Εγγυητής της ανάπτυξης που διασφαλίζει την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, πατώντας πάνω σε φτηνή εργατική δύναμη και μισθούς πείνας, στην κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, σε άγρια λιτότητα, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις και νέα προνόμια και φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, εμφανίστηκε στη διακαναλική συνέντευξη Τύπου ο Α. Σαμαράς, επιδεικνύοντας για ακόμα μια φορά τη βούλησή του να υλοποιήσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα διά πυρός και σιδήρου.

Παράλληλα, προσπάθησε να εξαπατήσει το λαό, αναμασώντας διαρκώς το παραμύθι ότι μόνο η ανάπτυξη αυτή θα φέρει νέες θέσεις εργασίας, κακοποιώντας βάναυσα την πραγματικότητα που δείχνει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργούνται είναι ελάχιστες, προσωρινές και με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις.

Ο ίδιος εξάλλου πρόβαλε ως πρότυπο για τις επενδύσεις που θέλει να προσελκύσει την επένδυση της κινεζικής «Cosco» στο λιμάνι του Πειραιά, διακηρύσσοντας μάλιστα ότι «τέτοιες επενδύσεις θα φυτέψει σε όλη την Ελλάδα». Επιβεβαίωσε δηλαδή περίτρανα ότι η φτηνή εργατική δύναμη, η κατάργηση των εργασιακών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας αποτελούν τα βασικά κίνητρα για την προσέλκυση των πολυδιαφημισμένων επενδύσεων.

Μοίρασε ψεύτικες υποσχέσεις ότι νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν από τα μεγάλα έργα που θα γίνουν από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ (12,5 δισ.), από τη ρευστότητα λόγω ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και την εξόφληση των χρεών του κράτους προς τους ιδιώτες. Παράλληλα υπερασπίστηκε την πλήρη φοροαπαλλαγή των εφοπλιστών, ενώ επανέλαβε τη δέσμευσή του για μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα κέρδη των επιχειρήσεων στο 15%, καθώς και σταδιακή απαλλαγή τους από τις εργοδοτικές εισφορές. Αναγόρευσε επίσης ως «πρώτο εχθρό του έθνους τη γραφειοκρατία», επιδεικνύοντας την αποφασιστικότητά του να καταργήσει κάθε έλεγχο στους «επενδυτές».

Δεσμεύτηκε επίσης ότι οι περικοπές των δαπανών ύψους 11,5 δισ. ευρώ θα γίνουν στο ακέραιο και το μόνο που διεκδικεί μέσω της υποτιθέμενης επαναδιαπραγμάτευσης με την τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) είναι να πάρει μια παράταση στην εφαρμογή του νέου πακέτου κατά ένα ή δύο χρόνια. Υποκριτικά και δημαγωγικά δήλωσε αντίθετος «σε νέα μείωση των μισθών και των συντάξεων», ψευδόμενος συνειδητά, αφού η περαιτέρω σφαγή των μισθών και των συντάξεων περιλαμβάνονται στο νέο μνημόνιο που έχει υπερψηφίσει. Το ίδιο ισχύει και για τις απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο, για τις οποίες συνέχισε να ρίχνει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων διαβεβαιώνοντας ότι τάχα δε θα γίνουν.

Κάνοντας νέα επίδειξη της αποφασιστικότητάς του να περάσει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα διά πυρός και σιδήρου, αναγόρευσε την ασφάλεια και την επιβολή του νόμου και της τάξης ως βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη, στοχοποιώντας σταθερά τους λαϊκούς αγώνες. «Οικονομία με φόβο δεν υπάρχει», τόνισε, βάζοντας στο στόχαστρο τις διαδηλώσεις στο κέντρο των πόλεων, επειδή τάχα «καθυστερούν τον κόσμο να πάει στη δουλειά του» και «διαλύουν την οικονομία»! «Πρέπει να διώξουμε το φόβο και να εμπεδώσουμε το αίσθημα της ασφάλειας», συμπλήρωσε, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι η ασφάλεια αφορά την πλουτοκρατία έναντι του ταξικού λαϊκού κινήματος.

Παράλληλα όξυνε την τεχνητή πόλωση με τον ΣΥΡΙΖΑ και κατέφυγε στην άκρατη κινδυνολογία προκειμένου να δυναμώσει τα εκβιαστικά ψευτοδιλήμματα που ενισχύουν το νέο δίπολο του αστικού πολιτικού συστήματος. «Πρώτη φορά τίθεται τόσο καθαρά το δίλημμα κυβέρνηση ή ακυβερνησία, ευρώ ή δραχμή, δουλειές ή φόροι. Είναι διακυβεύματα που σπάνε κόκαλα», υποστήριξε. Στο ερώτημα αν θα συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ σε ενδεχόμενη συγκυβέρνηση, απάντησε ότι «θα πούμε ναι και με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν πουν ναι στο ευρώ», αφήνοντας όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά.