Με τη ζωή του πλήρωσε ακόμα ένας εργάτης την εντατικοποίηση της δουλειάς, την έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, την ελλιπή συντήρηση των υποδομών. O εργαζόμενος, τεχνικός δικτύου, στον ΟΤΕ, Γιάννης Πέντες, 51 ετών, πατέρας δυο παιδιών, βρήκε τραγικό θάνατο, όταν την ώρα που βρισκόταν πάνω σε στύλο και εκτελούσε εργασίες στο νησάκι «Αλχειοί» κοντά στην Πάτμο, ο στύλος έσπασε, με αποτέλεσμα ο εργάτης να προσγειωθεί στο έδαφος από περίπου οχτώ μέτρα ύψος και να βρει τραγικό θάνατο. Ο 51χρονος εργάτης μεταφέρθηκε στην Πάτμο, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

Το νέο «έγκλημα» κατήγγειλε ο Νίκος Σιτζάνης, στέλεχος του ΠΑΜΕ στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΟΜΕ-ΟΤΕ, σημειώνοντας ότι το νέο θανατηφόρο εργατικό ατύχημα είναι «αποτέλεσμα της εντατικοποίησης της εργασίας, της έλλειψης μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, της έλλειψης προσωπικού, για την εξυπηρέτηση της κερδοφορίας της εταιρείας».

Με ανακοίνωσή της η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ τονίζει ότι ο εργαζόμενος του ΟΤΕ που έχασε τη ζωή του όταν η κολόνα που εργαζόταν έσπασε, φέρνει στην επιφάνεια τις απαράδεκτες συνθήκες δουλειάς που επικρατούν στη συγκεκριμένη επιχείρηση.

«Οι ευθύνες για το νέο έγκλημα της εργοδοσίας, υπογραμμίζει, πρέπει να αναζητηθούν στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που παρέδωσαν αυτές τις επιχειρήσεις στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Στην πολιτική αλλαγής των εργασιακών σχέσεων, της έλλειψης προσωπικού, της εντατικοποίησης της δουλειάς, την ελλιπή συντήρηση υποδομών και εγκαταστάσεων που εφαρμόζει η επιχείρηση για μεγαλύτερα κέρδη, με θύματα τους εργαζόμενους».

Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει το νέο έγκλημα που έρχεται να συμπληρώσει το βαρύ καθημερινό κατάλογο αίματος της εργατικής τάξης και καλεί τους εργαζόμενους και τα ταξικά συνδικάτα να παλέψουν πιο αποφασιστικά ενάντια στις πολιτικές που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

«Η διασφάλιση των κερδών του Μυτιληναίου και της "Edesa", των μετόχων της ΔΕΗ, οδηγούν σε συνεχή μείωση του προσωπικού, εντατικοποίηση της εργασίας και συνεχόμενα 12ωρα για τους εργαζόμενους και ουσιαστικά τους στέλνουν στο θάνατο». Τα παραπάνω καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΚΟ ΔΕΗ της Δ. Μακεδονίας του ΚΚΕ μετά το θάνατο του 48χρονου Γ. Τινκλιανίδη, την περασμένη Παρασκευή, ως αποτέλεσμα της εντατικοποίησης της εργασίας που έχει επιβάλει η ΔΕΗ. Ο Γ. Τινκλιανίδης δούλευε στον ΑΗΣ του βιομηχανικού συγκροτήματος στην Κοζάνη που παράγει ρεύμα για τη λειτουργία των ορυχείων.

Οπως αναφέρει η ΚΟ ΔΕΗ, «η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ σε συνδυασμό με την ανταγωνιστικότητα και το κυνήγι των κερδών, έχουν δημιουργήσει θανατηφόρο μείγμα για τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ. Είναι οι οδηγίες για διευθέτηση του χρόνου εργασίας της ΕΕ, σύμφωνα με τη στρατηγική της Λισαβόνας για την ανταγωνιστικότητα, που επιτρέπουν 65 και 78 ώρες απασχόλησης την εβδομάδα για τους εργαζόμενους, που εγκαταλείπονται ουσιαστικά στην αυθαιρεσία της εργοδοσίας».

