ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στη μάχη με αυταπάρνηση

Ψηφοδέλτια μάχης. Μιας κρίσιμης πολιτικής μάχης, κορυφαίας στη δοσμένη στιγμή, για την εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία. Κρίσιμη πολιτική μάχη από τη σκοπιά των δικών τους συμφερόντων, που κρίνεται και από τη δική τους επιλογή στην κάλπη. Μια μάχη, που μπορεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα για το λαϊκό κίνημα. Να του δώσει μεγάλη δύναμη στη διεκδίκηση ικανοποίησης όλων των σύγχρονων αναγκών της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας. Να κάνει δύσκολη τη δράση της πλουτοκρατίας και την ακόρεστη δίψα της εκμετάλλευσης και της κλοπής του πλούτου από τον ιδρώτα και το αίμα των κολασμένων της Γης. Που μπορεί το αποτέλεσμά της να γυρίσει σελίδα στην πορεία των εξελίξεων προς τα μπρος, προς την προοπτική που μπορεί να ανθρωπέψει ο άνθρωπος. Μόνο που σ' αυτό το κρίσιμο ζήτημα, ακριβώς γιατί αυτή η πολιτική μάχη απαιτεί να δυναμώσει το Κόμμα της Εργατικής Τάξης σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση της πολιτικής της πλουτοκρατίας με την εγκατάλειψη από τις λαϊκές δυνάμεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, πρέπει στην κάλπη να πέσουν τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ. Και οι κομμουνιστές, οι κνίτες, οι φίλοι και οι οπαδοί του ΚΚΕ, όλοι όσοι δρουν μαζί τους μέσα στο κίνημα πρέπει να συμβάλουν με τη δική τους δράση, ώστε η κάλπη να φέρει το προσδοκώμενο για το λαό αποτέλεσμα. Γιατί χωρίς αυτήν τη δράση, χωρίς τη μάχη της ψήφου με την πολιτική και τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, αυτό το προσδοκώμενο αποτέλεσμα δεν έρχεται από μόνο του έτσι «νέτο - σκέτο». «Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή», λέει ο ποιητής. Μπορούμε να τη δώσουμε αποτελεσματικά αυτήν τη μάχη. Και τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ είναι ένα ακόμη όπλο.

Οι υποψήφιοι στα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ είναι αγωνίστριες και αγωνιστές, που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον αγώνα για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, των αυτοαπασχολουμένων, της φτωχής αγροτιάς, των μισθωτών επιστημόνων, της προοδευτικής διανόησης, στον αγώνα για τα οξυμένα προβλήματα των νέων και των γυναικών που ανήκουν στα λαϊκά στρώματα. Δε συμβιβάζονται με τη νεοταξική ιμπεριαλιστική πολιτική και τη μοιρολατρία. Δεν προσδοκούν, όπως οι υποψήφιοι της πλουτοκρατίας και του συστήματος, προσωπικά οφέλη. Δε νοιάζονται για την προσωπική ανάδειξη και το χτύπημα στην πλάτη από το σύστημα και τους υπηρέτες του. Γι' αυτούς, είναι τιμή τους να υπηρετούν το λαό. Αυτός είναι αφέντης τους και όχι τα αφεντικά που κλέβουν τον πλούτο που παράγουν οι εργάτες. Το μοναδικό αντάλλαγμα από τη δράση τους είναι η ικανοποίηση ότι καταβάλλουν συνεχείς προσπάθειες να ανεβάσουν την προσφορά τους, χωρίς να λυπούνται κόπους και θυσίες. Είναι η ανιδιοτελής προσφορά στην υπηρεσία του λαού.

