ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Περιφρουρούμε τις κατακτήσεις, συνεχίζουμε τον αγώνα

Δεκάδες συνθήματα που αποκαλύπτουν το μέγεθος της κοροϊδίας, την οποία έχουν εξαπολύσει οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας, με μεγάλα ψεύτικα λόγια,...«Χάρτες Σύγκλισης» και άκρατη δημαγωγία σε βάρος του εργαζόμενου λαού, για να του κλέψουν την ψήφο, αντήχησαν χτες το απόγευμα στο κέντρο του Πειραιά. Τα βροντοφώναζαν εργάτες της οικοδομής και των εναπομεινάντων εργοστασίων του Πειραιά, της σακατεμένης από την ανεργία Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, ναυτεργάτες, νεολαίοι, απόμαχοι της δουλιάς. Τα βροντοφώναζαν συστρατευμένοι κάτω από το πανό της Γραμματείας Πειραιά του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου που έγραφε με κόκκινα γράμματα: «Ταξική συσπείρωση για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής».

Η αγωνιστική συνάντηση του ΠΑΜΕ με τους εργαζόμενους του Πειραιά έγινε στις 7.30 το απόγευμα στην πλατεία Κοραή. Πρώτος στο βήμα ανέβηκε ο Γιώργος Κατρίτσης από το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, ο οποίος τόνισε ότι ο «χώρος της εκπαίδευσης δεν μπορεί να ξεφύγει από τη λαίλαπα» της αντιλαϊκής πολιτικής, καθώς στα σχολειά «προετοιμάζουν τους αυριανούς εργάτες κομμένους και ραμμένους στα μέτρα των βιομηχάνων, του μεγάλου κεφαλαίου».

Κεντρικός ομιλητής της συγκέντρωσης ήταν ο Νίκος Ξουράφης από τη Γραμματεία. «Είμαστε εδώ για να φωνάξουμε ότι δεν είμαστε "ιθαγενείς" για να μας ξεγελάνε με χάντρες και καθρεφτάκια. Είμαστε εδώ, για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για τα δικαιώματά μας, για να περιφρουρήσουμε τις κατακτήσεις μας, για να διεκδικήσουμε καλύτερες συνθήκες δουλιάς και ζωής», ήταν τα πρώτα του λόγια για να τονίσει στη συνέχεια: «Επιχειρεί η κυβέρνηση να γλυκάνει την αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων για όσα βιώνουν, εξαιτίας της συγκεκριμένης πολιτικής της. Το σκηνικό εξαπάτησης και αποπροσανατολισμού είναι ολοφάνερο». «Αυτοί που πρώτα χειροκρότησαν τα "μέτρα μαμούθ" ήταν ο ΣΕΒ». Κάλεσε με τη σειρά του τους εργαζόμενους να καταδικάσουν την αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σημειώνοντας: «Η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας δεν έδωσε και δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα λαϊκά προβλήματα». Τους κάλεσε να μη δώσουν καμία εμπιστοσύνη στο ΣΥΝ και στις συμβιβασμένες ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος, καθώς «στηρίζουν τις επιλογές της κυβέρνησης και του κεφαλαίου», ενώ ο ρόλος τους είναι «να αφοπλίζουν τους εργαζόμενους».

Ακολούθησε μαχητική πορεία στους δρόμους του Πειραιά, με σταθμό το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, όπου ακούστηκε στο σύνθημα: «Αυτό το υπουργείο δεν είναι Ναυτιλίας είναι των εφοπλιστών και της ολιγαρχίας».

Το «μισοάδεια» και «μισογεμάτο» ποτήρι

Τη σοφή ρήση που λέει «ξέρω πως λένε το γάιδαρο άλογο όταν πρόκειται να πουλήσουν και το άλογο γάιδαρο όταν πρόκειται να αγοράσουν» θυμίζει ο τρόπος με τον οποίο χειρίζονται την εξέλιξη ορισμένων βασικών μεγεθών της οικονομίας όχι μόνο οι μεγαλοεπιχειρηματίες και διάφοροι μεγαλοκομπιναδόροι, αλλά τόσο ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όσο και ο πρόεδρος της ΝΔ. Παραβλέποντας το γεγονός ότι πίσω από τους αριθμούς διαφόρων βασικών μεγεθών της οικονομίας - όπως η ανεργία, η φτώχεια κλπ. - κρύβονται μεγάλα κοινωνικά δράματα, ο μεν Κ. Σημίτης (που σήμερα είναι πρωθυπουργός) εξωραΐζει την κατάσταση και τα βλέπει όλα «ωραία και καλά», ενώ αντίθετα ο Κ. Καραμανλής (που διεκδικεί την πρωθυπουργία στις επικείμενες εθνικές εκλογές) τα βλέπει όλα «μαύρα κι άραχνα».

Αδιάψευστος μάρτυρας, τα εξής δύο στοιχεία. Πρώτον, προχτές ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, παρουσίασε στο Ζάππειο το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Χάρτα Σύγκλισης», εμφανίζοντας την Ελλάδα να συγκλίνει με το μέσο όρο της ΕΕ και τους Ελληνες να βελτιώνουν συνεχώς το βιοτικό τους επίπεδο. Δεύτερον, τα στατιστικά στοιχεία που επικαλέστηκε πρόσφατα η ηγεσία της ΝΔ με τον τίτλο «Χάρτα Απόκλισης», καθώς και οι προχτεσινές δηλώσεις του προέδρου της ΝΔ, σύμφωνα με τα οποία η ελληνική οικονομία «αποκλίνει» από την ευρωπαϊκή και τα προβλήματα των Ελλήνων διογκώνονται. Στόχος αυτής της κάλπικης αντιπαράθεσης μεταξύ των ηγεσιών ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είναι να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων από τα μεγάλα προβλήματα που τους βασανίζουν και οφείλονται στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική.

Σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, αν η αλήθεια βρίσκεται στην ΠΑΣΟΚική «Χάρτα Σύγκλισης» ή στη «Χάρτα Απόκλισης» της ΝΔ, ο Κ. Σημίτης υπεραμύνθηκε των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζονται τα τελευταία 15 χρόνια και ειδικότερα στην περίοδο από το 1996, που ο ίδιος είναι πρωθυπουργός. Ετσι, κάνοντας λόγο για «μισοάδειο» και «μισογεμάτο», υποστήριξε πως «με το κοινωνικό πακέτο, το οποίο ανακοινώσαμε την περασμένη εβδομάδα φτάσαμε το επίπεδο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης»! Και για του λόγου το αληθές επικαλέστηκε τις εξελίξεις στο μέτωπο της ανεργίας, υποστηρίζοντας πως στο θέμα της απασχόλησης «οι αριθμοί, τους οποίους επικαλούνται τα κόμματα της αντιπολίτευσης, είναι αριθμοί οι οποίοι δε δίνουν την πραγματική εικόνα του τι κάναμε. Διότι εμείς το 2000 είχαμε πει, ότι θα έχουμε 300.000 νέες ευκαιρίες απασχόλησης, 300.000 ευκαιρίες για κατάρτιση στους ανέργους και επίσης και 300.000 για κατάρτιση για εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα». Και με το γνωστό του χαμόγελο πρόσθεσε με αυτοϊκανοποίηση: «Ε, έχουμε πετύχει τους στόχους μας ήδη από τώρα. Οι ευκαιρίες οι οποίες δόθηκαν για πρόσβαση στην αγορά εργασίας είναι την 1/9/2003 κατά τον απολογισμό 324.367».

Φαίνεται ότι ο κύριος Σημίτης θέλει να του πούμε και μπράβο, επειδή κατάφερε να μειώσει (στα χαρτιά) την ανεργία. Αξιοποιώντας προφανώς και τις γνώσεις του σαν καθηγητής Πανεπιστημίου, ο κύριος πρωθυπουργός, με τα στοιχεία για την ανεργία που επικαλέστηκε (και παραθέσαμε παραπάνω) για να αποδείξει τις επιτυχίες της κυβέρνησής του στη «σύγκλιση», έκανε το εξής τρικ: Βλέποντας το ποτήρι «μισογεμάτο», υποστήριξε πως από το 2000 μέχρι σήμερα, υπερεκπληρώθηκε ο στόχος της κυβέρνησης για τη δημιουργία 300.000 νέων θέσεων εργασίας αφού -όπως είπε- «οι ευκαιρίες οι οποίες δόθηκαν για πρόσβαση στην αγορά εργασίας μέχρι τις 1/9/2003 ήταν 324.367».

Εδώ όμως υπάρχει η εξής «λεπτομέρεια»... Είναι άλλο πράγμα 300.000 θέσεις εργασίας και άλλο 300.000 ευκαιρίες απασχόλησης. Κι αυτό γιατί, αν στην περίοδο από το 2000 μέχρι σήμερα χάθηκαν (δηλαδή απολύθηκαν) 300.000 θέσεις ΠΛΗΡΟΥΣ απασχόλησης και στη θέση τους δημιουργήθηκαν 324.367 ευκαιρίες απασχόλησης (δηλαδή ΜΕΡΙΚΗΣ ή ΕΠΟΧΙΑΚΗΣ απασχόλησης) τότε δε μειώθηκε η ανεργία, αλλά αυξήθηκε η υποαπασχόληση και μοιράστηκε η φτώχεια σε περισσότερες οικογένειες φτωχών. Αυτή είναι η αλήθεια, όσο κι αν ενοχλεί. Και με τη φόρα που έχουν πάρει τόσο η ηγεσία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ - που ερίζουν για το «ποιος» από τους δυο θα εφαρμόσει... καλύτερα την ίδια αντιλαϊκή πολιτική - τίθεται το ερώτημα: Βλέπω τη θεία υπομονή των ανθρώπων που πληρώνουν τις συνέπειες των μακροχρόνιων πολιτικών της γαλαζοπράσινης λιτότητας, πότε θα δω τη θεία οργή τους;

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Πιο εχθρική για τους εργαζόμενους

Πιο αποτελεσματική για το κεφάλαιο

Με αφορμή τη δημοσιοποίηση της «Χάρτας Σύγκλισης» από την κυβέρνηση, ο Δημήτρης Αγκαβανάκης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και στέλεχος της ΤΑΔΗΣΥ, σε δήλωσή του, σημειώνει:

«Και με τη βαρύγδουπη "Χάρτα Σύγκλισης" επαναβεβαιώνει ο πρωθυπουργός τους αντιλαϊκούς κυβερνητικούς σχεδιασμούς όσον αφορά στη Δημόσια Διοίκηση.

Στα πλαίσια αυτά, ο πρωθυπουργός μίλησε για μια Δημόσια Διοίκηση, που θα λειτουργεί με προκαθορισμένους στόχους και δείκτες απόδοσης στην υπηρεσία της διαβόητης ανταγωνιστικότητας των κερδών του κεφαλαίου, στην υπηρεσία της παγκοσμιοποίησης και της νέας τάξης πραγμάτων των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, στην υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κάθε λογής κοινωνικοοικονομικών οργανισμών του κεφαλαίου.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου θα ιδιωτικοποιηθούν λειτουργίες και υπηρεσίες του κοινωνικού, κύρια, τομέα της Δημόσιας Διοίκησης, και θα επιβληθούν νέα ανταποδοτικά τέλη και θα διοριστούν ιδιώτες μάνατζερ σε όσες μείνουν στο Δημόσιο, κλπ.

Επίσης, θα ανατραπούν τα όποια εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα έχουν απομείνει στους δημόσιους υπάλληλους, με την επιβολή της μερικής απασχόλησης και των άλλων «ευέλικτων» σχέσεων εργασίας, με τη σύνδεση του μισθού, και της υπηρεσιακής τους εξέλιξης με την «αποδοτικότητά» τους. Και όλα αυτά για τη χειραγώγηση και τον πειθαναγκασμό των δημοσίων υπαλλήλων στις κυβερνητικές επιλογές του κεφαλαίου.

Ετσι επιδιώκει η κυβέρνηση να δομήσει μια Δημόσια Διοίκηση πιο εχθρική για τους εντός και εκτός αυτής εργαζόμενους και πιο αποτελεσματικής για την κερδοφορία του κεφαλαίου και για τους όποιους άλλους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς.

Αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα που για προφανείς προεκλογικές σκοπιμότητες, την επενδύουν με ωραία και φανταχτερά περιτυλίγματα, είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να την αποκαλύψουν και να την καταδικάσουν μέσα από ταξικούς αγώνες σύγκρουσης με τη συνολική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και με την ψήφο τους στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές».