Κάποιοι απ' αυτούς, άνθρωποι ανήσυχοι, αλλά και αισιόδοξοι, μίλησαν στο «Ριζοσπάστη» για το 17ο Συνέδριο, για το τι περιμένουν οι ίδιοι απ' αυτό. Σήμερα, παραμονή της έναρξης του Συνεδρίου, συνεχίζουμε τη δημοσίευση τέτοιων δηλώσεων. Μιλούν στον «Ρ» και εύχονται καλή επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου οι γλύπτες Μ. Κάσσης και Κ. Ρόκος, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιά Β. Μπένος, οι καθηγητές στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο Γ. Κεντρωτής και Π. Παπαβασιλείου και η υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ Αμαλία Αλεξίου - Μπαταγιάννη.
Ο ιμπεριαλισμός, στάδιο του καπιταλισμού κατά το οποίο κυριαρχούν το χρηματιστικό κεφάλαιο και τα μονοπώλια, εμφανίζεται (και) στην πατρίδα μας ως: εκμετάλλευση, κοινωνικοοικονομική ανισότητα, ανεργία και φτώχεια, εξευτελισμός των αδυνάμων, ανασφάλεια, ειδικότερα προβλήματα που δημιουργούνται σε ολόκληρη την εργατική τάξη από τη μετανάστευση, φετιχοποίηση των οικονομικών αγαθών και εμπορευματοποίηση των πάντων, προσωπική και συλλογική αλλοτρίωση, παράδοση στην υποκουλτούρα, πολιτισμική υποδούλωση στις ΗΠΑ και σε άλλες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, υπαγωγή της εκπαίδευσης στις προδιαγραφές που καθορίζει το μεγάλο κεφάλαιο, καταστροφή του περιβάλλοντος.
Συνεργός και θύμα του ιμπεριαλισμού, η Ελλάδα βυθίζεται στην υποτέλεια όλο και πιο πολύ, βλέπει να συρρικνώνονται τα κυριαρχικά της δικαιώματα και η εδαφική της κυριαρχία (δικαίωμα διεύρυνσης χωρικών υδάτων, υφαλοκρηπίδα, «γκρίζες ζώνες»), αλλά και οι ουσιαστικές εξουσίες των κρατικών της οργάνων, χωρίς ασφαλώς να αποκτά επιρροή σε διακρατικές συλλογικότητες. Αντίθετα, η διεθνής της θέση συνεχώς υποβαθμίζεται.
Ολοι όσοι βλέπουμε την πραγματικότητα και θέλουμε να τη βελτιώσουμε δεν μπορεί παρά να ευχόμαστε την επιτυχία του 17ου Συνεδρίου για να γίνει πιο ισχυρό το ΚΚΕ και να ενταθεί η αντιιμπεριαλιστική προσπάθεια σε όλες τις μορφές της, περιλαμβανομένων των συνεργασιών σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, των κοινών δράσεων ντόπιων δυνάμεων για συγκεκριμένα προβλήματα, των συσπειρώσεων, της βαθμιαίας διαμόρφωσης Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου.
Τη συγκρότησή του θα έφερνε πιο κοντά μια συστηματικότερη προσπάθεια να προβληθεί, όσο γίνεται ευρύτερα, η αλήθεια για τα επιμέρους φαινόμενα που συναπαρτίζουν σήμερα τον ιμπεριαλισμό και για τον τρόπο, με τον οποίο όλα μαζί συνδυασμένα δημιουργούν τις συνθήκες που αντιμετωπίζουμε.
Γλύπτης
Γλύπτης
Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιά
Καθηγητής, Πρόεδρος του Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου
Το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ γίνεται σε μια περίοδο κρίσιμη για το ελληνικό και διεθνές λαϊκό κίνημα. Η απροκάλυπτα ιμπεριαλιστική πολιτική της «υπερδύναμης» επιχειρεί με όλα τα μέσα (οικονομική εξαθλίωση των λαών, πόλεμοι, καταστροφή του περιβάλλοντος) να κυριαρχήσει στον πλανήτη. Η υπεράσπιση της ειρήνης και η καταγγελία του καπιταλισμού στην ιμπεριαλιστική του φάση πρέπει να είναι λοιπόν κεντρικό ζήτημα για το ΚΚΕ.
Σε επίπεδο συνδικαλιστικών διεκδικήσεων είναι πολύ σημαντικό να προωθηθεί ως σημείο αναφοράς η απαίτηση κατώτατου βασικού μισθού και σύνταξης που να επιτρέπουν την αξιοπρεπή διαβίωση των εργαζομένων και των συνταξιούχων, πράγμα που σημαίνει ρήξη με τη λογική της μείωσης του κόστους εργασίας για μεγαλύτερα κέρδη που προωθεί η κυβέρνηση, σε σύμπνοια με την αξιωματική αντιπολίτευση.
