Τη μαγιά ενός νέου προκλητικότατου αντιαγροτικού σχεδίου αποτελούν οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη λεγόμενη ενδιάμεση αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), που μόνον ενδιάμεση δεν είναι. Ενός σχεδίου που δεν είναι αποσυνδεμένο από την προγενέστερη αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, αφού αποτελεί συνέχεια της αναθεώρησης της ΚΑΠ του 1992 και της «Ατζέντας 2000».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχοντας κατά νου και τη διεύρυνση της ΕΕ, γενικεύει την προσαρμογή της ΚΑΠ στις επιταγές του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και προτείνει την πλήρη αποσύνδεση των επιδοτήσεων από την παραγωγή. Για τη γεωργία και την κτηνοτροφία εισάγονται οι εισοδηματικές ενισχύσεις ανά «γεωργό» (αγροτική εκμετάλλευση), οι οποίες θα αποτελούν στο εξής δικαιώματα, τα οποία θα υπολογιστούν ανά εκτάριο και περιόδους, αναφορά που ορίζει καταπώς βολεύεται η ΕΕ. Στην περίπτωση της κτηνοτροφίας θα είναι εκτάρια βοσκοτόπων. Στην πρώτη φουρνιά της αναθεώρησης μπαίνουν τα δημητριακά συν το ρύζι και η κτηνοτροφία (βοοειδή, αιγοπρόβατα και γάλα), καθώς και οι ελαιούχοι σπόροι, τα όσπρια, ξηροί καρποί, προϊόντα για κτηνοτροφική χρήση και σπόροι προς σπορά.

Οι νέες αποσυνδεδεμένες ενισχύσεις από την παραγωγή θα είναι πλέον κατ' αποκοπή και θα δίνονται μια φορά το χρόνο. Η αποσύνδεση δεν έχει να κάνει μόνο με τα επιδοτούμενα κιλά ή στρέμματα, αλλά, και σε ένα μεγάλο βαθμό, με το είδος της καλλιέργειας. Δηλαδή, ένας σιτοπαραγωγός θα μπορεί να παίρνει την ενιαία ενίσχυση κι ας παράγει πλέον μαρούλια ή καρότα. Δεν επιτρέπονται όμως πολυετείς καλλιέργειες (δενδρώδεις βασικά)και, όπως φαίνεται, προϊόντα που έχουν ποσοστώσεις. Για παράδειγμα, ο ίδιος σιτοπαραγωγός, αν θελήσει να φυτέψει και καλλιεργήσει ελιές, θα χάσει την ενιαία ενίσχυση. Επίσης, προβλέπονται και κάποιες συνδεδεμένες ενισχύσεις, όπως για το ρύζι, όπου προτείνεται μια ειδική ενίσχυση 75 ευρώ ανά τόνο, και για το σκληρό σιτάρι, που προορίζεται για τις βιομηχανίες σιμιγδαλιού και ζυμαρικών, προτείνεται ένα ποιοτικό πριμ 40 ευρώ ανά εκτάριο ή 4 ευρώ ανά στρέμμα.

Παράλληλα, προτείνεται να μειωθούν έως καταργηθούν και οι τιμές παρέμβασης όπου αυτές απέμειναν και τα σπασμένα θα πληρώσουν, για παράδειγμα: Το ρύζι όπου προτείνεται μείωση της τιμής παρέμβασης κατά 50%, τα σιτηρά κατά 5% ακόμα (μετά το 20% της «Ατζέντας 2000»), ενώ μεγάλες μειώσεις γίνονται και στα γαλακτοκομικά προϊόντα, όπου η ενδεικτική τιμή στο γάλα μειώνεται κατά 28%. Οι όποιες αντισταθμίσεις προβλέπονται σε καμία περίπτωση δεν καλύπτουν τις μειώσεις αυτές.

Εδώ αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι μέσα στο 2003 αναμένεται να ακολουθήσουν και σχετικές προτάσεις για το βαμβάκι, τον καπνό, το λάδι, τη ζάχαρη και ενδεχομένως τα οπωροκηπευτικά και το κρασί.

Ασχέτως τι διαλαλεί η κυβέρνηση, όλες οι νέου τύπου ενισχύσεις θα έχουν παρακράτηση από το 2006 και μετά ανεξαρτήτως χρηματικού ορίου. Με βάση τα όσα προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα παρακρατείται ένα ποσοστό των όποιων ενισχύσεων για τους αγροτοκτηνοτρόφους των 15 ήδη ενταγμένων χωρών της ΕΕ, που θα είναι: 1% το 2006, 4% το 2007, 12% το 2008, 14% το 2009, 16% το 2010, 18% το 2011 και 19% το 2013. Για κάτω από 5.000 ευρώ θα επιστρέφεται στη συνέχεια (μάλλον ένα χρόνο μετά την αρχική πληρωμή) η παρακράτηση, που θα γίνεται ανάλογα με το ύψος της ενίσχυσης που θα δικαιούνται. Από 5.000 μέχρι 50.000 ευρώ θα επιστρέφεται το μισό της παρακράτησης ανάλογα με το ύψος της ενίσχυσης που θα δικαιούνται.

Οσο για τις επιδοτήσεις των αγροτών των 10 υπό ένταξη χωρών, αυτές θα ξεκινήσουν το 2004 με 25% επί των κονδυλίων που διατίθενται για τους αγρότες των «15» και θα εξομοιωθούν με τις όποιες ενισχύσεις θα υπάρχουν, το 2013. Κι ενώ η κυβέρνηση διαλαλούσε πως τα ποσά που παρακρατούνται θα πηγαίνουν για ανάπτυξη της υπαίθρου, τελικά μόνον ένα ποσοστό της τάξης του 1% το 2006, που θα γίνει 6% το 2012, θα πηγαίνει υποτίθεται για ανάπτυξη της υπαίθρου. Τα υπόλοιπα ποσά θα πηγαίνουν, για παράδειγμα, στη στήριξη της κοινής οργάνωσης αγοράς γάλακτος, δηλαδή στις βόρειες χώρες της ΕΕ και όπου αλλού κρίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή... Ακόμα, όπως αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ του περασμένου Οκτώβρη, το ανώτατο όριο δαπανών του κοινοτικού προϋπολογισμού για την ΚΑΠ των 25 της ΕΕ θα είναι το 2004 42,9 δισ. ευρώ, το 2006 45,3 δισ. ευρώ και το 2013 48,5 δισ. ευρώ. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι θα δοθούν κιόλας αυτά τα ποσά και τίποτα δεν εμποδίζει την ΕΕ να τα κόψει όσο επιθυμεί.

Οπως επίσης φαίνεται, το όλο σκηνικό σε βάρος των αγροτοκτηνοτρόφων θα έχει και τα εξής: Οι ποσοστώσεις παραγωγής παραμένουν και μειώνονται, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ρύζι, όπου το εθνικό πλαφόν από 249.000 στρέμματα γίνεται 203.000 στρέμματα, στο σκληρό σιτάρι παραμένει στα 6.170.000 στρέμματα ενώ πέρσι καλλιεργήθηκαν 7.400.000. Επίσης, στο αγελαδινό γάλα η «πενιχρή» ποσόστωση των 700.000 τόνων θα γίνει 714.000 τόνοι το 2008, ενώ οι πραγματικές ανάγκες της χώρας είναι διπλάσιες. Από την άλλη, όσον αφορά στα δικαιώματα για να υπολογιστεί η λεγόμενη ενιαία ενίσχυση ανά «γεωργό», ο υπολογισμός θα γίνεται σε διαφορετική βάση που ακόμα παραμένει θολή και βασικά με περίοδο αναφοράς την τριετία 2000- 2002. Κι αυτό συμβαίνει για να βγουν τα δικαιώματα ενίσχυσης κομμένα και ραμμένα στα «στενά» μέτρα της ΕΕ. Δεν αποκλείεται, βέβαια, όπως δείχνουν τα πράγματα, να είναι άλλο το πλαφόν ενίσχυσης με βάση τα δικαιώματα «γεωργού» και άλλο το εθνικό πλαφόν παραγωγής...

Αλλο ένα σημείο που αξίζει να αναφερθεί είναι αυτό των περιβαλλοντικών όρων, που θα τίθενται για να δίνονται οι νέες αποσυνδεδεμένες ενισχύσεις. Στο όνομα της πολλαπλής συμμόρφωσης τίθενται μια σειρά όρων και προϋποθέσεων, που αγγίζουν και τα όρια της παραφροσύνης. Για παράδειγμα, στις ορθές γεωργικές πρακτικές αναφέρεται ως όρος συνδεμένος με την καταβολή των ενισχύσεων μέχρι και η πίεση των ελαστικών των τρακτέρ! Επ' αυτού προβλέπονται και ποινές που φτάνουν μέχρι και την απώλεια ολόκληρης της επιδότησης για μερικά χρόνια.

