ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (του ανταποκριτή μας).-

Μεγάλη αναμένεται να είναι η συμμετοχή των εργαζομένων της Β. Ελλάδας στο παμμακεδονικό συλλαλητήριο καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, που πραγματοποιείται την Τετάρτη 27 του Μάη στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Αριστοτέλους,τη μέρα της πανελλαδικής απεργίας που προκήρυξε η ΓΣΕΕ.

Το συλλαλητήριο οργανώνεται από τα Εργατικά Κέντρα της Μακεδονίας και της Θράκης με την πρωτοβουλία του ΕΚΘ,για να διαδηλώσουν οι εργαζόμενοι την κατηγορηματική αντίθεσή τους στις ιδιωτικοποιήσεις και στις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις που προωθεί η κυβέρνηση, για ΔΕΚΟ 100% στο Δημόσιο. Αλλά και για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στον "κοινωνικό διάλογο", ο οποίος - όπως τονίζουν οι οργανώσεις σε κείμενό τους - "χρησιμοποιείται ως προσχηματικό άλλοθι για την επιβολή επαχθών λύσεων σε βάρος του κόσμου της εργασίας και προς όφελος του χρηματιστηριακού κεφαλαίου και της οικονομίας - καζίνο".

Το πρόγραμμα δράσης που αποφασίστηκε στην πρώτη σύσκεψη των Εργατικών Κέντρων από 13 πόλεις της Μακεδονίας και της Θράκης, είχε το εξής πλαίσιο: Υπεράσπιση των εργασιακών σχέσεων, 8ωρο, ασφαλιστικό, ΣΣΕ. Πάλη ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των ΔΕΚΟ. Μέτρα για την απασχόληση και τη στήριξη των ανέργων. Αποχώρηση από τον "κοινωνικό διάλογο" και ανάληψη πρωτοβουλιών για πανελλαδικό συντονισμό.

Στο μεταξύ με ψηφίσματά τους, με προκηρύξεις και αφίσες, καθώς και με ανακοινώσεις στα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης, τα Εργατικά Κέντρα και τα σωματεία των πόλεων της Β. Ελλάδας καλούν τους εργαζόμενους να λάβουν μέρος στο συλλαλητήριο.

Ηδη για την επιτυχία του συλλαλητηρίου, μέλη της διοίκησης και συνδικαλιστές του ΕΚΘ ενημερώνουν την κοινή γνώμη για τις τραγικές συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και για την ανάγκη να δοθεί μία δυναμική απάντηση των εργαζομένων στις κυβερνητικές επιλογές. "Η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού, της ΔΕΘ και των άλλων Οργανισμών στερεί τη Θεσσαλονίκη από τους μοναδικούς βασικούς μοχλούς ανάπτυξης", αναφέρεται σε ανοιχτή επιστολή του ΕΚΘ προς τους πολίτες της Θεσσαλονίκης.

Στη μαζική ανεργία έχουν οδηγηθεί οι νομοί της Β. Ελλάδας από τη Φλώρινα έως τον Εβρο,σαν συνέπεια της συνεχούς βιομηχανικής συρρίκνωση. Ιδιαίτερο πλήγμα έχουν δεχτεί οι κλάδοι του ιματισμού και της κλωστοϋφαντουργίας.

Η βιομηχανία ιματισμού της Φλώρινας "Γεωργίου ΑΒΕΕ" έκλεισε απροειδοποίητα τα περασμένα Χριστούγεννα, πετώντας στο δρόμο 130 εργαζόμενες, χωρίς να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα. Το πρόβλημα της ανεργίας στον ακριτικό αυτό νομό έχει πάρει μορφή επιδημίας. Οι υπεύθυνοι του ΟΑΕΔ υπολογίζουν ότι τη χειμερινή περίοδο το ποσοστό των ανέργων ανέρχεται στο 35-40%,στην πραγματικότητα εκτιμάται όμως ότι είναι ακόμη μεγαλύτερο.

