Στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος ρωτάει τους εμβρόντητους συνομιλητές του στην τηλεόραση: Θα μπορούσε ο αρχηγός της Αστυνομίας να είναι κομμουνιστής, με το ΠΑΣΟΚ ή τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση; Πάγωσε ο παρουσιαστής και οι υπόλοιποι, σύγχυση στην προσπάθεια να αρθρώσουν λόγο, να βρουν διέξοδο, γέλασε και ο κάθε πικραμένος τηλεθεατής. Ψέλλισαν πως οι εξετάσεις εισαγωγής στις παραγωγικές σχολές της Αστυνομίας είναι αδιάβλητες, επομένως και κομμουνιστές μπορούν να μπουν σ' αυτές και να σταδιοδρομήσουν. Ναι, μα γιατί δε γίνονται αρχηγοί, μη μου πείτε πως είναι ανίκανοι;

Το ίδιο ισχύει και για τις στρατιωτικές σχολές, συμπεραίνει ο καθένας μας. Ολοι οι εν ενεργεία σήμερα μόνιμοι των μεγάλων βαθμών πέρασαν τις εισαγωγικές με τη διαδικασία, που ίσχυε μεταπολεμικά. Τότε που ο έλεγχος των οικογενειών και των συγγενών τους έφτανε «έως τετάρτου βαθμού εκ πλαγίων και καθέτως» για την ιδεολογική καθαρότητα, την ύπαρξη οποιασδήποτε σκιάς δημοκρατικών ιδεών, φρονημάτων ή δράσεων.

Να τονίσουμε πως ο έλεγχος των φρονημάτων και οι φάκελοι καταργήθηκαν περί το 1988, επομένως όλοι οι ανώτεροι και πάνω βαθμοί σήμερα στελεχώνονται από στρατιωτικούς ελεγμένους στις εισαγωγικές των σχολών τους. Αυτό δε σημαίνει πως σταδιοδρομεί έκτοτε υπαξιωματικός ή αξιωματικός στα Σώματα Ασφαλείας ή στις Ενοπλες Δυνάμεις, εάν εκφράζει ανοιχτά κομματική τοποθέτηση στο ΚΚΕ. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, που διώχτηκε κακήν κακώς Εύελπις ως κομμουνιστής. Παλιότερα, το ίδιο ίσχυε και για κεντρώα ή κεντροαριστερά κόμματα, ως «συνοδοιπόροι» της Αριστεράς.

Απ' την άλλη πλευρά, είναι γνωστό πως δεν κρύβονται οι οπαδοί των δύο μεγάλων κομμάτων. Εξ άλλου είναι δεδομένη η δράση των «κλαδικών αποστράτων» και στα δύο αυτά κόμματα. Εχει διωχτεί στρατιωτικός εν ενεργεία, που δηλώνει την προτίμησή του για το ΠΑΣΟΚ ή τη Νέα Δημοκρατία; Προφανώς όχι, θα ήταν αδιανόητο κάτι τέτοιο. Βέβαια, στις επιλογές για τις θέσεις των αρχηγών των επιτελείων τα κόμματα εξουσίας μεριμνούν να διαλέγουν φίλα προσκείμενους, εκεί ξεχνούν το ακομμάτιστο των ΕΔ και των ΣΑ, ξυρίζουν τους εναπομείναντες στα υψηλά κλιμάκια οπαδούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Εκτιμάται πως υπάρχουν και αρκετοί μάλιστα ένστολοι, που προτιμούν και τα λοιπά κόμματα της αντιπολίτευσης, ακόμα και το Κομμουνιστικό Κόμμα. Ιδιαίτερα μεταδικτατορικά, αφότου έχουμε και τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ και τη σταθερή προβολή των πατριωτικών του θέσεων σε ζητήματα, στα οποία ευαισθητοποιούνται οι στρατιωτικοί. Αλλά αποκλείεται, να έχει εκφράσει ανοιχτά κανείς αυτή του την τοποθέτηση και να διασώθηκε.

Οι ιδέες είναι ελεύθερες, το φρόνημα χρειάζεται να είναι ελεύθερο, ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει ό,τι θέλει. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τους ένστολους, αρκεί σε ώρες υπηρεσίας να μην προβάλλουν τις θέσεις και απόψεις τους, προκαλώντας έτσι ένταση με ό,τι επακολουθεί. Επομένως και η κομμουνιστική ιδεολογία μπορεί να αποτελεί την επιλογή οποιουδήποτε την προτιμά. Ως πολιτικό, κοινωνικό και ανθρώπινο δικαίωμα. Και οι στρατιωτικοί και τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας είναι ελεύθεροι πολίτες, μέλη της κοινωνίας, και άνθρωποι. Τα δικαιώματά τους είναι δίκαιο και ωφέλιμο για τον τόπο να προστατεύονται, να μην αποδομούνται και να μην τους προσβάλλει κανείς, επιβάλλοντάς τους τι πρέπει να πιστεύουν και τι όχι. Είναι μορφωμένοι, ώριμοι, εκπαιδευμένοι και έτοιμοι, να υπερασπιστούν τα δίκαια της πατρίδας μας με τη ζωή τους. Ας γίνει κατανοητό πως είναι εξίσου ώριμοι και δικαιούνται να επιλέγουν την ιδεολογία τους.

