Εγγυητής της ανάπτυξης που διασφαλίζει την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, πατώντας πάνω σε φτηνή εργατική δύναμη και μισθούς πείνας, στην κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, σε άγρια λιτότητα, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και νέα προνόμια και φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, εμφανίστηκε στη διακαναλική συνέντευξη Τύπου ο Α. Σαμαράς, επιδεικνύοντας για ακόμα μια φορά τη βούλησή του να υλοποιήσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα διά πυρός και σιδήρου.

Παράλληλα, προσπάθησε να εξαπατήσει το λαό, αναμασώντας διαρκώς το παραμύθι ότι μόνο η ανάπτυξη αυτή θα φέρει νέες θέσεις εργασίας, κακοποιώντας βάναυσα την πραγματικότητα που δείχνει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται είναι ελάχιστες, προσωρινές και με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις.

Ο ίδιος εξάλλου πρόβαλε ως πρότυπο για τις επενδύσεις που θέλει να προσελκύσει την επένδυση της κινεζικής «Cosco» στο λιμάνι του Πειραιά, διακηρύσσοντας μάλιστα ότι «τέτοιες επενδύσεις θα φυτέψει σε όλη την Ελλάδα». Επιβεβαίωσε δηλαδή περίτρανα ότι η φτηνή εργατική δύναμη, η κατάργηση των εργασιακών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας αποτελούν τα βασικά κίνητρα για την προσέλκυση των πολυδιαφημισμένων επενδύσεων.

Μοίρασε ψεύτικες υποσχέσεις ότι νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν από τα μεγάλα έργα που θα γίνουν από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ (12,5 δισ.), από τη ρευστότητα λόγω ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και την εξόφληση των χρεών του κράτους προς τους ιδιώτες. Παράλληλα υπερασπίστηκε την πλήρη φοροαπαλλαγή των εφοπλιστών, ενώ επανέλαβε τη δέσμευσή του για μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα κέρδη των επιχειρήσεων στο 15%, καθώς και σταδιακή απαλλαγή τους από τις εργοδοτικές εισφορές. Αναγόρευσε επίσης ως «πρώτο εχθρό του έθνους τη γραφειοκρατία», επιδεικνύοντας την αποφασιστικότητά του να καταργήσει κάθε έλεγχο στους «επενδυτές».

Δεσμεύτηκε επίσης ότι οι περικοπές των δαπανών ύψους 11,5 δισ. ευρώ θα γίνουν στο ακέραιο και το μόνο που διεκδικεί μέσω της υποτιθέμενης επαναδιαπραγμάτευσης με την τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) είναι να πάρει μια παράταση στην εφαρμογή του νέου πακέτου κατά ένα ή δύο χρόνια. Υποκριτικά και δημαγωγικά δήλωσε αντίθετος «σε νέα μείωση των μισθών και των συντάξεων», ψευδόμενος συνειδητά, αφού η περαιτέρω σφαγή των μισθών και των συντάξεων περιλαμβάνονται στο νέο μνημόνιο που έχει υπερψηφίσει. Το ίδιο ισχύει και για τις απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο, για τις οποίες συνέχισε να ρίχνει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων διαβεβαιώνοντας ότι τάχα δε θα γίνουν.

Κάνοντας νέα επίδειξη της αποφασιστικότητάς του να περάσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα διά πυρός και σιδήρου, αναγόρευσε την ασφάλεια και την επιβολή του νόμου και της τάξης ως βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη, στοχοποιώντας σταθερά τους λαϊκούς αγώνες. «Οικονομία με φόβο δεν υπάρχει», τόνισε, βάζοντας στο στόχαστρο τις διαδηλώσεις στο κέντρο των πόλεων, επειδή τάχα «καθυστερούν τον κόσμο να πάει στη δουλειά του» και «διαλύουν την οικονομία»! «Πρέπει να διώξουμε το φόβο και να εμπεδώσουμε το αίσθημα της ασφάλειας», συμπλήρωσε, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι η ασφάλεια αφορά την πλουτοκρατία έναντι του ταξικού λαϊκού κινήματος.

Παράλληλα όξυνε την τεχνητή πόλωση με τον ΣΥΡΙΖΑ και κατέφυγε στην άκρατη κινδυνολογία προκειμένου να δυναμώσει τα εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα που ενισχύουν το νέο δίπολο του αστικού πολιτικού συστήματος. «Πρώτη φορά τίθεται τόσο καθαρά το δίλημμα κυβέρνηση ή ακυβερνησία, ευρώ ή δραχμή, δουλειές ή φόροι. Είναι διακυβεύματα που σπάνε κόκαλα», υποστήριξε. Στο ερώτημα αν θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ σε ενδεχόμενη συγκυβέρνηση, απάντησε ότι «θα πούμε ναι και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν πουν ναι στο ευρώ», αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.

Δήλωση νομιμοφροσύνης στον ευρωενωσιακό και αμερικανικό καπιταλισμό έκανε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας με άρθρο του στους «Financial Times», που αρχίζει με τη διαβεβαίωση ότι «προκειμένου να μην υπάρξει καμία αμφιβολία, το κόμμα μου - ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ - είναι αποφασισμένο να κρατήσει την Ελλάδα εντός της Ευρωζώνης» και συνεχίζει: «Ο Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα είχε δίκιο όταν είπε την προηγούμενη Παρασκευή: Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αναπτυχθούμε τώρα, ακόμη κι αν κλειδώσουμε σε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο σταθεροποίησης του χρέους και των ελλειμμάτων μας, και ας αρχίσουμε να τα μειώνουμε με σταθερό, λογικό τρόπο».

Από μόνη της η υιοθέτηση στόχων και επιδιώξεων των μονοπωλίων, όπως είναι η παραμονή στην Ευρωζώνη ή η εφαρμογή μιας πολιτικής σαν αυτή που εφαρμόζεται στις ΗΠΑ για το ξελάσπωμά τους απ' την κρίση, με το λαό βουτηγμένο στην εξαθλίωση, αποκαλύπτει τους ανομολόγητους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ. Στο άρθρο του, άλλωστε, ο Αλ. Τσίπρας εκλιπαρεί να δοθεί στην Ελλάδα «μια ευκαιρία για πραγματική ανάπτυξη», ταυτίζοντας σκοπίμως τα διαμετρικά αντίθετα συμφέροντα του λαού με αυτά της πλουτοκρατίας και αποκρύπτοντας ότι απ' την ανάπτυξη όχι μόνο δεν πρόκειται να ωφεληθεί ο λαός, απεναντίας προϋπόθεση για την επίτευξή της είναι το συντριπτικό του τσάκισμα.

Επιπρόσθετα, μέσω της ίδιας εφημερίδας, ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωσε ότι το κόμμα του είναι το μόνο που μπορεί «παράσχει οικονομική, κοινωνική και πολιτική σταθερότητα στη χώρα μας». Διαμήνυσε δηλαδή σε κάθε ενδιαφερόμενο ότι θα φροντίσουν να αμβλύνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και οργή και να βάλουν το εργατικό λαϊκό κίνημα στον πάγο. Πρόκειται για στόχους των αστών για την επίτευξη των οποίων «ποντάρουν» στον ΣΥΡΙΖΑ, ευελπιστώντας η δήθεν «αριστερή κυβέρνηση» να καταφέρει ό,τι δεν κατάφεραν τα καθαρόαιμα κόμματά τους, να κερδίσει για λογαριασμό τους τον απαραίτητο χρόνο ώστε να εφαρμοστεί πλήρως η αντιλαϊκή πολιτική που έχουν ανάγκη.

Ηταν προς τούτο αποκαλυπτικός ο Αλ. Τσίπρας, όταν στη συνέχεια γράφει: «Μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει εγγυητής της σταθερότητας στην Ελλάδα επειδή δεν κουβαλά τις πολιτικές αποσκευές των κομμάτων του κατεστημένου που έχουν φέρει την Ελλάδα στα πρόθυρα της καταστροφής (....) Θα βάλουμε την Ελλάδα σε ένα νέο μονοπάτι ανάπτυξης μέσω της κυβέρνησης με διαφάνεια. Μια ανανεωμένη Ελλάδα θα συμβάλει στα νέα θεμέλια μιας εγγύτερης, πιο ενοποιημένης Ευρώπης».

Αποκαλυπτικός όμως ήταν και σε ό,τι αφορά στο μνημόνιο, όπου κάνοντας γαργάρα τους λεονταρισμούς, ανέφερε: «Οι Ελληνες θέλουν να αντικαταστήσουν το αποτυχημένο παλιό μνημόνιο (όπως υπεγράφη τον Μάρτιο με την ΕΕ και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) με ένα εθνικό σχέδιο ανοικοδόμησης και ανάπτυξης. Αυτό είναι αναγκαίο τόσο για να αποσοβηθεί η ανθρωπιστική κρίση της Ελλάδας όσο και για να διασωθεί το ενιαίο νόμισμα». Δηλαδή νέο μνημόνιο προς όφελος πάντα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, άρα αντικειμενικά εναντίον των λαϊκών συμφερόντων.