Η ενίσχυση της δύναμης του ΚΚΕ θα γίνεται μοχλός ανάπτυξης της δυναμικής στους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες, σ' όλα τα μέτωπα πάλης, σε κάθε μετερίζι, για να ανοίγει ο δρόμος για καλύτερες μέρες. Και γι' αυτό ακριβώς πρέπει να δώσουμε αυτήν τη μάχη με αυταπάρνηση. Μέχρι τις 16 Σεπτέμβρη, πρέπει να δουλέψουμε άνθρωπο τον άνθρωπο παντού. Απέναντι στις σειρήνες των άλλων κομμάτων, οι άνθρωποι του μόχθου έχουν κάθε συμφέρον να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ. Να συνειδητοποιήσουν και να κάνουν πράξη το γεγονός ότι η μόνη χρήσιμη ψήφος είναι η κόκκινη.

Επεσε στενοχώρια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Επεφτε κλάμα από τους πρωτοκλασάτους πολιτικούς σχολιαστές των καναλιών με την ανάγνωση των στοιχείων των προχτεσινών δημοσκοπήσεων. Τα «λαμπερά ονόματα» της τηλεόρασης που πασχίζουν να διαμορφώνουν την «κοινή γνώμη» κατά τα συμφέροντα των επιχειρηματιών και του πολιτικού τους συστήματος. Στη διαπίστωση λοιπόν με βάση τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων ότι ποτέ από τη μεταπολίτευση ως τώρα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μαζί δε συγκέντρωναν τόσο χαμηλά ποσοστά στην προτίμηση των λαϊκών στρωμάτων και ποτέ τα τελευταία χρόνια μετά το 1990, το ΚΚΕ δεν εμφανιζόταν τόσο σταθερό σε άνοδο και ποσοστό σε όλες τις δημοσκοπήσεις, έπεσε στενοχώρια. Τό 'ριξαν λοιπόν στην κινδυνολογία, περί αστάθειας λειτουργίας του δικομματικού συστήματος και προπάντων ότι αυτή η καταγεγραμμένη προτίμηση δημιουργεί αδύναμες κυβερνήσεις και προβλήματα διακυβέρνησης. Αλήθεια, για ποιον; Μα για τη δημοκρατία της εκμετάλλευσης, για το αστικό πολιτικό σύστημα και την ανάγκη αυτό να λειτουργεί με ισχυρή κυβέρνηση και ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση, από τα κόμματα της πλουτοκρατίας για να προωθούν ανενόχλητοι τις αντιλαϊκές επιλογές. Το κλάμα και η στενοχώρια λοιπόν έπεφτε γιατί όσο και αν τα στοιχεία είναι αποτέλεσμα δημοσκόπησης, πού ξέρεις, κάλπη είναι αυτή. Μπορεί ο λαός να βγάλει αδύνατη κυβέρνηση, αδύνατη αξιωματική αντιπολίτευση και ισχυρό ΚΚΕ. Δηλαδή σοβαρά εμπόδια στην πλουτοκρατία να εφαρμόζει την αντιλαϊκή της πολιτική. Ξέρουν αυτοί. Αυτό φοβούνται. Γι' αυτό κινδυνολογούν. Μόνο που αυτή η κινδυνολογία δεν αφορά τα λαϊκά συμφέροντα αλλά τα συμφέροντα των αφεντικών, των πλουτοκρατών. Για να ξεζουμίζουν ανενόχλητοι τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Γι' αυτό στις εκλογές ο λαός να κοντύνει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και το σύνολο του δικομματισμού και να δώσει τη δύναμή του στο ΚΚΕ. Ανίσχυρος δικομματισμός σημαίνει δυνατός λαός.

Το Ασφαλιστικό

Στις προηγούμενες εκλογές, όταν δημιουργήθηκε ζήτημα με το Ασφαλιστικό, ο Κ. Καραμανλής για να καθησυχάσει τους ψηφοφόρους - και για να υφαρπάσει την ψήφο τους - είχε κωδικοποιήσει την απάντηση της ΝΔ στις εξής κουβέντες: «Δε θα αυξήσουμε τα όρια συνταξιοδότησης, δε θα μειώσουμε τις συντάξεις, δε θα αυξήσουμε τις εισφορές». Δεκάξι λέξεις, που μ' έναν τρόπο μπορεί, πράγματι, να αποτελούσαν απάντηση, αν και αργότερα η κυβέρνησή του χειρίστηκε αυτές τις δεσμεύσεις κατά το δοκούν.