Σε τηλεοπτικό σταθμό της Αθήνας έγινε συζήτηση με αφορμή τον προ οχτώ ετών θάνατο δύο Πυροσβεστών, πεσόντων στο βωμό του καθήκοντος. Κατά τη συζήτηση, που κράτησε πάνω από 2 ώρες, ο συντελεστής και οι συν αυτώ, με εντυπωσιακό ζήλο αν όχι εμπάθεια, προσπαθούσαν να απαξιώσουν και να καταρρακώσουν το κύρος της παρούσας, προηγούμενης και δύο προ-προηγούμενων ηγεσιών του ΠΣ και άλλων Αξιωματικών, στα μάτια του κοινού και το χειρότερο στη συνείδηση των πυροσβεστών, πλήττοντας βάναυσα την εμπιστοσύνη τους, προς τους ηγήτορές τους.

Συνδέοντας, κατά το δοκούν, πραγματικά με αληθοφανή γεγονότα, ήθελαν να πείσουν τους πάντες ότι: όλοι οι ανωτέρω, ηγεσία και αξ/κοί, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των υφισταμένων τους Πυροσβεστών, επειδή διατηρούν σε λειτουργία (εν υπηρεσία) δεκατρία (13) πυρ/κά αυτοκίνητα, ομοίου τύπου σαν αυτό στο οποίο επέβαιναν οι πεσόντες Πυρ/στες.

Ευλόγως τίθεται το ερώτημα. Το Πυρ/κό Σώμα διαθέτει 1.526 πυρ/κά αυτοκίνητα, ήταν δύσκολο να αποσύρουν τα δεκατρία (13) εξ αυτών οι κατά το σταθμό υπεύθυνοι, ώστε: α) Να μην κινδυνεύουν οι επιβαίνοντες σ' αυτά Πυρ/στες, σημειωτέον ότι σε πυρ/κά αυτοκίνητα πλειστάκις επιβαίνουν και οι υποτιθέμενοι υπεύθυνοι και β) Να μην κινδυνεύουν να χάσουν τη θέση τους και να πάνε και φυλακή;

Πιστεύει κανείς ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, είναι τόσο ανόητοι, ώστε να εκθέτουν τον εαυτό τους σ' αυτούς τους κινδύνους;

Οσον αφορά τα 13 αυτοκίνητα, είναι απολύτως ασφαλή και λειτουργούν από το 1999, όταν έγινε η παραλαβή τους, μέχρι και σήμερα, χωρίς να έχει συμβεί το παραμικρό ατύχημα. Αγνωστος ο σκοπός του Τηλεοπτικού Σταθμού. Το βέβαιο είναι ότι: Ηθελημένα ή αθέλητα διέπραξε έγκλημα σε βάρος του Πυρ/κού Σώματος και όχι μόνο.

Αγνοεί ίσως ότι το έργο του Πυρ/κού Σώματος, βασίζεται στη σύμπνοια, στην αλληλεγγύη, στην αγάπη και κυρίως στην ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ μεταξύ όλων των μελών του. Στη μακροχρόνια ιστορία του το Πυρ/κό Σώμα στηρίχτηκε σε αυτές τις αρχές και με το έμφυτο συναίσθημα ηρωισμού και αυτοθυσίας που διακρίνει όλους τους Ελληνες, κατόρθωσε να κερδίσει την αναγνώριση και την εκτίμηση του κοινού και να μπει στις καρδιές των Ελλήνων.

Αγνοεί ακόμη ότι: η ιδιάζουσα φύση του πυρ/κού επαγγέλματος απαιτεί τυφλή υπακοή στις νόμιμες διαταγές των ανωτέρων. Γιατί όπως ορίζει ένα πυρ/κό ρητό «ο Πυρ/στης είναι Στρατιώτης σε κατάσταση συνεχούς μάχης». Ομως, υπακοή χωρίς εμπιστοσύνη δεν υπάρχει και πυρ/κό έργο χωρίς υπακοή είναι ανύπαρκτο.

Ετσι δε θίγεται απλώς και μόνον το Πυρ/κό Σώμα, του οποίου αποστολή και καθήκον είναι «η προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών και του Κράτους», αλλά η μεγάλη ζημία και απειλή είναι καθολική και αφορά όλους τους πολίτες και το Κράτος.