Θα αναφερθώ επίσης στο μεγάλο θέμα της Παιδείας και ειδικότερα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, όπου προωθούνται άμεσα αναδιαρθρώσεις σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης (Μπολόνια, Βερολίνο,...) οι οποίες έχουν στόχο την υποβάθμιση των πανεπιστημίων, τον περιορισμό της επιστημονικής έρευνας σε μια ελίτ ελεγχόμενη από το μεγάλο κεφάλαιο και την παραγωγή μιας μάζας μισο-ειδικευμένων «πτυχιούχων» που θα αποτελούν εύκολο ανθρώπινο υλικό για κατά βούληση εκμετάλλευση από την εργοδοσία. Τα σχέδια αυτά πρέπει να αντιμετωπιστούν σθεναρά όχι μόνο από την πανεπιστημιακή κοινότητα, αλλά και από όλο το λαϊκό κίνημα.
Το συνέδριο πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο για την επεξεργασία κατάλληλων θέσεων και πολιτικής, για να εκπληρώσει το ΚΚΕ τον ιστορικό του ρόλο στις σημερινές συνθήκες. Εύχομαι κάθε επιτυχία στις εργασίες του 17ου Συνεδρίου.
Υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στον Πειραιά στις προηγούμενες εκλογές
Ο κόσμος υποφέρει από τις αλλεπάλληλες επιθέσεις του κατεστημένου των πλουσίων και της κερδοσκοπίας τους. Ο κόσμος αυτός, οι εργαζόμενοι, έχουν συμφέρον να πετύχει το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ. Ανεξάρτητα του τι πιστεύουν, έχω την εντύπωση ότι στη μεγάλη πλειοψηφία τους καταλαβαίνουν ότι εκεί κάτι γίνεται, κάτι ψάχνουν, κάποια πράγματα σχεδιάζουν, κάτι οραματίζονται, για μιαν άλλη καλύτερη κοινωνία, ξένη από τα σημερινά αδιέξοδα.
Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας Ιονίου Πανεπιστημίου
Η ιστορική εποχή, στην οποία συγκαλείται το 17ο Συνέδριο, είναι κρίσιμη από πολλές απόψεις, τόσο σε διεθνές όσο και σε εθνικό επίπεδο. Η περίοδος που διέρχεται η ανθρωπότητα αναδεικνύει όλο και πιο έντονα τη βασική αντίφαση που ήδη χαρακτήριζε την ιστορική της εξέλιξη. Αναφέρομαι στη διευρυνόμενη αναντιστοιχία μεταξύ του επιπέδου ανάπτυξης της γνώσης και των παραγωγικών δυνάμεων και του επιπέδου ιδεολογικής και κοινωνικής χειραφέτησης του σύγχρονου ανθρώπου. Στη βάση αυτή μπορεί, κατά τη γνώμη μου, να αναλυθεί η κατάρρευση των σοσιαλιστικών χωρών και η σχετική ευκολία με την οποία επιβάλλει τα συμφέροντά του το διεθνές κεφάλαιο σε βάρος των εργαζομένων, τουλάχιστον προς το παρόν. Η ανασύνταξη και η ανάπτυξη του διεθνούς κομμουνιστικού - επαναστατικού κινήματος, με βάση φυσικά θέσεις που να αποτελούν δημιουργική επεξεργασία της μαρξιστικής - λενινιστικής θεωρίας και πράξης στις σύγχρονες ιστορικές συνθήκες, αποτελεί καίριο σημείο που πρέπει να απασχολήσει το Συνέδριο.
Στον ελληνικό χώρο θεωρώ ότι υπάρχουν αρκετές προϋποθέσεις, ώστε το ΚΚΕ να διευρύνει την πολιτική του επιρροή σε βάρος κυρίως των δύο μεγάλων κομμάτων που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία. Πρέπει να προσαρμόσει καλύτερα την τακτική του στη σύγχρονη πραγματικότητα της ελληνικής κοινωνίας, διατηρώντας το στρατηγικό του στόχο ως επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Διαθέτει την πολιτική εμπειρία και τα ιδεολογικά εργαλεία που απαιτούνται για το σκοπό αυτό.
Εύχομαι, λοιπόν, το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ να αποτελέσει εφαλτήριο παραπέρα ανάπτυξης της δυνατότητάς του να παρέμβει αποφασιστικά για την αλλαγή των συσχετισμών με προοπτική τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό.