Τα δεκάδες «λουκέτα» στα εργοστάσια του κλάδου την τελευταία μόνο 15ετία φανερώνουν πως η δίψα του καπιταλιστικού κέρδους είναι αυτή που «γεννά» τα εργοστάσια - κουφάρια. Γιατί την ίδια ώρα που κατά χιλιάδες οι εργάτες πετιούνται στις στρατιές των ανέργων, οι βιομήχανοι, οι μεγαλοεργοδότες συνεχίζουν να θησαυρίζουν. Το κεφάλαιο όμως δεν αρκείται σε όσα βγάζει. Απαιτεί νέα προνόμια, νέες φοροελαφρύνσεις, νέα κίνητρα και χρηματοδοτήσεις. Απαιτεί και επιβάλλει, μέσω των πολιτικών του εκπροσώπων, επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, μισθούς και συντάξεις πείνας, κατάργηση της σταθερής δουλειάς με πλήρη δικαιώματα.

Στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας οι εργάτες στην κλωστοϋφαντουργία και την ένδυση έχουν συγκεντρώσει μπόλικη πείρα, από την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου που υλοποιούν χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ για την απελευθέρωση των αγορών.

Νάουσα, Πιερία, Κιλκίς, Γιαννιτσά, τα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας και ιματισμού κλείνουν ή μεταναστεύουν σε χώρες με φτηνότερα εργατικά χέρια. Στην πλειοψηφία τους όσες επιχειρήσεις δε βάζουν «λουκέτο», προχωρούν σε απολύσεις. Χιλιάδες εργαζόμενοι καταδικάζονται στην ανεργία και τη φτώχεια.

Μέσα στο 2008 προβλέπεται νέα μείωση της απασχόλησης στον τομέα της ένδυσης και της κλωστοϋφαντουργίας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πλεκτικής - Ετοίμου Ενδύματος, στον τομέα της ένδυσης οι θέσεις παραγωγής, ως ποσοστό επί του συνόλου του απασχολούμενου προσωπικού, αναμένεται να υποχωρήσουν το 2008 στο 49,8% από το 56,7% που ήταν το 2007. Και αυτό διότι, εκτός των άλλων, μεγάλο τμήμα της παραγωγής γίνεται εκτός Ελλάδας. Αποκαλυπτικό είναι το στοιχείο ότι το 2007 το 70,4% της παραγωγής πραγματοποιήθηκε εκτός επιχείρησης - εκτός Ελλάδας (κυρίως σε Βουλγαρία, ΠΓΔΜ, Αλβανία, Ρουμανία, Κίνα).

Η πορεία συρρίκνωσης της κλωστοϋφαντουργίας ξεκίνησε από τη δεκαετία του '90 και συνεχίζεται με εντεινόμενους ρυθμούς.

Στη Νάουσα το 1985 έκλεισε η «ΥΦΕΝ», ακολούθησε το 1987 το κλείσιμο της επιχείρησης «Πέτρος Γεωργιάδης», το 1990 της «Πέλλα - Ολυμπος» και της «Βέτλανς Νάουσα» και πολλών ακόμη μικρών επιχειρήσεων.

Το 2004 ολοκληρώθηκε το κλείσιμο της ΤΡΙΚΟΛΑΝ του ομίλου ΚΛΩΝΑΤΕΞ του Λαναρά, που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν συνολικά 520 θέσεις εργασίας.

Το 2005 ο όμιλος ΚΛΩΝΑΤΕΞ έβαλε λουκέτο και στα εργοστάσια «Β» και «Ολυμπιακή» των «Κλωστηρίων Νάουσας» - σήμερα «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία» -, πετώντας στο δρόμο άλλους 110 εργαζόμενους, έκλεισε τη ΒΕΡΛΑΝ, από όπου απολύθηκαν 40 εργαζόμενοι.

Στη Νάουσα, μέσα σε μια 10ετία χάθηκαν 3.500 θέσεις εργασίας, κυρίως από τους κλάδους της υφαντουργίας και του έτοιμου ενδύματος, με αποτέλεσμα η ανεργία να εκτιναχτεί πάνω από το 50%. Μόνο μέσα στα 4 τελευταία χρόνια υπολογίζεται ότι στην περιοχή της Νάουσας χάθηκαν 500 θέσεις εργασίας από το χώρο της κλωστοϋφαντουργίας και του ιματισμού.

Αυτή την περίοδο οι εργαζόμενοι στα «Κλωστήρια» της Νάουσας αλλά και οι συνάδελφοί τους σε Κομοτηνή, Εβρο και Θεσσαλονίκη, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη νέα επίθεση της εργοδοσίας, η οποία χρηματοδοτήθηκε πλουσιοπάροχα από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού. Η εργοδοσία δεν τους πληρώνει τα δεδουλευμένα στην ώρα τους και την ίδια στιγμή προκαλεί πρόβλημα και στην τροφοδοσία των εργοστασίων με πρώτη ύλη.

Στα Γιαννιτσά το 1998 έκλεισαν τα «Ελληνικά Κλωστήρια» που απασχολούσαν 164 εργαζόμενους. Αυτή την περίοδο «οι καμπάνες» άρχισαν να χτυπούν και για τους εργαζόμενους στην «Ελληνική Υφαντουργία» στα Γιαννιτσά.

Σε όλη την Κεντρική Μακεδονία η κατάσταση είναι αποκαλυπτική. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε: Η «Κατερίνα», η μεγαλύτερη βιοτεχνία ετοίμων ενδυμάτων στο Νομό Πιερίας, έκλεισε το Σεπτέμβρη του 2000 και κυριολεκτικά μέσα σε μια νύχτα 500 εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι. Το Δεκέμβρη του 2004 ο όμιλος Ηλιάδη πέταξε στο δρόμο 350 εργαζόμενους που απασχολούσε στο πλεκτήριο της ΗΛΤΕΞ στη Θεσσαλονίκη, στα Βαφεία της Σίνδου, στο κλωστήριο της ΚΟΡΤΑΓΚ στην Πιερία και στα Βαφεία του Κιλκίς.

Τους τελευταίους μήνες, στο Κιλκίς απολύθηκαν περίπου 60 εργαζόμενοι από τη ΦΙΕΡΑΤΕΞ, 15 εργαζόμενοι από τη ΦΑΡΜΠΕΤΕΞ, 6 από την επιχείρηση «Τσομπανικολίδης». Και οι απολύσεις συνεχίζονται με χρήση του 2% από τους εργοδότες.

Οι εργαζόμενοι αντιστάθηκαν. Πάλεψαν και διεκδίκησαν ουσιαστικά μέτρα προστασίας για τους άνεργους. Οπου μπροστά στον αγώνα μπήκαν οι ταξικές δυνάμεις, κερδήθηκαν μικρές ή μεγαλύτερες κατακτήσεις. Οπου οι εργαζόμενοι παρασύρθηκαν από τις συνδικαλιστικές δυνάμεις της συναίνεσης, του συμβιβασμού και της συνδιαλλαγής, έχασαν ακόμη και κεκτημένα δικαιώματα.

Στην περίπτωση της Νάουσας, όπου οι απολυμένοι οργάνωσαν την πάλη τους με μπροστάρη το ταξικό Εργατικό Κέντρο, κατακτήθηκαν μέτρα προσωρινής ανακούφισης -ειδική εισοδηματική ενίσχυση - για τους άνεργους που στη συνέχεια επεκτάθηκαν και σε εργαζόμενους άλλων περιοχών.

Χρόνια τώρα οι απολυμένοι της ΤΡΙΚΟΛΑΝ, των κλωστηρίων «Β» και «Ολυμπιακής» παραμένουν στην πρώτη γραμμή του αγώνα που διεκδικεί μέτρα ουσιαστικής προστασίας για όλους τους άνεργους, χωρίς εξαιρέσεις και προϋποθέσεις. Απέρριψαν τη λογική διαχείρισης της φτώχειας, της μερικής απασχόλησης, της μερικής ζωής που πρόβαλλαν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού και ο δήμαρχος Νάουσας ως «γιατρικό».

Συγκρούστηκαν και εξακολουθούν να παλεύουν ενάντια στην πολιτική που στο όνομα της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου και της απελευθέρωσης των αγορών τσακίζει το δικαίωμά τους στη δουλειά, χτυπά το δικαίωμά τους στην ασφάλιση και τη σύνταξη.

Στο πλευρό τους, σε κάθε βήμα του αγώνα τους, βρέθηκε το ΚΚΕ. Στήριξε τις διεκδικήσεις τους. Είπε καθαρά πως όσο η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια του κεφαλαίου, ανάπτυξη προς όφελος του εργαζόμενου λαού και του τόπου δε θα υπάρξει. Και τους κάλεσε να συστρατευθούν στον αγώνα για την ανατροπή του συστήματος. Να διεκδικήσουν η εξουσία να περάσει στα χέρια τους.

Με σειρά Ερωτήσεων στη Βουλή έφερε τα προβλήματα των εργαζομένων στην κλωστοϋφαντουργία και τον ιματισμό. Ειδικότερα, από το 2005 μέχρι και σήμερα έχουν κατατεθεί Ερωτήσεις που αφορούν στην «Κλωνατέξ», στην ΤΡΙΚΟΛΑΝ, στα «Κλωστήρια Ναούσης», στη «Βαρβαρέσος», στα «Βαφεία Κιλκίς», κ.ά. Επιπλέον, με πολλές περιοδείες σε χώρους δουλειάς και παρουσία σε κινητοποιήσεις σε Νάουσα, Κιλκίς και Γιαννιτσά, βρέθηκε δίπλα στους εργαζόμενους.

Αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις των επιλογών της ΕΕ, που στηρίζουν και υλοποιούν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, βρίσκονται οι κτηνοτρόφοι της Κεντρικής Μακεδονίας. Η κατακόρυφη αύξηση των τιμών των ζωοτροφών έως και 130% σε σχέση με τις περσινές τιμές (βαμβακόπιτα, ζαχαρόπιτα, καλαμπόκι κλπ.), σε συνδυασμό με τη συνεχή μείωση των εμπορικών τιμών για το παραγόμενο γάλα και το κρέας που έχουν επιβάλει τα γνωστά καρτέλ, τους οδηγούν στον αφανισμό.

Αυτή η κατάσταση δεν είναι ούτε προσωρινή ούτε συγκυριακή. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της ΕΕ που στόχο έχει τη συρρίκνωση της ελληνικής κτηνοτροφίας και τη συγκέντρωσή της σε λιγότερα χέρια για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητά της.

Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής αποτυπώνονται στη μείωση της αυτάρκειας της χώρας μας σε όλα τα ζωοκομικά προϊόντα. Ετσι, την περίοδο 1980 - 2005 η αυτάρκεια της χώρας μας μειώθηκε:

• Στο κρέας πουλερικών από 100% σε 70%.
• Στο βοδινό από 66% σε 25%.
• Στο αιγοπρόβειο από 92% σε 80%.
• Στο χοιρινό από 84% σε 41%.

Από το 1991 έως το 2004 ξεκληρίστηκαν 25.400 εκμεταλλεύσεις βοοειδών από τις 50.420 που υπήρχαν συνολικά.

Ανάλογα είναι τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας (Πέλλα, Πιερία, Χαλκιδική, Κιλκίς, κ.α.). Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία για το νομό Κιλκίς. Συγκεκριμένα, τα βοοειδή το 2007 ήταν 29.415, ενώ το 2003 ήταν 36.500. Οι κτηνοτρόφοι εγκαταλείποντας τα βοοειδή στράφηκαν στα αιγοπρόβατα. Ετσι, σήμερα στο Κιλκίς υπάρχουν καταγραμμένα 182.429 πρόβατα και 65.497 αίγες. Αυξημένος αριθμός σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ομως και πάλι, οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν εισόδημα. Διότι σε συνδυασμό με το αυξημένο κόστος παραγωγής αλλά και τη σταθερή μείωση της επιδότησης κατ' έτος από 2% - 5% οι κτηνοτρόφοι κάθε χρόνο χρεώνονται ολοένα και περισσότερο.

Στοιχείο που επιβεβαιώνεται και από τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της ΕΕ, που εμφανίζουν το 2007 το εισόδημα των αγροτών της χώρας να έχει καταρρεύσει στο 83,1% των επιπέδων του 2000.

Συνολικά, αν και μετά το περσινό καλοκαίρι παρατηρήθηκε μια ελαφρά άνοδος στην τιμή του γάλακτος - που φυσικά δεν κάλυπτε την αύξηση της τιμής των ζωοτροφών και γεωργικών εφοδίων - τον τελευταίο μήνα μπήκε πάλι σε καθοδική πορεία.

Ηδη, σε ορισμένες περιοχές:

• Το αγελαδινό γάλα το αγοράζουν οι βιομηχανίες 30 λεπτά το κιλό από 40 λεπτά που ήταν μόλις πριν από δύο μήνες.
• Για το αιγοπρόβειο προσφέρουν οι γαλακτοβιομηχανίες 80 με 85 λεπτά, όταν πριν δύο χρόνια το αγόραζαν από τον παραγωγό προς 95 λεπτά το κιλό.
• Μειωμένες κατά 15% - 20% είναι οι τιμές και στο κρέας.
• Στην Πιερία το κιλό το αρνί και το κατσίκι πουλιέται 4,20 ευρώ και το αιγοπρόβειο 2 ευρώ.

Γενικότερα, η κτηνοτροφία στην περιοχή βρίσκεται σε κρίση και εκατοντάδες νοικοκυριά στα πρόθυρα οικονομικής καταστροφής. Οπως τονίζουν τα μέλη κτηνοτροφικών συλλόγων της περιοχής, ήδη εκατοντάδες κτηνοτρόφοι κλείνουν τις μονάδες τους κάθε χρόνο. Πουλώντας όμως τα κοπάδια τους, δύσκολα θα τα αντικαταστήσουν και η εγκατάλειψη της κτηνοτροφίας θα είναι οριστική, σημειώνουν.

