Πέρα από την οποιαδήποτε ισχύ μπορεί να έχουν αυτά που λέει η εταιρεία ή ο αντίλογός τους, δύσκολα μπορεί κάποιος να τα εξαιρέσει από το γενικότερο πλαίσιο της θολούρας για τις συνθήκες του ναυαγίου, που επικράτησε από την πρώτη στιγμή, εσκεμμένα και με ευθύνη κυβέρνησης - πλοιοκτήτριας εταιρείας. Ασε που τα σύγχρονα πλοία έχουν όργανα που μπορούν να εντοπίσουν, άρα και να αποφύγουν τους βράχους. Οπως και να έχει, ανεξάρτητα με το πού βρίσκεται ο... βράχος, επιβεβαιώνεται ακόμα μια φορά αυτό που τα ταξικά συνδικάτα ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ υπογράμμιζαν: ότι στο πλοίο έπρεπε να βρίσκεται πλοηγός (πιλότος). Αλλά βέβαια αυτό κοστίζει κι ό,τι κοστίζει «κόβει» απ' τα κέρδη που τσεπώνουν οι εφοπλιστές σε βάρος της ασφάλειας και της ζωής όσων κουβαλάνε τα καράβια τους στις θάλασσες.
Μια πραγματικά μεστή σε συμπεράσματα εμπειρία έρχεται από τις αρχαιρεσίες στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, που έγιναν προχτές. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι οι ταξικές δυνάμεις «πάτησαν πόδι» στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, εκλέγοντας ένα μέλος στη διοίκηση μετά από αρκετά χρόνια. Ούτε οι «μαγεριές» στις οποίες κατέφυγε η ΠΑΣΚΕ, προκειμένου να αλλοιώσει τους συσχετισμούς, με αποκορύφωμα τη συμμετοχή στις εκλογές επιπλέον αντιπροσώπου σε σχέση με τους νομιμοποιημένους, χωρίς τον οποίο η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) θα εξέλεγε και αντιπρόσωπο στη ΓΣΕΕ. Για να μη μιλήσει κανείς για την ενορχηστρωμένη επίθεση εργοδοτών - ΜΜΕ - ΠΑΣΚΕ σε αντιπροσώπους του συνεδρίου, με στόχο εκβιαστικά να συμμετέχουν στο ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚΕ. Ούτε για τη συμπόρευση των συνεταίρων τους (ΔΑΚΕ - Αυτόνομη Παρέμβαση) στον αντικομμουνισμό και την επίθεση στο ΠΑΜΕ.
Αυτό που πραγματικά αποτυπώνει τη μάχη που δόθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα, είναι το γεγονός ότι στο κάστρο του εργοδοτικού συνδικαλισμού, στο κάστρο της σοσιαλδημοκρατίας οι ταξικές δυνάμεις κερδίζουν καθημερινά έδαφος, όπως επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι η ΔΑΣ κέρδισε 4 επιπλέον αντιπροσώπους στο συνέδριο σε σχέση με την προηγούμενη δύναμή της. Κι αυτό, με φόντο τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, αποκτά ιδιαίτερη αξία: Υπάρχουν δυνατότητες για μαζικό απεγκλωβισμό των εργαζομένων. Και οι κομμουνιστές από την Κρήτη έως τον Εβρο θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για το ανέβασμα των αγωνιστικών διεργασιών, το κέρδισμα νέων συνειδήσεων.
Η υψηλή «ανταγωνιστικότητα» και ο σωρευμένος πλούτος στις ΗΠΑ είναι η μία όψη του νομίσματος. Είναι η γνωστή καραμέλα που πιπιλάνε τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις της ΕΕ και της Ελλάδας, που - προβάλλοντας την αμερικανική πολιτική σαν πρότυπο - καλούν τους εργαζόμενους να κάνουν θυσίες, ώστε η Ευρώπη να προσεγγίσει ή και να ξεπεράσει τις ΗΠΑ σε ανταγωνιστικότητα και σε πλούτο.
Οι εν λόγω κύριοι αποφεύγουν σαν ο διάβολος το λιβάνι να αναφερθούν στη δεύτερη όψη της «ανταγωνιστικότητας» και του σωρευμένου πλούτου στις ΗΠΑ. Αυτή η δεύτερη όψη, αποτυπώνεται στην παρακάτω είδηση, που έκανε το γύρο του κόσμου και μας πληροφορεί πως «ο αριθμός των κατοικιών στις ΗΠΑ που απειλήθηκαν με κατάσχεση κατά το τρίτο τρίμηνο του 2007, ήταν υπερδιπλάσιος συγκριτικά με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2006»!
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνα της εταιρείας RealtyTrac, στο τρίμηνο Ιούλη - Σεπτέμβρη βρέθηκαν στις ΗΠΑ σε κάποιου είδους διαδικασία κατάσχεσης συνολικά 446.726 κατοικίες, έναντι 223.251 κατοικιών το αντίστοιχο περσινό τρίμηνο. Δηλαδή, μέσα στο τελευταίο δωδεκάμηνο, στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου, αυξήθηκε κατά 100,1% ο αριθμός των αμερικανικών νοικοκυριών, που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο να χάσουν το σπίτι τους και να μείνουν άστεγοι στους δρόμους, επειδή δεν μπορούσαν να ξοφλήσουν τα δανεικά στις τράπεζες ή άλλα χρέη.
Αυτό το μέλλον επιφυλάσσουν οι κυβερνώντες και στους Ελληνες, οι οποίοι παροτρύνουν τα λαϊκά νοικοκυριά να αντισταθμίσουν τις απώλειες - που προκαλούν οι αντιλαϊκές πολιτικές ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» - με δανεικά από τις τράπεζες, προβάλλοντας το επιχείρημα πως τα απλήρωτα δάνεια των νοικοκυριών στην Ελλάδα σαν ποσοστό του ΑΕΠ, είναι πολύ χαμηλότερα σε σχέση με την ΕΕ ή τις ΗΠΑ...