ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 21 Οχτώβρη 2007
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΠΟΛΩΝΙΑ
Ιδια γεύση στις εκλογές

Από πρόσφατη λαϊκή κινητοποίηση ενάντια στην αμερικανική «αντιπυραυλική ασπίδα»

Associated Press

Από πρόσφατη λαϊκή κινητοποίηση ενάντια στην αμερικανική «αντιπυραυλική ασπίδα»
Εκλογές διεξάγονται σήμερα στην Πολωνία για την ανάδειξη των 460 μελών της Κάτω Βουλής και των 100 μελών της Γερουσίας, σε μια χώρα που μαστίζεται από τον αντικομμουνισμό, το «κυνήγι των μαγισσών», από τις συνέπειες της καπιταλιστικής παλινόρθωσης και φυσικά την επιβολή των αμερικανικών σχεδίων εγκατάστασης της λεγόμενης «αντιπυραυλικής ασπίδας» στη χώρα.

Σήμερα τη «μάχη» για τη νίκη των εκλογών δίνουν τα δύο βασικά κόμματα - το κυβερνητικό δεξιό κόμμα «Νόμος και Δικαιοσύνη» (PiS) του πρωθυπουργού Γιαροσλάβ Καζίνσκι και το νεοφιλελεύθερο κόμμα «Πλατφόρμα των Πολιτών» (PO), το οποίο ασκεί κριτική στο κυβερνητικό κόμμα για τον αυταρχισμό του και του καταλογίζει ότι θέτει απειλή στην κοινωνία με αντιδημοκρατικές ενέργειες. Το συγκεκριμένο κόμμα είναι υποστηρικτής των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, προωθεί τη φοροαπαλλαγή των επιχειρήσεων, επιδιώκει τη μείωση των κοινωνικών δαπανών.

Το τρίτο κόμμα που εμφανίζεται στην προεκλογική καμπάνια αφορά ένα συνασπισμό σοσιαλδημοκρατών και φιλελευθέρων, το Κόμμα της «Αριστεράς και των Δημοκρατών» του πρώην Προέδρου Αλεξάντρ Κβασνιέφσκι, που επί της προεδρίας του επέτρεψε την αποστολή Πολωνών στρατιωτών στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Με ένα φιλελεύθερο πρόγραμμα και με την προώθηση των συμφερόντων των καπιταλιστών, προβάλλει τον εαυτό του ως «προοδευτικό και αριστερό».

Υπάρχουν επίσης άλλα τρία κόμματα που φαίνεται πως θα ξεπεράσουν το 5% στις εκλογές και θα καταφέρουν να εισέλθουν στο Κοινοβούλιο. Το «Λαϊκό Πολωνικό Κόμμα» (PSL) που αντιπροσωπεύει ουσιαστικά τους εύρωστους οικονομικά αγρότες, το κόμμα «Αυτοάμυνας» που συμμετείχε μέχρι πριν λίγο καιρό στον κυβερνητικό συνασπισμό και είναι συνήθης η αλλαγή της πολιτικής από τα δεξιά προς τα αριστερά και αντίστροφα. Σημειώνεται επίσης, ότι στα ψηφοδέλτια του κόμματος αυτού συμμετέχει και ο πρώην πρωθυπουργός Λέζεκ Μίλερ που είναι υπεύθυνος στην εμπλοκή της Πολωνίας στον πόλεμο στο Ιράκ και την εφαρμοζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Και υπάρχει ο «Σύνδεσμος των Πολωνικών Οικογενειών» (LPR) που θεωρείται ακροδεξιό κόμμα που συνδυάζει τον εθνικισμό, τον ευρωσκεπτικισμό με ακροφιλελεύθερες πολιτικές.

Οπως μας δήλωσε η Μπεάτα Καρόν, υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος Πολωνίας, «όλα αυτά τα κόμματα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό - αποτελούν καπιταλιστικά κόμματα και προωθούν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική». Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, τόσο η «Αυτοάμυνα», ο «Σύνδεσμος των Πολωνικών Οικογενειών» και το «Λαϊκό Πολωνικό Κόμμα» μόνο στα λόγια τάσσονται κατά των πολέμων και των αμερικανικών βάσεων, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι τα δύο πρώτα κόμματα συμμετείχαν στον κυβερνητικό συνασπισμό που προωθεί αυτήν την πολιτική.