Αλλωστε, όπως εξήγησε, στόχος του νέου μνημονίου θα παραμείνει η δημοσιονομική σταθεροποίηση, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, με στόχο «το οικονομικό σύστημα θα επανέλθει σε πλήρη σταθερότητα στο σύνολό του». Να ξανασταθεί δηλαδή στα πόδια του ο καπιταλισμός με όλες τις προϋποθέσεις διαμορφωμένες για κυνήγι ακόμα περισσότερων κερδών, στόχο τον οποίο με θράσος προβάλλουν σαν συμφέρον για το λαό ο οποίος με μαθηματική ακρίβεια στη φάση της αναιμικής ανάπτυξης θα βρίσκεται σε ακόμα πιο δεινή θέση απ' ό,τι σήμερα.

Με επιμονή η ΔΗΜ.ΑΡ. αναζητά κυβερνητικούς εταίρους, απευθυνόμενη σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ με το αίτημα να απαντήσουν τώρα αν θέλουν μια συνεργασία με μόνους όρους την παραμονή της χώρας στο ευρώ, δίχως μονομερείς ενέργειες καταγγελίας του μνημονίου και τη σταδιακή αποδέσμευση απ' αυτό. Ηδη πάντως, μια καταρχήν απάντηση δόθηκε απ' το ΣΥΡΙΖΑ με τη βουλευτή του Ρ. Δούρου σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «City Press» να δηλώνει ότι δεν πρόκειται να κάνουν μονομερείς ενέργειες.

Ο Φ. Κουβέλης, μιλώντας χτες στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της ΔΗΜ.ΑΡ. στην Αθήνα ζήτησε ακόμα, αν και όχι ως προαπαιτούμενα μιας συνεργασίας, μέτρα για το θεαθήναι όπως κάθαρση στο πολιτικό σύστημα. Συνέπεσε με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στο αίτημα για «παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας» και για «ανάπτυξη», επιβεβαιώνοντας ότι μοιράζονται την ίδια έγνοια για την επιστροφή του κεφαλαίου σε κερδοφορία και συσκοτίζοντας φυσικά ότι αυτή αν γίνει θα γίνει στις πλάτες του λαού. Γνωρίζοντάς το άλλωστε, επανέλαβε ότι θα χρειαστεί ένα δίχτυ που θα συγκρατεί το λαό μια ίντσα πάνω απ' την εξαθλίωση.

Ο ίδιος ζήτησε να έρθει το κόμμα του τρίτο στη σειρά για να φτιάξει τον πόλο του «δημοκρατικού σοσιαλισμού», διεκδικώντας από τώρα στασίδι στη νέα σοσιαλδημοκρατία που κυοφορείται.

Ισχυρή κυβέρνηση τετραετίας που θα στηριχθεί από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και θα αναλάβει να περάσει διά πυρός και σιδήρου ζήτησε για λογαριασμό της πλουτοκρατίας ο Κων. Μητσοτάκης, αξιώνοντας μάλιστα από τα αστικά κόμματα να πουν στο λαό ότι θα πρέπει να βουλιάξει πιο βαθιά στη φτώχεια και την εξαθλίωση. «Ηρθε η ώρα της αληθείας, ήρθε η ώρα που δε μας δίνουν πλέον δανεικά για να ζήσουμε πάνω από τις δυνάμεις μας. Ηρθε η ώρα που πρέπει να κατεβεί το βιοτικό επίπεδο», τόνισε ωμά σε τηλεοπτική συνέντευξη στον Σκάι.

Ο ίδιος είπε ότι η επαναδιαπραγμάτευση με την ΕΕ θα γίνει «όταν αποφασίσουμε να κάνουμε τις διαρθρωτικές αλλαγές τις οποίες απαιτεί η σημερινή εποχή» και κατέστησε σαφές ότι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της επόμενης περιόδου θα είναι η επιβολή του νόμου και της τάξης, καθώς «το μονοπώλιο της βίας το έχει μόνο το κράτος και η δημοκρατία πρέπει να αμυνθεί». Αναφερόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ επισήμανε με νόημα ότι «δε με ενδιαφέρει το τι λέει ο Τσίπρας αυτή την ώρα, άλλωστε είναι σαφή τα δείγματα, ήδη άρχισε να έχει διαφορετική γλώσσα προς τα μέσα και διαφορετική προς τα έξω. Από την άλλη μεριά, διαισθάνομαι ότι τις τελευταίες μέρες, όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, βάζει νερό στο κρασί του ο κ. Τσίπρας».