Χτες, επαναφέροντας το θέμα του Ασφαλιστικού, για να παρουσιάσει τις νέες δεσμεύσεις της ΝΔ χρειάστηκε ομιλία 600 λέξεων και αναφορά στα 11 σημεία, που ο «Ρ» αναλύει σε επόμενες σελίδες του. Αυτή τη φορά δε δεσμεύεται ούτε ότι δε θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας, ούτε ότι δε θα μειωθούν οι συντάξεις, ούτε ότι δε θα αυξηθούν οι εισφορές των εργαζομένων.

Γιατί δεν το έκανε; Μα επειδή και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο των «μεταρρυθμίσεων» που σχεδιάζουν, θεωρούν ένα το κρατούμενο και την αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των συντάξεων και την αύξηση των εισφορών. Η πρωτοτυπία δεν είναι δική τους. Αυτό αξιώνουν οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας στις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ, το ίδιο πασχίζουν να γίνει και εδώ.

«Κερασάκι» σ' αυτή την υπόθεση η περιβόητη «εθνική σύνταξη», που μονότονα τάζει το δίδυμο Καραμανλή - Παπανδρέου, λες και οι εργαζόμενοι θα πρέπει να πανηγυρίζουν, αν μετά από δεκαετίες εργασίας το τίμημα θα είναι μια σύνταξη της τάξης των 400 και 500 ευρώ...

Είναι κι αυτός ένας λόγος, ώστε να τους μαυρίσουμε και τους δύο. Είναι ακόμα ένας λόγος για να υπερψηφιστεί το ΚΚΕ.

Προσδοκίες...

Την ήττα της κυβέρνησης και τη μείωση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ ζήτησε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ, Δ. Παπαδημούλης, από τη χτεσινή πρωινή ενημερωτική εκπομπή της ΝΕΤ. Γιατί; Διότι έτσι δε θα υπάρχει αυτοδυναμία, θα γίνουν κυβερνήσεις συνεργασίας, το πολιτικό σκηνικό θα αναδιαταχθεί και θα γίνουν αλλαγές στα κόμματα! Και για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για το τι πραγματικά προσδοκά ο ΣΥΝ, ο εκπρόσωπός του πρόσθεσε το αποκαλυπτικότατο: «Εμείς με το σημερινό ΠΑΣΟΚ δε συνεργαζόμαστε»!

Οπερ σημαίνει ότι ο ΣΥΝ ελπίζει σε ένα «άλλο» ΠΑΣΟΚ που θα τον «χωράει». Σημαίνει επίσης πως ο ΣΥΝ «οραματίζεται» κυβερνήσεις συνεργασίας όπως στην Ιταλία, στη Γαλλία και - γιατί όχι - στη Γερμανία. Το γεγονός πως όλες αυτές οι κυβερνήσεις σχηματίζονται για να διαχειριστούν τον καπιταλισμό με όσο το δυνατόν μικρότερο πολιτικό κόστος είναι «ψιλά» γράμματα για τον ΣΥΝ. Το γεγονός ότι τα πολιτικά κόμματα δεν ετεροκαθορίζονται από τα εκλογικά ποσοστά αλλά από την ιδεολογία που εκφράζουν και την πολιτική τους θέση, είναι επίσης «ψιλά» γράμματα. Δηλαδή, ο ΣΥΝ πλασάρει την επικίνδυνη, για το λαϊκό κίνημα, θέση, ότι ο δικομματισμός «μπορεί να αλλάξει».

Πρόκειται για «καραμπινάτο» οπορτουνισμό που στοχεύει στην παγίδευση της λαϊκής ψήφου. Πάντως, στο δελτίο Τύπου του ΣΥΝ, όλες οι παραπάνω «αναλύσεις» και «προσδοκίες» του στελέχους του... εξαφανίστηκαν!