Το μόνο κόμμα που συμμετέχει σ' αυτές τις εκλογές και διαφέρει από τα άλλα κόμματα είναι το «Πολωνικό Εργατικό Κόμμα» (PPP), σύμφωνα με την Μπεάτα Καρόν. «Αποτελεί το μόνο πραγματικά αντι-φιλελεύθερο και αριστερό κόμμα που συμμετέχει στις εκλογές», πρόσθεσε ενώ υπογράμμισε ότι στηρίζεται κυρίως από την ένωση των ανθρακωρύχων «August 80». Μέχρι τώρα λάμβανε το 1% περίπου των ψήφων, όμως σ' αυτές τις εκλογές πιστεύει πως θα έχει την ευκαιρία να προωθηθεί και να λάβει περίπου το 3%, χωρίς ωστόσο αυτό να είναι αρκετό για να εισέλθει στο Κοινοβούλιο, «εξαιτίας του αποκλεισμού του από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και την έλλειψη χρημάτων και εμπειρίας», πρόσθεσε η υπεύθυνη Διεθνών Σχέσεων του ΚΚ Πολωνίας.

Κομμουνιστικό Κόμμα Πολωνίας

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Πολωνίας είναι ένα ιδιαίτερα μικρό κόμμα και δεν έχει καταφέρει να συμπληρώσει ψηφοδέλτια σε όλες τις περιοχές της χώρας ώστε να πάρει μέρος στις εκλογές. Για το λόγο αυτό, αποφάσισε να συμμετάσχει με 6 υποψηφίους του στα ψηφοδέλτια του «Πολωνικού Εργατικού Κόμματος», όπως εξάλλου είχε πράξει και σε προηγούμενες εκλογές. Οπως μας πληροφόρησε η Μπεάτα Καρόν, το ΚΚ Πολωνίας συνεργάζεται με το «Πολωνικό Εργατικό Κόμμα» και σε άλλα επίπεδα, όπως για κοινωνικά, οικονομικά και διεθνή ζητήματα, με χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της αντίδρασης στον πόλεμο στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και τη λεγόμενη «αντιπυραυλική ασπίδα» των ΗΠΑ. «Γνωρίζοντας ότι οι υποψήφιοι του ΚΚ Πολωνίας δε θα καταφέρουν να εκλεγούν ως βουλευτές, επιδίωξή μας είναι σ' αυτήν την εκλογική περίοδο να μεταφέρουμε τις θέσεις και τις απόψεις του κόμματος στο λαό», υπογράμμισε.

Επισημαίνοντας ότι το πολιτικό σκηνικό δεν αναμένεται να αλλάξει μετά τις εκλογές, η εκπρόσωπος του ΚΚ Πολωνίας τόνισε ότι «ακόμα και αν αλλάξει η κυβέρνηση δε θα υπάρξει μια σημαντική αλλαγή της πολιτικής που ακολουθείται». Σε περίπτωση που προκύψουν κυβερνητικοί συνασπισμοί θεωρεί πως μπορεί κάτι τέτοιο να επιτευχθεί ανάμεσα στο κόμμα «του Νόμου και της Δικαιοσύνης» με την «Πλατφόρμα των Πολιτών», ή της «Πλατφόρμας των Πολιτών» με το «Κόμμα της Αριστεράς και των Δημοκρατών», ωστόσο, αναμένεται να συνεχίσουν την ίδια αντιλαϊκή νεοφιλελεύθερη και δεξιά πολιτική.


Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ


Για την ΠΓΔΜ

Πέρασαν δεκαπέντε χρόνια από τότε που σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, πλην Λακεδαιμονίων, κραύγαζε σε πολεμικά συλλαλητήρια ότι «η Μακεδονία είναι μόνο ελληνική». Ο εθνικός τους οίστρος έτρεχε από τα πολιτικά τους μπατζάκια, τόσο περισσότερο, όσο χρειαζόταν να καλύψουν την αντιλαϊκή υποταγή τους στην υπαρκτή Ευρωπαϊκή Ενωση του κεφαλαίου και του μιλιταρισμού και στον ευρύτερο ευρωατλαντισμό. Γι' άλλους ήταν η ανάγκη μιας παρατημένης εθνικοφροσύνης. Γι' άλλους ήταν η ξεχασμένη βενιζελική αξιοπρέπεια. Για τους κολαούζους ήταν η αγωνία τους να είναι «ιν» στα διαδραματιζόμενα της επίσημης πολιτικής κονίστρας έστω και σαν... γλάστρα.

Χρειάστηκαν δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια οι του κογκλάβιου των πολιτικών μπούφων να καταλάβουν την απλή αλήθεια των Λακεδαιμονίων, ότι το όλο ζήτημα της ονοματολογίας των Σκοπίων ήταν αυστηρά γεωγραφικό και μηδέποτε εθνολογικό. Ερχεται σήμερα, ετεροχρονισμένα, μετά από πλείστες παλινδρομήσεις και αναγνωρίσεις της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» από ισχυρούς ιμπεριαλιστικούς παράγοντες, η κυβέρνηση να ομολογήσει έμμεσα εκείνο που άμεσα δηλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: Την αναζήτηση σύνθετης ονομασίας. Μόνο που η ετεροχρονισμένη αναζήτηση στις παρούσες συνθήκες συνιστά μια επιπλέον πολιτική φάπα. Η ονοματολογία της ΠΓΔΜ - FYROM του 1992 ήταν απότοκος της διάλυσης της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας που είχε ήδη αρχίσει. Τα χειρότερα ήρθαν το 1999 όταν η ενιαία Γιουγκοσλαβία χτυπήθηκε στην καρδιά της, στη Σερβία, από την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ. Τότε αναδείχτηκε το υποβόσκον προηγούμενο πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου.

Αυτό το πρόβλημα στις μέρες μας αποτελεί την άκρη του νήματος κάθε ενέργειας στα Βαλκάνια. Η προσπάθεια μετατροπής του και θεσμικά σε κράτος προτεκτοράτο του ευρω-αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, επεκτείνεται στο πρόβλημα της FYROM και καθιστά πλέον την ονοματολογία σε παιχνίδι με χάντρες για ιθαγενείς. Η μετατροπή του Κοσσυφοπεδίου σε ιμπεριαλιστικό προτεκτοράτο έχει ως κινούμενο το αλβανικό στοιχείο που απολαμβάνει συγκυριακά την υποστήριξη και προστασία των ΗΠΑ. Το αλβανικό στοιχείο διαχέεται προκλητικά όχι μόνο στην ουσιαστική κατάληψη του σερβικού τυπικά Κοσσυφοπεδίου, αλλά και στην αδύναμη μικρή FYROM. Λαμβάνεται υπόψη ότι το αλβανικό στοιχείο κινείται κατά βάση υπό την αιγίδα των ΗΠΑ, γίνεται κατανοητό ότι οι Γιάνκηδες βάζουν χέρι στην περιοχή με προτεκτορατική βούλα.

Το ζητούμενο γι' αυτούς είναι αυτή η εσαεί διάχυση με τα πορώδη σύνορα προς τα πού θα κυλήσει, δηλαδή ποιους θα πάρει η μπάλα και με ποια μορφή. Για την ώρα βλέπουμε τη Σερβία χάρη των Αλβανών. Βλέπουμε και την αναγνώριση της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» χάρην της FYROM. Τι θα δούμε ακόμη; Η ηγεσία της FYROM δείχνει παραδομένη στην προστασία των ΗΠΑ. Το ίδιο κι η αλβανική ηγεσία. Ταυτόχρονα, βρίσκονται σε αντιδικία μεταξύ τους. Πότε και πώς θα σπάσει η συγκυρία; Πότε και προς τα πού θα γείρει η παλάντζα; Οι ερωτήσεις αυτές αφορούν και την Ελλάδα της καπιταλιστικής «διείσδυσης».

Ηδη λέγεται ότι εκπρόσωπος ελληνικού επιχειρηματικού ομίλου με επενδύσεις στη FYROM παραπονείται στην ελληνική κυβέρνηση για την «αδιάλλακτη» στάση τους έναντι των Σκοπίων. Η ελληνική αστική τάξη των επιδοτήσεων και των θαλασσοδανείων δείχνει να προστατεύει τη χρυσοβροχή της «διείσδυσης» των κεφαλαίων της στα Βαλκάνια. Σήμερα επιζητά ήπιο συμβιβαστικό κλίμα από την ελληνική κυβέρνηση προς τις γειτονικές χώρες που έχει οικονομικά συμφέροντα. Αύριο, κάτω από ένα διαφοροποιημένο κλίμα πιθανής αμφισβήτησής της στα γειτονικά κράτη που εκμεταλλεύεται, μήπως ζητήσει το εντελώς αντίθετο; Μήπως θελήσει να μετατρέψει την Ελλάδα σε κρίκο μιας πολεμικής αλυσίδας στα Βαλκάνια που θα εξωθήσει η αμερικανική επικυριαρχία; Με βάση αυτό τον υπαρκτό προβληματισμό πόσο μπορεί ο ελληνικός λαός να εμπιστεύεται την εξουσία της αστικής τάξης και πόσο τους κάθε λογικής πολιτικούς «διεισδυτές» στα Βαλκάνια; Πόση προνομιακή αλήθεια έχει το δόγμα των πολιτικά εντεταλμένων του ευρωενωσίτικου καπιταλισμού και ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, περί της κραταιάς Ελλάδας «μόνης προνομιακής χώρας των Βαλκανίων, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ;».

Σκεπτόμενος κανείς όλα αυτά, γελά με τη μετά δεκαπενταετίας ετεροχρονισμένη ανακάλυψη των συνασπισμένων πολεμάρχων του 1992 περί του συνθέτου ονομασίας της FYROM. Κύριοι, το μόνο που σας μένει είναι να μοιραστείτε τα... βαφτίσια.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