Τόνι Μπλερ

Αν οι εκλογές της περασμένης Πέμπτης ήταν εθνικές το "Κόμμα των Νέων Εργατικών" θα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει την εξουσία. Ευτυχώς για τον Βρετανό πρωθυπουργό δεν ήταν. Ετσι μπορεί να παραμείνει στην εξουσία για τον υπόλοιπο χρόνο που του απομένει, ώστε να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο, που άρχισε η Μάργκαρετ Θάτσερ είκοσι χρόνια πριν. Πολλοί εξέλαβαν το μήνυμα της κάλπης αλλά και την τεράστια αποχή, ως θρίαμβο των Συντηρητικών. Για την ακρίβεια θρίαμβο του κλασικού "ευρωσκεπτικισμού" που κατατρύχει τη βρετανική κοινωνία. Δεν αποκλείεται να είναι συστατικό στοιχείο αυτού του εκλογικού αποτελέσματος.

Εντούτοις, δεν είναι το κυρίαρχο. Η τεράστια αποχή αλλά και το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό που έλαβαν οι Νέοι Εργατικοί - μόλις 28% - μάλλον φανερώνει την παντελή αδιαφορία των Βρετανών για τα "οράματα" του μέντορα της παγκόσμιας "κεντροαριστεράς". Με τον χαρακτηριστικά φλεγματικό τρόπο τους, απλά έστρεψαν τις πλάτες τους, στις κάλπες και στους Εργατικούς, μην μπαίνοντας ούτε καν στον κόπο να ασχοληθούν με το αντικείμενο, που δεν είναι άλλο από την προσέγγιση της Βρετανίας στην Ευρώπη υπό τας υποδείξεις του Μανιφέστου για τον "φιλελεύθερο σοσιαλισμό", που υπέγραψαν από κοινού στις 6 του Ιούνη, με τον άλλο "αποτυχημένο" των ευρωεκλογών τον Γερμανό καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ. Οι Βρετανοί που συνήθισαν την εικόνα του Μπλερ, ως "πολεμοχαρή φύλαρχου της Αγίας Δυτικής Οικογένειας", ως του "καλύτερου διαχειριστή" της οικονομίας, πάντα με τις ευλογίες και τις νουθεσίες των κύκλων του Σίτι του Λονδίνου, εξακολουθούν να τον αποδέχονται και να του δίνουν τεράστια ποσοστά δημοτικότητας στις σφυγμομετρήσεις. Ωστόσο, δεν ξεχνούν ότι όλα τα πράγματα έχουν κάποια λογική συνάφεια. Γι' αυτό απλά μειδίασαν συγκαταβατικά και αδιαφόρησαν...

Χρ. Μ.