Οι νέες προτάσεις της Κομισιόν για την αλλαγή του καθεστώτος στα καπνά έρχονται να μειώσουν την καπνοκαλλιέργεια - πέραν της δραστικής μείωσης που έγινε στα 1992 με την τελευταία αναθεώρηση. Ο στόχος είναι να μειωθούν και τα κονδύλια του προϋπολογισμού της Κοινότητας που δίνονται στην καπνοκαλλιέργεια. Κι αυτό όχι γιατί μειώθηκαν οι ανάγκες της ΕΕ στον καπνό, αλλά επειδή οι πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στον τομέα καπνού και ισχυρές χώρες πίεζαν και κατόρθωσαν μέσα από τη συμφωνία της ΓΚΑΤΤ, το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών της ΕΕ σε καπνό να καλύπτεται από τις εισαγωγές, σε βάρος της κοινοτικής παραγωγής.

Βεβαίως, όπως δείχνουν τα συγκεκριμένα στοιχεία, και η αναθεώρηση του 1992 κάθε άλλο παρά επιτυχής ήταν, όπως ισχυρίζονται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διευθυντήριο της Κοινότητας. Εχει προκαλέσει δραματικές συνέπειες σε βάρος της χώρας μας και των μικρομεσαίων καπνοπαραγωγών. Κι αυτές οι αρνητικές συνέπειες θα ενταθούν με τη νέα αναθεώρηση, όπως επιχειρείται. Συγκεκριμένα:

Στα τρία χρόνια (1992 - 95) εφαρμογής του αναθεωρημένου καθεστώτος στον καπνό, μειώθηκε η παραγωγή κατά 30,6%, από 173,5 χιλιάδες τόνους το 1992 σε 120,6 χιλιάδες τόνους το 1995. Μειώθηκε, επίσης, ο αριθμός των καπνοκαλλιεργητών κατά 7,8%, από 73.462 το '92 στους 67.733 το 1995.

Από την άλλη, το συνολικό ακαθάριστο εισόδημα των καπνοπαραγωγών της χώρας μας, σε ονομαστικές τιμές, αυξήθηκε μόλις κατά 4,7% από το '92 στο '95 (από 152,1 σε 159,2 δισ. δραχμές), ενώ, στο ίδιο διάστημα, η αύξηση του πληθωρισμού ήταν 38%. Ετσι, στην πραγματικότητα, το συνολικό εισόδημα των καπνοπαραγωγών στην τριετία 1992 - 1995 μειώθηκε κατά 33,3%.

Οι εισροές από την Κοινότητα μειώθηκαν κατά 11%, από 461,9 εκατ. ECU το 1992 σε 411 εκατ. ECU το 1995 και οι εισροές συναλλάγματος στη χώρα μας από τις εξαγωγές καπνών, μειώθηκαν ακόμα και σε ονομαστικές τιμές κατά 8,3%, από 75,4 δισ. δραχμές το 1992 σε 69,2 δισ. δραχμές το 1995.

Με τις νέες προτάσεις οι αρνητικές εξελίξεις θα επιταχυνθούν σε βάρος της μικρομεσαίας αγροτιάς και, γενικότερα, της οικονομίας της χώρας μας, γιατί ιδιαίτερη και πολύπλευρη είναι η σημασία του καπνού (απασχόληση, συνάλλαγμα, αξιοποίηση ορεινών και άγονων εδαφών κ.ά.). Συγκεκριμένα:

Η καταβολή μεγάλου μέρους της κοινοτικής πριμοδότησης 35 - 45% με βάση την ποιότητα, η οποία όμως θα πιστοποιείται αυθαίρετα με την τιμή της αγοράς και όχι με ποιοτικά χαρακτηριστικά, θα έχει σαν αποτέλεσμα τη δραστική μείωσης της παραγωγής καπνών κύρια αμερικανικού τύπου (Βιρτζίνια, Μπέρλεϊ) και του αγροτικού εισοδήματος των αντίστοιχων καλλιεργητών. Και αυτό γιατί τα καπνά αυτά θεωρούνται χαμηλής ποιότητας, επειδή οι εμπορικές τους τιμές ήταν πολύ χαμηλές, με αποτέλεσμα να γίνονται οι μεγαλύτερες περικοπές στις επιδοτήσεις, που μπορούν να φθάσουν και στο 45%. Εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι οι επιδοτήσεις για τα καπνά αυτά, ανάλογα με τη χρονιά, αποτελούν το 80 - 95% του συνολικού εισοδήματος των καπνοπαραγωγών.

Το μετρό αυτό ακριβώς επειδή έχει αυτές τις συνέπειες, ικανοποιεί το αίτημα συγκεκριμένων πολυεθνικών καπνού για παραπέρα μείωση της παραγωγής καπνών Βιρτζίνια και Μπέρλεϊ στη χώρα μας, επειδή η τιμή τους στη διεθνή αγορά είναι μικρότερη κατά 40% από τα αντίστοιχα καπνά των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να τα ανταγωνίζονται σε ορισμένες περιοχές της διεθνούς αγοράς (χώρες της Κ. και Αν. Ευρώπης).

Οι στόχοι ξεκληρίσματος των μικροκαπνοκαλλιεργητών και μείωσης της παραγωγής, επιβεβαιώνονται από τη συνέχιση και ενίσχυση των κινήτρων "εθελούσιας εξόδου" των καπνοκαλλιεργητών από την καλλιέργεια. Κίνητρα τα οποία θα συνοδεύονται με αντίστοιχη μείωση της συνολικής ποσόστωσης της χώρας μας. Στα απλά ελληνικά, αυτό το μέτρο, λέει, ότι όσοι μικροκαλλιεργητές θέλουν μπορούν για ορισμένα χρόνια (επτά έως δέκα), να πάρουν τις προβλεπόμενες επιδοτήσεις που αντιστοιχούν στις ποσοστώσεις τους, για να μην καλλιεργήσουν καπνό. Οι ποσοστώσεις όμως που είχαν αυτοί οι παραγωγοί δε θα μεταφερθούν σε άλλους παραγωγούς, αλλά θα περικοπούν από τη συνολική ποσόστωση της χώρας μας. Δηλαδή, η χώρας μας θα έχει δικαίωμα να παράγει λιγότερο καπνό τόσο όσο είχαν δικαίωμα να παράγουν οι καπνοκαλλιεργητές που με αντάλλαγμα τις επιδοτήσεις για ορισμένα χρόνια, δέχτηκαν να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια.

Το μέτρο αυτό, εκτός από τη μείωση των μικροκαλλιεργητών, θα έχει σαν αποτέλεσμα τη δραστική μείωση της παραγωγής καπνού, των εισροών από την Κοινότητα, των εξαγωγών και του εισαγόμενου συναλλάγματος, με αρνητικές επιπτώσεις στη γενικότερη οικονομία της χώρας μας.

Η ταξική επιλογή ξεκληρίσματος των μικροκαλλιεργητών επιβεβαιώνεται και από τις αλλαγές που προτείνονται στους όρους σύστασης των ομάδων παραγωγών, οι οποίες θα δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στις άγονες ορεινές περιοχές και στους μικροπαραγωγούς, που κύρια καλλιεργούν ανατολικού τύπου καπνά, γιατί η ελάχιστη παραγωγή 200 τόνων ανά ομάδα παραγωγών για τις περιοχές αυτές, είναι πολύ μεγάλη.

Τόσο οι τρεις βασικές αυτές τροπολογίες, όσο και οι υπόλοιπες που αφορούν την καλύτερη υλοποίηση αυτών των στόχων, αποδείχνουν την επιτάχυνση της καταστροφικής κοινοτικής πολιτικής για τον καπνό, που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ακόμα και με το επιχείρημα ότι για όλα τα αγροτικά προϊόντα ακολουθείται η ίδια περιοριστική πολιτική. Και αυτό γιατί, ενώ οι δαπάνες για τον καπνό το 1992 ανέρχονταν στα 4% του συνολικού κοινοτικού γεωργικού προϋπολογισμού, το 1995 μειώθηκαν στα 2,9%, κάτι που επιβεβαιώνει την ιδιαίτερη αρνητική μεταχείριση ενός μεσογειακού προϊόντος, που αφορά τη χώρα μας.

Ξεκάθαροι λοιπόν οι στόχοι της ΕΕ. Ξεκάθαρη όμως και η πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να υποταχθεί στους στόχους αυτούς. Γι' αυτό αποδέχεται έστω και με κάποιες αντιρρήσεις τη συζήτηση πάνω στις προτάσεις αυτές. Γι αυτό είναι έτοιμη, όπως και στο παρελθόν, να αποσύρει αυτές τις αντιρρήσεις με κάποια πρόφαση, που εναγωνίως ψάχνει να βρει.

