπλωθούν παραπέρα. Το ίδιο και τα ελληνικά στρατεύματα που στέλνονται εκεί είναι μόνο η αρχή του φαύλου κύκλου στον οποίο έχει παγιδευτεί η χώρα. Η νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ είναι σαφής, όπως αυτή καταγράφεται και από τη διακήρυξη της Ουάσιγκτον. Εχει ως βασικούς στόχους την "κατάκτηση" των χωρών που ανήκαν στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας και την εδραίωση του ρόλου του ΝΑΤΟ ως παγκόσμιου χωροφύλακα του ιμπεριαλισμού.

Η διέλευση, λοιπόν, από το ελληνικό έδαφος και η προώθησή τους στις εμπόλεμες περιοχές αποτελεί έμπρακτη κατάλυση της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας, γιατί αυτό που δημιουργείται στην Κεντρική Μακεδονία είναι ένα μόνιμο στρατιωτικό προγεφύρωμα των ιμπεριαλιστών, που παράγει γι' αυτούς δικαιώματα επί του ελληνικού εδάφους. Θα αποτελεί το ορμητήριο, τη μόνιμη βάση ανασύνταξης, προώθησης και ανεφοδιασμού των δυνάμεων ταχείας επέμβασης του ΝΑΤΟ. "Παγιοποιείται" η διέλευση στρατευμάτων από το ελληνικό έδαφος και έχει ανοίξει ο δρόμος για τη χρησιμοποίησή του όχι μόνο από "ειρηνευτικές" δυνάμεις αλλά και από οποιεσδήποτε άλλες δυνάμεις των ιμπεριαλιστών και τελείως απροσχημάτιστα. Εξάλλου, το αμερικανοΝΑΤΟικό προτεκτοράτο, που δημιουργούν στο Κοσσυφοπέδιο, θα έχει ως πύλη εξόδου του τη Θεσσαλονίκη και κατά συνέπεια το ελληνικό έδαφος με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Σε αυτή την επιχείρηση η εμπλοκή της ελληνικής πλευράς είναι συνειδητή και οι επιλογές της κυβέρνησης συνηγορούν σε αυτή τη διαπίστωση. Εδώ εντάσσεται η διεκδίκηση για τη Θεσσαλονίκη της έδρας του ΝΑΤΟικού στρατηγείου της ταχυκίνητης Μεραρχίας Νότου. Στα ίδια πλαίσια, εντάσσεται και η συγκρότηση της Βαλκανικής Ταξιαρχίας Ταχείας Επέμβασης, στη δημιουργία της οποίας πρωτοστάτησε η Ελλάδα, για τις ανάγκες της οποίας το ελληνικό ΓΕΣ δημιούργησε, στο Κιλκίς, σχολείο για την εκπαίδευση των πολυεθνικών δυνάμεων. Η χώρα μέρα τη μέρα παραδίδεται σιδηροδέσμια στο ΝΑΤΟ και καλείται να εξυπηρετήσει σχέδια τα οποία στην πράξη λειτουργούν υπονομευτικά για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Η κατάσταση στα Βαλκάνια με τη μετατροπή της Β. Ελλάδας σε πολεμικό ορμητήριο, οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, με την κατευθυνόμενη από τους αμερικανοΝΑΤΟικούς κύκλους ένταση στο Αιγαίο, διαμορφώνουν ένα σκηνικό, στο οποίο η Ελλάδα παγιδεύεται όλο και πιο βαθιά.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