ΠΑΝ. ΠΟΤΟΥΡΙΔΗΣ

Επίτιμος Αρχηγός Πυρ/κού Σώματος

Υ.Γ. Ο τηλεοπτικός σταθμός είναι ο ALTER, εάν δεν υπάρχει κόλλημα, παρακαλώ να αναφερθεί.

Αγαπητέ «Ρ» στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Αρ. Ελληνούδη(Ριζ. 14.1.07) για την Ανθολογία Βαλκανικής Ποίησης των Φίλων του περιοδικού ΑΝΤΙ, τονίζεται η ποιητική αλληλογνωριμία των βαλκανικών λαών, που τόσο χρειάζονται.

Ωστόσο, έκπληξη κι απογοήτευση προκαλεί το γεγονός ότι στους 12 ποιητές που επιλέχτηκαν να αντιπροσωπεύσουν την Ελλάδα, δε βρίσκεται ο Κώστας Βάρναλης, που όχι μόνον έχει ευρύτερες βαλκανικές ρίζες (γεννήθηκε στον Πύργο της Βουλγαρίας και σπούδασε στη Φιλιππούπολη), αλλά κι έζησε κι έγραψε σαν πραγματικός διεθνιστής. «Μειονέκτημά» του, βέβαια, ο καθαρός και βροντερός αριστερός ποιητικός λόγος του και το «βραβείο Λένιν» που πήρε.

Υστερα απ' την εξορία του στον Αϊ - Στράτη, είναι η δεύτερη φορά που «εξορίζεται» και μάλιστα από ανθρώπους που θέλουν να εμφανίζονται σαν «αριστεροί» και «προοδευτικοί». Πώς, όμως, μπορεί να απουσιάζει απ' την Ανθολογία αυτός που έγραψε την «Μπαλάντα του κυρ-Μέντιου», την παρωδία του «Αν» του Κίπλιγκ, τους «Μοιραίους», τον «Οδηγητή», τόσο αγαπητό στα παιδιά της ΚΝΕ κλπ. κλπ.;

Να υποθέσουμε ότι για παρόμοιους λόγους απουσιάζει απ' την Ανθολογία κι ο μεγάλος Τούρκος ποιητής Ναζίμ Χικμέτ κι ότι εξαιτίας του αποκλείστηκε με διάφορα προσχήματα κι όλη η τουρκική ποίηση; Γιατί, με ποιους άλλους 12 Τούρκους ποιητές θα μπορούσαν ν' αποκλείσουν τον Ν. Χικμέτ;

Φαίνεται ότι ούτε ο Κ. Βάρναλης, ούτε ο Ν. Χικμέτ «χωρούν» στη «νέα Ευρωπαϊκή Βαλκανική γειτονιά». Το βέβαιο είναι ότι Βαλκανική Ποιητική Ανθολογία χωρίς Κ. Βάρναλη και Ν. Χικμέτ είναι «σκορδαλιά χωρίς σκόρδο»...

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

σ. Νίκο Παξιμαδά, επίτιμο δήμαρχο Πετρούπολης. Πήραμε την επιστολή σας, ευχαριστούμε.

Κλαίρη Αγγελίδου, πρώην υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρο. Πήραμε το γράμμα με τις απόψεις σας σχετικά με το βιβλίο της Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού.

σ. Παύλο Μαυρομάτη, Καβάλα. Πήραμε τις δύο επιστολές σας με τις παρατηρήσεις σχετικά με δημοσιεύματα του «Ρ». Ενημερώθηκαν οι αρμόδιοι συντάκτες. Ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας σχετικά.

Κωσταντινόπουλο Γιώργο, εκπαιδευτικό. Πήραμε το γράμμα σας με τις επεξεργασίες για τους «ενδιάμεσους σταθμούς».

Αντωνιάδη Νίκο, Βέλγιο. Πήραμε την επιστολή σας, ευχαριστούμε.

Παπα-Ηλία Υφαντή, Αγρίνιο. Πήραμε την επιστολή σας σχετικά με τις αυξήσεις στους δικαστές και βουλευτές.

Γ. Παπαμιχάλη, χρονογράφο - πεζογράφο. Πήραμε το σημείωμά σας, επιστολή διαμαρτυρίας προς τη «Μηχανή του Χρόνου».

σ. Σπύρο Καλογηράτο, αντιστασιακό. Πήραμε την επιστολή -σημείωμά σας με τίτλο: «ΕΠΟΝ και οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης» που αφορά στην προσφορά της γενιάς της ΕΑΜικής, Εθνικής Αντίστασης, μέχρι σήμερα, ως λαϊκών αγωνιστών μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ.