Η «φιλοσοφία», όπως την ανέπτυξε ο ιδρυτής της ΙΚΕΑ Ingvar Kamprad, συνίσταται στο ότι το κέρδος προκύπτει από το συνδυασμό χαμηλών τιμών και μεγάλης ζήτησης. Για το σκοπό αυτό, η εταιρεία κατασκευάζει τα προϊόντα της σε χώρες «χαμηλού κόστους», στη Νοτιοανατολική Ασία και την Ανατολική Ευρώπη. Υπολογίζεται ότι το 48% των προϊόντων της παράγεται σε αναπτυσσόμενες χώρες.
Πιστή στις αρχές της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», η ΙΚΕΑ διατύπωσε έναν κώδικα (ονομάστηκε Iway), με τον οποίο δεσμεύεται για την προστασία του περιβάλλοντος και το σεβασμό των εργατικών δικαιωμάτων.
Ομως, η εικόνα της εταιρείας άρχισε να θολώνει όταν, μεταξύ 1994 και 1997, τρία ντοκιμαντέρ - ρεπορτάζ της γερμανικής και της γαλλικής τηλεόρασης κατηγόρησαν την ΙΚΕΑ για χρησιμοποίηση παιδικής εργασίας στο Πακιστάν, στην Ινδία, στο Βιετνάμ και τις Φιλιππίνες.
Το Μάρτη του 2006, η οργάνωση Oxfam2 έκανε έρευνα σε επιχειρήσεις που δούλευαν για λογαριασμό της ΙΚΕΑ, κυρίως στην Ινδία και άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι ερευνητές της Oxfam μίλησαν με εκατοντάδες εργαζόμενους και με τις διοικήσεις των επιχειρήσεων. Ιδού ορισμένα από τα συμπεράσματα:
Η ΙΚΕΑ απαντά σ' αυτά, μεταθέτοντας τις ευθύνες στους κατά τόπους επιχειρηματίες - προμηθευτές της. Ωστόσο, επιβάλλοντας χαμηλές τιμές αγοράς των προϊόντων απ' τις επιχειρήσεις αυτές και ασφυκτικά όρια παράδοσης των προϊόντων, είναι αυτή που οδηγεί σ' αυτήν την εξαθλίωση δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Κατά τα άλλα, μένει πιστή στην «εταιρική κοινωνική ευθύνη»...
Παραπομπές:
1. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ορίζει ως «εταιρική κοινωνική ευθύνη» την έννοια, «σύμφωνα με την οποία οι εταιρείες ενσωματώνουν σε εθελοντική βάση κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανησυχίες στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και στις επαφές τους με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη...
2. Η Oxfam είναι διεθνής οργάνωση, που ασχολείται με την καταπολέμηση της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Αναλυτικά στοιχεία για το θέμα αυτό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα: http://www.corpwatch.org/article.php?id=14272
Βαρύτατο φόρο πλήρωσαν οι εργαζόμενοι της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην πορεία των χωρών τους προς την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Οπως και στις άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες, οι Βούλγαροι και Ρουμάνοι εργαζόμενοι γνώρισαν, με τον πιο σκληρό τρόπο, τι εστί καπιταλισμός.
Στη Βουλγαρία, χρειάστηκαν περίπου δεκατέσσερα χρόνια για να φτάσει το βιοτικό επίπεδο στα προ του 1990 επίπεδα...
Σ' αυτό το διάστημα, η βουλγαρική οικονομία κατέρρευσε δύο φορές. Μία, ως συνέπεια των κυρώσεων στη Γιουγκοσλαβία από τον ΟΗΕ και μία (το 1996) εξαιτίας της άρνησης των διεθνών οργανισμών για οικονομική στήριξη.
Κατά την προσφιλή πρακτική των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, το 2001, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χορήγησε βοήθεια, με αντάλλαγμα ένα πρόγραμμα σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων και μεταρρυθμίσεων στην «αγορά εργασίας».
Με προγράμματα ανάλογου περιεχομένου και υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η βουλγαρική οικονομία αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς, περίπου 6%. Μια ανάπτυξη που αφορά αποκλειστικά στα κέρδη των εταιρειών, χωρίς κανένα όφελος για τους εργαζόμενους.
Η ανεργία στη Βουλγαρία φτάνει στο 11,5%. Στην πραγματικότητα υπολογίζεται σε πάνω από 13%. Ο μέσος μισθός (παρά την αύξηση κατά 40% από το 2001) ανέρχεται σε 105 ευρώ το μήνα!
Στη Βουλγαρία, επίσης, το 50% του πληθυσμού ζει με λιγότερο από δύο ευρώ τη μέρα, ενώ πολύ μεγάλη είναι η καθυστέρηση της υπαίθρου, όπου, όπως αναφέρει έκθεση της ΕΕ του 2003, το κάρο παραμένει σημαντικό μέσο μεταφοράς, ενώ το 50% των νοικοκυριών δεν έχει σύγχρονες τουαλέτες.
Ανάλογο φόρο πλήρωσαν και οι εργαζόμενοι στη Ρουμανία και, βέβαια, έχουν να μάθουν ακόμη πολλά για την Ευρωπαϊκή Ενωση των τραπεζιτών, των μονοπωλίων, του πολέμου και της καταστολής.
ΚΙΝΑ - ΝΕΟ ΡΕΚΟΡ Υπερδιπλασιάστηκαν οι εξαγωγές αυτοκινήτων, που κατασκευάζονται στην Κίνα, μέσα στο 2006 συγκριτικά με το 2005 και ανήλθαν έτσι σε επίπεδο ρεκόρ. Οπως δήλωσε αξιωματούχος του κινέζικου υπουργείου Εμπορίου, το σύνολο των εξαγωγών ανήλθε τη χρονιά που πέρασε στις 340.000 αυτοκίνητα. Σύμφωνα με τα επίσημα κρατικά στοιχεία, η Κίνα υπολογίζει ότι η αξία των εξαγωγών της σε αυτοκίνητα και ανταλλακτικά θα ξεπεράσει τα 120 δισ. δολάρια.
ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ALITALIA Την έναρξη της δημοπρασίας για την πώληση, τουλάχιστον, του 30,1% των μετοχών της «Alitalia», ανακοίνωσε η «κεντροαριστερή» ιταλική κυβέρνηση. Ετσι, ανοίγει ο δρόμος για εξ ολοκλήρου διάθεση του μεριδίου που διατηρεί το υπουργείο Οικονομικών στο μετοχικό κεφάλαιο του κρατικού αερομεταφορέα, το οποίο ανέρχεται στο 49,9%, μέχρι τα τέλη του Γενάρη. O τελικός αγοραστής θα διατηρήσει το 30,1% υπό την κυριότητά του μέχρι την εκπλήρωση των στόχων αναδιάρθρωσης της εταιρείας.
ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ Μυστικό πρωτόκολλο με τη ρωσική κυβέρνηση φέρεται να υπέγραψε η «Royal Dutch Shell», στο πλαίσιο της συμφωνίας της για πώληση του 50% συν μία μετοχή του προγράμματος Σαχαλίνη-2 στην «Gazprom». Σύμφωνα με την εφημερίδα «Vedomosti», η «Shell» μπορεί πλέον να αυξήσει τις δαπάνες της για το πρόγραμμα στα 15,8 δισ. δολάρια, έναντι των αρχικώς εγκριθέντων 12 δισεκατομμυρίων, ποσό πάντως που παραμένει αρκετά χαμηλότερο από τα 22 δισ. δολάρια τα οποία είχε ζητήσει.