Και καλεί τους εργαζόμενους να αντισταθούν σ' αυτή την πολιτική, να παλέψουν για μια ΔΕΗ ενταγμένη σε ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα ενέργειας που στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας, με λαϊκή οικονομία, θα υποτάξει την παραγωγή στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής οικογένειας και όχι στην ενίσχυση του καπιταλιστικού κέρδους, σε βάρος της υγείας και της ζωής των εργαζομένων.

Την έφοδο των εφοπλιστών σε βάρος των εργασιακών τους δικαιωμάτων, των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, βιώνουν και οι ναυτεργάτες των πλοίων στα λιμάνια Πάτρας, Ρίου, Κυλλήνης, Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας. Ταυτόχρονα, υπονομεύουν την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και συμβάλλουν στη διόγκωση των ελλειμμάτων του ΝΑΤ. Τα στοιχεία που έφερε στο φως η περιοδεία αντιπροσωπείας των σωματείων ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ στα παραπάνω λιμάνια είναι αποκαλυπτικά και, όπως επισημαίνουν σε έγγραφό τους προς τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, τα πολιτικά κόμματα και άλλους φορείς, αποδεικνύουν ότι «αυτή η πολιτική, της ελευθερίας δράσης του κεφαλαίου, της ανταγωνιστικότητας, συνθλίβει το σύνολο των δικαιωμάτων των ναυτεργατών, της εργατικής τάξης, των εργαζομένων, ευνοεί το κεφάλαιο και την κερδοφορία του».

Στη Πάτρα, σύμφωνα με τα στοιχεία των δύο σωματείων, στο σύνολο των πλοίων, οι ναυτεργάτες με 666 ευρώ μεικτά βασικό μισθό - κατώτερο και από το βασικό της ΓΣΕΕ - που τους ...εξασφάλισε η συμβιβασμένη πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ της ΠΝΟ, δουλεύουν ακατάπαυστα χωρίς διανυκτερεύσεις! Οι ειδικές, μειωμένες οργανικές συνθέσεις, που έχει καθορίσει το ΥΕΝ για να εξυπηρετήσει τους εφοπλιστές, δεν επαρκούν και αυτοί καλύπτουν τις ανάγκες των πλοίων με χαμηλόμισθους, ανασφάλιστους, χωρίς δικαιώματα ναυτεργάτες! Στο καράβι «BLUE HORIZON» εντοπίστηκαν 6 ναυτεργάτες ανασφάλιστοι, στο «OLYMPIA PALACE» 2, στο «SUPERFAST V» 11, στο «SUPERFAST XII» 12, στο «SUPERFAST XI» 12 και στο «IONIAN QUEEN» 3 ανασφάλιστοι!

Στη Κυλλήνη, παραβιάζονται ΣΣΕ, ωράριο εργασίας, οργανικές συνθέσεις, δεν εκδίδονται μισθολογικοί λογαριασμοί των ναυτεργατών. Ενδεικτικά, στο «ΙΟΝΙΑΝ ΣΤΑΡ», οι ναυτεργάτες είναι στο πόδι έως 20 ώρες την ημέρα!

Στο Ρίο, οι διαδοχικές υπουργικές αποφάσεις, από τις κυβερνήσεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ που μείωσαν δραστικά τις οργανικές συνθέσεις, «έχουν δημιουργήσει - όπως αναφέρουν τα σωματεία - επικίνδυνες καταστάσεις για την ασφάλεια». Στους ναυτεργάτες δεν καταβάλλονται υπερωρίες, επιδόματα κλπ.

Σε Ηγουμενίτσα - Κέρκυρα, τα πλοία «ΑΧΑΙΟΣ», «ΑΝΩ ΧΩΡΑ ΙΙ» εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την ασφάλεια. Οχι μόνο έχουν μειωμένες οργανικές συνθέσεις, αλλά δεν εφαρμόζεται η ωριαία διακοπή στα πληρώματα, δε δίνονται ρεπό. Επίσης, τα δύο πλοία και το «ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ» είναι χαρακτηρισμένα ως πορθμειακά, ενώ εκτελούν πλόες ακτοπλοΐας, που σημαίνει πλήρης παραβίαση της ΣΣΕ. Παρόμοια είναι η κατάσταση και στα πλοία της γραμμής Ηγουμενίτσα - Ιταλία.

Απέναντι στις ευθύνες τους θέτουν τους εργαζόμενους στον ΟΛΠ και σε όλα τα λιμάνια της χώρας οι αγωνιστικές παρατάξεις της «Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας» και της «Δημοκρατικής Ενότητας Λιμενεργατών». Τους καλούν με τη μαζική τους συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις, που ξεκινούν σήμερα και θα διαρκέσουν μέχρι την Παρασκευή τις 18 Ιούλη, κόντρα στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες του χώρου, να απαιτήσουν λιμάνια εξ ολοκλήρου στο Δημόσιο στην υπηρεσία του λαού. Να επιβάλουν τη σύγκληση γενικών συνελεύσεων και να αποφασίσουν το συντονισμό δράσης με άλλους κλάδους εργαζομένων που δραστηριοποιούνται στα λιμάνια, με την Επιτροπή Αγώνα που συγκρότησαν τα σωματεία στον Πειραιά. Αυτή θα είναι η κατάλληλη απάντηση, επισημαίνουν οι παρατάξεις, στην κυβέρνηση, στους κεφαλαιοκράτες, στην αντιλαϊκή πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων - με βάση την οποία παραχωρούνται οι Σταθμοί Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) στα σαγόνια των μονοπωλίων - και μόνο έτσι μπορούν να προκύψουν θετικά αποτελέσματα.

Η παρέμβαση των αγωνιστικών παρατάξεων είναι παραπάνω από αναγκαία, καθώς οι πλειοψηφίες σε ΟΜΥΛΕ (Ομοσπονδία Μονίμων Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας) και Ενωση Λιμενεργατών του ΟΛΠ με την τακτική τους προσπαθούν να υπονομεύσουν τον αγώνα και να σπείρουν απογοήτευση στους εργαζόμενους. Είναι ενδεικτικό ότι απέφυγαν να προγραμματίσουν ακόμα και απεργιακή συγκέντρωση. Ενώ αύριο Πέμπτη, 17 του μήνα, στην έκτακτη γενική συνέλευση των μετόχων του ΟΛΠ, θα παραβρεθεί ...μια συνδικαλιστική αντιπροσωπεία για να εκφράσει τη διαμαρτυρία της για το ότι θα επικυρωθεί η ανάδειξη της κινεζικής πολυεθνικής «Cosco», ως «αναδόχου» για το ΣΕΜΠΟ του ΟΛΠ και θα διαμορφωθεί το καταστατικό του Οργανισμού στα ...μέτρα της.

Στο πλαίσιο της συμβιβαστικής τακτικής και της λογικής της ανταγωνιστικότητας, κινήθηκε η συνέντευξη Τύπου της ΟΜΥΛΕ και της Ενωσης Λιμενεργατών χτες το μεσημέρι. Παρουσίασαν οικονομικά στοιχεία για τα έσοδα που θα χάσει ο ΟΛΠ από την παραχώρηση. Απέφυγαν, όμως, να δώσουν εξήγηση, γιατί αρνούνται τον συντονισμό με τους άλλους εργαζόμενους και υπερασπίστηκαν το σημερινό καθεστώς του ΟΛΠ, δηλαδή την Ανώνυμη Εταιρεία που διαμόρφωσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στρώνοντας το έδαφος στη ΝΔ για το μεγάλο ξεπούλημα.

Νέα συγκέντρωση διαμαρτυρίας διοργανώνει την Πέμπτη στις 8 το απόγευμα, μπροστά από την είσοδο του καζίνου, η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ μαζί με τα ταξικά συνδικάτα της πόλης.

Οπως τονίζεται σε σχετικό κάλεσμα, η αδιαλλαξία της εργοδοσίας του ΚΑΖΙΝΟΥ συνεχίζεται. Εχοντας πολιτικές αλλά και «συνδικαλιστικές» πλάτες στον εργοδοτικό συνδικαλισμό, επιμένει στην πολιτική των απολύσεων, της εργοδοτικής τρομοκρατίας και της παραβίασης κάθε έννοιας εργατικής νομοθεσίας.