Το ΚΚΕ, είπε, θεωρεί ότι ο ορυκτός πλούτος της χώρας μας είναι λαϊκή περιουσία και η αξιοποίησή του πρέπει να γίνεται προς όφελος του λαού και μακριά από την εκμετάλλευσή του από το μεγάλο κεφάλαιο.

Σήμερα η ΛΑΡΚΟ, που παράγει σιδηρονικέλιο, είναι συνιδιοκτησία του Δημοσίου και ορισμένων τραπεζών, αλλά με ευθύνη τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ λειτουργεί σύμφωνα με τις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι κυβερνήσεις και των δύο κομμάτων κατήγγειλε ο Τ. Τσιόγκας αδιαφόρησαν για την καθετοποίηση της παραγωγής με τη δημιουργία νέας μονάδας που θα αύξανε τις θέσεις εργασίας και δεν έκαναν τίποτα για τη συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων. Μάλιστα μειώνουν συνεχώς τους μόνιμους εργαζόμενους και έβαλαν μέσα στη ΛΑΡΚΟ δουλέμπορους εργολάβους που απασχολούν εργαζόμενους με χαμηλά μεροκάματα. Ο βουλευτής ζήτησε από την κυβέρνηση να επαναπροσληφθούν οι πέντε εργαζόμενοι συνδικαλιστικές της διοίκησης του σωματείου μετάλλου Νομού Φθιώτιδας που απολύθηκαν από τους εργολάβους λόγω της συνδικαλιστικής τους δράσης.

Οι διορισμένες διοικήσεις της ΛΑΡΚΟ, είπε ο Τ. Τσιόγκας φτάνουν στο σημείο να προπωλούν την παραγωγή νικελίου παίζοντας με τη διεθνή τιμή του, που παρουσιάζει χρηματιστηριακές διακυμάνσεις, με αποτέλεσμα η ΛΑΡΚΟ να χάνει τεράστια ποσά και να κερδοσκοπούν μεσάζοντες, βιομήχανοι και το ξένο κεφάλαιο. Ταυτόχρονα στην περιοχή υπάρχει τεράστια μόλυνση του περιβάλλοντος από την ανεξέλεγκτη ρίψη της σκουριάς στη θάλασσα.

Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έκαναν λόγο για κακοδιαχείριση της εταιρείας και επικέντρωσαν την κριτική τους στην προπώληση της παραγωγής, που οδήγησε σε μεγάλη ζημιά, αφού έκτοτε οι τιμές διεθνώς πήραν την ανηφόρα.

Απαντώντας ο υφυπουργός Οικονομικών Π. Δούκας κράτησε αποστάσεις από τις αποφάσεις της διοίκησης της εταιρείας λέγοντας ότι «δεν είμαι εδώ για να καλύψω κανέναν, ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του». Αποκάλυψε δε ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ετοίμαζαν το 2000 να ξεπουλήσουν τη ΛΑΡΚΟ.