Γενικευμένη ανησυχία για το «πού πάνε τα πράγματα», για την κλιμάκωση των ανταγωνισμών, σφοδρές αντιδράσεις ενάντια στο κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ και τους συμμάχους του για τη γενοκτονία σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Πλευρές όπως οι παραπάνω μεταφέρθηκαν στην Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ το περασμένο Σαββατοκύριακο, από συνδικαλιστές που έδωσαν το «παρών» από όλο τον κόσμο.

Μια πολύ μεγάλη συμμετοχή συνδικάτων από Ευρώπη, Αμερική, Τουρκία και Μέση Ανατολή. Οργανώσεων που έβαλαν τη σφραγίδα τους σε πρωτόγνωρες εργατικές κινητοποιήσεις, όπως στη Μ. Βρετανία, στη Γερμανία, στην Αυστρία, στη Γαλλία κ.α., και οι οποίες έδωσαν κουράγιο και ελπίδα στους λαούς όλου του κόσμου.

Η διεθνής συμμετοχή στις εργασίες του ΠΑΜΕ αποτελεί άλλη μια αναγνώριση του πρωτοπόρου ρόλου του, της καθοριστικής του συμβολής σε αγωνιστικές διεργασίες και στην οργάνωση της διεθνούς αλληλεγγύης, στο ζωντάνεμα της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας.

Και, αν κάτι επιβεβαιώνουν όσα μετέφεραν οι συνδικαλιστές, είναι το ελπιδοφόρο μήνυμα ότι τίποτα δεν μένει «ακίνητο» και «ακλόνητο», όπως παπαγαλίζουν οι απολογητές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Οτι η αντίσταση των λαών δυναμώνει, προκαλώντας εφιάλτες στις αστικές τάξεις.

Στην Αθήνα βρέθηκε η ηγεσία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, με τον ίδιο τον πρόεδρό της Μάικ Μαζουάντλε Μακιουαΐμπα, από τη Νότια Αφρική. Επίσης, τον γενικό της γραμματέα Πάμπη Κυρίτση, από την Κύπρο, και τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού της Γραφείου Πιερπάολο Λεονάρντι, από την Ιταλία.

Από την Παλαιστίνη, η πρόεδρος της Ενωσης Παλαιστινιακών Συνδικάτων Ιερουσαλήμ, Σούζαν Σαλάμ, μετέφερε τις ευχαριστίες της για τη συμπαράσταση του ΠΑΜΕ και των εργαζομένων της χώρας μας στον δίκαιο αγώνα του λαού της. Χαιρέτισε την κινητοποίηση στο λιμάνι του Πειραιά, που έβαλε εμπόδια στο φόρτωμα πυρομαχικών που θα κατέληγαν στο Ισραήλ. Και μετέφερε τη δέσμευση ότι ο αγώνας για λευτεριά στην Παλαιστίνη, ενάντια στο έγκλημα του Ισραήλ στη Μ. Ανατολή θα συνεχιστεί.

Το «παρών» έδωσε η Τσίντσια Ντελαπόρτα και ο Χοσέ Νιβόλι από το Συνδικάτο USB Ιταλίας, το Σωματείο που πρώτο σήκωσε τη σημαία του αγώνα κατά τη διάρκεια της πανδημίας στην Ευρώπη. Τώρα ετοιμάζουν απεργιακή κινητοποίηση στις 13 Δεκέμβρη, θέτοντας στο επίκεντρο μεταξύ άλλων τις επιπτώσεις στους εργαζόμενους από την «οικονομία του πολέμου».

Επίσης ο Αλεξ Γκόρτνον από το Συνδικάτο RMT που εκπροσωπεί πάνω από 83.000 μέλη στη Βρετανία. Ηταν το συνδικάτο που οργάνωσε τις περισσότερες απεργίες στη σύγχρονη ιστορία της χώρας σε λιμάνια, τρένα και πλοία. Το 2022-'23 λοιπόν καταγράφηκαν στη Βρετανία οι περισσότερες μέρες απεργίας εδώ και 35 χρόνια! Απεργίες που ξεκίνησαν από το RMT και αγκάλιασαν όλους τους κλάδους, με τη βρετανική κυβέρνηση να προσπαθεί μάταια να τις απαγορεύσει. Ο συνδικαλιστής μετέφερε τις αντιδράσεις των συναδέλφων του στην επίθεση σε μισθούς και συντάξεις, στη φθηνή εργασία, στις απολύσεις και στην εργολαβοποίηση.

Στις εργασίες του ΠΑΜΕ συμμετείχαν οι Μάλτε Κλίφορντ και Λαρς Στούμπε από το Συνδικάτο VERDI από το Αμβούργο της Γερμανίας, με 1,8 εκατομμύρια μέλη! Μετέφερε τον αγωνιστικό παλμό από το λιμάνι του Αμβούργου των 12 χιλιάδων λιμενεργατών, εκ των οποίων το 90% οργανωμένοι στο συνδικάτο. Εκεί λοιπόν πραγματοποιήθηκε πριν από λίγο καιρό η πρώτη απεργία μετά από 45 χρόνια. «Δεν κάναμε ποτέ απεργίες. Κυριαρχούσε ο κοινωνικός εταιρισμός. Τώρα όμως αρχίζουν και αλλάζουν τα πράγματα», σημείωσε.

Από την Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία, παρευρέθηκε η γενική της γραμματέας, Σωτηρούλα Χαραλάμπους, που μετέφερε την ανάγκη για ένταση της πάλης «ενάντια στην πρόσδεση στο αμερικανοΝΑΤΟικό άρμα».

«Η εργατική τάξη ξυπνάει», σημείωσε και ο Ολιβερ Γιονισκάιτ, από το Left Block της Αυστρίας, από την Ομοσπονδία Αυστριακών Συνδικάτων. «Μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν είχαμε ούτε απεργίες, ούτε διαδηλώσεις. Απλά πληρώναμε συνδρομή στο σωματείο. Τώρα όμως είναι καλύτερα τα πράγματα», ανέφερε για τους αγώνες που ξεσπούν και στη χώρα του, φέρνοντας το παράδειγμα των εργαζομένων στον κλάδο του Μετάλλου.

Το Συνδικάτο του Μετρό της Στοκχόλμης από τη Σουηδία εκπροσώπησαν η Λουίζ Στόμπακ και ο Γιάννης Κωνστάντης. Και μετέφεραν τις αντιδράσεις όπως με απεργιακές κινητοποιήσεις στην οικονομία του πολέμου, στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στις ιδιωτικοποιήσεις που πλήττουν τα εργασιακά δικαιώματα, στις ατομικές συμβάσεις.

Στα 25 χρόνια από τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, το ΠΑΜΕ υποδέχθηκε και τη Συνομοσπονδία της Σερβίας Σλόγκα, με τον γενικό της γραμματέα, Πρέντραγκ Αντάμοφ, και τον Στέφαν Μιτρόβιτς. Οι ίδιοι χαιρέτησαν τη μεγάλη διεθνιστική αλληλεγγύη που έδειξε το ΠΑΜΕ το 1999 στον λαό της Γιουγκοσλαβίας, όπως και τη νέα επίσκεψή του στην περιοχή τον περασμένο Απρίλη. «Να είστε περήφανοι για το ΠΑΜΕ», σημείωσαν χαρακτηριστικά στην εκδήλωση.

Από την άλλη όχθη του Ατλαντικού, στην Αθήνα βρέθηκε και ο ιδρυτής του πρώτου Συνδικάτου Εργαζομένων στην «ΑΜΑΖΟΝ» στις ΗΠΑ, Κρις Σμολς, μεταφέροντας την ανησυχία των συναδέλφων του για την ένταση της επιθετικότητας του αμερικανικού κεφαλαίου που σηματοδοτεί και η εκλογή Τραμπ στην προεδρία. «Αντίπαλο δέος σε αυτή την επιθετικότητα είναι η διεθνής αλληλεγγύη» σημείωσε.

Το ΠΑΜΕ καλωσόρισε στη σύσκεψη τους εκπροσώπους των συνδικάτων και από την Τουρκία: Τον Αλί Γκουντούζ από την Ομοσπονδία Μετάλλου (Μπίρσικ Μεταλ Ιζ) και τους Αλί Ρίζα Κουτσουκοσμάνογλου και Ιλχάμι Ερνέεμ από την Ομοσπονδία Μεταφορών (Νάκλιγια Ιζ). «Το ΠΑΜΕ είναι παράδειγμα αγώνα για την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Είναι μεγάλη η συμβολή του στους αγώνες της ΠΣΟ. Μαχόμαστε μαζί για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση» ήταν το μήνυμα που μετέφεραν.

Ξεχωριστή ήταν η παρουσία και των Γάλλων συνδικαλιστών, που οι αγώνες τους συγκλόνισαν τον πλανήτη, με τις απεργίες τους το 2023, που έδωσαν θάρρος και ελπίδα σε όλο τον κόσμο. Και με τη συμμετοχή τους μετέφεραν τα νέα «επεισόδια» της αντεργατικής πολιτικής στη χώρα τους, ξεχωρίζοντας κι αυτοί τη στροφή στην πολεμική οικονομία. Οπως είπαν, πάνω από 400 δισ. ευρώ προορίζονται για εξοπλισμούς τα επόμενα χρόνια, ενώ για τον λαό έρχονται περικοπές και λιτότητα. Την ίδια στιγμή ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων αυξάνεται, το κεφάλαιο πολλαπλασιάζει τα κέρδη του με επενδύσεις όπως οι παραπάνω.

Την αντιπροσωπεία αποτέλεσαν η Αμέλ Κεφτί και ο Σεντρίκ Χαφνέρ, από την Ομοσπονδία Εμπορίου, η Καρολίν Βιό και ο Σεμπαστιάν Ντανρουντάν, από το Εργατικό Κέντρο Βαλ ντε Μαρν.

Επίσης ο Ζαν Πολ Ντελεσκό από το Εργατικό Κέντρο Νορντ, που είχε υποστεί διώξεις για την αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό. Υπενθυμίζεται ότι στις 20 Οκτώβρη του 2023 πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις μπούκαραν στο σπίτι του και τον συνέλαβαν για «εξύμνηση τρομοκρατίας» και «υποκίνηση φυλετικού μίσους»! Μαζί του βρέθηκε στην Αθήνα και η Βαλερί Ντουτιλί από το ίδιο Εργατικό Κέντρο.

Επίσης, οι Μαγκαλί Εσκότ και Τζέσικα Τζεΐντ από την εργατούπολη των μεταναστών, τη Μασσαλία, και το Εργατικό Κέντρο Μπους ντε Ρον.

Στην διεθνή παρέμβαση και δράση του ΠΑΜΕ αναφέρθηκε ο Φεράτ Τουμ, από την Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΜΕ. «Κρατήσαμε ψηλά τη σημαία της εργατικής αλληλεγγύης. Προσπαθήσαμε με ό,τι τρόπο μπορούσαμε να στηρίξουμε λαούς, εργαζόμενους άλλων χωρών που βρέθηκαν στο μάτι του αντεργατικού κυκλώνα, των πολέμων, φυσικών καταστροφών».

Παράλληλα, το ΠΑΜΕ λειτούργησε «ως κόμβος ενημέρωσης των ξένων συνδικάτων» για τους αγώνες των εργαζομένων στην Ελλάδα. Ανάμεσα στις πλευρές της δράσης που ξεχώρισε, συμπεριλαμβάνεται η αλληλεγγύη στις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στη Γαλλία αλλά και στον λαό της Τουρκίας όταν χτυπήθηκε από τον ισχυρό σεισμό.

«Σήμερα αντιμετωπίζουμε νέες προκλήσεις, νέους κινδύνους και νέα καθήκοντα. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος γενικεύεται, η νέα καπιταλιστική κρίση μας χτυπάει την πόρτα. Τα συνδικάτα, οι μαχητικές οργανώσεις της εργατικής τάξης σε κάθε χώρα, πρέπει να απαντήσουμε, να προετοιμάσουμε τους εργαζόμενους», υπογράμμισε στρέφοντας την προσοχή στην ανάγκη «να αναπτύξουμε κοινές πρωτοβουλίες και να δυναμώσει ο κοινός αγώνας ενάντια στον κοινό αντίπαλο».

Οι παρεμβάσεις των ξένων συνδικαλιστών στη Σύσκεψη του ΠΑΜΕ επιβεβαίωσαν όσα αποτύπωνε και η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ, που βαρούσε «καμπάνες» για την ανάγκη πρόληψης αντιδράσεων και έντασης της προσπάθειας «ενσωμάτωσης».

Υπενθυμίζεται ότι το Ταμείο διαπιστώνει «αυξανόμενη κοινωνική αντίσταση» στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Και τονίζει ότι χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα, ώστε οι αστικές τάξεις να στοιχίσουν τους εργαζόμενους στα σχέδιά τους και να υπηρετείται πιο αποφασιστικά η στροφή στην πολεμική οικονομία, στην «πράσινη» και «ψηφιακή μετάβαση».

Σύμφωνα λοιπόν με το ΔΝΤ, οι λαοί αντιστέκονται σε μεταρρυθμίσεις σε όλο και περισσότερες χώρες και με αυξανόμενους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Αυξάνεται ο αριθμός των χωρών όπου ξεσπούν κινητοποιήσεις για ζητήματα που σχετίζονται με τις συντάξεις, τα εργασιακά δικαιώματα, τον ηλεκτρισμό κ.ο.κ.

Γι' αυτό και το ΔΝΤ καλεί τις κυβερνήσεις να δυναμώσουν τους μηχανισμούς χειραγώγησης και ενσωμάτωσης, τονίζοντας ότι «οι αποτελεσματικές στρατηγικές απαιτούν περισσότερα από την καλύτερη επικοινωνία. Πρέπει να υποστηρίζονται από ένα ισχυρό θεσμικό πλαίσιο που προωθεί την εμπιστοσύνη και τον αμφίδρομο διάλογο από τα πρώτα στάδια του σχεδιασμού των πολιτικών».

Μηχανισμοί δηλαδή που με το «καρότο» και το «μαστίγιο» θα καλλιεργούν την «κοινωνική ειρήνη», θα εξασφαλίζουν τη συναίνεση των εργαζομένων στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Με στόχο, όπως σημειώνεται, να «αυξηθεί σημαντικά η πιθανότητα εφαρμογής και διατήρησης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που είναι κρίσιμες», δείχνοντας έτσι ότι ακόμη και όταν αυτές ψηφίζονται, δεν σημαίνει ότι εφαρμόζονται, κάτω (και) από τις λαϊκές αντιδράσεις.

Ταυτόχρονα, η στολισμένη με τη σημαία της Παλαιστίνης αίθουσα όπου πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες έστειλε μήνυμα ενίσχυσης της αλληλεγγύης στους λαούς της Μέσης Ανατολής, καταδίκης του κράτους - τρομοκράτη Ισραήλ και των συμμάχων του, ΕΕ, ΝΑΤΟ και κυβερνήσεων.

Ξεχώρισαν ειδικά οι πολύμορφες δράσεις που έβαλαν και πρακτικά εμπόδια στη στήριξη των δολοφονικών σχεδιασμών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι επανειλημμένες αναφορές και τα χαιρετιστήρια στο «μπλόκο» που έστησαν οι λιμενεργάτες της COSCO στον Πειραιά και το σωματείο τους, ΕΝΕΔΕΠ, στη μεταφορά πολεμοφοδίων στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ.

Αντίστοιχη ήταν και η κινητοποίηση των σωματείων στην Ηγουμενίτσα, με τον Θοδωρή Παπαγιάννη από το Συνδικάτο Ιχθυοκαλλιεργειών Θεσπρωτίας να θυμίζει ότι στο ξεκίνημα του πολέμου στην Ουκρανία «σταματήσαμε στρατιωτική φάλαγγα ευρωΝΑΤΟικών στρατευμάτων στο λιμάνι (...) Στείλαμε ηχηρό μήνυμα σε όλη την Ελλάδα, ακόμα και εκτός συνόρων, ότι το λιμάνι της Ηγουμενίτσας δεν θα μετατραπεί σε ορμητήριο πολέμου».

Επιπλέον, μια σειρά σωματεία αλλά και ο συνταγματάρχης ε.α. Ανέστης Τσουκαράκης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Απόστρατων Στρατιωτικών (ΠΟΜΑΣ), χαιρέτισαν την περήφανη στάση των φαντάρων που διαδήλωσαν ενάντια στη στήριξη του ισραηλινού κράτους - τρομοκράτη και τιμωρήθηκαν. Οπως ειπώθηκε στη Σύσκεψη, τέτοιες ποινές αποτελούν παράσημο αγώνα για την αλληλεγγύη στους λαούς όλου του κόσμου.

Τα ρεκόρ κερδοφορίας που σπάνε οι εφοπλιστές με τις πλάτες των κυβερνήσεων και μέσα από την ένταση της επίθεσης στους ναυτεργάτες ανέδειξε ο Αποστόλης Κυπραίος, πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ.

Ιδιαίτερα στάθηκε στα τραγικά αποτελέσματα που έχει μία ακόμα πλευρά της «πολεμικής οικονομίας», αφού για τους εφοπλιστές είναι «χρυσωρυχείο» τα ταξίδια σε εμπόλεμες ζώνες. Ηδη, όμως, καταγράφονται νεκροί και τραυματίες εργαζόμενοι σε πλοία που ταξιδεύουν στις περιοχές της Μαύρης και της Ερυθράς Θάλασσας. «Τα συμφέροντα των ναυτεργατών είναι μακριά και αντίθετα από αυτά των εφοπλιστών. Το ξέρουμε καλά αυτό γιατί έχουμε πληρώσει με τη ζωή μας τις πολεμικές συγκρούσεις σε θαλάσσιες περιοχές σε όλο τον κόσμο», τόνισε. Από την άλλη, οι εμπόλεμες θαλάσσιες ζώνες «είναι παράδεισος κερδοφορίας για το εφοπλιστικό κεφάλαιο, με την εκτόξευση των ναύλων αλλά και σε περίπτωση χτυπήματος ή απώλειας του πλοίου ή και ανθρώπινου δυναμικού, από τις προσαυξημένες αποζημιώσεις».

Ξεχωριστή ήταν η στιγμή που η Βιολέττα Γαλανοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ «Παρθενώνας», κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στόλισε το βήμα με ζωγραφιά μαθητών που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη.

Γι' αυτήν τη ζωγραφιά μάλιστα διώκεται δασκάλα σε σχολείο στον Ταύρο, επειδή γράφει το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη».

Μια δίωξη που φυσικά δεν έχει μείνει αναπάντητη, καθώς έχουν ήδη οργανωθεί παρέμβαση στη Διεύθυνση και κινητοποίηση για να σταματήσουν οι απαράδεκτες διαδικασίες, γίνονται ενημερώσεις στα σχολεία, πληθαίνουν οι ανακοινώσεις και τα ψηφίσματα συμπαράστασης στην εκπαιδευτικό. «Η συναδέλφισσα διώκεται γιατί είπε στα παιδιά την αλήθεια: Οτι υπάρχει ένα αναγνωρισμένο παλαιστινιακό κράτος από τον ΟΗΕ και την ελληνική Βουλή με ομόφωνη απόφαση από το 2015. Οτι στη Μέση Ανατολή συντελείται γενοκτονία, ότι σκοτώνονται μικρά παιδιά που αντί να παίζουν, ψάχνουν φαΐ και βιβλία στα χαλάσματα», κατήγγειλε η Β. Γαλανοπούλου. «Δεν είναι κανονικότητα το μακέλεμα των λαών, δεν είναι κανονικότητα οι πόλεμοι που γεννούν θάνατο, φτώχεια, προσφυγιά και χαρίζουν κέρδη στους λίγους», ξεκαθάρισε, για να προσθέσει ότι οι δάσκαλοι θα συνεχίσουν να διδάσκουν τις αξίες του αγώνα, της αλληλεγγύης, της φιλίας των λαών.

Τον κύκλο των συκοφαντιών και επιθέσεων εναντίον εκπαιδευτικών, από την κυβέρνηση και ΜΜΕ που στηρίζουν την πολιτική της, κατήγγειλε και ο Ανδρέας Καργόπουλος, γραμματέας της ΟΛΜΕ. Στάθηκε ιδιαίτερα στις απαράδεκτες κατηγορίες που δέχτηκε η ΟΛΜΕ για «αντισημιτισμό», με αφορμή την αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης. Κατήγγειλε ότι στα σχολεία είναι υπό διωγμό η σημαία της Παλαιστίνης και η αλληλεγγύη στα θύματα του μακελειού, από το κράτος που θέλει τους εκπαιδευτικούς να υμνούν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, το καπιταλιστικό σύστημα, να αναπαράγουν με πάθος την προπαγάνδα τους. «Το να ζωγραφίσει ένας μαθητής την παλαιστινιακή σημαία είναι παράνομο, αλλά το να συναντά 10 φορές τη σημαία της ΕΕ από τη στιγμή που μπαίνει στο σχολείο, ακόμα και στην τουαλέτα, είναι νόμιμο», σχολίασε σχετικά με τη δίωξη της εκπαιδευτικού εξαιτίας της ζωγραφιάς των μαθητών της για την Παλαιστίνη. «Ο δολοφόνος δηλαδή είναι καλοδεχούμενος, και ο δολοφονούμενος παράνομος».

«Και το νησί της Λέσβου είναι από τα νησιά που δυστυχώς γίνονται φυλακές ψυχών για χιλιάδες ξεριζωμένους», σημείωσε ο Γιάννης Ζαφειρίου, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λέσβου, αναφερόμενος στους πρόσφυγες και στην αντιμετώπισή τους από το κράτος, τις κυβερνήσεις και την ΕΕ.

Κατήγγειλε τις δομές - φυλακές για τους πρόσφυγες και μετανάστες, όπως αυτή στο Καρά Τεπέ, όπου ήδη στοιβάζονται 3.000 ψυχές, αλλά και η νέα φυλακή που σχεδιάζεται στη Βάστρια. «Εμείς, η εργατική τάξη της χώρας μας, είμαστε δίπλα στους κατατρεγμένους, είμαστε δίπλα στα θύματα, και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε», τόνισε, ενώ μίλησε επίσης για τις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης που έχουν οργανωθεί από το Εργατικό Κέντρο και για την ανταπόκριση που έχουν συναντήσει αυτές.