Στη Νάουσα,ο ιδιοκτήτης της ΒΕΤΛΑΝΣ εξαφανίστηκε, εκχωρώντας τα... εμπορεύματα στους εργαζόμενους ως αποπληρωμή των δεδουλευμένων τους, που ανέρχονται στα 200 περίπου εκατ. δρχ. Οπως λέει ο πρόεδρος του ΕΚ Νάουσας Χρ. Τρεμπελής από το '90 έχουν χαθεί 3.500 θέσεις εργασίας. Τα παιδιά του δημοτικού σχολείου που βρίσκεται στις εργατικές κατοικίες της πόλης όλο και λιγοστεύουν. Πολλές οικογένειες εγκαταλείπουν τη Νάουσα. Τα Σύμφωνα Απασχόλησης, που θα αντιμετώπιζαν τάχα το πρόβλημα της ανεργίας. προβλέπουν 180 θέσεις εργασίας για το Νομό Ημαθίας, για φύλαξη παιδιών και γερόντων. Ηδη ο Δήμος της Νάουσας με ομόφωνη απόφαση έκρινε ότι δε θα έπρεπε να συμμετάσχει στην κοροϊδία αυτή.

Στη γειτονική Πιερία καταστράφηκε η τοπική οικονομία, καθώς πάνω από 40 επιχειρήσεις ιματισμού έκλεισαν τα τελευταία δέκα χρόνια. Από τους 4.000 εργαζόμενους απασχολούνται σήμερα σε συνθήκες πολλές φορές απάνθρωπες μόνο 1.000.Τελευταία βιομηχανία στο έτοιμο ένδυμα που μείωσε στο μισό το εργατικό της δυναμικό, γιατί μεταφέρεται στη Βουλγαρία, ήταν η "Κατερίνα".

Ξεπερνά το 40% η ανεργία στην Εδεσσα υπολογίζει το ΕΚ της πόλης. Δύο βιομηχανίες έχουν απομείνει στην πόλη και η μία, η "Βαλαβανίδου",συρρικνώνεται συνεχώς, καθώς μέρος των δραστηριοτήτων της μεταφέρεται στην Αλβανία. Η επιχείρηση ΣΑΛΙΓΚΑ μεταφέρεται κι αυτή έξω από την Ελλάδα. "Οι εργαζόμενοι στα κονσερβοποιία φέτος είναι ζήτημα να καταφέρουν να κάνουν 20 μεροκάματα. Δεν υπάρχουν δουλιές στην περιοχή. Ο κόσμος πεινάει", λέει η Βασ. Βότση,μέλος της διοίκησης του ΕΚ Εδεσσας.

Στα Γιαννιτσά η ανεργία ξεπερνά το 20% και μειώνεται σημαντικά το προσωπικό στην κλωστοϋφαντουργία. Ο πρόεδρος του ΕΚΓ Κ. Σαλονικίδης επισημαίνει: "Αλλάζει το εργασιακό καθεστώς σε βάρος πάντα του εργαζόμενου. Στην κλωστοϋφαντουργία γίνεται μείωση προσωπικού κατά 50 άτομα και λίγο αργότερα βλέπουμε να προσλαμβάνονται από τον ίδιο εργοδότη πάλι 50 άτομα με ανάθεση έργου. Το σωματείο των εργαζομένων στο φασόν, που είχε 350 άτομα, πλέον δεν υφίσταται καθώς οι μικρές μονάδες έχουν διαλυθεί. Τώρα μόνο μερικές γυναίκες ημιαπασχολούνται στα σπίτια τους με το φασόν, φυσικά χωρίς ασφάλιση και με χαμηλή αμοιβή στο κομμάτι. Η Επιθεώρηση Εργασίας Γιαννιτσών έχει ένα μόνο άτομο και φυσικά δεν μπορεί να ελέγξει μια περιοχή όπου υπάρχουν 1.350 επιχειρήσεις".

Στην τροχιά της βιομηχανικής συρρίκνωσης κινείται και το Κιλκίς.Τελευταία έκλεισαν κι εκεί δύο βιομηχανίες. Η "ΚΟΡΟΝΙΜ" στον ιματισμό και το εργοστάσιο πλαστικών "ΠΡΟΝΤΑΞΙΟΝ",με αποτέλεσμα να μείνουν άνεργοι 130 περίπου εργαζόμενοι. Στο φασόν που απασχολούνταν 3.500 άτομα, τώρα δουλεύουν λιγότεροι από 2.000.

Ανάλογη είναι η κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι της Θράκης,αφού τα "μέτρα" που έχει πάρει μέχρι τώρα η πολιτεία, στόχευαν μόνο στην επιδότηση των εργοδοτών, όπως διαπίστωναν και συνδικαλιστές του Εργατικού Κέντρου Κομοτηνής,σε σύσκεψη των Εργατικών Κέντρων που πραγματοποιήθηκε τελευταία στη Θεσσαλονίκη. Η Θράκη έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο βιομηχανιών, ενώ όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του ΕΚ, "5,5 δισ. πήρε ο ΔΕΔΕΟΓΛΟΥ και το εργοστάσιο μετά ένα μήνα έκλεισε. Δημιουργούνται εργοστάσια και δε δουλεύουν".

"Με τις επιδοτήσεις δημιουργούνται πλασματικά θέσεις εργασίας. Δίνονται 3-3,5 δισ. δρχ. και προσλαμβάνουν στο τέλος 10 εργαζόμενους, αφού ο επενδυτής ρίχνει τα περισσότερα χρήματα για την αγορά του πιο σύγχρονου τεχνολογικού εξοπλισμού", μας λέει ο πρόεδρος του ΕΚ Κιλκίς Βουλγαράκης.Στην Ανατολική Μακεδονία,μια σειρά βιομηχανίες έχουν ήδη μετεγκατασταθεί στη Βουλγαρία και στα Σκόπια.Τα λεγόμενα μεγάλα έργα, όπου ελπίζουν να βρουν εργασία πολλοί εργαζόμενοι, καθυστερούν.

Εντονη είναι η ανεργία στην Καβάλα και ουσιαστικά η πόλη "κινείται" με δύο εργοστάσια. Σημαντική είναι η μείωση και του εργατικού δυναμικού που απασχολείται με το φασόν και τα καπνά.

Στη Δράμα, 6.000 θέσεις εργασίας χάθηκαν στον ιματισμό μετά το 1990. Τώρα η μεγάλη ανεργία ανταγωνίζεται την άγρια εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού. Τα δύο πρόσφατα εργατικά ατυχήματα δείχνουν ότι υπάρχει πλήρης ασυδοσία στους χώρους δουλιάς και δε λαμβάνονται τα στοιχειώδη μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.

"Τα μεγάλα έργα, όπως είναι η Εγνατία και οι κάθετοι άξονες, έχουν μείνει πίσω. Κάποιοι βιομήχανοι που επιδοτήθηκαν με τους αναπτυξιακούς νόμους, ήρθαν και στη συνέχεια εγκατέλειψαν τις περιοχές μας, αφήνοντας πίσω τους γιαπιά, όπως έκανε ο ΔΕΔΕΟΓΛΟΥ στην Κομοτηνή", δηλώνει ο Πρόεδρος του ΕΚ Δράμας Μιχ. Γαλανόπουλος.

Στις Σέρρες,το ΕΚ της πόλης εκτιμά ότι χωρίς υποδομή και συνέχιση των αναπτυξιακών έργων δε θα μειωθεί η ανεργία που ξεπερνά το 20%.Παράλληλα κοινή είναι η διαπίστωση ότι υπάρχει νέο κύμα μετανάστευσης των νέων.

Απ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Τις δυνάμεις τους συγκεντρώνουν οι εργαζόμενοι όλης της χώρας, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, προκειμένου με τη συμμετοχή τους στην πανεργατική, πανδημοσιοϋπαλληλική, 24ωρη πανελλαδική απεργία στις 27 του Μάη να δώσουν μια αποφασιστική αγωνιστική απάντηση στην κυβέρνηση, που με την πολιτική της μεθοδεύει την ανατροπή θεμελιακών δικαιωμάτων τους.

Οι εργαζόμενοι της χώρας είναι αυτό τον καιρό αντιμέτωποι με μια εξαιρετική πρόκληση, καθώς η κυβέρνηση σφυροκοπά, με τις ρυθμίσεις που προωθεί, τις εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά δικαιώματα, ενώ θέτει σε αμφισβήτηση την υπόσταση του δημόσιου τομέα της οικονομίας. Παράλληλα, το εργατικό κίνημα έχει να αντιμετωπίσει - κάτω από το δυσμενές κλίμα που δημιούργησε η νέα ΕΓΣΣΕ - τις αυξημένες πιέσεις των εργοδοτών, οι οποίοι ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά δηλώνουν αποφασισμένοι να μη δώσουν δραχμή παραπάνω από τις ισχνές δραχμικές αυξήσεις που προβλέπει η Εθνική Σύμβαση.

Η διπλή προσπάθεια των εργαζομένων, απέναντι σε κυβέρνηση - εργοδότες, αλλά και απέναντι στις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που επιδίδονται σε ελιγμούς υπονόμευσης και απονεύρωσης των κινητοποιήσεων, είναι καθοριστικής σημασίας για την ανατροπή των αντεργατικών επιλογών. Ο Γ. Σταυρόπουλος,μέλος του προεδρείου της ΓΣΕΕ, μιλά στο "Ρ" για τα μέτωπα πάλης των εργαζομένων, την πανεργατική απεργία και τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ο αγώνας.

- Η πανεργατική απεργία γίνεται ενώ η κυβέρνηση προχωρά άμεσα σε δυο καθοριστικά νομοσχέδια για τις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό. Πώς πρέπει να αντιδράσουν οι εργαζόμενοι σε σχέση με αυτά τα ζητήματα;

- Η κυβέρνηση, με τη στήριξη της ΝΔ και ανταποκρινόμενη στις αξιώσεις της ΕΕ και του ΣΕΒ, επιμένει στη νομοθέτηση της διάλυσης βασικών εργατικών κατακτήσεων, όπως είναι το 8ωρο με τη διευθέτηση, όπως είναι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, που αφήνουν τα συνδικάτα έξω από τις συλλογικές συμβάσεις και ρυθμίσεις, καταργώντας τα ελάχιστα όρια αμοιβών των συλλογικών συμβάσεων. Μέχρι τώρα έχουμε την "υπόγεια" εφαρμογή της έννοιας του "απασχολήσιμου" σε διάφορους οργανισμούς και χώρους και η κυβέρνηση μεθοδεύει μια σειρά ρυθμίσεων, ώστε η μισθωτή εργασία να εμφανίζεται - με διάφορα τεχνάσματα - με μια μορφή εργολαβίας ή του ασφαλισμένου του ΤΕΒΕ.

Οι εργαζόμενοι, ή τουλάχιστον ένα τμήμα τους, έχουν αντιληφθεί αυτή την κατάσταση, όμως υπάρχουν πολύ μεγάλα κενά στην ενημέρωση. Αιτία είναι ο απαράδεκτος ρόλος που παίζουν οι πλειοψηφίες σε πάρα πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπου αποσιωπούν, κρύβουν δηλαδή αυτές τις εξελίξεις και εμποδίζουν τον κοινό και συντονισμένο αγώνα διαφόρων συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Ενα πρέπει να είναι καθαρό. Οτι η εργατική τάξη είναι υποχρεωμένη να περάσει στην αντεπίθεση, όχι μόνο για να περιφρουρήσει βασικά εργατικά, ασφαλιστικά δικαιώματά της, αλλά και για να τα βελτιώσει.

- Λίγες μέρες πριν υπογράφτηκε η νέα ΕΓΣΣΕ, όμως οι κλαδικές συμβάσεις εργασίας είναι ακόμα σε διαπραγμάτευση. Ποια χαρακτηριστικά θα πρέπει να έχει η παρέμβαση του συνδικαλιστικού κινήματος και των εργαζομένων;

- Ηδη έχουμε μια απαράδεκτη συμφωνία, η οποία οδηγεί σε παραπέρα υποβάθμιση το βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης, χτυπά ακόμα και τα ελάχιστα που μπορεί να προσδοκούν οι συνταξιούχοι και οι άνεργοι, αλλά κυρίως χτυπά - αυτή την περίοδο - τις όποιες διεκδικήσεις έχουν οι κλαδικές ομοσπονδίες. Η ολιγαρχία τρίβει τα χέρια της με αυτή τη συμφωνία που έκανε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, γιατί της δίνει ακόμα περισσότερα κέρδη και γιατί αυτά τα όρια είναι πιλότος και μέσο πίεσης για να περιοριστούν οι απαιτήσεις των συνδικάτων.

Είναι καθοριστικό για τις ομοσπονδίες να στηριχτούν στη δράση των ίδιων των εργαζομένων και στην κοινή δράση των συνδικάτων, έτσι ώστε να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που έβαλε η υπογραφή αυτής της ΕΓΣΣΕ. Είναι μονόδρομος η ενότητα δράσης της βάσης των εργαζομένων και νομίζω ότι σήμερα είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε να ανοίξει η εργατική τάξη μέτωπο και απέναντι στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Δεν μπορεί να υπάρχει καμία αυταπάτη για το ρόλο του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Οσο μπορεί, θα εξυπηρετεί την κυβέρνηση και την ολιγαρχία. Οι πλειοψηφίες, για να δικαιολογήσουν τη στάση τους, υπονομεύουν τη δράση των εργαζομένων, θέλουν οι κινητοποιήσεις τους να είναι άνευρες και άμαζες και γι' αυτό το σκοπό χρησιμοποιούν ακόμα και την απεργοσπασία. Γι' αυτό και η εργατική τάξη πρέπει να κάνει δική της υπόθεση το όπλο της απεργίας στις 27 του μήνα.

- Η κυβέρνηση παραμένει προκλητικά αδιάλλακτη στις αποφάσεις της για τις ιδιωτικοποιήσεις. Ποια πρέπει να είναι η αντίδραση απέναντι σε αυτή την αδιαλλαξία;

- Δεν πρέπει κανείς εργαζόμενος στις ΔΕΚΟ να έχει αυταπάτες. Η κυβέρνηση, βεβαίως, επιδιώκει με το μικρότερο δυνατό κόστος, χωρίς κοινωνικές συγκρούσεις, να ξεπουλήσει κυριολεκτικά μια - μια επιχείρηση στο ντόπιο και ξένο ιδιωτικό κεφάλαιο. Κυρίαρχο μέσο για την επιτυχία της αποστολής της είναι το "διαίρει και βασίλευε". Δυστυχώς, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στη ΓΣΕΕ και σε αρκετές ΔΕΚΟ δείχνουν να μην καταλαβαίνουν τις αναγκαιότητες και αποσπασματικά, στη βάση της αντίληψης "ο καθένας από μόνος του", επιχειρούν να λύσουν τα προβλήματα του χώρου τους, κάτι που είναι επικίνδυνο και αναποτελεσματικό. Τώρα χρειάζεται οι εργαζόμενοι να ξεπεράσουν τις συνδικαλιστικές αυτές ηγεσίες που τους διαιρούν και να υπάρξουν αποφασιστικοί αγώνες, όπου αιχμή θα έχουν το κύριο ζήτημα να μείνουν οι ΔΕΚΟ 100% στο δημόσιο. Μέσα από αυτή τη δράση και τον αγώνα, θα ακυρωθεί και η επιλογή των "διαλόγων" απάτης, που τόσο προβάλλουν αυτές οι ηγεσίες.

Οι εργαζόμενοι αυτών των επιχειρήσεων ταυτόχρονα παλεύουν για το συμφέρον του λαού και του τόπου, άμεσα και μακροχρόνια, αφού επιβάλλοντας να μείνουν δημόσιες αυτές οι επιχειρήσεις, υπερασπίζονται μια άλλη πορεία τους, από αυτή που επέβαλλαν μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, εξυπηρετώντας τους ιδιώτες.

- Την προηγούμενη βδομάδα έγινε η στάση εργασίας σε ΔΕΚΟ - Τράπεζες, την Τετάρτη πραγματοποιείται η πανεργατική απεργία. Ποια πρέπει να είναι η συνέχεια του αγώνα;

- Με βάση το τρίπτυχο: Αντίσταση στις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις. Σταμάτημα του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Υπογραφή των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, πρέπει ο αγώνας να οδηγηθεί σε κλιμάκωση. Απαιτείται παράλληλα αποφασιστικός συντονισμός της δράσης των συνδικαλιστικών οργανώσεων, με κύριο χαρακτηριστικό την κινητοποίηση της βάσης των συνδικάτων, μέσα από διαδικασίες όπου οι εργαζόμενοι οι ίδιοι, με διάφορους τρόπους, θα χτίσουν την κοινή δράση που είναι απαραίτητη για το δικό τους μονόδρομο του αγώνα. Είναι αναγκαίο σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, να υπάρξει μέτωπο για όλα αυτά τα ζητήματα. Είναι πια ώριμο ότι ο τραπεζοϋπάλληλος έχει κοινά συμφέροντα με τον οικοδόμο, με τον μεταλλεργάτη, τον κλωστοϋφαντουργό και από κοινού πρέπει να κοντραριστούν με την προκλητική κυβερνητική πολιτική.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

Σε αγωνιστική εγρήγορση βρίσκονται και οι δημόσιοι υπάλληλοι, εντείνοντας τις προετοιμασίες για την επιτυχία της πανεργατικής πανυπαλληλικής απεργίας την Τετάρτη 27 Μάη, στην κατεύθυνση να αποτελέσει κορυφαία στιγμή του αγώνα τους και να στείλει ηχηρό μήνυμα αντίστασης στην πολιτική της κυβέρνησης, που χτυπά τη μονιμότητα, επιχειρεί την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και ιδιωτικοποιεί δημόσιες υπηρεσίες.

Η υπεράσπιση του δημόσιου - κοινωνικού χαρακτήρα των δημοσίων υπηρεσιών και Οργανισμών,αναδεικνύεται σε βασικό μέτωπο πάλης για τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Και αυτό γιατί, η κυβέρνηση έχει βάλει στο στόχαστρό της 1.750 Οργανισμούς, υπηρεσίες και ΝΠΔΔ που, στο όνομα της μείωσης των δημοσίων ελλειμμάτων, δρομολογεί την ιδιωτικοποίησή τους. Τα πρώτα βήματα στην κατεύθυνση αυτή, έχουν γίνει με τα προεδρικά διατάγματα για ΟΣΚ, ΟΔΔΥ, ΟΛΠ, ΟΛΘ,με τα οποία εντάσσονται στις διαδικασίες του νόμου 2414/'96 και μετατρέπονται σε ανώνυμες εταιρίες. Η υλοποίηση αυτών των κυβερνητικών σχεδίων θα έχει συνέπεια τη μετατροπή του κοινωφελούς έργου αυτών των υπηρεσιών σε ακριβό "εμπόρευμα" για τους πολίτες.

Μια εξίσου σοβαρή συνέπεια, είναι η αυτόματη άρση της μονιμότητας για τους δημόσιους υπάλληλους στις υπηρεσίες αυτές, οι οποίοι ξεπερνούν κατά πολύ τους 50.000.Η υπεράσπιση της μονιμότητας αναδεικνύεται απ' αυτές τις εξελίξεις, σε βασικό μέτωπο πάλης.Αλλωστε, η κατάργησή της αποτελεί στόχο της κυβέρνησης, όπως έχουν ομολογήσει, με αλλεπάλληλες δηλώσεις τους, τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και άλλοι υπουργοί. Μάλιστα, τελευταία, ο υπουργός Δημόσιας Διοίκησης Α. Παπαδόπουλος σε ομιλία του σε ημερίδα της ΑΔΕΔΥ υπογράμμισε πως στόχος της κυβέρνησης είναι η επιβολή και στη δημόσια διοίκηση"ευέλικτων" μορφών εργασίας. Ηδη έχει στηθεί ολόκληρο νομοθετικό πλαίσιο, όπως οι νόμοι για Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, για περιφερειακή διοίκηση, οι νόμοι περί καταργήσεων - συγχωνεύσεων και μετατροπής σε ανώνυμες εταιρίες. Σημαντική εδώ είναι και η αναφορά στο "σύμφωνο εμπιστοσύνης προς το 2000" που συνυπέγραψε η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, για εφαρμογή μερικής απασχόλησης και στη δημόσια διοίκηση.

Οι ουσιαστικές αυξήσεις είναι ένα ακόμα κύριο αίτημα των δημοσίων υπαλλήλων, που βλέπουν και αυτοί τα τελευταία χρόνια να μειώνονται συνεχώς οι πραγματικοί μισθοί τους, εξαιτίας των πολιτικών λιτότητας. Οι... αυξήσεις φέτος του τριχίλιαρου,σε συνδυασμό με την αύξηση της φορολογικής παρακράτησης, είχε αποτέλεσμα νέα μείωση των μισθών και ονομαστικά.Η υποτίμηση της δραχμής κατά 14% ήρθε να επιδεινώσει την ήδη άσχημη μισθολογική κατάσταση των δημοσίων υπαλλήλων.

Ο "νέος" Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή προς ψήφιση, έρχεται να θέσει υπό αμφισβήτηση δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα που είχαν ντε φάκτο κατακτήσει οι δημόσιοι υπάλληλοι, να επαναφέρει τη σύνδεση μισθολογίου - βαθμολόγιου και ουσιαστικά να αναβιώσει τον αντιδραστικό και εμφυλιοπολεμικό κώδικα του '51. Βασικός στόχος, αναδεικνύεται η χειραγώγηση των δημοσίων υπαλλήλων, η μετατροπή τους σε γρανάζι για τη διευκόλυνση του περάσματος των αντεργατικών - αντιλαϊκών επιλογών.

Στο προσκήνιο επανέρχεται, εξάλλου, το πάγιο αίτημα για θεσμοθέτηση ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων και στο δημόσιο,καθώς η κυβέρνηση προχωρά σε έναν ακόμη εμπαιγμό. Μετά από ανέξοδες υποσχέσεις χρόνων, η κυβέρνηση προχώρησε στην επικύρωση των 151 και 154 Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας και ενώ οι ελπίδες αναπτερώθηκαν με το σχέδιο νόμου που έχει έτοιμο, έρχεται να τις διαψεύσει προωθώντας συλλογικές συμβάσεις - "μαϊμού".

Τα παραπάνω ζητήματα δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην απεργία της Τετάρτης και στην ανάγκη τού να την κάνουν δική τους υπόθεση οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Οπως μας δήλωσε ο Δ. Αγκαβανάκης αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, "την 24ωρη πανεργατική πανυπαλληλική απεργία, που υποχρεώθηκαν να κηρύξουν ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ για τις 27 του μήνα, παίρνουν στα χέρια τους οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Την ξεκαθαρίζουν από τις λογικές της εκτόνωσης - ενσωμάτωσης - συναίνεσης που επιδιώκουν να την εμποτίσουν οι συμβιβασμένες ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - Αυτόνομης Παρέμβασης και της δίνουν βαθύτερα ταξικά χαρακτηριστικά και ως προς το περιεχόμενο και ως προς την προοπτική. Οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και με αυτή την κινητοποίηση θα καταδικάσουν τη συνολική κυβερνητική πολιτική, όλα τα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα που θίγουν καίρια στο σύνολό του το βιοτικό επίπεδο του εργάτη και του δημόσιου υπάλληλου από τη μια και απ' την άλλη συσσωρεύουν νέα υπερκέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο. Ακόμα στην πορεία και μέσα απ' την κινητοποίηση θα ενταθούν και θα ενισχυθούν οι διεργασίες στις συνειδήσεις των εργαζομένων και θα γίνει ένα βήμα παραπέρα στην ωρίμανση της ανάγκης για παρατεταμένους συντονισμένους αγώνες, με στόχο την ανατροπή της βάρβαρης ευρωενωσιακής κυβερνητικής πολιτικής. Στην ανάγκη να ορθωθεί μέτωπο των εργαζομένων απέναντι στο "μαύρο" μέτωπο κυβέρνησης, ΣΕΒ, Ευρωπαϊκής Ενωσης και συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών".

Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

Η διπλή προσπάθεια των εργαζομένων, απέναντι σε κυβέρνηση - εργοδότες, αλλά και απέναντι στις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες που επιδίδονται σε ελιγμούς υπονόμευσης και απονεύρωσης των κινητοποιήσεων, είναι καθοριστικής σημασίας για την ανατροπή των αντεργατικών επιλογών