Το πλέον υποκριτικό και εξοργιστικό της υπόθεσης είναι ότι η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ, που γίνεται στο όνομα της αειφόρου ανάπτυξης, της ποιότητας και της προστασίας των καταναλωτών, αποσκοπεί οφθαλμοφανέστατα στη δραστική μείωση της στήριξης της γεωργίας και των αγροτικών τιμών. Ειδικά από το δεύτερο, που γίνεται με προκλητικότατο τρόπο, θα έχουν μόνο να ωφεληθούν τα κερδοσκοπικά συμφέροντα των εμποροβιομηχάνων και βασικά των πολυεθνικών. Λόγου χάρη, στο σιτάρι με βάση και στοιχεία του ΟΟΣΑ, οι τιμές παραγωγού μειώθηκαν κατά 40% στην εικοσαετία 1980-2000, ενώ την ίδια περίοδο οι τιμές του ψωμιού και των αρτοσκευασμάτων αυξήθηκαν κατά 340%!

Πιστεύει κανείς ότι θα αλλάξει τίποτα τώρα, σε όφελος των μικρομεσαίων παραγωγών και καταναλωτών; Οσον αφορά τους παραγωγούς, κυβέρνηση και ΕΕ κάνουν και ξανακάνουν λόγο για ποιότητα. Ομως, πώς θα επέλθει η ποιότητα όταν οι επιδοτήσεις κόβονται και αποσυνδέονται από την παραγωγή και οι τιμές παραγωγού μειώνονται και διά κοινοτικών κανονισμών;! Το βρίσκει κανείς λογικό αυτό; Κι όταν κάποιοι ευαγγελίζονται την «ελεύθερη αγορά», για ποιους το λένε αυτό, για τους παραγωγούς, ή για τους μεγαλοβιομηχάνους και τις πολυεθνικές; Κι όταν ακούμε ποιότητα και προστασία των καταναλωτών, έρχεται στο μυαλό μας και κάτι άλλο. Πώς συνδυάζεται αυτό με την πλήρη απελευθέρωση της καλλιέργειας, διακίνησης και κατανάλωσης μεταλλαγμένων προϊόντων; Ετσι θεωρούν κάποιοι ότι ικανοποιείται η «ελεύθερη αγορά» του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών και έτσι πρέπει να γίνει σε βάρος των παραγωγών και των καταναλωτών; Θα τα επιτρέψουν όλα αυτά οι αγρότες και οι καταναλωτές, δηλαδή ο λαός της Ελλάδας;!

Η κυβέρνηση, οι παρατρεχάμενοί της και οι λοιποί ευρωλάγνοι επιχειρούν με κάθε μέσο να εμπαίξουν και εξαπατήσουν τους μικρομεσαίους Ελληνες αγροτοκτηνοτρόφους και να αποκρύψουν τα όσα πάνε να γίνουν πράξη μέσω της αναθεώρησης της ΚΑΠ και των επικείμενων συμφωνιών του ΠΟΕ.

Το άθλιο προπαγανδιστικό τροπάρι εξαπάτησης των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων και της κοινής γνώμης, με αφορμή την ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ ξεκίνησε εδώ και πολλούς μήνες και στο επόμενο διάστημα αναμένεται να γιγαντωθεί. Το πρώτο «παραμύθι» είναι ότι εξασφαλίστηκε η στήριξη της αγροτικής παραγωγής μέχρι το 2013. Ομως δε λέγεται επακριβώς τι... σόι στήριξη θα είναι αυτή και για ποιους... Τα ίδια έλεγε, άλλωστε, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης και λίγο πριν το 2000, περί εξασφάλισης 7-8 τρισ. δραχμών για επιδοτήσεις μέχρι το 2006. Αλλά ήδη εν έτει 2003 προέκυψε αναθεώρηση της ΚΑΠ και νέες δραστικές περικοπές επιδοτήσεων, εξαφάνιση των τιμών ασφαλείας και κάθε έννοιας προστασίας των μικρομεσαίων αγροτών. Ποιος εγγυάται ότι σε πολύ λίγα χρόνια, μια και το 2013 πέφτει κάπως μακριά... δε θα γίνει μια ακόμα χειρότερη αναθεώρηση της ΚΑΠ σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων;

Το δεύτερο παραμύθι είναι ότι δε θα θιγούν οι μικρομεσαίοι αγρότες. Δεν πέρασαν και πολλές μέρες (στις 10 Απρίλη) από τότε που ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πως το 90% των αγροτών που είναι μικρομεσαίοι αγρότες δε θα θιγεί, αλλά θα θιγούν οι μεγαλοαγρότες της ΕΕ, που θα λαμβάνουν σταδιακά όλο και μικρότερη ενίσχυση. Πρόκειται για μέγα επικοινωνιακό ψεύδος. Και όχι μόνο αυτό: Ολα τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνώντες καλούσαν τους μικρομεσαίους αγρότες να γίνουν μεγαλοαγρότες ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Τώρα, δηλαδή, τι τους λένε, να μην το τολμήσουν, γιατί από την ΚΑΠ θίγονται μόνο οι μεγαλοαγρότες της ΕΕ;! Το βέβαιο είναι ότι το «στήσιμο», οι όροι και οι επιδιώξεις της ενδιάμεσης αναθεώρησης βάλλουν αποκλειστικά σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών και στοχεύουν να τους βγάλουν από τη μέση. Αυτό που επιδιώκεται είναι δημιουργηθούν λίγοι μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες και οι μικροαγρότες μπορούν να γίνουν εργάτες γης - κολίγοι, φασονατζήδες ή άνεργοι. Αλλωστε, στην ίδια την ενδιάμεση αναθεώρηση ορίζεται πως γεωργοί μπορεί να είναι και... οι επιχειρήσεις(!), οι οποίες πολύ εύκολα θα μπορούν να εξαγοράζουν δικαιώματα επιδότησης από απηυδισμένους και ξεκληρισμένους μικροαγρότες.

Επίσης, πρέπει να επισημανθεί και το εξής: Πώς γίνεται να μη θιγούν οι μικρομεσαίοι αγρότες, όταν η συνολική στήριξη της κοινοτικής γεωργίας θα μειωθεί κατά 20% σε 7 χρόνια; Η κυβέρνηση, βέβαια, μπορεί να ανακοινώνει αυθαίρετα μεγάλα ποσοστά μικρομεσαίων αγροτών που δε θα θιγούν... Ομως πόσοι είναι οι μικρομεσαίοι αγρότες που δε θα θιγούν, ούτε καν χρηματικά - κατά την κυβέρνηση - από τη μείωση των επιδοτήσεων; Το όριο των 5.000 ευρώ (1.700.000 δρχ.) και πάνω, σημαίνει ότι όσοι το ξεπερνούν κατά λίγο ή και λίγο περισσότερο δεν είναι μικρομεσαίοι αγρότες; Το όριο των 5.000 ευρώ σημαίνει πρακτικά 1.700 κιλά ποσόστωσης καπνού Βιρτζίνια, 40 στρέμματα βαμβάκι, 100 στρέμματα σκληρό σιτάρι. Τούτα, δηλαδή, αποτελούν καζάντζιμα... μεγαλοαγροτών; Επιπλέον ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας ψήφισε τον περασμένο Γενάρη στην ΕΕ να μειωθούν οι επιδοτήσεις στην παραγωγή κατά 55%, οι εξαγωγικές επιδοτήσεις κατά 45% και οι δασμοί κατά 36%, στο όνομα των διαπραγματεύσεων του ΠΟΕ! Μήπως μπορεί να εξηγήσει η κυβέρνηση πώς δε θα θιγούν οι μικρομεσαίοι αγρότες από αυτή την απόφαση;..

Η κυβέρνηση ανάμεσα στα άλλα «ρίχνει» και το απατηλό χαρτί των διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο της αντιαγροτικής φιλοσοφίας των σχετικών προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αλλά, τι ακριβώς διαπραγματεύεται η κυβέρνηση σε όφελος των μικρομεσαίων αγροτών;.. Για το θέμα του ΠΟΕ η κυβέρνηση κάνει ό,τι λέει η ΕΕ. Για το θέμα της ΚΑΠ, η κυβέρνηση κάνει πάλι ό,τι λέει η Κομισιόν και σε πρώτη φάση σκοπεύει να ζητήσει κάποιες ψευτοτροποποιήσεις, του τύπου να μη μειώνονται οι νέες εισοδηματικές επιδοτήσεις από τα 5.000 ευρώ και πάνω, αλλά από τα 7.000 ευρώ και πάνω να αυξηθεί η ποιοτική ενίσχυση στο σκληρό στάρι και η ποσόστωση στο αγελαδινό γάλα. Ομως, το θέμα της ΚΑΠ δεν είναι κάποιες ψευτοβελτιώσεις, αλλά η ουσιαστική αλλαγή του αντιαγροτικού πνεύματός της. Και για τους μικρομεσαίους αγρότες η ουσία είναι η ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής πολιτικής φτώχειας και ξεκληρίσματος, που λιβανίζει και «διαφημίζει» η κυβέρνηση Σημίτη, ως «γνήσιος» υπηρέτης της ΕΕ και των συμφερόντων των πολυεθνικών. Κι από κοντά, με λίγο διαφορετικές ψευτοαντιπολιτευτικές διατυπώσεις, τα ίδια κάνει και επιδιώκει και η ΝΔ.