Οι καπνοκαλλιεργητές όμως, από την πείρα τους, αλλά και τις συγκεκριμένες προτάσεις, δεν έχουν περιθώρια να ολιγωρήσουν. Γι' αυτό, άμεσα, μαζί με όλη την αγροτιά αγωνιστικά θα διεκδικήσουν να μην υλοποιηθούν αυτές οι προτάσεις.

Γ. Σ.

Η κυβέρνηση, αν και υποχρεώθηκε στην πρόσφατη μεγάλη κινητοποίηση των αγροτών να παραδεχτεί ότι, πραγματικά, έχουν δίκιο, όχι μόνον απέρριψε τα δίκαια αιτήματά τους, αλλά και οργάνωσε ολόκληρη συκοφαντική εκστρατεία και λασπολογία για υποκινούμενους, τάχα, αγώνες και για στρατηγική ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής και του προϋπολογισμού της κυβέρνησης! Δηλαδή της πολιτικής και του προϋπολογισμού που υλοποιούν τις καταστροφικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως προβλέπονται στο Πρόγραμμα Σύγκλισης του Μάαστριχτ, την ΚΑΠ και τη συμφωνία της ΓΚΑΤΤ (Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου). Τα προβλήματα όμως καίνε τους αγρότες και η ικανοποίηση των βασικών αιτημάτων τους, που την αρνείται η κυβέρνηση, είναι εντελώς αναγκαία, προκειμένου να μπορέσουν να σταθούν και να συνεχίσουν οι εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες να καλλιεργούν τα χωράφια τους. Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που οι αγρότες, πάλι, αντιμετωπίζοντας την κυβερνητική αναλγησία και αδιαφορία, εξαναγκάζονται να βγουν στους δρόμους και τις πλατείες.

Το αγροτικό εισόδημα, που συνεχώς μειώνεται τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα των βαμβακοπαραγωγών της Θεσσαλίας, φέτος έχει υποστεί καθίζηση. Οι μικρομεσαίοι αγρότες - βαμβακοπαραγωγοί αδυνατούν να εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο εισόδημα επιβίωσης. Με τις χαμηλές τιμές στο βαμβάκι και τα άλλα προϊόντα και με τις μειωμένες λόγω κακοκαιρίας αποδόσεις, το εισόδημα των αγροτών έχει περιοριστεί δραματικά, σε οριακό σημείο. Γι' αυτό και προβάλλεται το ζωτικής σημασίας αίτημα για ενίσχυση. Αυτό το αίτημα επιβίωσης των αγροτών η κυβέρνηση το διαστρεβλώνει και, προβάλλοντας πως η Κοινότητα απαγορεύει τη χορήγηση τέτοιων ενισχύσεων, συκοφαντεί τους αγρότες, γιατί θέλουν εθνικές ενισχύσεις και στήριξη του εισοδήματός τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Λες και οι αγρότες δε δικαιούνται από τον προϋπολογισμό, από τον οποίο η κυβέρνηση επιδοτεί με εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές τους εμποροβιομήχανους, για να εξασφαλίζουν σίγουρα κέρδη και εισόδημα μεγάλο... Αντίθετα, όταν διεκδικούν οι αγρότες, κατηγορούνται από την κυβέρνηση πως ξαναφέρνουν, τάχα, την επανεθνικοποίηση της ΚΑΠ!

Αλλά η αντιαγροτική πολιτική, που συνεχώς μειώνει τα εισοδήματα των μικρομεσαίων αγροτών, συσσώρευσε όλα αυτά τα χρόνια τεράστια χρέη που δεν μπορούν να ξεπληρώσουν οι αγρότες. Τα χρέη αυτά διογκώθηκαν και λόγω των τοκογλυφικών επιτοκίων και των τόκων υπερημερίας. Γι' αυτό οι αγρότες - που αδυνατούν να τα πληρώσουν - ζητούν τη ρύθμισή τους με τρόπο που να ανταποκρίνεται στις μειωμένες δυνατότητες των αγροτών για την εξόφλησή τους. Η κυβέρνηση αυτά τα ληξιπρόθεσμα συσσωρευμένα χρέη τα υπολόγισε σε 350 δισεκατομμύρια, από τα οποία μόλις τα 150 δισεκατομμύρια είναι τα δάνεια και τα περισσότερα "πανωπροίκι" της ΑΤΕ. Ομως, η κυβέρνηση αρνείται να τα ρυθμίσει και να μειώσει τα τοκογλυφικά επιτόκια που επιβάλλει στα αγροτικά δάνεια. Δάνεια, που χρησιμοποιούνται για τις καλλιέργειες και την αγορά αγροτικών εφοδίων και εξοπλισμού. Κι αυτό την ίδια ώρα που χαρίζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές στο μεγάλο κεφάλαιο, στα γνωστά τζάκια των μεγαλοβιομηχάνων και των εφοπλιστών.

Η κυβέρνηση αρνείται επίσης να ικανοποιήσει και το αίτημα των αγροτών για τη διάθεση πετρελαίου για αγροτική χρήση σε τιμή τράνζιτ, όπως το παίρνουν και οι εφοπλιστές... Απορρίπτει επίσης το αίτημα για τη μείωση του συντελεστή ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια και τα αγροτικά μηχανήματα και το αίτημα για αύξηση του συντελεστή επιστροφής ΦΠΑ στα αγροτικά προϊόντα. Δεν είναι έμποροι - εξαγωγείς οι αγρότες για να τύχουν επιδοτήσεων από τον κρατικό προϋπολογισμό...

Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση υποκριτικά προβάλλει την ανάγκη για τη μείωση του κόστους και για παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων. Κι όμως, η κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται τη μείωση του συντελεστή ΦΠΑ από 18 σε 8%, αλλά και επιτρέπει την ασύδοτη αύξηση των τιμών των αγροτικών εφοδίων, των ζωοτροφών και των αγροτικών μηχανημάτων από τους εισαγωγείς εμποροβιομήχανους.

Οσον αφορά την κτηνοτροφία,είναι γνωστό ότι χειμάζεται τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας τόσο της κοινοτικής πολιτικής, που έχει γενικεύσει τους περιορισμούς στην παραγωγή κτηνοτροφικών προϊόντων - την ώρα που η χώρα κατακλύζεται από εισαγόμενα κτηνοτροφικά αξίας πλέον των 350 δισεκατομμυρίων δραχμών - όσο και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της απελευθέρωσης της αγοράς των ζωοτροφών και των απαράδεκτα χαμηλών τιμών π. χ. στο γάλα που επιβάλλουν οι γαλακτοβιομηχανίες. Κι όμως, η κυβέρνηση αρνείται - κι αυτό είναι ένα ακόμα αίτημα ζωής για τους κτηνοτρόφους, που διεκδικούν οι αγρότες της χώρας - την αύξηση της εξισωτικής αποζημίωσης και την εξίσωσή της στα επίπεδα που εισπράττουν οι Ευρωπαίοι κτηνοτρόφοι. Ακόμα και γι' αυτό το αίτημα στοιχειώδους προστασίας των αγροτοκτηνοτρόφων η κυβέρνηση μένει ανάλγητη, για να μην πέσει έξω ο αντιλαϊκός προϋπολογισμός της.

Αδιαφορεί, ωστόσο, ότι η κτηνοτροφία καταστρέφεται, ενώ οι γαλακτοβιομηχανίες κερδοσκοπούν σε βάρος των κτηνοτρόφων και των καταναλωτών, καθώς π. χ. αγοράζουν γάλα με μειωμένες τιμές και το πουλάνε με υπερτριπλάσιες τιμές.

Στην αδιέξοδη αυτή κατάσταση στον αγροτικό τομέα έχει οδηγήσει η καταστροφική πολιτική της ΚΑΠ που εφαρμόζεται, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Η πολιτική των περιορισμών στις καλλιέργειες και την παραγωγή, της δραστικής μείωσης των τιμών παραγωγού και της στήριξης του αγροτικού εισοδήματος, σε συνδυασμό με το μεγαλύτερο άνοιγμα της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ - και της χώρας μας, βεβαίως - στις αμερικανικές εισαγωγές και τις εισαγωγές ομοειδών αγροτικών προϊόντων από τις τρίτες χώρες.

Αυτήν την αντιαγροτική πολιτική, που με τους νέους κανονισμούς και τις αναθεωρήσεις π. χ. στα καπνά, το λάδι, τα οπωροκηπευτικά κλπ. θα οδηγήσει σε ακόμα πιο αδιέξοδες καταστάσεις, εφαρμόζει με ευλάβεια και σ' αυτήν την πολιτική των ιμπεριαλιστικών οργανισμών καλεί τους αγρότες να προσαρμοστούν! Να δεχτούν, δηλαδή, να ξεκληριστούν... Ομως, αυτές τις επιλογές τις αντιπαλεύουν οι εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες και δεν πρόκειται να τους σταματήσουν: Ούτε οι συκοφαντίες ούτε ο απροκάλυπτος αυταρχισμός και οι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί που ετοιμάζει η κυβέρνηση, ούτε οι δίκες και καταδίκες που στήνονται. Ας το πάρουν απόφαση οι υποτακτικοί της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων που υποκλίνονται στις εντολές του Μάαστριχτ.

Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ

Εδώ και είκοσι μέρες οι αγρότες έχουν αποφασίσει και διαμηνύσει πως ξεκινούν νέες κινητοποιήσεις, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα οξυμένα προβλήματά τους με την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων που πρόβαλαν με τον ηρωικό αγώνα τους 25 μερόνυχτα στα μπλόκα. Η κυβέρνηση, όπως είναι γνωστό, στη διάρκεια του ηρωικού αγροτικού ξεσηκωμού αρνήθηκε πεισματικά και να συζητήσει τα αιτήματα ζωής των αγροτών και επέμεινε να δίνει δείγματα υποτέλειας απέναντι στα αφεντικά της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Εδωσε δείγματα μιας κυβέρνησης - υπαλλήλου των Βρυξελλών που, απλώς, υπερασπίζεται τα συμφέροντα των αφεντικών της, αδιαφορώντας αν στη χώρα μας καταστρέφονται εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι αγρότες και ο σημαντικός κλάδος της αγροτικής οικονομίας συρρικνώνεται δραστικά.

Με την απόλυτη άρνησή της να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των αγροτών, αιτήματα που, αν ικανοποιηθούν, δίνουν "ανάσα" σε εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες για να επιβιώσουν και ανοίγουν προοπτική για αντιμετώπιση του αγροτικού προβλήματος της χώρας, η κυβέρνηση καθίσταται υπεύθυνη για τις επερχόμενες κινητοποιήσεις. Οι αγρότες και καλή πίστη έδειξαν και περιθώρια στην κυβέρνηση έδωσαν για να δείξει τις προθέσεις της. Ομως, οι κυβερνητικοί αρμόδιοι και τα κομματικά όργανα του ΠΑΣΟΚ, απλώς, χρησιμοποίησαν το χρόνο για να εντείνουν την επιχείρηση εξαπάτησης και κοροϊδίας των αγροτών και της κοινής γνώμης. Για να εκβιάσουν, να πιέσουν και να εξαγοράσουν συνειδήσεις προκειμένου να διασπάσουν τον αγώνα των αγροτών. Και τελικά, όπως αποκαλύπτουν οι τελευταίες δηλώσεις της κυβέρνησης, για να οργανώσουν και επίσημο κρατικό τρομοκρατικό - κατασταλτικό μηχανισμό για να τρομοκρατήσουν τους αγρότες και να εμποδίσουν τη συμμετοχή τους στις νέες κινητοποιήσεις.

Αποκαλύπτεται, έτσι, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνον ανεύθυνη και δόλια, αλλά και άκρως επικίνδυνη. Είναι η μοναδική υπεύθυνη για την ταλαιπωρία των αγροτών που υποχρεώνονται να ξεσηκωθούν ξανά για να διεκδικήσουν αγωνιστικά λύσεις. Και φέρνει αποκλειστικά την ευθύνη για τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνικοοικονομική ζωή της χώρας από τις κινητοποιήσεις. Οι αγρότες δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να ακολουθήσουν το μονόδρομο του συντονισμένου ενωμένου αγώνα ενάντια στην καταστροφική πολιτική της ΕΕ, που ακολουθεί η κυβέρνηση και στηρίζουν τα κόμματα θιασώτες του Μάαστριχτ. Είναι ένας αγώνας πατριωτικός για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της γεωργίας, για να κρατηθούν οι αγρότες στα χωριά τους, για να μη φουντώσει η ανεργία με το ξεκλήρισμα εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών που μεθοδεύεται. Γι' αυτό και, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι εργαζόμενοι και τα άλλα κοινωνικά στρώματα, βγάζοντας τα συμπεράσματά τους συνειδητοποιούν το χρέος τους να στηρίξουν τον αγώνα των αγροτών ενάντια στον αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης για την απόκρουση της αντιλαϊκής αντιαγροτικής πολιτικής που πλήττει όλη τη χώρα.