Η εγγυημένη απορρόφηση της παραγωγής για 20 χρόνια με ιδιαίτερα υψηλές τιμές (σήμερα από 0,40 έως και 0,50 ευρώ ανά KWh) και η μεγάλη επιχορήγηση των έργων από τον «αναπτυξιακό νόμο» και κοινοτικά προγράμματα, έχουν τραβήξει σαν «μαγνήτης» πολυεθνικούς ενεργειακούς κολοσσoύς του εξωτερικού, όσο και μικροεπενδυτές - κατόχους γης που επιθυμούν ένα μακρόχρονο εύκολο και σίγουρο κέρδος. Η πολιτική ιδιωτικοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας μετατρέπει την ανάγκη περαιτέρω ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) σε μια φρενήρη «κούρσα αρπαχτής» με υπέρογκη αύξηση του κόστους της ενέργειας από ΑΠΕ.

Στο «χορό» μπαίνουν και οι τράπεζες, μερικές από τις οποίες προβάλλουν ήδη ειδικά, στοχευμένα δανειοδοτικά προγράμματα προς τους υποψήφιους επενδυτές - παραγωγούς. Με σταθερά ή κυμαινόμενα επιτόκια, μακροχρόνια αποπληρωμή, κάλυψη της αγοράς εξοπλισμού, ακόμη και με την εξασφάλιση κεφαλαίου κίνησης, οι τράπεζες διεκδικούν κι αυτές ένα μερίδιο κερδών από μια σίγουρη επένδυση.

Μεγάλοι και μικροί «επενδυτές» μπορούν να εισέλθουν στη νέα «αγορά», ακόμη και χωρίς να καταβάλουν ένα ευρώ, με τις επιδοτήσεις (που κυμαίνονται από 20-60% του συνόλου της επένδυσης) και με τον τραπεζικό δανεισμό (που υπόσχεται να συμπληρώσει τα «κενά»). Μόνο που στο τέλος κάποιος πρέπει να πληρώσει τις επιδοτήσεις των τιμών και τις χρηματοδοτήσεις των έργων και αυτός θα είναι ο καταναλωτής, είτε έμμεσα από τον κρατικό προϋπολογισμό, είτε άμεσα με ενδεχόμενη αύξηση του τέλους ΑΠΕ που υπάρχει ήδη στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αλλά και προοπτικά με την ελεύθερη διαμόρφωση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος.

Το ΚΚΕ, είπε, θεωρεί ότι ο ορυκτός πλούτος της χώρας μας είναι λαϊκή περιουσία και η αξιοποίησή του πρέπει να γίνεται προς όφελος του λαού και μακριά από την εκμετάλλευσή του από το μεγάλο κεφάλαιο.

Σήμερα η ΛΑΡΚΟ, που παράγει σιδηρονικέλιο, είναι συνιδιοκτησία του Δημοσίου και ορισμένων τραπεζών, αλλά με ευθύνη τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ λειτουργεί σύμφωνα με τις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι κυβερνήσεις και των δύο κομμάτων κατήγγειλε ο Τ. Τσιόγκας αδιαφόρησαν για την καθετοποίηση της παραγωγής με τη δημιουργία νέας μονάδας που θα αύξανε τις θέσεις εργασίας και δεν έκαναν τίποτα για τη συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων. Μάλιστα μειώνουν συνεχώς τους μόνιμους εργαζόμενους και έβαλαν μέσα στη ΛΑΡΚΟ δουλέμπορους εργολάβους που απασχολούν εργαζόμενους με χαμηλά μεροκάματα. Ο βουλευτής ζήτησε από την κυβέρνηση να επαναπροσληφθούν οι πέντε εργαζόμενοι συνδικαλιστικές της διοίκησης του σωματείου μετάλλου Νομού Φθιώτιδας που απολύθηκαν από τους εργολάβους λόγω της συνδικαλιστικής τους δράσης.

Οι διορισμένες διοικήσεις της ΛΑΡΚΟ, είπε ο Τ. Τσιόγκας φτάνουν στο σημείο να προπωλούν την παραγωγή νικελίου παίζοντας με τη διεθνή τιμή του, που παρουσιάζει χρηματιστηριακές διακυμάνσεις, με αποτέλεσμα η ΛΑΡΚΟ να χάνει τεράστια ποσά και να κερδοσκοπούν μεσάζοντες, βιομήχανοι και το ξένο κεφάλαιο. Ταυτόχρονα στην περιοχή υπάρχει τεράστια μόλυνση του περιβάλλοντος από την ανεξέλεγκτη ρίψη της σκουριάς στη θάλασσα.

Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έκαναν λόγο για κακοδιαχείριση της εταιρείας και επικέντρωσαν την κριτική τους στην προπώληση της παραγωγής, που οδήγησε σε μεγάλη ζημιά, αφού έκτοτε οι τιμές διεθνώς πήραν την ανηφόρα.

Απαντώντας ο υφυπουργός Οικονομικών Π. Δούκας κράτησε αποστάσεις από τις αποφάσεις της διοίκησης της εταιρείας λέγοντας ότι «δεν είμαι εδώ για να καλύψω κανέναν, ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του». Αποκάλυψε δε ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ετοίμαζαν το 2000 να ξεπουλήσουν τη ΛΑΡΚΟ.

Αυξημένο κατά 19,7% εμφανίζεται το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού, σε σχέση με το Μάη του 2006. Στη διαμόρφωση του κρατικού ελλείμματος το πεντάμηνο Γενάρη - Μάη 2007, συνέτειναν οι ακόλουθοι παράγοντες:

Τα καθαρά έσοδα αυξήθηκαν μόλις κατά 1,5%. Από αυτά, τα «έσοδα προ των επιστροφών φόρων» αυξήθηκαν κατά 3,1%, ενώ οι επιστροφές φόρων εμφανίζονται αυξημένες κατά 36,9%. Σύμφωνα με το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, η υστέρηση των εσόδων οφείλεται στη μειωμένη απόδοση των εσόδων από τη φορολογία των επιχειρήσεων και στο ότι δεν εμφανίστηκαν το 2007 μη τακτικά έσοδα ύψους 409 εκατ. ευρώ που είχαν εισπραχθεί το 2006.

Την ίδια στιγμή, οι συνολικές δαπάνες του προϋπολογισμού εμφανίζονται αυξημένες κατά 6,3%, με τις πρωτογενείς δαπάνες να εμφανίζονται αυξημένες κατά 10,1%.

Τέλος, οι πληρωμές τόκων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους εμφανίζονται μειωμένες κατά 4,5%, από 5.584 εκατ. ευρώ το 2006 σε 5.333 εκατ. ευρώ το 2007.