Την ίδια ώρα, αυξάνονται οι εισαγωγές και παράλληλα εξελίσσεται όργιο νοθείας, κερδοσκοπίας και παράνομων ελληνοποιήσεων στα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα αμνοερίφια. Οι κτηνοτρόφοι καταγγέλλουν ότι στο πιάτο των καταναλωτών φτάνουν αμφίβολης ποιότητας κρέατα από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τα Σκόπια, την Αλβανία και την Τουρκία, τα οποία πωλούνται ακριβά στην εγχώρια αγορά ως ντόπια προϊόντα. Πάνω, σ' αυτήν την κατάσταση πατούν οι έμποροι και εκβιάζουν τους κτηνοτρόφους για να αγοράσουν τα ζώα, ενόψει Πάσχα, σε ακόμη πιο εξευτελιστικές τιμές.

Τα αλλεπάλληλα χτυπήματα στρέφονται και στους παραγωγούς βιολογικών κτηνοτροφικών προϊόντων. Αφού στα σχέδια είναι η περικοπή των επιδοτήσεων από 50% έως και 100%. Η επιδότηση για τα αιγοπρόβατα αναμένεται να μειωθεί στα 15 ευρώ ανά ζώο από περίπου 35 ευρώ ανά ζώο που ήταν μέχρι πρόσφατα. Την ίδια στιγμή, και οι βιολογικές ζωοτροφές έχουν αυξηθεί κατά 25% σε σύγκριση με τις συμβατικές.

Μέσα από πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις τοπικές (Πιερία, Κιλκίς, κλπ.) αλλά και περιφερειακές, οι κτηνοτρόφοι καταγγέλλουν ότι οι χαμηλές τιμές παραγωγού στο αιγοπρόβειο, αγελαδινό και γίδινο γάλα, σε σχέση με τη συνεχή αύξηση των τιμών των ζωοτροφών και τα χρόνια προβλήματα, τους έχουν φτάσει στη χρεοκοπία. Καταγγέλλουν ότι η πολιτική της ΚΑΠ είναι αυτή που βάζει τη θηλιά στο λαιμό τους. Και διεκδικούν κίνητρα για την ανάπτυξη των κτηνοτροφικών καλλιεργειών που θα εξασφαλίζουν φθηνές ζωοτροφές και επιδότηση των ζωοτροφών, κατώτερες εγγυημένες τιμές σε όλα τα ζωοκομικά προϊόντα, προστασία της ντόπιας παραγωγής, νομιμοποίηση σταβλικών εγκαταστάσεων, δωρεάν φάρμακα και εμβόλια, δωρεάν πιστοποίηση ζωοκομικών προϊόντων, ασφάλιση του ζωικού κεφαλαίου κλπ.

Η ΠΑΣΥ, απευθυνόμενη την τελευταία περίοδο στους παραγωγούς, διακήρυξε ότι η ενωμένη φωνή όλων των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων είναι απαραίτητη για ν' ακουστεί δυνατότερη η κραυγή απόγνωσης η δική τους και των οικογενειών τους. Τους καλεί αγωνιστικά να διεκδικήσουν άμεση επιδότηση των ζωοτροφών και εγγυημένες τιμές στο γάλα και το κρέας με βάση το κόστος παραγωγής και το κόστος διαβίωσης των οικογενειών τους. Να συγκρουστούν συνολικά με την αντιλαϊκή - αντιαγροτική πολιτική που σπρώχνει στο περιθώριο της ζωής και της παραγωγής τους ίδιους και τα παιδιά τους.

Οι κτηνοτρόφοι έχουν επιλογή. Να αντιπαλέψουν την πολιτική της ΕΕ που συναποφάσισαν και εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Μια πολιτική που εκτός όλων των δεινών που φόρτωσε στους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους, οδηγεί στη διατροφική εξάρτηση του λαού μας.

Να υιοθετήσουν το δρόμο ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ και θεωρεί την κτηνοτροφία οργανικό κομμάτι της λαϊκής οικονομίας - λαϊκής εξουσίας.

Βασικός μοχλός ανάπτυξης της λαϊκής οικονομίας είναι ο κρατικός λαϊκός τομέας, στον οποίο εντάσσονται όλες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Συμπληρωματικά στο λαϊκό τομέα θα λειτουργεί και ο συνεταιριστικός παραγωγικός τομέας στους κλάδους που υπάρχει χαμηλή συγκέντρωση της παραγωγής και μικροϊδιοκτησία, όπως στην αγροτική οικονομία. Κρατικός και συνεταιριστικός τομέας θα λειτουργούν στα πλαίσια ενός κεντρικού οικονομικού σχεδιασμού που θα διαμορφώνεται με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και την ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων και όλων των λαϊκών στρωμάτων.

Βασικά κριτήρια ανάπτυξης της συνεταιριστικοποιημένης αγροτικής οικονομίας θα είναι η κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας, η αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, ο σεβασμός στο περιβάλλον και τη δημόσια Υγεία.