Σαρωτικές είναι οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι οποίες θίγουν σχεδόν το σύνολο των ασφαλισμένων. Στην ίδια την Εισηγητική Εκθεση η κυβέρνηση ομολογεί ότι τα μέτρα «στοχεύουν στην προσέγγιση των "γενικών ορίων" ηλικίας για τους "παλαιούς" ασφαλισμένους (στα 65 έτη για άνδρες και στα 60 για τις γυναίκες) και στα 65 έτη για όλους τους "νέους" ασφαλισμένους».
Στο στόχαστρο μπαίνουν:
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στο δικαίωμα συνταξιοδότησης λόγω 35ετίας για τους μέχρι 31/12/1992 ασφαλισμένους επέρχονται οι εξής ανατροπές:
Με τις νέες ρυθμίσεις δίνεται άλλο ένα ισχυρό χτύπημα στην εργαζόμενη μητέρα. Πέραν των άλλων αλλαγών στις εργαζόμενες, αυξάνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τις μητέρες με ανήλικο παιδί ασφαλισμένες στο ΙΚΑ, καταργείται σταδιακά το μειωμένο όριο ηλικίας στο 50ό έτος. Για τις ασφαλισμένες με ανήλικο σε Ταμεία Αυτοαπασχολούμενων, ειδικά Ταμεία και σε Ταμεία Τύπου αυξάνεται το όριο ηλικίας από το 50ό στο 55ο έτος. Για τις μετά το 1993 ασφαλισμένες μητέρες οι οποίες έχουν 3-5 παιδιά το κατώτερο όριο και σε αυτές καθορίζεται στο 55ο έτος.
Αναλυτικά, για τις μητέρες με ανήλικα, επέρχονται οι εξής ανατροπές:
Μετά απ' όλον αυτόν τον καταιγισμό αντιασφαλιστικών διατάξεων σε βάρος των μητέρων με ανήλικα παιδιά, οι δήθεν προβλέψεις για την «προστασία της εργαζόμενης μητέρας», η αύξηση κατά 6 μήνες της άδειας μητρότητας και η αύξηση κατά ένα έτος του πλασματικού χρόνου είναι μόνο πρόκληση και κοροϊδία. Τα ψίχουλα αυτά, είναι ψίχουλα ντροπής και εξευτελισμού γι' αυτούς που τα προβάλλουν.
Η κυβέρνηση βάζει νυστέρι και στο ύψος των συντάξεων. Σειρά αυτή τη φορά έχουν όλες οι επικουρικές συντάξεις οι οποίες μειώνονται δραστικά. Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου:
Μειώσεις επιβάλλονται και στις κύριες συντάξεις, αφού με το νέο νόμο η «ποινή» για κάθε έτος πρόωρης αποχώρησης από την εργασία, αφού έχει θεμελιωθεί δικαίωμα και υπάρχουν οι ηλικιακές προϋποθέσεις, αυξάνεται από το 4,5% στο 6% για κάθε έτος επί του ποσού της σύνταξης. Ετσι στην πενταετία η μείωση στις πρόωρες συντάξεις θα ανέρχεται στο 30% για όσους τελικά κάνουν χρήση αυτής της διάταξης. Βέβαια, αυτή η εξέλιξη είναι σίγουρο ότι θα αποτρέψει τη συντριπτική πλειοψηφία από κάθε σκέψη για πρόωρη συνταξιοδότηση.
Ομως στις περιπτώσεις όπου ο εργαζόμενος υποχρεώνεται για διάφορους λόγους, οικογενειακή κατάσταση ή κατάσταση υγείας, να εγκαταλείψει την εργασία του, η μείωση θα είναι ανυπόφορη. Το ίδιο ανυπόφορη θα είναι και για εργαζόμενους που λίγα χρόνια πριν τη συνταξιοδότηση χάνουν την εργασία τους και με τον τρόπο αυτό τους επιβάλλεται διπλή τιμωρία. Και απώλεια της εργασίας και χαμηλότερη σύνταξη εξαιτίας αυτού του λόγου.
Μάλιστα, η ποινή για κάθε «πρόωρη» αποχώρηση, που φτάνει στο 30% της σύνταξης, αρχίζει από την 1/1/2009. Η διάταξη αυτή επί της ουσίας ακυρώνει και το δικαίωμα των μητέρων με ανήλικο παιδί να φύγουν χωρίς επιπτώσεις με μειωμένη σύνταξη πριν το 2013, αφού για κάθε χρόνο «πρόωρης» συνταξιοδότησης θα επιβαρύνονται με μείωση 6% στη σύνταξή τους.
Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος
«Ούτε ώρα χαμένη. Οι εργαζόμενοι με κάθε τρόπο πρέπει να αντιδράσουν, να ξεσηκωθούν. Επιβεβαιώνεται ότι μέσω του νομοσχεδίου η κυβέρνηση βαθαίνει την αντιλαϊκή της επίθεση, δίνει συνέχεια στους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (Σιούφα - Ρέππα).
Με το νομοσχέδιο ωφελείται η πλουτοκρατία και όχι οι πολλοί, όπως ψευδώς ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο υπονομεύει παραπέρα το μέλλον της νεολαίας, ξεζουμίζει τους εργαζόμενους μέχρι τα βαθιά γεράματα. Μέσω και του νέου νομοσχεδίου συνεχίζεται η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με πολλούς τρόπους.
Στο όνομα της προστασίας της μητρότητας, αυξάνονται τα όρια ηλικίας για τις μητέρες με ανήλικα παιδιά, καταργείται το δικαίωμα στην πρόωρη - μειωμένη σύνταξη στα 50 χρόνια.
Προχωρά η ενοποίηση των Ταμείων, η οποία γίνεται με προς τα κάτω εξίσωση δικαιωμάτων. Μειώνονται δραστικά οι επικουρικές συντάξεις. Ταυτόχρονα, νέες ευθύνες επιρρίπτονται και νέα χαράτσια για τους εργαζόμενους θεσπίζονται μέσω του Ταμείου αλληλεγγύης, όταν οι καταχραστές των χρημάτων των Ταμείων και των εργαζομένων είναι οι επιχειρηματίες και το αστικό κράτος.
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους σε ένταση των αγώνων. Τους καλεί σε κοινή δράση για να διεκδικήσουμε:
-- Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους.
-- Αποκλειστικά Δημόσια - Δωρεάν Υγεία, Πρόνοια. Κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων για τον κλάδο Υγείας.
-- Πλήρη - σταθερή εργασία.
-- Αύξηση της χρηματοδότησης των Ταμείων από το κράτος και την εργοδοσία. Επιστροφή των κλεμμένων, καταβολή του συνόλου του ποσού που οφείλουν.
-- Σύνταξη στο 80% του τελευταίου μισθού. Κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ, κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ για μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους. Διπλασιασμό της σύνταξης του ΟΓΑ.
-- Σύνταξη στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες, για τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους. Πέντε χρόνια λιγότερο για τα Βαρέα - Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ). Διεύρυνση των ΒΑΕ. Ουσιαστικά μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας. Προστασία της Μητρότητας.
-- Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 μέρες εργασίας.
-- Συνταξιοδότηση ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ή 9.000 μέρες εργασίας.
-- Νομιμοποίηση των μεταναστών, ισοτιμία δικαιωμάτων, δικαίωμα μεταφοράς ασφαλιστικών δικαιωμάτων στη χώρα προέλευσης.
Επιβάλλεται η προώθηση της λαϊκής συμμαχίας εργατών - αυτοαπασχολούμενων - μικρομεσαίων αγροτών, για την απόκρουση και την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής».
«Τώρα όλοι στο δρόμο του αγώνα μαζί με το ΠΑΜΕ που συγκρούεται σταθερά, τόσα χρόνια, με την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, απαιτεί την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων και διεκδικεί αιτήματα που απαντούν στις ανάγκες των εργαζομένων» σημειώνει το ΠΑΜΕ και η ανακοίνωση συνεχίζει: «Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, όχι μόνο στηρίζει τον αντεργατικό νόμο Ρέππα, που αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης, μειώνει τις συντάξεις και ιδιωτικοποιεί το ασφαλιστικό σύστημα, αλλά και με τις μορφές δράσης που χρησιμοποιεί διευκολύνει την κυβερνητική επίθεση».
Καταγράφοντας τις αντιδραστικές διατάξεις του νομοσχεδίου, το ΠΑΜΕ καλεί σε επιφυλακή για να μην περάσει ο εκβιασμός περί χρεοκοπίας των Ταμείων, να πληρώσουν βαρύ πολιτικό τίμημα οι δυνάμεις που χρησιμοποιούν αυτόν τον ισχυρισμό για να επιβάλουν τα αντιασφαλιστικά μέτρα, ενώ ευθύνονται για τα ελλείμματα των Ταμείων. «Οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμία ευθύνη. Να πληρώσουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, το κράτος και οι κυβερνήσεις» σημειώνεται.
Το αντιασφαλιστικό μένος της κυβέρνησης δεν αφήνει απέξω ούτε τους υποαπασχολούμενους. Στο στόχαστρο μπαίνουν οι νέες γενιές, οι γυναίκες, αλλά και τεράστιοι κλάδοι στους οποίους είναι καθεστώς η υποαπασχόληση, η μερική απασχόληση κάτω του τετράωρου, η περιστασιακή εργασία. Σε όλους αυτούς, η κυβέρνηση αρνείται και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθώς:
Η ανατροπή αυτή αρχίζει να εφαρμόζεται από την 1/1/2009 και είναι σίγουρο ότι θα έχει σαν αποτέλεσμα να αφήσει χωρίς ιατροφαρμακευτική κάλυψη εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους στο ΙΚΑ και τις οικογένειές τους.
Στις ανατροπές αυτές έρχεται να προστεθεί και η απόφαση της κυβέρνησης να φορτώσει τα μελλοντικά οικονομικά βάρη στους ίδιους τους εργαζόμενους, αντί να πληρώσουν αυτοί που λεηλάτησαν τα Ταμεία. Η παρακράτηση του 10% των λεγόμενων «κοινωνικών πόρων» είναι το πρώτο μέτρο, από το οποίο θα προέλθει το κεφάλαιο για το νέο Ταμείο Αλληλεγγύης (!) των γενεών, που δήθεν θα χρηματοδοτήσει το σύστημα μετά το 2019. Τα άλλα μέτρα είναι η παρακράτηση του 4% από το ΦΠΑ και του 10% από την ιδιωτικοποίηση των πρώην ΔΕΚΟ, που θα αξιοποιηθούν για να κλείσουν τις τρύπες που άνοιξε η λεηλασία των αποθεματικών, το τζογάρισμα, αλλά και οι χαριστικές ρυθμίσεις προς τους μπαταχτζήδες εργοδότες. Οσο για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής, επί της ουσίας δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικό μέτρο.